Overprikkeling/cognitieve problemen na covid besmetting

Sushi schreef: ↑

22-12-2021 12:58

Maar het lukt je wel om die 32 uur te werken? Of kost dat ook veel moeite? En al die dingen eromheen lukken je dan niet? Of geven die je veel klachten?

Ik denk idd dat de ergotherapeut samen met je in kaart gaat brengen wat je op een dag allemaal doet en wat dit voor effect heeft en vanuit daar gaat kijken hoe dingen aan te passen zodat je klachten die je hebt te handelen zijn.

Misschien komt dan ook wel na voren dat tijdelijk minder werken ervoor zorgt dat je de andere dingen naast je werk wel weer langzaam op kunt pakken en uit kunt bouwen.

Ik heb geen enkel probleem om 32 uur te werken.
Kost me absoluut geen moeite. Hoef ook niet tussendoor te rusten of zo. Alleen kost het me wat meer moeite om vriendelijk te blijven omdat ik dan denk van pfff zeg gewoon gelijk wat je wil hahahaha

Ik kan het niet zo goed uitleggen... word vooral heel erg getriggerd door dingen "moeten"
paar weken geleden elke avond een afspraak op een andere middelbare school. Dochter zit in groep 8.
Sommige dingen MOETEN dan gebeuren.
het is leuk, maar dat soort dingen heb ik dan eigenlijk geen energie meer voor. En dat komt omdat ik dan heel de dag bezig ben met okee mijn werk moet op tijd af want ik moet op tijd daar zijn, we moeten op tijd eten (ook al kook ik nooit) etc. etc.

Maar sommige dingen moeten nou eenmaal... daar kan je niet omheen.

Ik "moet" ook 2 keer in de week naar de fysio. Vind ik ook irritant worden.
Heb zelf het gevoel dat het me niet helpt. En daarom werd ik dus doorgestuurd naar de Ergo.
Ik merk niets van fysiotherapie. Mijn conditie is slecht. Maar dat was het al, want ik ben te zwaar.
Heb al op het punt gestaan om er mee te stoppen. Dat ik dan zelf thuis wel op de home trainer ga zitten als het mij uit komt. Of een stukje ga wandelen als het mij uitkomt

even voor de goede orde daar heb ik nooit last van gehad (van het gevoel van moeten) . Maar nu sinds die long covid ben ik me daar op een vreemde manier bewuster van geworden of zo... alsof ik allergisch geworden ben voor alles dat moet.
Huishouden laat ik overigens los, dat vind ik niet zo belangrijk. Als ik gewerkt heb en fysio gehad dan ga ik s'avonds niet ook nog als een malle lopen poetsen of zo. Want daar heb ik dan geen fut meer voor

Mensen die overspannen zijn geweest of een burnout gehad hebben herkennen dit beeld.
Maar ik ben niet overspannen en heb ook geen burn out.

Mijn ergste klacht is de overprikkeling en de brain fog (hersenmist)
Ik heb geen last van verlies van reuk of smaak.
Ik heb geen last van plotseling verlies van conditie (want die had ik al niet)
Ik heb geen last van mijn spieren.

Het zit bij mij puur in mijn hoofd.
las laatst ergens dat long covid veroorzaakt kan worden door stress.
Nou ja dat zou zeker kunnen. Ineens thuis moeten werken, mijn dochter les moeten geven (vriend moest naar zijn werk) , dochter is niet makkelijk met leren dus dat werkt ook mee . We zijn ook nog verhuisd ...
allemaal factoren.. en 1 maand na de verhuizing kregen we Corona...

fanatic schreef: ↑

22-12-2021 15:58

Ik heb geen enkel probleem om 32 uur te werken.
Kost me absoluut geen moeite. Hoef ook niet tussendoor te rusten of zo. Alleen kost het me wat meer moeite om vriendelijk te blijven omdat ik dan denk van pfff zeg gewoon gelijk wat je wil hahahaha

Ik kan het niet zo goed uitleggen... word vooral heel erg getriggerd door dingen "moeten"
paar weken geleden elke avond een afspraak op een andere middelbare school. Dochter zit in groep 8.
Sommige dingen MOETEN dan gebeuren.
het is leuk, maar dat soort dingen heb ik dan eigenlijk geen energie meer voor. En dat komt omdat ik dan heel de dag bezig ben met okee mijn werk moet op tijd af want ik moet op tijd daar zijn, we moeten op tijd eten (ook al kook ik nooit) etc. etc.

Maar sommige dingen moeten nou eenmaal... daar kan je niet omheen.

Ik "moet" ook 2 keer in de week naar de fysio. Vind ik ook irritant worden.
Heb zelf het gevoel dat het me niet helpt. En daarom werd ik dus doorgestuurd naar de Ergo.
Ik merk niets van fysiotherapie. Mijn conditie is slecht. Maar dat was het al, want ik ben te zwaar.
Heb al op het punt gestaan om er mee te stoppen. Dat ik dan zelf thuis wel op de home trainer ga zitten als het mij uit komt. Of een stukje ga wandelen als het mij uitkomt

even voor de goede orde daar heb ik nooit last van gehad (van het gevoel van moeten) . Maar nu sinds die long covid ben ik me daar op een vreemde manier bewuster van geworden of zo... alsof ik allergisch geworden ben voor alles dat moet.
Huishouden laat ik overigens los, dat vind ik niet zo belangrijk. Als ik gewerkt heb en fysio gehad dan ga ik s'avonds niet ook nog als een malle lopen poetsen of zo. Want daar heb ik dan geen fut meer voor

Mensen die overspannen zijn geweest of een burnout gehad hebben herkennen dit beeld.
Maar ik ben niet overspannen en heb ook geen burn out.

Mijn ergste klacht is de overprikkeling en de brain fog (hersenmist)
Ik heb geen last van verlies van reuk of smaak.
Ik heb geen last van plotseling verlies van conditie (want die had ik al niet)
Ik heb geen last van mijn spieren.

Het zit bij mij puur in mijn hoofd.
las laatst ergens dat long covid veroorzaakt kan worden door stress.
Nou ja dat zou zeker kunnen. Ineens thuis moeten werken, mijn dochter les moeten geven (vriend moest naar zijn werk) , dochter is niet makkelijk met leren dus dat werkt ook mee . We zijn ook nog verhuisd ...
allemaal factoren.. en 1 maand na de verhuizing kregen we Corona...

Je vind ook dat je MOET blijven werken of niet?

Ik zeg dit niet om je hiermee dwars te zitten hoor en herken wel wat in wat je zegt, maar red een half uur werken per dag al niet. Wordt daar zo ziek van.

Eerst moet ik hier mijn normale leven weer een beetje op gang krijgen voordat ik uberhaupt weer aan werk kan denken.

Ik denk echt dat de ergotherapeut je inzicht kan geven in wat echt belangrijk is en hoe je meer balans kan krijgen in alles wat je nu doet.

Ik denk wel dat je eerst op meerdere vlakken een stapje terug moet doen voor je weer vooruit komt. En vraag hulp. Want dat is echt een van de beste dingen die je voor jezelf kunt doen. Dit is zeker niet makkelijk, maar de hulp in huis die ik nu van familie krijg ontlast mij echt een heel stuk.

Ik kan mij overigens niet vinden in dat gezegd wordt dat long covid door stress kan ontstaan. Ik had die stress niet, gewoon een relaxed leuk leventje met net nieuw werk.

Nee, ik vind niet dat ik MOET blijven werken.
Ik vind mijn werk echt leuk en haal er energie uit.
Word er niet extra moe van en ben ook echt niet moe na een paar uurtjes werken.

Ik heb ECHT geen problemen met werken.
Vind het heel rot voor iedereen die dat wel heeft, maar ik kan gewoon werken. Ik word er niet ziek van, ik word er niet slap van, krijg geen slaap aanvallen, heb niet het probleem dat er niets uit mijn handjes komt.

Het geeft me echt energie tijdens de uren dat ik aan het werk ben.

Iedere longcovid patient is anders he....
Ik snap best dat jij denkt : Je bent gek dat je zoveel uren werkt. En misschien denk je ook wel : Ik wou dat ik het weer kon.

Je kan niet oordelen over de ander. Ik kan alleen zeggen wat ik voel. En misschien druk ik het niet goed uit. Maar ziekmelden ga ik niet doen.
Als ik echt zou denken dat ik beroerd zou worden van werken dan was ik er mee gestopt. Maar dat is niet zo. Lijkt eerder dat het de rest er omheen is...

fanatic schreef: ↑

19-12-2021 17:29

Ik zit in de boot sinds ongeveer Mei.
Ben besmet in April. Een Maand ziek geweest (geen koorts !!).
Toen weer gaan werken.

Vanaf het moment dat ik weer ben gaan werken gelijk weer 32 uur aan de bak. Maar dit kon ik ook omdat ik geen last had van vermoeidheid waar ik zoveel mensen over hoor. Werken kost energie maar het geeft me ook onwijs veel energie.

Wel nu al een paar maanden last van drukte. Normaal nooit zo ervaren. Maar nu denk ik vaak laat me toch met rust en me gewoon mijn ding doen.
Denk dat je als moeder zijnde nooit uit staat. Alles komt tig keer zo hard binnen nu (dochter zit in groep 8, hebben een school die niet mee werkt, zelf houdt ze het heel spannend, er moesten scholen bezocht worden etc. keuzes , keuzes)

Normaal zou ik dat een plekje geven en het deurtje dicht doen. Nu blijft het maar malen en malen.

Ook last van prikkels. Vooral toen ik weer terug naar kantoor ging vond ik dit heeeeeeeel erg lastig. Al dat geluid, die mensen, de ratelende printers...

Ook last van mijn luchtwegen. Saturatie is perfect (99%) maar toch voelt het met een hoge luchtvochtigheid buiten alsof iemand mijn keel dichtknijpt.


Ik moet trouwens in januari naar de Ergotherapeut. Ik ben sceptisch... heb al tegen haar gezegd hoe moet ik in godsnaam mijn energie rustig verdelen als ik 32 uur in de week werk??? Toen zei ze : ja dan moet je je maar ziek melden.
Nou echt niet. Ik krijg ook energie van mijn werk. Vind het fijn, die afleiding. En ik merk weer dat ik weer meer dan 1 ding tegelijk kan doen qua werk werkzaamheden. Dat kon ik een paar maanden geleden echt niet.

Overigens train ik mijn hersenen door heel suf woordzoekers te doen en mahjong fortuna online...

Bij mij is het nog veel korter geleden (4weken), dus ik heb er verder nog niks mee gedaan, maar ik herken dit!

Ben wel ook moe, maar vooral last van dat mijn hoofd snel vol zit. Meerdere geluiden door elkaar trek ik slecht, discussies al helemaal niet.
Nu met kerst: ik moet het per dag bekijken, kan niet vooruit denken want dan overspoelt het me. We krijgen met oud en nieuw bezoek maar mijn hersens kunnen het op de een of andere manier niet aan daar al iets voor te regelen of bedenken. Ik moet eerst kerst overleven of zo.
Heel vervelend want ik ben altijd erg van het vooruit denken en plannen.
De lockdown en nagenoeg lege agenda komen mij daarom goed uit want een vol sociaal leven naast mijn werk en de kinderen had ik niet getrokken.

Maar het is nog maar zo kort geleden dat ik denk en vooral hoop dat het gewoon nog meer tijd nodig heeft en weleer beter wordt.

fanatic schreef: ↑

22-12-2021 15:58

Mijn ergste klacht is de overprikkeling en de brain fog (hersenmist)
Ik heb geen last van verlies van reuk of smaak.
Ik heb geen last van plotseling verlies van conditie (want die had ik al niet)
Ik heb geen last van mijn spieren.

Het zit bij mij puur in mijn hoofd.
las laatst ergens dat long covid veroorzaakt kan worden door stress.
Nou ja dat zou zeker kunnen. Ineens thuis moeten werken, mijn dochter les moeten geven (vriend moest naar zijn werk) , dochter is niet makkelijk met leren dus dat werkt ook mee . We zijn ook nog verhuisd ...
allemaal factoren.. en 1 maand na de verhuizing kregen we Corona...

Ik heb exact dezelfde klachten. In september vorig jaar kreeg ik Corona, ik had nauwelijks symptomen (beetje moe, hoofdpijn) maar in oktober kreeg ik plotseling last van draaiduizeligheid. Volgens de neuroloog die mij onderzocht, was het een veelvoorkomende kwaal en zou het vanzelf overgaan. Dat gebeurde inderdaad, maar... vervolgens begon de ellende: brain fog, zwaar hoofd, apathisch, niet vooruit te branden. Ik geloof dat ik het afgelopen jaar wel tien keer bij de huisarts ben geweest, maar na een aantal onderzoeken bij specialisten luidde de conclusie: burn out.

Tja. Ik wist zeker dat ik géén burn out had. Waarvan, in godsnaam? Ik werk altijd al thuis, ik heb een fijn leven en nauwelijks stress, ik voel geen enkele druk over mijn werk, dus wat moet je met zo'n diagnose? Ik had intussen zelf een stuk gelezen over Long Covid, en het leek mij eigenlijk wel duidelijk dat dát mijn probleem was. Maar vorig jaar, toen bij mij de problemen begonnen, was er nog nauwelijks iets bekend over long Covid, in elk geval is de term niet één keer gevallen tijdens de vele onderzoeken die ik onderging, en ook de huisarts kwam niet op dat idee.

Bij mij zijn de neurologische problemen niet doorlopend aanwezig, het komt met vlagen. Vaak kan ik het 's avonds al voelen aankomen, dan ben ik plotseling doodmoe en ga ik - tegen mijn gewoonte in - heel vroeg slapen. 's Morgens word ik dan wakker en weet ik meteen: "Ah! Het is er weer, mijn hoofd doet het niet." En dan moet ik de hele dag verder afschrijven, omdat er letterlijk niets omgaat in mijn hoofd. Het is alsof mijn brein verdoofd is. Het voelt ook alsof er een strakke band om mijn hoofd zit, of een tang die op mijn slapen drukt. Tegen de huisarts zei ik: het lijkt op migraine, maar dan zonder pijn. Zij vond dit dus een typisch burn out-symptoom.

Hoe dan ook, het slechte nieuws is dat het bij mij ruim een jaar heeft geduurd. Op dit moment heb ik voor het eerst al 6 weken geen klachten! Ik durf nog niet te juichen, maar het lijkt erop... dat het echt beter gaat, eindelijk. Ik ben ook heel bang geweest dat ik nooit meer beter zou worden, want tussen de aanvallen door (die duren 3-6 dagen) voel ik me gewoon prima, maar dan ineens, boem, is het weer terug.

Heb ik tips? Eh... niet echt. Toen de huisarts mij tips gaf om van mijn 'burn out' af te komen, moest ik eigenlijk lachen, omdat ik al die dingen allang deed: wandelen, mediteren, yoga, gezond eten, voldoende slapen, rustig aan doen. Wat mij wel heeft geholpen, is zo min mogelijk sociale afspraken inplannen.

De enige tip die ik heb (en die mij zelf veel moeite kostte, maar toch) is: geduldig blijven en accepteren dat je hier geen controle over hebt. Op slechte dagen je verlies gewoon nemen. Het wordt beter, écht, maar dat kan ontzettend lang duren en vooral de onzekerheid (wat heb ik? gaat dit ooit nog over? waarom begrijpt niemand mij? waarom kan niemand me helpen?) is heel moeilijk, maar ik heb geprobeerd me te focussen op de dingen die ik nog wél kon, zoals een lange wandeling maken, koken of sporten. Gek genoeg heb ik lichamelijk nul klachten gehad, ik ben altijd blijven sporten en mijn conditie is nog steeds heel goed.

Als jij gewoon kunt werken, zou ik dat zeker blijven doen. Ik kon juist helemaal niet meer werken, omdat mijn hoofd was verdoofd of uitgeschakeld, en mijn werk draait juist om 'denken' (schrijven, in mijn geval) en gedachten formuleren. Heel frustrerend, maar ik heb goede hoop dat het weer helemaal goed komt. Sterkte!

...

...

Ik had ook een verwijzing gekregen voor ergotherapie nadat ik met bepaalde klachten erheen kwam. Ik kende het helemaal niet en na wat googlen dacht ik is niets voor mij.
Wat is het en wat zijn jullie ervaringen mee eigenlijk?

Anonymousx schreef: ↑

29-12-2021 01:17

Ik had ook een verwijzing gekregen voor ergotherapie nadat ik met bepaalde klachten erheen kwam. Ik kende het helemaal niet en na wat googlen dacht ik is niets voor mij.
Wat is het en wat zijn jullie ervaringen mee eigenlijk?

Ik ben ook sceptisch...
Moet 14 januari voor het eerst.
Maar in tegenstelling tot vele anderen ben ik nooit gestopt met werken (ja okee, een maand niet gewerkt toen ik corona had).
ik ben benieuwd hoe mijn 32 uur werken in het hele plaatje past...

@rozedeken, ik heb mijn hoofd ook nodig bij mijn werk.
In het begin was het moeilijk. Constant een kladblok naast mijn laptop. Als ik bijv. snel moest schakelen en ad-hoc iets oplossen dan schreef ik eerst op waar ik mee bezig was. Anders wist ik het daarna niet meer.
Ik probeer mijn brein te trainen met iets simpels als online spelletjes. Gaat vaak op tijd, en hoe meer je oefent des te sneller je weer gaat

fanatic schreef: ↑

22-12-2021 20:53

Iedere longcovid patient is anders he....
Ik snap best dat jij denkt : Je bent gek dat je zoveel uren werkt. En misschien denk je ook wel : Ik wou dat ik het weer kon.

Je kan niet oordelen over de ander. Ik kan alleen zeggen wat ik voel. En misschien druk ik het niet goed uit. Maar ziekmelden ga ik niet doen.
Als ik echt zou denken dat ik beroerd zou worden van werken dan was ik er mee gestopt. Maar dat is niet zo. Lijkt eerder dat het de rest er omheen is...

Niet meer gereageerd… weer wat slechtere dagen (hoort er ook bij ) maar het is zeker zo dat iedere long covid patient anders is en het anders doormaakt. Dat maakt ook dat adviezen lang niet voor iedereen werkt etc.


Ik hoop in ieder geval dat de ergotherapeut jou meer brengt dan je er nu van verwacht.

Anonymousx schreef: ↑

29-12-2021 01:17

Ik had ook een verwijzing gekregen voor ergotherapie nadat ik met bepaalde klachten erheen kwam. Ik kende het helemaal niet en na wat googlen dacht ik is niets voor mij.
Wat is het en wat zijn jullie ervaringen mee eigenlijk?

Ik weet niet wat je klachten zijn, maar de ergotherapeut kijkt over het algemeen bij mensen met long covid naar hoe de energiebalans zo goed mogelijk te krijgen/houden en wat je moet doen om niet je grenzen over te gaan waardoor klachten verergeren.

Ik was op zoek naar een topic over long-covid (al heb ik na een rondje googelen al geleerd dat ik dat officieel nog (lang) niet heb, ik zit pas op vijf weken), om wat ervaringen van anderen te lezen en te delen.

Ik heb nu dus vijf weken geleden corona gekregen en iedere keer als ik denk dat het goed gaat, lig ik een dag later weer voor pampus met (lichte) koorts en duurt het een paar dagen voor ik me weer beter voel. Ik had me net voor de kerst beter gemeld in de volle overtuiging dat ik na twee weken vakantie weer helemaal (32u) aan het werk zou kunnen. Sinds een paar dagen realiseer ik me dat dat misschien niet gaat lukken en nu ben ik bezig met kijken hoe ik mijn energie meer in balans kan houden. Bewuster keuzes maken zodat ik niet weer helemaal knock out ga.

Maar ik sta iedere ochtend op met verhoging (een graad hoger dan mijn normale temperatuur) en dat loopt op in de loop van de dag, doodvermoeiend.

Maduixa schreef: ↑

02-01-2022 10:10

Ik was op zoek naar een topic over long-covid (al heb ik na een rondje googelen al geleerd dat ik dat officieel nog (lang) niet heb, ik zit pas op vijf weken), om wat ervaringen van anderen te lezen en te delen.

Ik heb nu dus vijf weken geleden corona gekregen en iedere keer als ik denk dat het goed gaat, lig ik een dag later weer voor pampus met (lichte) koorts en duurt het een paar dagen voor ik me weer beter voel. Ik had me net voor de kerst beter gemeld in de volle overtuiging dat ik na twee weken vakantie weer helemaal (32u) aan het werk zou kunnen. Sinds een paar dagen realiseer ik me dat dat misschien niet gaat lukken en nu ben ik bezig met kijken hoe ik mijn energie meer in balans kan houden. Bewuster keuzes maken zodat ik niet weer helemaal knock out ga.

Maar ik sta iedere ochtend op met verhoging (een graad hoger dan mijn normale temperatuur) en dat loopt op in de loop van de dag, doodvermoeiend.

Dan ben je dus nog gewoon niet uitgeziekt. Ik ben een maand niet aan het werk geweest. Voelde me overreden door een vrachtwagen en ooh zo moe..

fanatic schreef: ↑

02-01-2022 13:50

Dan ben je dus nog gewoon niet uitgeziekt. Ik ben een maand niet aan het werk geweest. Voelde me overreden door een vrachtwagen en ooh zo moe..

Nou ja, precies dat. Maar 'gewoon niet uitgeziekt' vind ik toch nogal wat hoor, na vijf weken. En door dat thuiswerken, vind ik het ook moeilijk om niet al snel weer toch een paar uurtjes proberen te werken...

Maduixa schreef: ↑

02-01-2022 14:47

Nou ja, precies dat. Maar 'gewoon niet uitgeziekt' vind ik toch nogal wat hoor, na vijf weken. En door dat thuiswerken, vind ik het ook moeilijk om niet al snel weer toch een paar uurtjes proberen te werken...

Ik weet het, ik vond 4 weken ook heel lang
Ben toen weer gaan werken (omdat ik me inmiddels niet meer overreden voelde)
Heb toen ook het thuis werken weer opgepakt, maar de eerste 4 weken hebben mijn collega's mijn telefoon op moeten nemen omdat ik enorme hoestbuien kreeg na 1 minuutje praten.
Dus ik was er wel, maar alleen via email benaderbaar...

Maduixa schreef: ↑

02-01-2022 10:10

Ik was op zoek naar een topic over long-covid (al heb ik na een rondje googelen al geleerd dat ik dat officieel nog (lang) niet heb, ik zit pas op vijf weken), om wat ervaringen van anderen te lezen en te delen.

Ik heb nu dus vijf weken geleden corona gekregen en iedere keer als ik denk dat het goed gaat, lig ik een dag later weer voor pampus met (lichte) koorts en duurt het een paar dagen voor ik me weer beter voel. Ik had me net voor de kerst beter gemeld in de volle overtuiging dat ik na twee weken vakantie weer helemaal (32u) aan het werk zou kunnen. Sinds een paar dagen realiseer ik me dat dat misschien niet gaat lukken en nu ben ik bezig met kijken hoe ik mijn energie meer in balans kan houden. Bewuster keuzes maken zodat ik niet weer helemaal knock out ga.

Maar ik sta iedere ochtend op met verhoging (een graad hoger dan mijn normale temperatuur) en dat loopt op in de loop van de dag, doodvermoeiend.

Dit zijn wel signalen van je lichaam dat je op dit moment nog niet herstelt bent. Het kan een lange tijd duren na covid, daarom zeggen ze ook dat je “officieel” long covid hebt als je 3 maanden na besmetting nog klachten hebt die dagelijks leven beinvloeden.

Ik zou zeker niet direct weer je volle uren gaan werken. Misschien zelfs nog wel helemaal niet zolang je de verhoging houdt. Als je het zelf wel wilt zou ik als tip geven om te beginnen met 1/2 uurtjes om eens te kijken hoe dat gaat.

Ik ben nu 9 maanden na besmetting nog niet aan het werk (inmiddels werkloos) maar zolang ik nog ernstig beperkt wordt in mijn ADL zit werken er ook nog zeker niet in.