Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Zo moe(deloos) van long covid
woensdag 28 december 2022 om 16:35
Ruim een half jaar geleden kreeg ik corona. Flink verkouden en verder weinig aan de hand.
Maar ik werd moe en dat ben ik nog steeds.
Niet zo erg als waar je vaak over leest. Ik kan best dingen. Ik ben vandaag naar yogales geweest, ik doe een wasje, kan op goede dagen best een stuk wandelen. Ik sport heel voorzichtig en zie af en toe vrienden. Ik heb mensen over de vloer gehad met Kerstmis, ik had alles goed gepland en daardoor een kerstdiner op tafel gezet (mijn partner heeft een (gelukkig tijdelijk) medisch probleem waardoor hij voorlopig maar heel weinig kan, daarom deed ik dit alleen). Maar de dag erna was ik dan helemaal afgedraaid, ik kom nauwelijks van de bank af, ik kan niet eens meer helder denken. En de dag daarna loop ik nog steeds enorm te gapen.
Dit is nu al maanden zo. En ik word er zo moedeloos van, want er lijkt zo weinig verbetering in te zitten. Ik was iemand die altijd alles op de fiets deed, die minstens vijf keer per weeg sportte, iemand met energie te over. Ik mis die persoon zo. En ik ben soms zo bang dat ze nooit meer terugkomt.
Volgens mij doe ik alles wat je aan long covid kunt doen: ik slaap vaak best goed, ik eet gezond en heb mijn eiwitinname flink opgeschroefd, ik doe voorzichtig krachttraining onder leiding van een fysiotherapeut en probeer heel nadrukkelijk mijn grenzen in de gaten te houden (al vind ik dat lastig - soms doe ik iets dat op het moment zelf voelt alsof het kan, maar dan blijkt een dag later dat het toch te veel was). En ik weet dat er geen antwoord is op de vraag waarom het dan niet weggaat, maar, nou ja, ik zei het al, ik word er dus nogal moedeloos van.
Maar ik werd moe en dat ben ik nog steeds.
Niet zo erg als waar je vaak over leest. Ik kan best dingen. Ik ben vandaag naar yogales geweest, ik doe een wasje, kan op goede dagen best een stuk wandelen. Ik sport heel voorzichtig en zie af en toe vrienden. Ik heb mensen over de vloer gehad met Kerstmis, ik had alles goed gepland en daardoor een kerstdiner op tafel gezet (mijn partner heeft een (gelukkig tijdelijk) medisch probleem waardoor hij voorlopig maar heel weinig kan, daarom deed ik dit alleen). Maar de dag erna was ik dan helemaal afgedraaid, ik kom nauwelijks van de bank af, ik kan niet eens meer helder denken. En de dag daarna loop ik nog steeds enorm te gapen.
Dit is nu al maanden zo. En ik word er zo moedeloos van, want er lijkt zo weinig verbetering in te zitten. Ik was iemand die altijd alles op de fiets deed, die minstens vijf keer per weeg sportte, iemand met energie te over. Ik mis die persoon zo. En ik ben soms zo bang dat ze nooit meer terugkomt.
Volgens mij doe ik alles wat je aan long covid kunt doen: ik slaap vaak best goed, ik eet gezond en heb mijn eiwitinname flink opgeschroefd, ik doe voorzichtig krachttraining onder leiding van een fysiotherapeut en probeer heel nadrukkelijk mijn grenzen in de gaten te houden (al vind ik dat lastig - soms doe ik iets dat op het moment zelf voelt alsof het kan, maar dan blijkt een dag later dat het toch te veel was). En ik weet dat er geen antwoord is op de vraag waarom het dan niet weggaat, maar, nou ja, ik zei het al, ik word er dus nogal moedeloos van.
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
zaterdag 9 september 2023 om 14:02
Ik ben sinds maart vorig jaar ziek en heb sinds mei vorig jaar ergotherapie en fysiotherapie. Beide therapeuten zeiden dat ik overdag mocht slapen, zolang ik 's avonds nog goed in slaap kon komen. Zeker in het begin had ik elke middag een dutje van 1 tot 2 uur nodig om de dag door te kunnen komen, dit zagen zij als teken dat je lichaam veel rust/slaap nodig heeft. Ik was na zo'n dutje 's avonds weer vroeg erg moe en viel 's avonds in bed snel in slaap.BigPanda schreef: ↑04-09-2023 17:49Ik ben voornamelijk heel moe, het vermoeden is dat dit wordt veroorzaakt door long covid. Nou lees ik op internet dat je overdag niet moet slapen. Ik slaap iedere middag 1 tot 2 1/2 uur. Doe ik dat niet, dan voel ik me niet lekker. Zet ik het niet slapen door, dan slaap ik 's nachts heel laat/ slecht en heeft dat z'n weerslag op de dag daarna. Als ik overdag slaap, slaap ik 's nachts prima. Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe gingen jullie hiermee om?
Ondertussen hoef ik niet meer elke dag te slapen en zeker niet meer zo lang. Het komt nog wel regelmatig voor dat ik eind van de middag na het werk in slaap val op de bank, maar dat is dan een dutje van een half uur. Ik ga in ieder geval niet meer in bed liggen om echt te slapen 's middags.
... Standing in front of a boy
zaterdag 9 september 2023 om 14:05
Ik heb alle berichten gelezen in dit topic en ik zie dat er meerdere mogelijke behandelingen worden genoemd (hyperbare zuurstoftherapie, antidepressiva, hormonen, ...) in berichten van enkele maanden geleden. Zijn jullie hier ondertussen mee gestart en merken jullie verschil?
Ik vind zelf vooral de onderzoeken m.b.t. vervroegde overgang erg interessant en ben voornemens om hier binnenkort met mijn huisarts over te spreken. Wie heeft er ervaring met deze aanpak?
Ik vind zelf vooral de onderzoeken m.b.t. vervroegde overgang erg interessant en ben voornemens om hier binnenkort met mijn huisarts over te spreken. Wie heeft er ervaring met deze aanpak?
... Standing in front of a boy
zaterdag 9 september 2023 om 15:27
Ik heb zelf ssri geprobeerd. Helaas ging ik er alleen door achteruit. Toen ik het afbouwde zorgden de afkickverschijnselen ervoor dat ik vervolgens een totale terugval kreeg.
Dus hoewel er mensen zijn die er baadt bij kunnen hebben, zou ik het toch niet zomaar aanraden. Ik ben nu slechter dan ik tot nu toe op mijn slechtst ben geweest.
Over de hyperbare zuurstoftherapie. Ik heb mensen gelezen die er baat bij hadden, maar ook diverse mensen waarbij het effect maar kortdurend was. Dus ik zou daar zelf niet snel mijn geld aan uitgeven, zeker omdat de behandeling zelf ook super intensief en intspannend is.
Ik hoop zelf dat de longcovidtoolkit.org van de grond gaat komen. Dit zal het vergelijken en uitzoeken van behandelingen makkelijker maken.
Dus hoewel er mensen zijn die er baadt bij kunnen hebben, zou ik het toch niet zomaar aanraden. Ik ben nu slechter dan ik tot nu toe op mijn slechtst ben geweest.
Over de hyperbare zuurstoftherapie. Ik heb mensen gelezen die er baat bij hadden, maar ook diverse mensen waarbij het effect maar kortdurend was. Dus ik zou daar zelf niet snel mijn geld aan uitgeven, zeker omdat de behandeling zelf ook super intensief en intspannend is.
Ik hoop zelf dat de longcovidtoolkit.org van de grond gaat komen. Dit zal het vergelijken en uitzoeken van behandelingen makkelijker maken.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
zondag 10 september 2023 om 12:27
woensdag 13 september 2023 om 10:29
Borrelnootje234 schreef: ↑13-09-2023 08:52De ervaring met de hyperbare zuurstoftherapie is meer dan goed.
De behandeling zelf is vermoeiend maar het resultaat is erg goed. Beter dan gehoopt.
Dat is je eigen ervaring?
Hoe vaak ben je dan geweest?
Je kon't altaid nog bakker worre
woensdag 13 september 2023 om 11:27
Ik ben gelukkig maar vier dagen ziek geweest. Maar ik ben wel geïnteresseerd in LC omdat het mij doet denken aan Q-koorts virus, wat totaal niet serieus werd genomen, die mensen lopen nog steeds tegen muren aan. Terwijl de klachten zijn hetzelfde, maar het speelde zich af in hoofdzakelijk Brabant en de Corona betreft de hele wereld.milesdavis schreef: ↑23-02-2023 19:25Wat me ook opvalt van de mensen die ik ken die ook LC hebben: iedereen was altijd juist heel druk en fit. Veel sporten, lekker werken, uitgebreid sociaal leven. Inclusief mezelf. Ik sportte 5x per week en gaf zelf ook les op de sportschool.
Ik las, volgens mij was het in de Volkskrant in een interview met artsen, dat juist de 20-ers en 30-ers met een druk leven, juist ziek werden. Werken, veel sporten, druk sociaal leven. Mensen noemen dat actief, las ik, en fit maar je leeft op je toppen, vraagt veel van je lijf en rust niet nooit uit, de avonden zijn altijd gevuld. En dat dat een groot verschil is met hoe de mens ooit leefde. Let wel, het is geen mening van mij, het is geen aanval van mij, de artsen zagen dit in hun praktijken terug. Ik was zelf ook een feestbeest, een work hard, play hard leven. 'Sporten' deed ik in de kroeg, ik dronk en rookte veel, at wel heel gezond. Alleen het weekend was wel voor mij, daar kwam niemand aan. Dan moest ik echt opladen. Maar we hebben het nu over 25 jaar geleden.
Ik ga het artikel proberen te googelen, ik was destijds lid van de VK en het was een premium-artikel dus ik weet niet of ik het terug kan halen.
ik wil jullie veel sterkte wensen, die terugvallen nadat je weer wat 'meters' gewonnen hebt, ken ik helaas maar al te goed vanuit een andere ziekte. Geef niet op, ik heb echt een wonder van LC gezien na twee jaar helemaal niets kunnen.
donderdag 14 september 2023 om 06:22
Ik re-integreer op het werk, probeer voor de kinderen alles zo normaal mogelijk te laten zijn, volg een herstelprogramma en dan komt nog het huishouden. Bij dit laatste loop ik flink achter de feiten aan. Hoe doen jullie dit?
Wat ik nu doe:
-Mijn man haalt de boodschappen of ik laat ze thuis bezorgen.
-Schoonmaken doe ik stapje voor stapje op goede momenten.
-Wc's tussendoor met chloor en dettol wegwerpdoekjes.
-De was wat nodig is per 5 kledingstukken strijken, dan rust.
-Ik was minder vaak: kleding erbij gekocht.
-Ik gebruik de kruimeldief veel, pakt gemakkelijker dan stofzuiger.
-Af en toe een verspakket, om het koken makkelijker te maken.
Wat ik nu doe:
-Mijn man haalt de boodschappen of ik laat ze thuis bezorgen.
-Schoonmaken doe ik stapje voor stapje op goede momenten.
-Wc's tussendoor met chloor en dettol wegwerpdoekjes.
-De was wat nodig is per 5 kledingstukken strijken, dan rust.
-Ik was minder vaak: kleding erbij gekocht.
-Ik gebruik de kruimeldief veel, pakt gemakkelijker dan stofzuiger.
-Af en toe een verspakket, om het koken makkelijker te maken.
bigpanda wijzigde dit bericht op 21-09-2023 13:51
8.03% gewijzigd
donderdag 14 september 2023 om 07:59
Huishouden wat is dat? 
Ik ben alleen en niemand in de buurt om me te helpen. Op mijn best was ik enkele weken 20% van mijn oude zelf, meestal slechter. Nu zelfs ruim onder de 1%. Dus eigenlijk gebeurd het al 2,5 jaar amper en nu helemaal niet meer. Alleen de was als het echt moet, maar dat gaat uit de droger in een krat en vis ik er uit als ik iets nodig heb. Opvouwen en strijken doe ik niet aan.
Koken doe ik niet meer, leef op kant en klaar, en afwas beperk ik door wegwerpservies.
Maar binnenkort krijg ik huishoudelijke hulp, dus dan krijg ik eindelijk weer een schoon huis
Het belangrijkste wat ik heb geleerd is dat bepaalde dingen echt niet perse moeten. Niemandngaat dood van kreukels in kleren. Als douchen te veel is, dan is een kattenwasje ook voldoende (en daar red ik het al 1,5 maand mee zonder te stinken).
Als het huishouden te veel is durf kritisch te zijn. Je voelt misschien dat die dingen moeten, maar moeten ze ook echt? Mijn maatstaf is zo'n beetje "gaat er iemand dood aan als het niet gebeurd?", is het antwoord nee dan is het iets dat enkel gebeurd als ik energie over heb.
Ik ben alleen en niemand in de buurt om me te helpen. Op mijn best was ik enkele weken 20% van mijn oude zelf, meestal slechter. Nu zelfs ruim onder de 1%. Dus eigenlijk gebeurd het al 2,5 jaar amper en nu helemaal niet meer. Alleen de was als het echt moet, maar dat gaat uit de droger in een krat en vis ik er uit als ik iets nodig heb. Opvouwen en strijken doe ik niet aan.
Koken doe ik niet meer, leef op kant en klaar, en afwas beperk ik door wegwerpservies.
Maar binnenkort krijg ik huishoudelijke hulp, dus dan krijg ik eindelijk weer een schoon huis
Het belangrijkste wat ik heb geleerd is dat bepaalde dingen echt niet perse moeten. Niemandngaat dood van kreukels in kleren. Als douchen te veel is, dan is een kattenwasje ook voldoende (en daar red ik het al 1,5 maand mee zonder te stinken).
Als het huishouden te veel is durf kritisch te zijn. Je voelt misschien dat die dingen moeten, maar moeten ze ook echt? Mijn maatstaf is zo'n beetje "gaat er iemand dood aan als het niet gebeurd?", is het antwoord nee dan is het iets dat enkel gebeurd als ik energie over heb.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
donderdag 14 september 2023 om 10:54
Ik lees ook even mee want hier gaat het ook weer slechter, helaas. Het leek even beter te gaan, en ik weer wat meer energie kreeg maar de laatste maanden is het weer drie keer flut. Nul energie, veel ziek/verkouden andere lichamelijke klachten. En ik ben weer gaan werken, dom natuurlijk. Post rondbrengen, een dag in de week voor zo'n 3 uurtjes. En dat lijkt een makkelijk baantje maar is dus loodzwaar, lichamelijk. Mijn gewrichten doen al langere tijd zeer en sinds ik met de post loop nog veel meer. Net alsof er zand in zit. Benen optillen is een hel, bed opmaken is zwaar, mijn laken uitschudden ook.
Ook krijg ik steeds andere wijken terwijl me een vaste wijk beloofd was wat me enorm veel energie kost want ik moet steeds alles zoeken en kan me daar niet op concentreren. Ook heb ik al 2 weken post gehad van de hele week, ipv van een dag waardoor ik drie dubbel werk had en 5,5 uur bezig ben geweest ipv 2. Ik heb ASS en kan slecht wennen aan constante verandering, zeker als me vastigheid beloofd was.
Ik ben nu weer terug naar de huisarts gegaan vanwege bloed bij mijn ontlasting en mag 2 november naar de maag, lever, darm specialist daarvoor. En vandaag ben ik weer ziek, koorts, keelpijn, alles doet zeer. En ik moet zaterdag weer werken. Ik zie het nog niet gebeuren.
Maar ik zit nog in de proeftijd dus wil me ook niet ziekmelden eigenlijk. Ik vrees dat het eigenlijk nog teveel is voor me, al is het maar een dag in de week.
Wat ook lastig is, is dat ik niet zeker weet of het long covid is. Het kan bij mij ook aan de darmklachten liggen ( kan je ook doodmoe van worden ) of aan de endometriose in combinatie met wat anders liggen. Ik ben al bij veel specialisten geweest en nergens komt wat uit.
Mijn huisarts zei dat ze bezig zijn met medicijnen voor long covid, hopelijk komt dat er snel. Momenteel zit ik aan een antibiotica kuur vanwege de chronische verkoudheid en een zere neus, als dat nu niet over gaat moet ik weer terug naar de KNO arts. Ik word er echt zo moe van, al dat gekwakkel. Ben er zo klaar mee.
Vervelend dat jullie ook nog zoveel last hebben! Hopelijk komt er snel een medicijn wat echt werkt.
Fijn dat je hulp krijgt Lollypopje, ik weet dat jij er nog langer mee bezig bent dan ik. Het huishouden versloft hier ook hoor, ben ook alleen maar het boeit me ook weinig dat het niet super netjes is. Hou het bij wanneer ik energie heb.
Sterkte voor iedereen hier! Het blijft klote.
Ook krijg ik steeds andere wijken terwijl me een vaste wijk beloofd was wat me enorm veel energie kost want ik moet steeds alles zoeken en kan me daar niet op concentreren. Ook heb ik al 2 weken post gehad van de hele week, ipv van een dag waardoor ik drie dubbel werk had en 5,5 uur bezig ben geweest ipv 2. Ik heb ASS en kan slecht wennen aan constante verandering, zeker als me vastigheid beloofd was.
Ik ben nu weer terug naar de huisarts gegaan vanwege bloed bij mijn ontlasting en mag 2 november naar de maag, lever, darm specialist daarvoor. En vandaag ben ik weer ziek, koorts, keelpijn, alles doet zeer. En ik moet zaterdag weer werken. Ik zie het nog niet gebeuren.
Maar ik zit nog in de proeftijd dus wil me ook niet ziekmelden eigenlijk. Ik vrees dat het eigenlijk nog teveel is voor me, al is het maar een dag in de week.
Wat ook lastig is, is dat ik niet zeker weet of het long covid is. Het kan bij mij ook aan de darmklachten liggen ( kan je ook doodmoe van worden ) of aan de endometriose in combinatie met wat anders liggen. Ik ben al bij veel specialisten geweest en nergens komt wat uit.
Mijn huisarts zei dat ze bezig zijn met medicijnen voor long covid, hopelijk komt dat er snel. Momenteel zit ik aan een antibiotica kuur vanwege de chronische verkoudheid en een zere neus, als dat nu niet over gaat moet ik weer terug naar de KNO arts. Ik word er echt zo moe van, al dat gekwakkel. Ben er zo klaar mee.
Vervelend dat jullie ook nog zoveel last hebben! Hopelijk komt er snel een medicijn wat echt werkt.
Fijn dat je hulp krijgt Lollypopje, ik weet dat jij er nog langer mee bezig bent dan ik. Het huishouden versloft hier ook hoor, ben ook alleen maar het boeit me ook weinig dat het niet super netjes is. Hou het bij wanneer ik energie heb.
Sterkte voor iedereen hier! Het blijft klote.
donderdag 21 september 2023 om 12:10
BigPanda, ik vind dat jij best veel doet in het huishouden! Ik was zelf pas als al mijn onderbroeken gebruikt zijn, dat is ongeveer 1x in de twee maanden. De meeste kleding hoeft niet gestreken te worden en kan ik dus vanaf het droogrekje weer aantrekken. Als je alles netjes ophangt, valt het reuze mee met kreukels.
Schoonmaken van de wc en badkamer, verschonen van het bed, het strijken van de paar kledingstukken en de bedwas en het bijhouden van onkruid in de tuin doet mijn moeder voor me, ondanks dat ik al een tijdje op mezelf woon. Het enige wat me helemaal zelf lukt is het verzorgen van de kamerplanten, daar haal ik ook plezier en voldoening uit.
Boodschappen doen is een wekelijks terugkomende uitdaging, ik splits het lijstje maken (nadenken over wat ik wil eten, welke ingrediënten ik nog heb etc.) en het naar de winkel gaan over twee dagen. Ik kook 3 dagen in de week en warm 1 dag iets op, mijn vriend kookt de andere 3 dagen voor ons beide.
Schoonmaken van de wc en badkamer, verschonen van het bed, het strijken van de paar kledingstukken en de bedwas en het bijhouden van onkruid in de tuin doet mijn moeder voor me, ondanks dat ik al een tijdje op mezelf woon. Het enige wat me helemaal zelf lukt is het verzorgen van de kamerplanten, daar haal ik ook plezier en voldoening uit.
Boodschappen doen is een wekelijks terugkomende uitdaging, ik splits het lijstje maken (nadenken over wat ik wil eten, welke ingrediënten ik nog heb etc.) en het naar de winkel gaan over twee dagen. Ik kook 3 dagen in de week en warm 1 dag iets op, mijn vriend kookt de andere 3 dagen voor ons beide.
... Standing in front of a boy
donderdag 21 september 2023 om 14:07
Hier een positiever bericht. Hier lijkt het eindelijk minder te worden. Mijn hoofd is minder duf, ik kan weer meer dingen zonder de dag erna gesloopt te zijn. Mijn fysio- en ergotherapeut zeiden allebei al dat er vaak een soort kantelpunt komt en dat veel mensen er daarna weer uit krabbelen, en ik heb het idee dat ik dat punt bereikt heb.
Des te meer leef ik met jullie mee!
Des te meer leef ik met jullie mee!
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
donderdag 21 september 2023 om 14:49
Super fijn!may_ka schreef: ↑21-09-2023 14:07Hier een positiever bericht. Hier lijkt het eindelijk minder te worden. Mijn hoofd is minder duf, ik kan weer meer dingen zonder de dag erna gesloopt te zijn. Mijn fysio- en ergotherapeut zeiden allebei al dat er vaak een soort kantelpunt komt en dat veel mensen er daarna weer uit krabbelen, en ik heb het idee dat ik dat punt bereikt heb.
Des te meer leef ik met jullie mee!
Helaas hier nog 3x niks.
Ik heb wel een punt gehad dat ik een tijd meer energie had, maar het is weer gezakt naar -50. Ik ben zelfs op vakantie geweest.
Mijn werkgever heeft gezegd dat ik terug kan komen, als ik opgeknapt ben. Voor nu zit het er gewoon niet in. Als ik wat doe, lig ik vaak 3 dagen gestrekt. WIA is in gang gezet.
Voor het eerst in mijn leven op deze manier mijn geld krijgen, is zó niet mijn ding. Veel veranderd wat eerst vanzelfsprekend was. Autorijden gaat bv ook niet. Levensgevaarlijk momenteel.
Je kon't altaid nog bakker worre
donderdag 21 september 2023 om 15:05
Fijn dat je reïntegreren kunt, dat is al super.BigPanda schreef: ↑14-09-2023 06:22Ik re-integreer op het werk, probeer voor de kinderen alles zo normaal mogelijk te laten zijn, volg een herstelprogramma en dan komt nog het huishouden. Bij dit laatste loop ik flink achter de feiten aan. Hoe doen jullie dit?
Wat ik nu doe:
-Mijn man haalt de boodschappen of ik laat ze thuis bezorgen.
-Schoonmaken doe ik stapje voor stapje op goede momenten.
-Wc's tussendoor met chloor en dettol wegwerpdoekjes.
-De was wat nodig is per 5 kledingstukken strijken, dan rust.
-Ik was minder vaak: kleding erbij gekocht.
-Ik gebruik de kruimeldief veel, pakt gemakkelijker dan stofzuiger.
-Af en toe een verspakket, om het koken makkelijker te maken.
We hebben geen piepjonge kinderen meer, dat scheelt. Bij mij gaat het soms wat beter en dan doe ik zoveel mogelijk..helemaal fout want dat voel ik dan dagen.
...
Hier doet iedereen iets in het huishouden. Stoffen doe ik niet meer dagelijks. Ik heb me er bij neergelegd dat het niet gaat en niet "hoeft".
We hebben een robotstofzuiger aangeschaft die ook kan dweilen, voor dagelijks. En met de hand doet man dan 2x per week nog. Die kracht ontbreekt me, qua geluid veel prikkels. (en huisdieren dus moet echt gebeuren)
Ik kook in etappes. In de ochtend bv al vlees aanbraden. Middag aardappels schillen, uur later groenten schoonmaken.
Of makkelijke ovenschotels, nasi oid.
Ik maak vaak grotere porties en vries dan porties in. Die gebruik ik op slechte dagen. Of man kookt.
Bed verschonen lukt mij niet, ik heb de kracht niet in mijn armen. Echt moeten leren, om niet alles tegelijk meer te kunnen.
Zo kon ik eerst koken en de was boven pakken, terwijl het eten opstond nog een raam wassen of snel stofzuigen.
Als ik dat nu doe gaat het brandalarm af als ik boven ben, want dan ben ik vergeten dat ik ook aan het koken was, en alleen de was wilde pakken.
Plus dat het fysiek niet gaat.
Was vouw ik op de bank, groenten schoonmaken ook. En in etappes alles. Rust tussendoor.
Je kon't altaid nog bakker worre
donderdag 21 september 2023 om 15:11
Ik zou écht gaan voor hst (hormoonpleisters). Zeker nu je endo benoemt. Je merkt echt heel snel of dit helpt of niet, en je krijgt er niks van, zeg maar, als het 't toch niet blijkt te zijn!Miss_Edwards schreef: ↑14-09-2023 10:54Ik lees ook even mee want hier gaat het ook weer slechter, helaas. Het leek even beter te gaan, en ik weer wat meer energie kreeg maar de laatste maanden is het weer drie keer flut. Nul energie, veel ziek/verkouden andere lichamelijke klachten. En ik ben weer gaan werken, dom natuurlijk. Post rondbrengen, een dag in de week voor zo'n 3 uurtjes. En dat lijkt een makkelijk baantje maar is dus loodzwaar, lichamelijk. Mijn gewrichten doen al langere tijd zeer en sinds ik met de post loop nog veel meer. Net alsof er zand in zit. Benen optillen is een hel, bed opmaken is zwaar, mijn laken uitschudden ook.
Ook krijg ik steeds andere wijken terwijl me een vaste wijk beloofd was wat me enorm veel energie kost want ik moet steeds alles zoeken en kan me daar niet op concentreren. Ook heb ik al 2 weken post gehad van de hele week, ipv van een dag waardoor ik drie dubbel werk had en 5,5 uur bezig ben geweest ipv 2. Ik heb ASS en kan slecht wennen aan constante verandering, zeker als me vastigheid beloofd was.
Ik ben nu weer terug naar de huisarts gegaan vanwege bloed bij mijn ontlasting en mag 2 november naar de maag, lever, darm specialist daarvoor. En vandaag ben ik weer ziek, koorts, keelpijn, alles doet zeer. En ik moet zaterdag weer werken. Ik zie het nog niet gebeuren.
Maar ik zit nog in de proeftijd dus wil me ook niet ziekmelden eigenlijk. Ik vrees dat het eigenlijk nog teveel is voor me, al is het maar een dag in de week.
Wat ook lastig is, is dat ik niet zeker weet of het long covid is. Het kan bij mij ook aan de darmklachten liggen ( kan je ook doodmoe van worden ) of aan de endometriose in combinatie met wat anders liggen. Ik ben al bij veel specialisten geweest en nergens komt wat uit.
Mijn huisarts zei dat ze bezig zijn met medicijnen voor long covid, hopelijk komt dat er snel. Momenteel zit ik aan een antibiotica kuur vanwege de chronische verkoudheid en een zere neus, als dat nu niet over gaat moet ik weer terug naar de KNO arts. Ik word er echt zo moe van, al dat gekwakkel. Ben er zo klaar mee.
Vervelend dat jullie ook nog zoveel last hebben! Hopelijk komt er snel een medicijn wat echt werkt.
Fijn dat je hulp krijgt Lollypopje, ik weet dat jij er nog langer mee bezig bent dan ik. Het huishouden versloft hier ook hoor, ben ook alleen maar het boeit me ook weinig dat het niet super netjes is. Hou het bij wanneer ik energie heb.
Sterkte voor iedereen hier! Het blijft klote.
zondag 24 september 2023 om 16:09
Heb je een linkje naar waar je die kan kopen? Of moet dat via de huisarts. Via Google vind ik vooral hormoonpillen. Ik ben nog niet in de overgang voor zover ik weet, al vermoed ik wel dat het eraan zit te komen ( ondanks dat ik 36 ben ).Irish_Wasser_Woman schreef: ↑21-09-2023 15:11Ik zou écht gaan voor hst (hormoonpleisters). Zeker nu je endo benoemt. Je merkt echt heel snel of dit helpt of niet, en je krijgt er niks van, zeg maar, als het 't toch niet blijkt te zijn!
Misschien kan ik het even overleggen met de huisarts of die pleisters een goed plan zijn. Gebruik jij ze ook? Zou het verschil maken met de moeheid? Ik hoor graag meer. Klinkt interessant.
zondag 24 september 2023 om 16:48
Nee, is via de huisartsMiss_Edwards schreef: ↑24-09-2023 16:09Heb je een linkje naar waar je die kan kopen? Of moet dat via de huisarts. Via Google vind ik vooral hormoonpillen. Ik ben nog niet in de overgang voor zover ik weet, al vermoed ik wel dat het eraan zit te komen ( ondanks dat ik 36 ben ).
Misschien kan ik het even overleggen met de huisarts of die pleisters een goed plan zijn. Gebruik jij ze ook? Zou het verschil maken met de moeheid? Ik hoor graag meer. Klinkt interessant.
Ik vrees dat hij er niet open voor zal staan, zeker omdat je nog geen veertig bent. Je zal echt aan de overgangsklachten (en dan met name het nachtelijk zweten) moeten "voldoen", wil je huisarts ze voorschrijven. Maar wellicht in het kader van "ik heb álles geprobeerd, baadt het niet....." (of je moet wel al nachtelijk zweten hebben natuurlijk) is je huisarts te overtuigen?Ik heb geen LC, maar veel klachten komen wel overeen, en er zijn wel al onderzoeken geweest dat het één het ander kan triggeren. Van het nachtzweten was ik gelijk de eerste nacht af, m'n energie kwam ook redelijk snel terug
(hier nog geen 40, wel dus al in de overgang, maar wel nog regelmatige menstruaties. Puur op het zweten, en wat andere vage klachten dus aan de hst).
Ik zoek even een onderzoek voor je op, over LC en overgang, wellicht kan je (huis)arts hier iets mee!
zondag 24 september 2023 om 17:02
Nog in onderzoek en dus een hoop "may" en "theory"
https://www.webmd.com/menopause/news/20 ... e%20reason.
https://covidaidcharity.org/advice-and- ... -and-covid
Hier nog een leesbaar artikel
Hét onderzoek dat ik bedoelde, kan ik even niet zo snel vinden, maar anders mag je me ook wel een pm sturen
Let op; ik geef geen medisch advies, want je moet echt naar je (huis)arts hiermee, maar ik zie in m'n omgeving mensen strugglen met LC, en ik zie het veel voorbij komen in de groep op FB (over menopauze), en ook de succesverhalen, dus ik wil gewoon graag informatie delen waarmee je hopelijk wat aan hebt, sámen met je arts natuurlijk
https://www.webmd.com/menopause/news/20 ... e%20reason.
https://covidaidcharity.org/advice-and- ... -and-covid
Hier nog een leesbaar artikel
Hét onderzoek dat ik bedoelde, kan ik even niet zo snel vinden, maar anders mag je me ook wel een pm sturen
Let op; ik geef geen medisch advies, want je moet echt naar je (huis)arts hiermee, maar ik zie in m'n omgeving mensen strugglen met LC, en ik zie het veel voorbij komen in de groep op FB (over menopauze), en ook de succesverhalen, dus ik wil gewoon graag informatie delen waarmee je hopelijk wat aan hebt, sámen met je arts natuurlijk
dinsdag 26 september 2023 om 07:25
Ah zo, top dank je voor je uitleg! Ga het zeker met de huisarts bespreken. Gelukkig heb ik een super fijne huisarts die altijd mee wil denken en me meestal zonder enige moeite doorverwijst. Ze weet ook van de endometriose en neemt al mijn klachten zeker serieus. Ik heb ook opvliegers en mijn menstruatie wordt steeds onregelmatiger terwijl ik altijd heel precies 28 dagen was. Ook steeds korter, soms maar 2 dagen. Ik weet zeker dat ze hier voor open zou staan.
Gelukkig is het ook een vrouw.
Na mijn operatie om de cyste op mijn eileider weg te halen belde ze me zelfs nog na, om te vragen hoe het ging, zo lief van haar.
Ben enorm blij met mijn huisarts.
Maar ik ga er zeker naar kijken, dank je! Klinkt interessant. Mijn neusverkoudheid gaat eindelijk beter, ik gebruik nu op advies van de huisarts assistent zo'n Rhino Horn om mee te spoelen met zout water. Top advies.
Ik merk echt verschil al.
Gelukkig is het ook een vrouw.
Na mijn operatie om de cyste op mijn eileider weg te halen belde ze me zelfs nog na, om te vragen hoe het ging, zo lief van haar.
Ben enorm blij met mijn huisarts.
Maar ik ga er zeker naar kijken, dank je! Klinkt interessant. Mijn neusverkoudheid gaat eindelijk beter, ik gebruik nu op advies van de huisarts assistent zo'n Rhino Horn om mee te spoelen met zout water. Top advies.
Ik merk echt verschil al.
dinsdag 26 september 2023 om 18:49
Ik heb je al vaker gelezen hier, hoe Corona jou heeft getroffen. En meer mensen die ik ken met longcovid. Echt afschuwelijk hoe dit moet zijn.lollypopje schreef: ↑14-09-2023 07:59Huishouden wat is dat?
Ik ben alleen en niemand in de buurt om me te helpen. Op mijn best was ik enkele weken 20% van mijn oude zelf, meestal slechter. Nu zelfs ruim onder de 1%. Dus eigenlijk gebeurd het al 2,5 jaar amper en nu helemaal niet meer. Alleen de was als het echt moet, maar dat gaat uit de droger in een krat en vis ik er uit als ik iets nodig heb. Opvouwen en strijken doe ik niet aan.
Koken doe ik niet meer, leef op kant en klaar, en afwas beperk ik door wegwerpservies.
Maar binnenkort krijg ik huishoudelijke hulp, dus dan krijg ik eindelijk weer een schoon huis
Het belangrijkste wat ik heb geleerd is dat bepaalde dingen echt niet perse moeten. Niemandngaat dood van kreukels in kleren. Als douchen te veel is, dan is een kattenwasje ook voldoende (en daar red ik het al 1,5 maand mee zonder te stinken).
Als het huishouden te veel is durf kritisch te zijn. Je voelt misschien dat die dingen moeten, maar moeten ze ook echt? Mijn maatstaf is zo'n beetje "gaat er iemand dood aan als het niet gebeurd?", is het antwoord nee dan is het iets dat enkel gebeurd als ik energie over heb.
En dan gaan we nu weer naar veel besmettingen, maar vaccineren is er niet meer bij (ja voor de kwetsbaren) Echt....
maandag 2 oktober 2023 om 13:47
Hoi allemaal.
Ik word echt verdrietig om hier te lezen, alle oude bekenden en nieuwe schrijvers.
Helaas ook hier nog altijd slecht nieuws. Ik had een soort van opleving in de afgelopen weken, maar door een ongelukkige combi van pech, met een planning die op randje van (te) vol zat, inmiddels in een dikke PEM episode beland. Weer die onzekerheid, ga ik terugkomen op dat niveau of heb ik weer blijvend ingeleverd?
Ik heb het afgelopen jaar enorm weinig motivatie en puf gehad om op fora te schrijven en lezen. Het eerste jaar van mijn ziekte had ik dat nog wel. Maar inmiddels ruim 2,5 jaar verder en elke keer ziek zijn, groot of klein (verkoudheid / corona / longontstekingen) maakt dat ik stapjes terug moet doen.
Op de betere dagen heb ik stiekeme hoop dat ik ooit, in aangepast vorm, weer zal kunnen werken.
Maar op dagen, in weken, maanden zoals momenteel, voelt het enorm ver weg en kan ik alleen maar blij zijn dat ik niet echt 24u bedgebonden ben, zoals meerderen met LC die ik inmiddels heb leren kennen.
Mij lukt het nog (met moeite) om in de ochtend mijn bed uit te komen, me aan te kleden en mijn kind naar school te brengen. In de scootmobiel, inmiddels, dat wel. Want fietsen lukt niet meer.
Ik kan na wat rusten, een wasje ophangen en soms zelfs een halfvolle wasmand de trap op sjouwen, jaja.
Ik kan ipv 1 keer, inmiddels weer een keer of 3 tot 4 per week douchen. Met een douchekruk, dat wel. Een hele grote handdoek waar ik me in wikkel en waarin ik me als een wokkel op bed laat vallen om uit te rusten en op te drogen.
Mijn haar... pfff. Ik overweeg de tondeuse, maar ik weet dat ik daar mijn man (en, toegegeven, ook mezelf) verdriet mee zou doen. Dus maar niet. Maar mijn mooie lange haren zijn absoluut niet meer wat ze geweest zijn.
Ik ben oud geworden. En dat zie ik niet alleen aan de vele grijze haren die inmiddels toch maar weer verf.
Ik heb moeite, letterlijk, om mijn ogen open te houden. Wegens te weinig energie, maar ook wegens de zwaartekracht en licht overhangende oogleden. Mijn familie laat dit doorgaans rond hun 55e aanpakken, ik vrees dat ik zeker 10 jaar eerder aan de beurt ben.
Zo kan ik alle praktische aanpassingen noemen, maar mentaal is wat echt mij heeft veranderd. Het moeten accepteren van het niet-kunnen, het niet-zijn. Het accepteren van de pijn en uitputting. Het bewust zoeken naar de lichtpuntjes, de pluk-momentjes, de dingen die wél kunnen en fijn voelen.
Het vele mediteren, elke dag, 1 of 2 keer per dag 15-30 minuten, een jaar lang. Het bewuste oefenen in loslaten en dankbaar zijn.
Het toelaten van alles dat klote en moeilijk is. Oog blijven houden voor de dingen die de mensen om me heen raken, zonder er energie (die er toch al amper is) op weg te laten lekken.
Een berg geleerd, dat wel. Daar ben ik dan maar dankbaar voor. Je moet toch wat.
Liefs van Hobbelster.
Ik word echt verdrietig om hier te lezen, alle oude bekenden en nieuwe schrijvers.
Helaas ook hier nog altijd slecht nieuws. Ik had een soort van opleving in de afgelopen weken, maar door een ongelukkige combi van pech, met een planning die op randje van (te) vol zat, inmiddels in een dikke PEM episode beland. Weer die onzekerheid, ga ik terugkomen op dat niveau of heb ik weer blijvend ingeleverd?
Ik heb het afgelopen jaar enorm weinig motivatie en puf gehad om op fora te schrijven en lezen. Het eerste jaar van mijn ziekte had ik dat nog wel. Maar inmiddels ruim 2,5 jaar verder en elke keer ziek zijn, groot of klein (verkoudheid / corona / longontstekingen) maakt dat ik stapjes terug moet doen.
Op de betere dagen heb ik stiekeme hoop dat ik ooit, in aangepast vorm, weer zal kunnen werken.
Maar op dagen, in weken, maanden zoals momenteel, voelt het enorm ver weg en kan ik alleen maar blij zijn dat ik niet echt 24u bedgebonden ben, zoals meerderen met LC die ik inmiddels heb leren kennen.
Mij lukt het nog (met moeite) om in de ochtend mijn bed uit te komen, me aan te kleden en mijn kind naar school te brengen. In de scootmobiel, inmiddels, dat wel. Want fietsen lukt niet meer.
Ik kan na wat rusten, een wasje ophangen en soms zelfs een halfvolle wasmand de trap op sjouwen, jaja.
Ik kan ipv 1 keer, inmiddels weer een keer of 3 tot 4 per week douchen. Met een douchekruk, dat wel. Een hele grote handdoek waar ik me in wikkel en waarin ik me als een wokkel op bed laat vallen om uit te rusten en op te drogen.
Mijn haar... pfff. Ik overweeg de tondeuse, maar ik weet dat ik daar mijn man (en, toegegeven, ook mezelf) verdriet mee zou doen. Dus maar niet. Maar mijn mooie lange haren zijn absoluut niet meer wat ze geweest zijn.
Ik ben oud geworden. En dat zie ik niet alleen aan de vele grijze haren die inmiddels toch maar weer verf.
Ik heb moeite, letterlijk, om mijn ogen open te houden. Wegens te weinig energie, maar ook wegens de zwaartekracht en licht overhangende oogleden. Mijn familie laat dit doorgaans rond hun 55e aanpakken, ik vrees dat ik zeker 10 jaar eerder aan de beurt ben.
Zo kan ik alle praktische aanpassingen noemen, maar mentaal is wat echt mij heeft veranderd. Het moeten accepteren van het niet-kunnen, het niet-zijn. Het accepteren van de pijn en uitputting. Het bewust zoeken naar de lichtpuntjes, de pluk-momentjes, de dingen die wél kunnen en fijn voelen.
Het vele mediteren, elke dag, 1 of 2 keer per dag 15-30 minuten, een jaar lang. Het bewuste oefenen in loslaten en dankbaar zijn.
Het toelaten van alles dat klote en moeilijk is. Oog blijven houden voor de dingen die de mensen om me heen raken, zonder er energie (die er toch al amper is) op weg te laten lekken.
Een berg geleerd, dat wel. Daar ben ik dan maar dankbaar voor. Je moet toch wat.
Liefs van Hobbelster.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
