Entertainment
alle pijlers
Antonie Kamerling overleden
donderdag 7 oktober 2010 om 10:13
Anthonie Kamerling overleden ZEVENHOVEN - De Nederlandse acteur en zanger Antonie Kamerling (44) is in de nacht van woensdag op donderdag overleden. Het lichaam van de acteur werd gevonden in een woning in zijn woonplaats Zevenhoven.
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
donderdag 7 oktober 2010 om 12:52
quote:fleurtje schreef op 07 oktober 2010 @ 12:46:
Ik vind de discussie hier wel prettig, eerlijk gezegd, ondanks al die achterlijkheden die geroepen worden, Discussie is goed, al is er maar één iemand die morgen iets anders over depressies denkt, dan is dat voor mij voldoende.
Voor condoleances kan men ook naar condoleance.nl gaan. (Begrijp me niet verkeerd, kan hier natuurlijk ook, maar er over praten kan net zo zinvol zijn als dat andere. In mijn optiek zinvoller, maar dat vind ik)
Die is er. Die ene iemand. Ik. Mijn eerste reactie toen ik het nieuws hoorde was ook dat ik het... durf ik het te zeggen... egoïstisch van hem vond, dat hij zijn kinderen ten alle tijden voor moest laten gaan. Na het lezen van diverse berichten denk ik daar nu anders over.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik gelukkig nooit eerder echt over de ziekte depressie heb hoeven nadenken.
Ik vind de discussie hier wel prettig, eerlijk gezegd, ondanks al die achterlijkheden die geroepen worden, Discussie is goed, al is er maar één iemand die morgen iets anders over depressies denkt, dan is dat voor mij voldoende.
Voor condoleances kan men ook naar condoleance.nl gaan. (Begrijp me niet verkeerd, kan hier natuurlijk ook, maar er over praten kan net zo zinvol zijn als dat andere. In mijn optiek zinvoller, maar dat vind ik)
Die is er. Die ene iemand. Ik. Mijn eerste reactie toen ik het nieuws hoorde was ook dat ik het... durf ik het te zeggen... egoïstisch van hem vond, dat hij zijn kinderen ten alle tijden voor moest laten gaan. Na het lezen van diverse berichten denk ik daar nu anders over.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik gelukkig nooit eerder echt over de ziekte depressie heb hoeven nadenken.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:52
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 07 oktober 2010 @ 12:43:
chatnoir wat ontzettend verdrietig voor je
Dank je wel..
Het gemis is zelfs naar ruim 20 jaar nog erg groot. Ik zeg altijd ik heb het niet verwerkt, ik heb er mee leren leven. Want nog steeds vind ik het zo oneerlijk dat zij er niet meer is.
Maar ik heb een prachtige jeugd gehad, ik had een ontzettende lieve moeder en ik heb afscheid van haar kunnen nemen, was erbij toen ze overleed. Dat zijn hele dierbare herinneringen die ik koester. En natuurlijk heb ik spijt van dingen die ik toen wel of niet heb gedaan of gezegd. Maar ik was kind en dat besef ik ook.
chatnoir wat ontzettend verdrietig voor je
Dank je wel..
Het gemis is zelfs naar ruim 20 jaar nog erg groot. Ik zeg altijd ik heb het niet verwerkt, ik heb er mee leren leven. Want nog steeds vind ik het zo oneerlijk dat zij er niet meer is.
Maar ik heb een prachtige jeugd gehad, ik had een ontzettende lieve moeder en ik heb afscheid van haar kunnen nemen, was erbij toen ze overleed. Dat zijn hele dierbare herinneringen die ik koester. En natuurlijk heb ik spijt van dingen die ik toen wel of niet heb gedaan of gezegd. Maar ik was kind en dat besef ik ook.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:52
@boro klopt, had een klasgenoot bij mij op de middelbare school ook. Een soort van berusting, opluchting had hij over zich. Hij leek heel gelukkig. Was toen ook een totale schok dat ie zelfmoord pleegde, niemand had het verwacht.
Als je depressief bent, heb je levenslang. En soms is het dal te diep om uit op te klimmen. Rust zacht, Antonie..
Als je depressief bent, heb je levenslang. En soms is het dal te diep om uit op te klimmen. Rust zacht, Antonie..
donderdag 7 oktober 2010 om 12:53
quote:Taha schreef op 07 oktober 2010 @ 12:47:
[...]
Dat bedoel ik!
Ik denk dat je wat anders bedoelt. Ik begrijp het namelijk heel goed als iemand wel zover komt. Ik ben zelf depressief geweest. Ik snap alleen ook dat het voor de nabestaanden extra zwaar is en toch anders voelt dan bij een natuurlijke dood (door ziekte of ongeval).
Jammer dat er zo weinig (echt) bekend is over depressies. Ik heb ook met allerlei vooroordelen te maken gehad. Mensen snappen niet dat je wel wilt, maar niet kunt.
Depressies kunnen wel tijdelijk zijn, zeker wel. Er zijn verschillende soorten in. Maar kunnen ook weer terugkeren.
[...]
Dat bedoel ik!
Ik denk dat je wat anders bedoelt. Ik begrijp het namelijk heel goed als iemand wel zover komt. Ik ben zelf depressief geweest. Ik snap alleen ook dat het voor de nabestaanden extra zwaar is en toch anders voelt dan bij een natuurlijke dood (door ziekte of ongeval).
Jammer dat er zo weinig (echt) bekend is over depressies. Ik heb ook met allerlei vooroordelen te maken gehad. Mensen snappen niet dat je wel wilt, maar niet kunt.
Depressies kunnen wel tijdelijk zijn, zeker wel. Er zijn verschillende soorten in. Maar kunnen ook weer terugkeren.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:54
Ja, een ernstige geestelijke ziekte. Met daarbij behorende symptomen die heel zwaar zijn om mee te moeten leven.
En waardoor iemand ervoor kan kiezen dat niet meer te willen (al blijft het woord keuze hierin discutabel want niemand wil echt dood denk ik..). Het VOELT alsof je geen andere keuze meer hebt.
En waardoor iemand ervoor kan kiezen dat niet meer te willen (al blijft het woord keuze hierin discutabel want niemand wil echt dood denk ik..). Het VOELT alsof je geen andere keuze meer hebt.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:55
quote:JohnnyCake schreef op 07 oktober 2010 @ 12:51:
Rustig aan mensen. Als de discussie om wat voor reden te persoonlijk wordt, doe dan niet mee. Neem jezelf in bescherming, zet die computer uit, het is een mooie dag buiten.
Lief bedoeld sjon maar helpt niet, als dit onderwerp in m'n hoofd zit helpt er geen zonnetje aan om het er weer uit te krijgen.
Het maakt veel los en dat is met een blokje om niet over.
En als je depressief bent zie je de zon niet, hoe fel die ook schijnt.
Rustig aan mensen. Als de discussie om wat voor reden te persoonlijk wordt, doe dan niet mee. Neem jezelf in bescherming, zet die computer uit, het is een mooie dag buiten.
Lief bedoeld sjon maar helpt niet, als dit onderwerp in m'n hoofd zit helpt er geen zonnetje aan om het er weer uit te krijgen.
Het maakt veel los en dat is met een blokje om niet over.
En als je depressief bent zie je de zon niet, hoe fel die ook schijnt.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:55
quote:Sssenta schreef op 07 oktober 2010 @ 12:52:
[...]
Die is er. Die ene iemand. Ik. Mijn eerste reactie toen ik het nieuws hoorde was ook dat ik het... durf ik het te zeggen... egoïstisch van hem vond, dat hij zijn kinderen ten alle tijden voor moest laten gaan. Na het lezen van diverse berichten denk ik daar nu anders over.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik gelukkig nooit eerder echt over de ziekte depressie heb hoeven nadenken.Weet je dat ik oprecht blij word van jouw posting? (god, voel me nu net een Jehova)
[...]
Die is er. Die ene iemand. Ik. Mijn eerste reactie toen ik het nieuws hoorde was ook dat ik het... durf ik het te zeggen... egoïstisch van hem vond, dat hij zijn kinderen ten alle tijden voor moest laten gaan. Na het lezen van diverse berichten denk ik daar nu anders over.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik gelukkig nooit eerder echt over de ziekte depressie heb hoeven nadenken.Weet je dat ik oprecht blij word van jouw posting? (god, voel me nu net een Jehova)
donderdag 7 oktober 2010 om 12:56
quote:Banba schreef op 07 oktober 2010 @ 12:52:
[...]
Depressie is ook een ziekte. Zoals bij hartfalen je hart niet naar behoren functioneert, functioneren bij een depressie je hersenen niet naar behoren. Daar kun je voor behandeld worden, maar zoals al eerder gezegd; die behandeling slaat niet altijd aan.
Je overlijdt dan wel degelijk aan de gevolgen van een ziekte.
Ik ben het er ook mee eens, denk dat mijn post verkeerd overkomt. Maar ik bekeek het uit het nabestaanden perspectief.
Zelf heb ik aan depressies geleden en blijf er altijd gevoelig voor dus weet er alles van helaas.
Ik vind het zeker een ziekte! En kan dus ook heel goed begrijpen als je geen andere uitweg meer ziet.
[...]
Depressie is ook een ziekte. Zoals bij hartfalen je hart niet naar behoren functioneert, functioneren bij een depressie je hersenen niet naar behoren. Daar kun je voor behandeld worden, maar zoals al eerder gezegd; die behandeling slaat niet altijd aan.
Je overlijdt dan wel degelijk aan de gevolgen van een ziekte.
Ik ben het er ook mee eens, denk dat mijn post verkeerd overkomt. Maar ik bekeek het uit het nabestaanden perspectief.
Zelf heb ik aan depressies geleden en blijf er altijd gevoelig voor dus weet er alles van helaas.
Ik vind het zeker een ziekte! En kan dus ook heel goed begrijpen als je geen andere uitweg meer ziet.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:56
En als iemand besluit om bij terminale kanker te kiezen voor euthenasie, dan is het dapper en logisch , maar als iemand die van binnen opgevreten word door een depressie zelfmoord pleegt is het ineens egoïstisch
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinken
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinken
donderdag 7 oktober 2010 om 12:56
quote:Sssenta schreef op 07 oktober 2010 @ 12:52:
[...]
Die is er. Die ene iemand. Ik. Mijn eerste reactie toen ik het nieuws hoorde was ook dat ik het... durf ik het te zeggen... egoïstisch van hem vond, dat hij zijn kinderen ten alle tijden voor moest laten gaan. Na het lezen van diverse berichten denk ik daar nu anders over.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik gelukkig nooit eerder echt over de ziekte depressie heb hoeven nadenken.Dank je wel
[...]
Die is er. Die ene iemand. Ik. Mijn eerste reactie toen ik het nieuws hoorde was ook dat ik het... durf ik het te zeggen... egoïstisch van hem vond, dat hij zijn kinderen ten alle tijden voor moest laten gaan. Na het lezen van diverse berichten denk ik daar nu anders over.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik gelukkig nooit eerder echt over de ziekte depressie heb hoeven nadenken.Dank je wel
Invisible tears are the hardest to wipe away.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:58
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 07 oktober 2010 @ 12:56:
En als iemand besluit om bij terminale kanker te kiezen voor euthenasie, dan is het dapper en logisch , maar als iemand die van binnen opgevreten word door een depressie zelfmoord pleegt is het ineens egoïstisch
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinkenHelemaal mee eens!
En als iemand besluit om bij terminale kanker te kiezen voor euthenasie, dan is het dapper en logisch , maar als iemand die van binnen opgevreten word door een depressie zelfmoord pleegt is het ineens egoïstisch
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinkenHelemaal mee eens!
donderdag 7 oktober 2010 om 12:58
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 07 oktober 2010 @ 12:53:
Taha, je kunt ( hoe verdrietig het ook voor jou is en was ) je eigen referentiekader niet plakken over dat van een ander heen, en dat is wel wat je doetKlopt en dat is iets wat ik er wel aan van heb geleerd. Verdriet kan je niet vergelijken, iedereen ervaart verdriet en verlies anders.
Taha, je kunt ( hoe verdrietig het ook voor jou is en was ) je eigen referentiekader niet plakken over dat van een ander heen, en dat is wel wat je doetKlopt en dat is iets wat ik er wel aan van heb geleerd. Verdriet kan je niet vergelijken, iedereen ervaart verdriet en verlies anders.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:58
quote:JohnnyCake schreef op 07 oktober 2010 @ 12:51:
Rustig aan mensen. Als de discussie om wat voor reden te persoonlijk wordt, doe dan niet mee. Neem jezelf in bescherming, zet die computer uit, het is een mooie dag buiten.Ach, ik heb wel 'last van zendelingsdrang'. Wil graag reageren op de -voor mij- misverstanden rond depressie en zelfdoding. Misschien dat iemand er iets van leert. Klinkt erg schooljufferig, maar toch. Heeft de 'volgende nabestaande' misschien minder last van voor- en oordelen, want ik heb er zelf flink last van gehad.
Rustig aan mensen. Als de discussie om wat voor reden te persoonlijk wordt, doe dan niet mee. Neem jezelf in bescherming, zet die computer uit, het is een mooie dag buiten.Ach, ik heb wel 'last van zendelingsdrang'. Wil graag reageren op de -voor mij- misverstanden rond depressie en zelfdoding. Misschien dat iemand er iets van leert. Klinkt erg schooljufferig, maar toch. Heeft de 'volgende nabestaande' misschien minder last van voor- en oordelen, want ik heb er zelf flink last van gehad.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:59
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 07 oktober 2010 @ 12:56:
En als iemand besluit om bij terminale kanker te kiezen voor euthenasie, dan is het dapper en logisch , maar als iemand die van binnen opgevreten word door een depressie zelfmoord pleegt is het ineens egoïstisch
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinkenAmen.
En als iemand besluit om bij terminale kanker te kiezen voor euthenasie, dan is het dapper en logisch , maar als iemand die van binnen opgevreten word door een depressie zelfmoord pleegt is het ineens egoïstisch
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinkenAmen.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:59
Zoals er bij een lichamelijke ziekte sprake kan zijn van ondraaglijk lijden, kan dat net zo goed het geval zijn bij een geestesziekte.
In beide gevallen kan een buitenstaander geen oordeel vellen.
Ondraaglijk lijden terwijl je lichamelijk gezond bent is nog steeds ondraaglijk lijden.... alleen niet zo zichtbaar.
In beide gevallen kan een buitenstaander geen oordeel vellen.
Ondraaglijk lijden terwijl je lichamelijk gezond bent is nog steeds ondraaglijk lijden.... alleen niet zo zichtbaar.
donderdag 7 oktober 2010 om 13:01
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 07 oktober 2010 @ 12:56:
En als iemand besluit om bij terminale kanker te kiezen voor euthenasie, dan is het dapper en logisch , maar als iemand die van binnen opgevreten word door een depressie zelfmoord pleegt is het ineens egoïstisch
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinken
Sluit ik me helemaal bij aan...
Ik denk dat heel veel mensen niet beseffen hoe erg je geestelijk kunt lijden...
En als iemand besluit om bij terminale kanker te kiezen voor euthenasie, dan is het dapper en logisch , maar als iemand die van binnen opgevreten word door een depressie zelfmoord pleegt is het ineens egoïstisch
Het is egoïstisch om te verwachten van een mens dat deze doorgaat omdat JIJ die persoon niet kunt missen
Baas in eigen leven, dus ook over eigen dood, hoe onacceptabel dit ook moge klinken
Sluit ik me helemaal bij aan...
Ik denk dat heel veel mensen niet beseffen hoe erg je geestelijk kunt lijden...
