Entertainment
alle pijlers
Antonie Kamerling overleden
donderdag 7 oktober 2010 om 10:13
Anthonie Kamerling overleden ZEVENHOVEN - De Nederlandse acteur en zanger Antonie Kamerling (44) is in de nacht van woensdag op donderdag overleden. Het lichaam van de acteur werd gevonden in een woning in zijn woonplaats Zevenhoven.
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
Het management van Kamerling heeft het overlijden van de acteur bevestigd. Over de verdere omstandigheden rond de dood van Kamerling is niks bekend.
Hij laat zijn vrouw isa Hoes en twee kinderen achter, zijn zoon Merlijn en dochter Vlinder. Zijn zus Liesbeth Kamerling is tevens actrice.
-------
Jee, wat jong!
donderdag 7 oktober 2010 om 12:34
quote:BadAss schreef op 07 oktober 2010 @ 12:32:
[...]
Dat was de vraag niet, de vraag was: Hoe vertel je het de kinderen?
Nou gewoon zoals het is dus.Eens, bekend is dat je kinderen hier ten volle bij moet betrekken. Zo kunnen ze het voor zichzelf het beste verwerken, zonder er later nog vreselijke klappen van terug te krijgen.
[...]
Dat was de vraag niet, de vraag was: Hoe vertel je het de kinderen?
Nou gewoon zoals het is dus.Eens, bekend is dat je kinderen hier ten volle bij moet betrekken. Zo kunnen ze het voor zichzelf het beste verwerken, zonder er later nog vreselijke klappen van terug te krijgen.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:35
quote:Zon_27 schreef op 07 oktober 2010 @ 12:17:
Ben ook helemaal in shock....
Why?? Was het echt zo erg dat hij zijn kinderen en Isa achter liet?
Hij zal altijd mijn idool blijven...
Mijn hart huilt
Ja schijnbaar wel, anders had-ie het niet gedaan hè? Hij is vast niet opgestaan met de gedachte "laat ik eens zelfmoord proberen vandaag. Heb ik nog nooit gedaan."
En zijn kinderen achterlaten, ik weet zeker dat hij er van overtuigd was dat zijn vrouw en kinderen veel beter af zouden zijn zonder hem.
Ben ook helemaal in shock....
Why?? Was het echt zo erg dat hij zijn kinderen en Isa achter liet?
Hij zal altijd mijn idool blijven...
Mijn hart huilt
Ja schijnbaar wel, anders had-ie het niet gedaan hè? Hij is vast niet opgestaan met de gedachte "laat ik eens zelfmoord proberen vandaag. Heb ik nog nooit gedaan."
En zijn kinderen achterlaten, ik weet zeker dat hij er van overtuigd was dat zijn vrouw en kinderen veel beter af zouden zijn zonder hem.
Invisible tears are the hardest to wipe away.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:36
quote:Miepjemiep schreef op 07 oktober 2010 @ 12:33:
En dan hier een discussie starten over zelfmoord? Jammer...
Zelfmoord is een vreselijke ziekte, net zo vreselijk als andere ziektes. Het tast alleen je lichaam je niet aan, maar je geest. Zo weinig grip je hebt op sommige lichamelijke ziektes, heb je hier ook geen grip op. Het feit "dit doe je die en die toch niet" gaat hier dan niet zo simpel op...denk dat je depressie bedoelt, toch?
En dan hier een discussie starten over zelfmoord? Jammer...
Zelfmoord is een vreselijke ziekte, net zo vreselijk als andere ziektes. Het tast alleen je lichaam je niet aan, maar je geest. Zo weinig grip je hebt op sommige lichamelijke ziektes, heb je hier ook geen grip op. Het feit "dit doe je die en die toch niet" gaat hier dan niet zo simpel op...denk dat je depressie bedoelt, toch?
donderdag 7 oktober 2010 om 12:37
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:38
quote:Taha schreef op 07 oktober 2010 @ 12:37:
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.???
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.???
donderdag 7 oktober 2010 om 12:40
quote:Taha schreef op 07 oktober 2010 @ 12:37:
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.Depressie is niet altijd een tijdelijke periode. Kan er vaak en langdurig zijn.
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.Depressie is niet altijd een tijdelijke periode. Kan er vaak en langdurig zijn.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:40
quote:Taha schreef op 07 oktober 2010 @ 12:37:
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.Zullen we dit hier niet doen? Ik snap dat jij het zo ervaart, maar ik vind het zeer ongepast om zoiets hier neer te zetten. Als je je oordeel over zelfmoord graag wilt uiten, open er dan een ander topic voor.
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.Zullen we dit hier niet doen? Ik snap dat jij het zo ervaart, maar ik vind het zeer ongepast om zoiets hier neer te zetten. Als je je oordeel over zelfmoord graag wilt uiten, open er dan een ander topic voor.
The time is now
donderdag 7 oktober 2010 om 12:40
quote:Taha schreef op 07 oktober 2010 @ 12:37:
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.
Een (zware) depressie is Geen tijdelijk probleem.
Hoe kom je daarbij ?
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.
Een (zware) depressie is Geen tijdelijk probleem.
Hoe kom je daarbij ?
Wij hebben allemaal last van Jouw stemmingswisselingen !
donderdag 7 oktober 2010 om 12:41
quote:Julus schreef op 07 oktober 2010 @ 12:38:
Jongens, leuk dit voor Patti om dit te moeten lezen. Ik begrijp dat zij Antonie heeft gekend.
Patti, heel veel sterkte met het verlies van Antonie, wat een schok moet het voor je zijn.Sorry, dan kan ze maar beter niet meelezen en de komende weken onderduiken. Ik vind het ook afschuwelijk, sommige dingen die hier geschreven worden. Maar Patti hoeft niet mee te lezen, net zo min als ik of jij. Er is iemand dood en in dit keer is het een 'publiek persoon' en hoewel dat voor mij geen donder uitmaakt, is de consequentie wel dat er ook meer 'publiek' besproken wordt.
Jongens, leuk dit voor Patti om dit te moeten lezen. Ik begrijp dat zij Antonie heeft gekend.
Patti, heel veel sterkte met het verlies van Antonie, wat een schok moet het voor je zijn.Sorry, dan kan ze maar beter niet meelezen en de komende weken onderduiken. Ik vind het ook afschuwelijk, sommige dingen die hier geschreven worden. Maar Patti hoeft niet mee te lezen, net zo min als ik of jij. Er is iemand dood en in dit keer is het een 'publiek persoon' en hoewel dat voor mij geen donder uitmaakt, is de consequentie wel dat er ook meer 'publiek' besproken wordt.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:41
Pffff, heftig hoor! Lijkt me heel erg dat je gewoon niet meer verder wil en kan, dat je ondanks je gezin er echt geen heil meer in ziet, vreselijk voor die man.
Ik kan me (gelukkig maar) echt totaal geen voorstelling maken van hoe het is om depressief te zijn en het echt niet meer ziet zitten. Heeft iemand hier ervaring mee, ik wil me graag verdiepen in wat er in iemand omgaat.
Ow, en dit is niet sensatiebelust bedoelt, ik ben oprecht nieuwsgierig, om ook te begrijpen hoe iemand zich voelt die depressief is en hoe je dan wel of niet de keus maakt om door te gaan of te "stoppen".
Ik kan me (gelukkig maar) echt totaal geen voorstelling maken van hoe het is om depressief te zijn en het echt niet meer ziet zitten. Heeft iemand hier ervaring mee, ik wil me graag verdiepen in wat er in iemand omgaat.
Ow, en dit is niet sensatiebelust bedoelt, ik ben oprecht nieuwsgierig, om ook te begrijpen hoe iemand zich voelt die depressief is en hoe je dan wel of niet de keus maakt om door te gaan of te "stoppen".
donderdag 7 oktober 2010 om 12:41
quote:elninjoo schreef op 07 oktober 2010 @ 12:09:
[...]
Ik kan dat niet begrijpen voor 'n kind van 10. Toen ik 9 was verongelukte de vader van 'n klasgenootje en ik was daar echt niet goed van. Niet omdat ik die vader kende, maar omdat ik ziek was van de gedachte dat dat mij ook zou kunnen overkomen. Idem toen we op kamp waren in de 5e (11-12 jaar) toen werd 'n klasgenootje weggehaald omdat haar moeder aan kanker was overleden. Ik dacht toen nog, je gaat toch niet op kamp als je moeder op sterven ligt? Dan wil je daar toch bij blijven?
Mijn moeder is ziek geworden toen ik 10 jaar was en overleed toen ik 15 jaar was,
Natuurlijk wil je als kind bij je moeder zijn maar thuis betekend ook dat je in de volle werkelijkheid bent van een zieke moeder die dood gaat. Ik was in de laatste weken veel bij een vriendinnetje thuis, gewoon omdat ik daar even niet aan de situatie thuis hoefde te denken, even normaal was en geen zieke moeder had.
Dat had ik nodig...
En die keuze heb ik echt niet bewust gemaakt hoor.... rouwverwerking (en daar begin je in zekere mate al mee zodra je hoort dat je moeder niet meer beter kan worden) doet gekke dingen met je geest.. Ik heb tot op de dag voor mijn moeder overleed verstandelijk wel geweten dat ze dood zou gaan maar mijn hart geloofde het gewoon nog niet..
.
Ik leefde vanaf dat moment dat ik hoorde dat ze niet beter zou worden elke dag, elke minuut met de angst dat iemand zou bellen, een leraar mij uit de klas zou halen om me te vertellen dat mijn moeder was overleden. Mijn hart sloeg op hol als er andere leraar de klas binnen kwam..
[...]
Ik kan dat niet begrijpen voor 'n kind van 10. Toen ik 9 was verongelukte de vader van 'n klasgenootje en ik was daar echt niet goed van. Niet omdat ik die vader kende, maar omdat ik ziek was van de gedachte dat dat mij ook zou kunnen overkomen. Idem toen we op kamp waren in de 5e (11-12 jaar) toen werd 'n klasgenootje weggehaald omdat haar moeder aan kanker was overleden. Ik dacht toen nog, je gaat toch niet op kamp als je moeder op sterven ligt? Dan wil je daar toch bij blijven?
Mijn moeder is ziek geworden toen ik 10 jaar was en overleed toen ik 15 jaar was,
Natuurlijk wil je als kind bij je moeder zijn maar thuis betekend ook dat je in de volle werkelijkheid bent van een zieke moeder die dood gaat. Ik was in de laatste weken veel bij een vriendinnetje thuis, gewoon omdat ik daar even niet aan de situatie thuis hoefde te denken, even normaal was en geen zieke moeder had.
Dat had ik nodig...
En die keuze heb ik echt niet bewust gemaakt hoor.... rouwverwerking (en daar begin je in zekere mate al mee zodra je hoort dat je moeder niet meer beter kan worden) doet gekke dingen met je geest.. Ik heb tot op de dag voor mijn moeder overleed verstandelijk wel geweten dat ze dood zou gaan maar mijn hart geloofde het gewoon nog niet..
.
Ik leefde vanaf dat moment dat ik hoorde dat ze niet beter zou worden elke dag, elke minuut met de angst dat iemand zou bellen, een leraar mij uit de klas zou halen om me te vertellen dat mijn moeder was overleden. Mijn hart sloeg op hol als er andere leraar de klas binnen kwam..
donderdag 7 oktober 2010 om 12:42
quote:fleurtje schreef op 07 oktober 2010 @ 12:41:
[...]
Sorry, dan kan ze maar beter niet meelezen en de komende weken onderduiken. Ik vind het ook afschuwelijk, sommige dingen die hier geschreven worden. Maar Patti hoeft niet mee te lezen, net zo min als ik of jij. Er is iemand dood en in dit keer is het een 'publiek persoon' en hoewel dat voor mij geen donder uitmaakt, is de consequentie wel dat er ook meer 'publiek' besproken wordt.Dat is waar.
[...]
Sorry, dan kan ze maar beter niet meelezen en de komende weken onderduiken. Ik vind het ook afschuwelijk, sommige dingen die hier geschreven worden. Maar Patti hoeft niet mee te lezen, net zo min als ik of jij. Er is iemand dood en in dit keer is het een 'publiek persoon' en hoewel dat voor mij geen donder uitmaakt, is de consequentie wel dat er ook meer 'publiek' besproken wordt.Dat is waar.
donderdag 7 oktober 2010 om 12:42
quote:Taha schreef op 07 oktober 2010 @ 12:37:
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.Een tijdelijk probleem? Jij spoort niet.
Vreselijk nieuws. Ik zat koffietijd te kijken (ja, ontzettend suf) toen ik het hoorde. Later werd bekend dat het suïcide was. Ik ga niets of niemand beoordelen, maar zijn kinderen zullen het heel erg moeilijk gaan krijgen (weet ik helaas uit ervaring).
Zelfmoord blijft, wat mij betreft, een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.Een tijdelijk probleem? Jij spoort niet.
Invisible tears are the hardest to wipe away.
