Entertainment
alle pijlers
Armoede in Nederland. Eigen schuld?
woensdag 20 januari 2016 om 20:13
quote:lientje69 schreef op 20 januari 2016 @ 19:06:
[...]
Echt héél normaal in de jaren 70 Ik kom uit een plattelandsdorp, daar waren drie tot vijf kinderen in één gezin heel normaal. Één of twee kindgezinnen waren toentertijd echt een uitzonderingIk kom uit een gezin met 3 kinderen in een provinciestad, en wij waren een groot gezin. In de jaren 70. Vrijwel ieder gezin in de wijk had maximaal 2 kinderen. Op het platteland hadden ze zeker nog geen televisie
[...]
Echt héél normaal in de jaren 70 Ik kom uit een plattelandsdorp, daar waren drie tot vijf kinderen in één gezin heel normaal. Één of twee kindgezinnen waren toentertijd echt een uitzonderingIk kom uit een gezin met 3 kinderen in een provinciestad, en wij waren een groot gezin. In de jaren 70. Vrijwel ieder gezin in de wijk had maximaal 2 kinderen. Op het platteland hadden ze zeker nog geen televisie
woensdag 20 januari 2016 om 20:28
Gemeentes zijn tegenwoordig heel star in het toekennen van extra faciliteiten waar mensen recht op hebben hoor.
En met een pgb kan je echt niet alles betalen. Vervoer van en naar zorgverlener zijn bijvoorbeeld voor eigen rekening. Alles moet je met contracten en facturen verantwoorden . En geld dat overblijft moet je aan het eind van het jaar gewoon teruggeven.
Dingen als speciale schoenen kosten ook extra. Niet alle hulpmiddelen worden vergoed .
Een kind dat speciale zorg nodig heeft is gewoon duur.
Ik vind het knap dat nina dat zo red. Blijkbaar kan ze goed budgetteren.
En met een pgb kan je echt niet alles betalen. Vervoer van en naar zorgverlener zijn bijvoorbeeld voor eigen rekening. Alles moet je met contracten en facturen verantwoorden . En geld dat overblijft moet je aan het eind van het jaar gewoon teruggeven.
Dingen als speciale schoenen kosten ook extra. Niet alle hulpmiddelen worden vergoed .
Een kind dat speciale zorg nodig heeft is gewoon duur.
Ik vind het knap dat nina dat zo red. Blijkbaar kan ze goed budgetteren.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 20 januari 2016 om 20:31
quote:viva1966 schreef op 20 januari 2016 @ 20:13:
[...]
Ik kom uit een gezin met 3 kinderen in een provinciestad, en wij waren een groot gezin. In de jaren 70. Vrijwel ieder gezin in de wijk had maximaal 2 kinderen. Op het platteland hadden ze zeker nog geen televisie
Wij hadden zeker wel televisie. Was geen kleurentv misschien dat het hem daarin zat.
Katholieke dorpen hier , dat kan ook nog een reden zijn wellicht. Ga het mijn moeder morgen eens vragen waarom wij met vijf kinderen waten. Of dat dat was omdat meneer pastoor het zo wilde of omdat in ons dorp de norm was. Of een andere reden.
[...]
Ik kom uit een gezin met 3 kinderen in een provinciestad, en wij waren een groot gezin. In de jaren 70. Vrijwel ieder gezin in de wijk had maximaal 2 kinderen. Op het platteland hadden ze zeker nog geen televisie
Wij hadden zeker wel televisie. Was geen kleurentv misschien dat het hem daarin zat.
Katholieke dorpen hier , dat kan ook nog een reden zijn wellicht. Ga het mijn moeder morgen eens vragen waarom wij met vijf kinderen waten. Of dat dat was omdat meneer pastoor het zo wilde of omdat in ons dorp de norm was. Of een andere reden.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 20 januari 2016 om 20:51
Ik ben zelf een decennium jonger dan lientje, vermoed ik zo, maar ik denk ook dat veel gezinnen in de jaren zeventig en tachtig ook nog wel, met veel minder genoegen namen. En het leven ook betaalbaarder was. Ik denk dat meer dan de helft van de kinderen in mijn klas vroeger opgroeide in een eenverdienergezin (vader) met moeder thuis. Huren (of huizenprijzen) waren dan wel een stuk betaalbaarder natuurlijk maar ik denk (tenzij ik het nu romantiseer) dat mensen echt gewoon enorm blij waren met hun rijtjeshuizen en het interieur dat ze in 1973 aanschaften en er twintig jaar later nog exact zo bij stond. Muren nog van baksteen, kinderen in stapelbedden. Uitstapje naar de Efteling in de zomervakantie bijna een vakantie op zichzelf.
En ik denk dat veel mensen tegenwoordig veel sneller uitgekeken zijn op alles en met minder genoegen nemen, omdat de welvaart in het algemeen erg is toegenomen. En als je dat dan niet kunt betalen, een twee-onder-een-kapwoning, een badkamerrenovatie en om de zoveel jaar nieuw interieur dat mensen zich eerder als 'arm' gaan beschouwen. En denken dat de kinderen ook van alles tekort komen omdat ze niet hetzelfde kunnen kopen/krijgen als leeftijdsgenootjes.
Maar ik geef bij deze post direct toe dat nostalgische gevoelens naar mijn kindertijd in de jaren tachtig een rol kunnen spelen en dat ik niet mag verwachten dat iemand anno 2016 volgens de standaarden van 1986 wil leven. (Iemand die in 1986 volgens de standaarden van 1956 leefde vonden we waarschijnlijk ook arm...) Maar ik denk soms wel eens: welke kant gaat dit op? Vinden we de (boven)gemiddelde levensstandaard van 2016 over dertig jaar ook knullig en kneuzerig?
En ik denk dat veel mensen tegenwoordig veel sneller uitgekeken zijn op alles en met minder genoegen nemen, omdat de welvaart in het algemeen erg is toegenomen. En als je dat dan niet kunt betalen, een twee-onder-een-kapwoning, een badkamerrenovatie en om de zoveel jaar nieuw interieur dat mensen zich eerder als 'arm' gaan beschouwen. En denken dat de kinderen ook van alles tekort komen omdat ze niet hetzelfde kunnen kopen/krijgen als leeftijdsgenootjes.
Maar ik geef bij deze post direct toe dat nostalgische gevoelens naar mijn kindertijd in de jaren tachtig een rol kunnen spelen en dat ik niet mag verwachten dat iemand anno 2016 volgens de standaarden van 1986 wil leven. (Iemand die in 1986 volgens de standaarden van 1956 leefde vonden we waarschijnlijk ook arm...) Maar ik denk soms wel eens: welke kant gaat dit op? Vinden we de (boven)gemiddelde levensstandaard van 2016 over dertig jaar ook knullig en kneuzerig?
woensdag 20 januari 2016 om 21:24
quote:Ikbenanoniem schreef op 20 januari 2016 @ 19:47:
Die Erik is echt wereldvreemd. Als je ww stop wilt zetten geeft je dat "gewoon" door op werk.nl. Weet hij wel hoeveel storingen die site heeft en hoeveel mensen er daardoor al in de problemen zijn gekomen? En dan wel een boete van 100% opleggen en je moet bruto terug betalen wat je netto hebt ontvangen. Zelfs als die mensen het geld wel netto opzij hebben gezet blijft er een forse schuld over.
Ergens in oktober vorig jaar heeft er in een krant een heel artikel gestaan over het feit dat de gebrekkige website van het UWV honderden mensen in grote problemen heeft gebracht. Ze konden geen sollicitaties doorgeven, wijzigingen doorgeven of gewerkte uren melden en werden gekort op hun uitkeringen, kregen boetes en werden benaderd als fraudeurs.
Hele uwv is driedubbel k#t
Moest twee keer bellen, drie keer mailen en twee keer dezelfde wijziging doorgeven via de site om aan te geven dat ik een baan had gevonden na 3 maanden ww. Pfft
Die Erik is echt wereldvreemd. Als je ww stop wilt zetten geeft je dat "gewoon" door op werk.nl. Weet hij wel hoeveel storingen die site heeft en hoeveel mensen er daardoor al in de problemen zijn gekomen? En dan wel een boete van 100% opleggen en je moet bruto terug betalen wat je netto hebt ontvangen. Zelfs als die mensen het geld wel netto opzij hebben gezet blijft er een forse schuld over.
Ergens in oktober vorig jaar heeft er in een krant een heel artikel gestaan over het feit dat de gebrekkige website van het UWV honderden mensen in grote problemen heeft gebracht. Ze konden geen sollicitaties doorgeven, wijzigingen doorgeven of gewerkte uren melden en werden gekort op hun uitkeringen, kregen boetes en werden benaderd als fraudeurs.
Hele uwv is driedubbel k#t
Moest twee keer bellen, drie keer mailen en twee keer dezelfde wijziging doorgeven via de site om aan te geven dat ik een baan had gevonden na 3 maanden ww. Pfft
woensdag 20 januari 2016 om 21:35
woensdag 20 januari 2016 om 21:36
quote:lientje69 schreef op 20 januari 2016 @ 19:06:
[...]
Echt héél normaal in de jaren 70 Ik kom uit een plattelandsdorp, daar waren drie tot vijf kinderen in één gezin heel normaal. Één of twee kindgezinnen waren toentertijd echt een uitzonderingHier ook 'n dorpskind uit de jaren 70, maar er waren in mijn kindertijd/jeugd juist veel klasgenoten die enig kind waren of slechts 1 sibling hadden en 3 was al 'n uitzondering.
[...]
Echt héél normaal in de jaren 70 Ik kom uit een plattelandsdorp, daar waren drie tot vijf kinderen in één gezin heel normaal. Één of twee kindgezinnen waren toentertijd echt een uitzonderingHier ook 'n dorpskind uit de jaren 70, maar er waren in mijn kindertijd/jeugd juist veel klasgenoten die enig kind waren of slechts 1 sibling hadden en 3 was al 'n uitzondering.
Shoot first, ask questions later!
woensdag 20 januari 2016 om 21:38
quote:MarianneDavids schreef op 20 januari 2016 @ 21:35:
[...]
Omdat ze weten dat het in hun geval geen permanente toestand is, nog niet want zeg nooit nooit.Dat is het probleem met deze show: men doet er van alles aan om armoede na te bootsen, maar als je je niet kunt voorstellen hoe het is om er echt middenin te zitten, werkt het niet. Toch jammer.
[...]
Omdat ze weten dat het in hun geval geen permanente toestand is, nog niet want zeg nooit nooit.Dat is het probleem met deze show: men doet er van alles aan om armoede na te bootsen, maar als je je niet kunt voorstellen hoe het is om er echt middenin te zitten, werkt het niet. Toch jammer.
woensdag 20 januari 2016 om 21:39
quote:NYC schreef op 20 januari 2016 @ 20:51:
Ik ben zelf een decennium jonger dan lientje, vermoed ik zo, maar ik denk ook dat veel gezinnen in de jaren zeventig en tachtig ook nog wel, met veel minder genoegen namen. En het leven ook betaalbaarder was. Ik denk dat meer dan de helft van de kinderen in mijn klas vroeger opgroeide in een eenverdienergezin (vader) met moeder thuis. Huren (of huizenprijzen) waren dan wel een stuk betaalbaarder natuurlijk maar ik denk (tenzij ik het nu romantiseer) dat mensen echt gewoon enorm blij waren met hun rijtjeshuizen en het interieur dat ze in 1973 aanschaften en er twintig jaar later nog exact zo bij stond. Muren nog van baksteen, kinderen in stapelbedden. Uitstapje naar de Efteling in de zomervakantie bijna een vakantie op zichzelf.
En ik denk dat veel mensen tegenwoordig veel sneller uitgekeken zijn op alles en met minder genoegen nemen, omdat de welvaart in het algemeen erg is toegenomen. En als je dat dan niet kunt betalen, een twee-onder-een-kapwoning, een badkamerrenovatie en om de zoveel jaar nieuw interieur dat mensen zich eerder als 'arm' gaan beschouwen. En denken dat de kinderen ook van alles tekort komen omdat ze niet hetzelfde kunnen kopen/krijgen als leeftijdsgenootjes.
Maar ik geef bij deze post direct toe dat nostalgische gevoelens naar mijn kindertijd in de jaren tachtig een rol kunnen spelen en dat ik niet mag verwachten dat iemand anno 2016 volgens de standaarden van 1986 wil leven. (Iemand die in 1986 volgens de standaarden van 1956 leefde vonden we waarschijnlijk ook arm...) Maar ik denk soms wel eens: welke kant gaat dit op? Vinden we de (boven)gemiddelde levensstandaard van 2016 over dertig jaar ook knullig en kneuzerig?Jouw beeld klopt niet hoor. Ook toen wilden een.leuk interieur, waren nieuwbouwhuizen (ook huur) voor die tijd prijzig, genoeg 2-verdieners en ging men volop naar het buitenland op vakantie plus grote cadeaus met sint en verjaardagen.
Ik ben zelf een decennium jonger dan lientje, vermoed ik zo, maar ik denk ook dat veel gezinnen in de jaren zeventig en tachtig ook nog wel, met veel minder genoegen namen. En het leven ook betaalbaarder was. Ik denk dat meer dan de helft van de kinderen in mijn klas vroeger opgroeide in een eenverdienergezin (vader) met moeder thuis. Huren (of huizenprijzen) waren dan wel een stuk betaalbaarder natuurlijk maar ik denk (tenzij ik het nu romantiseer) dat mensen echt gewoon enorm blij waren met hun rijtjeshuizen en het interieur dat ze in 1973 aanschaften en er twintig jaar later nog exact zo bij stond. Muren nog van baksteen, kinderen in stapelbedden. Uitstapje naar de Efteling in de zomervakantie bijna een vakantie op zichzelf.
En ik denk dat veel mensen tegenwoordig veel sneller uitgekeken zijn op alles en met minder genoegen nemen, omdat de welvaart in het algemeen erg is toegenomen. En als je dat dan niet kunt betalen, een twee-onder-een-kapwoning, een badkamerrenovatie en om de zoveel jaar nieuw interieur dat mensen zich eerder als 'arm' gaan beschouwen. En denken dat de kinderen ook van alles tekort komen omdat ze niet hetzelfde kunnen kopen/krijgen als leeftijdsgenootjes.
Maar ik geef bij deze post direct toe dat nostalgische gevoelens naar mijn kindertijd in de jaren tachtig een rol kunnen spelen en dat ik niet mag verwachten dat iemand anno 2016 volgens de standaarden van 1986 wil leven. (Iemand die in 1986 volgens de standaarden van 1956 leefde vonden we waarschijnlijk ook arm...) Maar ik denk soms wel eens: welke kant gaat dit op? Vinden we de (boven)gemiddelde levensstandaard van 2016 over dertig jaar ook knullig en kneuzerig?Jouw beeld klopt niet hoor. Ook toen wilden een.leuk interieur, waren nieuwbouwhuizen (ook huur) voor die tijd prijzig, genoeg 2-verdieners en ging men volop naar het buitenland op vakantie plus grote cadeaus met sint en verjaardagen.
