Entertainment
alle pijlers
Armoede in Nederland. Eigen schuld?
woensdag 20 januari 2016 om 21:59
quote:tvandattum schreef op 20 januari 2016 @ 21:39:
[...]Jouw beeld klopt niet hoor. Ook toen wilden een.leuk interieur, waren nieuwbouwhuizen (ook huur) voor die tijd prijzig, genoeg 2-verdieners en ging men volop naar het buitenland op vakantie plus grote cadeaus met sint en verjaardagen.
Ligt misschien aan waar je opgroeide. Ik herken het beeld dat NYC schetst namelijk zeker wel. Ik groeide op in de jaren '80 en de enige die elk jaar op vakantie gingen naar het buitenland waren mijn Turkse en Italiaanse vriendin. Zij gingen naar hun familie, de rest van onze klas ging zes weken met moeder naar de camping in Brabant of Zeeland en hun vader kwam dan de weken dat hij vakantie had (als ze tenminste niet gescheiden waren). Ook zat kinderen die helemaal niet op vakantie gingen. De enige moeders die ik kende die werkten waren degenen die gescheiden waren en wel moesten werken, maar de meeste van mijn klasgenootjes kwamen uit gezinnen met 1 werkende ouder.
Op vakantie naar het buitenland gingen wij dan weer wel, om de 3/4 jaar 3 weken, maar wij hadden geen camping. Pas toen ik naar de middelbare school ging (jaren '90) en mijn moeder ging werken, gingen we vaker op vakantie.
De meubels die mijn ouders hadden toen ik geboren werd hebben ze stukje bij beetje vervangen toen we op mijn 8ste verhuisden. En daarna pas weer toen ik al lang en breed op mezelf woonde.
Ja iedereen wilde ook vanalles, maar er was gewoon minder te willen. En mensen deden langer met hun spullen.
[...]Jouw beeld klopt niet hoor. Ook toen wilden een.leuk interieur, waren nieuwbouwhuizen (ook huur) voor die tijd prijzig, genoeg 2-verdieners en ging men volop naar het buitenland op vakantie plus grote cadeaus met sint en verjaardagen.
Ligt misschien aan waar je opgroeide. Ik herken het beeld dat NYC schetst namelijk zeker wel. Ik groeide op in de jaren '80 en de enige die elk jaar op vakantie gingen naar het buitenland waren mijn Turkse en Italiaanse vriendin. Zij gingen naar hun familie, de rest van onze klas ging zes weken met moeder naar de camping in Brabant of Zeeland en hun vader kwam dan de weken dat hij vakantie had (als ze tenminste niet gescheiden waren). Ook zat kinderen die helemaal niet op vakantie gingen. De enige moeders die ik kende die werkten waren degenen die gescheiden waren en wel moesten werken, maar de meeste van mijn klasgenootjes kwamen uit gezinnen met 1 werkende ouder.
Op vakantie naar het buitenland gingen wij dan weer wel, om de 3/4 jaar 3 weken, maar wij hadden geen camping. Pas toen ik naar de middelbare school ging (jaren '90) en mijn moeder ging werken, gingen we vaker op vakantie.
De meubels die mijn ouders hadden toen ik geboren werd hebben ze stukje bij beetje vervangen toen we op mijn 8ste verhuisden. En daarna pas weer toen ik al lang en breed op mezelf woonde.
Ja iedereen wilde ook vanalles, maar er was gewoon minder te willen. En mensen deden langer met hun spullen.
woensdag 20 januari 2016 om 22:00
quote:Apatura schreef op 20 januari 2016 @ 21:57:
Wat me opvalt is dat mensen soms erg dik zijn. Hoe kan dat?
Ik vind Zita wel stoer dat ze helpt die kip slachten.
Ik denk door bewerkt voedsel, eenzijdig en slecht eten.
Goedkoop dus.
Zita is leuk.
Wat me opvalt is dat mensen soms erg dik zijn. Hoe kan dat?
Ik vind Zita wel stoer dat ze helpt die kip slachten.
Ik denk door bewerkt voedsel, eenzijdig en slecht eten.
Goedkoop dus.
Zita is leuk.
Girls compete with each other, women empower one another
woensdag 20 januari 2016 om 22:00
quote:koko67 schreef op 20 januari 2016 @ 21:51:
Die oude mensen, wat erg! Die moeten toch op een of andere manier te helpen zijn?Ik heb net op de site van de eo gekeken maar daar kom je niet echt verder mee. Zou die mensen best willen helpen maar dan moet je wel met ze in kontakt kunnen komen.
Die oude mensen, wat erg! Die moeten toch op een of andere manier te helpen zijn?Ik heb net op de site van de eo gekeken maar daar kom je niet echt verder mee. Zou die mensen best willen helpen maar dan moet je wel met ze in kontakt kunnen komen.
Ja en?
woensdag 20 januari 2016 om 22:01
quote:granny71 schreef op 20 januari 2016 @ 19:47:
[...]
Nina1966 had het over de hoge kosten van een kind met hogere zorg behoefte.
Dat ze dat(gedeeltelijk) in de vorm van pgb vergoed krijgt maakt dat ze meer ruimte heeft in haar financiën voor andere dingen. Waar slaat dat nou op? Wat een redenering van lik me vessie.
Hoezo heb ik meer ruimte omdat er begeleiding is? Wat heeft dat nou met je besteedbare inkomen te maken? Ik heb echt niet ineens meer geld omdat zoon therapie krijgt hoor. Als jouw kind naar de fysio moet kost dat jou ook niets.
[...]
Nina1966 had het over de hoge kosten van een kind met hogere zorg behoefte.
Dat ze dat(gedeeltelijk) in de vorm van pgb vergoed krijgt maakt dat ze meer ruimte heeft in haar financiën voor andere dingen. Waar slaat dat nou op? Wat een redenering van lik me vessie.
Hoezo heb ik meer ruimte omdat er begeleiding is? Wat heeft dat nou met je besteedbare inkomen te maken? Ik heb echt niet ineens meer geld omdat zoon therapie krijgt hoor. Als jouw kind naar de fysio moet kost dat jou ook niets.
woensdag 20 januari 2016 om 22:02
quote:pejeka schreef op 20 januari 2016 @ 19:13:
Armoede is volgens mij als je nog maar net kunt voorzien in je onderdak en je eten en drinken, maar verder niks kunt. Niet eens naar de verjaardag van je oma, want tja, die woont twee steden verderop, en dat is 40 euro met het openbaar vervoer. Nog los van het kleine kadootje dat je haar zou willen geven. Kan niet. 40 euro is je weekbudget voor eten, en de keus is dan ofwel een week bijna geen boodschappen kunnen doen, ofwel een middagje naar de verjaardag van je oma.
Armoede is je eigen verjaardag niet vieren, omdat je geen geld hebt om het te vieren. En dan zeggen "tja, ik geef niet zoveel om mijn verjaardag, dus hoeft van mij niet". Maar ondertussen gaat het erom dat je zelfs een paar goedkope flessen wijn en simpele hapjes niet kunt betalen. En dus vier je het maar niet.
Armoede is zelf ook nergens meer heen gaan, ook al is het in de buurt. Want je kunt mensen nooit terugvragen, en je schaamt je daarvoor. Je hebt geen behoorlijke kleding om uit te gaan, dus laat maar.
Armoede is jezelf niks kunnen permitteren. Ja, je zou dolgraag naar die interessante tentoonstelling willen, of naar dat museum. Maar met toegang en reisgeld ben je dan al gauw 20-30 euro kwijt. En dat kan je niet missen.
Kortom, je komt in een isolement, want je kunt nergens meer aan deelnemen. Jouw wereld is je huis dat je nog net kunt betalen, de dichtstbijzijnde goedkope supermarkt, en that's it. Meer van de wereld, of zelfs van je eigen stad, zie je niet meer. Want dat kost geld, Geld dat je niet hebt.
En ja, dan kunnen we wijzen op armoede in Afrika enzo, maar wat ik altijd zo vreemd vindt, is dat die mensen dan altijd wijzen op landen waar het "erger" is, en nooit op Dubai ofzo...+1
Armoede is volgens mij als je nog maar net kunt voorzien in je onderdak en je eten en drinken, maar verder niks kunt. Niet eens naar de verjaardag van je oma, want tja, die woont twee steden verderop, en dat is 40 euro met het openbaar vervoer. Nog los van het kleine kadootje dat je haar zou willen geven. Kan niet. 40 euro is je weekbudget voor eten, en de keus is dan ofwel een week bijna geen boodschappen kunnen doen, ofwel een middagje naar de verjaardag van je oma.
Armoede is je eigen verjaardag niet vieren, omdat je geen geld hebt om het te vieren. En dan zeggen "tja, ik geef niet zoveel om mijn verjaardag, dus hoeft van mij niet". Maar ondertussen gaat het erom dat je zelfs een paar goedkope flessen wijn en simpele hapjes niet kunt betalen. En dus vier je het maar niet.
Armoede is zelf ook nergens meer heen gaan, ook al is het in de buurt. Want je kunt mensen nooit terugvragen, en je schaamt je daarvoor. Je hebt geen behoorlijke kleding om uit te gaan, dus laat maar.
Armoede is jezelf niks kunnen permitteren. Ja, je zou dolgraag naar die interessante tentoonstelling willen, of naar dat museum. Maar met toegang en reisgeld ben je dan al gauw 20-30 euro kwijt. En dat kan je niet missen.
Kortom, je komt in een isolement, want je kunt nergens meer aan deelnemen. Jouw wereld is je huis dat je nog net kunt betalen, de dichtstbijzijnde goedkope supermarkt, en that's it. Meer van de wereld, of zelfs van je eigen stad, zie je niet meer. Want dat kost geld, Geld dat je niet hebt.
En ja, dan kunnen we wijzen op armoede in Afrika enzo, maar wat ik altijd zo vreemd vindt, is dat die mensen dan altijd wijzen op landen waar het "erger" is, en nooit op Dubai ofzo...+1
De toekomst is niet meer wat het was
woensdag 20 januari 2016 om 22:04
quote:granny71 schreef op 20 januari 2016 @ 20:01:
Klopt rosanna08.
Waar ik meer over val is het feit dat ze eerst zei dat het weg bezuinigd is, en later zegt ze dat ze het wel kan krijgen als ze aan de eisen van de gemeente voldoet.
Eerst heeft ze heel veel extra kosten voor haar kind maar na wat doorvragen blijkt ze pgb te krijgen.
Ik vraag me gewoon af wat er nog meer anders is dan ze vertelt.
Volgens haar ligt armoede aan verkeerd budgetteren want zij kan ook prima rondkomen. Maar daarna kwamen er steeds meer dingen naar boven waar ik mijn vraagtekens bij heb.Echt wat kun jij de boel enorm verdraaien zeg.
De zorg kosten gaan vanuit het pgb De extra kosten van snel stukkende kleding, spullen die hij kwijt raakt, chipkaarten etc die krijg je echt niet vanuit de pgb. Dat hij wat duurder eet omdat hij granen niet goed verteerd krijg ik ook niet uit de pgb. Wat héb jij toch joh. Het klinkt echt alsof je het niet kan verkroppen dat iemand niet in de slachtoffer rol van oww ik ben zo sjielug gaat zitten.
Klopt rosanna08.
Waar ik meer over val is het feit dat ze eerst zei dat het weg bezuinigd is, en later zegt ze dat ze het wel kan krijgen als ze aan de eisen van de gemeente voldoet.
Eerst heeft ze heel veel extra kosten voor haar kind maar na wat doorvragen blijkt ze pgb te krijgen.
Ik vraag me gewoon af wat er nog meer anders is dan ze vertelt.
Volgens haar ligt armoede aan verkeerd budgetteren want zij kan ook prima rondkomen. Maar daarna kwamen er steeds meer dingen naar boven waar ik mijn vraagtekens bij heb.Echt wat kun jij de boel enorm verdraaien zeg.
De zorg kosten gaan vanuit het pgb De extra kosten van snel stukkende kleding, spullen die hij kwijt raakt, chipkaarten etc die krijg je echt niet vanuit de pgb. Dat hij wat duurder eet omdat hij granen niet goed verteerd krijg ik ook niet uit de pgb. Wat héb jij toch joh. Het klinkt echt alsof je het niet kan verkroppen dat iemand niet in de slachtoffer rol van oww ik ben zo sjielug gaat zitten.
woensdag 20 januari 2016 om 22:04
quote:tvandattum schreef op 20 januari 2016 @ 21:39:
[...]
Jouw beeld klopt niet hoor. Ook toen wilden een.leuk interieur, waren nieuwbouwhuizen (ook huur) voor die tijd prijzig, genoeg 2-verdieners en ging men volop naar het buitenland op vakantie plus grote cadeaus met sint en verjaardagen.
Natuurlijk waren er ook mensen die dat deden/wilden maar ik herken het echt niet zo. Zelfs niet van de mensen die het zich wel konden veroorloven. Ik vond het eigenlijk echt een tijd waarin het leek of mensen met eenvoud snel tevreden waren. Maar ook, en dat is misschien wel mijn punt, of je het type was voor een appartementje, voor een rijtjeshuis of voor die duurdere woning in de net aangelegde nieuwbouwwijk. En dat niet allllles op alles gezet werd om maar per se naar die nieuwbouwwijk te moeten omdat dat meer "status" had. Maar gewoon heel erg gelukkig en blij in je huur-rijtjeshuis waar zoveel gezinnen ten slotte woonden, omdat je wist dat dat passend was bij je inkomen. En dus ook geen knoeperd van een auto voor je deur zetten maar gewoon blij zijn met die Renault 4 voor de deur.
Maar misschien vergis ik mij in hoe blij mensen werkelijk waren met hun (on)mogelijkheden en materiële wensen, dat kan.
[...]
Jouw beeld klopt niet hoor. Ook toen wilden een.leuk interieur, waren nieuwbouwhuizen (ook huur) voor die tijd prijzig, genoeg 2-verdieners en ging men volop naar het buitenland op vakantie plus grote cadeaus met sint en verjaardagen.
Natuurlijk waren er ook mensen die dat deden/wilden maar ik herken het echt niet zo. Zelfs niet van de mensen die het zich wel konden veroorloven. Ik vond het eigenlijk echt een tijd waarin het leek of mensen met eenvoud snel tevreden waren. Maar ook, en dat is misschien wel mijn punt, of je het type was voor een appartementje, voor een rijtjeshuis of voor die duurdere woning in de net aangelegde nieuwbouwwijk. En dat niet allllles op alles gezet werd om maar per se naar die nieuwbouwwijk te moeten omdat dat meer "status" had. Maar gewoon heel erg gelukkig en blij in je huur-rijtjeshuis waar zoveel gezinnen ten slotte woonden, omdat je wist dat dat passend was bij je inkomen. En dus ook geen knoeperd van een auto voor je deur zetten maar gewoon blij zijn met die Renault 4 voor de deur.
Maar misschien vergis ik mij in hoe blij mensen werkelijk waren met hun (on)mogelijkheden en materiële wensen, dat kan.
woensdag 20 januari 2016 om 22:05
Ik kwam toevallig bij een aantal afleveringen uit. Met verbijstering heb ik zitten kijken. Sommige hebben echt niets. Moeten de losse eindjes aan elkaar knopen en zitten zo hard te knokken om uit dat dal te komen. Dan zie ik een aflevering met een stel die volgens mij meer krijgen dan ze verdienen. Vinden ze prachtig. Ze hoeven niet te werken en willen het ook absoluut niet, omdat ze het zo prima vinden. Gratis geld, hallo. Enorme verschillen. Sommige wil ik dolgraag helpen, anderen zou ik graag ergens aangeven als dat mogelijk was.
woensdag 20 januari 2016 om 22:06
quote:snoopylynn schreef op 20 januari 2016 @ 22:00:
[...]
Ik heb net op de site van de eo gekeken maar daar kom je niet echt verder mee. Zou die mensen best willen helpen maar dan moet je wel met ze in kontakt kunnen komen.Ja, ik had ook al gekeken. Jammer, ik had ze graag een beetje op weg geholpen.
[...]
Ik heb net op de site van de eo gekeken maar daar kom je niet echt verder mee. Zou die mensen best willen helpen maar dan moet je wel met ze in kontakt kunnen komen.Ja, ik had ook al gekeken. Jammer, ik had ze graag een beetje op weg geholpen.
woensdag 20 januari 2016 om 22:06
En het leerling vervoer is op bezuinigd. Waar ik 3 jaar geleden nog dacht dat hij als hij op het ov zat wel vervoer zou krijgen is dat dus niet meer zo. Afstanden zijn verandert, eisen zijn hoger.
Volgens MEE zijn er ook echt mensen bij die nu de deur niet meer uitkunnen. Dat is wél door de bezuinigingen.
Een aantal jaar geleden had zoon voor school nog gewoon vervoer gekregen.
Volgens MEE zijn er ook echt mensen bij die nu de deur niet meer uitkunnen. Dat is wél door de bezuinigingen.
Een aantal jaar geleden had zoon voor school nog gewoon vervoer gekregen.
woensdag 20 januari 2016 om 22:06
quote:snoopylynn schreef op 20 januari 2016 @ 22:00:
[...]
Ik heb net op de site van de eo gekeken maar daar kom je niet echt verder mee. Zou die mensen best willen helpen maar dan moet je wel met ze in kontakt kunnen komen.
Ik vond dat niet duidelijk uitgelegd werd waarom die mensen nou zoveel schulden hadden. De man was zelfstandig, werd ziek en kreeg geen uitkering. Waarom niet werd niet duidelijk. Waarschijnlijk omdat zijn vrouw een inkomen had, maar daar werd verder niet op ingegaan.
Af en toe is het best misleidend wat ze wel en niet laten zien.
[...]
Ik heb net op de site van de eo gekeken maar daar kom je niet echt verder mee. Zou die mensen best willen helpen maar dan moet je wel met ze in kontakt kunnen komen.
Ik vond dat niet duidelijk uitgelegd werd waarom die mensen nou zoveel schulden hadden. De man was zelfstandig, werd ziek en kreeg geen uitkering. Waarom niet werd niet duidelijk. Waarschijnlijk omdat zijn vrouw een inkomen had, maar daar werd verder niet op ingegaan.
Af en toe is het best misleidend wat ze wel en niet laten zien.
woensdag 20 januari 2016 om 22:15
quote:snoopylynn schreef op 20 januari 2016 @ 22:10:
Mary maakt dat iets uit?
Ik vind dit schrijnend en zou wel iets willen geven zodat hun leed even iets minder is, al is het maar een klein beetje.Ik vind wel dat dat uitmaakt. Voordat ik iemand zou helpen, zou ik wel willen weten hoe het precies in elkaar steekt. Er zijn zo ontzettend veel mensen die in dezelfde situatie zitten. In mijn straat zit ook een gezin in de schuldsanering. In plaats van eten sjouwen ze wekelijks kratten bier naar binnen. Ze lenen bij iedereen geld en betalen nooit terug. Dan help ik liever mensen die het echt nodig hebben.
Mary maakt dat iets uit?
Ik vind dit schrijnend en zou wel iets willen geven zodat hun leed even iets minder is, al is het maar een klein beetje.Ik vind wel dat dat uitmaakt. Voordat ik iemand zou helpen, zou ik wel willen weten hoe het precies in elkaar steekt. Er zijn zo ontzettend veel mensen die in dezelfde situatie zitten. In mijn straat zit ook een gezin in de schuldsanering. In plaats van eten sjouwen ze wekelijks kratten bier naar binnen. Ze lenen bij iedereen geld en betalen nooit terug. Dan help ik liever mensen die het echt nodig hebben.
woensdag 20 januari 2016 om 22:18
Zita is een lieve meid die zich inleeft, Rob doet dat ook. De anderen stappen niet uit hun comfortzone.
Ik vind zulke series altijd ook veel vragen oproepen: bij de schrijnende situatie van het oudere paar (met kinderen?) vraag ik me nu dus van alles af:
Ik begreep dat hun huis "gered" is door vrienden en familie. De vrouw werkt en heeft de man daarom geen recht op een bijstandsuitkering? Als het inkomen van de vrouw onder het bijstandniveau zit, zou ze aanvulling moeten kunnen krijgen. Tenzij ze dus vermogen hebben wat bij dit echtpaar mogelijk in het huis zit?
Laatst de dame met de HBO-opleidingen die blijkbaar wel recht heeft op voedselpakketten via het Leger des Heils omdat haar besteedbaar inkomen onder een bepaalde grens valt. Maar de info over hoe dat komt ( bijv. hypothecaire verplichtingen, geen recht op huurtoeslag? Ik bedenk maar wat) ontbreekt dan.
Met al die vragen blijf je als kijker achter maar dat vinden de programmamakers ondergeschikt aan de boodschap die zij willen overbrengen. Het is niet de bedoeling dat ik me bovenstaande zaken afvraag.
Ik vind zulke series altijd ook veel vragen oproepen: bij de schrijnende situatie van het oudere paar (met kinderen?) vraag ik me nu dus van alles af:
Ik begreep dat hun huis "gered" is door vrienden en familie. De vrouw werkt en heeft de man daarom geen recht op een bijstandsuitkering? Als het inkomen van de vrouw onder het bijstandniveau zit, zou ze aanvulling moeten kunnen krijgen. Tenzij ze dus vermogen hebben wat bij dit echtpaar mogelijk in het huis zit?
Laatst de dame met de HBO-opleidingen die blijkbaar wel recht heeft op voedselpakketten via het Leger des Heils omdat haar besteedbaar inkomen onder een bepaalde grens valt. Maar de info over hoe dat komt ( bijv. hypothecaire verplichtingen, geen recht op huurtoeslag? Ik bedenk maar wat) ontbreekt dan.
Met al die vragen blijf je als kijker achter maar dat vinden de programmamakers ondergeschikt aan de boodschap die zij willen overbrengen. Het is niet de bedoeling dat ik me bovenstaande zaken afvraag.
De toekomst is niet meer wat het was
woensdag 20 januari 2016 om 22:20
quote:Sunemom schreef op 20 januari 2016 @ 21:59:
[...]
Ligt misschien aan waar je opgroeide. Ik herken het beeld dat NYC schetst namelijk zeker wel. Ik groeide op in de jaren '80 en de enige die elk jaar op vakantie gingen naar het buitenland waren mijn Turkse en Italiaanse vriendin. Zij gingen naar hun familie, de rest van onze klas ging zes weken met moeder naar de camping in Brabant of Zeeland en hun vader kwam dan de weken dat hij vakantie had (als ze tenminste niet gescheiden waren). Ook zat kinderen die helemaal niet op vakantie gingen. De enige moeders die ik kende die werkten waren degenen die gescheiden waren en wel moesten werken, maar de meeste van mijn klasgenootjes kwamen uit gezinnen met 1 werkende ouder.
Op vakantie naar het buitenland gingen wij dan weer wel, om de 3/4 jaar 3 weken, maar wij hadden geen camping. Pas toen ik naar de middelbare school ging (jaren '90) en mijn moeder ging werken, gingen we vaker op vakantie.
De meubels die mijn ouders hadden toen ik geboren werd hebben ze stukje bij beetje vervangen toen we op mijn 8ste verhuisden. En daarna pas weer toen ik al lang en breed op mezelf woonde.
Ja iedereen wilde ook vanalles, maar er was gewoon minder te willen. En mensen deden langer met hun spullen.
Van mijn lagere schoolklasgenootjes ging bijna iedereen in de zomer met de auto in Europa op vakantie, varieerend van Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland tot Italie. En af en toe 'n vliegreis naar Griekenland. Niet echt veel kampeerders, hotels waren populairder in die tijd als men weg ging, want veelal was men van mening dat de vrouw thuis al huisvrouw was en vakantie ook voor moeder de vrouw vakantie moest zijn zonder afwas en opruimen. Sommige boerderijkinderen gingen uberhaupt niet weg trouwens. Eén lagere schoolvriendin ging al jong naar Amerika in de zomervakantie omdat haar grote broer daar woonde. Op de middelbare school kreeg ik 'n vriendin die elke zomer 6 weken mee op fiets/kampeervakantie moest (vader in 't onderwijs) en zij vond dat helemaal niet leuk.
Bijna geen enkele moeder werkte. Enige moeder van 'n klasgenoot die wel werkte was ook de enige waarvan het huwelijk op 'n scheiding uit liep.
[...]
Ligt misschien aan waar je opgroeide. Ik herken het beeld dat NYC schetst namelijk zeker wel. Ik groeide op in de jaren '80 en de enige die elk jaar op vakantie gingen naar het buitenland waren mijn Turkse en Italiaanse vriendin. Zij gingen naar hun familie, de rest van onze klas ging zes weken met moeder naar de camping in Brabant of Zeeland en hun vader kwam dan de weken dat hij vakantie had (als ze tenminste niet gescheiden waren). Ook zat kinderen die helemaal niet op vakantie gingen. De enige moeders die ik kende die werkten waren degenen die gescheiden waren en wel moesten werken, maar de meeste van mijn klasgenootjes kwamen uit gezinnen met 1 werkende ouder.
Op vakantie naar het buitenland gingen wij dan weer wel, om de 3/4 jaar 3 weken, maar wij hadden geen camping. Pas toen ik naar de middelbare school ging (jaren '90) en mijn moeder ging werken, gingen we vaker op vakantie.
De meubels die mijn ouders hadden toen ik geboren werd hebben ze stukje bij beetje vervangen toen we op mijn 8ste verhuisden. En daarna pas weer toen ik al lang en breed op mezelf woonde.
Ja iedereen wilde ook vanalles, maar er was gewoon minder te willen. En mensen deden langer met hun spullen.
Van mijn lagere schoolklasgenootjes ging bijna iedereen in de zomer met de auto in Europa op vakantie, varieerend van Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland tot Italie. En af en toe 'n vliegreis naar Griekenland. Niet echt veel kampeerders, hotels waren populairder in die tijd als men weg ging, want veelal was men van mening dat de vrouw thuis al huisvrouw was en vakantie ook voor moeder de vrouw vakantie moest zijn zonder afwas en opruimen. Sommige boerderijkinderen gingen uberhaupt niet weg trouwens. Eén lagere schoolvriendin ging al jong naar Amerika in de zomervakantie omdat haar grote broer daar woonde. Op de middelbare school kreeg ik 'n vriendin die elke zomer 6 weken mee op fiets/kampeervakantie moest (vader in 't onderwijs) en zij vond dat helemaal niet leuk.
Bijna geen enkele moeder werkte. Enige moeder van 'n klasgenoot die wel werkte was ook de enige waarvan het huwelijk op 'n scheiding uit liep.
Shoot first, ask questions later!
woensdag 20 januari 2016 om 22:21
woensdag 20 januari 2016 om 22:36
Ik vind het heel moeilijk om er iets van te vinden. Sta er heel dubbel in. Soms begrijp ik de (kritische) vragen van Tim en Erik maar een paar seconden later kan ik ze wel door de tv trekken.
Zeker die opmerking van Erik 'we hebben een soort bank, dus dat is geen armoede'...
Verder ga ik zeker een (groot?) deel mee in de postings van RB. Ik heb geen partner/kinderen, geen baan/kans meer op een baan en als mijn dierbaren mij ontvallen (mijn ouders) dan hoef ik toch ook echt geen 65/70/5/ouder te worden. Verder kan ik er ban-kans-gewijs niet op ingaan.
En wat al door iemand werd gezegd geldt voor mij ook: ik woon 21,5 jaar in mijn 4-kamerflat. Kan makkelijk kleiner wonen maar dan dus veel duurder, laat staan herstofferings- en verhuiskosten.
En nog even los van of het nou geacteerd/in scene is gezet, het komt feitelijk voor. Veel voor. En betere tijden gaan 'wij' niet meer meemaken.
Zeker die opmerking van Erik 'we hebben een soort bank, dus dat is geen armoede'...
Verder ga ik zeker een (groot?) deel mee in de postings van RB. Ik heb geen partner/kinderen, geen baan/kans meer op een baan en als mijn dierbaren mij ontvallen (mijn ouders) dan hoef ik toch ook echt geen 65/70/5/ouder te worden. Verder kan ik er ban-kans-gewijs niet op ingaan.
En wat al door iemand werd gezegd geldt voor mij ook: ik woon 21,5 jaar in mijn 4-kamerflat. Kan makkelijk kleiner wonen maar dan dus veel duurder, laat staan herstofferings- en verhuiskosten.
En nog even los van of het nou geacteerd/in scene is gezet, het komt feitelijk voor. Veel voor. En betere tijden gaan 'wij' niet meer meemaken.
woensdag 20 januari 2016 om 22:38
quote:redbuIIetje schreef op 20 januari 2016 @ 22:20:
[...]
Van mijn lagere schoolklasgenootjes ging bijna iedereen in de zomer met de auto in Europa op vakantie, varieerend van Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland tot Italie. En af en toe 'n vliegreis naar Griekenland. Niet echt veel kampeerders, hotels waren populairder in die tijd als men weg ging, want veelal was men van mening dat de vrouw thuis al huisvrouw was en vakantie ook voor moeder de vrouw vakantie moest zijn zonder afwas en opruimen. Sommige boerderijkinderen gingen uberhaupt niet weg trouwens. Eén lagere schoolvriendin ging al jong naar Amerika in de zomervakantie omdat haar grote broer daar woonde. Op de middelbare school kreeg ik 'n vriendin die elke zomer 6 weken mee op fiets/kampeervakantie moest (vader in 't onderwijs) en zij vond dat helemaal niet leuk.
Bijna geen enkele moeder werkte. Enige moeder van 'n klasgenoot die wel werkte was ook de enige waarvan het huwelijk op 'n scheiding uit liep.
Ik denk dat wij ook in behoorlijk andere werelden zijn opgegroeid. Ik woonde in wat tegenwoordig zo mooi een kansenwijk genoemd zou worden. Het verschil met nu is alleen dat er toen geen schuldsanering of voedselbank was en mensen elkaar gewoon hielpen. En er zaten echt wel gezinnen in diepe ellende, ik ben ook niet in een leuk/fijn gezin opgegroeid, maar de les die ik wel meekreeg (en met mij veel kinderen om me heen) was dat je geld dat je niet hebt niet kunt uitgeven en dat je beter iets niet kunt hebben dan dat je ervoor moet lenen.
In de jaren '90 kwamen er meer en meer mogelijkheden om te lenen en ik denk dat dat voor heel veel mensen een omslagpunt is geweest. Ineens was er de mogelijkheid om dingen te gaan kopen waar je geen geld voor had. Dat zie je ook met de huizenmarkt. Het feit dat meer mensen een huis konden kopen is nooit het probleem geweest, maar dat er allerlei vreemde hypotheekvormen (zoals de tophypotheken) kwamen en mensen meer konden lenen dan ze ooit zouden kunnen terugbetalen heeft veel problemen veroorzaakt.
Heel erg veel mensen zijn boven hun stand gaan leven, hebben het gevoel gekregen iedereen heeft/kan/doet dit en mensen denken dat ze recht hebben op vanalles. Meer tevreden met wat ze zich kunnen veroorloven, daar zit wel een sleutel om in ieder geval anders naar je eigen 'armoede' te kijken denk ik.
[...]
Van mijn lagere schoolklasgenootjes ging bijna iedereen in de zomer met de auto in Europa op vakantie, varieerend van Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland tot Italie. En af en toe 'n vliegreis naar Griekenland. Niet echt veel kampeerders, hotels waren populairder in die tijd als men weg ging, want veelal was men van mening dat de vrouw thuis al huisvrouw was en vakantie ook voor moeder de vrouw vakantie moest zijn zonder afwas en opruimen. Sommige boerderijkinderen gingen uberhaupt niet weg trouwens. Eén lagere schoolvriendin ging al jong naar Amerika in de zomervakantie omdat haar grote broer daar woonde. Op de middelbare school kreeg ik 'n vriendin die elke zomer 6 weken mee op fiets/kampeervakantie moest (vader in 't onderwijs) en zij vond dat helemaal niet leuk.
Bijna geen enkele moeder werkte. Enige moeder van 'n klasgenoot die wel werkte was ook de enige waarvan het huwelijk op 'n scheiding uit liep.
Ik denk dat wij ook in behoorlijk andere werelden zijn opgegroeid. Ik woonde in wat tegenwoordig zo mooi een kansenwijk genoemd zou worden. Het verschil met nu is alleen dat er toen geen schuldsanering of voedselbank was en mensen elkaar gewoon hielpen. En er zaten echt wel gezinnen in diepe ellende, ik ben ook niet in een leuk/fijn gezin opgegroeid, maar de les die ik wel meekreeg (en met mij veel kinderen om me heen) was dat je geld dat je niet hebt niet kunt uitgeven en dat je beter iets niet kunt hebben dan dat je ervoor moet lenen.
In de jaren '90 kwamen er meer en meer mogelijkheden om te lenen en ik denk dat dat voor heel veel mensen een omslagpunt is geweest. Ineens was er de mogelijkheid om dingen te gaan kopen waar je geen geld voor had. Dat zie je ook met de huizenmarkt. Het feit dat meer mensen een huis konden kopen is nooit het probleem geweest, maar dat er allerlei vreemde hypotheekvormen (zoals de tophypotheken) kwamen en mensen meer konden lenen dan ze ooit zouden kunnen terugbetalen heeft veel problemen veroorzaakt.
Heel erg veel mensen zijn boven hun stand gaan leven, hebben het gevoel gekregen iedereen heeft/kan/doet dit en mensen denken dat ze recht hebben op vanalles. Meer tevreden met wat ze zich kunnen veroorloven, daar zit wel een sleutel om in ieder geval anders naar je eigen 'armoede' te kijken denk ik.
woensdag 20 januari 2016 om 22:41
quote:nina1966 schreef op 20 januari 2016 @ 22:06:
En het leerling vervoer is op bezuinigd. Waar ik 3 jaar geleden nog dacht dat hij als hij op het ov zat wel vervoer zou krijgen is dat dus niet meer zo. Afstanden zijn verandert, eisen zijn hoger.
Volgens MEE zijn er ook echt mensen bij die nu de deur niet meer uitkunnen. Dat is wél door de bezuinigingen.
Een aantal jaar geleden had zoon voor school nog gewoon vervoer gekregen.Volgens de regering was de overheveling van taken van zorg naar de gemeentes toch zó'n goed idee. Die kennen de mensen 'véél' beter. Ja, gelijk even 30% van het budget van de gemeentes weghalen en de voorkeur voor zorg bij de gemeente leggen. Toppie.
En het leerling vervoer is op bezuinigd. Waar ik 3 jaar geleden nog dacht dat hij als hij op het ov zat wel vervoer zou krijgen is dat dus niet meer zo. Afstanden zijn verandert, eisen zijn hoger.
Volgens MEE zijn er ook echt mensen bij die nu de deur niet meer uitkunnen. Dat is wél door de bezuinigingen.
Een aantal jaar geleden had zoon voor school nog gewoon vervoer gekregen.Volgens de regering was de overheveling van taken van zorg naar de gemeentes toch zó'n goed idee. Die kennen de mensen 'véél' beter. Ja, gelijk even 30% van het budget van de gemeentes weghalen en de voorkeur voor zorg bij de gemeente leggen. Toppie.
