Entertainment
alle pijlers
Armoede in Nederland. Eigen schuld?
donderdag 21 januari 2016 om 12:23
https://www.rijksoverheid ... d/ioaw-iow-ioaz-uitkering
http://wetten.overheid.nl ... ldigheidsdatum_21-01-2016
http://wetten.overheid.nl ... ldigheidsdatum_21-01-2016
donderdag 21 januari 2016 om 12:29
quote:honingbijtje schreef op 21 januari 2016 @ 12:17:
[...]
'The problem is choice'. Keuze maakt zo'n enorm verschil in hoe je hierin staat!! Netto resultaat zit in je hoofd, niet fysiek.Kun je niet besluiten om te kiezen voor je huidige situatie? Er zijn mensen die daar hele dure mindfulness cursussen voor volgen.
[...]
'The problem is choice'. Keuze maakt zo'n enorm verschil in hoe je hierin staat!! Netto resultaat zit in je hoofd, niet fysiek.Kun je niet besluiten om te kiezen voor je huidige situatie? Er zijn mensen die daar hele dure mindfulness cursussen voor volgen.
donderdag 21 januari 2016 om 12:32
quote:honingbijtje schreef op 21 januari 2016 @ 12:14:
Die ex-miljonair... Die heeft ineens weer een broodjeszaak? Van welk geld? Ik vertouw dat voor geen meter. Hij had iets met gokkasten (de gokverslaafde armsten gooien daar hun laatste euro's in omdat ze hopen op een beter leven) en toen plofte de holding? Als hij het goed had aangepakt is prive vermogen veilig, tenzij fraude of 'pluk-ze' regeling. Maar iemand leent hem weer geld of hij had wat goud begraven in de tuin of zwitse rekening en hoppa. Ik bedoel, 20.000 per maand! Als je dan 'arm' bent heb je echt stom gedaan. Maar dat is hij ook niet, ik vermoed vanalles. En maar zeggen dat hij er goed tegen kan, arm zijn.
Wat wel een probleem is, dat is het gebrek aan betaalbare arbeidsongeschiktheidsverzekeringen voor zelfstandigen. Die arme halfblinde man. Tuurlijk wil je je huis niet uit. Waarschijnlijk een erfenis, met eigen handen opgeknapt, dichtbij vrienden en familie. Je eigen huis moeten 'opeten' omdat je het wel goed hebt gedaan. Het is een gotspe en ik voel met ze mee.Helaas wordt dat altijd zo makkelijk gezegd. Ook "dan ga je toch goedkoper wonen". Ten eerste zijn er héél weinig goedkope woningen, ten tweede moet je je dan maar afvragen waar die woning staat, dat kan ook honderd kilometer verderop zijn in een plaats waar je geen mens kent, ten derde luidt het gezegde "verhuizen kost bedstro", dat is niet zomaar uit de lucht komen vallen want een beetje verhuizing kost al snel E 5.000 als het al niet méér is. Vloer, gordijnen, verf, behang, verhuiskosten zelf, een oud apparaat dat de verhuizing niet overleeft. Er wordt te makkelijk over gedacht, ook door de instanties.
Die ex-miljonair... Die heeft ineens weer een broodjeszaak? Van welk geld? Ik vertouw dat voor geen meter. Hij had iets met gokkasten (de gokverslaafde armsten gooien daar hun laatste euro's in omdat ze hopen op een beter leven) en toen plofte de holding? Als hij het goed had aangepakt is prive vermogen veilig, tenzij fraude of 'pluk-ze' regeling. Maar iemand leent hem weer geld of hij had wat goud begraven in de tuin of zwitse rekening en hoppa. Ik bedoel, 20.000 per maand! Als je dan 'arm' bent heb je echt stom gedaan. Maar dat is hij ook niet, ik vermoed vanalles. En maar zeggen dat hij er goed tegen kan, arm zijn.
Wat wel een probleem is, dat is het gebrek aan betaalbare arbeidsongeschiktheidsverzekeringen voor zelfstandigen. Die arme halfblinde man. Tuurlijk wil je je huis niet uit. Waarschijnlijk een erfenis, met eigen handen opgeknapt, dichtbij vrienden en familie. Je eigen huis moeten 'opeten' omdat je het wel goed hebt gedaan. Het is een gotspe en ik voel met ze mee.Helaas wordt dat altijd zo makkelijk gezegd. Ook "dan ga je toch goedkoper wonen". Ten eerste zijn er héél weinig goedkope woningen, ten tweede moet je je dan maar afvragen waar die woning staat, dat kan ook honderd kilometer verderop zijn in een plaats waar je geen mens kent, ten derde luidt het gezegde "verhuizen kost bedstro", dat is niet zomaar uit de lucht komen vallen want een beetje verhuizing kost al snel E 5.000 als het al niet méér is. Vloer, gordijnen, verf, behang, verhuiskosten zelf, een oud apparaat dat de verhuizing niet overleeft. Er wordt te makkelijk over gedacht, ook door de instanties.
verba volant, scripta manent.
donderdag 21 januari 2016 om 12:33
quote:Poltergeist2016 schreef op 21 januari 2016 @ 12:23:
https://www.rijksoverheid ... d/ioaw-iow-ioaz-uitkering
http://wetten.overheid.nl ... ldigheidsdatum_21-01-2016Inderdaad. IOW alleen als je op of na 60-jarige leeftijd werkloos wordt.
https://www.rijksoverheid ... d/ioaw-iow-ioaz-uitkering
http://wetten.overheid.nl ... ldigheidsdatum_21-01-2016Inderdaad. IOW alleen als je op of na 60-jarige leeftijd werkloos wordt.
donderdag 21 januari 2016 om 12:36
quote:honingbijtje schreef op 21 januari 2016 @ 12:14:
Die ex-miljonair... Die heeft ineens weer een broodjeszaak? Van welk geld? Ik vertouw dat voor geen meter. Hij had iets met gokkasten (de gokverslaafde armsten gooien daar hun laatste euro's in omdat ze hopen op een beter leven) en toen plofte de holding? Als hij het goed had aangepakt is prive vermogen veilig, tenzij fraude of 'pluk-ze' regeling. Maar iemand leent hem weer geld of hij had wat goud begraven in de tuin of zwitse rekening en hoppa. Ik bedoel, 20.000 per maand! Als je dan 'arm' bent heb je echt stom gedaan. Maar dat is hij ook niet, ik vermoed vanalles. En maar zeggen dat hij er goed tegen kan, arm zijn.
Wat wel een probleem is, dat is het gebrek aan betaalbare arbeidsongeschiktheidsverzekeringen voor zelfstandigen. Die arme halfblinde man. Tuurlijk wil je je huis niet uit. Waarschijnlijk een erfenis, met eigen handen opgeknapt, dichtbij vrienden en familie. Je eigen huis moeten 'opeten' omdat je het wel goed hebt gedaan. Het is een gotspe en ik voel met ze mee.Helemaal waar. Maar dat geldt nog voor veel meer mensen momenteel, echt heel erg is dat. Zoals inderdaad die vijftigers die net buiten de boot vallen en werkelijk nergens meer aan de bak komen.
Die ex-miljonair... Die heeft ineens weer een broodjeszaak? Van welk geld? Ik vertouw dat voor geen meter. Hij had iets met gokkasten (de gokverslaafde armsten gooien daar hun laatste euro's in omdat ze hopen op een beter leven) en toen plofte de holding? Als hij het goed had aangepakt is prive vermogen veilig, tenzij fraude of 'pluk-ze' regeling. Maar iemand leent hem weer geld of hij had wat goud begraven in de tuin of zwitse rekening en hoppa. Ik bedoel, 20.000 per maand! Als je dan 'arm' bent heb je echt stom gedaan. Maar dat is hij ook niet, ik vermoed vanalles. En maar zeggen dat hij er goed tegen kan, arm zijn.
Wat wel een probleem is, dat is het gebrek aan betaalbare arbeidsongeschiktheidsverzekeringen voor zelfstandigen. Die arme halfblinde man. Tuurlijk wil je je huis niet uit. Waarschijnlijk een erfenis, met eigen handen opgeknapt, dichtbij vrienden en familie. Je eigen huis moeten 'opeten' omdat je het wel goed hebt gedaan. Het is een gotspe en ik voel met ze mee.Helemaal waar. Maar dat geldt nog voor veel meer mensen momenteel, echt heel erg is dat. Zoals inderdaad die vijftigers die net buiten de boot vallen en werkelijk nergens meer aan de bak komen.
donderdag 21 januari 2016 om 12:41
Over de beweringen van GS wat iemand hier had neer gezet, dat er een actrice in zou zitten, staat dit op de facebook van Dennis van der Geest.
https://www.facebook.com/dennisvandergeest/?fref=photo
rm in Nederland? Eigen Schuld!, vanavond 21.10, NPO 2
#ArmoedeNL
Vandaag heeft GeenStijl een bericht geplaatst over Arm in Nederland? Eigen Schuld!, dat er sprake zou zijn van een actrice in het programma.
Jammer genoeg checkt GeenStijl zijn bericht niet.
Het gaat om Sasja, een gescheiden vrouw met kinderen. Zij heeft op het moment geen werk, en leeft van een uitkering. Letterlijk iedere dag gaat ze op zoek naar werk, maar vooralsnog zonder resultaat. In het programma ging ze voorbij haar schaamte om zich in te schrijven bij de voedselbank.
Haar verhaal is oprecht en ik vind het moedig dat ze dat heeft durven delen.
https://www.facebook.com/dennisvandergeest/?fref=photo
rm in Nederland? Eigen Schuld!, vanavond 21.10, NPO 2
#ArmoedeNL
Vandaag heeft GeenStijl een bericht geplaatst over Arm in Nederland? Eigen Schuld!, dat er sprake zou zijn van een actrice in het programma.
Jammer genoeg checkt GeenStijl zijn bericht niet.
Het gaat om Sasja, een gescheiden vrouw met kinderen. Zij heeft op het moment geen werk, en leeft van een uitkering. Letterlijk iedere dag gaat ze op zoek naar werk, maar vooralsnog zonder resultaat. In het programma ging ze voorbij haar schaamte om zich in te schrijven bij de voedselbank.
Haar verhaal is oprecht en ik vind het moedig dat ze dat heeft durven delen.
donderdag 21 januari 2016 om 12:42
quote:Pientjexxxx schreef op 21 januari 2016 @ 12:17:
[...]
Voor dit programma zijn er toch ook acteurs ingehuurd? Dat stond deze week nog in de krant.
Goed dat ik dat weet. Nu kunnen we dus gaan raden wie dat zijn.
Gaat het om de deelnemers of de mensen waar ze langs gaan?
PS Als Marij actrice is, val ik van m'n stoel
Edit: Bedankt Poltergeist2016 voor de link!
[...]
Voor dit programma zijn er toch ook acteurs ingehuurd? Dat stond deze week nog in de krant.
Goed dat ik dat weet. Nu kunnen we dus gaan raden wie dat zijn.
Gaat het om de deelnemers of de mensen waar ze langs gaan?
PS Als Marij actrice is, val ik van m'n stoel
Edit: Bedankt Poltergeist2016 voor de link!
De toekomst is niet meer wat het was
donderdag 21 januari 2016 om 12:45
quote:mdh schreef op 21 januari 2016 @ 12:42:
[...]
Goed dat ik dat weet. Nu kunnen we dus gaan raden wie dat zijn.
Gaat het om de deelnemers of de mensen waar ze langs gaan?
PS Als Marij actrice is, val ik van m'n stoel
Ik las van de week dat die Sasha die hoogopgeleide vrouw uit de eerste aflevering een actrice is die ook al eens geacteerd zou hebben in een programma van SBS6 over oplichting.
Of dat klopt weet ik niet.
[...]
Goed dat ik dat weet. Nu kunnen we dus gaan raden wie dat zijn.
Gaat het om de deelnemers of de mensen waar ze langs gaan?
PS Als Marij actrice is, val ik van m'n stoel
Ik las van de week dat die Sasha die hoogopgeleide vrouw uit de eerste aflevering een actrice is die ook al eens geacteerd zou hebben in een programma van SBS6 over oplichting.
Of dat klopt weet ik niet.
donderdag 21 januari 2016 om 12:46
Nu ga ik op de stoel van die Erik zitten. Het moeten verkopen van je huis wegens werkloosheid of ziekte is zuur. Aan de andere kant is de aankoop van een huis een bewuste beslissing. Een huis is een investering, en zo blijkt de laatste jaren, een risicovolle. Je had ook kunnen besluiten te huren en het geld te sparen of te beleggen, dat geld kun je dan aanwenden voor verhuiskosten. Of een zo goedkoop mogelijk huis kopen en zoveel mogelijk aflossen, waardoor je bij gedwongen verkoop geen onderwaarde hebt en niet in de problemen komt. In hoeverre is het willen behouden van je huis en dan maar zeer goedkoop leven, of het vrijwillig zo goedkoop mogelijk leven in de jaren daarvoor, een keus? Ik snap uiteraard dat er vele individuele situaties zijn. Maar het is complexer dan het lijkt, deze vorm van armoede.
donderdag 21 januari 2016 om 12:55
Tja, zolang de overheid de grondprijzen kunstmatig hoog houdt, en daarmee ook de huizenprijzen, kunnen werkenden vaak niet anders dan kopen. En dan heb ik het niet over een duur huis.
Vergelijk maar eens wat een 'Marij' voor haar gesubsideerde sociale huurwoninkje betaalt, met haar voor modaal werkende buurman, die het (voor te veel) heeft gekocht, omdat-ie anders alleen in peperdure vrije sector terecht kon. En wat er dan gebeurt als modale buurman zijn baan verliest en vanwege zijn leeftijd niet meer aan de bak komt. Hoezo boven zijn stand gekocht? En voor hem is die sociale huurwoning er nog steeds niet.
Ik garandeer je, 'Marij' heeft minder stress om hetzelfde dak boven haar hoofd.
Vergelijk maar eens wat een 'Marij' voor haar gesubsideerde sociale huurwoninkje betaalt, met haar voor modaal werkende buurman, die het (voor te veel) heeft gekocht, omdat-ie anders alleen in peperdure vrije sector terecht kon. En wat er dan gebeurt als modale buurman zijn baan verliest en vanwege zijn leeftijd niet meer aan de bak komt. Hoezo boven zijn stand gekocht? En voor hem is die sociale huurwoning er nog steeds niet.
Ik garandeer je, 'Marij' heeft minder stress om hetzelfde dak boven haar hoofd.
donderdag 21 januari 2016 om 12:56
Uit twitterbericht van zita
https://twitter.com/zitastisch
Marij is misschien niet de subtielste verwoordster, maar ze was wel vrijwilligster van het jaar. Niet zomaar oordelen
https://twitter.com/zitastisch
Marij is misschien niet de subtielste verwoordster, maar ze was wel vrijwilligster van het jaar. Niet zomaar oordelen
donderdag 21 januari 2016 om 13:15
quote:baukelien schreef op 21 januari 2016 @ 12:46:
Nu ga ik op de stoel van die Erik zitten. Het moeten verkopen van je huis wegens werkloosheid of ziekte is zuur. Aan de andere kant is de aankoop van een huis een bewuste beslissing. Een huis is een investering, en zo blijkt de laatste jaren, een risicovolle. Je had ook kunnen besluiten te huren en het geld te sparen of te beleggen, dat geld kun je dan aanwenden voor verhuiskosten. Of een zo goedkoop mogelijk huis kopen en zoveel mogelijk aflossen, waardoor je bij gedwongen verkoop geen onderwaarde hebt en niet in de problemen komt. In hoeverre is het willen behouden van je huis en dan maar zeer goedkoop leven, of het vrijwillig zo goedkoop mogelijk leven in de jaren daarvoor, een keus? Ik snap uiteraard dat er vele individuele situaties zijn. Maar het is complexer dan het lijkt, deze vorm van armoede.Kopen is veel goedkoper dan huren in de vrije sector! Dus huren en zo geld besparen gaat iig niet op. En te duur huis kopen is dom, maar het is ook supermoeilijk om tegen alle 'adviseurs' in te gaan die je voorspiegelen dat de aflossing prima te doen is, geen probleem, goedkoper wonen is diefstal uit eigen portemonnee want belastingteruggave, beleggingshypotheek, lage rente etc etc. Ik voelde die druk ook wel hoor! Gaven ze alsnog een te hoge hypo in de eerste versie!!
Nu ga ik op de stoel van die Erik zitten. Het moeten verkopen van je huis wegens werkloosheid of ziekte is zuur. Aan de andere kant is de aankoop van een huis een bewuste beslissing. Een huis is een investering, en zo blijkt de laatste jaren, een risicovolle. Je had ook kunnen besluiten te huren en het geld te sparen of te beleggen, dat geld kun je dan aanwenden voor verhuiskosten. Of een zo goedkoop mogelijk huis kopen en zoveel mogelijk aflossen, waardoor je bij gedwongen verkoop geen onderwaarde hebt en niet in de problemen komt. In hoeverre is het willen behouden van je huis en dan maar zeer goedkoop leven, of het vrijwillig zo goedkoop mogelijk leven in de jaren daarvoor, een keus? Ik snap uiteraard dat er vele individuele situaties zijn. Maar het is complexer dan het lijkt, deze vorm van armoede.Kopen is veel goedkoper dan huren in de vrije sector! Dus huren en zo geld besparen gaat iig niet op. En te duur huis kopen is dom, maar het is ook supermoeilijk om tegen alle 'adviseurs' in te gaan die je voorspiegelen dat de aflossing prima te doen is, geen probleem, goedkoper wonen is diefstal uit eigen portemonnee want belastingteruggave, beleggingshypotheek, lage rente etc etc. Ik voelde die druk ook wel hoor! Gaven ze alsnog een te hoge hypo in de eerste versie!!
donderdag 21 januari 2016 om 13:16
Waarschijnlijk heeft die exmiljonair een startkrediet ontvangen waarmee hij die broodjeszaak is gestart.Als je in de WW komt krijg je direct de vraag of je een eigen bedrijf wilt starten.Ik ken er genoeg die dat hebben gedaan en na een jaar dus diep in de schuld zaten omdat ze dat startkrediet ook weer terug moeten betalen naast schulden uit een niet lopende zaak.Niet iedereen is geschikt als ondernemer.
donderdag 21 januari 2016 om 13:17
quote:baukelien schreef op 21 januari 2016 @ 12:46:
Nu ga ik op de stoel van die Erik zitten. Het moeten verkopen van je huis wegens werkloosheid of ziekte is zuur. Aan de andere kant is de aankoop van een huis een bewuste beslissing. Een huis is een investering, en zo blijkt de laatste jaren, een risicovolle. Je had ook kunnen besluiten te huren en het geld te sparen of te beleggen, dat geld kun je dan aanwenden voor verhuiskosten. Of een zo goedkoop mogelijk huis kopen en zoveel mogelijk aflossen, waardoor je bij gedwongen verkoop geen onderwaarde hebt en niet in de problemen komt. In hoeverre is het willen behouden van je huis en dan maar zeer goedkoop leven, of het vrijwillig zo goedkoop mogelijk leven in de jaren daarvoor, een keus? Ik snap uiteraard dat er vele individuele situaties zijn. Maar het is complexer dan het lijkt, deze vorm van armoede.
Tja. Als je boven een bepaald, niet zo hoog overigens, inkomen verdient, kun je enkel huren in de vrije sector, wat je veel meer (aan maandlasten) kost dan een vergelijkbaar koophuis. Dat was 20 jaar geleden (lang voor de krediet- en huizencrisis) ook al zo. In de randstad, waar ik woon, zijn huizen nu eenmaal erg duur.
Sparen zit er niet echt in hoor, als je elke maand 1500 euro aan huur kwijt bent (waarvoor je dan soms nog in een niet al te best huis zit, slecht geïsoleerd, hoge stookkosten), je kunt meer sparen met een hypotheek in je eigen koophuis. Maar ja, dan loop je wel meer risico als je je baan kwijtraakt. Aan de andere kant, een goedkope huurwoning is niet zomaar gevonden, of je nu uit een duurdere huurwoning of uit een koopwoning komt. In mijn stad is de wachttijd voor sociale huur 10 jaar, particuliere huur is schreeuwend duur, dus ja, wat doe je dan? Verhuizen naar een ander, goedkoper, deel van het land waar de kans op een baan ook nog eens kleiner is?
Nu ga ik op de stoel van die Erik zitten. Het moeten verkopen van je huis wegens werkloosheid of ziekte is zuur. Aan de andere kant is de aankoop van een huis een bewuste beslissing. Een huis is een investering, en zo blijkt de laatste jaren, een risicovolle. Je had ook kunnen besluiten te huren en het geld te sparen of te beleggen, dat geld kun je dan aanwenden voor verhuiskosten. Of een zo goedkoop mogelijk huis kopen en zoveel mogelijk aflossen, waardoor je bij gedwongen verkoop geen onderwaarde hebt en niet in de problemen komt. In hoeverre is het willen behouden van je huis en dan maar zeer goedkoop leven, of het vrijwillig zo goedkoop mogelijk leven in de jaren daarvoor, een keus? Ik snap uiteraard dat er vele individuele situaties zijn. Maar het is complexer dan het lijkt, deze vorm van armoede.
Tja. Als je boven een bepaald, niet zo hoog overigens, inkomen verdient, kun je enkel huren in de vrije sector, wat je veel meer (aan maandlasten) kost dan een vergelijkbaar koophuis. Dat was 20 jaar geleden (lang voor de krediet- en huizencrisis) ook al zo. In de randstad, waar ik woon, zijn huizen nu eenmaal erg duur.
Sparen zit er niet echt in hoor, als je elke maand 1500 euro aan huur kwijt bent (waarvoor je dan soms nog in een niet al te best huis zit, slecht geïsoleerd, hoge stookkosten), je kunt meer sparen met een hypotheek in je eigen koophuis. Maar ja, dan loop je wel meer risico als je je baan kwijtraakt. Aan de andere kant, een goedkope huurwoning is niet zomaar gevonden, of je nu uit een duurdere huurwoning of uit een koopwoning komt. In mijn stad is de wachttijd voor sociale huur 10 jaar, particuliere huur is schreeuwend duur, dus ja, wat doe je dan? Verhuizen naar een ander, goedkoper, deel van het land waar de kans op een baan ook nog eens kleiner is?
donderdag 21 januari 2016 om 13:24
quote:MarianneDavids schreef op 20 januari 2016 @ 23:11:
Bij Marij lijkt het dat er sprake is van jaloezie. Een ander mag het niet beter hebben, wel slechter.
Marij is net zo bevooroordeeld als mensen die menen dat armoede in Nederland altijd eigen schuld is. Ik vind haar niet representatief voor de gemiddelde persoon in armoede. Zij vertegenwoordigt een groep schreeuwers, niet de gemiddelde persoon in armoede.
Ik had als programmamaker dan liever gekozen voor die hoogopgeleide mevrouw bij het Leger des Heils of zo. Of een gezin waar de troep niet tot het plafond staat, waar gerookt wordt en waar duidelijk sprake is van complexe problematiek.
Dát zou mooi zijn: meer aandacht voor gewone mensen zoals jij en ik, die door botte pech opeens ook moeten rondkomen van 50 euro in de week (inclusief je OV, je verzorging, nieuwe schoenen, de kapper, oh nee, we laten het maar groeien, cadeautje voor je jarige zus plus extra OV-kosten om daar te komen, noem maar op). Mensen die niet roken, geen huis vol troep en dieren hebben, geen grote mond hebben en overal tegenaan schoppen, kortom die niet voldoen aan het stereotiep. Stereotiepen die ik in dit programma (zoals die Marij, en dat armoedegezin die in die enorme puinhoop leefden) helaas te vaak zie langskomen.
Bij Marij lijkt het dat er sprake is van jaloezie. Een ander mag het niet beter hebben, wel slechter.
Marij is net zo bevooroordeeld als mensen die menen dat armoede in Nederland altijd eigen schuld is. Ik vind haar niet representatief voor de gemiddelde persoon in armoede. Zij vertegenwoordigt een groep schreeuwers, niet de gemiddelde persoon in armoede.
Ik had als programmamaker dan liever gekozen voor die hoogopgeleide mevrouw bij het Leger des Heils of zo. Of een gezin waar de troep niet tot het plafond staat, waar gerookt wordt en waar duidelijk sprake is van complexe problematiek.
Dát zou mooi zijn: meer aandacht voor gewone mensen zoals jij en ik, die door botte pech opeens ook moeten rondkomen van 50 euro in de week (inclusief je OV, je verzorging, nieuwe schoenen, de kapper, oh nee, we laten het maar groeien, cadeautje voor je jarige zus plus extra OV-kosten om daar te komen, noem maar op). Mensen die niet roken, geen huis vol troep en dieren hebben, geen grote mond hebben en overal tegenaan schoppen, kortom die niet voldoen aan het stereotiep. Stereotiepen die ik in dit programma (zoals die Marij, en dat armoedegezin die in die enorme puinhoop leefden) helaas te vaak zie langskomen.
donderdag 21 januari 2016 om 13:32
quote:baukelien schreef op 21 januari 2016 @ 12:46:
Nu ga ik op de stoel van die Erik zitten. Het moeten verkopen van je huis wegens werkloosheid of ziekte is zuur. Aan de andere kant is de aankoop van een huis een bewuste beslissing. Een huis is een investering, en zo blijkt de laatste jaren, een risicovolle. Je had ook kunnen besluiten te huren en het geld te sparen of te beleggen, dat geld kun je dan aanwenden voor verhuiskosten. Of een zo goedkoop mogelijk huis kopen en zoveel mogelijk aflossen, waardoor je bij gedwongen verkoop geen onderwaarde hebt en niet in de problemen komt. In hoeverre is het willen behouden van je huis en dan maar zeer goedkoop leven, of het vrijwillig zo goedkoop mogelijk leven in de jaren daarvoor, een keus? Ik snap uiteraard dat er vele individuele situaties zijn. Maar het is complexer dan het lijkt, deze vorm van armoede.
Welk geld bedoel je?
Heb je de huurprijzen wel eens bekeken?
Nu ga ik op de stoel van die Erik zitten. Het moeten verkopen van je huis wegens werkloosheid of ziekte is zuur. Aan de andere kant is de aankoop van een huis een bewuste beslissing. Een huis is een investering, en zo blijkt de laatste jaren, een risicovolle. Je had ook kunnen besluiten te huren en het geld te sparen of te beleggen, dat geld kun je dan aanwenden voor verhuiskosten. Of een zo goedkoop mogelijk huis kopen en zoveel mogelijk aflossen, waardoor je bij gedwongen verkoop geen onderwaarde hebt en niet in de problemen komt. In hoeverre is het willen behouden van je huis en dan maar zeer goedkoop leven, of het vrijwillig zo goedkoop mogelijk leven in de jaren daarvoor, een keus? Ik snap uiteraard dat er vele individuele situaties zijn. Maar het is complexer dan het lijkt, deze vorm van armoede.
Welk geld bedoel je?
Heb je de huurprijzen wel eens bekeken?
donderdag 21 januari 2016 om 13:40
quote:amarna schreef op 21 januari 2016 @ 12:20:
[...]
Zie mijn reactie hierboven. Is alleen nog van toepassing op mensen van 60+.
Erg "grappig" het argument waarom deze regeling is afgeschaft. Het moet oudere werklozen stimuleren om werk te zoeken. Echt, mijn man heeft zich blauw gesolliciteerd. Maar je krijgt de kans niet om uit te leggen dat je best met iets minder salaris genoegen wilt nemen. Dat je graag bij wilt scholen, Dat je flexibel bent. Het standaard antwoord is: "uw cv is uitstekend, maar u past niet in ons team". Met andere woorden: u bent te oud.
Soms krijg je niet eens antwoord op je sollicitatie.
Wij zijn dan ook dolgelukkig dat mijn man op zijn 55e toch werk gevonden heeft. En zelfs in zijn eigen vak. Hij is nu aan zijn 2e tijdelijke contract bezig, maar er is zelfs uitzicht op een vaste aanstelling.
Hartstikke mooi!
Jammer is dat dit vaak als voorbeeld gegeven wordt dat het dus best kan, als oudere aan het werk komen ( niet door jou maar in het algemeen).Ja idd, het kan, het komt voor, maar tegen 1 man ( die van jou) die dit geluk heeft gehad, staan er 9 die aan de kant staan.
Die 9 andere moeten horen "het klopt niet wat je zegt dat je als 50plusser bijna niet meer aan 't -vaste- werk komt, kijk maar naar de man van Amarna".
[...]
Zie mijn reactie hierboven. Is alleen nog van toepassing op mensen van 60+.
Erg "grappig" het argument waarom deze regeling is afgeschaft. Het moet oudere werklozen stimuleren om werk te zoeken. Echt, mijn man heeft zich blauw gesolliciteerd. Maar je krijgt de kans niet om uit te leggen dat je best met iets minder salaris genoegen wilt nemen. Dat je graag bij wilt scholen, Dat je flexibel bent. Het standaard antwoord is: "uw cv is uitstekend, maar u past niet in ons team". Met andere woorden: u bent te oud.
Soms krijg je niet eens antwoord op je sollicitatie.
Wij zijn dan ook dolgelukkig dat mijn man op zijn 55e toch werk gevonden heeft. En zelfs in zijn eigen vak. Hij is nu aan zijn 2e tijdelijke contract bezig, maar er is zelfs uitzicht op een vaste aanstelling.
Hartstikke mooi!
Jammer is dat dit vaak als voorbeeld gegeven wordt dat het dus best kan, als oudere aan het werk komen ( niet door jou maar in het algemeen).Ja idd, het kan, het komt voor, maar tegen 1 man ( die van jou) die dit geluk heeft gehad, staan er 9 die aan de kant staan.
Die 9 andere moeten horen "het klopt niet wat je zegt dat je als 50plusser bijna niet meer aan 't -vaste- werk komt, kijk maar naar de man van Amarna".
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
donderdag 21 januari 2016 om 13:45
quote:redbuIIetje schreef op 21 januari 2016 @ 06:14:
[...]
Vind wel dat mensen die moeten werken als tegenprestatie voor de bijstand, daar tenminste minimumloon en bijbehorende pensioenopbouw e.d. voor moeten krijgen. Vind dat het nu als dwangarbeid wordt ingezet. Er zijn zelfs mensen die in een bepaalde sector zijn wegbezuinigd en dan voor nop het zelfde werk weer moeten gaan doen zodra ze in de bijstand belanden.
En beroepsuitkeringstrekkers worden bij dit soort maatregelen ontzien, want zij worden toch al als kansloos betiteld. Onterecht wat mij betreft, want juist die mogen wel wat doen voor hun uitkering. Iemand die al 20-30 jaar gewerkt heeft en door oudere leeftijd begrijpelijkerwijs niet meer zo snel aan de bak komt, mag juist ontzien worden. Die heeft tenslotte al laten zien dat ie kan/wil werken.
Wie in de bijstand zit is niet vrij om meer dan 3 dagen per week bij zijn lief te zijn, op regelmatige basis samen boodschappen te doen, samen te eten, samen dingen te delen, spullen te verkopen op marktplaats en dat soort dingen. Als je gedwongen aan het werk moet, krijg je minder salaris dan je collega's, die wél dingen samen mogen doen zonder angst gekort te worden, die wél regelmatig op hun kleinkinderen mogen passen zonder straf te krijgen (de moeder van Lange Frans) en zo. Het gaat niet alleen om je geld. Het gaat ook om vrijheid en onafhankelijkheid.
Ik heb een vriendin die een tijdje in de bijstand zat en gedwongen moest werken. Op een dag werd ze ziek. Toen werd ze gekort op haar uitkering. Ook toen later bleek dat ze een beginnende longontsteking had. Zo erg is het tegenwoordig. En oh ja, ze mocht niet solliciteren tijdens haar gedwongen werk (wat ze natuurlijk toch deed).
[...]
Vind wel dat mensen die moeten werken als tegenprestatie voor de bijstand, daar tenminste minimumloon en bijbehorende pensioenopbouw e.d. voor moeten krijgen. Vind dat het nu als dwangarbeid wordt ingezet. Er zijn zelfs mensen die in een bepaalde sector zijn wegbezuinigd en dan voor nop het zelfde werk weer moeten gaan doen zodra ze in de bijstand belanden.
En beroepsuitkeringstrekkers worden bij dit soort maatregelen ontzien, want zij worden toch al als kansloos betiteld. Onterecht wat mij betreft, want juist die mogen wel wat doen voor hun uitkering. Iemand die al 20-30 jaar gewerkt heeft en door oudere leeftijd begrijpelijkerwijs niet meer zo snel aan de bak komt, mag juist ontzien worden. Die heeft tenslotte al laten zien dat ie kan/wil werken.
Wie in de bijstand zit is niet vrij om meer dan 3 dagen per week bij zijn lief te zijn, op regelmatige basis samen boodschappen te doen, samen te eten, samen dingen te delen, spullen te verkopen op marktplaats en dat soort dingen. Als je gedwongen aan het werk moet, krijg je minder salaris dan je collega's, die wél dingen samen mogen doen zonder angst gekort te worden, die wél regelmatig op hun kleinkinderen mogen passen zonder straf te krijgen (de moeder van Lange Frans) en zo. Het gaat niet alleen om je geld. Het gaat ook om vrijheid en onafhankelijkheid.
Ik heb een vriendin die een tijdje in de bijstand zat en gedwongen moest werken. Op een dag werd ze ziek. Toen werd ze gekort op haar uitkering. Ook toen later bleek dat ze een beginnende longontsteking had. Zo erg is het tegenwoordig. En oh ja, ze mocht niet solliciteren tijdens haar gedwongen werk (wat ze natuurlijk toch deed).
donderdag 21 januari 2016 om 13:59
quote:simbalabimba schreef op 21 januari 2016 @ 13:40:
[...]
Hartstikke mooi!
Jammer is dat dit vaak als voorbeeld gegeven wordt dat het dus best kan, als oudere aan het werk komen ( niet door jou maar in het algemeen).Ja idd, het kan, het komt voor, maar tegen 1 man ( die van jou) die dit geluk heeft gehad, staan er 9 die aan de kant staan.
Die 9 andere moeten horen "het klopt niet wat je zegt dat je als 50plusser bijna niet meer aan 't -vaste- werk komt, kijk maar naar de man van Amarna".
Dat klopt helemaal. Velen krijgen de kans niet te bewijzen dat ze nog veel kunnen betekenen voor een werkgever.
Destijds zijn er bij het architectenbureau van mijn echtgenoot 12 medewerkers ontslagen, allemaal tussen de 40 en 60 jaar oud. Er zijn er maar 3 van de 12 die nu weer werk hebben. Dus representatief voor de oudere werkloze is zijn situatie zéker niet.
[...]
Hartstikke mooi!
Jammer is dat dit vaak als voorbeeld gegeven wordt dat het dus best kan, als oudere aan het werk komen ( niet door jou maar in het algemeen).Ja idd, het kan, het komt voor, maar tegen 1 man ( die van jou) die dit geluk heeft gehad, staan er 9 die aan de kant staan.
Die 9 andere moeten horen "het klopt niet wat je zegt dat je als 50plusser bijna niet meer aan 't -vaste- werk komt, kijk maar naar de man van Amarna".
Dat klopt helemaal. Velen krijgen de kans niet te bewijzen dat ze nog veel kunnen betekenen voor een werkgever.
Destijds zijn er bij het architectenbureau van mijn echtgenoot 12 medewerkers ontslagen, allemaal tussen de 40 en 60 jaar oud. Er zijn er maar 3 van de 12 die nu weer werk hebben. Dus representatief voor de oudere werkloze is zijn situatie zéker niet.
donderdag 21 januari 2016 om 14:01
quote:cumulus schreef op 21 januari 2016 @ 13:45:
[...]
Ik heb een vriendin die een tijdje in de bijstand zat en gedwongen moest werken. Op een dag werd ze ziek. Toen werd ze gekort op haar uitkering. Ook toen later bleek dat ze een beginnende longontsteking had. Zo erg is het tegenwoordig. En oh ja, ze mocht niet solliciteren tijdens haar gedwongen werk (wat ze natuurlijk toch deed).
Had ze toen tijdens haar ziekte helemaal geen (of veel minder) inkomen? Het is toch potverdorie te gek om los te lopen!
Wat er met onze zorgzame samenleving gebeurd????
[...]
Ik heb een vriendin die een tijdje in de bijstand zat en gedwongen moest werken. Op een dag werd ze ziek. Toen werd ze gekort op haar uitkering. Ook toen later bleek dat ze een beginnende longontsteking had. Zo erg is het tegenwoordig. En oh ja, ze mocht niet solliciteren tijdens haar gedwongen werk (wat ze natuurlijk toch deed).
Had ze toen tijdens haar ziekte helemaal geen (of veel minder) inkomen? Het is toch potverdorie te gek om los te lopen!
Wat er met onze zorgzame samenleving gebeurd????
donderdag 21 januari 2016 om 14:01
quote:MarianneDavids schreef op 21 januari 2016 @ 12:32:
[...]
Helaas wordt dat altijd zo makkelijk gezegd. Ook "dan ga je toch goedkoper wonen". Ten eerste zijn er héél weinig goedkope woningen, ten tweede moet je je dan maar afvragen waar die woning staat, dat kan ook honderd kilometer verderop zijn in een plaats waar je geen mens kent, ten derde luidt het gezegde "verhuizen kost bedstro", dat is niet zomaar uit de lucht komen vallen want een beetje verhuizing kost al snel E 5.000 als het al niet méér is. Vloer, gordijnen, verf, behang, verhuiskosten zelf, een oud apparaat dat de verhuizing niet overleeft. Er wordt te makkelijk over gedacht, ook door de instanties.
Ben ik met je eens. Maar het blijft dus van twee kanten zuur. De mensen die hun huis moeten verkopen maar ook voor degene die zien dat zo'n stel een jaar of 10 een uitkering ontvangt, aow krijgt en dan na een paar jaar alsnog hun huis verkopen en daar dus echt wel wat voor terug krijgen.
Zou er niet een constructie kunnen komen dat de overheid het huis overneemt. Je een normaal percentage aan huur betaald en mocht het beter gaan je het huis weer terug kunt krijgen door de voorgeschoten gelden terug te betalen?
[...]
Helaas wordt dat altijd zo makkelijk gezegd. Ook "dan ga je toch goedkoper wonen". Ten eerste zijn er héél weinig goedkope woningen, ten tweede moet je je dan maar afvragen waar die woning staat, dat kan ook honderd kilometer verderop zijn in een plaats waar je geen mens kent, ten derde luidt het gezegde "verhuizen kost bedstro", dat is niet zomaar uit de lucht komen vallen want een beetje verhuizing kost al snel E 5.000 als het al niet méér is. Vloer, gordijnen, verf, behang, verhuiskosten zelf, een oud apparaat dat de verhuizing niet overleeft. Er wordt te makkelijk over gedacht, ook door de instanties.
Ben ik met je eens. Maar het blijft dus van twee kanten zuur. De mensen die hun huis moeten verkopen maar ook voor degene die zien dat zo'n stel een jaar of 10 een uitkering ontvangt, aow krijgt en dan na een paar jaar alsnog hun huis verkopen en daar dus echt wel wat voor terug krijgen.
Zou er niet een constructie kunnen komen dat de overheid het huis overneemt. Je een normaal percentage aan huur betaald en mocht het beter gaan je het huis weer terug kunt krijgen door de voorgeschoten gelden terug te betalen?
donderdag 21 januari 2016 om 14:02
