Entertainment
alle pijlers
Armoede in Nederland. Eigen schuld?
donderdag 21 januari 2016 om 14:02
Emmeline, klopt. ik ken haar viavia.
http://www.npo.nl/hoe-heu ... k/07-11-2013/AVRO_1641031
Ik heb toevallig net de aflevering van gisteren gezien. Ik had te doen met dat oudere stel. Mijn ouders hebben ook veel schulden gehad. In hun geval was het een combinatie van verkeerde keuzes en heel veel pech. Mede daarom vind ik dit programma best confronterend.
http://www.npo.nl/hoe-heu ... k/07-11-2013/AVRO_1641031
Ik heb toevallig net de aflevering van gisteren gezien. Ik had te doen met dat oudere stel. Mijn ouders hebben ook veel schulden gehad. In hun geval was het een combinatie van verkeerde keuzes en heel veel pech. Mede daarom vind ik dit programma best confronterend.
donderdag 21 januari 2016 om 14:06
quote:nina1966 schreef op 21 januari 2016 @ 14:01:
[...]
Ben ik met je eens. Maar het blijft dus van twee kanten zuur. De mensen die hun huis moeten verkopen maar ook voor degene die zien dat zo'n stel een jaar of 10 een uitkering ontvangt, aow krijgt en dan na een paar jaar alsnog hun huis verkopen en daar dus echt wel wat voor terug krijgen.
Zou er niet een constructie kunnen komen dat de overheid het huis overneemt. Je een normaal percentage aan huur betaald en mocht het beter gaan je het huis weer terug kunt krijgen door de voorgeschoten gelden terug te betalen?Volgens mij er zo'n regeling in sommige gemeentes. Je kunt dan bij de gemeente geld lenen om je hypotheek te betalen. Maar er zitten veel voorwaardes aan. Bovendien kan die situatie niet lang duren. Stel: je bent 55 en hebt geen recht meer op een WW-uitkering, alleen bijstand, tot aan je pensioen (dat lager uitvalt omdat je geen premie meer betaalt) en AOW. Dan loopt het bedrag dat je uiteindelijk terug zult moeten betalen heel hard op.
[...]
Ben ik met je eens. Maar het blijft dus van twee kanten zuur. De mensen die hun huis moeten verkopen maar ook voor degene die zien dat zo'n stel een jaar of 10 een uitkering ontvangt, aow krijgt en dan na een paar jaar alsnog hun huis verkopen en daar dus echt wel wat voor terug krijgen.
Zou er niet een constructie kunnen komen dat de overheid het huis overneemt. Je een normaal percentage aan huur betaald en mocht het beter gaan je het huis weer terug kunt krijgen door de voorgeschoten gelden terug te betalen?Volgens mij er zo'n regeling in sommige gemeentes. Je kunt dan bij de gemeente geld lenen om je hypotheek te betalen. Maar er zitten veel voorwaardes aan. Bovendien kan die situatie niet lang duren. Stel: je bent 55 en hebt geen recht meer op een WW-uitkering, alleen bijstand, tot aan je pensioen (dat lager uitvalt omdat je geen premie meer betaalt) en AOW. Dan loopt het bedrag dat je uiteindelijk terug zult moeten betalen heel hard op.
donderdag 21 januari 2016 om 14:08
quote:mienbillekesjeuken schreef op 21 januari 2016 @ 14:05:
Moraal van het verhaal: zorg dat je vroeg in leven een goedkope Sociale huurwoning regelt, en ga daar noooooit meer weg. Dat is de enige doeltreffende manier om je voor te bereiden op eventueel permanent baanverlies.Maar als je te veel verdient, mag je daar niet wonen toch? Dus dan maar altijd een baan vinden waarmee niet je niet boven dat salaris uitkomt?
Moraal van het verhaal: zorg dat je vroeg in leven een goedkope Sociale huurwoning regelt, en ga daar noooooit meer weg. Dat is de enige doeltreffende manier om je voor te bereiden op eventueel permanent baanverlies.Maar als je te veel verdient, mag je daar niet wonen toch? Dus dan maar altijd een baan vinden waarmee niet je niet boven dat salaris uitkomt?
donderdag 21 januari 2016 om 14:12
quote:mienbillekesjeuken schreef op 21 januari 2016 @ 14:05:
Moraal van het verhaal: zorg dat je vroeg in je leven een goedkope Sociale huurwoning regelt, en ga daar noooooit meer weg. Dat is de enige doeltreffende manier om je voor te bereiden op eventueel permanent baanverlies.daar hebben ze ook al iets op gevonden, een extra huursverhoging, omdat je "scheef" woont en die gaat er niet af als je inkomen daalt
Moraal van het verhaal: zorg dat je vroeg in je leven een goedkope Sociale huurwoning regelt, en ga daar noooooit meer weg. Dat is de enige doeltreffende manier om je voor te bereiden op eventueel permanent baanverlies.daar hebben ze ook al iets op gevonden, een extra huursverhoging, omdat je "scheef" woont en die gaat er niet af als je inkomen daalt
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 21 januari 2016 om 14:16
donderdag 21 januari 2016 om 14:17
Ik kijk het programma met interesse terug want ik woon zelf in een (arm) buitenland en was toch ook een beetje in de veronderstelling dat échte armoede in Nederland niet bestaat. Al weet ik uiteraard dat er mensen zijn die het gewoon echt een stuk minder hebben dan de rest.
Het is misschien appels en peren vergelijken: waar ik woon zijn geen regelingen, als je ziek wordt of je baan verliest dan heb je gewoon enorme pech. Als je geen familie hebt of een spaarrekening, dan sta je op straat en ben je verloren. Niks voedselbank, uitkering of huursubsidie. In het introductiestukje van het programma zegt Rob ´arm zijn in onze maatschappij is het ergste wat je kan overkomen.´ Daar ben ik het niet mee eens, er zijn landen waar het véél erger is. Maar daar gaat het in dit programma misschien niet om. Voor Nederlandse standaarden zijn deze mensen wel echt arm.
Ik vind dat de armoede goed belicht wordt van alle kanten in dit programma. Het is duidelijk dat er mensen bij zijn waarvan het deels hun eigen schuld is en die er in berusten en weinig actie ondernemen, maar ze ontmoeten ook mensen die echt veel pech hebben (gehad) en heel hard hun best doen vooruit te komen.
Die Erik vind ik een consevatieve l*l die weinig actie heeft in zijn leven, maar wel verrassend dat hij zo pro-actief is qua oplossen van problemen. Heel raar dat Marij zich te goed voelde om papiertjes te prikken.
Het is misschien appels en peren vergelijken: waar ik woon zijn geen regelingen, als je ziek wordt of je baan verliest dan heb je gewoon enorme pech. Als je geen familie hebt of een spaarrekening, dan sta je op straat en ben je verloren. Niks voedselbank, uitkering of huursubsidie. In het introductiestukje van het programma zegt Rob ´arm zijn in onze maatschappij is het ergste wat je kan overkomen.´ Daar ben ik het niet mee eens, er zijn landen waar het véél erger is. Maar daar gaat het in dit programma misschien niet om. Voor Nederlandse standaarden zijn deze mensen wel echt arm.
Ik vind dat de armoede goed belicht wordt van alle kanten in dit programma. Het is duidelijk dat er mensen bij zijn waarvan het deels hun eigen schuld is en die er in berusten en weinig actie ondernemen, maar ze ontmoeten ook mensen die echt veel pech hebben (gehad) en heel hard hun best doen vooruit te komen.
Die Erik vind ik een consevatieve l*l die weinig actie heeft in zijn leven, maar wel verrassend dat hij zo pro-actief is qua oplossen van problemen. Heel raar dat Marij zich te goed voelde om papiertjes te prikken.
donderdag 21 januari 2016 om 14:18
quote:rosaaaa schreef op 21 januari 2016 @ 14:08:
[...]
Maar als je te veel verdient, mag je daar niet wonen toch? Dus dan maar altijd een baan vinden waarmee niet je niet boven dat salaris uitkomt?
Je wordt er nog niet uitgegooid maar misschien komt die tijd ook nog wel.
Gezien de weinige hypotheek die we nog betalen wonen we in feite ook scheef maar wel van eigen geld, ik ben benieuwd wie er op het idee komt dat iedereen met een lagere hypotheek moet verhuizen naar een vrijstaande villa van een miljoen.
[...]
Maar als je te veel verdient, mag je daar niet wonen toch? Dus dan maar altijd een baan vinden waarmee niet je niet boven dat salaris uitkomt?
Je wordt er nog niet uitgegooid maar misschien komt die tijd ook nog wel.
Gezien de weinige hypotheek die we nog betalen wonen we in feite ook scheef maar wel van eigen geld, ik ben benieuwd wie er op het idee komt dat iedereen met een lagere hypotheek moet verhuizen naar een vrijstaande villa van een miljoen.
verba volant, scripta manent.
donderdag 21 januari 2016 om 14:18
quote:rosanna08 schreef op 21 januari 2016 @ 14:12:
[...]
daar hebben ze ook al iets op gevonden, een extra huursverhoging, omdat je "scheef" woont en die gaat er niet af als je inkomen daalt Dat laatste weet ik niet Rosanna. Onze woningbouw doet dat wel. Die heeft zelfs de voorlaatste verhoging ongedaan gemaakt omdat we dramatisch in inkomen achteruit gingen.
[...]
daar hebben ze ook al iets op gevonden, een extra huursverhoging, omdat je "scheef" woont en die gaat er niet af als je inkomen daalt Dat laatste weet ik niet Rosanna. Onze woningbouw doet dat wel. Die heeft zelfs de voorlaatste verhoging ongedaan gemaakt omdat we dramatisch in inkomen achteruit gingen.
donderdag 21 januari 2016 om 14:19
quote:mienbillekesjeuken schreef op 21 januari 2016 @ 12:55:
Tja, zolang de overheid de grondprijzen kunstmatig hoog houdt, en daarmee ook de huizenprijzen, kunnen werkenden vaak niet anders dan kopen. En dan heb ik het niet over een duur huis.
Vergelijk maar eens wat een 'Marij' voor haar gesubsideerde sociale huurwoninkje betaalt, met haar voor modaal werkende buurman, die het (voor te veel) heeft gekocht, omdat-ie anders alleen in peperdure vrije sector terecht kon. En wat er dan gebeurt als modale buurman zijn baan verliest en vanwege zijn leeftijd niet meer aan de bak komt. Hoezo boven zijn stand gekocht? En voor hem is die sociale huurwoning er nog steeds niet.
Ik garandeer je, 'Marij' heeft minder stress om hetzelfde dak boven haar hoofd.
Ik ben die modaal werkende buurman, die huurt in de vrije sector (wel relatief goedkoop daarbinnen). Als ik mijn baan kwijtraak zal ik mijn huis uitmoeten, maar ik heb spaargeld en beleggingen waarmee ik een verhuizing en tijdelijke kosten kan opvangen. Hoewel ik dat erg zou betreuren vind ik het eerlijk gezegd ook gerustellend dat ik niet zo'n blok van een koophuis aan mijn been heb. Ik zou dan in een studentenkamer of vakantiewoning gaan als het moet, een vakantiewoning zou ik zelfs prima naar mijn zin hebben ware het niet dat permanente bewoning niet mag van het bouwbesluit. Wat ik wel erg moeilijk zou vinden is het verkopen van mijn spullen, maar een echte minimalist heeft dat al lang gedaan. Een ipad en een cloud voor je digitale boeken, muziek, foto's is dan alles wat je nodig hebt.
Een huis kopen lijkt inderdaad goedkoper maar is het dat ook nog steeds als je de kosten van mogelijk baanverlies in overweging neemt? Eigenlijk zou je dat geld vooraf opzij moeten zetten, extra aflossen dus. Het gaat dus ook over risicocalculatie.
M.a.w. als je een huis 'moet' kopen omdat je teveel verdient voor sociale huur en dan niet meteen maximaal aflost, ben je dan een slachtoffer als je ziek of werkloos wordt? Of een zzp-er die zich niet bijverzekert?
In hoeverre ben je verantwoordelijk voor bepaalde keuzes?
Even afgezien van dat ziek worden en leeftijdsdiscriminatie natuurlijk vreselijk en oneerlijk is, of je nu rijk of arm bent. En natuurlijk zijn er allerlei schrijnende tussen wal en schip gevallen en uitzonderingssituaties, en heeft iedereen recht op basisbehoeften en een tweede kans.
Tja, zolang de overheid de grondprijzen kunstmatig hoog houdt, en daarmee ook de huizenprijzen, kunnen werkenden vaak niet anders dan kopen. En dan heb ik het niet over een duur huis.
Vergelijk maar eens wat een 'Marij' voor haar gesubsideerde sociale huurwoninkje betaalt, met haar voor modaal werkende buurman, die het (voor te veel) heeft gekocht, omdat-ie anders alleen in peperdure vrije sector terecht kon. En wat er dan gebeurt als modale buurman zijn baan verliest en vanwege zijn leeftijd niet meer aan de bak komt. Hoezo boven zijn stand gekocht? En voor hem is die sociale huurwoning er nog steeds niet.
Ik garandeer je, 'Marij' heeft minder stress om hetzelfde dak boven haar hoofd.
Ik ben die modaal werkende buurman, die huurt in de vrije sector (wel relatief goedkoop daarbinnen). Als ik mijn baan kwijtraak zal ik mijn huis uitmoeten, maar ik heb spaargeld en beleggingen waarmee ik een verhuizing en tijdelijke kosten kan opvangen. Hoewel ik dat erg zou betreuren vind ik het eerlijk gezegd ook gerustellend dat ik niet zo'n blok van een koophuis aan mijn been heb. Ik zou dan in een studentenkamer of vakantiewoning gaan als het moet, een vakantiewoning zou ik zelfs prima naar mijn zin hebben ware het niet dat permanente bewoning niet mag van het bouwbesluit. Wat ik wel erg moeilijk zou vinden is het verkopen van mijn spullen, maar een echte minimalist heeft dat al lang gedaan. Een ipad en een cloud voor je digitale boeken, muziek, foto's is dan alles wat je nodig hebt.
Een huis kopen lijkt inderdaad goedkoper maar is het dat ook nog steeds als je de kosten van mogelijk baanverlies in overweging neemt? Eigenlijk zou je dat geld vooraf opzij moeten zetten, extra aflossen dus. Het gaat dus ook over risicocalculatie.
M.a.w. als je een huis 'moet' kopen omdat je teveel verdient voor sociale huur en dan niet meteen maximaal aflost, ben je dan een slachtoffer als je ziek of werkloos wordt? Of een zzp-er die zich niet bijverzekert?
In hoeverre ben je verantwoordelijk voor bepaalde keuzes?
Even afgezien van dat ziek worden en leeftijdsdiscriminatie natuurlijk vreselijk en oneerlijk is, of je nu rijk of arm bent. En natuurlijk zijn er allerlei schrijnende tussen wal en schip gevallen en uitzonderingssituaties, en heeft iedereen recht op basisbehoeften en een tweede kans.
donderdag 21 januari 2016 om 14:24
quote:baukelien schreef op 21 januari 2016 @ 14:19:
[...]
Ik ben die modaal werkende buurman, die huurt in de vrije sector (wel relatief goedkoop daarbinnen). Als ik mijn baan kwijtraak zal ik mijn huis uitmoeten, maar ik heb spaargeld en beleggingen waarmee ik een verhuizing en tijdelijke kosten kan opvangen. Hoewel ik dat erg zou betreuren vind ik het eerlijk gezegd ook gerustellend dat ik niet zo'n blok van een koophuis aan mijn been heb. Ik zou dan in een studentenkamer of vakantiewoning gaan als het moet, een vakantiewoning zou ik zelfs prima naar mijn zin hebben ware het niet dat permanente bewoning niet mag van het bouwbesluit.
Leuk idee, van die studentenwoning. Denk je dat ze daar ten eerste op je zitten te wachten en ten tweede dat die makkelijk te krijgen zijn? Toen ik studeerde was het al een bijna onmogelijke opgave om een betaalbare kamer te vinden die niet in erbarmelijke staat verkeerde. Het zou me verbazen als dat beter geworden is. Daarbij is een kamer huren als je ook nog eens kinderen hebt niet echt een optie natuurlijk.
En een recreatiewoning huren is toch niet zo goedkoop?!
[...]
Ik ben die modaal werkende buurman, die huurt in de vrije sector (wel relatief goedkoop daarbinnen). Als ik mijn baan kwijtraak zal ik mijn huis uitmoeten, maar ik heb spaargeld en beleggingen waarmee ik een verhuizing en tijdelijke kosten kan opvangen. Hoewel ik dat erg zou betreuren vind ik het eerlijk gezegd ook gerustellend dat ik niet zo'n blok van een koophuis aan mijn been heb. Ik zou dan in een studentenkamer of vakantiewoning gaan als het moet, een vakantiewoning zou ik zelfs prima naar mijn zin hebben ware het niet dat permanente bewoning niet mag van het bouwbesluit.
Leuk idee, van die studentenwoning. Denk je dat ze daar ten eerste op je zitten te wachten en ten tweede dat die makkelijk te krijgen zijn? Toen ik studeerde was het al een bijna onmogelijke opgave om een betaalbare kamer te vinden die niet in erbarmelijke staat verkeerde. Het zou me verbazen als dat beter geworden is. Daarbij is een kamer huren als je ook nog eens kinderen hebt niet echt een optie natuurlijk.
En een recreatiewoning huren is toch niet zo goedkoop?!
donderdag 21 januari 2016 om 14:27
donderdag 21 januari 2016 om 14:28
quote:nina1966 schreef op 21 januari 2016 @ 11:05:
[...]
Als je echt aan de grond zit. Op markten kun je vaak heel goedkoop gekneusd en onverkoopbare groente en fruit krijgen. Plekjes er af en nog prima te eten.
Misschien als je in de grote steden woont. In de kleinere dorpen zijn er geen markten meer en als er een markt is dan is groenten en fruit uit de winkel veel goedkoper omdat er maar één kraam is en de hoofdprijs vragen.
Ik denk echt dat er een verschil tussen randstad en daarbuiten is.
[...]
Als je echt aan de grond zit. Op markten kun je vaak heel goedkoop gekneusd en onverkoopbare groente en fruit krijgen. Plekjes er af en nog prima te eten.
Misschien als je in de grote steden woont. In de kleinere dorpen zijn er geen markten meer en als er een markt is dan is groenten en fruit uit de winkel veel goedkoper omdat er maar één kraam is en de hoofdprijs vragen.
Ik denk echt dat er een verschil tussen randstad en daarbuiten is.
donderdag 21 januari 2016 om 14:29
quote:Honeymoonquiz schreef op 21 januari 2016 @ 14:27:
Ik vind verder jouw vraagstelling niet helemaal correct. Waarom moet je 'slachtoffer' zijn? Het toch gewoon zo dat keuzes niet zo simpel zijn als ze soms worden voorgespiegeld? De keuze voor een woonruimte is er daar één van. Het is nu eenmaal niet zo simpel dat er een goede en een foute keuze is.Omdat de titel van het programma daarover gaat, bedoel ik. Het gaat over al dan niet schuld en wel of geen keuze hebben. Dat het complex is ben ik helemaal met je eens!
Ik vind verder jouw vraagstelling niet helemaal correct. Waarom moet je 'slachtoffer' zijn? Het toch gewoon zo dat keuzes niet zo simpel zijn als ze soms worden voorgespiegeld? De keuze voor een woonruimte is er daar één van. Het is nu eenmaal niet zo simpel dat er een goede en een foute keuze is.Omdat de titel van het programma daarover gaat, bedoel ik. Het gaat over al dan niet schuld en wel of geen keuze hebben. Dat het complex is ben ik helemaal met je eens!
donderdag 21 januari 2016 om 14:30
quote:Honeymoonquiz schreef op 21 januari 2016 @ 14:24:
[...]
Leuk idee, van die studentenwoning. Denk je dat ze daar ten eerste op je zitten te wachten en ten tweede dat die makkelijk te krijgen zijn? Toen ik studeerde was het al een bijna onmogelijke opgave om een betaalbare kamer te vinden die niet in erbarmelijke staat verkeerde. Het zou me verbazen als dat beter geworden is. Daarbij is een kamer huren als je ook nog eens kinderen hebt niet echt een optie natuurlijk.
En een recreatiewoning huren is toch niet zo goedkoop?!Nee en je mag ook lang niet op alle recreatieparken pertinent wonen,net als op veel campings niet.
[...]
Leuk idee, van die studentenwoning. Denk je dat ze daar ten eerste op je zitten te wachten en ten tweede dat die makkelijk te krijgen zijn? Toen ik studeerde was het al een bijna onmogelijke opgave om een betaalbare kamer te vinden die niet in erbarmelijke staat verkeerde. Het zou me verbazen als dat beter geworden is. Daarbij is een kamer huren als je ook nog eens kinderen hebt niet echt een optie natuurlijk.
En een recreatiewoning huren is toch niet zo goedkoop?!Nee en je mag ook lang niet op alle recreatieparken pertinent wonen,net als op veel campings niet.
donderdag 21 januari 2016 om 14:34
donderdag 21 januari 2016 om 14:45
quote:baukelien schreef op 21 januari 2016 @ 14:19:
[...]
Ik ben die modaal werkende buurman, die huurt in de vrije sector (wel relatief goedkoop daarbinnen). Als ik mijn baan kwijtraak zal ik mijn huis uitmoeten, maar ik heb spaargeld en beleggingen waarmee ik een verhuizing en tijdelijke kosten kan opvangen. Hoewel ik dat erg zou betreuren vind ik het eerlijk gezegd ook gerustellend dat ik niet zo'n blok van een koophuis aan mijn been heb. Ik zou dan in een studentenkamer of vakantiewoning gaan als het moet, een vakantiewoning zou ik zelfs prima naar mijn zin hebben ware het niet dat permanente bewoning niet mag van het bouwbesluit. Wat ik wel erg moeilijk zou vinden is het verkopen van mijn spullen, maar een echte minimalist heeft dat al lang gedaan. Een ipad en een cloud voor je digitale boeken, muziek, foto's is dan alles wat je nodig hebt.
Een huis kopen lijkt inderdaad goedkoper maar is het dat ook nog steeds als je de kosten van mogelijk baanverlies in overweging neemt? Eigenlijk zou je dat geld vooraf opzij moeten zetten, extra aflossen dus. Het gaat dus ook over risicocalculatie.
M.a.w. als je een huis 'moet' kopen omdat je teveel verdient voor sociale huur en dan niet meteen maximaal aflost, ben je dan een slachtoffer als je ziek of werkloos wordt? Of een zzp-er die zich niet bijverzekert?
In hoeverre ben je verantwoordelijk voor bepaalde keuzes?
Even afgezien van dat ziek worden en leeftijdsdiscriminatie natuurlijk vreselijk en oneerlijk is, of je nu rijk of arm bent. En natuurlijk zijn er allerlei schrijnende tussen wal en schip gevallen en uitzonderingssituaties, en heeft iedereen recht op basisbehoeften en een tweede kans.Als we er allemaal voor zouden kiezen zo goedkoop mogelijk te wonen, veel te sparen en geen risico's te nemen, zou de economie evengoed instorten.
[...]
Ik ben die modaal werkende buurman, die huurt in de vrije sector (wel relatief goedkoop daarbinnen). Als ik mijn baan kwijtraak zal ik mijn huis uitmoeten, maar ik heb spaargeld en beleggingen waarmee ik een verhuizing en tijdelijke kosten kan opvangen. Hoewel ik dat erg zou betreuren vind ik het eerlijk gezegd ook gerustellend dat ik niet zo'n blok van een koophuis aan mijn been heb. Ik zou dan in een studentenkamer of vakantiewoning gaan als het moet, een vakantiewoning zou ik zelfs prima naar mijn zin hebben ware het niet dat permanente bewoning niet mag van het bouwbesluit. Wat ik wel erg moeilijk zou vinden is het verkopen van mijn spullen, maar een echte minimalist heeft dat al lang gedaan. Een ipad en een cloud voor je digitale boeken, muziek, foto's is dan alles wat je nodig hebt.
Een huis kopen lijkt inderdaad goedkoper maar is het dat ook nog steeds als je de kosten van mogelijk baanverlies in overweging neemt? Eigenlijk zou je dat geld vooraf opzij moeten zetten, extra aflossen dus. Het gaat dus ook over risicocalculatie.
M.a.w. als je een huis 'moet' kopen omdat je teveel verdient voor sociale huur en dan niet meteen maximaal aflost, ben je dan een slachtoffer als je ziek of werkloos wordt? Of een zzp-er die zich niet bijverzekert?
In hoeverre ben je verantwoordelijk voor bepaalde keuzes?
Even afgezien van dat ziek worden en leeftijdsdiscriminatie natuurlijk vreselijk en oneerlijk is, of je nu rijk of arm bent. En natuurlijk zijn er allerlei schrijnende tussen wal en schip gevallen en uitzonderingssituaties, en heeft iedereen recht op basisbehoeften en een tweede kans.Als we er allemaal voor zouden kiezen zo goedkoop mogelijk te wonen, veel te sparen en geen risico's te nemen, zou de economie evengoed instorten.
donderdag 21 januari 2016 om 14:47
quote:broodtrommel schreef op 21 januari 2016 @ 06:53:
[...]
Nee hoor, er is zat vrijwilligerswerk wat nooit betaald is geweest zoals voedselbank, dierenasielen, clubs, buurthuizen etc.... Er is zat te doen zodner banen voor de voeten van anderen weg te maaien. Maar ja dat soort werk mag dan vaak weer niet :/
Helemaal mee eens. In de stad waar ik tot voor kort woonde zijn alle buurthuizen wegbezuinigd. Als ze dat nou eens zouden runnen door mensen (wel met de juiste capaciteiten) die op dit moment niet werken?
Ik ken genoeg werklozen en bijstandsgerechtigden die als tijdsbesteding in een bejaardenhuis, op een zorginstelling voor gehandicapten of voor een club (sport, hondensport) willen werken. Mag niet. De bijstandsgerechtigde moet schoffelen of geestdodend fabriekswerk doen zoals flessen spoelen, kunstbloemen maken of het werk dat vroeger op de sociale werkplaats werd gedaan (terwijl de mensen die daar vroeger werkten nu werkloos thuis zitten, maar te goed zijn voor de wajong).
Ik heb hier in mijn directe omgeving heel veel mee te maken. Zo frustrerend!
[...]
Nee hoor, er is zat vrijwilligerswerk wat nooit betaald is geweest zoals voedselbank, dierenasielen, clubs, buurthuizen etc.... Er is zat te doen zodner banen voor de voeten van anderen weg te maaien. Maar ja dat soort werk mag dan vaak weer niet :/
Helemaal mee eens. In de stad waar ik tot voor kort woonde zijn alle buurthuizen wegbezuinigd. Als ze dat nou eens zouden runnen door mensen (wel met de juiste capaciteiten) die op dit moment niet werken?
Ik ken genoeg werklozen en bijstandsgerechtigden die als tijdsbesteding in een bejaardenhuis, op een zorginstelling voor gehandicapten of voor een club (sport, hondensport) willen werken. Mag niet. De bijstandsgerechtigde moet schoffelen of geestdodend fabriekswerk doen zoals flessen spoelen, kunstbloemen maken of het werk dat vroeger op de sociale werkplaats werd gedaan (terwijl de mensen die daar vroeger werkten nu werkloos thuis zitten, maar te goed zijn voor de wajong).
Ik heb hier in mijn directe omgeving heel veel mee te maken. Zo frustrerend!
donderdag 21 januari 2016 om 14:48
quote:amarna schreef op 21 januari 2016 @ 14:45:
[...]
Als we er allemaal voor zouden kiezen zo goedkoop mogelijk te wonen, veel te sparen en geen risico's te nemen, zou de economie evengoed instorten.
Dat is dan weer een andere interessante vraag. Dan ga je het hebben over zaken als de huizenmarkt, duurzaamheid en basisinkomen.
Maar op individueel nivo is het misschien wel beter als de economie 'instort', want als iedereen arm is ben je in verhouding dus niet meer arm.
[...]
Als we er allemaal voor zouden kiezen zo goedkoop mogelijk te wonen, veel te sparen en geen risico's te nemen, zou de economie evengoed instorten.
Dat is dan weer een andere interessante vraag. Dan ga je het hebben over zaken als de huizenmarkt, duurzaamheid en basisinkomen.
Maar op individueel nivo is het misschien wel beter als de economie 'instort', want als iedereen arm is ben je in verhouding dus niet meer arm.
donderdag 21 januari 2016 om 14:49
quote:baukelien schreef op 21 januari 2016 @ 14:34:
[...]
Makkelijk is het niet, maar je hebt dan tenminste geen restschuld. Dat is een fijner startpunt op zoek naar een tijdelijk onderkomen.
Welk tijdelijk onderkomen?
Je bedoelt die sociale huurflat waar je +/- een jaar of 7 op moet wachten,of die studentenkamer die je niet krijgt omdat het juist ja studentenkamers zijn?
[...]
Makkelijk is het niet, maar je hebt dan tenminste geen restschuld. Dat is een fijner startpunt op zoek naar een tijdelijk onderkomen.
Welk tijdelijk onderkomen?
Je bedoelt die sociale huurflat waar je +/- een jaar of 7 op moet wachten,of die studentenkamer die je niet krijgt omdat het juist ja studentenkamers zijn?
donderdag 21 januari 2016 om 14:51
quote:rosemetijs schreef op 21 januari 2016 @ 14:49:
[...]
Welk tijdelijk onderkomen?
Je bedoelt die sociale huurflat waar je +/- een jaar of 7 op moet wachten,of die studentenkamer die je niet krijgt omdat het juist ja studentenkamers zijn?Ik heb als niet-student weleens binnen een week een studentenkamer bemachtigd, dus dat is niet helemaal waar. Als tijdelijke oplossing was dat destijds prima.
[...]
Welk tijdelijk onderkomen?
Je bedoelt die sociale huurflat waar je +/- een jaar of 7 op moet wachten,of die studentenkamer die je niet krijgt omdat het juist ja studentenkamers zijn?Ik heb als niet-student weleens binnen een week een studentenkamer bemachtigd, dus dat is niet helemaal waar. Als tijdelijke oplossing was dat destijds prima.
donderdag 21 januari 2016 om 14:56
quote:baukelien schreef op 21 januari 2016 @ 14:51:
[...]
Ik heb als niet-student weleens binnen een week een studentenkamer bemachtigd, dus dat is niet helemaal waar. Als tijdelijke oplossing was dat destijds prima.
Ok en hoe zie je dat voor je met kinderen (en trouwens ook met zijn 2-en, dat mag meestal niet op een studentenkamer)? Dan moet je dus in een dure recreatiewoning, ver weg van scholen en winkels?
En denk je ook aan de kapitaalvernietiging als je al je zooi moet verkopen of naar de kringloop moet brengen omdat je op 9 vierkante meter gaat wonen. Moet je allemaal weer opnieuw gaan kopen als je ooit weer uit de shit komt.
[...]
Ik heb als niet-student weleens binnen een week een studentenkamer bemachtigd, dus dat is niet helemaal waar. Als tijdelijke oplossing was dat destijds prima.
Ok en hoe zie je dat voor je met kinderen (en trouwens ook met zijn 2-en, dat mag meestal niet op een studentenkamer)? Dan moet je dus in een dure recreatiewoning, ver weg van scholen en winkels?
En denk je ook aan de kapitaalvernietiging als je al je zooi moet verkopen of naar de kringloop moet brengen omdat je op 9 vierkante meter gaat wonen. Moet je allemaal weer opnieuw gaan kopen als je ooit weer uit de shit komt.
donderdag 21 januari 2016 om 14:57
Voor wie geïnteresseerd is deze docuserie is weliswaar van 2007 maar geeft ook een mooie inkijk in 'armoede in Nederland'
http://www.npo.nl/op-zwart-zaad/03-06-2007/NPS_1077508
Serie reportages waarin een aantal gezinnen enkele maanden gevolgd zijn; de dagelijkse praktijk van armoede in een welvarend land. Nederland is één van de welvarendste landen ter wereld. Toch leeft naar schatting ruim tien procent van de gezinnen onder de laagste inkomensgrens. Honderdduizenden mannen, vrouwen en kinderen voor wie het dagelijks leven soms meer lijkt op overleven. Voedselbanken ledigen de ergste nood, soms zijn er lichtpuntjes aan de einder en soms gaat het helemaal mis
http://www.npo.nl/op-zwart-zaad/03-06-2007/NPS_1077508
Serie reportages waarin een aantal gezinnen enkele maanden gevolgd zijn; de dagelijkse praktijk van armoede in een welvarend land. Nederland is één van de welvarendste landen ter wereld. Toch leeft naar schatting ruim tien procent van de gezinnen onder de laagste inkomensgrens. Honderdduizenden mannen, vrouwen en kinderen voor wie het dagelijks leven soms meer lijkt op overleven. Voedselbanken ledigen de ergste nood, soms zijn er lichtpuntjes aan de einder en soms gaat het helemaal mis
donderdag 21 januari 2016 om 14:58
quote:47084 schreef op 21 januari 2016 @ 07:29:
Er zijn best wel leuke vrijwillige taken te vinden. In mijn omgeving telt het vrijwilligerswerk bij een sportvereniging als tegenprestatie, en daarin zijn werkelijk een palet van mogelijkheden. Competities en toernooien, technische commissie, administratieve taken, bestuurlijke taken, faciliterende taken, etc. Wat ook heel leuk is, is een vrijwillige baan als reisleider bij organisaties voor alleenstaanden, eenoudergezinnen, gehandicapten, senioren. Dat hoeft niet direct een schip rolstoelers te zijn!
We kennen verder buurtrestaurants, kinderopvang om moeders de gelegenheid te geven zich te ontwikkelen, les geven aan minderheden, noem maar op!Maar dan ben je, als je werkloos bent, niet beschikbaar voor werk en heb je dus geen recht op WW.
Er zijn best wel leuke vrijwillige taken te vinden. In mijn omgeving telt het vrijwilligerswerk bij een sportvereniging als tegenprestatie, en daarin zijn werkelijk een palet van mogelijkheden. Competities en toernooien, technische commissie, administratieve taken, bestuurlijke taken, faciliterende taken, etc. Wat ook heel leuk is, is een vrijwillige baan als reisleider bij organisaties voor alleenstaanden, eenoudergezinnen, gehandicapten, senioren. Dat hoeft niet direct een schip rolstoelers te zijn!
We kennen verder buurtrestaurants, kinderopvang om moeders de gelegenheid te geven zich te ontwikkelen, les geven aan minderheden, noem maar op!Maar dan ben je, als je werkloos bent, niet beschikbaar voor werk en heb je dus geen recht op WW.
