Entertainment
alle pijlers
Armoede in Nederland. Eigen schuld?
vrijdag 22 januari 2016 om 15:14
quote:rosemetijs schreef op 22 januari 2016 @ 12:50:
Lijkt mij toch stug dat dat werkelijk allemaal van iedereen gecontroleerd wordt,tenzij er meldingen gedaan worden..
Ze doen steekproefgewijs onderzoeken. Maar ze streven er wel naar om minstens iedere 2 jaar iedereen te hebben gecontroleerd. Ikzelf ben geloof ik alweer een paar jaar overgeslagen Maar dat ik niet veel kan is heel duidelijk, dat zoon duidelijk veel vraagt is duidelijk en dat je in mijn woning niet met 3 kunt wonen is ook heel erg duidelijk.
Denk dat ze mij af en toe onderaan de stapel schuiven om de meer dubieuze gevallen voor te laten gaan.
Lijkt mij toch stug dat dat werkelijk allemaal van iedereen gecontroleerd wordt,tenzij er meldingen gedaan worden..
Ze doen steekproefgewijs onderzoeken. Maar ze streven er wel naar om minstens iedere 2 jaar iedereen te hebben gecontroleerd. Ikzelf ben geloof ik alweer een paar jaar overgeslagen Maar dat ik niet veel kan is heel duidelijk, dat zoon duidelijk veel vraagt is duidelijk en dat je in mijn woning niet met 3 kunt wonen is ook heel erg duidelijk.
Denk dat ze mij af en toe onderaan de stapel schuiven om de meer dubieuze gevallen voor te laten gaan.
vrijdag 22 januari 2016 om 15:17
quote:rosemetijs schreef op 22 januari 2016 @ 13:09:
[...]
Dan zou je toch denken dat iemand daar een melding van gedaan heeft?
Ik kan mij echt niet voorstellen dat een uitkeringsinstantie er het geld en het personeel voor heeft om alle cliënten te controleren.Zie mijn eerdere bericht: de vrouw heeft het in haar onschuldig enthousiasme verteld tegen de bijstandsconsulente van haar gemeente tijdens een gesprek.
[...]
Dan zou je toch denken dat iemand daar een melding van gedaan heeft?
Ik kan mij echt niet voorstellen dat een uitkeringsinstantie er het geld en het personeel voor heeft om alle cliënten te controleren.Zie mijn eerdere bericht: de vrouw heeft het in haar onschuldig enthousiasme verteld tegen de bijstandsconsulente van haar gemeente tijdens een gesprek.
vrijdag 22 januari 2016 om 15:21
quote:MarianneDavids schreef op 22 januari 2016 @ 13:20:
[...]
Klopt. Ik ben meerdere keren met iemand mee gegaan naar dergelijke instanties waar volwassenen door blagen van jaar of twintig worden behandeld als onmondige kleuters.
Ook werd een collega, in de tijd dat het GAK nog bestond, opgeroepen om bij een keuringsarts te verschijnen, ze was net die dag uit het ziekenhuis ontslagen na een blindedarm operatie.
Precies. Van die dingen. Ik heb ooit iemand jankend aan de telefoon gehad. Ze had dinsdag een brief gehad van het UWV dat ze vrijdag op gesprek moest komen, maar ze moest vrijdag net op dat moment naar een behandelaar. Toen ze het UWV belde om de afspraak op een ander tijdstip te plannen, werd ze afgebekt en moest ze de afspraak met de behandelaar maar verplaatsen, het UWV ging voor. Dat die behandelaar een wachttijd had, was hun probleem niet.
Vervolgens bel ik, als begeleidster, en was het: "Ja natuurlijk kan dat, mevrouw, wanneer schikt het uw cliënt?"
Ik heb het idee dat er flink misbruik wordt gemaakt van de onderdanigheid en onmondigheid van kwetsbare mensen.
[...]
Klopt. Ik ben meerdere keren met iemand mee gegaan naar dergelijke instanties waar volwassenen door blagen van jaar of twintig worden behandeld als onmondige kleuters.
Ook werd een collega, in de tijd dat het GAK nog bestond, opgeroepen om bij een keuringsarts te verschijnen, ze was net die dag uit het ziekenhuis ontslagen na een blindedarm operatie.
Precies. Van die dingen. Ik heb ooit iemand jankend aan de telefoon gehad. Ze had dinsdag een brief gehad van het UWV dat ze vrijdag op gesprek moest komen, maar ze moest vrijdag net op dat moment naar een behandelaar. Toen ze het UWV belde om de afspraak op een ander tijdstip te plannen, werd ze afgebekt en moest ze de afspraak met de behandelaar maar verplaatsen, het UWV ging voor. Dat die behandelaar een wachttijd had, was hun probleem niet.
Vervolgens bel ik, als begeleidster, en was het: "Ja natuurlijk kan dat, mevrouw, wanneer schikt het uw cliënt?"
Ik heb het idee dat er flink misbruik wordt gemaakt van de onderdanigheid en onmondigheid van kwetsbare mensen.
vrijdag 22 januari 2016 om 15:22
quote:granny71 schreef op 22 januari 2016 @ 13:35:
[...]
Mijn vader (terminaal, thuis aan 4 liter zuurstof en een morfinepomp rechtstreeks in zijn ruggenwervel) moest even naar het kantoor komen om aan te tonen dat hij echt wel ziek was.
Wereldvreemd zijn is een vereiste om bij zulke instanties te mogen werken
[...]
Mijn vader (terminaal, thuis aan 4 liter zuurstof en een morfinepomp rechtstreeks in zijn ruggenwervel) moest even naar het kantoor komen om aan te tonen dat hij echt wel ziek was.
Wereldvreemd zijn is een vereiste om bij zulke instanties te mogen werken
vrijdag 22 januari 2016 om 15:22
quote:Louise70 schreef op 22 januari 2016 @ 14:24:
Kijk, de Gemeente moet je te vriend houden. Eerlijk zijn, openheid geven en dan heb je geen problemen. Misschien scheelt het ook dat ik altijd keihard heb gewerkt, ziek ben geworden, parttime gaan werken en mijn wil heb getoond.Precies zo hier. Behalve dat part time dan
Kijk, de Gemeente moet je te vriend houden. Eerlijk zijn, openheid geven en dan heb je geen problemen. Misschien scheelt het ook dat ik altijd keihard heb gewerkt, ziek ben geworden, parttime gaan werken en mijn wil heb getoond.Precies zo hier. Behalve dat part time dan
vrijdag 22 januari 2016 om 15:27
quote:MarianneDavids schreef op 22 januari 2016 @ 13:44:
[...]
Vroeger stond er één dag nadat je je had ziek gemeld al iemand van het GAK aan de deur. Ik had twee avonden daarvoor mijn enkel gebroken, nog geen loopgips, of ik de week daarna maar even langs kwam. Gelukkig begreep een andere medewerker wel dat dat niet mogelijk was.
Er schiet me opeens een andere situatie te binnen waarin ik gelukkig wel heel fijn ben behandeld!
Na een operatie aan mijn been mocht ik 6 weken niet lopen. De begeleiding vanuit het ziekenhuis was te triest voor woorden, zo kreeg ik pas na de operatie te horen dat ik niet mocht lopen (ik zou eerst loopgips krijgen) en kon ik vanuit het ziekenhuis een rolstoel en andere hulpmiddelen regelen. Dit was nog in de tijd dat mobieltjes in het ziekenhuis verboden waren.
Ik had me van tevoren ziek gemeld en wist dat ik het UWV moest melden wanneer ik weer thuis zou zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Ik meldde meteen dat ik na de operatie te horen had gekregen dat ik 6 weken niet mocht lopen, en dat me dat enorm frustreerde want ik had gehoopt snel weer aan de slag te kunnen.
Ik heb toen een aantal heel goede tips gekregen van die vrouw, o.a. fysiotherapie aan huis in schakelen omdat mijn conditie anders te snel zou achteruitgaan en het nog langer zou gaan duren om weer op kracht te komen na die 6 weken niets doen.
Kijk, zo kan het ook...!
En ik moet zeggen: de gesprekjes die ik vandaag bij de sociale dienst heb gehad vielen me ook erg mee. Ik voel me serieus genomen en geen moment onder druk gezet. De aanleiding is bitter, maar het gesprek was naar omstandigheden prettig.
[...]
Vroeger stond er één dag nadat je je had ziek gemeld al iemand van het GAK aan de deur. Ik had twee avonden daarvoor mijn enkel gebroken, nog geen loopgips, of ik de week daarna maar even langs kwam. Gelukkig begreep een andere medewerker wel dat dat niet mogelijk was.
Er schiet me opeens een andere situatie te binnen waarin ik gelukkig wel heel fijn ben behandeld!
Na een operatie aan mijn been mocht ik 6 weken niet lopen. De begeleiding vanuit het ziekenhuis was te triest voor woorden, zo kreeg ik pas na de operatie te horen dat ik niet mocht lopen (ik zou eerst loopgips krijgen) en kon ik vanuit het ziekenhuis een rolstoel en andere hulpmiddelen regelen. Dit was nog in de tijd dat mobieltjes in het ziekenhuis verboden waren.
Ik had me van tevoren ziek gemeld en wist dat ik het UWV moest melden wanneer ik weer thuis zou zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Ik meldde meteen dat ik na de operatie te horen had gekregen dat ik 6 weken niet mocht lopen, en dat me dat enorm frustreerde want ik had gehoopt snel weer aan de slag te kunnen.
Ik heb toen een aantal heel goede tips gekregen van die vrouw, o.a. fysiotherapie aan huis in schakelen omdat mijn conditie anders te snel zou achteruitgaan en het nog langer zou gaan duren om weer op kracht te komen na die 6 weken niets doen.
Kijk, zo kan het ook...!
En ik moet zeggen: de gesprekjes die ik vandaag bij de sociale dienst heb gehad vielen me ook erg mee. Ik voel me serieus genomen en geen moment onder druk gezet. De aanleiding is bitter, maar het gesprek was naar omstandigheden prettig.
vrijdag 22 januari 2016 om 15:32
quote:cijfernerd schreef op 22 januari 2016 @ 13:55:
[...]
Maar als achteraf blijkt dat de klantmanager ongelijk had, sta jij met lege handen want je hebt niks op papier staan.
Doe het per mail !!!! dan heb je bewijs.
Ik heb mijn gesprekken vandaag opgenomen. Met toestemming. Ik heb gezegd dat er momenteel veel op me afkomt en dat ik het graag nog eens terug wil luisteren als ik dingen ben vergeten. Dat was totaal geen probleem.
Ik moet een berg papier inleveren, maar ik mag het mailen. Ik heb het mailadres van de bijstandsconsulente gekregen toen ik daarom vroeg. Mijn ervaring met het PGB is dat er altijd van alles zoek raakt, dit doe ik sinds enkele jaren ook alleen nog maar digitaal omdat ik dan alleen maar hoef te wijzen naar mijn mail van 5 januari jongstleden en niet meer "mevrouw heeft haar gegevens niet op tijd ingeleverd" (want het ligt natuurlijk altijd aan een ander).
De bijstandsconsulente zei dat het ongebruikelijk was, maar dat ze het zelf ook wel prettig vindt als ik alles gescand digitaal aanlever.
Als ik vragen heb of dingen door moet geven, kan dat ook per mail. Zo krijg je automatisch dossiervorming. Ik vind dat wel een heel prettig idee! Want dat heb ik door de jaren heen wel geleerd: leg alle bewijzen vast want fouten toegeven kennen ze niet bij overheidsinstanties (en de zorg,maar dat is een ander verhaal).
[...]
Maar als achteraf blijkt dat de klantmanager ongelijk had, sta jij met lege handen want je hebt niks op papier staan.
Doe het per mail !!!! dan heb je bewijs.
Ik heb mijn gesprekken vandaag opgenomen. Met toestemming. Ik heb gezegd dat er momenteel veel op me afkomt en dat ik het graag nog eens terug wil luisteren als ik dingen ben vergeten. Dat was totaal geen probleem.
Ik moet een berg papier inleveren, maar ik mag het mailen. Ik heb het mailadres van de bijstandsconsulente gekregen toen ik daarom vroeg. Mijn ervaring met het PGB is dat er altijd van alles zoek raakt, dit doe ik sinds enkele jaren ook alleen nog maar digitaal omdat ik dan alleen maar hoef te wijzen naar mijn mail van 5 januari jongstleden en niet meer "mevrouw heeft haar gegevens niet op tijd ingeleverd" (want het ligt natuurlijk altijd aan een ander).
De bijstandsconsulente zei dat het ongebruikelijk was, maar dat ze het zelf ook wel prettig vindt als ik alles gescand digitaal aanlever.
Als ik vragen heb of dingen door moet geven, kan dat ook per mail. Zo krijg je automatisch dossiervorming. Ik vind dat wel een heel prettig idee! Want dat heb ik door de jaren heen wel geleerd: leg alle bewijzen vast want fouten toegeven kennen ze niet bij overheidsinstanties (en de zorg,maar dat is een ander verhaal).
vrijdag 22 januari 2016 om 15:33
quote:quiaquia schreef op 22 januari 2016 @ 14:05:
[...]
Ik zie dat er inderdaad wat meer duidelijkheid is over wat wel en niet mag bij AOW sinds kort.
Veel beter.
Zelf heb ik er ook mee te maken gehad.
Na jarenlang duurzaam gescheiden te hebben geleefd, met alleen nog wat voornamelijk telefonisch contact, werd mijn ex ineens als gehuwde aangemerkt door de SVB.
Iets wat hem ook nog eens een boete wegens fraude op kon leveren volgens een jurist en de sociale dienst, omdat ik van hen een uitkering krijg.
Gelukkig is het besluit van de SVB, na inschakeling van een advocaat, na bezwaar teruggedraaid.
Hopelijk hebben ze ook de kosten van je advocaat vergoed.
Zelf heb ik erg goede ervaringen met de Nationale Ombudsman.
[...]
Ik zie dat er inderdaad wat meer duidelijkheid is over wat wel en niet mag bij AOW sinds kort.
Veel beter.
Zelf heb ik er ook mee te maken gehad.
Na jarenlang duurzaam gescheiden te hebben geleefd, met alleen nog wat voornamelijk telefonisch contact, werd mijn ex ineens als gehuwde aangemerkt door de SVB.
Iets wat hem ook nog eens een boete wegens fraude op kon leveren volgens een jurist en de sociale dienst, omdat ik van hen een uitkering krijg.
Gelukkig is het besluit van de SVB, na inschakeling van een advocaat, na bezwaar teruggedraaid.
Hopelijk hebben ze ook de kosten van je advocaat vergoed.
Zelf heb ik erg goede ervaringen met de Nationale Ombudsman.
vrijdag 22 januari 2016 om 15:42
quote:Louise70 schreef op 22 januari 2016 @ 14:11:
Moestuin loont wel, zeker als je een gemeentepas hebt. Dan betaal je echt bijna niks... Ik heb mjn moestuin gratis omdat ik vrijwilliger ben op de schooltuin. Zaden kosten geen drol. Plus je kunt ieder jaar zelf zaad uit bepaalde vruchten halen.
Bij ons op de tuin zijn heel wat mensen met een uitkering, die doen nuttig werk, lekker in de grond woelen en zijn trots op hun tuintje. Groente kun je invriezen etc..
Om terug te komen waarom ik geen bijzondere bijstand aanvraag, ik reserveer de eenmalige langdurigheidstoeslag voor dit soort dingen. Verder kom ik goed rond. Kwestie van kijken wat je wel kunt.. Ik betaal 142 euro per maand aan de collectieve verzekering incl. eigen risico. Ik heb ziekenhuiskosten, dus dat bedrag is meteen verrekend, hoef ik niet wakker van te liggen.
Ik heb een tuin, doe deels aan moestuinieren. Maar afgelopen jaar was een ramp. Alles bedierf, verschimmelde, kreeg mijt, viel af of werd door de vogels en de slakken opgegeten. Maar ook in goede jaren valt de oogst aan groente me lelijk tegen.
Alleen fruit heb ik altijd volop.
Ik heb besloten geen groente meer te doen, dan doe ik liever mooie bloemen omdat ik graag een boeketje op tafel zie en daar ook op moet bezuinigen. Een paar zakjes zaad, maandenlang plezier!
En ja, het is heerlijk ontspannend! Maar hou rekening met veel werk en ook misoogsten.
Ik heb een lijst gekeken met voorzieningen voor minima in mijn gemeente, maar dat is niet veel. Geen gemeentepas of zo. Een klein budget (maar goed, alles is meegenomen) voor kosten zoals bibliotheek, internetverbinding, clubjes en schoolkosten. Nou, voor mijn kind kan ik er 1 maandabonnement voor de bus van kopen, en hoewel ik een heel simpele internetverbinding heb, kan ik daar geen heel jaar van betalen. Ik zeur niet, hoor, maar ik dacht altijd dat er overal potjes voor waren en dat je als alleenstaande bijstandsmoeder meer dan 2000 euro zou krijgen? Nou, hier niet. Nu vind ik 2000 euro cadeau krijgen ook wel erg veel, maar al met al is het vet toch wel van de botten.
Moestuin loont wel, zeker als je een gemeentepas hebt. Dan betaal je echt bijna niks... Ik heb mjn moestuin gratis omdat ik vrijwilliger ben op de schooltuin. Zaden kosten geen drol. Plus je kunt ieder jaar zelf zaad uit bepaalde vruchten halen.
Bij ons op de tuin zijn heel wat mensen met een uitkering, die doen nuttig werk, lekker in de grond woelen en zijn trots op hun tuintje. Groente kun je invriezen etc..
Om terug te komen waarom ik geen bijzondere bijstand aanvraag, ik reserveer de eenmalige langdurigheidstoeslag voor dit soort dingen. Verder kom ik goed rond. Kwestie van kijken wat je wel kunt.. Ik betaal 142 euro per maand aan de collectieve verzekering incl. eigen risico. Ik heb ziekenhuiskosten, dus dat bedrag is meteen verrekend, hoef ik niet wakker van te liggen.
Ik heb een tuin, doe deels aan moestuinieren. Maar afgelopen jaar was een ramp. Alles bedierf, verschimmelde, kreeg mijt, viel af of werd door de vogels en de slakken opgegeten. Maar ook in goede jaren valt de oogst aan groente me lelijk tegen.
Alleen fruit heb ik altijd volop.
Ik heb besloten geen groente meer te doen, dan doe ik liever mooie bloemen omdat ik graag een boeketje op tafel zie en daar ook op moet bezuinigen. Een paar zakjes zaad, maandenlang plezier!
En ja, het is heerlijk ontspannend! Maar hou rekening met veel werk en ook misoogsten.
Ik heb een lijst gekeken met voorzieningen voor minima in mijn gemeente, maar dat is niet veel. Geen gemeentepas of zo. Een klein budget (maar goed, alles is meegenomen) voor kosten zoals bibliotheek, internetverbinding, clubjes en schoolkosten. Nou, voor mijn kind kan ik er 1 maandabonnement voor de bus van kopen, en hoewel ik een heel simpele internetverbinding heb, kan ik daar geen heel jaar van betalen. Ik zeur niet, hoor, maar ik dacht altijd dat er overal potjes voor waren en dat je als alleenstaande bijstandsmoeder meer dan 2000 euro zou krijgen? Nou, hier niet. Nu vind ik 2000 euro cadeau krijgen ook wel erg veel, maar al met al is het vet toch wel van de botten.
vrijdag 22 januari 2016 om 15:45
quote:grasklokje schreef op 22 januari 2016 @ 14:40:
Mijn zoon nu 19 heeft autisme met licht verst. Beperking. Had tot 18 jaar tog en pgb (logeren en woensdag middag opvang) hij heeft tot eind 18 op cluster 4 gezeten met veel stage. Had indicatie voor WSW, maar na stage bleek dit te hoog gegrepen voor hem (te druk ook). Toen stage gezocht bij dagbesteding Philadelphia (klus/bouw team, kleinschalig). Dat ging/gaat heel goed. Hij had na 18 jaar Wajong en PGB. Hij is nu bijna 20 en werkt 1,5 jaar in dagbesteding bij Philadelphia. Inmiddels woont hij ook in een mooi appartement begeleid van Philadelphia en heeft regio taxipas. Voor vervoer naar dagbesteding rijdt er een taxibus. Hij heeft het prima voor elkaar en kan elke maand gewoon sparen. Het is geen spender. Wij zijn overheid heel dankbaar voor alles. De weekenden halen we hem thuis. Die was en eten is voor onze eigen rekening, omdat hij natuurlijk ook in zijn eigen huisje kan blijven.
Dank je voor je info! Dit speelt hier ook, alleen heeft hij geen verstandelijke beperking. Wel autisme.
Er is een PGB.
WSW is sociale werkplaats? Is die niet wegbezuinigd?
En de dagbesteding, gaat dat via de gemeente, het UWV of het PGB?
Philadelphia ken ik van mijn vorige woonplaats, maar dan inderdaad bij verstandelijk beperkten.
Dit is allemaal nieuw voor me, dus alle info is welkom!
(ik voel me nu toch weer een stuk sterker dan vanmorgen, zie weer mogelijkheden ondanks alle ellende)
Mijn zoon nu 19 heeft autisme met licht verst. Beperking. Had tot 18 jaar tog en pgb (logeren en woensdag middag opvang) hij heeft tot eind 18 op cluster 4 gezeten met veel stage. Had indicatie voor WSW, maar na stage bleek dit te hoog gegrepen voor hem (te druk ook). Toen stage gezocht bij dagbesteding Philadelphia (klus/bouw team, kleinschalig). Dat ging/gaat heel goed. Hij had na 18 jaar Wajong en PGB. Hij is nu bijna 20 en werkt 1,5 jaar in dagbesteding bij Philadelphia. Inmiddels woont hij ook in een mooi appartement begeleid van Philadelphia en heeft regio taxipas. Voor vervoer naar dagbesteding rijdt er een taxibus. Hij heeft het prima voor elkaar en kan elke maand gewoon sparen. Het is geen spender. Wij zijn overheid heel dankbaar voor alles. De weekenden halen we hem thuis. Die was en eten is voor onze eigen rekening, omdat hij natuurlijk ook in zijn eigen huisje kan blijven.
Dank je voor je info! Dit speelt hier ook, alleen heeft hij geen verstandelijke beperking. Wel autisme.
Er is een PGB.
WSW is sociale werkplaats? Is die niet wegbezuinigd?
En de dagbesteding, gaat dat via de gemeente, het UWV of het PGB?
Philadelphia ken ik van mijn vorige woonplaats, maar dan inderdaad bij verstandelijk beperkten.
Dit is allemaal nieuw voor me, dus alle info is welkom!
(ik voel me nu toch weer een stuk sterker dan vanmorgen, zie weer mogelijkheden ondanks alle ellende)
vrijdag 22 januari 2016 om 15:55
quote:cumulus schreef op 22 januari 2016 @ 15:42:
[...]
Ik zeur niet, hoor, maar ik dacht altijd dat er overal potjes voor waren en dat je als alleenstaande bijstandsmoeder meer dan 2000 euro zou krijgen? Nou, hier niet. Nu vind ik 2000 euro cadeau krijgen ook wel erg veel, maar al met al is het vet toch wel van de botten.
Die 2000 euro is ooit eens verzonnen door een zwartkijkende medeforummer die al dat "gratis" geld maar belachelijk vond.
Hij gooide net zoveel toeslagen en uitkeringen bij elkaar dat hij op die 2000 euro uitkwam.
Ook toeslagen en belastingvoordelen die allang niet meer bestonden.
[...]
Ik zeur niet, hoor, maar ik dacht altijd dat er overal potjes voor waren en dat je als alleenstaande bijstandsmoeder meer dan 2000 euro zou krijgen? Nou, hier niet. Nu vind ik 2000 euro cadeau krijgen ook wel erg veel, maar al met al is het vet toch wel van de botten.
Die 2000 euro is ooit eens verzonnen door een zwartkijkende medeforummer die al dat "gratis" geld maar belachelijk vond.
Hij gooide net zoveel toeslagen en uitkeringen bij elkaar dat hij op die 2000 euro uitkwam.
Ook toeslagen en belastingvoordelen die allang niet meer bestonden.
vrijdag 22 januari 2016 om 16:24
quote:cumulus schreef op 22 januari 2016 @ 15:21:
[...]
Precies. Van die dingen. Ik heb ooit iemand jankend aan de telefoon gehad. Ze had dinsdag een brief gehad van het UWV dat ze vrijdag op gesprek moest komen, maar ze moest vrijdag net op dat moment naar een behandelaar. Toen ze het UWV belde om de afspraak op een ander tijdstip te plannen, werd ze afgebekt en moest ze de afspraak met de behandelaar maar verplaatsen, het UWV ging voor. Dat die behandelaar een wachttijd had, was hun probleem niet.
Vervolgens bel ik, als begeleidster, en was het: "Ja natuurlijk kan dat, mevrouw, wanneer schikt het uw cliënt?"
Ik heb het idee dat er flink misbruik wordt gemaakt van de onderdanigheid en onmondigheid van kwetsbare mensen.
dat is mij al heel vaak opgevallen.
ik heb met het uwv regelmatig te maken gehad als "klant" (man werkt in de bouw, veel uitzendwerk dus regelmatig tijdelijk geen werk) en als werkgever om dingen voor het personeel te regelen.
als klant moet je door muren heen om iets geregeld te krijgen. als werkgever staan ze in de rij om net als in downton abbey deuren voor je open te houden
[...]
Precies. Van die dingen. Ik heb ooit iemand jankend aan de telefoon gehad. Ze had dinsdag een brief gehad van het UWV dat ze vrijdag op gesprek moest komen, maar ze moest vrijdag net op dat moment naar een behandelaar. Toen ze het UWV belde om de afspraak op een ander tijdstip te plannen, werd ze afgebekt en moest ze de afspraak met de behandelaar maar verplaatsen, het UWV ging voor. Dat die behandelaar een wachttijd had, was hun probleem niet.
Vervolgens bel ik, als begeleidster, en was het: "Ja natuurlijk kan dat, mevrouw, wanneer schikt het uw cliënt?"
Ik heb het idee dat er flink misbruik wordt gemaakt van de onderdanigheid en onmondigheid van kwetsbare mensen.
dat is mij al heel vaak opgevallen.
ik heb met het uwv regelmatig te maken gehad als "klant" (man werkt in de bouw, veel uitzendwerk dus regelmatig tijdelijk geen werk) en als werkgever om dingen voor het personeel te regelen.
als klant moet je door muren heen om iets geregeld te krijgen. als werkgever staan ze in de rij om net als in downton abbey deuren voor je open te houden
En doooooor!
vrijdag 22 januari 2016 om 16:24
quote:granny71 schreef op 22 januari 2016 @ 15:55:
[...]
Die 2000 euro is ooit eens verzonnen door een zwartkijkende medeforummer die al dat "gratis" geld maar belachelijk vond.
Hij gooide net zoveel toeslagen en uitkeringen bij elkaar dat hij op die 2000 euro uitkwam.
Ook toeslagen en belastingvoordelen die allang niet meer bestonden.
Het is een bewering van Annemarie van Gaal, die maar geen bijstandsmoeders voor een projectje bij elkaar kon krijgen. Onder welke omstandigheden dat projectje plaats vond, vertelde ze er niet bij. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik een gruwelijke hekel heb aan dat mens. Mijn mening is dus wat gekleurd.
Maar echt, zelfs met toeslagen en kinderbijslag kom ik er niet aan toe!
EDIT: en dan vergeet vrouwtje Van Gaal ook nog dat kinderbijslag en (tot een bepaald inkomen, dat hoger ligt dan de huurtoeslaggrens) kindgebonden budget ook voor werkende mensen geldt.
Nee, bijstandstrekkertje bashen is veel leuker en daarmee trek je fans. Ontevreden fans, die een ander het licht in de ogen niet gunnen.
[...]
Die 2000 euro is ooit eens verzonnen door een zwartkijkende medeforummer die al dat "gratis" geld maar belachelijk vond.
Hij gooide net zoveel toeslagen en uitkeringen bij elkaar dat hij op die 2000 euro uitkwam.
Ook toeslagen en belastingvoordelen die allang niet meer bestonden.
Het is een bewering van Annemarie van Gaal, die maar geen bijstandsmoeders voor een projectje bij elkaar kon krijgen. Onder welke omstandigheden dat projectje plaats vond, vertelde ze er niet bij. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik een gruwelijke hekel heb aan dat mens. Mijn mening is dus wat gekleurd.
Maar echt, zelfs met toeslagen en kinderbijslag kom ik er niet aan toe!
EDIT: en dan vergeet vrouwtje Van Gaal ook nog dat kinderbijslag en (tot een bepaald inkomen, dat hoger ligt dan de huurtoeslaggrens) kindgebonden budget ook voor werkende mensen geldt.
Nee, bijstandstrekkertje bashen is veel leuker en daarmee trek je fans. Ontevreden fans, die een ander het licht in de ogen niet gunnen.
vrijdag 22 januari 2016 om 16:27
Even tussendoor: http://www.voedselbankenn ... emer-en-zijn-familie.html
"We hebben net voor de laatste keer een jaar verlenging gekregen bij de voedselbank. Onze financiële situatie is echter ongewijzigd. De stress van niet kunnen betalen is het hoogst. Je overleeft wel, maar er mag niets sneuvelen."
In Zwolle vertelt een echtpaar (42 en 41) met twee zonen van 4 en 7 jaar oud over de ingrijpende consequenties van een faillissement.
In 1999 start de man des huizes een eigen bedrijf. Zijn vrouw helpt hem in de zaak. De winkel groeit snel en is innovatief. In 2012 gaat hun zaak failliet. Machtsvertoon en slepende rechtszaken gaan hieraan vooraf. “Samengevat werd ik de dupe van spelregels die tussentijds werden gewijzigd. Zo werden er bij mij geen goederen meer geleverd door twee markt bepalende leveranciers.” Een jarenlang gevecht volgt. Tot 2011 wint het stel elke rechtszaak. In 2012 komt de nekslag. “Iedereen in de branche werkt sinds jaar en dag met wintercondities, oftewel: uitgestelde betalingen. Dat staat niet zwart op wit. Op mijn uitgestelde betaling werd ik afgerekend. Het hele verleden interesseert op dat moment niemand meer. Een rechter ziet alleen wat je terstond moet betalen - 50.000 euro in mijn geval. Ik was in één keer kapot, mijn personeel stond op straat en wij belandden in de bijstand.”
Onrecht
Het duurt uiteindelijk drie maanden voordat het paar die bijstand daadwerkelijk ontvangt. “Je mag niet ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel. Het gaat eigenlijk om een actieve KvK-inschrijving. Faillissement kan je daar niet onder scharen. Toch moesten wij eerst uitgeschreven zijn. Men plukt je - eenmaal failliet - helemaal kaal. Het is echt onvoorstelbaar dat mensen op dat moment nog met facturen uit het (verre) verleden komen. Men maakt gewoon misbruik van de situatie.” Het onrecht dat het stel ervaart is de grootste frustratie.
Groenten
Dagelijks wordt het paar nog geconfronteerd met hun voormalige zaak: “elke dag kijk ik tegen het logo van mijn bedrijf aan. Ik draag namelijk mijn bedrijfskleding. Daar liep ik doordeweeks in - het vormt het merendeel van mijn garderobe.” Geld om nieuwe kleding te kopen is er niet. “Heel frustrerend”, vult zijn vrouw aan. Ze gaan wel bij de kledingbank langs - naar analogie van de voedselbank. “Daar moet je maar net geluk hebben met de juiste maat. Ik ben behoorlijk aangekomen afgelopen drie jaar. Het voedsel in de pakketten in onze regio is niet altijd heel gezond. Er zit vaak snoep en koek in. Vlees is zeldzaam en groenten moet je gelijk eten. Wij zijn heel creatief met voedsel geworden, maar hebben wel al onze principes - zoals biologisch eten - moeten loslaten.” Het stel werkt aan een moestuintje. “We hebben zaadjes gekocht - dat is de beste investering geweest. De groenten die we zelf kweken vriezen we in zodat we het hele jaar door wat in huis hebben.” Ondanks de kritische kanttekening bij de inhoud van de pakketten, wegen de voordelen tot nu toe zwaarder dan de nadelen: “Wij zijn vooral heel blij met wasmiddel, schoonmaakmiddel en voeding uit blik.”
Schoolplein
Het echtpaar komt sinds 2012 bij de voedselbank: “Het duurde bijna 3 uur om alle gegevens in te vullen. Maar dan is het ook wel geregeld. En dan kom je daar: allemaal gebogen hoofden, mensen schamen zich enorm. Zonde, hoe meer mensen ervoor uitkomen, hoe beter.” Zelf ervaren zij gemengde reacties als ze hun omgeving vertellen over de voedselbank. “Sommigen willen het niet weten, anderen zijn verbaasd en een derde groep reageert met ‘oh, jullie hebben het toch nog goed’? En dan moet je de blik van ouders zien als mijn zoon op het schoolplein vraagt: ‘papa mag ik met hem spelen of moet jij naar de voedselbank’?”
Paradox
De zoektocht naar werk is voor hem in volle gang. Voor haar ligt dat anders. De zwangerschappen hebben een grote impact gehad waardoor zij deels arbeidsongeschikt is geraakt.
Bij zijn banenjacht ervaart hij veel belemmeringen. “Ik kan heel veel maar het beroerde is, ik mag niets. Ik ben een rasondernemer maar in de bijstand mag je niet ondernemen. De sociale dienst geeft aan dat bijna al het werk kan en mag, maar de schuldsanering vraagt om een ‘goede’ baan. Ik heb een groot netwerk, maar niemand helpt mij. Bedrijven durven het niet aan. Ze vrezen bemoeienis van onze bewindvoerder.” Afgelopen jaren is er een wereld voor hem open gegaan. “Politiek ben ik van het rechtse naar linkse spectrum geschoven. Mensen moeten hun mond open doen, hoe weten anderen - politici, elite en middenstand - anders wat er speelt? Ik ben een ondernemer, maar heb wel een goede, economische situatie nodig. En een klein beetje meer inkomen. Het is paradoxaal. We hebben het in dit land over de VOC-mentaliteit: ik wil mijn verantwoordelijkheid wel pakken, maar krijg de ruimte niet.”
Lydia Paauw, juni 2015
"We hebben net voor de laatste keer een jaar verlenging gekregen bij de voedselbank. Onze financiële situatie is echter ongewijzigd. De stress van niet kunnen betalen is het hoogst. Je overleeft wel, maar er mag niets sneuvelen."
In Zwolle vertelt een echtpaar (42 en 41) met twee zonen van 4 en 7 jaar oud over de ingrijpende consequenties van een faillissement.
In 1999 start de man des huizes een eigen bedrijf. Zijn vrouw helpt hem in de zaak. De winkel groeit snel en is innovatief. In 2012 gaat hun zaak failliet. Machtsvertoon en slepende rechtszaken gaan hieraan vooraf. “Samengevat werd ik de dupe van spelregels die tussentijds werden gewijzigd. Zo werden er bij mij geen goederen meer geleverd door twee markt bepalende leveranciers.” Een jarenlang gevecht volgt. Tot 2011 wint het stel elke rechtszaak. In 2012 komt de nekslag. “Iedereen in de branche werkt sinds jaar en dag met wintercondities, oftewel: uitgestelde betalingen. Dat staat niet zwart op wit. Op mijn uitgestelde betaling werd ik afgerekend. Het hele verleden interesseert op dat moment niemand meer. Een rechter ziet alleen wat je terstond moet betalen - 50.000 euro in mijn geval. Ik was in één keer kapot, mijn personeel stond op straat en wij belandden in de bijstand.”
Onrecht
Het duurt uiteindelijk drie maanden voordat het paar die bijstand daadwerkelijk ontvangt. “Je mag niet ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel. Het gaat eigenlijk om een actieve KvK-inschrijving. Faillissement kan je daar niet onder scharen. Toch moesten wij eerst uitgeschreven zijn. Men plukt je - eenmaal failliet - helemaal kaal. Het is echt onvoorstelbaar dat mensen op dat moment nog met facturen uit het (verre) verleden komen. Men maakt gewoon misbruik van de situatie.” Het onrecht dat het stel ervaart is de grootste frustratie.
Groenten
Dagelijks wordt het paar nog geconfronteerd met hun voormalige zaak: “elke dag kijk ik tegen het logo van mijn bedrijf aan. Ik draag namelijk mijn bedrijfskleding. Daar liep ik doordeweeks in - het vormt het merendeel van mijn garderobe.” Geld om nieuwe kleding te kopen is er niet. “Heel frustrerend”, vult zijn vrouw aan. Ze gaan wel bij de kledingbank langs - naar analogie van de voedselbank. “Daar moet je maar net geluk hebben met de juiste maat. Ik ben behoorlijk aangekomen afgelopen drie jaar. Het voedsel in de pakketten in onze regio is niet altijd heel gezond. Er zit vaak snoep en koek in. Vlees is zeldzaam en groenten moet je gelijk eten. Wij zijn heel creatief met voedsel geworden, maar hebben wel al onze principes - zoals biologisch eten - moeten loslaten.” Het stel werkt aan een moestuintje. “We hebben zaadjes gekocht - dat is de beste investering geweest. De groenten die we zelf kweken vriezen we in zodat we het hele jaar door wat in huis hebben.” Ondanks de kritische kanttekening bij de inhoud van de pakketten, wegen de voordelen tot nu toe zwaarder dan de nadelen: “Wij zijn vooral heel blij met wasmiddel, schoonmaakmiddel en voeding uit blik.”
Schoolplein
Het echtpaar komt sinds 2012 bij de voedselbank: “Het duurde bijna 3 uur om alle gegevens in te vullen. Maar dan is het ook wel geregeld. En dan kom je daar: allemaal gebogen hoofden, mensen schamen zich enorm. Zonde, hoe meer mensen ervoor uitkomen, hoe beter.” Zelf ervaren zij gemengde reacties als ze hun omgeving vertellen over de voedselbank. “Sommigen willen het niet weten, anderen zijn verbaasd en een derde groep reageert met ‘oh, jullie hebben het toch nog goed’? En dan moet je de blik van ouders zien als mijn zoon op het schoolplein vraagt: ‘papa mag ik met hem spelen of moet jij naar de voedselbank’?”
Paradox
De zoektocht naar werk is voor hem in volle gang. Voor haar ligt dat anders. De zwangerschappen hebben een grote impact gehad waardoor zij deels arbeidsongeschikt is geraakt.
Bij zijn banenjacht ervaart hij veel belemmeringen. “Ik kan heel veel maar het beroerde is, ik mag niets. Ik ben een rasondernemer maar in de bijstand mag je niet ondernemen. De sociale dienst geeft aan dat bijna al het werk kan en mag, maar de schuldsanering vraagt om een ‘goede’ baan. Ik heb een groot netwerk, maar niemand helpt mij. Bedrijven durven het niet aan. Ze vrezen bemoeienis van onze bewindvoerder.” Afgelopen jaren is er een wereld voor hem open gegaan. “Politiek ben ik van het rechtse naar linkse spectrum geschoven. Mensen moeten hun mond open doen, hoe weten anderen - politici, elite en middenstand - anders wat er speelt? Ik ben een ondernemer, maar heb wel een goede, economische situatie nodig. En een klein beetje meer inkomen. Het is paradoxaal. We hebben het in dit land over de VOC-mentaliteit: ik wil mijn verantwoordelijkheid wel pakken, maar krijg de ruimte niet.”
Lydia Paauw, juni 2015
vrijdag 22 januari 2016 om 16:49
quote:granny71 schreef op 22 januari 2016 @ 15:55:
[...]
Die 2000 euro is ooit eens verzonnen door een zwartkijkende medeforummer die al dat "gratis" geld maar belachelijk vond.
Hij gooide net zoveel toeslagen en uitkeringen bij elkaar dat hij op die 2000 euro uitkwam.
Ook toeslagen en belastingvoordelen die allang niet meer bestonden.Klopt, en die potjes bestaan ook al lang niet meer allemaal.
[...]
Die 2000 euro is ooit eens verzonnen door een zwartkijkende medeforummer die al dat "gratis" geld maar belachelijk vond.
Hij gooide net zoveel toeslagen en uitkeringen bij elkaar dat hij op die 2000 euro uitkwam.
Ook toeslagen en belastingvoordelen die allang niet meer bestonden.Klopt, en die potjes bestaan ook al lang niet meer allemaal.
vrijdag 22 januari 2016 om 17:33
quote:Louise70 schreef op 22 januari 2016 @ 17:15:
Alleenstaande moeder krijgt 962 euro plus huurtoeslag en zorgtoeslag. Zit dan op ongeveer 1200 a 1300 euro. Per kwartaal per kind 232 euro. Met twee kinderen boven de 6 dus op 464. Geen vetpot. Wel te doen.
Klopt, maar er moeten geen schulden zijn (hier gelukkig niet het geval) en ook niets geks gebeuren (lees: iets duurs). Ik kan me zomaar voorstellen dat je een stevig probleem hebt als je fiets wordt gejat of als je bepaalde ziektekosten hebt die niet of niet geheel gedekt zijn.
Ik denk dan bijvoorbeeld aan net gescheiden vrouwen die met hun parttime baantje beneden bijstandsniveau zitten en uit een koophuis onder water komen. Of mensen die scheiden en ontdekken dat hun partner stevige schulden heeft. Ik heb daar goddank niet mee te maken (hoewel mijn ex wel weer andere lijken in de kast bleek te hebben), maar heb genoeg net gescheiden vrouwen gezien om te zien dat de shit ook jouw fan zomaar kan raken.
Alleenstaande moeder krijgt 962 euro plus huurtoeslag en zorgtoeslag. Zit dan op ongeveer 1200 a 1300 euro. Per kwartaal per kind 232 euro. Met twee kinderen boven de 6 dus op 464. Geen vetpot. Wel te doen.
Klopt, maar er moeten geen schulden zijn (hier gelukkig niet het geval) en ook niets geks gebeuren (lees: iets duurs). Ik kan me zomaar voorstellen dat je een stevig probleem hebt als je fiets wordt gejat of als je bepaalde ziektekosten hebt die niet of niet geheel gedekt zijn.
Ik denk dan bijvoorbeeld aan net gescheiden vrouwen die met hun parttime baantje beneden bijstandsniveau zitten en uit een koophuis onder water komen. Of mensen die scheiden en ontdekken dat hun partner stevige schulden heeft. Ik heb daar goddank niet mee te maken (hoewel mijn ex wel weer andere lijken in de kast bleek te hebben), maar heb genoeg net gescheiden vrouwen gezien om te zien dat de shit ook jouw fan zomaar kan raken.
vrijdag 22 januari 2016 om 17:45
quote:Louise70 schreef op 22 januari 2016 @ 17:15:
Alleenstaande moeder krijgt 962 euro plus huurtoeslag en zorgtoeslag. Zit dan op ongeveer 1200 a 1300 euro. Per kwartaal per kind 232 euro. Met twee kinderen boven de 6 dus op 464. Geen vetpot. Wel te doen.
Niet als je wasmachine kapot gaat, je zoon voor ¤900 euro aan boeken nodig heeft voor school. Je per maand ¤125 kwijt bent aan reiskosten om hem op school te krijgen.
Je kinderen allebei een groeispurt maken en je voor allebei een compleet nieuwe garderobe moet aanschaffen.
Er is van rond te komen als je er alleen je huisvesting, gas/water/licht, zorg en boodschappen van hoeft te doen.
Zodra er iets duurs kapot gaat en je je buffertje kwijt bent kan het wel eens heel vervelend worden.
Alleenstaande moeder krijgt 962 euro plus huurtoeslag en zorgtoeslag. Zit dan op ongeveer 1200 a 1300 euro. Per kwartaal per kind 232 euro. Met twee kinderen boven de 6 dus op 464. Geen vetpot. Wel te doen.
Niet als je wasmachine kapot gaat, je zoon voor ¤900 euro aan boeken nodig heeft voor school. Je per maand ¤125 kwijt bent aan reiskosten om hem op school te krijgen.
Je kinderen allebei een groeispurt maken en je voor allebei een compleet nieuwe garderobe moet aanschaffen.
Er is van rond te komen als je er alleen je huisvesting, gas/water/licht, zorg en boodschappen van hoeft te doen.
Zodra er iets duurs kapot gaat en je je buffertje kwijt bent kan het wel eens heel vervelend worden.
vrijdag 22 januari 2016 om 17:51
quote:granny71 schreef op 22 januari 2016 @ 17:45:
[...]
Niet als je wasmachine kapot gaat, je zoon voor ¤900 euro aan boeken nodig heeft voor school. Je per maand ¤125 kwijt bent aan reiskosten om hem op school te krijgen.
Je kinderen allebei een groeispurt maken en je voor allebei een compleet nieuwe garderobe moet aanschaffen.
Er is van rond te komen als je er alleen je huisvesting, gas/water/licht, zorg en boodschappen van hoeft te doen.
Zodra er iets duurs kapot gaat en je je buffertje kwijt bent kan het wel eens heel vervelend worden.
Precies. Ik heb nog een beetje spaargeld. Ik zit er aan te denken dat te besteden aan een nieuwe wasmachine. Die ik nu heb is 11 jaar oud en begint kuren te krijgen.
Voor de zekerheid overleg ik dat nog wel even met mijn bijstandsconsulente.
[...]
Niet als je wasmachine kapot gaat, je zoon voor ¤900 euro aan boeken nodig heeft voor school. Je per maand ¤125 kwijt bent aan reiskosten om hem op school te krijgen.
Je kinderen allebei een groeispurt maken en je voor allebei een compleet nieuwe garderobe moet aanschaffen.
Er is van rond te komen als je er alleen je huisvesting, gas/water/licht, zorg en boodschappen van hoeft te doen.
Zodra er iets duurs kapot gaat en je je buffertje kwijt bent kan het wel eens heel vervelend worden.
Precies. Ik heb nog een beetje spaargeld. Ik zit er aan te denken dat te besteden aan een nieuwe wasmachine. Die ik nu heb is 11 jaar oud en begint kuren te krijgen.
Voor de zekerheid overleg ik dat nog wel even met mijn bijstandsconsulente.
