Entertainment
alle pijlers
Boeken die je gelezen "moet" hebben maar waar jij dan weer niet doorheen komt...
zondag 29 april 2007 om 13:29
Er zijn van die boeken die iedereen gelezen heeft omdat dat zo'n beetje 'moet'. Ik was heel laat met het lezen van 'Kruistocht in spijkerbroek'. In mijn jeugd zo'n beetje de bijbel van iedere lagere scholier. Ik was er een paar keer in begonnen maar kwam niet verder dan dat ellendige laboratorium van Dr. Kneveltoer.
Pas op de middelbare school kwam ik verder en vanaf dat moment heb ik het jarenlang minstens twee keer per jaar geleden en vond ook ik het een boek dat gelezen 'moest' worden door andere 'Kruistocht in spijkerbroek' maagden.
Een tijd geleden heb ik geprobeerd 'Extreem luid & ongelooflijk dichtbij' van Jonatham Safran Foer (alleen de naam van de schrijver is al prachtig) te lezen. Ik kwam er niet doorheen. Zuchtend begon ik een paar keer, legde het weg, begon weer eens, raakte de draad kwijt en heb het maar weer terugebracht naar de buurvrouw van wie ik het geleend had. Ik heb Zuss beloofd het alsnog een keer te proberen en dat ga ik ook doen maar ik kijk er niet naar uit zeg maar.
Ook 'In de naam van de Roos' van Umberto Ecco, 'De ontdekking van de Hemel' van Mullisch om maar een paar voorbeelden van bejubelde boeken te noemen, konden mij niet bekoren en heb ik na martelende uren stug doorlezen weggelegd om ze niet meer in te kijken.
Heb jij dat ook? Van die boeken die je gelezen 'moet' hebben en dat jij er dan niet doorheen komt/er niks aan vind/het zelfs slecht vind waar men over het algemeen jubelt?
Pas op de middelbare school kwam ik verder en vanaf dat moment heb ik het jarenlang minstens twee keer per jaar geleden en vond ook ik het een boek dat gelezen 'moest' worden door andere 'Kruistocht in spijkerbroek' maagden.
Een tijd geleden heb ik geprobeerd 'Extreem luid & ongelooflijk dichtbij' van Jonatham Safran Foer (alleen de naam van de schrijver is al prachtig) te lezen. Ik kwam er niet doorheen. Zuchtend begon ik een paar keer, legde het weg, begon weer eens, raakte de draad kwijt en heb het maar weer terugebracht naar de buurvrouw van wie ik het geleend had. Ik heb Zuss beloofd het alsnog een keer te proberen en dat ga ik ook doen maar ik kijk er niet naar uit zeg maar.
Ook 'In de naam van de Roos' van Umberto Ecco, 'De ontdekking van de Hemel' van Mullisch om maar een paar voorbeelden van bejubelde boeken te noemen, konden mij niet bekoren en heb ik na martelende uren stug doorlezen weggelegd om ze niet meer in te kijken.
Heb jij dat ook? Van die boeken die je gelezen 'moet' hebben en dat jij er dan niet doorheen komt/er niks aan vind/het zelfs slecht vind waar men over het algemeen jubelt?
vrijdag 4 mei 2007 om 20:53
Jan wolkers vind ik ook niks als schrijver, niet bepaald mijn stijl. Heb ooit doodshoofdvlinder proberen te lezen maar zijn "hufterstijl" was voor mij niet om door te komen. Ben dus maar gestopt....
Mulisch is daarentegen wel het soort schrijver waar ik redelijk wat van kan lezen.
En wat betreft Kluun...mijn moeder is doodgegaan aan kanker, en de gedachte dat zij toen bedonderd zou zijn door degene die van haar hoort te houden... Maakt me zowel misselijk als razend...laat ik er niet achter komen! Nee, ik kan dat boek beter niet lezen.
Mulisch is daarentegen wel het soort schrijver waar ik redelijk wat van kan lezen.
En wat betreft Kluun...mijn moeder is doodgegaan aan kanker, en de gedachte dat zij toen bedonderd zou zijn door degene die van haar hoort te houden... Maakt me zowel misselijk als razend...laat ik er niet achter komen! Nee, ik kan dat boek beter niet lezen.
vrijdag 4 mei 2007 om 23:24
Het meer van de meisjes vond ik een goed spannend boek, maar van dezelfde schrijfster(Carol Goodman) vond ik de verdronken tuin een verschrikking om doorheen te komen.
Nicci French is ook zo verschillend:
-bezeten van mij
-vang me als ik val
-de verborgen glimlach
-onderhuids
-het veilige huis
-Verloren( wat een saai boek)!!
Wie van jullie heeft trouwens de Sara Linton serie van Karin Slaughter gelezen? Moest er eerst heel erg in komen, maar als je de personages begint te kennen kun je de boeken haast niet meer naast je neer leggen!
Nicci French is ook zo verschillend:
-bezeten van mij
-vang me als ik val
-de verborgen glimlach
-onderhuids
-het veilige huis
-Verloren( wat een saai boek)!!
Wie van jullie heeft trouwens de Sara Linton serie van Karin Slaughter gelezen? Moest er eerst heel erg in komen, maar als je de personages begint te kennen kun je de boeken haast niet meer naast je neer leggen!
vrijdag 4 mei 2007 om 23:24
quote:
Voor Mulish geldt voor mij wel een beetje wat hier al eerder ter sprake was; ik vind dat zo´n blaaskaak, dat ik zijn boeken wel met enig vooroordeel lees.
Conny Palmen hetzelfde laken een pak. Ik vind die vrouw niks an, zijzelf vindt haarzelf wél heel veel an, en ik heb daarom helemaal geen zin om haar boeken op te pakken. Hoewel iedereen me verzekert dat bijv. "IM" en "Blabla Iets Met Aanbidden Geloof Ik" echt práchtig zijn.
Daar sluit ik me wel zo'n beetje bij aan. Ik heb van Mulisch alleen Twee vrouwen gelezen en ik vind zijn stijl ook niet prettig, te ... nou ja, in dat boek echt zo ouderwets en kil, hoewel ik niet echt thuis ben in literaire termen dus nu zeg ik misschien wel iets heel verkeerds.
Ik heb vaker met Nederlandse schrijvers dat ik struikel over hun stijl, bv. ook bij Adriaan van Dis (Indische Duinen) en Jan Wolkers (i.i.g in Turks Fruit en Een roos van vlees, in Zomerhitte vond ik het al een stuk minder). Ik vind hun stijl te rauw, te onverbloemd. Daarom lees ik ook weinig Nederlands (wel wat hoor, bv. Rascha Peper en W.F. Hermans). Er zijn ook vast zat schrijvers in het Engelse taalgebied die zo schrijven maar ik kom ze minder vaak tegen en de keuze is daar groter. Maar ik raaskal
Connie Palmen vond ik vroeger fantastisch, ik heb I.M. en De Wetten gespeld, maar toen ik laatst I.M. weer las dacht ik: jezus, wat een draak van een boek
Smaken veranderen...
Voor Mulish geldt voor mij wel een beetje wat hier al eerder ter sprake was; ik vind dat zo´n blaaskaak, dat ik zijn boeken wel met enig vooroordeel lees.
Conny Palmen hetzelfde laken een pak. Ik vind die vrouw niks an, zijzelf vindt haarzelf wél heel veel an, en ik heb daarom helemaal geen zin om haar boeken op te pakken. Hoewel iedereen me verzekert dat bijv. "IM" en "Blabla Iets Met Aanbidden Geloof Ik" echt práchtig zijn.
Daar sluit ik me wel zo'n beetje bij aan. Ik heb van Mulisch alleen Twee vrouwen gelezen en ik vind zijn stijl ook niet prettig, te ... nou ja, in dat boek echt zo ouderwets en kil, hoewel ik niet echt thuis ben in literaire termen dus nu zeg ik misschien wel iets heel verkeerds.
Ik heb vaker met Nederlandse schrijvers dat ik struikel over hun stijl, bv. ook bij Adriaan van Dis (Indische Duinen) en Jan Wolkers (i.i.g in Turks Fruit en Een roos van vlees, in Zomerhitte vond ik het al een stuk minder). Ik vind hun stijl te rauw, te onverbloemd. Daarom lees ik ook weinig Nederlands (wel wat hoor, bv. Rascha Peper en W.F. Hermans). Er zijn ook vast zat schrijvers in het Engelse taalgebied die zo schrijven maar ik kom ze minder vaak tegen en de keuze is daar groter. Maar ik raaskal
Connie Palmen vond ik vroeger fantastisch, ik heb I.M. en De Wetten gespeld, maar toen ik laatst I.M. weer las dacht ik: jezus, wat een draak van een boek
Smaken veranderen...
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
vrijdag 4 mei 2007 om 23:30
quote:
Het meer van de meisjes vond ik een goed spannend boek, maar van dezelfde schrijfster(Carol Goodman) vond ik de verdronken tuin een verschrikking om doorheen te komen.
Hmm. Heb je The secret history van Donna Tartt gelezen? Het meer van de meisjes is daar zó'n rip-off van. *spoilers* De leerlingen leren een klassieke taal, vormen een hecht groepje, hebben een hechte band met hun docente, voeren (klassieke) rituelen uit, plegen incest en gaan dood. *einde spoilers*
Ik vond het wel een spánnend boek, met een mooie stijl en een intrigerend plot, maar er zijn zoveel overeenkomsten met The secret history dat ik het hoofdschuddend heb weggelegd toen ik het uithad. Als ik die niet eerst had gelezen had ik het denk ik meer gewaardeerd.
Het meer van de meisjes vond ik een goed spannend boek, maar van dezelfde schrijfster(Carol Goodman) vond ik de verdronken tuin een verschrikking om doorheen te komen.
Hmm. Heb je The secret history van Donna Tartt gelezen? Het meer van de meisjes is daar zó'n rip-off van. *spoilers* De leerlingen leren een klassieke taal, vormen een hecht groepje, hebben een hechte band met hun docente, voeren (klassieke) rituelen uit, plegen incest en gaan dood. *einde spoilers*
Ik vond het wel een spánnend boek, met een mooie stijl en een intrigerend plot, maar er zijn zoveel overeenkomsten met The secret history dat ik het hoofdschuddend heb weggelegd toen ik het uithad. Als ik die niet eerst had gelezen had ik het denk ik meer gewaardeerd.
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
vrijdag 4 mei 2007 om 23:38
Toch schaam ik me wel een beetje hoor, voor mijn afkeer van sommige schrijvers en dat ik dan hun boeken niet wil lezen. Van Mulish heb ik dus wel een paar boeken gelezen, en dan probeer ik de persoonlijkheid van de schrijver weg te duwen. Als het boek goed genoeg is, lukt dat wel.
Gelukkig iriteer ik me niet aan Maarten t Hart met z´n jurken, en kan ik dus genieten van die heerlijke subtiele anti-gereformeerde humor.
Gelukkig iriteer ik me niet aan Maarten t Hart met z´n jurken, en kan ik dus genieten van die heerlijke subtiele anti-gereformeerde humor.
vrijdag 4 mei 2007 om 23:42
quote:
quote: misswilliams reageerde
Het meer van de meisjes vond ik een goed spannend boek, maar van dezelfde schrijfster(Carol Goodman) vond ik de verdronken tuin een verschrikking om doorheen te komen.
Hmm. Heb je The secret history van Donna Tartt gelezen? Het meer van de meisjes is daar zó'n rip-off van. *spoilers* De leerlingen leren een klassieke taal, vormen een hecht groepje, hebben een hechte band met hun docente, voeren (klassieke) rituelen uit, plegen incest en gaan dood. *einde spoilers*
Ik vond het wel een spánnend boek, met een mooie stijl en een intrigerend plot, maar er zijn zoveel overeenkomsten met The secret history dat ik het hoofdschuddend heb weggelegd toen ik het uithad. Als ik die niet eerst had gelezen had ik het denk ik meer gewaardeerd.Klopt wel wat je zegt over die overeenkomst. Ik heb de verborgen geschiedenis ook gelezen, maar zat op een ontknoping te wachten die niet kwam. Het was zoals het was en zoals je al kon lezen op één van de eerste pagina's. Dat vond ik eigenlijk wel de teleurstelling van de verborgen geschiedenis. Het meer van meisjes is van een ander niveau, maar vind ik wel spannend. De VB vond ik af en toe erg saai. Misschien moet ik het nog eens lezen..?
quote: misswilliams reageerde
Het meer van de meisjes vond ik een goed spannend boek, maar van dezelfde schrijfster(Carol Goodman) vond ik de verdronken tuin een verschrikking om doorheen te komen.
Hmm. Heb je The secret history van Donna Tartt gelezen? Het meer van de meisjes is daar zó'n rip-off van. *spoilers* De leerlingen leren een klassieke taal, vormen een hecht groepje, hebben een hechte band met hun docente, voeren (klassieke) rituelen uit, plegen incest en gaan dood. *einde spoilers*
Ik vond het wel een spánnend boek, met een mooie stijl en een intrigerend plot, maar er zijn zoveel overeenkomsten met The secret history dat ik het hoofdschuddend heb weggelegd toen ik het uithad. Als ik die niet eerst had gelezen had ik het denk ik meer gewaardeerd.Klopt wel wat je zegt over die overeenkomst. Ik heb de verborgen geschiedenis ook gelezen, maar zat op een ontknoping te wachten die niet kwam. Het was zoals het was en zoals je al kon lezen op één van de eerste pagina's. Dat vond ik eigenlijk wel de teleurstelling van de verborgen geschiedenis. Het meer van meisjes is van een ander niveau, maar vind ik wel spannend. De VB vond ik af en toe erg saai. Misschien moet ik het nog eens lezen..?
zaterdag 5 mei 2007 om 06:50
Echt een leuk topic dit! Ik vind Connie Palmen wel heel leuk om te lezen, al kan ik me voorstellen dat je vindt dat ze soms doordraaft met haar filosofische/psychologische bevindingen.
Een schrijver die ik nog niet heb langs zien komen, maar waarvan ik zeker weet dat de meningen verschillen: Arnon Grunberg. Ikzelf heb een raar soort verhouding met zijn boeken: kan er erg van genieten, maar ze laten me altijd in een soort van verwarde staat achter, ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen.
Verschrikkelijk ook vond ik De gelukkige huisvrouw van Heleen van Royen. Heb geen kinderen, maar als je dit boek gelezen hebt durf je nooit meer te bevallen!
Renate Dorrestein vind ik soms leuk, soms verschrikkelijk. De boeken die gaan over haar ziekte (en ik meen dat ze ook een paar feministische boeken geschreven heeft?) vind ik niet om door te komen. Haar 'pure' fictie dan weer wel.
En Nieuwe Buren: leest als een trein, maar het is een heel dun verhaal.
Je hebt volgens mij een aantal categorieen boeken (in volgorde waarin ik ze waardeer):
- Boeken waar én geen gedachte achter zit, én die niet om door te komen zijn (De kleine vriend, hihih)
- boeken die waarschijnlijk iets om te denken meegeven, maar die zo onmogelijk geschreven zijn dat je na telkens weer proberen toch afhaakt (voor sommigen bv. Ontdekking van de Hemel)
- boeken die helemaal geen gedachten achterlaten, maar die lezen als een trein (voor mij bv. Nieuwe buren)
- Boeken die je én iets te denken meegeven, én die lezen als een trein.
In de laatste categorie een aantal die ik laatst gelezen heb: Hokwerda's kind van Oek de Jong, De Engelenmaker van Stefan Brijs, Joe Speedboot van Tommy Wieringa, De Movo Tapes van A.F.Th (ik geloof dat er een nieuw deel van uit is, iemand al gelezen?)
Een schrijver die ik nog niet heb langs zien komen, maar waarvan ik zeker weet dat de meningen verschillen: Arnon Grunberg. Ikzelf heb een raar soort verhouding met zijn boeken: kan er erg van genieten, maar ze laten me altijd in een soort van verwarde staat achter, ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen.
Verschrikkelijk ook vond ik De gelukkige huisvrouw van Heleen van Royen. Heb geen kinderen, maar als je dit boek gelezen hebt durf je nooit meer te bevallen!
Renate Dorrestein vind ik soms leuk, soms verschrikkelijk. De boeken die gaan over haar ziekte (en ik meen dat ze ook een paar feministische boeken geschreven heeft?) vind ik niet om door te komen. Haar 'pure' fictie dan weer wel.
En Nieuwe Buren: leest als een trein, maar het is een heel dun verhaal.
Je hebt volgens mij een aantal categorieen boeken (in volgorde waarin ik ze waardeer):
- Boeken waar én geen gedachte achter zit, én die niet om door te komen zijn (De kleine vriend, hihih)
- boeken die waarschijnlijk iets om te denken meegeven, maar die zo onmogelijk geschreven zijn dat je na telkens weer proberen toch afhaakt (voor sommigen bv. Ontdekking van de Hemel)
- boeken die helemaal geen gedachten achterlaten, maar die lezen als een trein (voor mij bv. Nieuwe buren)
- Boeken die je én iets te denken meegeven, én die lezen als een trein.
In de laatste categorie een aantal die ik laatst gelezen heb: Hokwerda's kind van Oek de Jong, De Engelenmaker van Stefan Brijs, Joe Speedboot van Tommy Wieringa, De Movo Tapes van A.F.Th (ik geloof dat er een nieuw deel van uit is, iemand al gelezen?)
zaterdag 5 mei 2007 om 15:06
quote:
Je hebt volgens mij een aantal categorieen boeken (in volgorde waarin ik ze waardeer):
- Boeken waar én geen gedachte achter zit, én die niet om door te komen zijn (De kleine vriend, hihih)
- boeken die waarschijnlijk iets om te denken meegeven, maar die zo onmogelijk geschreven zijn dat je na telkens weer proberen toch afhaakt (voor sommigen bv. Ontdekking van de Hemel)
- boeken die helemaal geen gedachten achterlaten, maar die lezen als een trein (voor mij bv. Nieuwe buren)
- Boeken die je én iets te denken meegeven, én die lezen als een trein.
In de laatste categorie een aantal die ik laatst gelezen heb: Hokwerda's kind van Oek de Jong, De Engelenmaker van Stefan Brijs, Joe Speedboot van Tommy Wieringa, De Movo Tapes van A.F.Th (ik geloof dat er een nieuw deel van uit is, iemand al gelezen?)
Goeie indeling, Appelflappie! Zet wat mij betreft "Ines, vrouw van mijn hart" maar op je lijst. Ben ik nu in bezig, wat mooi geschreven en zó interessant! En als je toch bezig bent; "Boven is het stil" van Gerben Bakker, als ik me niet vergis in de naam. Hoewel die laatste door sommige mensen ook saai gevonden zou kunnen worden.
Liev: graag gedaan.
Iseo; wat jammer, je onthoudt jezelf een heel erg leuk boek (Joe Speedboot)!
Je hebt volgens mij een aantal categorieen boeken (in volgorde waarin ik ze waardeer):
- Boeken waar én geen gedachte achter zit, én die niet om door te komen zijn (De kleine vriend, hihih)
- boeken die waarschijnlijk iets om te denken meegeven, maar die zo onmogelijk geschreven zijn dat je na telkens weer proberen toch afhaakt (voor sommigen bv. Ontdekking van de Hemel)
- boeken die helemaal geen gedachten achterlaten, maar die lezen als een trein (voor mij bv. Nieuwe buren)
- Boeken die je én iets te denken meegeven, én die lezen als een trein.
In de laatste categorie een aantal die ik laatst gelezen heb: Hokwerda's kind van Oek de Jong, De Engelenmaker van Stefan Brijs, Joe Speedboot van Tommy Wieringa, De Movo Tapes van A.F.Th (ik geloof dat er een nieuw deel van uit is, iemand al gelezen?)
Goeie indeling, Appelflappie! Zet wat mij betreft "Ines, vrouw van mijn hart" maar op je lijst. Ben ik nu in bezig, wat mooi geschreven en zó interessant! En als je toch bezig bent; "Boven is het stil" van Gerben Bakker, als ik me niet vergis in de naam. Hoewel die laatste door sommige mensen ook saai gevonden zou kunnen worden.
Liev: graag gedaan.
Iseo; wat jammer, je onthoudt jezelf een heel erg leuk boek (Joe Speedboot)!
zaterdag 5 mei 2007 om 16:30
quote:
Het Dagboek van Anne Frank. Wat een saaaaaaai boek was dat, ik heb geloof ik de eerste 30 bladzijden gelezen, maar ik kon er niet doorheen komen.
Verder ligt Anna Karenina nog steeds in de kast, wel aan begonnen, maar kon me niet boeien
Mensen worden altijd kwaad op me als ik zeg dat Anne Frank d'r dagboek saai en vervelend is, maar het ís gewoon zo. Het is dat het zo tragisch eindigt (haar leven dan, niet eens het boek), maar anders had werkelijk geen persoon op de aardkloot het waard gevonden om te lezen. Het is saai, slecht geschreven en het gaat over je eerste keer ongesteld zijn. Mag ik bedanken?
Ik kwam niet door de rest van Dante's Divina Comedia, wat ik als arrogante intellectueel natuurlijk niet mag zeggen. Inferno vond ik cool want mijn favoriete mensen zitten in de hel (zegt kennelijk iets over mij), maar vanaf daar worden mensen heilig en katholiek, en daar heb ik gewoon geen zin in;)
Ulysses is echt idioot, er bestaan boeken over dat boek. Dat moet genoeg zeggen. Toch ligt het op mijn boekenplank, klaar om gelezen te worden. Ik ben zelfs naar een tentoonstelling in ierland over dat boek geweest. Idioot, I told you.
Aneis van Vergilius was moeilijk om door te geraken, terwijl de Griekse tegenhanger (en inspiratiebron voor die Romeinse klungels) toch goed te doen was.
Lord of the Rings vond ik vervelend. Dat was de eerste keer dat ik de film beter vond. Die was tenminste ontdaan van al dat gezever over bloedlijnen en er kwamen vrouwen in voor die ook nog iets deden. Het is waarschijnlijk het meest seksloze boek van de afgelopen 30 eeuwen, gááp.
Het Dagboek van Anne Frank. Wat een saaaaaaai boek was dat, ik heb geloof ik de eerste 30 bladzijden gelezen, maar ik kon er niet doorheen komen.
Verder ligt Anna Karenina nog steeds in de kast, wel aan begonnen, maar kon me niet boeien
Mensen worden altijd kwaad op me als ik zeg dat Anne Frank d'r dagboek saai en vervelend is, maar het ís gewoon zo. Het is dat het zo tragisch eindigt (haar leven dan, niet eens het boek), maar anders had werkelijk geen persoon op de aardkloot het waard gevonden om te lezen. Het is saai, slecht geschreven en het gaat over je eerste keer ongesteld zijn. Mag ik bedanken?
Ik kwam niet door de rest van Dante's Divina Comedia, wat ik als arrogante intellectueel natuurlijk niet mag zeggen. Inferno vond ik cool want mijn favoriete mensen zitten in de hel (zegt kennelijk iets over mij), maar vanaf daar worden mensen heilig en katholiek, en daar heb ik gewoon geen zin in;)
Ulysses is echt idioot, er bestaan boeken over dat boek. Dat moet genoeg zeggen. Toch ligt het op mijn boekenplank, klaar om gelezen te worden. Ik ben zelfs naar een tentoonstelling in ierland over dat boek geweest. Idioot, I told you.
Aneis van Vergilius was moeilijk om door te geraken, terwijl de Griekse tegenhanger (en inspiratiebron voor die Romeinse klungels) toch goed te doen was.
Lord of the Rings vond ik vervelend. Dat was de eerste keer dat ik de film beter vond. Die was tenminste ontdaan van al dat gezever over bloedlijnen en er kwamen vrouwen in voor die ook nog iets deden. Het is waarschijnlijk het meest seksloze boek van de afgelopen 30 eeuwen, gááp.
zaterdag 5 mei 2007 om 16:51
zaterdag 5 mei 2007 om 17:21
quote:
quote: eleonora reageerde
En het moet dan ook nog zijn 'leuk toch Geroge'.
Ik snap het, en het is leuk inderdaad Jilly Cooper ken ik niet, wat heeft die zoal geschreven? Ze schreef 'Ruiters', 'Rivalen', De man die echtgenoten jaloers maakte', 'Polo', 'Apassionata', 'Diva's' en meer van dattum. Zálige boeken voor als je griep hebt of gewoon tussen alle Anna Karenina's door, als je wil ontspannen. Dikke pillen.
Gewoon lekker lezen, ze heeft kennis van zaken en neemt je helemaal mee in een wereld waar je geen verstand van hebt. Ik wist tenminste niks van de ruitersport (Ruiters) of van symphonieorkesten (Apassionata). Ik realiseer me dat het geen wereldliteratuur is maar het is wel genieten geblazen!
In iedere bieb te lenen.
quote: eleonora reageerde
En het moet dan ook nog zijn 'leuk toch Geroge'.
Ik snap het, en het is leuk inderdaad Jilly Cooper ken ik niet, wat heeft die zoal geschreven? Ze schreef 'Ruiters', 'Rivalen', De man die echtgenoten jaloers maakte', 'Polo', 'Apassionata', 'Diva's' en meer van dattum. Zálige boeken voor als je griep hebt of gewoon tussen alle Anna Karenina's door, als je wil ontspannen. Dikke pillen.
Gewoon lekker lezen, ze heeft kennis van zaken en neemt je helemaal mee in een wereld waar je geen verstand van hebt. Ik wist tenminste niks van de ruitersport (Ruiters) of van symphonieorkesten (Apassionata). Ik realiseer me dat het geen wereldliteratuur is maar het is wel genieten geblazen!
In iedere bieb te lenen.
zaterdag 5 mei 2007 om 17:23
quote:Voor mij maakt het wel uit wat ik voor indruk heb van de schrijver. Bijvoorbeeld, sinds ik een interview heb gelezen met Tommy Wieringa, in Onze Wereld, heb ik echt geen behoefte om ook maar een boek van hem te lezen.
Ow Iseo, vertel eens.....?
Ik had 'm net op de volgende leesnominatie staan, als ik de volgende Ronald Giphart en Herman Brusselmans uit heb die nog liggen te wachten.
Ow Iseo, vertel eens.....?
Ik had 'm net op de volgende leesnominatie staan, als ik de volgende Ronald Giphart en Herman Brusselmans uit heb die nog liggen te wachten.
zaterdag 5 mei 2007 om 17:44
quote:
Wil er nu echt niemand even met mij discuzeuren over Jane Auels 'Stam van de Holenbeer'?
Aaaaahhhhh? het eerste deel vond ik leuk, maar met ieder volgend deel werd t minder,. Ik denk dat de schrijfster het wel leuk vond dat t zo goed liep en er nog wat delen extra uitgewrongen heeft, "want de lezers vroegen erom". Maar als ze al die sexscenes had weggelaten of toch zo'n 99 % ervan had t minstens n boek gescheeld denk ik. Het laatste heb ik niet eens meer gelezen
Wil er nu echt niemand even met mij discuzeuren over Jane Auels 'Stam van de Holenbeer'?
Aaaaahhhhh? het eerste deel vond ik leuk, maar met ieder volgend deel werd t minder,. Ik denk dat de schrijfster het wel leuk vond dat t zo goed liep en er nog wat delen extra uitgewrongen heeft, "want de lezers vroegen erom". Maar als ze al die sexscenes had weggelaten of toch zo'n 99 % ervan had t minstens n boek gescheeld denk ik. Het laatste heb ik niet eens meer gelezen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 5 mei 2007 om 18:17
*klapt enthousiast in haar handen*
Ja, ik vond deel 1 ook nog wel te doen maar ik had een hekel aan Ayla en dat was wel ingewikkeld om al die delen door te moeten lezen. Ik vond het wel heel erg interessant om te lezen over zo veel eeuwen geleden. Maar ik werd stepelgek van al die omgevingsbeschrijvingen, ik kon me er op een gegeven moment gewoon niets meer bij voortstellen.....
Ja, ik vond deel 1 ook nog wel te doen maar ik had een hekel aan Ayla en dat was wel ingewikkeld om al die delen door te moeten lezen. Ik vond het wel heel erg interessant om te lezen over zo veel eeuwen geleden. Maar ik werd stepelgek van al die omgevingsbeschrijvingen, ik kon me er op een gegeven moment gewoon niets meer bij voortstellen.....
