Entertainment
alle pijlers
Boeken die je gelezen "moet" hebben maar waar jij dan weer niet doorheen komt...
zondag 29 april 2007 om 13:29
Er zijn van die boeken die iedereen gelezen heeft omdat dat zo'n beetje 'moet'. Ik was heel laat met het lezen van 'Kruistocht in spijkerbroek'. In mijn jeugd zo'n beetje de bijbel van iedere lagere scholier. Ik was er een paar keer in begonnen maar kwam niet verder dan dat ellendige laboratorium van Dr. Kneveltoer.
Pas op de middelbare school kwam ik verder en vanaf dat moment heb ik het jarenlang minstens twee keer per jaar geleden en vond ook ik het een boek dat gelezen 'moest' worden door andere 'Kruistocht in spijkerbroek' maagden.
Een tijd geleden heb ik geprobeerd 'Extreem luid & ongelooflijk dichtbij' van Jonatham Safran Foer (alleen de naam van de schrijver is al prachtig) te lezen. Ik kwam er niet doorheen. Zuchtend begon ik een paar keer, legde het weg, begon weer eens, raakte de draad kwijt en heb het maar weer terugebracht naar de buurvrouw van wie ik het geleend had. Ik heb Zuss beloofd het alsnog een keer te proberen en dat ga ik ook doen maar ik kijk er niet naar uit zeg maar.
Ook 'In de naam van de Roos' van Umberto Ecco, 'De ontdekking van de Hemel' van Mullisch om maar een paar voorbeelden van bejubelde boeken te noemen, konden mij niet bekoren en heb ik na martelende uren stug doorlezen weggelegd om ze niet meer in te kijken.
Heb jij dat ook? Van die boeken die je gelezen 'moet' hebben en dat jij er dan niet doorheen komt/er niks aan vind/het zelfs slecht vind waar men over het algemeen jubelt?
Pas op de middelbare school kwam ik verder en vanaf dat moment heb ik het jarenlang minstens twee keer per jaar geleden en vond ook ik het een boek dat gelezen 'moest' worden door andere 'Kruistocht in spijkerbroek' maagden.
Een tijd geleden heb ik geprobeerd 'Extreem luid & ongelooflijk dichtbij' van Jonatham Safran Foer (alleen de naam van de schrijver is al prachtig) te lezen. Ik kwam er niet doorheen. Zuchtend begon ik een paar keer, legde het weg, begon weer eens, raakte de draad kwijt en heb het maar weer terugebracht naar de buurvrouw van wie ik het geleend had. Ik heb Zuss beloofd het alsnog een keer te proberen en dat ga ik ook doen maar ik kijk er niet naar uit zeg maar.
Ook 'In de naam van de Roos' van Umberto Ecco, 'De ontdekking van de Hemel' van Mullisch om maar een paar voorbeelden van bejubelde boeken te noemen, konden mij niet bekoren en heb ik na martelende uren stug doorlezen weggelegd om ze niet meer in te kijken.
Heb jij dat ook? Van die boeken die je gelezen 'moet' hebben en dat jij er dan niet doorheen komt/er niks aan vind/het zelfs slecht vind waar men over het algemeen jubelt?
donderdag 3 mei 2007 om 22:02
quote:
De Kleine Vriend:
Ze vinden de moordenaar NIET???
Sjongejongejongejonge! Wat érg! Ik had verwacht dat dan dat beetje aparte zusje dat ventje aan die boom had opgehangen.. Of 1 van die oud-tantes ofzo.. Dat boek telt geloof ik zo'n 1100 pagina's en dan gewoon een ópen einde??! Wat een aanfluiting, zeg! Kan er gewoon boos van worden. Wat denkt die Donna Tartt dan wel, dat we tíjd teveel hebben ofzo? :?
ja, met dat gevoel bleef ik dus ook zitten na afloop. Zelden heb ik me zo bekocht gevoeld door een boek. En als het dan nog spannend was geweest, het hele boek door... Maar nee, verteld vanuit het oogpunt van een 9 jarig meisje (of 12, daar wil ik vanaf zijn), en het kan maar nét met moeite je aandacht vasthouden. Maarja, je wílt het weten he, wie het gedaan heeft...
Het deed me denken aan "How to kill a mockingbird" o.i.d., ook zo´n klassieker die ik tegen heug en meug heb gelezen. Maar daar was het leed tenminste binnen een pagina of 200 geleden.
De Kleine Vriend:
Ze vinden de moordenaar NIET???
Sjongejongejongejonge! Wat érg! Ik had verwacht dat dan dat beetje aparte zusje dat ventje aan die boom had opgehangen.. Of 1 van die oud-tantes ofzo.. Dat boek telt geloof ik zo'n 1100 pagina's en dan gewoon een ópen einde??! Wat een aanfluiting, zeg! Kan er gewoon boos van worden. Wat denkt die Donna Tartt dan wel, dat we tíjd teveel hebben ofzo? :?
ja, met dat gevoel bleef ik dus ook zitten na afloop. Zelden heb ik me zo bekocht gevoeld door een boek. En als het dan nog spannend was geweest, het hele boek door... Maar nee, verteld vanuit het oogpunt van een 9 jarig meisje (of 12, daar wil ik vanaf zijn), en het kan maar nét met moeite je aandacht vasthouden. Maarja, je wílt het weten he, wie het gedaan heeft...
Het deed me denken aan "How to kill a mockingbird" o.i.d., ook zo´n klassieker die ik tegen heug en meug heb gelezen. Maar daar was het leed tenminste binnen een pagina of 200 geleden.
donderdag 3 mei 2007 om 22:03
quote:
quote: Nijntje reageerde
Zal ik het dan maar gewoon verklappen hier? Het geheim van De Kleine Vriend? ZE VINDEN DE MOORDENAAR NIET. Ik herhaal: NIET!
Hup, en masse op Marktplaats met die boeken, dat schept weer ruimte op jullie nachtkastjes.
Ohja, nu weet ik weer! Teleurstelling alom dat ik daarvoor dat hele boek doorgeworsteld had
Wat ik trouwens ook onmogelijk vond in de categorie fictie: Dune, begint heel aardig maar na deel 6/7 wordt het allemaal superongeloofwaardig en ingewikkeld. Heb dus nooit de serie uitgelezen. Zelfde had ik met die bloemen op zolder serie die al eerder genoemd werd....
Duin vind ik geweldig heb ik zeker al 5 keer herlezen. Het "probleem" zit hem in de boeken die door zijn zoon geschreven (Brian Herbert), die hebben een stuk minder diepgang.
Je hebt de originele boeken en de boeken die het verhaal ervoor vertellen. Dit jaar is het boek uitgekomen dat het originele verhaal afmaakt (nou ja en nog een vervolg dan) , geschreven aan de hand van de originele aantekeningen van Frank Herbert.
quote: Nijntje reageerde
Zal ik het dan maar gewoon verklappen hier? Het geheim van De Kleine Vriend? ZE VINDEN DE MOORDENAAR NIET. Ik herhaal: NIET!
Hup, en masse op Marktplaats met die boeken, dat schept weer ruimte op jullie nachtkastjes.
Ohja, nu weet ik weer! Teleurstelling alom dat ik daarvoor dat hele boek doorgeworsteld had
Wat ik trouwens ook onmogelijk vond in de categorie fictie: Dune, begint heel aardig maar na deel 6/7 wordt het allemaal superongeloofwaardig en ingewikkeld. Heb dus nooit de serie uitgelezen. Zelfde had ik met die bloemen op zolder serie die al eerder genoemd werd....
Duin vind ik geweldig heb ik zeker al 5 keer herlezen. Het "probleem" zit hem in de boeken die door zijn zoon geschreven (Brian Herbert), die hebben een stuk minder diepgang.
Je hebt de originele boeken en de boeken die het verhaal ervoor vertellen. Dit jaar is het boek uitgekomen dat het originele verhaal afmaakt (nou ja en nog een vervolg dan) , geschreven aan de hand van de originele aantekeningen van Frank Herbert.
vrijdag 4 mei 2007 om 07:05
Euh... dat heet nou fantasie. Daarvoor zijn het boeken. Stel je voor dat er alleen nog boeken zouden bestaan die over realistische dingen zouden vertellen, dan zou ik weinig meer lezen, vermoed ik... Overigens prima als jij niet van onrealistische verhalen houdt, het is alleen niet zo heel gek dat er boeken gaan over jongens die toveren of mannen die in kevers veranderen. En vooral Kafka moet je ook niet al te letterlijk nemen...
Ik weet ook wel dat dit geen redenenen zijn om een boek niet te lezen, maar het is een soort vuistregel om een boek uit te kiezen, laat maar zeggen. Er is zoveel keus in de boekhandel. Overigens ben ik er niet heel erg consistent in, want Ontdekking van de hemel vind ik wel weer mooi, maar dat is ook niet echt realistisch te noemen. En ik weet dat je Kafka niet te letterlijk moet nemen, maar het kon me gewoon niet bekoren!
-De boeken van Adriaan van Dis, omdat ik hem zo'n enorme creep vind!
Interessante reden om een boek niet te lezen...
Volgens mij is er wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de invloed van de manier waarop de schrijver gepercipieerd wordt op de waardering voor literaire teksten. Hieruit bleek dat naarmate de schrijver positief gewaardeerd wordt, de tekst ook positiever gewaardeerd wordt. Das een troost: ik ben dus kennelijk niet de enige.
Overigens vind ik Geert Mak ook niet om door te komen. En boeken waar heel veel personages in voorkomen kom ik vaak ook niet door, ben slecht in namen en ben dan dus de hele tijd aan het terugbladeren om te kijken wie wie ook alweer was (zeker wanneer ze allemaal uit dezelfde familie komen!).
Ik weet ook wel dat dit geen redenenen zijn om een boek niet te lezen, maar het is een soort vuistregel om een boek uit te kiezen, laat maar zeggen. Er is zoveel keus in de boekhandel. Overigens ben ik er niet heel erg consistent in, want Ontdekking van de hemel vind ik wel weer mooi, maar dat is ook niet echt realistisch te noemen. En ik weet dat je Kafka niet te letterlijk moet nemen, maar het kon me gewoon niet bekoren!
-De boeken van Adriaan van Dis, omdat ik hem zo'n enorme creep vind!
Interessante reden om een boek niet te lezen...
Volgens mij is er wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de invloed van de manier waarop de schrijver gepercipieerd wordt op de waardering voor literaire teksten. Hieruit bleek dat naarmate de schrijver positief gewaardeerd wordt, de tekst ook positiever gewaardeerd wordt. Das een troost: ik ben dus kennelijk niet de enige
.Overigens vind ik Geert Mak ook niet om door te komen. En boeken waar heel veel personages in voorkomen kom ik vaak ook niet door, ben slecht in namen en ben dan dus de hele tijd aan het terugbladeren om te kijken wie wie ook alweer was (zeker wanneer ze allemaal uit dezelfde familie komen!).
vrijdag 4 mei 2007 om 07:22
quote:
quote: eleonora reageerde
Inmiddels lees in 'Een schitterend gebrek' van Japin. Prachtig.....
Die staat ook nog op mij te wachten om gelezen te worden.. vertel 'ns, wat is er prachtig aan?
Ik vind de sfeer heel mooi Bam, de manier waarop Japin een oud verhaal, wat zich afspeelde in de gouden eeuw van onze geschiedenis, vertelt.
quote: eleonora reageerde
Inmiddels lees in 'Een schitterend gebrek' van Japin. Prachtig.....
Die staat ook nog op mij te wachten om gelezen te worden.. vertel 'ns, wat is er prachtig aan?
Ik vind de sfeer heel mooi Bam, de manier waarop Japin een oud verhaal, wat zich afspeelde in de gouden eeuw van onze geschiedenis, vertelt.
vrijdag 4 mei 2007 om 11:13
Adriaan van Dis is 1 van mijn favoriete auteurs juist. Wat kan die man mooi schrijven.
Een schitterend gebrek is ook al zo mooi. Een tragische liefdesgeschiedenis tegen een historische achtergrond, vanuit het perspectief van de vrouw.
Dat bewonder ik zo in Japin, het lijkt wel alsof hij echt zijn personage wordt, dat was zo in 'De zwarte met het witte hart' en 'Het hol van de leeuw' en ook in 'Een schitterend gebrek'.
En die personages staan mijlen ver van hem af, dat maakt het zo razend knap.
Een schitterend gebrek is ook al zo mooi. Een tragische liefdesgeschiedenis tegen een historische achtergrond, vanuit het perspectief van de vrouw.
Dat bewonder ik zo in Japin, het lijkt wel alsof hij echt zijn personage wordt, dat was zo in 'De zwarte met het witte hart' en 'Het hol van de leeuw' en ook in 'Een schitterend gebrek'.
En die personages staan mijlen ver van hem af, dat maakt het zo razend knap.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 4 mei 2007 om 11:44
quote:
Maar nee, verteld vanuit het oogpunt van een 9 jarig meisje (of 12, daar wil ik vanaf zijn), en het kan maar nét met moeite je aandacht vasthouden.
Psies, het probleem van De kraaien zullen het zeggen. En dat kind mijmert de hele tijd, pagina's lang en na 65 pagina's gemijmer is er niet meer gebeurd dan in de auto zitten en in een nieuwe wijk gaan wonen.:?
Maar nee, verteld vanuit het oogpunt van een 9 jarig meisje (of 12, daar wil ik vanaf zijn), en het kan maar nét met moeite je aandacht vasthouden.
Psies, het probleem van De kraaien zullen het zeggen. En dat kind mijmert de hele tijd, pagina's lang en na 65 pagina's gemijmer is er niet meer gebeurd dan in de auto zitten en in een nieuwe wijk gaan wonen.:?
vrijdag 4 mei 2007 om 14:29
quote:Zal ik het dan maar gewoon verklappen hier? Het geheim van De Kleine Vriend? ZE VINDEN DE MOORDENAAR NIET. Ik herhaal: NIET!
Hup, en masse op Marktplaats met die boeken, dat schept weer ruimte op jullie nachtkastjes.
NIET?!?! Mijn god, wat een anticlimax. Weg met dat boek! Hoe heet dat principe ook weer dat je een boek gewoon ergens achterlaat met een sticker erop, voor de vinder? Dat lijkt me een mooie bestemming voor The little friend 
Trouwens Nijntje, over poëzie, ik ben op zich wel een liefhebber maar ik snap wel dat mensen er vaak een beetje jeuk van krijgen omdat poëzie erg hoogdravend kan zijn. Ik heb echt een hekel aan gedichten die na drie keer lezen nog steeds vooral een brij moeilijke woorden-om-de-moeilijke-woorden lijken te zijn. Daarom houd ik ook zo van bv. Judith Herzberg en Ingmar Heytze, omdat die laten zien dat je met alledaagse woorden óók heel mooi kunt dichten. De waarde van poëzie zit 'm wat mij betreft vooral in het feit dat je enerzijds aan minder regels gebonden bent dan in het geval van proza, maar dat je anderzijds minder ruimte hebt, waardoor de betekenisdichtheid van de gebruikte woorden vaak hoger is. Maar dat is slechts mijn mening
Even iets heel anders: het valt mij op dat hier veel meer literatuurlezers zitten dan in het boekentopic. Ik kwam daar namelijk om inspiratie op te doen, maar de meesten daar lezen alleen maar chicklit en thrillers In mijn omgeving vliegt de literatuur me om de oren, waardoor ik me vaak nogal een flodderboekjeslezer voel, maar dat valt dus toch weer mee!
On topic: Das Schloss van Kafka. Voor mijn gevoel ging dat echt 400 bladzijden lang over niks. En aan De Toverberg van Thomas Mann ben ik ooit begonnen voor een leesclub, maar dat werd ook niks. De stijl sprak me niet aan en dan is 1000 pagina's (of wat was 't) wel erg veel...
Hup, en masse op Marktplaats met die boeken, dat schept weer ruimte op jullie nachtkastjes.
NIET?!?! Mijn god, wat een anticlimax. Weg met dat boek!
Hoe heet dat principe ook weer dat je een boek gewoon ergens achterlaat met een sticker erop, voor de vinder? Dat lijkt me een mooie bestemming voor The little friend Trouwens Nijntje, over poëzie, ik ben op zich wel een liefhebber maar ik snap wel dat mensen er vaak een beetje jeuk van krijgen omdat poëzie erg hoogdravend kan zijn. Ik heb echt een hekel aan gedichten die na drie keer lezen nog steeds vooral een brij moeilijke woorden-om-de-moeilijke-woorden lijken te zijn. Daarom houd ik ook zo van bv. Judith Herzberg en Ingmar Heytze, omdat die laten zien dat je met alledaagse woorden óók heel mooi kunt dichten. De waarde van poëzie zit 'm wat mij betreft vooral in het feit dat je enerzijds aan minder regels gebonden bent dan in het geval van proza, maar dat je anderzijds minder ruimte hebt, waardoor de betekenisdichtheid van de gebruikte woorden vaak hoger is. Maar dat is slechts mijn mening
Even iets heel anders: het valt mij op dat hier veel meer literatuurlezers zitten dan in het boekentopic. Ik kwam daar namelijk om inspiratie op te doen, maar de meesten daar lezen alleen maar chicklit en thrillers In mijn omgeving vliegt de literatuur me om de oren, waardoor ik me vaak nogal een flodderboekjeslezer voel, maar dat valt dus toch weer mee!
On topic: Das Schloss van Kafka. Voor mijn gevoel ging dat echt 400 bladzijden lang over niks. En aan De Toverberg van Thomas Mann ben ik ooit begonnen voor een leesclub, maar dat werd ook niks. De stijl sprak me niet aan en dan is 1000 pagina's (of wat was 't) wel erg veel...
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
vrijdag 4 mei 2007 om 14:35
Ik kom niet door de boeken van Slaughter. Het pakt me niet, er wordt te lang gedaan over 1 gebeurtenis, wordt het spannend gaan ze over naar iets heel anders...bleegh.
Ook kom ik niet door "de laatste tempeliers" van Raymond Khoury. Begin was aardig spannend maar daarna is het hele effect weg. Ben nu welgeteld op blz 75.
Moet wel zeggen dat lezen op dit moment sowieso moeilijk gaat. Ben waarschijnlijk ff leesmoe.
Ook kom ik niet door "de laatste tempeliers" van Raymond Khoury. Begin was aardig spannend maar daarna is het hele effect weg. Ben nu welgeteld op blz 75.
Moet wel zeggen dat lezen op dit moment sowieso moeilijk gaat. Ben waarschijnlijk ff leesmoe.
vrijdag 4 mei 2007 om 15:16
Ik heb mijn ouders en mijn dochter naar de markt gestuurd. (om boodschappen te doen, niet om zichzelf of één van hun te verkopen) en ga nu met Arthur J. op de bank om te zien hoe zijn wonderschone boek afloopt.
Leuk toch Moon? Over wat andere boeken discuciëren dan thrillers en chicklits(van dat woord krijg ik jeuk trouwens). Ik ben dol op de Jilly Cooper boeken. Dat zijn ook chicklits maar dan met een knipoog. Ik heb ze werkelijk stukgelezen, allemaal, al mis ik volgens mij wel een paar boeken van haar hand. Nog meer fans? Of is Jilly écht not done, qua niveau?
Leuk toch Moon? Over wat andere boeken discuciëren dan thrillers en chicklits
(van dat woord krijg ik jeuk trouwens). Ik ben dol op de Jilly Cooper boeken. Dat zijn ook chicklits maar dan met een knipoog. Ik heb ze werkelijk stukgelezen, allemaal, al mis ik volgens mij wel een paar boeken van haar hand. Nog meer fans? Of is Jilly écht not done, qua niveau?
vrijdag 4 mei 2007 om 15:29
Dune heb ik ooit geprobeerd maar dat is nooit wat geworden. Fahrenheit 451 van Ray Bradbury wel en 1984 van Orwell ook.
Nijn, ik heb er nooit zo over nagedacht maar historische romans lees ik idd graag. Heren van de thee van Hella Haasse, Max Havelaar van Multatuli, Japin's Schitterend Gebrek en de boeken van Anna Enquist als De Thuiskomst lees ik in een keer (dag) uit. Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij trouwens ook. (is ook al history toch?) Mijn Man had het in het Engels gekocht omdat ik er dus he-le-maal IN zat.. konden we het samen lezen (hij is Engels) maar hij bleef een buitenstaander en heeft het weggelegd.
Siegfried van Harry Mullisch moet ik nog lezen want dat kreeg ik van een van mijn liefste vriendinnen. Ben al een paar keer begonnen maar het klikt niet. Heb geloof ik ook weinig met Mulisch :o Hermans, Reve en dat soort typjes. Tot en met Jan Cremer voel je de generatiekloof...
Nijn, ik heb er nooit zo over nagedacht maar historische romans lees ik idd graag. Heren van de thee van Hella Haasse, Max Havelaar van Multatuli, Japin's Schitterend Gebrek en de boeken van Anna Enquist als De Thuiskomst lees ik in een keer (dag) uit. Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij trouwens ook. (is ook al history toch?) Mijn Man had het in het Engels gekocht omdat ik er dus he-le-maal IN zat.. konden we het samen lezen (hij is Engels) maar hij bleef een buitenstaander en heeft het weggelegd.
Siegfried van Harry Mullisch moet ik nog lezen want dat kreeg ik van een van mijn liefste vriendinnen. Ben al een paar keer begonnen maar het klikt niet. Heb geloof ik ook weinig met Mulisch :o Hermans, Reve en dat soort typjes. Tot en met Jan Cremer voel je de generatiekloof...
vrijdag 4 mei 2007 om 16:48
Die Kluun boeken vermijd ik als de pest, hoef niks te lezen van iemand die een ander gaat neuken terwijl zijn vrouw op sterven ligt...bah...
En eerlijk gezegd vind ik De Da Vinci Code ook niet om dóór te komen.
Terwijl de wat oudere literatuur me dan wel weer aanspreekt op de een of andere manier. Hele dikke pillen heb ik gelezen die anderen dan weer niks vonden. Het is maar net wat je aanspreekt denk ik.
En eerlijk gezegd vind ik De Da Vinci Code ook niet om dóór te komen.
Terwijl de wat oudere literatuur me dan wel weer aanspreekt op de een of andere manier. Hele dikke pillen heb ik gelezen die anderen dan weer niks vonden. Het is maar net wat je aanspreekt denk ik.
vrijdag 4 mei 2007 om 17:45
quote:NIET?!?! Mijn god, wat een anticlimax. Weg met dat boek! Hoe heet dat principe ook weer dat je een boek gewoon ergens achterlaat met een sticker erop, voor de vinder? Dat lijkt me een mooie bestemming voor The little friend Haha, ik moet wel lachen hoor, ik had verwacht dat er wel iemand boos zou worden dat ik dat slot verklapte, maar ik hoor alleen maar opgeluchte reacties en van "Oja, was ik alweer vergeten".
Trouwens Nijntje, over poëzie, ik ben op zich wel een liefhebber maar ik snap wel dat mensen er vaak een beetje jeuk van krijgen omdat poëzie erg hoogdravend kan zijn. Precies, en potsierlijk dus, zoals ik dat noem. Dan zie ik echt zo´n dichter met de hete aardappel in de keel een beetje dik staan te doen voor een zaaltje van 60+ huisvrouwen, voorlezen uit eigen werk, weet je wel. Ja, ik vind er echt geen klap aan. Misschien zet ik me ook wel af tegen het gegeven dat er altijd zo hoog opgegeven wordt van poezie. Het wordt op 1 lijn gezet met andere hoge kunsten. Misschien is het wel knap hoor, maar ik zie er de charme er gewoon niet van in. Ik ben er teveel cultuurbarbaar voor. Geef mij maar: "Heb je het koud? Koop dan een broek van hout". Dat nivo.
Ik heb echt een hekel aan gedichten die na drie keer lezen nog steeds vooral een brij moeilijke woorden-om-de-moeilijke-woorden lijken te zijn. Ook ja. Daarom houd ik ook zo van bv. Judith Herzberg en Ingmar Heytze, omdat die laten zien dat je met alledaagse woorden óók heel mooi kunt dichten. okee... De waarde van poëzie zit 'm wat mij betreft vooral in het feit dat je enerzijds aan minder regels gebonden bent dan in het geval van proza, maar dat je anderzijds minder ruimte hebt, waardoor de betekenisdichtheid van de gebruikte woorden vaak hoger is. Maar dat is slechts mijn mening Over chicklit gesproken, daar vind ik ook niet zoveel aan. Laten we zeggen, voor het verhaal hoef je het niet te lezen. Ik heb er nu een geleend van een vriendin, in het Engels, het heet "Come together" van een schrijversduo Josie Lloyd en Emlyn Rees, een man en een vrouw. Het boek is ook geschreven steeds vanuit wisselend oogpunt tussen man en vrouw. Eerst hij dat hij haar ontmoet, en dan zij hoe het verder gaat etc.
Ik heb met dit soort boeken dat ik er gewoon doorheen scroll, sla hele pagina´s over, en zo blijft het nog best leuk. Voor op de wc zeg maar, als je een keer een lange sessie hebt.
Hoe heet dat principe ook weer dat je een boek gewoon ergens achterlaat met een sticker erop, voor de vinder? Dat lijkt me een mooie bestemming voor The little friend Haha, ik moet wel lachen hoor, ik had verwacht dat er wel iemand boos zou worden dat ik dat slot verklapte, maar ik hoor alleen maar opgeluchte reacties en van "Oja, was ik alweer vergeten". Trouwens Nijntje, over poëzie, ik ben op zich wel een liefhebber maar ik snap wel dat mensen er vaak een beetje jeuk van krijgen omdat poëzie erg hoogdravend kan zijn. Precies, en potsierlijk dus, zoals ik dat noem. Dan zie ik echt zo´n dichter met de hete aardappel in de keel een beetje dik staan te doen voor een zaaltje van 60+ huisvrouwen, voorlezen uit eigen werk, weet je wel. Ja, ik vind er echt geen klap aan. Misschien zet ik me ook wel af tegen het gegeven dat er altijd zo hoog opgegeven wordt van poezie. Het wordt op 1 lijn gezet met andere hoge kunsten. Misschien is het wel knap hoor, maar ik zie er de charme er gewoon niet van in. Ik ben er teveel cultuurbarbaar voor.
Geef mij maar: "Heb je het koud? Koop dan een broek van hout". Dat nivo. Ik heb echt een hekel aan gedichten die na drie keer lezen nog steeds vooral een brij moeilijke woorden-om-de-moeilijke-woorden lijken te zijn. Ook ja. Daarom houd ik ook zo van bv. Judith Herzberg en Ingmar Heytze, omdat die laten zien dat je met alledaagse woorden óók heel mooi kunt dichten. okee... De waarde van poëzie zit 'm wat mij betreft vooral in het feit dat je enerzijds aan minder regels gebonden bent dan in het geval van proza, maar dat je anderzijds minder ruimte hebt, waardoor de betekenisdichtheid van de gebruikte woorden vaak hoger is. Maar dat is slechts mijn mening Over chicklit gesproken, daar vind ik ook niet zoveel aan. Laten we zeggen, voor het verhaal hoef je het niet te lezen. Ik heb er nu een geleend van een vriendin, in het Engels, het heet "Come together" van een schrijversduo Josie Lloyd en Emlyn Rees, een man en een vrouw. Het boek is ook geschreven steeds vanuit wisselend oogpunt tussen man en vrouw. Eerst hij dat hij haar ontmoet, en dan zij hoe het verder gaat etc.
Ik heb met dit soort boeken dat ik er gewoon doorheen scroll, sla hele pagina´s over, en zo blijft het nog best leuk. Voor op de wc zeg maar, als je een keer een lange sessie hebt.
vrijdag 4 mei 2007 om 17:54
quote:Nijn, ik heb er nooit zo over nagedacht maar historische romans lees ik idd graag. Heren van de thee van Hella Haasse, Max Havelaar van Multatuli, Japin's Schitterend Gebrek en de boeken van Anna Enquist als De Thuiskomst lees ik in een keer (dag) uit. Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij trouwens ook. (is ook al history toch?) Mijn Man had het in het Engels gekocht omdat ik er dus he-le-maal IN zat.. konden we het samen lezen (hij is Engels) maar hij bleef een buitenstaander en heeft het weggelegd.
Siegfried van Harry Mullisch moet ik nog lezen want dat kreeg ik van een van mijn liefste vriendinnen. Ben al een paar keer begonnen maar het klikt niet. Heb geloof ik ook weinig met Mulisch :o Hermans, Reve en dat soort typjes. Tot en met Jan Cremer voel je de generatiekloof...
Ja, ik vind historische romans ook gaaf, je steekt er nog wat van op, het gaat tenminste echt ergens over. Het is niet alleen maar vertier, zeg maar. Daarom vind ik chicklit soms ook gewoon een waist of time om te lezen. Ik bedoel, je kan het achteraf net zo goed níet gelezen hebben. Ik weet wel dat ik nu voorbij ga aan de simpele lol van lezen, maar toch, dat is dan weer mijn mening.
Maar (nog even over die historische romans) dan moet het wel goed geschreven zijn en lekker lezen, dat vind ik toch nog het allerbelangrijkste van een boek. Want Heren van de Thee, ik herinner me dat dat gewoon een heel traag boek is. Langdradig. Een stoffige sfeer. En boeken vanuit het oogpunt van kinderen, ook die van Jonathan Safrin Foer, hmmm, kweenie...ben ik ook niet dol op.
Leo, ik vond Een Schitterend Gebrek qua stijl of tenminste tijd waarin het zich afspeelt erg op Het Parfum lijken. Geef je het nog een kansje? Ah toe!
Siegfried van Harry Mullisch moet ik nog lezen want dat kreeg ik van een van mijn liefste vriendinnen. Ben al een paar keer begonnen maar het klikt niet. Heb geloof ik ook weinig met Mulisch :o Hermans, Reve en dat soort typjes. Tot en met Jan Cremer voel je de generatiekloof...
Ja, ik vind historische romans ook gaaf, je steekt er nog wat van op, het gaat tenminste echt ergens over. Het is niet alleen maar vertier, zeg maar. Daarom vind ik chicklit soms ook gewoon een waist of time om te lezen. Ik bedoel, je kan het achteraf net zo goed níet gelezen hebben. Ik weet wel dat ik nu voorbij ga aan de simpele lol van lezen, maar toch, dat is dan weer mijn mening.
Maar (nog even over die historische romans) dan moet het wel goed geschreven zijn en lekker lezen, dat vind ik toch nog het allerbelangrijkste van een boek. Want Heren van de Thee, ik herinner me dat dat gewoon een heel traag boek is. Langdradig. Een stoffige sfeer. En boeken vanuit het oogpunt van kinderen, ook die van Jonathan Safrin Foer, hmmm, kweenie...ben ik ook niet dol op.
Leo, ik vond Een Schitterend Gebrek qua stijl of tenminste tijd waarin het zich afspeelt erg op Het Parfum lijken. Geef je het nog een kansje? Ah toe!
vrijdag 4 mei 2007 om 18:40
quote:Die Kluun boeken vermijd ik als de pest, hoef niks te lezen van iemand die een ander gaat neuken terwijl zijn vrouw op sterven ligt...bah...
En eerlijk gezegd vind ik De Da Vinci Code ook niet om dóór te komen.
Terwijl de wat oudere literatuur me dan wel weer aanspreekt op de een of andere manier. Hele dikke pillen heb ik gelezen die anderen dan weer niks vonden. Het is maar net wat je aanspreekt denk ik.Dan zou je de boeken van Kluun misschien toch eens moeten lezen. Want ik denk dat niemand zoiets aanmoedigt (ik niet in ieder geval) en tóch hebben de boeken me erg aangegrepen.
En eerlijk gezegd vind ik De Da Vinci Code ook niet om dóór te komen.
Terwijl de wat oudere literatuur me dan wel weer aanspreekt op de een of andere manier. Hele dikke pillen heb ik gelezen die anderen dan weer niks vonden. Het is maar net wat je aanspreekt denk ik.Dan zou je de boeken van Kluun misschien toch eens moeten lezen. Want ik denk dat niemand zoiets aanmoedigt (ik niet in ieder geval) en tóch hebben de boeken me erg aangegrepen.
vrijdag 4 mei 2007 om 19:06
Kluun kan ook bij mij wel een potje breken. Hij schrijft zo liefdevol over zijn vrouw en dochter, daar krijg je de tranen van in je ogen. Hij is ook maar een mens, en elk mens maakt fouten. Ik weet zeker dat je dat ook zult vinden als je KEVBDD leest.
Ik vond trouwens de 'Da Vinci Code' helemaal niks. Zo overdreven spectaculair.
Ik vond trouwens de 'Da Vinci Code' helemaal niks. Zo overdreven spectaculair.
vrijdag 4 mei 2007 om 19:24
vrijdag 4 mei 2007 om 20:03
Oh, ik zie nu pas dat Kruistocht in Spijkerbroek in de openingspost wordt genoemd. Nou die heb ik dus ook nooit uit kunnen lezen, toen ik jonger was niet, nu nog steeds niet.
De wereld van Sofie is ook een paar keer genoemd en da's voor mij ook zo'n boek waar ik niet doorheen kom.
Ik vond 'Nieuwe Buren' van Saskia Noort trouwens ook een vreselijk boek. Dat geseks in zo'n Vinex-wijk, vond d'r echt niks an.
Ik weet nog dat ik voor m'n lijst Een nacht om te vliegeren van Renate Dorrestein heb gelezen. Vre-se-lijk vond ik 't toen, misschien maar eens kijken of ik dat nu nog vind.
De wereld van Sofie is ook een paar keer genoemd en da's voor mij ook zo'n boek waar ik niet doorheen kom.
Ik vond 'Nieuwe Buren' van Saskia Noort trouwens ook een vreselijk boek. Dat geseks in zo'n Vinex-wijk, vond d'r echt niks an.
Ik weet nog dat ik voor m'n lijst Een nacht om te vliegeren van Renate Dorrestein heb gelezen. Vre-se-lijk vond ik 't toen, misschien maar eens kijken of ik dat nu nog vind.
vrijdag 4 mei 2007 om 20:19
Ik vind het zo grappig dat sommige mensen echt niet door boeken heen kunnen komen die ik geweldig vind en dat diezelfde (en andere) mensen andere boeken van bepaalde schrijvers net als ik verschrikkelijk vinden. Dat je dus enerzijds dezelfde smaak hebt en anderzijds totaal niet. Zo kan ik me gewoon niet voorstellen dat je boeken als Extreem luid en ongelooflijk dichtbij, De schaduw van de wind en Harry Potter verschrikkelijk vindt, maar kan ik heel goed snappen dat je niet door Mulisch heen komt (overigens: iemand noemde hierboven Mulisch, Reve en Hermans een pot nat (of iets van die strekking), maar daar wil ik toch even tegen in opstand komen: Mulisch DENKT dat hij van hetzelfde niveau is als Reve en Hermans, maar in mijn ogen is hij niet half zo goed, hooguit heeft hij veel kennis van de wereld. Kan me wel levendig voorstellen dat je niet door Reve en Hermans heen komt, hun boeken zijn niet altijd even toegankelijk...
vrijdag 4 mei 2007 om 20:26
Voor Mulish geldt voor mij wel een beetje wat hier al eerder ter sprake was; ik vind dat zo´n blaaskaak, dat ik zijn boeken wel met enig vooroordeel lees.
Conny Palmen hetzelfde laken een pak. Ik vind die vrouw niks an, zijzelf vindt haarzelf wél heel veel an, en ik heb daarom helemaal geen zin om haar boeken op te pakken. Hoewel iedereen me verzekert dat bijv. "IM" en "Blabla Iets Met Aanbidden Geloof Ik" echt práchtig zijn.
Conny Palmen hetzelfde laken een pak. Ik vind die vrouw niks an, zijzelf vindt haarzelf wél heel veel an, en ik heb daarom helemaal geen zin om haar boeken op te pakken. Hoewel iedereen me verzekert dat bijv. "IM" en "Blabla Iets Met Aanbidden Geloof Ik" echt práchtig zijn.
vrijdag 4 mei 2007 om 20:49
Zuss,
Is ie dood dan?
Op school was ik wel gek van de boeken van Maarten 't Hart, liefde nam af toen hij begon met die jurken.
Gatver, Conny Palmen, lukt niet, net weer een keer dat nieuwe boek geleend, lukt niet dus terug ermee.
De zwarte met het blanke hart is prachtig. Isabel Allende heb ik wel in huis, een cadeau, maar door die titel kreeg ik niet bepaald zin. Zo'n mijn geheim titiel hahah.
Dat boek van die dochter van de Ierse president, P.S. I love you, kom ik ook niet door. Ik heb het eind al verzonnen; het komt vast goed met haar na de dood van haar man dus ook terug.
Liefde in tijden van cholera van G. Marquez kan ik aanraden, prachtig.
Is ie dood dan?
Op school was ik wel gek van de boeken van Maarten 't Hart, liefde nam af toen hij begon met die jurken.
Gatver, Conny Palmen, lukt niet, net weer een keer dat nieuwe boek geleend, lukt niet dus terug ermee.
De zwarte met het blanke hart is prachtig. Isabel Allende heb ik wel in huis, een cadeau, maar door die titel kreeg ik niet bepaald zin. Zo'n mijn geheim titiel hahah.
Dat boek van die dochter van de Ierse president, P.S. I love you, kom ik ook niet door. Ik heb het eind al verzonnen; het komt vast goed met haar na de dood van haar man dus ook terug.
Liefde in tijden van cholera van G. Marquez kan ik aanraden, prachtig.
