Entertainment
alle pijlers
De Joodse raad
zaterdag 9 maart 2024 om 19:41
maandag 25 maart 2024 om 13:04
Het is ook kort geleden. Mijn ouders hebben het als kleine kinderen meegemaakt. Dat maakt inderdaad dat het heel dichtbij voelt.
maandag 25 maart 2024 om 15:44
@manonna , zijn ze nog in leven en kun je er met hun over praten?
Op een of andere manier ben ik altijd heel geïnteresseerd in de 2e wereld oorlog. Vooral als m'n oma's er dan verhalen over vertellen. Ik kan me dan bijna niet voorstellen dat het echt zo was, het voelt ook heel onrealistisch aan de ene kant terwijl het aan de andere kant juist heel realistisch voelt.
Ik denk ook dat mee speelt dat de wereld in korte tijd extreem veranderd is..
Aan de ene kant zo dichtbij en aan de andere kant zo ver weg..
Op een of andere manier ben ik altijd heel geïnteresseerd in de 2e wereld oorlog. Vooral als m'n oma's er dan verhalen over vertellen. Ik kan me dan bijna niet voorstellen dat het echt zo was, het voelt ook heel onrealistisch aan de ene kant terwijl het aan de andere kant juist heel realistisch voelt.
Ik denk ook dat mee speelt dat de wereld in korte tijd extreem veranderd is..
Aan de ene kant zo dichtbij en aan de andere kant zo ver weg..
maandag 25 maart 2024 om 15:52
maandag 25 maart 2024 om 16:07
Mijn moeder leeft nog,ze is 96.Ze komt uit Haarlem en heeft de hongerwinter meegemaakt en een gedwongen verhuizing van Haarlem noord naar familie in het centrum.Daar heeft ze de aanslag op een Nederlandse collaborateur door Hannie Schaft zien gebeuren.
Haar broer van 18 werd te werk gesteld in Duitsland.Hij heeft dit nooit kunnen verwerken en is alcoholist geworden.Ze had 2 zussen en 4 broers,maar er werd onderling nooit meer over de oorlog gepraat.
Haar broer van 18 werd te werk gesteld in Duitsland.Hij heeft dit nooit kunnen verwerken en is alcoholist geworden.Ze had 2 zussen en 4 broers,maar er werd onderling nooit meer over de oorlog gepraat.
maandag 25 maart 2024 om 22:02
Mijn moeder kon nog vertellen dat zij uit het zolderraam allemaal vliegtuigen zag overkomen en soldaten zich verschansten achter een piepklein boompje. Zelfs daar zag zij toen als 10-jarige de onnozelheid van in. En ze had 'geluk' , ze woonde met pa en ma boven een kolenhandel in een bovenhuis, koud werd het nooit. Wat ze ook wel eens heeft verteld dat ze vlak na de oorlog de razzia's meemaakte om de moffenhoeren kaal te scheren en haar oudere broer daar aan mee deed, werd ze misselijk van.
maandag 25 maart 2024 om 22:12
maandag 25 maart 2024 om 22:20
Supertriest en een enorme angstige tijd. Mijn grootvader is opgepakt in de oorlog en naar kamp Amesfoort overgebracht, hij weigerde namen te noemen van lui die een oranjeboom hadden versiert. Hij kwam gebroken na drie maanden terug.Manonna schreef: ↑25-03-2024 22:12Mijn moeder is vlak voor de oorlog geboren maar mijn oma heeft in de hongerwinter nog mensen dood op straat zien liggen. Zij had met haar man een slagerij waardoor zij wel iets meer hadden dan anderen. Ze kookten vaak bouillon waarmee ze probeerden verzwakte mensen weer een beetje op te lappen.
maandag 25 maart 2024 om 22:31
Wat verschrikkelijk allemaal.
Mijn oma is bijna 98 en heeft het ook heel bewust mee gemaakt, ze kan er ook goed over vertellen.
Zo vertelde ze dat haar buren levend begraven zijn(hoorde ze achteraf). Vaak zagen ze joodse gezinnen door de wijk lopen met de Duitsers maar ze hadden geen idee waar die naar toe gingen. Ook dat hoorde ze achteraf pas
En mijn oma is geëvacueerd geweest naar Friesland, ze hebben het vanaf hier(midden NL) moeten lopen in de kou, en wat ze toen heel erg vond was dat ze de poes achter lieten.
Toen ze weer terug in het oude huis kwamen na de evacuatie kwam de poes weer aanlopen, best bizar eigenlijk.
Mijn oma is bijna 98 en heeft het ook heel bewust mee gemaakt, ze kan er ook goed over vertellen.
Zo vertelde ze dat haar buren levend begraven zijn(hoorde ze achteraf). Vaak zagen ze joodse gezinnen door de wijk lopen met de Duitsers maar ze hadden geen idee waar die naar toe gingen. Ook dat hoorde ze achteraf pas
En mijn oma is geëvacueerd geweest naar Friesland, ze hebben het vanaf hier(midden NL) moeten lopen in de kou, en wat ze toen heel erg vond was dat ze de poes achter lieten.
Toen ze weer terug in het oude huis kwamen na de evacuatie kwam de poes weer aanlopen, best bizar eigenlijk.
dinsdag 2 april 2024 om 09:44
Ik vind dit soort details in verhalen over de oorlog altijd extra aangrijpend. Niet vanwege die poes natuurlijk, maar vanwege de menselijkheid van het stille leed of zoiets. Hm, ik kan het niet goed uitleggen.Mwrosa schreef: ↑25-03-2024 22:31
En mijn oma is geëvacueerd geweest naar Friesland, ze hebben het vanaf hier(midden NL) moeten lopen in de kou, en wat ze toen heel erg vond was dat ze de poes achter lieten.
Toen ze weer terug in het oude huis kwamen na de evacuatie kwam de poes weer aanlopen, best bizar eigenlijk.
Mijn vader was een tiener tijdens de oorlog en maakte de hongerswinter in een arme wijk in Rotterdam mee. Zijn moeder zei altijd dat ze geen honger had, als het weinige eten dat er was voor een gezin van 13 man verdeeld moest worden. Toen er een keer iets extra's was omdat een lieve buur iets had gebracht, had mijn oma voor het eerst in lange tijd eindelijk eens iets in haar maag, en werd daar prompt misselijk van, en gaf alles weer over.
Toen mijn vader dit jaren later, inmiddels zelf een bejaarde man, vertelde moest hij er nog steeds om huilen.
dinsdag 2 april 2024 om 09:53
"
Toen mijn vader dit jaren later, inmiddels zelf een bejaarde man, vertelde moest hij er nog steeds om huilen."
En toch zijn er lieden die vinden dat het maar eens over moet zijn met alle herdenkingen, oprakelingen en dergelijke.
Niet te geloven toch
Toen mijn vader dit jaren later, inmiddels zelf een bejaarde man, vertelde moest hij er nog steeds om huilen."
En toch zijn er lieden die vinden dat het maar eens over moet zijn met alle herdenkingen, oprakelingen en dergelijke.
Niet te geloven toch
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 2 april 2024 om 09:59
Inderdaad niet te geloven.
dinsdag 2 april 2024 om 10:37
Ik hou mijn hart vast voor de komende dodenherdenking. Het zal mij niets verbazen als deze dit jaar verstoord wordt door hersenlozen die geen idee hebben waar het over gaat.
woensdag 3 april 2024 om 00:41
Hoe Enschede niet luisterde en Joden toch hielp met onderduiken https://www.rtvoost.nl/nieuws/2327112/h ... nderduiken #rtvoost
Ook interessant in deze.
Ook interessant in deze.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
