Dr Bernard gezocht, Bonny trekt het niet meer

quote:_yellowlove_ schreef op 28 april 2011 @ 10:52:

[...]





het kan dus wel, ik heb het net gedaan..

Als je schizofreen bent, heb je ook elke dag een keuze, om wel of niet bepaalde medicijnen in te nemen zodat bepaalde gedachtes weg zijn (of minder)

Je kiest er niet voor om ziek/ schizofreen te worden, je kiest er wel voor om te genezen dus die vergelijking gaat volledig mank



Als je borderline hebt, heb je ook elke dag een keuze, om wel of niet toe te geven aan de heftige emotie.

Je kiest er niet voor om borderline te krijgen, je kiest er wel voor om te drinken.



Ik zeg niet dat dat makkelijke keuzes zijn, maar die keuze is er wel.

De keuze die er is zit in het genezingsproces. Maar niet in het krijgen van de ziekte zelf. Op een dag ga je naar de dokter en heb je kanker, of je wordt gediagnosticeerd met borderline. Om een alcoholist te worden moet je veel drinken en gedurende een periode zodat er een afhankelijkheid ontstaat.



En bij alcoholisme is het wel zo, dat het erin sluipt. Ik weet waar ik het over heb, ook in mijn familie is het gen aanwezig, en ik dacht oprecht geen probleem te hebben. TOt ik merkte hoe afhankelijk ik raakte van de drank, dat ik echt dacht dat ik 'leuker' was met drank op. En ik heb geen rijbewijs , dus nooit op die manier mensen in gevaar gebracht of gekwetst, maar wel op andere manieren. Het is dan inderdaad een keuze wat je gaat doen met die informatie die je over jezelf hebt verzameld, stoppen of doorgaan. Maar het was niet zo dat ik nou heel makkelijk stopte, en het niets was. Ik heb sindsdien niet meer gedronken (da's niet helemaal waar, wel 2x in 4 a 5 jaar tijdens koninginnedag) maar het was in het begin een dagelijkse strijd.Als je zelf gedronken hebt dan snap ik dat je het bestempeld als een ziekte. Maar het overkomt je niet, je kiest ervoor om te gaan drinken, elke keer weer, en natuurlijk is het moeilijk om Nee te zeggen, maar het is wel een keuze, en die keuze heb je niet als je kanker krijgt of wordt geboren met een handicap op bipolaire stoornis.

quote:Twinkle1001 schreef op 28 april 2011 @ 12:27:

[...]





Eens. Als je weet dat je drager van dat gen bent, dan kan wel/niet gebruik een keuze zijn.



Neemt niet weg dat je, door drager van dit gen te zijn, 'verslaving' in je draagt. Nee je draagt verslaving niet in je, je draagt de "gevoeligheid voor verslaving" in je, dat is een fundamenteel verschil

Dat je kunt kiezen om niet te drinken/gebruiken is inderdaad gedrag.

Maar drager zijn van het verslavingsgen is geen keuze. Als dat gen geactiveerd wordt, wordt verslaving actief.

Dit is echt onzin, een gen is een gen, het is geen virus.

In professionele kringen wordt er van 'ziekte' gesproken.

Dat zou kunnen maar ik ken genoeg professionele kringen waar dat niet het geval is. Om even terug te komen op je eerste vergelijking namelijk dat de grieppatient schuldig is aan zijn ziekte omdat ie zonder jas naar buiten gaat, dat is natuurlijk flauwekul, van kou krijg je geen griep. Griep is een virus.



.

Bovendien zijn er genoeg alcoholisten die clean en droog kunnen zijn de rest van hun leven. Gen of geen gen

quote:meds schreef op 29 april 2011 @ 00:15:

[...]



Als je zelf gedronken hebt dan snap ik dat je het bestempeld als een ziekte. Maar het overkomt je niet, je kiest ervoor om te gaan drinken, elke keer weer, en natuurlijk is het moeilijk om Nee te zeggen, maar het is wel een keuze, en die keuze heb je niet als je kanker krijgt of wordt geboren met een handicap op bipolaire stoornis.



Ik kies er niet voor om iets te bestempelen als een ziekte omdat ik het zelf heb meegemaakt. Ik heb ook meegemaakt wat alcohol met een gezin doet, en hoeveel lijden het meebrengt voor de mensen die onder de terreur van alcohol moesten leven.



Mijn vergelijking gaat in mijn ogen nog steeds op omdat ik dus vind dat alcholisme een ziekte is, een ziekte waar je niet voor kiest. Het drinken, daar kies je wel of niet voor, maar de ziekte, daar kies je in mijn ogen niet voor, net zo min als voor een andere ziekte.

Twinkle, hoe kom je erbij dat in professionele kringen (de medische wereld?) alcoholisme een ziekte wordt genoemd? Volgens mij zijn de meningen hierover verdeeld en is dit evenmin bewezen. Vanwaar jouw stelligheid?

de terreur zit hem niet in de alcohol, maar in degene die drinkt. Een ziekte is bij voorbaat iets wat je overkomt, tenzij je het over een SOA hebt die je moedwillig op wilt lopen. Alcoholisme is gedrag geen ziekte. Zolang we maar allemaal blijven persisteren in de gedachte dat alcoholisme een ziekte is en de alcoholist een patient, en dus een slachtoffer, is er niemand die de verantwoordelijkheid neemt. De alcoholist dient zich te realiseren dat het een keuze is om te drinken. Ik zeg niet dat het makkelijk is om te stoppen maar het kan wel. En dat is ook weer een cruciaal verschil met een ziekte. Ziektes zijn niet te genezen met therapie, wilskracht en ander gedrag.

de echte slachtoffers van het alcoholisme bevinden zich in de omgeving van de alcoholist, bijvoorbeeld de kinderen of degene die dood wordt gereden

Ik denk dus niet dat door te zeggen dat iets geen ziekte is(of juist wel) er opeens wel of niet verantwoording genomen hoeft te worden.

In mijn ogen is het een ziekte , deze discussie over wel of niet ziekte heeft zijn voor en tegenstanders, maar dat betekent dus niet dat je als alcoholist opeens zielig bent en je er niets aan kunt doen. Dat bedoel ik niet door te zeggen dat alcoholisme een ziekte is. Ik ben het kind van een alcoholist, kom uit een gezin wat geleden heeft onder zijn alocholisme. Ik vind dat mijn vader verantwoordelijk is voor wat hij gedaan heeft, niet zijn alcoholisme. Het feit dat ik vind dat alcoholisme een ziekte is, doet niets, maar dan ook niets af aan het feit dat je als alcoholist wel degelijk verantwoordelijk bent voor je eigen daden.





Het Centre for Society and Genomics (CSG), gevestigd aan de Radboud Universiteit Nijmegen:

Zwakte of ziekte?



Vroeger werd vaak gedacht dat alcoholisten hun verslaving aan zichzelf te wijten hadden. Hun wil zou te zwak zijn om de zucht naar alcohol te weerstaan. Onder invloed van nieuwe wetenschappelijke inzichten wordt alcoholisme tegenwoordig meer en meer gezien als een erfelijk bepaalde hersenziekte. Of dit veranderde beeld positief dan wel negatief uitpakt voor de omgang met alcoholisten zal de toekomst moeten leren.

Volgens die logica kun je dus alcoholist zijn zonder ooit een druppel gedronken te hebben. Interessant.

http://www.physiciansnews.com/commentary/298wp.html



Hier een artikel waar de discussie die wij voeren eigenlijk ook in gevoerd wordt . (wel met uitkomst trouwens dat alcoholisme een ziekte is)





HIer een artikel over iemand die zich ziek meldde omdat alcholisme een ziekte zou zijn (hij kreeg geen gelijk)

http://www.kantoormrvanzijl.nl/arbeidsr ... een-ziekte



Interessant uit dat aritkel vind ik dit stukje:

Verder verwijst de Raad naar zijn eerdere jurisprudentie uit 2007 en 2008 waaruit volgt dat een verslaving aan alcohol en verdovende middelen op zichzelf niet een ziekte of gebrek is.



Kan daar trouwens niets over vinden, maar geloof natuurlijk wel dat het zo is (de jurisprudentie)

Yellow geldt dat voor alle verslavingen in jouw optiek? Roken, seks, gokken,

Je kunt alcoholisme juridisch inderdaad niet aanvoeren als reden of verzachtende omstandigheid voor bepaald gedrag. Drinken wordt niet gezien als overmacht. Gelukkig maar. Juridisch gezien is de vraag denk ik vergelijkbaar met de vraag of een slechte jeugd kan leiden tot crimineel gedrag. Hoewel er een verband tussen beide kan bestaan, wordt een slechte jeugd niet aanvaard als oorzaak van crimineel gedrag. Rechters kennen het individu nog altijd verantwoordelijkheid toe.





Je kunt alcoholisme juridisch inderdaad niet aanvoeren als reden of verzachtende omstandigheid voor bepaald gedrag. Drinken wordt niet gezien als overmacht. Gelukkig maar. Juridisch gezien is de vraag denk ik vergelijkbaar met de vraag of een slechte jeugd kan leiden tot crimineel gedrag. Hoewel er een verband tussen beide kan bestaan, wordt een slechte jeugd niet aanvaard als oorzaak van crimineel gedrag. Rechters kennen het individu nog altijd verantwoordelijkheid toe.



Als alcoholisme een ziekte zou zijn waar de patient niets aan kan doen, zou het rechtsstelsel hier anders tegenaan kijken.



Feit is dat je geen alcoholist kan worden als je niet drinkt. Het 'machteloze' om te stoppen met drinken ontstaat door het drinken, niet ervoor. Een genetische predispositie leidt op zich niet tot alcoholisme. Mensen worden niet onbeheersbaar tot alcohol aangetrokken als ze die predispositie hebben. De onbeheersbaarheid ontstaat met en door het drinken.

Pff, sorry voor de herhaling, beetje ingewikkeld om te wijzigen als je mobiel forumt. Ik ben toch echt nuchter

quote:meds schreef op 29 april 2011 @ 00:20:

Bovendien zijn er genoeg alcoholisten die clean en droog kunnen zijn de rest van hun leven. Gen of geen genInderdaad. Klopt helemaal. Maar ik spreek liever van moeten.

En daar zit 'm de crux.

Voor een alcoholist is er niet zoiets als 'gecontroleerd drinken'.

Voor een verslaafde bestaat 'gecontroleerd gebruik' niet.

Verslaafden kunnen dus inderdaad letterlijk nooit meer gebruiken/drinken.

Niet omdat het slappelingen zijn, maar omdat ze nu eenmaal een verslavingsstoornis hebben.

Clean en droog blijven is daarom van levensbelang en de enige manier om de verslaving niet te activeren. Doen ze dat toch, is de kans groot dat ze binnen no time weer in de actieve verslaving zitten.

Iemand die bv. al 20 jaar droog staat kan dat al na 1 enkel glas overkomen.

Dat heeft met willpower of 'slapjanus' niks te maken.

quote:dubiootje schreef op 29 april 2011 @ 01:29:

Twinkle, hoe kom je erbij dat in professionele kringen (de medische wereld?) alcoholisme een ziekte wordt genoemd? Volgens mij zijn de meningen hierover verdeeld en is dit evenmin bewezen. Vanwaar jouw stelligheid?

Professionele verslavingszorg (verslavingsartsen en -counselors) bijvoorbeeld behandelt(behandelen) conform: verslaving = een progressieve ziekte.



En Yellowlove had een link geplaatst uit Physician's News, waaruit ook het e.e.a. blijkt:



"During the past 35 years, numerous studies by behavioral and social scientists have supported Jellinek’s contentions about alcoholism as a disease. The American Medical Association endorsed the concept in 1957. The American Psychiatric Association, the American Hospital Association, the American Public Health Association, the National Association of Social Workers, the World Health Organization and the American College of Physicians have also classified alcoholism as a disease. In addition, the findings of investigators in the late 1970s led to explicit criteria for an "alcohol dependence syndrome" which are now listed in the DSM IIR, DSM IV, and the ICD manual. In a 1992 JAMA article, the Joint Committee of the National Council on Alcoholism and Drug Dependence and the American Society of Addiction Medicine published this definition for alcoholism: : "Alcoholism is a primary chronic disease with genetic, psychosocial, and environmental factors influencing its development and manifestations. The disease is often progressive and fatal. It is characterized by impaired control over drinking, preoccupation with the drug alcohol, use of alcohol despite adverse consequences, and distortions in thinking, mostly denial. Each of these symptoms may be continuous or periodic."

dubbel

Ja ik was gisteren in slaap gevallen



Ik heb expres 2 artikelen in mijn post gezet, ook om te laten zien dat er mensen zijn die er anders over denken, ik kan natuurlijk nog wel een rits artikelen neerzetten over mijn eigen gelijk, maar over het tegendeel (alcholisme is geen ziekte) zijn ook artikelen beschikbaar.



En voor Meds, ja ik denk dat van verslavingen in het algemeen (tenminste , de verslavingen die ik zo snel kan bedenken zoals idd drugs&gokken)

quote:Twinkle1001 schreef op 29 april 2011 @ 09:40:

[...]



Inderdaad. Klopt helemaal. Maar ik spreek liever van moeten.

En daar zit 'm de crux.

Voor een alcoholist is er niet zoiets als 'gecontroleerd drinken'.

Voor een verslaafde bestaat 'gecontroleerd gebruik' niet.

Verslaafden kunnen dus inderdaad letterlijk nooit meer gebruiken/drinken.

Niet omdat het slappelingen zijn, maar omdat ze nu eenmaal een verslavingsstoornis hebben.

Clean en droog blijven is daarom van levensbelang en de enige manier om de verslaving niet te activeren. Doen ze dat toch, is de kans groot dat ze binnen no time weer in de actieve verslaving zitten.

Iemand die bv. al 20 jaar droog staat kan dat al na 1 enkel glas overkomen.

Dat heeft met willpower of 'slapjanus' niks te maken.Klopt als je gecontroleerd blijft drinken is de kans groot dat je weer terugvalt in je oude gedrag. Toch ken ik ze wel, de ex alcoholisten die af en toe op een verjaardag een glaasje champagne drinken. Dat gaat al heel lang goed, je kan niet iedereen over 1 kam scheren. Bovendien is bovenstaande stelling geen onderbouwing voor jouw eerdere opvatting dat alcoholisme een ziekte zou zijn

Hebben we de visie van de Jellinek al bekeken??





Is alcoholisme genetisch bepaald



Genen spelen een rol bij het ontstaan van alcoholisme. De rol van van genen kan verschillend zijn. Zij kunnen ervoor zorgen dat je sneller onder invloed raakt waardoor je als het ware een ingebouwde rem hebt op veel drinken. Bij jongeren kan een ander type gen er juist voor zorgen dat je je niet zo snel dronken voelt waardoor je juist meer gaat drinken. Dat genen belangrijk zijn blijkt uit een Amerikaans onderzoek. Als een van je ouders alcoholist is heb je een 34% grotere kans om ook alcoholist te worden. Als beide ouders alcoholist zijn is er zelfs een 400% grotere kans (1).



Genen, millieu en opvoeding



Genen alleen verklaren niet of iemand alcoholist wordt of niet. Ook omgeving en allerlei andere factoren spelen een rol.Iemand met een erfelijke belasting die op een onbewoond eiland woont, zal nooit alcoholist worden terwijl iemand die zonder erfelijke belasting opgroeit in een drankcultuur wel degelijk alcoholist kan worden. Met andere woorden: genen alleen maken geen alcoholist. Daar is toch meer voor nodig.



Deens Onderzoek



Een onderzoek uit Denemarken gaf wel sterke aanwijzingen voor een erfelijke belasting.



In dit onderzoek werden 55 kinderen die geadopteerd waren en waarvan een van de natuurlijke ouders alcoholist was, vergeleken met adoptiekinderen zonder alcoholistische ouders.



Toen de kinderen volwassen waren, bleek bij de kinderen met de oorspronkelijk alcoholistische ouders (die ze verder niet kenden omdat ze geadopteerd waren) alcoholisme vaker voor te komen dan bij de geadopteerde kinderen zonder alcoholistische ouders.



Gen CYP2EI



Recent onderzoek vond dat een bepaald type gen CYP2EI ervoor kan zorgen dat mensen zich na enkele glazen sterke drank meer dronken voelen dan anderen (2). Mensen die sterker reageren op alcohol hebben volgens de onderzoekers minder kans om later alcoholverslaafd te raken.





Aziatische volken

Iets dergelijks is ook gevonden bij Aziatishce volken. Zij hebben een soort natuurlijke rem op alcoholisme. Zij missen een bepaald enzym (het ALDH-enzym) waardoor de alcohol slechts gedeeltelijk afgebroken wordt en giftige stoffen in het bloed blijven circuleren. Hierdoor word je ziek. Het ziek worden werkt dan als een rem om veel te drinken.





Gen voor dopamine



Een ander type gen dat mogelijk van belang is, is een gen dat van invloed is op de dopamine huishouding in de hersenen. Eenduidig zijn de onderzoeksresultaten hierover echter niet. Dopamine is een stofje in de hersenen dat een rol speelt bij hyperactiviteit en bij het opzoeken van prikkels en risicovol gedrag.





Volgens sommige onderzoeken blijkt dat kinderen van alcoholisten vaker een afwijkend type gen hebben voor de dopamine-huishouding dan kinderen van niet alcoholisten.



Dit afwijkend type gen leidt dus mogelijk tot hyperactiviteit en tot alcoholisme.





Onderzoek onder kinderen



Een ander onderwerp van onderzoek is de veronderstelling dat sommige kinderen van 14 à 15 minder van alcohol merken dan andere kinderen. Deze kinderen hebben a.h.w. meer alcohol nodig om de effecten te voelen. Zij gaan daardoor meer drinken waardoor zij op den duur een grotere kans lopen om alcoholist te worden.





Het onderzoek naar het kunnen voorspellen van alcoholisme bij kinderen richt zich overigens niet op erfelijkheid alleen, maar veel meer op het combineren van allerlei factoren (markers) die kunnen voorspellen of kinderen tot een hoge of lage risicogroep horen. Daar horen erfelijke factoren bij, maar ook factoren die met opvoeding en milieu te maken hebben.



(1) Uppers, downers, all rounders. Physical and mental effect of psychoactive drugs.



(2) ACER, North Carolina 2010

Kritiek op de Alcoholisme is een ziekte theorie (het is nog steeds een theorie, niet onderbouwt met klinische gegevens)



Criticism



Some physicians, scientists and others have rejected the disease theory of alcoholism on logical, empirical and other grounds. Some critics of the disease model argue alcoholism is a choice, not a disease, and stripping alcohol abusers of their choice, by applying the disease concept, is a threat to the health of the individual; the disease concept gives the substance abuser an excuse. A disease cannot be cured by force of will; therefore, adding the medical label transfers the responsibility from the abuser to caregivers. Inevitably the abusers become unwilling victims, and just as inevitably they take on that role. They argue that the disease theory of alcoholism exists only to benefit the professionals' and governmental agencies responsible for providing recovery services, and the disease model has not offered a solution for those attempting to stop abusive alcohol and drug use.[43]



These critics hold that by removing some of the stigma and personal responsibility the disease concept actually increases alcoholism and drug abuse and thus the need for treatment.[43] This is somewhat supported by a study which found that a greater belief in the disease theory of alcoholism and higher commitment to total abstinence to be factors correlated with increased likelihood that an alcoholic would have a full-blown relapse (substantial continued use) following an initial lapse (single use).[44] However, the authors noted that "the direction of causality cannot be determined from these data. It is possible that belief in alcoholism as a loss-of-control disease predisposes clients to relapse, or that repeated relapses reinforce clients' beliefs in the disease model."



Many physicians reject the disease theory of alcoholism. One study found that only 20 percent of physicians believe that substance addiction is a disease. In addition, 55 percent believe that there is "no effective treatment" for it.(T. McLellan. R-Considering Addiction Treatment: How Can Treatment Be More Accountable And Effective? A Continuing Medical Education (CME)Course. Cranston, Rhode Island, Association for Medical Education and Research on Substance Abuse, 2006.)



Another study found that only 25 percent of physicians believed that alcoholism is a disease. The majority believed alcoholism to be a social or psychological problem instead of a disease. (S.I. Mignon. Physicians' Perceptions of Alcoholics: The Disease Concept Reconsidered. Alcoholism Treatment Quarterly, 1996, v. 14, no. 4, pp. 33-45)



A survey of physicians at an annual conference of the International Doctors in Alcoholics Anonymous reported that 80 percent believe that alcoholism is merely bad behavior instead of a disease. (Barrier to Treatment. Alcoholmd - Information About Alcohol and Medicine)



Dr. Thomas R. Hobbs says that "Based on my experiences working in the addiction field for the past 10 years, I believe many, if not most, health care professionals still view alcohol addiction as a willpower or conduct problem and are resistant to look at it as a disease." (T.R. Hobbs. Managing Alcoholism as a Disease. Physician's News Digest, 1998.)



Alcoholics Anonymous says that "Some profession als will tell you that alcoholism is a disease while others contend that it is a choice" and "some doctors will tell you that it is in fact a disease." (Alcoholics Anonymous. What Is Alcoholism? www.alcoholics-anonymous.com/what-is-alcoholism.htm)



Dr. Lynn Appleton says that "Despite all public pronouncements about alcoholism as a disease, medical practice rejects treating it as such. Not only does alcoholism not follow the model of a 'disease,' it is not amenable to standard medical treatment." She says that "Medical doctors' rejection of the disease theory of alcoholism has a strong basis in the biomedical model underpinning most of their training" and that "medical research on alcoholism does not support the disease model." (Lynn M. Appleton. Rethinking medicalization. Alcoholism and anomalies. Chapter in editor Joel Best's Images of Issues. Typifying Contemporary Social Problems. NY: Aldine De Gruyter, 1995, page 65 and page 69. 2nd edition



"Many doctors have been loath to prescribe drugs to treat alcoholism, sometimes because of the belief that alcoholism is a moral disorder rather than a disease," according to Dr. Bankole Johnson, Chairman of the Department of Psychiatry at the University of Virginia.[45] Dr Johnson's own pioneering work has made important contributions to the understanding of alcoholism as a disease.[46]



Certain medications including opioid antagonists such as naltrexone have been shown to be effective in the treatment of alcoholism, although research has not yet demonstrated long-term efficacy.[47]



Frequency and quantity of alcohol use are not related to the presence of the condition that is, people can drink a great deal without necessarily being alcoholic and alcoholics may drink minimally or infrequently.[4]





resume; medici hebben de intentie alcoholisme niet te beschouwen als ziekte, maar meer als een gedragsprobleem wat versterkt wordt door tal van omstandigheden. In de hulpverlening lijkt een andere gedachte te zijn (alcoholisten zijn ziek) echter deze benadering is niet succesvol bij het behandelen van alcoholisme.

quote:haagsmopje schreef op 27 april 2011 @ 12:52:

[...]





Nou ik ga me helemaal niet diep schamen,zal me wel ff lekker wezen , ik die nooit een druppel drink en goed voor mijn gezin zorg etcetcetc, ze doet het allemaal zelf en als jij door een haarziekte een pruik hebt moeten dragen vind ik dat wel heel naar voor je, maar niet als het door een stomme verslaving komt, zo moeilijk begrijpen is dat niet hoor.





Wat ik wil zeggen, maar dat ontgaat je geloof ik geheel: er zijn tal van andere redenen om een pruik te dragen. En geloof mij: het dragen van een haarwerk, om welke reden dan ook: well that ain't nice.

Hoe zeker weet jij dat het door het drinken komt? Wat weet jij dat ik niet weet? Bron?



Een alcoholverslaving maakt ziek, mensen die alcoholverslaafd zijn, zijn ziek. Je kunt er links en recht omheen lullen, het niet willen weten, zien of accepteren, maar het ís -iig in een aantal gevallen- wel zo.



Bron:

quote:Er zijn aanwijzingen dat gevoeligheid voor alcoholisme (en andere verslavingen) mede erfelijk bepaald is. Zo hebben tweelingstudies laten zien dat erfelijke factoren een rol spelen wat betreft afhankelijkheid en gebruik van, en problematiek rondom alcohol [1]. Alcohol blijkt dopaminerge banen in het limbisch systeem en prefrontale cortex te activeren. Volgens sommige onderzoekers zouden lagere dopamineniveaus in de hersenen van alcohol gevoelige individuen kunnen leiden tot verhoogde consumptie van alcohol, als vorm van compensatie[2]. Ook moleculair genetische studies hebben zich vooral gericht op de rol van het Dopamine (D2) receptor gen, ook wel aangeduid als het DRD2 gen [3]. Studies van volwassenen hebben echter nog niet eenduidig een associatie kunnen vinden tussen het DRD2 gen en alcohol verslaving. Wél is recent gebleken dat jonge adolescenten die drager waren van het DRD2A1 allel, significant meer alcohol consumeerden dan adolescenten die geen drager waren. Dit verband werd echter alleen gevonden in gezinnen waarbij de ouders zich tolerant opstelden ten opzichte van het alcoholgebruik van hun kinderen[4]. Kennelijk is dus het samenspel of interactie tussen opvoeding en erfelijke aanleg bepalend voor alcoholmisbruik: genetisch kwetsbare kinderen gaan eerder alcohol drinken en ook in grotere hoeveelheden wanneer ze toegeeflijke ouders hebben.quote:Nu moet je heel goed naar me luisteren, hoe weet jij dat ik niet iemand in de familie heb die overreden is door een dronken loser, daar weleens over nagedacht??? Ik walg van alcoholisten en dat is mijn goed rechtEn heb jij nagedacht over wat ik heb meegemaakt? Kijk jij weleens in de spiegel? Je bent niet (alleen) zielig hoor, er zijn zoveel meer mensen die in jouw situatie zitten. Vind het rot voor je, maar het is geen excuus om hier te lopen bitchen schoppen.

De ene alcoholist is de andere niet, niet alles is zwart of wit.





quote:maar niet als het door een stomme verslaving komt, zo moeilijk begrijpen is dat niet hoor.



En dat vind ik dus wel. Ik begrijp jou niet. Ik vind je erg kort door de bocht, negatief, verzuurd. Dat vind ik jammer, zoveel wrok en negatieve energie, het lijkt me niet prettig. Er is niet 1 waarheid, en er zitten altijd verhalen achter het verhaal, achter het masker van de drank.



En trouwens.. waarom alles botvieren op een bekende Nederlander? Vraag ik me oprecht af. En wat wil je ermee bereiken? Ons overtuigen? Mij overtuigen? En waarvan dan?

Wil je werkelijk iets bereiken ga dan aan de slag met voorlichting, op scholen bijvoorbeeld. Zet jouw verhaal om in iets positiefs, vertel de jeugd wat alcohol doet, hoe het jouw leven heeft beïnvloed. Teveel drinken is zo common onder de jeugd, door de bank genomen. Geef ze een beeld van wat teveel drinken aanricht, maak het echt, visualiseer het.

Ik weet nog dat ik op de middelbare school tijdens de geschiedenisles een gastles had van een persoon die de Holocaust had overleefd. Had er al veel over gehoord, maar na hem gezien te hebben en zijn verhaal te hebben gehoord, werd ik stil. Vond het het meest indrukwekkende moment in mijn middelbare school periode. Of ga werken in de verslavingszorg, erg confronterend, maar wellicht zorg je ervoor dat jouw lot niet andermans lot wordt.

Meds, zoals ik al zei , ik kan ook nog artikelen aanslepen waarom het wel een ziekte zou zijn. Zal ik straks nog wel even doen, als daar behoefte aan is.

Wat voor mij iig belangrijk is om duidelijk te maken is dat ik geloof dat verslaving een ziekte is, maar dat die ziekte de eigen verantwoordelijkheid niet wegneemt.

quote:_yellowlove_ schreef op 29 april 2011 @ 11:48:

Meds, zoals ik al zei , ik kan ook nog artikelen aanslepen waarom het wel een ziekte zou zijn. Zal ik straks nog wel even doen, als daar behoefte aan is.



Maar dat is niet meer dan een theorie, niet onderbouwd met klinische gegevens.

Wat voor mij iig belangrijk is om duidelijk te maken is dat ik geloof dat verslaving een ziekte is, maar dat die ziekte de eigen verantwoordelijkheid niet wegneemt.Ik snap het maar ben van de andere kerk, maar op heel veel fronten ben ik het met je eens. Het gen bindt ons...

quote:meds schreef op 29 april 2011 @ 10:56:

[...]



Klopt als je gecontroleerd blijft drinken is de kans groot dat je weer terugvalt in je oude gedrag. Toch ken ik ze wel, de ex alcoholisten die af en toe op een verjaardag een glaasje champagne drinken. Dat gaat al heel lang goed, je kan niet iedereen over 1 kam scheren. Bovendien is bovenstaande stelling geen onderbouwing voor jouw eerdere opvatting dat alcoholisme een ziekte zou zijn

Het is geen onderbouwing, klopt. Voor een onderbouwing moet je bij professionals zijn, zie mijn posting aan Dubio'tje, waar er een aantal staan.

Dat verslaving een ziekte is, is dus niet slechts 'mijn' of 'een opvatting'.



En ja, er zullen ongetwijfeld verslaafden te vinden zijn die wel kunnen omgaan met 'gecontroleerd gebruik', maar deze uitzonderingen bevestigen daarmee meer de regel.

Dat zoiets als 'gecontroleerd gebruik' voor het merendeel van de verslaafden onmogelijk is noemde ik niet als 'onderbouwing', maar om te onderstrepen dat verslaving niet domweg een kwestie is van gebrek aan wilskracht, slapjanussengedrag, een slappe ruggegraat, of een chronisch gebrek aan normen en waarden.



Mensen willen dat wél graag geloven, om o.a. zo hun boosheid t.a.v. de schade die verslaafden aanrichten, op hen te kunnen richten.

Begrijpelijk. Maar m.i. niet helemaal terecht.

quote:chrissiy schreef op 29 april 2011 @ 11:12:

[...]





Wat ik wil zeggen, maar dat ontgaat je geloof ik geheel: er zijn tal van andere redenen om een pruik te dragen. En geloof mij: het dragen van een haarwerk, om welke reden dan ook: well that ain't nice.

Hoe zeker weet jij dat het door het drinken komt? Wat weet jij dat ik niet weet? Bron?

Bonny heeft levercirrose in een vergevorderd stadium. Dan is je lijf op sterven na dood. Het haar groeit dan ook niet meer zo frivool, zeker niet als je het maandelijks erg moet blonderen



Een alcoholverslaving maakt ziek, mensen die alcoholverslaafd zijn, zijn ziek. Je kunt er links en recht omheen lullen, het niet willen weten, zien of accepteren, maar het ís -iig in een aantal gevallen- wel zo.

welnee, dat is een theorie, je kan bonny niet vergelijken met een kankerpatient. Dat is een majestueuze ontkenning van een ernstige ziekte

Bron:



[...]





[...]





En heb jij nagedacht over wat ik heb meegemaakt? Kijk jij weleens in de spiegel? Je bent niet (alleen) zielig hoor, er zijn zoveel meer mensen die in jouw situatie zitten. Vind het rot voor je, maar het is geen excuus om hier te lopen bitchen schoppen.

De ene alcoholist is de andere niet, niet alles is zwart of wit.

Een alcoholist is iemand die drank prevaleert over al het andere, dat betekent per definitie dat mensen die een relatie met de alcoholist hebben altijd de pineut zijn.





[...]





En dat vind ik dus wel. Ik begrijp jou niet. Ik vind je erg kort door de bocht, negatief, verzuurd. Dat vind ik jammer, zoveel wrok en negatieve energie, het lijkt me niet prettig. Er is niet 1 waarheid, en er zitten altijd verhalen achter het verhaal, achter het masker van de drank.

Overal zit een verhaal achter, de 1 gaat in therapie de ander aan de drugs of drank. Het is maar wat je wil met je leven



En trouwens.. waarom alles botvieren op een bekende Nederlander? Vraag ik me oprecht af. En wat wil je ermee bereiken? Ons overtuigen? Mij overtuigen? En waarvan dan?

lees jij de prive nooit bij de kapper? Gebeurt precies hetzelfde, kijk jij nooit naar boulevard? De waarom vraag kan je beter neerleggen bij Wilma Nanninga, of net zo goed bij de andere topics op dit forum

Wil je werkelijk iets bereiken ga dan aan de slag met voorlichting, op scholen bijvoorbeeld. Zet jouw verhaal om in iets positiefs, vertel de jeugd wat alcohol doet, hoe het jouw leven heeft beïnvloed. Teveel drinken is zo common onder de jeugd, door de bank genomen. Geef ze een beeld van wat teveel drinken aanricht, maak het echt, visualiseer het.

Wie ben jij om te bepalen wat TO moet doen? Wie ben jij om te bepalen dat TO iets moet bereiken?

Ik weet nog dat ik op de middelbare school tijdens de geschiedenisles een gastles had van een persoon die de Holocaust had overleefd. Had er al veel over gehoord, maar na hem gezien te hebben en zijn verhaal te hebben gehoord, werd ik stil. Vond het het meest indrukwekkende moment in mijn middelbare school periode. Of ga werken in de verslavingszorg, erg confronterend, maar wellicht zorg je ervoor dat jouw lot niet andermans lot wordt.Je hebt als slachtoffer natuurlijk volstrekt het recht een toekomst te kiezen dat niet versleuteld is met jouw lot. TO mag doen wat ze wil, zij is niet verantwoordelijke voor drunk-drivers in het land, noch is zij op de wereld gezet om ze op te voeden