Entertainment
alle pijlers
Emma wil leven (documentaire BNN)
dinsdag 22 november 2016 om 18:44
Al dagen zie ik een voorstukje van deze documentaire voorbij komen. Vanavond om 21.20 op BNN: Emma wil leven.
Het lijkt mij een zeer heftige documentaire. De beelden die ik gezien heb vond ik al heel erg heftig overkomen. Toch wil ik 'm wel gaan kijken. Ik heb zelf nooit een eetstoornis ontwikkelt (gelukkig) maar wel altijd eetproblemen gehad, vandaar dat dit mij ook interesseert. Daarnaast werk ik veel met kinderen en jongeren en denk ik dat het goed is om bewust te zijn van zo'n slopende ziekte.
Emma wil leven
Op haar twaalfde werd Emma gediagnosticeerd met de dodelijke ziekte anorexia nervosa. Dat wat begint met een drang naar controle, resulteert in het verlies van controle. Op achttienjarige leeftijd is ze uitbehandeld en heeft ze nog maar een wens: ze wil naar een kliniek in Portugal, een laatste kans op overleven. Na zes jaar van gedwongen opnamen, extreme eenzaamheid, gedwongen voeding en zware strijd vraagt ze haar ouders het onmogelijke: om haar te laten gaan. Wonder boven wonder krijgt ze in Portugal een enorme opleving. Ze krijgt hoop en legt op camera de belangrijkste beslissing van haar leven vast: ze kiest voor het leven. Maar het blijkt te laat: de schade aan haar lichaam is zo enorm, dat deze het langzaamaan opgeeft. Uiteindelijk bezwijkt Emma tijdens haar strijd. In de film komen Emma zelf, haar artsen, behandelaars, ouders en vriendinnen aan het woord.
Kijken jullie ook?
Het lijkt mij een zeer heftige documentaire. De beelden die ik gezien heb vond ik al heel erg heftig overkomen. Toch wil ik 'm wel gaan kijken. Ik heb zelf nooit een eetstoornis ontwikkelt (gelukkig) maar wel altijd eetproblemen gehad, vandaar dat dit mij ook interesseert. Daarnaast werk ik veel met kinderen en jongeren en denk ik dat het goed is om bewust te zijn van zo'n slopende ziekte.
Emma wil leven
Op haar twaalfde werd Emma gediagnosticeerd met de dodelijke ziekte anorexia nervosa. Dat wat begint met een drang naar controle, resulteert in het verlies van controle. Op achttienjarige leeftijd is ze uitbehandeld en heeft ze nog maar een wens: ze wil naar een kliniek in Portugal, een laatste kans op overleven. Na zes jaar van gedwongen opnamen, extreme eenzaamheid, gedwongen voeding en zware strijd vraagt ze haar ouders het onmogelijke: om haar te laten gaan. Wonder boven wonder krijgt ze in Portugal een enorme opleving. Ze krijgt hoop en legt op camera de belangrijkste beslissing van haar leven vast: ze kiest voor het leven. Maar het blijkt te laat: de schade aan haar lichaam is zo enorm, dat deze het langzaamaan opgeeft. Uiteindelijk bezwijkt Emma tijdens haar strijd. In de film komen Emma zelf, haar artsen, behandelaars, ouders en vriendinnen aan het woord.
Kijken jullie ook?
dinsdag 22 november 2016 om 22:18
quote:Eindeloos schreef op 22 november 2016 @ 22:11:
[...]
Ik snap er ook niks van.........Wij (mijn familie en ik) hebben vorige maand een verschrikkelijk groot drama meegemaakt in de familie , waar ook veel over gepraat is , ook in de media en daardoor dus heel veel aangesproken zijn door mensen , Op een gegeven moment vertel je (over) "zoiets" alsof ie een verhaaltje vertelt , dat doe je niet eens bewust , maar je hebt al zoveel gehuild en zoveel vertelt dat dat op een gegeven moment "gewoon" zo gaat, en echt , vaak genoeg breek je wel.. maar niet altijd als er andere mensen bij zijn
[...]
Ik snap er ook niks van.........Wij (mijn familie en ik) hebben vorige maand een verschrikkelijk groot drama meegemaakt in de familie , waar ook veel over gepraat is , ook in de media en daardoor dus heel veel aangesproken zijn door mensen , Op een gegeven moment vertel je (over) "zoiets" alsof ie een verhaaltje vertelt , dat doe je niet eens bewust , maar je hebt al zoveel gehuild en zoveel vertelt dat dat op een gegeven moment "gewoon" zo gaat, en echt , vaak genoeg breek je wel.. maar niet altijd als er andere mensen bij zijn
dinsdag 22 november 2016 om 22:18
Wat een treurig verhaal.
Ik wil absoluut geen mensen kwetsen of beledigen, maar ik wil dit wel graag delen. Er is me iets opgevallen, al eerder aan anorexiapatienten en nu ook bij Emma, namelijk een sterke kinderlijkheid als het om eten gaat. Kinderachtig praten, zeuren over details. Het gedrag komt op mij heel veel jonger over dan de patienten zijn. Herkennen anderen dit ook?
Ik wil absoluut geen mensen kwetsen of beledigen, maar ik wil dit wel graag delen. Er is me iets opgevallen, al eerder aan anorexiapatienten en nu ook bij Emma, namelijk een sterke kinderlijkheid als het om eten gaat. Kinderachtig praten, zeuren over details. Het gedrag komt op mij heel veel jonger over dan de patienten zijn. Herkennen anderen dit ook?
dinsdag 22 november 2016 om 22:18
quote:appeltjez123 schreef op 22 november 2016 @ 21:54:
Ik heb geen kabel maar ga de herhaling kijken. Ik vecht er zelf al 12 jaar mee. Ik herken me in wat iemand hier eerder schreef; voor mij 'had' het voordelen. Wat voel ik me fijn als mensen weer zeggen dat ik er zo goed uit zie. Ik heb besloten hulp te zoeken, mede door dit verhaal. Zo wil ik niet eindigen.Wat dapper van je!
Ik heb geen kabel maar ga de herhaling kijken. Ik vecht er zelf al 12 jaar mee. Ik herken me in wat iemand hier eerder schreef; voor mij 'had' het voordelen. Wat voel ik me fijn als mensen weer zeggen dat ik er zo goed uit zie. Ik heb besloten hulp te zoeken, mede door dit verhaal. Zo wil ik niet eindigen.Wat dapper van je!
dinsdag 22 november 2016 om 22:19
dinsdag 22 november 2016 om 22:19
quote:Tamboti schreef op 22 november 2016 @ 22:17:
[...]
Dat begrijp ik zeker hoor, dat terugtreken in die zin. Maar ik vind de afwezigheid van emoties en gevoel wel moeilijk om te zien.Ik vind het raar om gelijk die conclusie te trekken. Ik snap dat dit twijfels oproept en dat het raar kan voelen voor ons als kijker, maar ik snap niet waarom je dit per se in zo'n stellige vorm op internet zou willen plempen.
[...]
Dat begrijp ik zeker hoor, dat terugtreken in die zin. Maar ik vind de afwezigheid van emoties en gevoel wel moeilijk om te zien.Ik vind het raar om gelijk die conclusie te trekken. Ik snap dat dit twijfels oproept en dat het raar kan voelen voor ons als kijker, maar ik snap niet waarom je dit per se in zo'n stellige vorm op internet zou willen plempen.
dinsdag 22 november 2016 om 22:20
dinsdag 22 november 2016 om 22:20
quote:aikidoka schreef op 22 november 2016 @ 22:18:
Wat een treurig verhaal.
Ik wil absoluut geen mensen kwetsen of beledigen, maar ik wil dit wel graag delen. Er is me iets opgevallen, al eerder aan anorexiapatienten en nu ook bij Emma, namelijk een sterke kinderlijkheid als het om eten gaat. Kinderachtig praten, zeuren over details. Het gedrag komt op mij heel veel jonger over dan de patienten zijn. Herkennen anderen dit ook?Ik denk dat je dat bij alle dwang en angststoornissen ziet.
Wat een treurig verhaal.
Ik wil absoluut geen mensen kwetsen of beledigen, maar ik wil dit wel graag delen. Er is me iets opgevallen, al eerder aan anorexiapatienten en nu ook bij Emma, namelijk een sterke kinderlijkheid als het om eten gaat. Kinderachtig praten, zeuren over details. Het gedrag komt op mij heel veel jonger over dan de patienten zijn. Herkennen anderen dit ook?Ik denk dat je dat bij alle dwang en angststoornissen ziet.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 22 november 2016 om 22:20
dinsdag 22 november 2016 om 22:21
quote:aikidoka schreef op 22 november 2016 @ 22:18:
Wat een treurig verhaal.
Ik wil absoluut geen mensen kwetsen of beledigen, maar ik wil dit wel graag delen. Er is me iets opgevallen, al eerder aan anorexiapatienten en nu ook bij Emma, namelijk een sterke kinderlijkheid als het om eten gaat. Kinderachtig praten, zeuren over details. Het gedrag komt op mij heel veel jonger over dan de patienten zijn. Herkennen anderen dit ook?
Dit meisje is op haar 12e al ziek geworden.
Ik kan mij voorstellen dat haar emotionele ontwikkeling vanaf dat momen stil is komen te staan.
Er is weinig ruimte naast de ziekte wanneer deze zo heftig je in beslag neemt om nog ergens in te groeien
Vrees ik.
Wat een treurig verhaal.
Ik wil absoluut geen mensen kwetsen of beledigen, maar ik wil dit wel graag delen. Er is me iets opgevallen, al eerder aan anorexiapatienten en nu ook bij Emma, namelijk een sterke kinderlijkheid als het om eten gaat. Kinderachtig praten, zeuren over details. Het gedrag komt op mij heel veel jonger over dan de patienten zijn. Herkennen anderen dit ook?
Dit meisje is op haar 12e al ziek geworden.
Ik kan mij voorstellen dat haar emotionele ontwikkeling vanaf dat momen stil is komen te staan.
Er is weinig ruimte naast de ziekte wanneer deze zo heftig je in beslag neemt om nog ergens in te groeien
Vrees ik.
dinsdag 22 november 2016 om 22:21
quote:titato schreef op 22 november 2016 @ 22:18:
[...]
Wij (mijn familie en ik) hebben vorige maand een verschrikkelijk groot drama meegemaakt in de familie , waar ook veel over gepraat is , ook in de media en daardoor dus heel veel aangesproken zijn door mensen , Op een gegeven moment vertel je (over) "zoiets" alsof ie een verhaaltje vertelt , dat doe je niet eens bewust , maar je hebt al zoveel gehuild en zoveel vertelt dat dat op een gegeven moment "gewoon" zo gaat, en echt , vaak genoeg breek je wel.. maar niet altijd als er andere mensen bij zijnEen soort van jezelf in bescherming nemen ?
[...]
Wij (mijn familie en ik) hebben vorige maand een verschrikkelijk groot drama meegemaakt in de familie , waar ook veel over gepraat is , ook in de media en daardoor dus heel veel aangesproken zijn door mensen , Op een gegeven moment vertel je (over) "zoiets" alsof ie een verhaaltje vertelt , dat doe je niet eens bewust , maar je hebt al zoveel gehuild en zoveel vertelt dat dat op een gegeven moment "gewoon" zo gaat, en echt , vaak genoeg breek je wel.. maar niet altijd als er andere mensen bij zijnEen soort van jezelf in bescherming nemen ?
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
