Entertainment
alle pijlers
Emma wil leven (documentaire BNN)
dinsdag 22 november 2016 om 18:44
Al dagen zie ik een voorstukje van deze documentaire voorbij komen. Vanavond om 21.20 op BNN: Emma wil leven.
Het lijkt mij een zeer heftige documentaire. De beelden die ik gezien heb vond ik al heel erg heftig overkomen. Toch wil ik 'm wel gaan kijken. Ik heb zelf nooit een eetstoornis ontwikkelt (gelukkig) maar wel altijd eetproblemen gehad, vandaar dat dit mij ook interesseert. Daarnaast werk ik veel met kinderen en jongeren en denk ik dat het goed is om bewust te zijn van zo'n slopende ziekte.
Emma wil leven
Op haar twaalfde werd Emma gediagnosticeerd met de dodelijke ziekte anorexia nervosa. Dat wat begint met een drang naar controle, resulteert in het verlies van controle. Op achttienjarige leeftijd is ze uitbehandeld en heeft ze nog maar een wens: ze wil naar een kliniek in Portugal, een laatste kans op overleven. Na zes jaar van gedwongen opnamen, extreme eenzaamheid, gedwongen voeding en zware strijd vraagt ze haar ouders het onmogelijke: om haar te laten gaan. Wonder boven wonder krijgt ze in Portugal een enorme opleving. Ze krijgt hoop en legt op camera de belangrijkste beslissing van haar leven vast: ze kiest voor het leven. Maar het blijkt te laat: de schade aan haar lichaam is zo enorm, dat deze het langzaamaan opgeeft. Uiteindelijk bezwijkt Emma tijdens haar strijd. In de film komen Emma zelf, haar artsen, behandelaars, ouders en vriendinnen aan het woord.
Kijken jullie ook?
Het lijkt mij een zeer heftige documentaire. De beelden die ik gezien heb vond ik al heel erg heftig overkomen. Toch wil ik 'm wel gaan kijken. Ik heb zelf nooit een eetstoornis ontwikkelt (gelukkig) maar wel altijd eetproblemen gehad, vandaar dat dit mij ook interesseert. Daarnaast werk ik veel met kinderen en jongeren en denk ik dat het goed is om bewust te zijn van zo'n slopende ziekte.
Emma wil leven
Op haar twaalfde werd Emma gediagnosticeerd met de dodelijke ziekte anorexia nervosa. Dat wat begint met een drang naar controle, resulteert in het verlies van controle. Op achttienjarige leeftijd is ze uitbehandeld en heeft ze nog maar een wens: ze wil naar een kliniek in Portugal, een laatste kans op overleven. Na zes jaar van gedwongen opnamen, extreme eenzaamheid, gedwongen voeding en zware strijd vraagt ze haar ouders het onmogelijke: om haar te laten gaan. Wonder boven wonder krijgt ze in Portugal een enorme opleving. Ze krijgt hoop en legt op camera de belangrijkste beslissing van haar leven vast: ze kiest voor het leven. Maar het blijkt te laat: de schade aan haar lichaam is zo enorm, dat deze het langzaamaan opgeeft. Uiteindelijk bezwijkt Emma tijdens haar strijd. In de film komen Emma zelf, haar artsen, behandelaars, ouders en vriendinnen aan het woord.
Kijken jullie ook?
dinsdag 22 november 2016 om 22:09
quote:maritleoni schreef op 22 november 2016 @ 22:06:
Jeetje wat heftig! Het zou je kind maar zijn die je zo langzaam ziet wegkwijnen....en toch snap ik het niet, waarom dwingen ze haar niet om te eten, ik bedoel in die laatste fase waar je gewoon ziet dat ze zal gaan sterven...desnoods een infuus in haar arm stoppen.
Ik kan anorexia niet snappen natuurlijk maar wanneer iemand er zo slecht aan toe is moet er toch iets gedaan kunnen worden?Dat was al laat neem ik aan. Haar organen waren door al die jaren extreme anorexia al zo beschadigd.
Jeetje wat heftig! Het zou je kind maar zijn die je zo langzaam ziet wegkwijnen....en toch snap ik het niet, waarom dwingen ze haar niet om te eten, ik bedoel in die laatste fase waar je gewoon ziet dat ze zal gaan sterven...desnoods een infuus in haar arm stoppen.
Ik kan anorexia niet snappen natuurlijk maar wanneer iemand er zo slecht aan toe is moet er toch iets gedaan kunnen worden?Dat was al laat neem ik aan. Haar organen waren door al die jaren extreme anorexia al zo beschadigd.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 22 november 2016 om 22:09
dinsdag 22 november 2016 om 22:09
quote:Gatti schreef op 22 november 2016 @ 22:08:
Eigenlijk word ik een beetje boos, dat die ouders niet daar zijn. In ieder geval ergens in de buurt.Dat wil ze zelf niet. Haar vader was er en die stuurde ze resoluut weg. Ze kon dat niet aan..
Eigenlijk word ik een beetje boos, dat die ouders niet daar zijn. In ieder geval ergens in de buurt.Dat wil ze zelf niet. Haar vader was er en die stuurde ze resoluut weg. Ze kon dat niet aan..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
dinsdag 22 november 2016 om 22:11
dinsdag 22 november 2016 om 22:11
Het enige wat ik kan denken is 'Ik snap dit niet, ik kan hier niet bij'. Ik kan me vaak in iemand inleven en een soort van voorstelling maken van wat iemand doormaakt, maar ik snap dit echt niet.
Ook dat iedereen zegt dat ze zo'n doorzettingsvermogen had en wilde leven. Dat is toch juist waar het om gaat? Ik snap het niet.
Ook dat iedereen zegt dat ze zo'n doorzettingsvermogen had en wilde leven. Dat is toch juist waar het om gaat? Ik snap het niet.
dinsdag 22 november 2016 om 22:11
dinsdag 22 november 2016 om 22:11
quote:Tamboti schreef op 22 november 2016 @ 22:09:
Het spijt me erg maar ik vind de hulpverleners stuk voor stuk veel warmer dan die ouders. Het is vast een afweermechanisme, zichzelf beschermen. Maar het komt op mij koud over.Ik snap er ook niks van.........
Het spijt me erg maar ik vind de hulpverleners stuk voor stuk veel warmer dan die ouders. Het is vast een afweermechanisme, zichzelf beschermen. Maar het komt op mij koud over.Ik snap er ook niks van.........
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
dinsdag 22 november 2016 om 22:14
quote:fifty schreef op 22 november 2016 @ 21:55:
Wat bij mij opkomt is heel onaardig. Ik bedoel het niet lelijk, echt serieus niet. Maar als je dit hebt krijg je wel aandacht! Tsjongejonge alles draait om jou en iedereen wil je helpen. Die aandacht krijg je niet als je je gewoon een beetje meedraait hoor. Ik zal vast de plank misslaan maar het komt wel bij me op.
Je hoeft niet alles te zeggen wat er in je opkomt he. Maar goed, je slaat de plank inderdaad mis. Anorecten worden eerder zo dun om onzichtbaar te kunnen zijn, Van oordelen bv. Daarnaast zien patienten zichzelf helemaal niet als graatmager dus snappen die sowieso niet dat het aandacht trekt. En dat is eerder een nadeel, want het belemmert bij het hongeren.
Het uiterlijk is een symptoom van de ziekte. Mensen met kanker zien er soms ook afwijkend uit door hun ziekte, zijn dat dan aandachtstrekkers?
Wat bij mij opkomt is heel onaardig. Ik bedoel het niet lelijk, echt serieus niet. Maar als je dit hebt krijg je wel aandacht! Tsjongejonge alles draait om jou en iedereen wil je helpen. Die aandacht krijg je niet als je je gewoon een beetje meedraait hoor. Ik zal vast de plank misslaan maar het komt wel bij me op.
Je hoeft niet alles te zeggen wat er in je opkomt he. Maar goed, je slaat de plank inderdaad mis. Anorecten worden eerder zo dun om onzichtbaar te kunnen zijn, Van oordelen bv. Daarnaast zien patienten zichzelf helemaal niet als graatmager dus snappen die sowieso niet dat het aandacht trekt. En dat is eerder een nadeel, want het belemmert bij het hongeren.
Het uiterlijk is een symptoom van de ziekte. Mensen met kanker zien er soms ook afwijkend uit door hun ziekte, zijn dat dan aandachtstrekkers?
dinsdag 22 november 2016 om 22:14
Ik denk dat je niet uit het oog moet verliezen dat haar ouders al een jarenlange en heftige strijd samen met haar gestreden hebben.
De hulpverleners komen op het punt erbij waar ze met haar de laatste wanhopige strijd binnen komt zetten.
Ik kan mij best inleven dat haar ouders in deze laatste fase het stokje overdroegen.
De hulpverleners komen op het punt erbij waar ze met haar de laatste wanhopige strijd binnen komt zetten.
Ik kan mij best inleven dat haar ouders in deze laatste fase het stokje overdroegen.
dinsdag 22 november 2016 om 22:15
dinsdag 22 november 2016 om 22:15
quote:consuelabananahammok schreef op 22 november 2016 @ 22:14:
Ik denk dat je niet uit het oog moet verliezen dat haar ouders al een jarenlange en heftige strijd samen met haar gestreden hebben.
De hulpverleners komen op het punt erbij waar ze met haar de laatste wanhopige strijd binnen komt zetten.
Ik kan mij best inleven dat haar ouders in deze laatste fase het stokje overdroegen.Dat kan ik dan ook weer wel begrijpen.
Ik denk dat je niet uit het oog moet verliezen dat haar ouders al een jarenlange en heftige strijd samen met haar gestreden hebben.
De hulpverleners komen op het punt erbij waar ze met haar de laatste wanhopige strijd binnen komt zetten.
Ik kan mij best inleven dat haar ouders in deze laatste fase het stokje overdroegen.Dat kan ik dan ook weer wel begrijpen.
dinsdag 22 november 2016 om 22:16
quote:consuelabananahammok schreef op 22 november 2016 @ 22:14:
Ik denk dat je niet uit het oog moet verliezen dat haar ouders al een jarenlange en heftige strijd samen met haar gestreden hebben.
De hulpverleners komen op het punt erbij waar ze met haar de laatste wanhopige strijd binnen komt zetten.
Ik kan mij best inleven dat haar ouders in deze laatste fase het stokje overdroegen.Ja dat denk ik ook. En Emma stuurde haar vader ook weg.
Ik denk dat je niet uit het oog moet verliezen dat haar ouders al een jarenlange en heftige strijd samen met haar gestreden hebben.
De hulpverleners komen op het punt erbij waar ze met haar de laatste wanhopige strijd binnen komt zetten.
Ik kan mij best inleven dat haar ouders in deze laatste fase het stokje overdroegen.Ja dat denk ik ook. En Emma stuurde haar vader ook weg.
