Entertainment
alle pijlers
Family Matters
dinsdag 30 december 2008 om 21:10
dinsdag 30 december 2008 om 21:56
Ik vond het ook interessant, en ook heel erg kort. Het was net begonnen en toen ook alweer afgelopen. Ik zat er net een beetje in.
Die Abel, helemaal geen domme jongen volgens mij, maar zo van het pad geraakt. Wat zul je je een zorgen maken als het je zoon is. Ik vond het wel shocking.
Die moeder leek wel straight, die vader vond ik erg 'apart'.
Die Abel, helemaal geen domme jongen volgens mij, maar zo van het pad geraakt. Wat zul je je een zorgen maken als het je zoon is. Ik vond het wel shocking.
Die moeder leek wel straight, die vader vond ik erg 'apart'.
dinsdag 30 december 2008 om 21:57
Ja ook gezien. Ik vind het altijd wel facinerend, hoe wanhopig moet je zijn als ouders om hier aan mee te doen. Ik vind die jongen met die game verslaving erg triets, die lijkt emotioneel wel 'dood'. En die Abel ziet er voor 17 jaar al aardig doorleefd uit. Maar inderdaad veel te kort, halfuurtje is zo om en dan zit je er net in.
dinsdag 30 december 2008 om 22:06
Niet gezien, jammer. Ik zat zelf in een verwerkingssessie vanavond, omdat ik vroeger niet onhandelbaar genoeg was en nu wat inhaalwerk te doen heb. Therapie dus.
Komt het altijd op dinsdag? En hoe laat? Zal zo even in de gids kijken, lijkt me een interessant programma. Ik heb die Keith wel vaker gezien.
Komt het altijd op dinsdag? En hoe laat? Zal zo even in de gids kijken, lijkt me een interessant programma. Ik heb die Keith wel vaker gezien.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 30 december 2008 om 22:10
dinsdag 30 december 2008 om 22:19
dinsdag 30 december 2008 om 22:29
quote:shining schreef op 30 december 2008 @ 22:21:
Ik dacht vooral bij het gezin van Abel '' Laat die jongen toch eens met rust''.
De hele tijd 'Abel dit, Abel dat, dat getrek aan hem steeds als hij van tafel weg wilde lopen.......
Maar goed, die ouders zijn natuurlijk helemaal wanhopig.....Ja, dat zag ik ook. Maar ik kon me ook heel goed voorstellen dat ze dat deden. Ze durven hem niet los te laten, willen hem 'bij zich houden' in de hoop dat hij niet nog verder afzakt.
Ik dacht vooral bij het gezin van Abel '' Laat die jongen toch eens met rust''.
De hele tijd 'Abel dit, Abel dat, dat getrek aan hem steeds als hij van tafel weg wilde lopen.......
Maar goed, die ouders zijn natuurlijk helemaal wanhopig.....Ja, dat zag ik ook. Maar ik kon me ook heel goed voorstellen dat ze dat deden. Ze durven hem niet los te laten, willen hem 'bij zich houden' in de hoop dat hij niet nog verder afzakt.
dinsdag 30 december 2008 om 22:33
Toen die vader van Abel zei: ' Abel, Abel, je weet dat we straks dat gesprek hebben hè van twee uur? Abel? Abel? Kom je er nog uit Abel?
Ik had echt de neiging om te zeggen : 'Jaaaaaaaaaaaaahaaaaaaaaaaaaaaa ik kom er aaaaahaaaaan, hou eens op met je ge-Abel en hou eens op met je gezéur!'. En dan ben ik volwassen, moet je nagaan hoe hij zich voelt.
Maar nogmaals, wij kennen de geschiedenis uiteraard niet, die ouders zijn waarschijnlijk helemaal wanhopig, anders zouden ze niet aan dit programma meedoen.
Ik had echt de neiging om te zeggen : 'Jaaaaaaaaaaaaahaaaaaaaaaaaaaaa ik kom er aaaaahaaaaan, hou eens op met je ge-Abel en hou eens op met je gezéur!'. En dan ben ik volwassen, moet je nagaan hoe hij zich voelt.
Maar nogmaals, wij kennen de geschiedenis uiteraard niet, die ouders zijn waarschijnlijk helemaal wanhopig, anders zouden ze niet aan dit programma meedoen.
donderdag 1 januari 2009 om 11:10
Abel is geestelijk zover weg door al die drugs dat de ouders hem ook constant aan moeten spreken met Abel,anders beseft hij niet eens dat ze het tegen hem hebben.En wat een zooitje die kamer van hem,mijn handen zouden jeuken om die boel eens goed op te ruimen,maar ja een dag later was het weer net zo waarschijnlijk.....
In de tweede aflevering viel me de jongen op,naam vergeten,die de rugzak van zijn moeder wilde dragen.Eerlijk gezegt lijkt me in die familie niet de jongen het probleem maar de moeder.Thuis aan tafel zaten ze te eten,broer en zus maakten opmerkingen naar elkaar,ruzie en ze geven elkaar in de keuken,een douw,een klap en ga zo maar door en moeder zit erbij en kijkt ernaar.Ze roept niemand ter verantwoording,ze kan geen gesprek aan tafel met ze beginnen,ze heeft totaal geen grip op niets meer.
De computerverslaafde jongen leeft helemaal in zijn eigen wereldje,lijkt me geen vrienden te hebben en dat te vinden door War of Warkraft te spelen met digitale vrienden die het spel meespelen.Hij vind geen aansluiting in de groep of misschien wil hij dat ook nog niet,is liever op zichzelf,als dat punt omkeerbaar wordt is hij al weer op de goede weg denk ik.
Interessant programma om te volgen...
In de tweede aflevering viel me de jongen op,naam vergeten,die de rugzak van zijn moeder wilde dragen.Eerlijk gezegt lijkt me in die familie niet de jongen het probleem maar de moeder.Thuis aan tafel zaten ze te eten,broer en zus maakten opmerkingen naar elkaar,ruzie en ze geven elkaar in de keuken,een douw,een klap en ga zo maar door en moeder zit erbij en kijkt ernaar.Ze roept niemand ter verantwoording,ze kan geen gesprek aan tafel met ze beginnen,ze heeft totaal geen grip op niets meer.
De computerverslaafde jongen leeft helemaal in zijn eigen wereldje,lijkt me geen vrienden te hebben en dat te vinden door War of Warkraft te spelen met digitale vrienden die het spel meespelen.Hij vind geen aansluiting in de groep of misschien wil hij dat ook nog niet,is liever op zichzelf,als dat punt omkeerbaar wordt is hij al weer op de goede weg denk ik.
Interessant programma om te volgen...
vrijdag 2 januari 2009 om 11:57
Was dit de tweede aflevering? Dat wist ik niet, ik dacht de eerste.
Die moeder die zoveel rookte bedoel je ElleMichelle? Ja, daar had ik ook het idee van dat zij het allemaal niet onder controle heeft. Ik dacht bij dat gezin ook dat het wel redelijk simpel weer op de rit te krijgen was. Bij Abel en fam twijfel ik daarover, die jongen moet naar een afkickkliniek.
Die moeder die zoveel rookte bedoel je ElleMichelle? Ja, daar had ik ook het idee van dat zij het allemaal niet onder controle heeft. Ik dacht bij dat gezin ook dat het wel redelijk simpel weer op de rit te krijgen was. Bij Abel en fam twijfel ik daarover, die jongen moet naar een afkickkliniek.
dinsdag 6 januari 2009 om 21:42
Nou, weer gekeken hoor, maar ik blijf erbij dat een aflevering te kort duurt. Zo is het net niets zeg maar. Ze kunnen het niet uitdiepen in een half uurtje.
Vandaag werd wel duidelijk dat de basis van de problemen bij de ouders liggen. Vooral bij Diana de rokende moeder, en die vader van Abel Peereboom. Zoals Diana, die haar kind van 2 al niet aan kon, dan kun je je kind van 12 al helemáál niet aan lijkt me. Dat er dan niet al eerder hulp is voor zo'n moeder begrijp ik niet helemaal.
Abel is wel degene waardoor ik blijf kijken. Ik ben zo benieuwd hoe het verder gaat met hem, en hoe ze hem 'aanpakken'. Vandaag verloor hij de slag wel van die 'bodygard', terwijl ik een moment echt dacht dat hij hem ging slaan.
Vandaag werd wel duidelijk dat de basis van de problemen bij de ouders liggen. Vooral bij Diana de rokende moeder, en die vader van Abel Peereboom. Zoals Diana, die haar kind van 2 al niet aan kon, dan kun je je kind van 12 al helemáál niet aan lijkt me. Dat er dan niet al eerder hulp is voor zo'n moeder begrijp ik niet helemaal.
Abel is wel degene waardoor ik blijf kijken. Ik ben zo benieuwd hoe het verder gaat met hem, en hoe ze hem 'aanpakken'. Vandaag verloor hij de slag wel van die 'bodygard', terwijl ik een moment echt dacht dat hij hem ging slaan.
woensdag 7 januari 2009 om 11:54
Ik heb het gister en vorige week ook gekeken. Samen met mijn man. Wij hebben twee zonen van drie en zeven en daarom vinden we het erg interessant om te volgen. Die basis in de jonge jaren is zo belangrijk. Communiceren, het goede voorbeeld geven, begrip tonen, de leiding hebben... ik leer er echt wel van. Dat met die ezel vond ik ook zelfs een beetje ontroerend. Vooral met die vrouw waarbij het wel lukte en dat haar zoon daar trots op was.
Ik vind die Keith Bakker ook goed. Door een paar vragen te stellen gelijk tot de kern komen: knap. Wel jammer dat ze geen k*t mogen zeggen maar dan bv "moeilijk" moeten zeggen. Terwijl dat soort woorden ook zo enorm kunnen opluchten. Moeilijk is dan weer een beetje slap vind ik.
Maar volgende week kijk ik weer!
Ik vind die Keith Bakker ook goed. Door een paar vragen te stellen gelijk tot de kern komen: knap. Wel jammer dat ze geen k*t mogen zeggen maar dan bv "moeilijk" moeten zeggen. Terwijl dat soort woorden ook zo enorm kunnen opluchten. Moeilijk is dan weer een beetje slap vind ik.
Maar volgende week kijk ik weer!
donderdag 8 januari 2009 om 12:37
Helemaal met je eens maze, Behalve dat ze geen k*t mogen zeggen. Dat is denk ik omdat ze dan geen gevoelens benoemen. Als je k*t zegt ipv moeilijk of pijnlijk oid dan benoem je dus nog niet wat je écht voelt. Ik vind dat dus wel goed.
Verder vind ik het ook echt jammer dat het zo kort is.
Volgens mij bestaan er ook geen moeilijk opvoedbare jongeren, het is altijd een proces van het hele gezin en tja dat begint altijd bij de ouders. Dat wordt wel goed zichtbaar vind ik, erg interessant. Je ziet heel erg duidelijk waar het gedrag van 'het probleemkind' vandaan komt. Maar ook hoe broertjes en zusjes kunnen reageren, door bv juist extra 'braaf' te zijn. De hulpverlening in NL kan hier ook weer van leren, het hele gezin mag er van mij gelijk bij betrokken worden. En dat gebeurt gelukkig ook al wel maar mag nog vaker in mijn ogen. Goed dat hier weer eens goed aandacht aan besteed wordt.
Verder vind ik het ook echt jammer dat het zo kort is.
Volgens mij bestaan er ook geen moeilijk opvoedbare jongeren, het is altijd een proces van het hele gezin en tja dat begint altijd bij de ouders. Dat wordt wel goed zichtbaar vind ik, erg interessant. Je ziet heel erg duidelijk waar het gedrag van 'het probleemkind' vandaan komt. Maar ook hoe broertjes en zusjes kunnen reageren, door bv juist extra 'braaf' te zijn. De hulpverlening in NL kan hier ook weer van leren, het hele gezin mag er van mij gelijk bij betrokken worden. En dat gebeurt gelukkig ook al wel maar mag nog vaker in mijn ogen. Goed dat hier weer eens goed aandacht aan besteed wordt.
dinsdag 13 januari 2009 om 20:59
Jee, ik vond het weer erg heftig hoor. Ik heb de eerste 10 minuten gemist, ik viel erin tijdens het gesprek tussen Anja en Kiki, ik vond Keith daarin erg scherp.
Daarna Abel Pereboom. Je zal zo'n zoon hebben zeg. Keith zei het weer heel treffend, Abel heeft nooit grenzen gehad. En toch vond ik dat nu ook wel weer te zien. Hij gooit ramen in, wordt gekalmeerd door Keith en Martijn en loopt vervolgens naar zijn vader, die gearmd met hem wegloopt. Als mijn kind zoiets zou flikken zou ik dat nooit zo doen geloof ik. Dan zou ik toch echt nog wel zeggen dat dat gedrag niet geaccepteerd wordt.
Maar toch, ze dringen wel tot hem door daar, ik ben zo benieuwd hoe hij aan het eind van de serie is.
Daarna Abel Pereboom. Je zal zo'n zoon hebben zeg. Keith zei het weer heel treffend, Abel heeft nooit grenzen gehad. En toch vond ik dat nu ook wel weer te zien. Hij gooit ramen in, wordt gekalmeerd door Keith en Martijn en loopt vervolgens naar zijn vader, die gearmd met hem wegloopt. Als mijn kind zoiets zou flikken zou ik dat nooit zo doen geloof ik. Dan zou ik toch echt nog wel zeggen dat dat gedrag niet geaccepteerd wordt.
Maar toch, ze dringen wel tot hem door daar, ik ben zo benieuwd hoe hij aan het eind van de serie is.
donderdag 15 januari 2009 om 11:57
Kiki heeft en krijgt het nog harder te verduren.Een lang bewaard geheim betekent meestal dat je vader je vader niet is.....dat zou gelijk verklaren waarom de andere dochter voorgetrokken word door de vader die nu in Amerika zit.
Abel,pfff die is niet gewend om nee te horen en kent geen grenzen.
Van de gameverslaafde jongen,naam kwijt,krijgt Keith nog weinig contact maar die is de volgende week aan de beurt,zag ik in het voorfilmpje.Ik denk dat je aan hem veel meer tijd kwijt bent om hem weer overal bij te betrekken,hij is zo'n einzelganger,zondert zich af,leeft in zijn gamewereld...
De ene jongen,pfff ook de naam vergeten,met de moeder die zoveel rookte en waarvan de puppy naar hem toe kwam,vind ik een schat van een jongen,gewoon wat aandacht en je hebt niets met hem te doen volgens mij,die moeder moet aan zichzelf werken daar zit het probleem,niet bij die jongen.
Volgende week weer kijken......
Abel,pfff die is niet gewend om nee te horen en kent geen grenzen.
Van de gameverslaafde jongen,naam kwijt,krijgt Keith nog weinig contact maar die is de volgende week aan de beurt,zag ik in het voorfilmpje.Ik denk dat je aan hem veel meer tijd kwijt bent om hem weer overal bij te betrekken,hij is zo'n einzelganger,zondert zich af,leeft in zijn gamewereld...
De ene jongen,pfff ook de naam vergeten,met de moeder die zoveel rookte en waarvan de puppy naar hem toe kwam,vind ik een schat van een jongen,gewoon wat aandacht en je hebt niets met hem te doen volgens mij,die moeder moet aan zichzelf werken daar zit het probleem,niet bij die jongen.
Volgende week weer kijken......
vrijdag 16 januari 2009 om 21:30
ElleMichelle, ik dacht echt precies hetzelfde. Dat Kiki dr vader dr vader niet is. Ben benieuwd of we gelijk krijgen. Het zou wel heel triest zijn. Stel je toch eens voor....
Die jongen van die moeder die zoveel rookt, Diane heet ze, die vind ik ook niet zo extreem. Gewoon een dwarse puber die geen leiding krijgt. Die moeder moet inderdaad aan zichzelf werken, en die jongen mist volgens mij ook wel echt een vader in huis.
Die jongen van die moeder die zoveel rookt, Diane heet ze, die vind ik ook niet zo extreem. Gewoon een dwarse puber die geen leiding krijgt. Die moeder moet inderdaad aan zichzelf werken, en die jongen mist volgens mij ook wel echt een vader in huis.
dinsdag 20 januari 2009 om 21:02
Nou, dat viel mee, Kiki d'r vader is gewoon nog d'r vader .
Ik vind het steeds zo aangrijpend om te zien dat die kinderen eigenlijk zo ongelukkig zijn. En dat dat komt door de ouders, die daar zelfstandig geen verandering in hebben kunnen brengen. Sterker nog, ze hebben het zo ver laten komen dat ze nu hier zitten. Ik mag toch hopen dat ik het met mijn eigen kinderen beter doe dan die mensen daar.
Die vader van die gamer bijvoorbeeld, die jongen kan zijn vader niet eens aankijken. Als ik zo'n hekel aan iemand heb dat ik hem niet aan kan kijken, dan betekent dat meestal dat ik minachting voel. In ieder geval geen respect. En die moeder, heeft die dat dan nooit door gehad? Dat die vader misschien zelf ook zo opgevoed is, a la, maar die moeder heeft er toch ook een mening over?
Ik vind het steeds zo aangrijpend om te zien dat die kinderen eigenlijk zo ongelukkig zijn. En dat dat komt door de ouders, die daar zelfstandig geen verandering in hebben kunnen brengen. Sterker nog, ze hebben het zo ver laten komen dat ze nu hier zitten. Ik mag toch hopen dat ik het met mijn eigen kinderen beter doe dan die mensen daar.
Die vader van die gamer bijvoorbeeld, die jongen kan zijn vader niet eens aankijken. Als ik zo'n hekel aan iemand heb dat ik hem niet aan kan kijken, dan betekent dat meestal dat ik minachting voel. In ieder geval geen respect. En die moeder, heeft die dat dan nooit door gehad? Dat die vader misschien zelf ook zo opgevoed is, a la, maar die moeder heeft er toch ook een mening over?
