Entertainment
alle pijlers
Geef mij nu je angst
vrijdag 24 oktober 2014 om 11:42
Nieuw bij RTL 4
Urenlang handen wassen, vijf keer controleren of de deur wel echt dichtzit. Een dwangstoornis is bijzonder ingrijpend. In het programma Geef Mij Nu Je Angst laat Irene Moors zien hoe moeilijk het is. Samen met hulpverleners leren mensen weer grip te krijgen op hun leven. Irene: "Ik hoop dat wij de mensen in dit programma hun leven weer een beetje kunnen teruggeven".
Aanstaande dinsdag om 21.30 uur.
Gaan jullie ook kijken?
Ik weet nog niet wat ik ervan moet denken dat Irene Moors het presenteert maar we zullen het zien.
Urenlang handen wassen, vijf keer controleren of de deur wel echt dichtzit. Een dwangstoornis is bijzonder ingrijpend. In het programma Geef Mij Nu Je Angst laat Irene Moors zien hoe moeilijk het is. Samen met hulpverleners leren mensen weer grip te krijgen op hun leven. Irene: "Ik hoop dat wij de mensen in dit programma hun leven weer een beetje kunnen teruggeven".
Aanstaande dinsdag om 21.30 uur.
Gaan jullie ook kijken?
Ik weet nog niet wat ik ervan moet denken dat Irene Moors het presenteert maar we zullen het zien.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
vrijdag 24 oktober 2014 om 19:43
quote:gladoortje74 schreef op 24 oktober 2014 @ 19:34:
@Mylene
valerie, als er een ongeluk is, zie je toch wel vaker een heleboel
mensen die gaan staan kijken maar die gaan niet altijd meteen ook
helpen. Mensen zijn nieuwsgierig maar zappen ook zo weer verder. Ik heb
het idee dat sommige mensen naar zo'n programma kijken, er hard om
moeten lachen en in real live de mensen zouden kwetsen.
Het is wel erg intiem om op tv te laten zien, je ziet mensen op hun
kwetsbaarst. En ergens heb ik daar altijd moeite mee, mag je dat wel op
tv laten zien? Maar misschien maakt het wel verschil hoeveel ze
uitleggen in het programma. Zou ik toch moeten gaan kijken.
Ik bedoel met helpen ook niet dat mensen iets kunnen doen voor ze maar
ik bedoel meer dat mensen niet per se meer begrip gaan krijgen voor
iemand met een angststoornis door dit programma. Ik leg het misschien
niet goed uit. Ik denk niet dat de mensen met een angststoornis meer
vrienden zullen krijgen na het programma, al is dat het doel ook niet.
Ze krijgen even aandacht en dan gaat iedereen weer over tot de orde van
de dag. Maar het is voor die mensen een gevecht van vele jaren en
misschien komen ze er ook niet meer vanaf.
Tuurlijk is dat ook vaak aan de hand dat mensen door een programma niet meer begrip voor iemand zou krijgen.
Wel is het verschil wat de insteek van een programma is. Als voorbeeld Geer en Goor die de aandacht vestigen op eenzame ouderen, waar je later hoort hoeveel geld is gedoneerd en hoeveel extra vrijwilligers. Hun rode draad is werving van geld en vrijwilligers.
Bij donor programma`s ligt weer de uitdaging mensen te overtuigen om na overlijden hun organen te doneren.
Maar tevens zijn er programma`s die (m.i.) een persoon helpt maar verder ook als `entertainment` bedoelt zijn. Rtl 4 is er goed in. Alle programma`s als Help..... mijn man is klusser, heeft een hobby, burenruzie, dubbeltje op zijn kant, en nog 100 programma`s. Denk meer bedoelt als vermaak en hulp aan dat koppel maar niet als geheel om mensen in het algemeen te helpen die met zoiets te kampen hebben. Denk ik dan hoor.
@Mylene
valerie, als er een ongeluk is, zie je toch wel vaker een heleboel
mensen die gaan staan kijken maar die gaan niet altijd meteen ook
helpen. Mensen zijn nieuwsgierig maar zappen ook zo weer verder. Ik heb
het idee dat sommige mensen naar zo'n programma kijken, er hard om
moeten lachen en in real live de mensen zouden kwetsen.
Het is wel erg intiem om op tv te laten zien, je ziet mensen op hun
kwetsbaarst. En ergens heb ik daar altijd moeite mee, mag je dat wel op
tv laten zien? Maar misschien maakt het wel verschil hoeveel ze
uitleggen in het programma. Zou ik toch moeten gaan kijken.
Ik bedoel met helpen ook niet dat mensen iets kunnen doen voor ze maar
ik bedoel meer dat mensen niet per se meer begrip gaan krijgen voor
iemand met een angststoornis door dit programma. Ik leg het misschien
niet goed uit. Ik denk niet dat de mensen met een angststoornis meer
vrienden zullen krijgen na het programma, al is dat het doel ook niet.
Ze krijgen even aandacht en dan gaat iedereen weer over tot de orde van
de dag. Maar het is voor die mensen een gevecht van vele jaren en
misschien komen ze er ook niet meer vanaf.
Tuurlijk is dat ook vaak aan de hand dat mensen door een programma niet meer begrip voor iemand zou krijgen.
Wel is het verschil wat de insteek van een programma is. Als voorbeeld Geer en Goor die de aandacht vestigen op eenzame ouderen, waar je later hoort hoeveel geld is gedoneerd en hoeveel extra vrijwilligers. Hun rode draad is werving van geld en vrijwilligers.
Bij donor programma`s ligt weer de uitdaging mensen te overtuigen om na overlijden hun organen te doneren.
Maar tevens zijn er programma`s die (m.i.) een persoon helpt maar verder ook als `entertainment` bedoelt zijn. Rtl 4 is er goed in. Alle programma`s als Help..... mijn man is klusser, heeft een hobby, burenruzie, dubbeltje op zijn kant, en nog 100 programma`s. Denk meer bedoelt als vermaak en hulp aan dat koppel maar niet als geheel om mensen in het algemeen te helpen die met zoiets te kampen hebben. Denk ik dan hoor.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
vrijdag 24 oktober 2014 om 20:07
Nee, ik ga niet kijken. Ik begrijp dit soort dwangneuroses niet en erger me dan alleen maar de hele tijd. Dan denk ik van: mens doe eens normaal, realiseer je wat dit voor je partner en kinderen betekent. Ik kan me namelijk niet inleven in iemand die 50 keer zijn handen wast. Ik ontken niet dat het probleem bestaat, maar ik snap het gewoon niet.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
vrijdag 24 oktober 2014 om 20:15
Het
hoeft ook niet per se een hele groep mensen te helpen van mij hoor. Dat
gaat ook niet echt. Al doen Geer en Goor dat heel goed idd.
Ik vraag me wel af of de mensen die meedoen aan een dubbeltje op zijn
kant ed en geef mij nu je angst, geen spijt achteraf hebben, iedereen
herkent je misschien op straat. Dat zou men van tevoren kunnen vergeten,
dat dat best lastig kan zijn. Ik denk aan (toekomstige) werkgevers of
klanten van een eigen bedrijf. Het is dan wel fascinerend om te zien
maar zo iemand bv een baan aanbieden is weer vers twee.
Ikzelf heb voordat ik werd afgekeurd nooit iemand over mijn
angststoornis verteld iig, je wilt niet dat een werkgever erachter komt.
Maar misschien heb ik me daar wel in vergist hoor. Wie weet draagt het
wel wat bij aan begrip voor mensen met een dwang of angststoornis, dat
zou natuurlijk mooi zijn.
hoeft ook niet per se een hele groep mensen te helpen van mij hoor. Dat
gaat ook niet echt. Al doen Geer en Goor dat heel goed idd.
Ik vraag me wel af of de mensen die meedoen aan een dubbeltje op zijn
kant ed en geef mij nu je angst, geen spijt achteraf hebben, iedereen
herkent je misschien op straat. Dat zou men van tevoren kunnen vergeten,
dat dat best lastig kan zijn. Ik denk aan (toekomstige) werkgevers of
klanten van een eigen bedrijf. Het is dan wel fascinerend om te zien
maar zo iemand bv een baan aanbieden is weer vers twee.
Ikzelf heb voordat ik werd afgekeurd nooit iemand over mijn
angststoornis verteld iig, je wilt niet dat een werkgever erachter komt.
Maar misschien heb ik me daar wel in vergist hoor. Wie weet draagt het
wel wat bij aan begrip voor mensen met een dwang of angststoornis, dat
zou natuurlijk mooi zijn.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
zaterdag 25 oktober 2014 om 18:02
zaterdag 25 oktober 2014 om 20:50
quote:Re__ske schreef op 25 oktober 2014 @ 18:02:
Het programma kan voor bepaalde mensen ook leerzaam zijn. Zo van: hey, dat heb ik ook, moet ik misschien eens iets mee gaan doen. ( In de zin van behandeling). Gaat voor mezelf nu ook nog wel gelden...
Oh dus voor jou gaan deze afleveringen wel heftig worden? (verwacht je)
Wel goed dat je het een kans geeft.
Het programma kan voor bepaalde mensen ook leerzaam zijn. Zo van: hey, dat heb ik ook, moet ik misschien eens iets mee gaan doen. ( In de zin van behandeling). Gaat voor mezelf nu ook nog wel gelden...
Oh dus voor jou gaan deze afleveringen wel heftig worden? (verwacht je)
Wel goed dat je het een kans geeft.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zondag 26 oktober 2014 om 11:10
Ikhad eigenlijk moeten schrijven: gaat voor mezelf misschien ook nog wel gelden.
Ik bedoel meer: als je leeft met een angststoornis en het wordt steeds erger, dan heb je zelf op een bepaald moment denk ik niet meer door hoe erg het je leven beheerst. Als je dat programma ziet en je denkt steeds: Hee, dat heb ik ook, dan ga je misschien inzien hoe abnormaal je bezig bent.
Het lastige met mijn fobie vind ik dat ik niemand ken die het fijn / leuk vindt om over te geven. Dus ik ben geneigd om te denken: "Ja ik vind het niet fijn, maar wie vindt dat wel." En ik vind niet dat het mijn leven beheerst, daarom heb ik er nooit echt wat aan gedaan. Wel heb ik fases dat het erger is en dat zijn de momenten waarop ik denk: "Misschien wordt het toch een tijd dat..."
Ik bedoel meer: als je leeft met een angststoornis en het wordt steeds erger, dan heb je zelf op een bepaald moment denk ik niet meer door hoe erg het je leven beheerst. Als je dat programma ziet en je denkt steeds: Hee, dat heb ik ook, dan ga je misschien inzien hoe abnormaal je bezig bent.
Het lastige met mijn fobie vind ik dat ik niemand ken die het fijn / leuk vindt om over te geven. Dus ik ben geneigd om te denken: "Ja ik vind het niet fijn, maar wie vindt dat wel." En ik vind niet dat het mijn leven beheerst, daarom heb ik er nooit echt wat aan gedaan. Wel heb ik fases dat het erger is en dat zijn de momenten waarop ik denk: "Misschien wordt het toch een tijd dat..."
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
dinsdag 28 oktober 2014 om 08:14
quote:Re__ske schreef op 26 oktober 2014 @ 11:10:
Ikhad eigenlijk moeten schrijven: gaat voor mezelf misschien ook nog wel gelden.
Ik bedoel meer: als je leeft met een angststoornis en het wordt steeds erger, dan heb je zelf op een bepaald moment denk ik niet meer door hoe erg het je leven beheerst. Als je dat programma ziet en je denkt steeds: Hee, dat heb ik ook, dan ga je misschien inzien hoe abnormaal je bezig bent.
Het lastige met mijn fobie vind ik dat ik niemand ken die het fijn / leuk vindt om over te geven. Dus ik ben geneigd om te denken: "Ja ik vind het niet fijn, maar wie vindt dat wel." En ik vind niet dat het mijn leven beheerst, daarom heb ik er nooit echt wat aan gedaan. Wel heb ik fases dat het erger is en dat zijn de momenten waarop ik denk: "Misschien wordt het toch een tijd dat..."Ja ik denk als een fobie/angst/stoornis enz een belemmering wordt om te doen wat je eigenlijk zou willen, dat het dan tijd wordt om aan de bel te trekken.
Ikhad eigenlijk moeten schrijven: gaat voor mezelf misschien ook nog wel gelden.
Ik bedoel meer: als je leeft met een angststoornis en het wordt steeds erger, dan heb je zelf op een bepaald moment denk ik niet meer door hoe erg het je leven beheerst. Als je dat programma ziet en je denkt steeds: Hee, dat heb ik ook, dan ga je misschien inzien hoe abnormaal je bezig bent.
Het lastige met mijn fobie vind ik dat ik niemand ken die het fijn / leuk vindt om over te geven. Dus ik ben geneigd om te denken: "Ja ik vind het niet fijn, maar wie vindt dat wel." En ik vind niet dat het mijn leven beheerst, daarom heb ik er nooit echt wat aan gedaan. Wel heb ik fases dat het erger is en dat zijn de momenten waarop ik denk: "Misschien wordt het toch een tijd dat..."Ja ik denk als een fobie/angst/stoornis enz een belemmering wordt om te doen wat je eigenlijk zou willen, dat het dan tijd wordt om aan de bel te trekken.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 28 oktober 2014 om 21:45
Ik vind het een goede zaak dat er meer aandacht is voor dit soort dingen. Je ziet nu wat er achter zo'n stoornis schuilgaat. Je hele leven wordt erdoor beheerst, mensen realiseren zich dat (te) vaak niet en gaan bijzonder pijnlijke en, sorry, domme opmerkingen maken. "Mens, doe eens normaal..?" Als ze dat kon zou ze dat direct doen, dat hoor je toch? Niemand kiest hiervoor, niemand. Je word eenzaam, want je kunt niet weg. Niet werken, geen avondje uit, dit is een vreselijke stoornis. Ik heb erg te doen met deze vrouw en vind het dapper, ongelooflijk dapper zelfs, dat ze hulp zoekt en het nog op tv doet ook! Hier gaat ze veel mensen mee helpen.
Confidence is not; "I know they'll like me". Confidence is; "I'll be fine if they don't".
dinsdag 28 oktober 2014 om 21:50
quote:jackie_o schreef op 28 oktober 2014 @ 21:45:
Ik vind het een goede zaak dat er meer aandacht is voor dit soort dingen. Je ziet nu wat er achter zo'n stoornis schuilgaat. Je hele leven wordt erdoor beheerst, mensen realiseren zich dat (te) vaak niet en gaan bijzonder pijnlijke en, sorry, domme opmerkingen maken. "Mens, doe eens normaal..?" Als ze dat kon zou ze dat direct doen, dat hoor je toch? Niemand kiest hiervoor, niemand. Je word eenzaam, want je kunt niet weg. Niet werken, geen avondje uit, dit is een vreselijke stoornis. Ik heb erg te doen met deze vrouw en vind het dapper, ongelooflijk dapper zelfs, dat ze hulp zoekt en het nog op tv doet ook! Hier gaat ze veel mensen mee helpen.Hier ben ik het wel mee eens. Hier is het ontstaan vanuit PTSS en het werkt als ik het de kop indruk. Hier kunnen we mee leven maar we hebben ook nooit door lopen sukkelen. Zij wel.
Ik vind het een goede zaak dat er meer aandacht is voor dit soort dingen. Je ziet nu wat er achter zo'n stoornis schuilgaat. Je hele leven wordt erdoor beheerst, mensen realiseren zich dat (te) vaak niet en gaan bijzonder pijnlijke en, sorry, domme opmerkingen maken. "Mens, doe eens normaal..?" Als ze dat kon zou ze dat direct doen, dat hoor je toch? Niemand kiest hiervoor, niemand. Je word eenzaam, want je kunt niet weg. Niet werken, geen avondje uit, dit is een vreselijke stoornis. Ik heb erg te doen met deze vrouw en vind het dapper, ongelooflijk dapper zelfs, dat ze hulp zoekt en het nog op tv doet ook! Hier gaat ze veel mensen mee helpen.Hier ben ik het wel mee eens. Hier is het ontstaan vanuit PTSS en het werkt als ik het de kop indruk. Hier kunnen we mee leven maar we hebben ook nooit door lopen sukkelen. Zij wel.
dinsdag 28 oktober 2014 om 21:57
quote:jackie_o schreef op 28 oktober 2014 @ 21:45:
Ik vind het een goede zaak dat er meer aandacht is voor dit soort dingen. Je ziet nu wat er achter zo'n stoornis schuilgaat. Je hele leven wordt erdoor beheerst, mensen realiseren zich dat (te) vaak niet en gaan bijzonder pijnlijke en, sorry, domme opmerkingen maken. "Mens, doe eens normaal..?" Als ze dat kon zou ze dat direct doen, dat hoor je toch? Niemand kiest hiervoor, niemand. Je word eenzaam, want je kunt niet weg. Niet werken, geen avondje uit, dit is een vreselijke stoornis. Ik heb erg te doen met deze vrouw en vind het dapper, ongelooflijk dapper zelfs, dat ze hulp zoekt en het nog op tv doet ook! Hier gaat ze veel mensen mee helpen.
Zeker goed om hier aandacht aan te besteden, ik krijg er alleen helemaal de kriebels van.....
Chapeau voor haar intens lieve vriend die dit al zo lang volhoudt.
Ik vind het een goede zaak dat er meer aandacht is voor dit soort dingen. Je ziet nu wat er achter zo'n stoornis schuilgaat. Je hele leven wordt erdoor beheerst, mensen realiseren zich dat (te) vaak niet en gaan bijzonder pijnlijke en, sorry, domme opmerkingen maken. "Mens, doe eens normaal..?" Als ze dat kon zou ze dat direct doen, dat hoor je toch? Niemand kiest hiervoor, niemand. Je word eenzaam, want je kunt niet weg. Niet werken, geen avondje uit, dit is een vreselijke stoornis. Ik heb erg te doen met deze vrouw en vind het dapper, ongelooflijk dapper zelfs, dat ze hulp zoekt en het nog op tv doet ook! Hier gaat ze veel mensen mee helpen.
Zeker goed om hier aandacht aan te besteden, ik krijg er alleen helemaal de kriebels van.....
Chapeau voor haar intens lieve vriend die dit al zo lang volhoudt.
dinsdag 28 oktober 2014 om 21:57
dinsdag 28 oktober 2014 om 21:58
Uh, bij het boodschappen doen, heb ik ook wel wat een volgorde op de band. Eerst de zware dingen en dat de lichte dingen en als laatste de breekbare/kwetsbare (koekjes, fruit) Dat pakt immers wel zo makkelijk in.
Thee - en handdoeken ed. heb ik ook op bepaalde stapeltjes.
Ik vind aan bovenstaande niets vreemds.
Karin pakt liever een vieze theedoek van boven tussen de vieze was uit (heeft misschien wel tegen een onderbroek aan gelegen) dan dat ze er één van de vele schone pakt.
Dat hij niet in z'n eigen kasten mag vind ik wel erg.
Ik vraag mij af hoe het dan eerst ging. Ik begrijp dat zij bij hem is ingetrokken.
Thee - en handdoeken ed. heb ik ook op bepaalde stapeltjes.
Ik vind aan bovenstaande niets vreemds.
Karin pakt liever een vieze theedoek van boven tussen de vieze was uit (heeft misschien wel tegen een onderbroek aan gelegen) dan dat ze er één van de vele schone pakt.
Dat hij niet in z'n eigen kasten mag vind ik wel erg.
Ik vraag mij af hoe het dan eerst ging. Ik begrijp dat zij bij hem is ingetrokken.
dinsdag 28 oktober 2014 om 22:00
Ik heb zelf een sociale fobie gehad. Opgelopen na ontslag. In 1 klap was ik alles kwijt: mijn baan, al mijn sociale contacten, en mijn zorgeloze bestaan. Mijn geestelijke gezondheid. Ik was van de 1 op de andere dag een ander mens. Ik werkte in een kroeg, nota bene, en ineens durfde ik de straat niet meer op. Ik ben therapie gegaan en heb keihard aan mezelf moeten werken, oa jeugd met schizofrene moeder moeten verwerken. Ik werd geestelijk mishandeld door haar en toch heb ik altijd voor haar klaargestaan, elke psychose, altijd. En nooit deed ik het goed. Niemand van mijn vriendengroep wist dit, en niemand vroeg ernaar. Niemand vroeg zich af waar mijn angsten vandaan kwamen. Ze zeiden maar 1 ding tegen me: jij spoort niet. Ik zit nu al 13 jaar zonder werk en ben verschrikkelijk eenzaam geworden. Hoewel ik niet meer ziek ben durf ik nog steeds niet alles. Uitgaan, bijvoorbeeld, omdat ik de mensen van vroeger weer tegen kan komen. Ik wil het zo graag, ik mis het zo erg, maar er is niemand meer die met me meegaat. Ik weet niet meer hoe ik verder moet. Er waren ook mensen die tegen mij zeiden "doe gewoon normaal". Hoe kan ik die mensen ooit, ooit uitleggen wat ik heb doorstaan de afgelopen jaren? Ik kan het niet! Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, zeggen, hoe ik me moet opstellen als ik ze zie. En daarom blijf ik thuis.
Confidence is not; "I know they'll like me". Confidence is; "I'll be fine if they don't".
