
het drama van.....

dinsdag 23 augustus 2011 om 20:50
quote:_69_ schreef op 23 augustus 2011 @ 10:43:
dat zei die francien in ieder geval toen men vroeg waarom ze 7 kinderen had. Toen antwoordde ze 'Zeven is toch niet veel? Mijn zus heeft er 12!'
Alsof het een wedstrijd was idd.
Het leek ook wel of niemand in die buurt ooit een tandarts bezocht. Leek wel of m.u.v. de moeder-medeslachtoffer niemand van de families meer dan 3 tanden in de mond had
dat zei die francien in ieder geval toen men vroeg waarom ze 7 kinderen had. Toen antwoordde ze 'Zeven is toch niet veel? Mijn zus heeft er 12!'
Alsof het een wedstrijd was idd.
Het leek ook wel of niemand in die buurt ooit een tandarts bezocht. Leek wel of m.u.v. de moeder-medeslachtoffer niemand van de families meer dan 3 tanden in de mond had
woensdag 24 augustus 2011 om 14:02
@ Zanne: volgens mij is dat 'overgebleven' meisje gewoon bij haar moeder blijven wonen. Aan het einde van de docu zegt die nieuwe vriend van de moeder namelijk iets als: 'ik probeer beide dames een goed leven te geven want dat hebben ze verdiend na alles wat ze hebben meegemaakt'.
Hoe verschrikkelijk ik de gebeurtenis ook vind, stiekem bekruipt me ook een beetje het gevoel dat de kinderen misschien haast wel beter af zijn. Ik bedoel: een vader die zwaar aan de drank is, een moeder die alleen maar aan het gokken is. Wat voor leven hadden die kinderen in godsnaam?!
De moeder maakt op mij ook een nogal dubieuze indruk ('dat kind bleef aan het raam plakken') maar misschien komt het door het trauma i.c.m. de zwakbegaafdheid.
Ik had het vooral verschrikkelijk te doen met de medewerkers van de hulpdiensten. Wat ontzettend traumatisch moet dit voor hun zijn. Wij maken ons er een voorstelling van aan de hand van de verhalen uit deze docu, maar die mannen hebben de echte beelden die altijd door hun hoofd zullen blijven spoken...
Hoe verschrikkelijk ik de gebeurtenis ook vind, stiekem bekruipt me ook een beetje het gevoel dat de kinderen misschien haast wel beter af zijn. Ik bedoel: een vader die zwaar aan de drank is, een moeder die alleen maar aan het gokken is. Wat voor leven hadden die kinderen in godsnaam?!
De moeder maakt op mij ook een nogal dubieuze indruk ('dat kind bleef aan het raam plakken') maar misschien komt het door het trauma i.c.m. de zwakbegaafdheid.
Ik had het vooral verschrikkelijk te doen met de medewerkers van de hulpdiensten. Wat ontzettend traumatisch moet dit voor hun zijn. Wij maken ons er een voorstelling van aan de hand van de verhalen uit deze docu, maar die mannen hebben de echte beelden die altijd door hun hoofd zullen blijven spoken...
woensdag 24 augustus 2011 om 17:49
quote:sisa schreef op 24 augustus 2011 @ 14:02:
@ Zanne: volgens mij is dat 'overgebleven' meisje gewoon bij haar moeder blijven wonen. Aan het einde van de docu zegt die nieuwe vriend van de moeder namelijk iets als: 'ik probeer beide dames een goed leven te geven want dat hebben ze verdiend na alles wat ze hebben meegemaakt'.
Hoe verschrikkelijk ik de gebeurtenis ook vind, stiekem bekruipt me ook een beetje het gevoel dat de kinderen misschien haast wel beter af zijn.
Ik bedoel: een vader die zwaar aan de drank is, een moeder die alleen maar aan het gokken is. Wat voor leven hadden die kinderen in godsnaam?!
De moeder maakt op mij ook een nogal dubieuze indruk ('dat kind bleef aan het raam plakken') maar misschien komt het door het trauma i.c.m. de zwakbegaafdheid.
Ik had het vooral verschrikkelijk te doen met de medewerkers van de hulpdiensten. Wat ontzettend traumatisch moet dit voor hun zijn. Wij maken ons er een voorstelling van aan de hand van de verhalen uit deze docu, maar die mannen hebben de echte beelden die altijd door hun hoofd zullen blijven spoken...Wat een vreselijke opmerking!!
@ Zanne: volgens mij is dat 'overgebleven' meisje gewoon bij haar moeder blijven wonen. Aan het einde van de docu zegt die nieuwe vriend van de moeder namelijk iets als: 'ik probeer beide dames een goed leven te geven want dat hebben ze verdiend na alles wat ze hebben meegemaakt'.
Hoe verschrikkelijk ik de gebeurtenis ook vind, stiekem bekruipt me ook een beetje het gevoel dat de kinderen misschien haast wel beter af zijn.
Ik bedoel: een vader die zwaar aan de drank is, een moeder die alleen maar aan het gokken is. Wat voor leven hadden die kinderen in godsnaam?!
De moeder maakt op mij ook een nogal dubieuze indruk ('dat kind bleef aan het raam plakken') maar misschien komt het door het trauma i.c.m. de zwakbegaafdheid.
Ik had het vooral verschrikkelijk te doen met de medewerkers van de hulpdiensten. Wat ontzettend traumatisch moet dit voor hun zijn. Wij maken ons er een voorstelling van aan de hand van de verhalen uit deze docu, maar die mannen hebben de echte beelden die altijd door hun hoofd zullen blijven spoken...Wat een vreselijke opmerking!!
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
woensdag 24 augustus 2011 om 18:01
Ik heb het niet gezien en ga het ook niet terugkijken via uitzending gemist uit zelfbescherming. De tranen staan nu al in mijn ogen na het lezen van dit topic. Wat een vreselijk verdriet . Wel heb ik het hier genoemde het drama van Zoetermeer gezien. Ik werd kotsmisselijk toen de moeder/oma van de vermoorde dochter/kleinkinderen vertelde dat de rechter tijdens de rechtzaak aan de dader vroeg. Gaat het wel meneer heeft u uw boterhammetje wel gehad? :puke: daar draait je maag toch van om.
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.
woensdag 24 augustus 2011 om 19:17
Dat vond ik ook een erge opmerking Charlotte. Hoe kun je nu medeleven hebben met zo'n enorme lulhannes die gewoon willens en wetens zijn mooie vrouw en kindjes heeft vermoord omdat meneer eeen nieuwe vriendin had. Dat mocht niet uit komen dus moesten ze dood en ging hij ze begraven. Terwijl hij de lijken in de auto had zette hij even Holiday van Madonna op. Bah. Zo walchelijk,
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
woensdag 24 augustus 2011 om 19:20
quote:Eindeloos schreef op 24 augustus 2011 @ 17:49:
[...]
Wat een vreselijke opmerking!!
Waarom?
Het is niet mijn gedachte, maar ik kan het ergens wel begrijpen. Kijk, die kindjes moesten niet dood en zeker niet op deze oh zo erge manier. Maar het is wel zo dat ze ook een vreselijk leven hadden voor dit gebeurde. Iemand had in moeten grijpen. |Moeder, opa, oma, de juffrouw van school. Weet ik wie. Iemand. Maar dat gebeurde helaas niet.
[...]
Wat een vreselijke opmerking!!
Waarom?
Het is niet mijn gedachte, maar ik kan het ergens wel begrijpen. Kijk, die kindjes moesten niet dood en zeker niet op deze oh zo erge manier. Maar het is wel zo dat ze ook een vreselijk leven hadden voor dit gebeurde. Iemand had in moeten grijpen. |Moeder, opa, oma, de juffrouw van school. Weet ik wie. Iemand. Maar dat gebeurde helaas niet.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
woensdag 24 augustus 2011 om 21:13
quote:Re__ske schreef op 24 augustus 2011 @ 19:20:
[...]
Waarom?
Het is niet mijn gedachte, maar ik kan het ergens wel begrijpen. Kijk, die kindjes moesten niet dood en zeker niet op deze oh zo erge manier. Maar het is wel zo dat ze ook een vreselijk leven hadden voor dit gebeurde. Iemand had in moeten grijpen. |Moeder, opa, oma, de juffrouw van school. Weet ik wie. Iemand. Maar dat gebeurde helaas niet.
Ik kan mij ook wel vinden in die opmerking hoe hard ook
Tenminste, ik moet bekennen dat het door mijn hoofd schoot
[...]
Waarom?
Het is niet mijn gedachte, maar ik kan het ergens wel begrijpen. Kijk, die kindjes moesten niet dood en zeker niet op deze oh zo erge manier. Maar het is wel zo dat ze ook een vreselijk leven hadden voor dit gebeurde. Iemand had in moeten grijpen. |Moeder, opa, oma, de juffrouw van school. Weet ik wie. Iemand. Maar dat gebeurde helaas niet.
Ik kan mij ook wel vinden in die opmerking hoe hard ook
Tenminste, ik moet bekennen dat het door mijn hoofd schoot
Frankly my dear, I don"t give a damn

woensdag 24 augustus 2011 om 23:39
Lieve Mamamoon,
Hoe gaat het met je? Na zo'n heftige uitzending zal alles uit het verleden waar je nog mee dealt wel heel heftig omhoog zijn gekomen.
Ik weet niet goed wat te zeggen maar ik denk aan je, ondanks dat ik je niet ken. Nou nog maar een welgemeende .
Als er iets is, je weet dat je hier ook je hart mag luchten he! XXX
Hoe gaat het met je? Na zo'n heftige uitzending zal alles uit het verleden waar je nog mee dealt wel heel heftig omhoog zijn gekomen.
Ik weet niet goed wat te zeggen maar ik denk aan je, ondanks dat ik je niet ken. Nou nog maar een welgemeende .
Als er iets is, je weet dat je hier ook je hart mag luchten he! XXX
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven

vrijdag 26 augustus 2011 om 10:28
maandag 29 augustus 2011 om 11:00
Aflevering vanavond;
In de laatste aflevering van Het drama van... staat de schoolmoord in het Brabantse dorp Hoogerheid centraal. Een onbekende man dringt op 1 december 2006 een school binnen en vermoordt de pas achtjarige Jesse Dingemans. Het nieuws komt aan als een mokerslag. Sinds wanneer zijn kinderen niet meer veilig binnen de muren van hun eigen schoolgebouw?
Groot gemis
Voor het eerst praten de moeder van Jesse en zijn juf over de nachtmerrie waarin zij verzeild raakten. Hoe gaan zij om met dit verlies en hoe pakken zij de draad weer op? “Het moet gewoon, de anderen hebben er niets aan als ik in mijn bed blijf liggen”, verklaart moeder Ingrid. “Je moet proberen er toch weer te zijn voor je kinderen, je man en de familie. Het gemis van Jesse is heel groot. Hem is zoveel afgenomen, hij had nog zoveel moeten meemaken en dat is iets waar ik steeds aan denk.”
In de laatste aflevering van Het drama van... staat de schoolmoord in het Brabantse dorp Hoogerheid centraal. Een onbekende man dringt op 1 december 2006 een school binnen en vermoordt de pas achtjarige Jesse Dingemans. Het nieuws komt aan als een mokerslag. Sinds wanneer zijn kinderen niet meer veilig binnen de muren van hun eigen schoolgebouw?
Groot gemis
Voor het eerst praten de moeder van Jesse en zijn juf over de nachtmerrie waarin zij verzeild raakten. Hoe gaan zij om met dit verlies en hoe pakken zij de draad weer op? “Het moet gewoon, de anderen hebben er niets aan als ik in mijn bed blijf liggen”, verklaart moeder Ingrid. “Je moet proberen er toch weer te zijn voor je kinderen, je man en de familie. Het gemis van Jesse is heel groot. Hem is zoveel afgenomen, hij had nog zoveel moeten meemaken en dat is iets waar ik steeds aan denk.”
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven