Entertainment
alle pijlers
Over mijn lijk 2012
zaterdag 27 februari 2010 om 15:36
De vierde serie alweer en weer terug van een seizoen weggeweest als presentator PATRICK LODIERS
Van de vorige 3 series leeft alleen Wiebe nog
Je bent jong, in de kracht van je leven, maar je hebt te horen gekregen dat je niet lang meer te leven hebt. Wat dan?
In Over Mijn Lijk worden 5 jonge mensen gevolgd die ongeneeslijk ziek zijn, maar toch alles uit het leven proberen te halen. Inmiddels zijn er al drie series van het programma op TV uitgezonden. Ook het vierde seizoen wordt gepresenteerd door Patrick Lodiers.
Over Mijn Lijk zie je vanaf 16 augustus iedere donderdag 22:20 uur bij BNN op 1! #overmijnlijk
Dit seizoen volgen we Marieke, Ronald, Amber, Mehtap en Jip.
Marieke:
"Mijn naam is Marieke en ik ben 37 jaar. In 2009 werd er eierstokkanker bij mij geconstateerd. Na enkele chemo’s en een zware operatie leek de kanker te zijn verdwenen. Helaas… in november 2010 was de kanker terug. ‘Als je het positief benadert, heb je nog 2 jaar’, zeiden de doktoren. Dat was natuurlijk schrikken. Ik heb er meer vertrouwen in. En wat zegt ’t eigenlijk zo’n prognose? Er is uiteindelijk maar één iemand die bepaalt of mijn leven klaar is en dat ben ik. Maar goed, het is ook een beetje naïef te denken dat ik de tachtig nog haal. En dus bereid ik me langzamerhand voor op wat onvermijdelijk is. Het ‘ooit’ wat ik had, is er niet meer en als het er nog wel is, dan is het naar voren geschoven. En dus focus ik me op alle dingen die ik nog zou willen doen en plan ik die nu op korte termijn. Daarom heb ik een ‘bucketlist’ gemaakt. Zo wil ik nog een keer op een brommer rijden, bridgen met bejaarden, op safari gaan en een zeehond vrijlaten. Iets wat hoog bovenaan de lijst staat is dat ik nog wil trouwen. En dat ga ik doen met mijn liefde Lukas!"
Ronald:
"Ik ben Ronald, 32 jaar en erg gelukkig met mijn vrouw Daniëlle. In februari 2010, twee weken nadat we erachter kwamen dat we in verwachting waren van ons dochtertje Evi, kreeg ik te horen dat ik darmkanker had, met uitzaaiingen in de lever. Zonder kans op genezing. Ik zei meteen: vanaf nu gaan we alleen nog maar leuke dingen doen. Ik ben meteen gestopt met werken en vanaf dat moment hebben Daniëlle en ik, en later met Evi, zoveel mogelijk geleefd, en daar gaan we, als het aan mij ligt, nog zo lang mogelijk mee door! Mijn passies zijn ijshockey en muziek. Ik bekijk veel ijshockeywedstrijden in binnen- en buitenland, en ik bezoek veel concerten. Met mijn band ‘The Liszt’ heb ik ook twee platen gemaakt en zelf veel opgetreden. Mijn humor is de zwarte, dus fijngevoelige mensen, wees gewaarschuwd…"
Amber:
"Ik ben Amber en ik ben 18 jaar. Zonder ooit met asbest in aanraking te zijn geweest, kreeg ik in maart 2010 te horen dat ik asbestkanker heb. Het was zo onwerkelijk. Eerst sta je elke dag in de turnzaal, want ik was fanatiek turnster, en dan ben je opeens ziek en kun je bijna niets meer. Dan blijkt het ook nog eens niet te genezen te zijn. Leuke activiteiten houden me op de been. Zoals winkelen met mijn moeder of het bezoeken van Nick & Simon concerten. Dat zijn mijn helden. Ik heb ze al een aantal keer ontmoet. Ik slaap zelfs onder een dekbed van ze!"
Mehtap:
"Mijn naam is Mehtap, ik ben 14 jaar en van oorsprong Turkse. Toen ik 9 jaar was kreeg ik heel erge pijn aan mijn nek. Een ruggenmergtumor was de veroorzaker en ik moest hieraan zo snel mogelijk geopereerd worden. Daar heb ik een dwarslaesie aan overgehouden. Maar ik wil het liefst zo normaal mogelijk leven. Ondanks mijn beperkingen. Het is nou eenmaal zo; ik kan er verder niets aan doen. Zo hou ik enorm van ‘hangen’ met vriendinnen op straat of thuis, lekker kletsen over van alles en nog wat. De islam is onze godsdienst. Mijn moeder vindt het belachelijk dat kanker taboe is onder de meeste moslims. Wij vinden dat je daar gewoon over moet kunnen praten hoor! Dat lucht ook lekker op soms!"
Jip:
"Ik ben Jip en ik ben 23 jaar. Op 23 juni 2008 kreeg ik te horen dat er botkanker in mijn pols zat. Vanaf het begin putte ik kracht uit de gedachte dat het leven je gebeurt terwijl je andere plannen maakt (quote John Lennon). Maar ja, oké, ik heb dus kanker. Daar heb ik geen invloed op. Het ergste wat er in mijn ogen kon gebeuren was mijn hand verliezen. Nou, weg is ie!"
Van de vorige 3 series leeft alleen Wiebe nog
Je bent jong, in de kracht van je leven, maar je hebt te horen gekregen dat je niet lang meer te leven hebt. Wat dan?
In Over Mijn Lijk worden 5 jonge mensen gevolgd die ongeneeslijk ziek zijn, maar toch alles uit het leven proberen te halen. Inmiddels zijn er al drie series van het programma op TV uitgezonden. Ook het vierde seizoen wordt gepresenteerd door Patrick Lodiers.
Over Mijn Lijk zie je vanaf 16 augustus iedere donderdag 22:20 uur bij BNN op 1! #overmijnlijk
Dit seizoen volgen we Marieke, Ronald, Amber, Mehtap en Jip.
Marieke:
"Mijn naam is Marieke en ik ben 37 jaar. In 2009 werd er eierstokkanker bij mij geconstateerd. Na enkele chemo’s en een zware operatie leek de kanker te zijn verdwenen. Helaas… in november 2010 was de kanker terug. ‘Als je het positief benadert, heb je nog 2 jaar’, zeiden de doktoren. Dat was natuurlijk schrikken. Ik heb er meer vertrouwen in. En wat zegt ’t eigenlijk zo’n prognose? Er is uiteindelijk maar één iemand die bepaalt of mijn leven klaar is en dat ben ik. Maar goed, het is ook een beetje naïef te denken dat ik de tachtig nog haal. En dus bereid ik me langzamerhand voor op wat onvermijdelijk is. Het ‘ooit’ wat ik had, is er niet meer en als het er nog wel is, dan is het naar voren geschoven. En dus focus ik me op alle dingen die ik nog zou willen doen en plan ik die nu op korte termijn. Daarom heb ik een ‘bucketlist’ gemaakt. Zo wil ik nog een keer op een brommer rijden, bridgen met bejaarden, op safari gaan en een zeehond vrijlaten. Iets wat hoog bovenaan de lijst staat is dat ik nog wil trouwen. En dat ga ik doen met mijn liefde Lukas!"
Ronald:
"Ik ben Ronald, 32 jaar en erg gelukkig met mijn vrouw Daniëlle. In februari 2010, twee weken nadat we erachter kwamen dat we in verwachting waren van ons dochtertje Evi, kreeg ik te horen dat ik darmkanker had, met uitzaaiingen in de lever. Zonder kans op genezing. Ik zei meteen: vanaf nu gaan we alleen nog maar leuke dingen doen. Ik ben meteen gestopt met werken en vanaf dat moment hebben Daniëlle en ik, en later met Evi, zoveel mogelijk geleefd, en daar gaan we, als het aan mij ligt, nog zo lang mogelijk mee door! Mijn passies zijn ijshockey en muziek. Ik bekijk veel ijshockeywedstrijden in binnen- en buitenland, en ik bezoek veel concerten. Met mijn band ‘The Liszt’ heb ik ook twee platen gemaakt en zelf veel opgetreden. Mijn humor is de zwarte, dus fijngevoelige mensen, wees gewaarschuwd…"
Amber:
"Ik ben Amber en ik ben 18 jaar. Zonder ooit met asbest in aanraking te zijn geweest, kreeg ik in maart 2010 te horen dat ik asbestkanker heb. Het was zo onwerkelijk. Eerst sta je elke dag in de turnzaal, want ik was fanatiek turnster, en dan ben je opeens ziek en kun je bijna niets meer. Dan blijkt het ook nog eens niet te genezen te zijn. Leuke activiteiten houden me op de been. Zoals winkelen met mijn moeder of het bezoeken van Nick & Simon concerten. Dat zijn mijn helden. Ik heb ze al een aantal keer ontmoet. Ik slaap zelfs onder een dekbed van ze!"
Mehtap:
"Mijn naam is Mehtap, ik ben 14 jaar en van oorsprong Turkse. Toen ik 9 jaar was kreeg ik heel erge pijn aan mijn nek. Een ruggenmergtumor was de veroorzaker en ik moest hieraan zo snel mogelijk geopereerd worden. Daar heb ik een dwarslaesie aan overgehouden. Maar ik wil het liefst zo normaal mogelijk leven. Ondanks mijn beperkingen. Het is nou eenmaal zo; ik kan er verder niets aan doen. Zo hou ik enorm van ‘hangen’ met vriendinnen op straat of thuis, lekker kletsen over van alles en nog wat. De islam is onze godsdienst. Mijn moeder vindt het belachelijk dat kanker taboe is onder de meeste moslims. Wij vinden dat je daar gewoon over moet kunnen praten hoor! Dat lucht ook lekker op soms!"
Jip:
"Ik ben Jip en ik ben 23 jaar. Op 23 juni 2008 kreeg ik te horen dat er botkanker in mijn pols zat. Vanaf het begin putte ik kracht uit de gedachte dat het leven je gebeurt terwijl je andere plannen maakt (quote John Lennon). Maar ja, oké, ik heb dus kanker. Daar heb ik geen invloed op. Het ergste wat er in mijn ogen kon gebeuren was mijn hand verliezen. Nou, weg is ie!"
dinsdag 6 april 2010 om 19:14
woensdag 7 april 2010 om 19:46
quote:coucou303 schreef op 02 april 2010 @ 21:24:
In aflevering 4 zegt Sandra dat mensen vaak tegen haar zeggen dat ze er zo goed uit ziet, en dat ze dat meteen wegmaait door te zeggen dat dat van de Prednison komt (bolle toet).
Ik vond het daarom wel raar dat Yvon, terwijl Sandra zo'n beetje op haar sterfbed ligt in aflevering 5, ook tegen haar zegt: "maar je ziet er zo goed uit!!"
Ja, domme opmerking vond ik dat.Ben ik met je eens. Vond ik ook nogal een loze opmerking.
In aflevering 4 zegt Sandra dat mensen vaak tegen haar zeggen dat ze er zo goed uit ziet, en dat ze dat meteen wegmaait door te zeggen dat dat van de Prednison komt (bolle toet).
Ik vond het daarom wel raar dat Yvon, terwijl Sandra zo'n beetje op haar sterfbed ligt in aflevering 5, ook tegen haar zegt: "maar je ziet er zo goed uit!!"
Ja, domme opmerking vond ik dat.Ben ik met je eens. Vond ik ook nogal een loze opmerking.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
woensdag 7 april 2010 om 19:51
Heb net dus ook aflevering 5 gezien.
Erg aangrijpend. Persoon in kwestie wilde nog zo graag meer tijd. Maar die was op. Zo verdrietig.
En ik had ook al zo'n medelijden met Nancy. Hoewel ik er nog steeds niet erg voor ben dat mensen kinderen nemen / krijgen als al duidelijk is dat het niet (lang) met twee ouders zal opgroeien, vond ik het sneu. Ze willen het zelf zo graag. Dan gun je het ze ook wel.
Erg aangrijpend. Persoon in kwestie wilde nog zo graag meer tijd. Maar die was op. Zo verdrietig.
En ik had ook al zo'n medelijden met Nancy. Hoewel ik er nog steeds niet erg voor ben dat mensen kinderen nemen / krijgen als al duidelijk is dat het niet (lang) met twee ouders zal opgroeien, vond ik het sneu. Ze willen het zelf zo graag. Dan gun je het ze ook wel.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
dinsdag 13 april 2010 om 14:25
Alhoewel ik absoluut niet twijfel aan de oprechte betrokkenheid van Yvon Jaspers, vind ik dat ze het echt heel slecht doet! Ze heeft niet de juiste 'toon' te pakken. Maakt net de verkeerde opmerkingen ('ja maar je ziet er zo goed uit' tegen Sandra op haar sterfbed, bijvoorbeeld.) Of ze vraagt 'hoe is het ermee?", ook weer aan Sandra, die op dat moment met haar laatste loodjes bezig is. "Hoe voel je je op dit moment' is in dat geval een gepastere vraag. Of als Sandra zegt dat ze wil sterven 'met een groot stuk salamipizza in haar mond'. Dan zegt Yvon tegen Sandra's vriend: "Dus wat haal jij in huis???". "Nou, in ieder geval geen salamipizza" zegt die vriend dus onmiddellijk. Waarop Yvon zich nog probeert te herstellen en doet alsof ze dat ook bedoelde... maar dat was niet zo... Zij refereerde aan een wens van Sandra. De intentie was heus niet verkeerd, maar de opmerking klopte echt niet. Net zoals hoe ze aan Maartje vroeg 'ben je er rustig onder?', toon en intonatie wezen er op dat ze een 'ja' verwachtte, maar dat was absoluut niet het geval!
Het straalt er voor mij vanaf dat Yvon zich hoogst ongemakkelijk voelt en dat doet voor mij afbreuk aan de ontroering die ik voel als ik naar dit programma kijk.
Het straalt er voor mij vanaf dat Yvon zich hoogst ongemakkelijk voelt en dat doet voor mij afbreuk aan de ontroering die ik voel als ik naar dit programma kijk.
dinsdag 13 april 2010 om 18:14
Zo, jij bent lustig aan het invullen Ashton!
Wat moet ze dan zeggen? Zo hee jij ziet er kut uit?
Hoe voel je je op dit moment lijkt me ook geen gekke vraag, als je deze fase wilt documenteren.
En voor hetzelfde geld had vriend wel die pizza willen halen? Al was het alleen maar als kwinkslag?
Ik vind dat ze het prima doet,wat mij betreft net zo goed als Patrick.
Wat moet ze dan zeggen? Zo hee jij ziet er kut uit?
Hoe voel je je op dit moment lijkt me ook geen gekke vraag, als je deze fase wilt documenteren.
En voor hetzelfde geld had vriend wel die pizza willen halen? Al was het alleen maar als kwinkslag?
Ik vind dat ze het prima doet,wat mij betreft net zo goed als Patrick.
dinsdag 13 april 2010 om 19:11
quote:misschicken schreef op 13 april 2010 @ 18:14:
Zo, jij bent lustig aan het invullen Ashton!
Wat moet ze dan zeggen? Zo hee jij ziet er kut uit?
Hoe voel je je op dit moment lijkt me ook geen gekke vraag, als je deze fase wilt documenteren.
En voor hetzelfde geld had vriend wel die pizza willen halen? Al was het alleen maar als kwinkslag?
Ik vind dat ze het prima doet,wat mij betreft net zo goed als Patrick.
Ik ben het in dit geval wel met Ashton eens.
Heb ook afentoe met kromme tenen naar de opmerkingen/vragen van Yvon geluisterd.
Ik ga er echter wel vanuit dat dit geen 'kwade' opzet is en twijfel ook niet aan haar betrokkenheid.
Zo, jij bent lustig aan het invullen Ashton!
Wat moet ze dan zeggen? Zo hee jij ziet er kut uit?
Hoe voel je je op dit moment lijkt me ook geen gekke vraag, als je deze fase wilt documenteren.
En voor hetzelfde geld had vriend wel die pizza willen halen? Al was het alleen maar als kwinkslag?
Ik vind dat ze het prima doet,wat mij betreft net zo goed als Patrick.
Ik ben het in dit geval wel met Ashton eens.
Heb ook afentoe met kromme tenen naar de opmerkingen/vragen van Yvon geluisterd.
Ik ga er echter wel vanuit dat dit geen 'kwade' opzet is en twijfel ook niet aan haar betrokkenheid.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 13 april 2010 om 20:09
dinsdag 13 april 2010 om 22:08
dinsdag 13 april 2010 om 23:15
Ook ik ben compleet voor de bijl gegaan .... zit nog met tranen in mijn ogen. Heftig einde van de aflevering zeg. Maar wat prachtig gemaakt.
Ik heb alle lof voor Yvon. Ook ik moest wel even wennen aan een nieuwe presentator voor dit programma. Ik vind dat Yvon het met respect doet. Zoals ze Maartje achter moet laten.
En zelfs met dat pizzastuk. In dit soort situaties is het juist nodig om zo nu en dan te lachen, ook al is de aanleiding zo verschrikkelijk verdrietig. Je kan niet de hele dag gaan zitten janken, daar kom je niet verder mee.
Iemand kan er goed uitzien (bijv. door medicatie), ook al is hij / zij zwaar ziek. En als je dat vindt, mag je dat zeggen (vind ik althans wel).
Sorry ... helaas ervaringsdeskundige van een naaste die is overleden aan kanker.
Patrick is er mee gestopt (volgens mij) toen hij het er te zwaar mee ging krijgen. Je weet, als je dit programma gaat presenteren er heel veel zware momenten gaan komen en dat het heel goed mogelijk is dat er meerdere mensen (waar je een band mee gaat krijgen) zullen gaan overlijden.
Nee hoor, petje af voor zowel Yvon als alle mensen die aan dit programma meewerken en niet in de laatste plaats voor de "deelnemers" en hun naasten.
Ik heb alle lof voor Yvon. Ook ik moest wel even wennen aan een nieuwe presentator voor dit programma. Ik vind dat Yvon het met respect doet. Zoals ze Maartje achter moet laten.
En zelfs met dat pizzastuk. In dit soort situaties is het juist nodig om zo nu en dan te lachen, ook al is de aanleiding zo verschrikkelijk verdrietig. Je kan niet de hele dag gaan zitten janken, daar kom je niet verder mee.
Iemand kan er goed uitzien (bijv. door medicatie), ook al is hij / zij zwaar ziek. En als je dat vindt, mag je dat zeggen (vind ik althans wel).
Sorry ... helaas ervaringsdeskundige van een naaste die is overleden aan kanker.
Patrick is er mee gestopt (volgens mij) toen hij het er te zwaar mee ging krijgen. Je weet, als je dit programma gaat presenteren er heel veel zware momenten gaan komen en dat het heel goed mogelijk is dat er meerdere mensen (waar je een band mee gaat krijgen) zullen gaan overlijden.
Nee hoor, petje af voor zowel Yvon als alle mensen die aan dit programma meewerken en niet in de laatste plaats voor de "deelnemers" en hun naasten.
woensdag 14 april 2010 om 18:06
misschicken schreef op 13 april 2010]
Zo, jij bent lustig aan het invullen Ashton!
Wat moet ze dan zeggen? Zo hee jij ziet er kut uit?
(Goeie opmerking Misschicken!)
Hoe voel je je op dit moment lijkt me ook geen gekke vraag, als je deze fase wilt documenteren.
(Ja, maar dat vroeg ze niet. Ze vroeg 'hoe gaat het ermee')
En voor hetzelfde geld had vriend wel die pizza willen halen? Al was het alleen maar als kwinkslag?
(Zeker, lijkt me een bijzonder leuke kwinkslag voor iemand in haar laatste uurtjes . Maar daar gaat het niet over, het gaat erom dat Y de plank mis sloeg)
Ik vind dat ze het prima doet,wat mij betreft net zo goed als Patrick.
(Ja hoor, mag je vinden)
En tot slot... ja het gaat vaak over Y, omdat zo'n programma staat of valt met de manier van presenteren.
Zo, jij bent lustig aan het invullen Ashton!
Wat moet ze dan zeggen? Zo hee jij ziet er kut uit?
(Goeie opmerking Misschicken!)
Hoe voel je je op dit moment lijkt me ook geen gekke vraag, als je deze fase wilt documenteren.
(Ja, maar dat vroeg ze niet. Ze vroeg 'hoe gaat het ermee')
En voor hetzelfde geld had vriend wel die pizza willen halen? Al was het alleen maar als kwinkslag?
(Zeker, lijkt me een bijzonder leuke kwinkslag voor iemand in haar laatste uurtjes . Maar daar gaat het niet over, het gaat erom dat Y de plank mis sloeg)
Ik vind dat ze het prima doet,wat mij betreft net zo goed als Patrick.
(Ja hoor, mag je vinden)
En tot slot... ja het gaat vaak over Y, omdat zo'n programma staat of valt met de manier van presenteren.
woensdag 14 april 2010 om 18:14
Maar gaat het er ook niet om hoe de desbetreffende persoon de vragen ervaart? Ik bedoel, als kíjker kan je het er niet mee eens zijn, maar wellicht vonden de "deelnemers" (wat klinkt dat afstandelijk) het wel prettig. Uiteindelijk draait het programma toch om hén. Op de site meen ik gelezen te hebben dat vrienden van Pieter-jan Yvon juist als heel prettig hebben ervaren. (Pieter-jan kan het zelf niet meer aangeven, maar ik ben er van uit gegaan dat hij dat dus ook vond) Wie ben ik dan om haar te bekritiseren?
woensdag 14 april 2010 om 18:33
quote:Ashton65 schreef op 13 april 2010 @ 14:25:
Het straalt er voor mij vanaf dat Yvon zich hoogst ongemakkelijk voelt en dat doet voor mij afbreuk aan de ontroering die ik voel als ik naar dit programma kijk.
Goh, ik heb juist het gevoel dat Yvon zich wel op haar gemak voelt. Zo zie je maar dat iedereen er anders tegenaan kan kijken.
In mijn ogen is ze soms wel iets te spontaan in haar uitlatingen, maar zo ís ze. Ik kan haar best waarderen.
Het straalt er voor mij vanaf dat Yvon zich hoogst ongemakkelijk voelt en dat doet voor mij afbreuk aan de ontroering die ik voel als ik naar dit programma kijk.
Goh, ik heb juist het gevoel dat Yvon zich wel op haar gemak voelt. Zo zie je maar dat iedereen er anders tegenaan kan kijken.
In mijn ogen is ze soms wel iets te spontaan in haar uitlatingen, maar zo ís ze. Ik kan haar best waarderen.
woensdag 14 april 2010 om 19:50
quote:coucou303 schreef op 14 april 2010 @ 19:37:
Vindt niemand het raar dat Sandra en haar vriend ervoor gekozen hebben het moment van euthanasie te filmen?
Ik persoonlijk vind het te ver gaan en snap niet dat je daarvoor kiest. Het is té intiem voor mij.
Nee, ik niet
Ze hebben volgens mij alles vastgelegd in een videodagboek, dus waarom het einde ook niet?
Als kijker zie je niet alles en ook niet in close-up.
Vindt niemand het raar dat Sandra en haar vriend ervoor gekozen hebben het moment van euthanasie te filmen?
Ik persoonlijk vind het te ver gaan en snap niet dat je daarvoor kiest. Het is té intiem voor mij.
Nee, ik niet
Ze hebben volgens mij alles vastgelegd in een videodagboek, dus waarom het einde ook niet?
Als kijker zie je niet alles en ook niet in close-up.
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 14 april 2010 om 20:02
Ik vind het een een erg heftig programma. Ik word me ook weer zo bewust van mijn eigen kwetsbaarheid. Ik vind dat Yvon het ontzettend goed doet en de tranen stromen geregeld over mijn wangen tijdens een aflevering. Ik vond het euthanasiemoment van Sandra wel gepast. Heel intiem, maar wel gepast.
Dat stel dat nog een kindje wil, gaat mij ook echt door merg en been. Ik hoop zo voor ze dat het ze nog lukt allemaal.
Dat stel dat nog een kindje wil, gaat mij ook echt door merg en been. Ik hoop zo voor ze dat het ze nog lukt allemaal.
donderdag 15 april 2010 om 22:42
Ik kan het toch niet laten om in te haken over de presentatie van Yvon. Ik krijg er ook kromme tenen van en zie dat ze niet op haar gemak is. (niet raar overigens) Volgens mij lukt het haar niet om echt contact met ze te krijgen. Ze is heel lief en meelevend en oprecht. Het is het alleen gewoon niet.
De lolletjes die ze maakt zijn net op het verkeerde moment. Tuurlijk wil je niet alleen maar grafgezichten om je heen als je dood gaat, maar dit is gemaakt ' normaal, luchtig' doen.
Het zal heel persoonlijk zijn, ik weet alleen dat ik er kromme tenen van krijg en dat als ik zelf aan zo'n programma zou mee doen ik haar wel heel lief zou vinden, maar niet echt op mijn gemak zou zijn.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, dat ze het slecht doet, maar zou haar niet nog een serie laten doen als ik de producent was. Misschien wil ze het zelf ook wel niet.
Maar goed...om niet steeds over Yvonne te praten....
Heftig programma, heb veel bewondering voor die mensen. Heb het gevoel dat ik zelf steeds in de paniek zou schieten als ik wist dat ik dood ging. Blijkbaar ga je toch proberen alles nog uit het leven te halen ipv depressief en paniekerig op de bank te zitten.
De lolletjes die ze maakt zijn net op het verkeerde moment. Tuurlijk wil je niet alleen maar grafgezichten om je heen als je dood gaat, maar dit is gemaakt ' normaal, luchtig' doen.
Het zal heel persoonlijk zijn, ik weet alleen dat ik er kromme tenen van krijg en dat als ik zelf aan zo'n programma zou mee doen ik haar wel heel lief zou vinden, maar niet echt op mijn gemak zou zijn.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, dat ze het slecht doet, maar zou haar niet nog een serie laten doen als ik de producent was. Misschien wil ze het zelf ook wel niet.
Maar goed...om niet steeds over Yvonne te praten....
Heftig programma, heb veel bewondering voor die mensen. Heb het gevoel dat ik zelf steeds in de paniek zou schieten als ik wist dat ik dood ging. Blijkbaar ga je toch proberen alles nog uit het leven te halen ipv depressief en paniekerig op de bank te zitten.
