Entertainment
alle pijlers
True crime: fout genre?
zaterdag 5 oktober 2024 om 12:14
Ik ben stiekem eigenlijk best wel een fan van true crime; ik luister graag naar podcasts en ik kijk ook weleens naar series en documentaires hierover. Maar je hoort ook steeds meer kritiek op dit genre, omdat het op sensatie beluste entertainment is, gemaakt over het leed van anderen. Laatst had de familie Vaatstra nog bezwaar gemaakt tegen de verfilming van dit drama, maar de film is er toch gekomen. Ik heb het niet gezien en dat gaat ook niet gebeuren want ik heb geen Videoland, maar uit principe zou ik het dan ook niet willen zien. Het zet me wel aan het denken over al die andere films en docu’s uit dit genre. Moeten we die wel zo massaal consumeren over de rug van nabestaanden en slachtoffers?
Wat vinden jullie?
Wat vinden jullie?
zaterdag 5 oktober 2024 om 12:29
Ik vind het geen fout genre en ik vind het ook interessant om naar te kijken. Kijk ook regelmatig naar Dionne's moordcast op youtube en op Discovery+ staat ook veel true crime. Ben ook wel benieuwd naar de nieuwe ontwikkelingen rondom de Menendez broers. Ik vind het ook wel belangrijk eigenlijk dat er aandacht wordt besteed aan true crime want dan kun je wat meer op je hoede zijn, en bij onopgeloste zaken komen er wellicht weer nieuwe tips binnen die nu ineens wel willen praten. En de politie kan er ook nog wat van leren als er fouten gemaakt zijn. Van dat kunnen we beter toch anders doen enzo.
Maar ik kan de familie Vaatsta ook wel begrijpen. Al die pijn die weer boven komt, en je ontkomt er niet aan dat er wat aangedikt gaat worden. Heb je het net een soort van een plekje gegeven wordt je er weer op aan gesproken omdat iemand die film heeft gekeken op Videoland.
Maar ik kan de familie Vaatsta ook wel begrijpen. Al die pijn die weer boven komt, en je ontkomt er niet aan dat er wat aangedikt gaat worden. Heb je het net een soort van een plekje gegeven wordt je er weer op aan gesproken omdat iemand die film heeft gekeken op Videoland.
zaterdag 5 oktober 2024 om 12:39
Ik luister heel veel true crime podcast. Zowel het bespreken van (onherroepelijke) strafzaken (napleiten) als hele uiteenzettingen van verhalen.. ook podcasts over bijvoorbeeld vrouwenmoord en zo vind ik machtig interessant.
Bij zo’n film is er voor mijn gevoel een winstoogmerk wat bij podcasts anders voelt.. maar toch, ik kan me zo voorstellen dat het anders voelt of ervaren wordt als het een verhaal is dat dichtbij je staat
Toch vind ik het heerlijk om naar te luisteren
Bij zo’n film is er voor mijn gevoel een winstoogmerk wat bij podcasts anders voelt.. maar toch, ik kan me zo voorstellen dat het anders voelt of ervaren wordt als het een verhaal is dat dichtbij je staat
Toch vind ik het heerlijk om naar te luisteren
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zaterdag 5 oktober 2024 om 12:51
Die verfilming van de zaak Vaatstra (en soortgelijke verfilmingen) zie ik juist niet als true crime, dat is een dramaserie/-film, geschreven en geacteerd. True crime zijn voor mij podcasts of documentaires die op een zaak in gaan. Meer onderzoeksjournalistiek.
Ik heb verder niet echt een mening over beide varianten.
Ik heb verder niet echt een mening over beide varianten.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 05-10-2024 13:03
16.30% gewijzigd
zaterdag 5 oktober 2024 om 12:54
Oké, films gebaseerd op true crime is misschien een betere omschrijving.september schreef: ↑05-10-2024 12:51Die verfilming van de zaak Vaatstra (en soortgelijke verfilmingen) zie ik juist niet als true crime, dat is aan dramaserie/-film, geschreven en geacteerd. True crime zijn voor mij podcasts of documentaires die op een zaak in gaan. Meer onderzoeksjournalistiek.
Ik heb verder niet echt een mening over beide varianten.
zaterdag 5 oktober 2024 om 13:01
Ik heb Vaatstra niet gezien, maar ik heb talloze films en series gezien die in meer en mindere mate op waargebeurde misdaden zijn gebaseerd. Soms stelt het dan ook echt iets aan de kaak. Ik denk nu bijvoorbeeld even aan Unbelievable op Netflix, een verhaal over een meisje dat werd verkracht, en niet serieus werd genomen door de autoriteiten. Dat heeft wel voor opschudding gezorgd over hoe je om moet gaan met slachtoffers, bijvoorbeeld. Maar het blijft entertainment. En ik heb geen idee hoe de betrokkenen zich erbij voelen (al meen ik me te herinneren dat de slachtoffers in dit geval medewerking hebben verleend).Turtlerain schreef: ↑05-10-2024 12:54Oké, films gebaseerd op true crime is misschien een betere omschrijving.
In zijn algemeenheid denk ik toch dat mensen een verfilming over een gebeurtenis moeten mogen en kunnen maken, onafhankelijk van of er toestemming is van betrokkenen. Dat is voor mij meer uit principe dan iets anders, denk ik. Anders is het eind zoek, ook qua geschiedenis. Evengoed naar als dat familie zwaar valt.
zaterdag 5 oktober 2024 om 13:03
Als er een documentaire is over bijvoorbeeld een onopgeloste moordzaak, genereert dat ook weer aandacht en misschien weer aanknopingspunten.
Als het een verfilming is, worden er vaak dingen bijverzonnen om de film smeuïger te maken.
Als het een verfilming is, worden er vaak dingen bijverzonnen om de film smeuïger te maken.
himalaya wijzigde dit bericht op 05-10-2024 13:05
0.43% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 5 oktober 2024 om 13:19
Ik luister heel graag naar true crime podcasts. Het is gewoon een navertelling van wat er gebeurd is, dus ik zie niet hoe iemand daar aanstoot aan kan nemen. Ik heb ook eerlijk gezegd niet zo veel boodschap aan mensen die daar aanstoot aan nemen. Dan consumeren zij die content gewoon niet, opgelost.
zaterdag 5 oktober 2024 om 13:20
Ik vind het persoonlijk wel iets onsmakelijks hebben om mensen te entertainen met het leed van anderen. Maar blijkbaar spreekt het genre veel mensen aan, en soms levert een goede documentaire nog nieuwe inzichten op, dus zo lang ik er niet naar hoeft te kijken; prima.
Waar ik wel moeite mee heb, is als mensen een beetje zelf detectiefje gaan spelen en dan denken dat hun ideeën de waarheid zijn en dat het OM en de rechters hun werk niet goed doen. Een soort juridische wappies.
Waar ik wel moeite mee heb, is als mensen een beetje zelf detectiefje gaan spelen en dan denken dat hun ideeën de waarheid zijn en dat het OM en de rechters hun werk niet goed doen. Een soort juridische wappies.
zaterdag 5 oktober 2024 om 13:31
zaterdag 5 oktober 2024 om 13:51
Ik vind true crime alleen oke als er toestemming is van de slachtoffers/ nabestaanden. In het geval van de familie Vaatstra is het verschrikkelijk, je verliest je kind, wordt tegen wil en dank bekende Nederlanden en dan gaat men ook nog over de rug van jouw leed geld verdienen. Ook de serie over Dahmer vond ik walgelijk. Het was een portret over de dader en de slachtoffers speelden maar een bijrol.
zaterdag 5 oktober 2024 om 13:56
Dat zie je in het nieuws eigenlijk ook wel. Hoeveel portretten zijn er al niet geweest over mensen als Dutroux, Michel Fourniret etc. Over de slachtoffers hoor je vaak niet veel. Daarom vond ik het mooi dat ten tijde van Anne Faber, er een prachtig portret over haar op televisie werd uitgezonden. De naam van de dader werd daarin niet genoemd.Paska schreef: ↑05-10-2024 13:51Ik vind true crime alleen oke als er toestemming is van de slachtoffers/ nabestaanden. In het geval van de familie Vaatstra is het verschrikkelijk, je verliest je kind, wordt tegen wil en dank bekende Nederlanden en dan gaat men ook nog over de rug van jouw leed geld verdienen. Ook de serie over Dahmer vond ik walgelijk. Het was een portret over de dader en de slachtoffers speelden maar een bijrol.
zaterdag 5 oktober 2024 om 14:09
zaterdag 5 oktober 2024 om 14:17
Ik snap beide kanten. Ik kijk en luister ook veel true crime. Ik vind het intrigerend.
Maar ik begrijp ook voor nabestaanden dat het heel naar voelt dat mensen het gebruiken als entertainment. Met het beeld ' lekker met een bak popcorn kijken hoe mijn dierbare vermoord is'
Maar ik begrijp ook voor nabestaanden dat het heel naar voelt dat mensen het gebruiken als entertainment. Met het beeld ' lekker met een bak popcorn kijken hoe mijn dierbare vermoord is'
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 5 oktober 2024 om 14:52
Ik vind dat de wensen van de nabestaanden doorslaggevend moeten zijn. Als zij niet willen dat er een film, boek, podcast of whatever gemaakt wordt over de zaak van hun dierbare dan zouden ze naar een rechter moeten kunnen gaan die het dan verbiedt. En je zou je als maker voordat je begint af moeten vragen of je leed wil exploiteren.
zaterdag 5 oktober 2024 om 15:09
Daar heb ik ook niks mee, met die complot theorieën enzo. Maar bij bijvoorbeeld Dionne vind ik het wel fijn dat ze meerdere bronnen gewoon gebundeld heeft en je dus niet zelf het hele internet af hoeft te zoeken als je meer wilt weten over een bepaalde zaak. Dionne doet ook geen Nederlandse zaken tenzij de nabestaanden dat willen/toestemming voor geven.Molly schreef: ↑05-10-2024 13:20Ik vind het persoonlijk wel iets onsmakelijks hebben om mensen te entertainen met het leed van anderen. Maar blijkbaar spreekt het genre veel mensen aan, en soms levert een goede documentaire nog nieuwe inzichten op, dus zo lang ik er niet naar hoeft te kijken; prima.
Waar ik wel moeite mee heb, is als mensen een beetje zelf detectiefje gaan spelen en dan denken dat hun ideeën de waarheid zijn en dat het OM en de rechters hun werk niet goed doen. Een soort juridische wappies.
zaterdag 5 oktober 2024 om 15:20
Weliswqaar off topic, maar ik moest er gelijk aan denken: Ik lees daarom expres geen artikelen over misdadigers of boeken die over ze gaan. Boeken over de moord op Peter de Vries bijvoorbeeld, of een stuk in d krant over Taghi, film over de ontvoering van Freddy Heineken, ik luister, lees en kijk niet.
Dat het leed van de slachtoffers wordt belicht vind ik vreselijk, maar dat criminelen ingezet worden als entertainment en termen als 'topcrimineel', ja, daar heb ik echt moeite mee.
Het zijn volslagen achterlijke daden van mensen zonder een greintje empathie, die zijn mijn aandacht niet waard.
Dat het leed van de slachtoffers wordt belicht vind ik vreselijk, maar dat criminelen ingezet worden als entertainment en termen als 'topcrimineel', ja, daar heb ik echt moeite mee.
Het zijn volslagen achterlijke daden van mensen zonder een greintje empathie, die zijn mijn aandacht niet waard.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 5 oktober 2024 om 15:41
Ik vind het genre niet per definitie fout, het ligt aan hoe het gemaakt wordt en met welke intentie.
Als voorbeeld twee Amerikaanse podcasts. De afleveringen van Criminal gaan over allerlei zaken die met criminaliteit en wetgeving te maken hebben, dus niet alleen gruwelijke moorden. Mensen die direct bij de zaak betrokken zijn, komen aan het woord in de podcast (en kiezen er dus voor om mee te doen). En het verhaal heeft ook bijna altijd een extra laag, bijvoorbeeld het geeft inzicht in een historische gebeurtenis of schijnt licht op een misstand waar luisteraars iets mee kunnen doen.
My favorite murder is een podcast van twee comediennes die gefascineerd zijn door, nou, moord dus. Ze halen hun info meestal van Wikipedia, speculeren er op los, en besteden veel aandacht aan de details van het geweld.
Die eerste podcast vind ik heel goed, en ik geloof dat de manier waarop ze met de materie omgaan niet schadelijk is voor mensen die erbij betrokken zijn of ernaar luisteren. Die tweede vind ik een voorbeeld van hoe het niet moet.
Bij Netflixseries wordt er ook nog eens een soort dun fictiesausje overheen gegoten en doen ze alsof 'based on true events' mensen tegenhoudt om te denken dat alles precies zo gegaan is. Om nog maar te zwijgen van de daderverheerlijking die er soms omheen hangt.
Als voorbeeld twee Amerikaanse podcasts. De afleveringen van Criminal gaan over allerlei zaken die met criminaliteit en wetgeving te maken hebben, dus niet alleen gruwelijke moorden. Mensen die direct bij de zaak betrokken zijn, komen aan het woord in de podcast (en kiezen er dus voor om mee te doen). En het verhaal heeft ook bijna altijd een extra laag, bijvoorbeeld het geeft inzicht in een historische gebeurtenis of schijnt licht op een misstand waar luisteraars iets mee kunnen doen.
My favorite murder is een podcast van twee comediennes die gefascineerd zijn door, nou, moord dus. Ze halen hun info meestal van Wikipedia, speculeren er op los, en besteden veel aandacht aan de details van het geweld.
Die eerste podcast vind ik heel goed, en ik geloof dat de manier waarop ze met de materie omgaan niet schadelijk is voor mensen die erbij betrokken zijn of ernaar luisteren. Die tweede vind ik een voorbeeld van hoe het niet moet.
Bij Netflixseries wordt er ook nog eens een soort dun fictiesausje overheen gegoten en doen ze alsof 'based on true events' mensen tegenhoudt om te denken dat alles precies zo gegaan is. Om nog maar te zwijgen van de daderverheerlijking die er soms omheen hangt.
What a nuanced anxiety
zaterdag 5 oktober 2024 om 16:00
En dit. Vind het wel nog uitmaken of het echte journalistiek is en er feiten gebracht worden als in dader x is veroordeeld voor y want rechter acht het bewezen dat hij z heeft gedaan.ninanoname schreef: ↑05-10-2024 15:20Weliswqaar off topic, maar ik moest er gelijk aan denken: Ik lees daarom expres geen artikelen over misdadigers of boeken die over ze gaan. Boeken over de moord op Peter de Vries bijvoorbeeld, of een stuk in d krant over Taghi, film over de ontvoering van Freddy Heineken, ik luister, lees en kijk niet.
Dat het leed van de slachtoffers wordt belicht vind ik vreselijk, maar dat criminelen ingezet worden als entertainment en termen als 'topcrimineel', ja, daar heb ik echt moeite mee.
Het zijn volslagen achterlijke daden van mensen zonder een greintje empathie, die zijn mijn aandacht niet waard.
Maar een of andere meedogenloos monster een podium geven en er koosnaampjes voor verzinnen omdat het lekker veel kliks oplevert, afschuwelijk.
zaterdag 5 oktober 2024 om 16:14
Ik vind ook dat er een verschil is tussen podcasts en gedramatiseerde films op Netflix bijvoorbeeld. Podcasts hebben vaak een onderzoekende/journalistieke insteek terwijl films en series een hoog entertainment en gedramatiseerd gehalte hebben. Toch kan ik zo’n soms film fascinerend vinden omdat je een inkijkje krijgt in het brein van een crimineel. Niet om hen een podium te geven maar om te zien hoe het zo mis kan lopen met iemand.
Maar ik heb alle begrip voor de familie Vaatstra bijvoorbeeld en vind dat hun wens gerespecteerd had moeten worden.
Maar ik heb alle begrip voor de familie Vaatstra bijvoorbeeld en vind dat hun wens gerespecteerd had moeten worden.
zaterdag 5 oktober 2024 om 16:46
Ik kijk/luister bijna alleen maar true crime. Zowel podcasts, als docu’s op Netflix, als films over dit soort gebeurtenissen en noem maar op. Ik vind het fascinerend, vanuit welk oogpunt dan ook. Die serie over Dahmer bijvoorbeeld, zo’n inkijk in hoe een seriemoordenaar te werk gaat, de denkwijze, de werkwijze. Ik vind dat echt gewoon heel interessant. En dat dan de crimineel “een podium” krijgt (Dahmer is al jaren dood, dus hij heeft er weinig meer aan) vind ik geen probleem verder. Ook die kant mag van mij getoond worden. Nu ook met de Menendez broers. Ik zie het meer als een soort naslagwerk over gebeurtenissen. Niet als ophemelen van een crimineel. Heb er geen probleem mee verder. Maar goed, het is dan ook allemaal een ver van mijn bed show, want ik heb zelf nooit zoiets meegemaakt. Kan best zijn dat ik er dan heel anders over had gedacht.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
