Entertainment
alle pijlers
Tygo in de psychiatrie
donderdag 28 november 2019 om 22:03
Acteur Tygo Gernandt onderzoekt hoe de psychiatrie in Nederland werkt. Hij praat met patiënten en experts over de diagnosticering van mensen met psychische problemen en over de behandelmethoden. Werken die wel?
Wel interessant en schrijnend tot nu toe, meer mensen die kijken?
(Pijler is misschien wat wrang)
Wel interessant en schrijnend tot nu toe, meer mensen die kijken?
(Pijler is misschien wat wrang)
zondag 1 december 2019 om 07:41
Dat zal, maar ik zie het nog niet voorbij komen. En als we het over de kindertijd van deze mensen hebben zal het ook nog niet zo geweest zijn toch? Of is die verschuiving er al heel lang en blijven bepaalde sectoren weer eens achter lopen?B1loemetje schreef: ↑01-12-2019 04:40, wil je niet tegenspreken, maar is dus echt wel zo. Ook heel breed opgezette behandeling voor de stoornis.
, wil je niet tegenspreken, maar is dus echt wel zo. Ook heel breed opgezette behandeling voor de stoornis.
zondag 1 december 2019 om 08:34
Dat verhaal van Jason raakt me wel. Ik heb zelf gedurende 20 jaar ongeveer 7 diagnoses gehad, inderdaad werd niet verder gekeken dan het gedrag, waardoor het ene moment werd gezegd sociale fobie, een ander moment aanpassingsstoornis, dan weer depressie....
Uiteindelijk ben ik zélf heel erg op mijn strepen gaan staan: die steeds terugkerende klachten moeten toch ergens vandaan komen, wat is nu de daadwerkelijke oorzaak? Toen heb ik na heel lang aandringen echt een heel uitgebreid diagnose-traject gehad en van daaruit eindelijk de juiste hulpverlening. Nu gaat het redelijk goed met mij. Mijn diagnoses gaan nooit weg, maar ik heb wel geleerd hoe ik ermee om kan gaan.
Edit: overigens staat 1 van mijn diagnoses pas sinds 2013 in de DSM, dus dit was ook niet eerder te diagnosticeren. Al sinds 2007 was ik bezig om erkenning te krijgen voor het feit dat mijn klachten vooral in de week voor mijn menstruatie speelden, maar dit werd altijd weggewuifd. Tot het dus in de DSM kwam te staan, pas toen werd het serieus genomen.
Uiteindelijk ben ik zélf heel erg op mijn strepen gaan staan: die steeds terugkerende klachten moeten toch ergens vandaan komen, wat is nu de daadwerkelijke oorzaak? Toen heb ik na heel lang aandringen echt een heel uitgebreid diagnose-traject gehad en van daaruit eindelijk de juiste hulpverlening. Nu gaat het redelijk goed met mij. Mijn diagnoses gaan nooit weg, maar ik heb wel geleerd hoe ik ermee om kan gaan.
Edit: overigens staat 1 van mijn diagnoses pas sinds 2013 in de DSM, dus dit was ook niet eerder te diagnosticeren. Al sinds 2007 was ik bezig om erkenning te krijgen voor het feit dat mijn klachten vooral in de week voor mijn menstruatie speelden, maar dit werd altijd weggewuifd. Tot het dus in de DSM kwam te staan, pas toen werd het serieus genomen.
zondag 1 december 2019 om 08:52
Ik stoor me al jaren aan 3 psychologen en hun onproffesionaliteit uit mijn privé leven. Één ervan diagnoseert er op los binnen de familie. Alle familieleden die zij niet mag hebben inmiddels een diagnose gehad van deze klinisch ggz psycholoog, en niet de meest malse. Ze vertelt over haar clienten en hun ongeloofwaardigheid op feestjes en bbq. Één ander ggz psycholoog dat ik ken, praat hartstikke denigrerend op feestjes over haar clienten (om deze is deze vriendin inmiddels een kennis). Één andere oudere ggz psychologe met eigen praktijk, vertelt met trots over haar tijd in 3de lijns en hoe ze daar niet ingingen op 'manipulaties' van clienten, dat in één van de gevallen tot een zelfmoordpoging leidde, maar zelfs toen zwichtten ze niet. Ook zij strooit met diagnoses in privé sfeer.
Dit heeft niets met dit programma te maken. Maar ik vertel dit waar ik denk dat het nuttig kan zijn. Daar waar mensen kwetsbaar zijn en zich met vertrouwen in zo een client-hulpverlener relatie storten, zo een persoon tegen kunnen komen en altijd zullen denken dat het aan henzelf ligt. Weet dat psychologen niet altijd goede bedoelingen hebben, gemene mensen kunnen zijn, groot ego kunnen hebben en wellicht zelf een stoornis.
Dit heeft niets met dit programma te maken. Maar ik vertel dit waar ik denk dat het nuttig kan zijn. Daar waar mensen kwetsbaar zijn en zich met vertrouwen in zo een client-hulpverlener relatie storten, zo een persoon tegen kunnen komen en altijd zullen denken dat het aan henzelf ligt. Weet dat psychologen niet altijd goede bedoelingen hebben, gemene mensen kunnen zijn, groot ego kunnen hebben en wellicht zelf een stoornis.
didiridi wijzigde dit bericht op 01-12-2019 08:55
Reden: .
Reden: .
1.46% gewijzigd
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
zondag 1 december 2019 om 09:20
Ik heb wel de indruk dat dit binnen de beroepsgroep duidelijk is, maar niet bij de 'buitenwereld' en vooral bij de zorgverzekeraars.B1loemetje schreef: ↑30-11-2019 22:45
Ps wat Jim van Os zegt klopt trouwens helemaal. In de psychiatrie wordt het woord diagnose niet correct gebruikt. Het enige wat de DSM is, is een classificatiesysteem, niet meer en niet minder. Het zegt niets over de oorzaak of behandelmogelijkheden. Wordt ten onrechte verward met diagnose.
Ik studeer psychologie en er is heel veel aandacht voor de 'beperkingen' van de DSM en hoe je die DSM zou moeten gebruiken.
Dat er gewoon nog heel weinig bekend is over mogelijke oorzaken van allerlei DSM-'stoornissen' en dat de beschrijvende 'diagnose' veel belangrijker is dan het specifieke DSM-vakje. Maar dat dat DSM-vakje nu eenmaal nodig is om behandeling vergoed te krijgen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 1 december 2019 om 09:22
Als je er zo 3 kent heb je ofwel heel veel pech, ofwel interpreteer je dingen verkeerd.DidiRidi schreef: ↑01-12-2019 08:52Ik stoor me al jaren aan 3 psychologen en hun onproffesionaliteit uit mijn privé leven. Één ervan diagnoseert er op los binnen de familie. Alle familieleden die zij niet mag hebben inmiddels een diagnose gehad van deze klinisch ggz psycholoog, en niet de meest malse. Ze vertelt over haar clienten en hun ongeloofwaardigheid op feestjes en bbq. Één ander ggz psycholoog dat ik ken, praat hartstikke denigrerend op feestjes over haar clienten (om deze is deze vriendin inmiddels een kennis). Één andere oudere ggz psychologe met eigen praktijk, vertelt met trots over haar tijd in 3de lijns en hoe ze daar niet ingingen op 'manipulaties' van clienten, dat in één van de gevallen tot een zelfmoordpoging leidde, maar zelfs toen zwichtten ze niet. Ook zij strooit met diagnoses in privé sfeer.
Dit heeft niets met dit programma te maken. Maar ik vertel dit waar ik denk dat het nuttig kan zijn. Daar waar mensen kwetsbaar zijn en zich met vertrouwen in zo een client-hulpverlener relatie storten, zo een persoon tegen kunnen komen en altijd zullen denken dat het aan henzelf ligt. Weet dat psychologen niet altijd goede bedoelingen hebben, gemene mensen kunnen zijn, groot ego kunnen hebben en wellicht zelf een stoornis.
Ik heb zelf een aantal (GZ-)psychologen in mijn omgeving en dat zijn juist zeer deskundige, integere hulpverleners.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 1 december 2019 om 09:44
Combinatie van die twee denk ik. Ik hoorde laatst een kinderrechter dit ook zeggen, werd een reactie op gegeven door een kinderpsychiater, maar wilde hier zelfs niet van horen.
zondag 1 december 2019 om 09:45
Off-topic: Wat leuk dat je psychologie studeert!! Je bent al wat ouder, toch? Bewondering voor.Solomio schreef: ↑01-12-2019 09:20Ik heb wel de indruk dat dit binnen de beroepsgroep duidelijk is, maar niet bij de 'buitenwereld' en vooral bij de zorgverzekeraars.
Ik studeer psychologie en er is heel veel aandacht voor de 'beperkingen' van de DSM en hoe je die DSM zou moeten gebruiken.
Dat er gewoon nog heel weinig bekend is over mogelijke oorzaken van allerlei DSM-'stoornissen' en dat de beschrijvende 'diagnose' veel belangrijker is dan het specifieke DSM-vakje. Maar dat dat DSM-vakje nu eenmaal nodig is om behandeling vergoed te krijgen.
zondag 1 december 2019 om 09:48
Stokoud, 55.B1loemetje schreef: ↑01-12-2019 09:45Off-topic: Wat leuk dat je psychologie studeert!! Je bent al wat ouder, toch? Bewondering voor.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 1 december 2019 om 10:51
Ik geloof je best, ken er ook 2 die super fatsoenlijk zijn, heel integer, die ik nooit wen soort over hun clienten heb horen vertellen. Ik wou het specifiek over de andere 3 hebben. Heel bijzonder dat je vermoed dat ik zaken verkeerde zou interpreteren. M.a.w het kàn niet aan de psycholoog liggen. Ik vind het kwalijk om je clienten in privé sfeer te bespreken, en zeker om je er negatief over uit te laten. Ik vind het niet kunnen om je bedoel te misbruiken om die ene nicht die je niet uit kan staan met borderline te bestempelen. Of die schoonbroer als psychopaat. Wat zou ik verkeerde oprecht kunnen hebben. Gewoon een observatie.
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
zondag 1 december 2019 om 10:54
Je hebt gelijk hoor, maar komt te dichtbij.DidiRidi schreef: ↑01-12-2019 10:51Ik geloof je best, ken er ook 2 die super fatsoenlijk zijn, heel integer, die ik nooit wen soort over hun clienten heb horen vertellen. Ik wou het specifiek over de andere 3 hebben. Heel bijzonder dat je vermoed dat ik zaken verkeerde zou interpreteren. M.a.w het kàn niet aan de psycholoog liggen. Ik vind het kwalijk om je clienten in privé sfeer te bespreken, en zeker om je er negatief over uit te laten. Ik vind het niet kunnen om je bedoel te misbruiken om die ene nicht die je niet uit kan staan met borderline te bestempelen. Of die schoonbroer als psychopaat. Wat zou ik verkeerde oprecht kunnen hebben. Gewoon een observatie.
zondag 1 december 2019 om 11:20
Wat mij betreft een hele goede zaak deze documentaire en op basis van mijn eigen, jarenlange ervaring een vrij realistisch beeld. Goed dat hier aandacht aan besteed wordt!
De (inderdaad behoorlijk besloten) wereld van de psychiatrie zorgt voor een zeker psychiatrisch denken die maakt dat aan ziek zijn een soort aanzien gekoppeld is (hoezeer wordt er in maatschappij niet sensationeel gedaan over bepaalde diagnoses en medicijnen?) en wat afhankelijkheid veroorzaakt. Het is een soort cirkel wat mij betreft die ziek houdt en zichzelf in stand houdt.
Velen in de psychiatrie hebben op een of andere manier in hun leven de boodschap gekregen dat er iets niet deugt aan de persoon, dat ze niet goed zijn. Wat mij betreft doet de psychiatrie hier nog een schep bovenop door te zeggen dat mensen ziek zijn, ze een label op te plakken en medicijnen voor te schrijven. Wat mij betreft is dit niet een voedzame voedingsbodem om te kunnen genezen. Ik chargeer nu, maar dit heb ik veel zien gebeuren.
De GGZ lijdt wat mij betreft in belangrijke mate aan zelf waanideeën en verwardheid wat niet wegneemt dat de intentie van veel hulpverleners heel goed zijn. Het is niet alleen de ggz die zichzelf op deze manier in stand houdt maar ook patiënten houden door hun denkwijze de bedenkelijke gang van zaken in stand. Daardoor is er geen echte opening voor verandering. Want veranderen is moeilijk en vaak bedreigend.
De (inderdaad behoorlijk besloten) wereld van de psychiatrie zorgt voor een zeker psychiatrisch denken die maakt dat aan ziek zijn een soort aanzien gekoppeld is (hoezeer wordt er in maatschappij niet sensationeel gedaan over bepaalde diagnoses en medicijnen?) en wat afhankelijkheid veroorzaakt. Het is een soort cirkel wat mij betreft die ziek houdt en zichzelf in stand houdt.
Velen in de psychiatrie hebben op een of andere manier in hun leven de boodschap gekregen dat er iets niet deugt aan de persoon, dat ze niet goed zijn. Wat mij betreft doet de psychiatrie hier nog een schep bovenop door te zeggen dat mensen ziek zijn, ze een label op te plakken en medicijnen voor te schrijven. Wat mij betreft is dit niet een voedzame voedingsbodem om te kunnen genezen. Ik chargeer nu, maar dit heb ik veel zien gebeuren.
De GGZ lijdt wat mij betreft in belangrijke mate aan zelf waanideeën en verwardheid wat niet wegneemt dat de intentie van veel hulpverleners heel goed zijn. Het is niet alleen de ggz die zichzelf op deze manier in stand houdt maar ook patiënten houden door hun denkwijze de bedenkelijke gang van zaken in stand. Daardoor is er geen echte opening voor verandering. Want veranderen is moeilijk en vaak bedreigend.
zondag 1 december 2019 om 11:23
zondag 1 december 2019 om 11:39
Zeg je tegen iemand die de diagnose kanker krijgt ook dat hem een label gegeven wordt?Shininglight schreef: ↑01-12-2019 11:20Wat mij betreft een hele goede zaak deze documentaire en op basis van mijn eigen, jarenlange ervaring een vrij realistisch beeld. Goed dat hier aandacht aan besteed wordt!
De (inderdaad behoorlijk besloten) wereld van de psychiatrie zorgt voor een zeker psychiatrisch denken die maakt dat aan ziek zijn een soort aanzien gekoppeld is (hoezeer wordt er in maatschappij niet sensationeel gedaan over bepaalde diagnoses en medicijnen?) en wat afhankelijkheid veroorzaakt. Het is een soort cirkel wat mij betreft die ziek houdt en zichzelf in stand houdt.
Velen in de psychiatrie hebben op een of andere manier in hun leven de boodschap gekregen dat er iets niet deugt aan de persoon, dat ze niet goed zijn. Wat mij betreft doet de psychiatrie hier nog een schep bovenop door te zeggen dat mensen ziek zijn, ze een label op te plakken en medicijnen voor te schrijven. Wat mij betreft is dit niet een voedzame voedingsbodem om te kunnen genezen. Ik chargeer nu, maar dit heb ik veel zien gebeuren.
De GGZ lijdt wat mij betreft in belangrijke mate aan zelf waanideeën en verwardheid wat niet wegneemt dat de intentie van veel hulpverleners heel goed zijn. Het is niet alleen de ggz die zichzelf op deze manier in stand houdt maar ook patiënten houden door hun denkwijze de bedenkelijke gang van zaken in stand. Daardoor is er geen echte opening voor verandering. Want veranderen is moeilijk en vaak bedreigend.
Ik ben dagelijks nog blij met dat er een diagnose, medicatie en juiste behandeling is.
anoniem_392256 wijzigde dit bericht op 01-12-2019 11:52
0.03% gewijzigd
zondag 1 december 2019 om 11:55
De vergelijking met kanker gaat nog veel verder: vroeger bepaalde de arts of je wel of niet je diagnose en evt prognose te horen kreeg, of je wel of niet behandeling kreeg en welke behandeling dan.
Gelukkig wordt daarin steeds meer on overleg gegaan met de patiënt.
Was het dan vroeger allemaal zo slecht? Neuh, maar er heersten wel andere ideeën over artsen en wat goed was voor het onwetende volk.
In de ggz is dat niet anders. Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor wat de cliënt zelf wil.
Was het dan vroeger allemaal zo slecht? Neuh, maar er heersten wel andere ideeën over artsen en wat goed was voor het onwetende volk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 1 december 2019 om 11:57
Gelukkig hoor.Solomio schreef: ↑01-12-2019 11:55De vergelijking met kanker gaat nog veel verder: vroeger bepaalde de arts of je wel of niet je diagnose en evt prognose te horen kreeg, of je wel of niet behandeling kreeg en welke behandeling dan.
Gelukkig wordt daarin steeds meer on overleg gegaan met de patiënt.
Was het dan vroeger allemaal zo slecht? Neuh, maar er heersten wel andere ideeën over artsen en wat goed was voor het onwetende volk.
In de ggz is dat niet anders. Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor wat de cliënt zelf wil.
Was het dan vroeger allemaal zo slecht? Neuh, maar er heersten wel andere ideeën over artsen en wat goed was voor het onwetende volk.
Maar kap met het gebruik van label en etiket, hoe denigrerend wil je zijn (geldt voor de mensen die dat doen hè).
zondag 1 december 2019 om 12:02
Ik vind dat in sommige gevallen het diagnosticeren maar geskipt moet worden na verloop van tijd. Sommige mensen blijven zoeken van diagnose naar diagnose. Dat vind ik een aandoening ansich. Een soort psychische hypochondrie.
Het klinkt heel grof, maar in sommige gevallen denk ik: zet die mensen op een onbewoond eiland, ga terug naar de basis, zelf voor je eten zorgen. Even heel kort door de bocht. Maar die aandacht op die diagnose heeft in sommige gevallen zo geen nut en is zo schadend.
Het klinkt heel grof, maar in sommige gevallen denk ik: zet die mensen op een onbewoond eiland, ga terug naar de basis, zelf voor je eten zorgen. Even heel kort door de bocht. Maar die aandacht op die diagnose heeft in sommige gevallen zo geen nut en is zo schadend.
zondag 1 december 2019 om 12:07
Er worden zelfs diagnoses gesteld bij "aandoeningen" waar geen diagnose voor bestaat, simpelweg omdat de lijder er gelukkig van wordt dat er eindelijk duidelijk is wat er aan de hand is. Een labeltje stelt mensen vaak gerust, ze kunnen er dan handen en voeten aan geven.Noia schreef: ↑01-12-2019 12:02Ik vind dat in sommige gevallen het diagnosticeren maar geskipt moet worden na verloop van tijd. Sommige mensen blijven zoeken van diagnose naar diagnose. Dat vind ik een aandoening ansich. Een soort psychische hypochondrie.
Het klinkt heel grof, maar in sommige gevallen denk ik: zet die mensen op een onbewoond eiland, ga terug naar de basis, zelf voor je eten zorgen. Even heel kort door de bocht. Maar die aandacht op die diagnose heeft in sommige gevallen zo geen nut en is zo schadend.
zondag 1 december 2019 om 12:12
Ja, daar heb je gelijk in hoor. En dat vind ik ook niet schadelijk. Maar diagnose na diagnose wel. In sommige gevallen lijkt het oneindig door te gaan, en het daadwerkelijke probleem wordt niet aangepakt.Cateautje schreef: ↑01-12-2019 12:07Er worden zelfs diagnoses gesteld bij "aandoeningen" waar geen diagnose voor bestaat, simpelweg omdat de lijder er gelukkig van wordt dat er eindelijk duidelijk is wat er aan de hand is. Een labeltje stelt mensen vaak gerust, ze kunnen er dan handen en voeten aan geven.
zondag 1 december 2019 om 12:16
