Entertainment alle pijlers

Tygo in de psychiatrie

28-11-2019 22:03 1055 berichten
Acteur Tygo Gernandt onderzoekt hoe de psychiatrie in Nederland werkt. Hij praat met patiënten en experts over de diagnosticering van mensen met psychische problemen en over de behandelmethoden. Werken die wel?

Wel interessant en schrijnend tot nu toe, meer mensen die kijken?
(Pijler is misschien wat wrang)
Heel matige journalistiek als je het mij vraagt. Er is veel mis in de psychiatrie, maar dit is wel heel eenzijdig gebracht.

Deze mensen hebben een ernstige psychiatrische stoornis, vooral in de PTSS- en persoonlijkheidshoek. Ik heb het programma bekeken en geen van de weergegeven personen geeft echt blijk van zelfinzicht. Het is allemaal de schuld van de slechte behandelaren, de vele diagnoses die gesteld zijn en van de medicatie. Jeroen is duidelijk verslaafd, maar suggereert dat hij niet van de bendodiazepinen af mág. Als hij in de verslavingszorg af zou willen kicken, zou daar zeer waarschijnlijk ruimte voor zijn. Hij moet wel willen, én kunnen. Dit is te makkelijk wat mij betreft.

Ze moeten wel de juiste therapeut treffen natuurlijk, maar met traumabehandeling en behandeling voor de persoonlijkheidsstoornis moet je een heel eind kunnen komen. Probleem is vaak dat wantrouwen en hechtingsproblemen de boel in de weg zitten, níet perse de medicatie en de diagnoses. Je bent er zelf bij, dat miste ik in het programma.
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 30-11-2019 22:43
0.29% gewijzigd
De psychiatrie kan al sinds Freud z'n goddelijke gang gaan, er is nooit enige kritiek geweest op wat er achter de deuren in inrichtingen gebeurde en nu, dan eindelijk in de 21ste eeuw is er een programma dat met een kritische noot daarnaar kijkt en het enige dat het krijgt is kritiek en niemand die er bij stilstaat dat je toch ergens moet beginnen, ook al verdiend het misschien geen schoonheidsprijs.
Die psychiater die vertelde dat het strooien met diagnoses niet de bedoeling kan zijn en dat er wat dat betreft genoeg fouten worden gemaakt, steekt wel een hart onder de riem van de mensen die een labeltje opgeplakt hebben gekregen of misschien wel tien waarvan in de praktijk geen jota klopt.
Het is een beginnetje, met wat mij betreft de hoop dat er dieper zal worden gekeken naar wat er in die wereld allemaal gaande is.

Laten we niet vergeten dat het begin van openheid in de reguliere medische wereld pas in de loop van de jaren 60 kwam, nadat er gruwelijke fouten werden ontdekt aangaande de enthousiaste uitgifte van het middel Softenon. Voor die tijd was een arts ontastbaar met alle kwalijke gevolgen van dien en die onaantastbaarheid in de psychiatrie, daar moeten we ook van af. Meer openheid, meer openbaar onderzoek, een enorm vergrootglas. Is gewoon heel hard nodig.
Kom dan met een geloofwaardig verhaal als je iets in beweging wil zetten, en niet met sensatiejournalistiek.
Cateautje schreef:
30-11-2019 17:52
De psychiatrie kan al sinds Freud z'n goddelijke gang gaan, er is nooit enige kritiek geweest op wat er achter de deuren in inrichtingen gebeurde en nu, dan eindelijk in de 21ste eeuw is er een programma dat met een kritische noot daarnaar kijkt en het enige dat het krijgt is kritiek en niemand die er bij stilstaat dat je toch ergens moet beginnen, ook al verdiend het misschien geen schoonheidsprijs.
Die psychiater die vertelde dat het strooien met diagnoses niet de bedoeling kan zijn en dat er wat dat betreft genoeg fouten worden gemaakt, steekt wel een hart onder de riem van de mensen die een labeltje opgeplakt hebben gekregen of misschien wel tien waarvan in de praktijk geen jota klopt.
Het is een beginnetje, met wat mij betreft de hoop dat er dieper zal worden gekeken naar wat er in die wereld allemaal gaande is.

Laten we niet vergeten dat het begin van openheid in de reguliere medische wereld pas in de loop van de jaren 60 kwam, nadat er gruwelijke fouten werden ontdekt aangaande de enthousiaste uitgifte van het middel Softenon. Voor die tijd was een arts ontastbaar met alle kwalijke gevolgen van dien en die onaantastbaarheid in de psychiatrie, daar moeten we ook van af. Meer openheid, meer openbaar onderzoek, een enorm vergrootglas. Is gewoon heel hard nodig.
Maar dat is dit programma dus niet.
SallySpectra* schreef:
30-11-2019 18:02
Maar dat is dit programma dus niet.
Zoals ik al aangaf, het is een beginnetje.
https://visie.eo.nl/2019/11/psychiater- ... ychiatrie/
Cateautje schreef:
30-11-2019 18:04
Zoals ik al aangaf, het is een beginnetje.
In de verkeerde richting. Dus niet helpend.
Alle reacties Link kopieren
Sudrì schreef:
30-11-2019 17:59
Kom dan met een geloofwaardig verhaal als je iets in beweging wil zetten, en niet met sensatiejournalistiek.
Dit dus.

Mijn ervaring in de ggz is dat daar allemaal mensen zitten die anderen daadwerkelijk willen helpen.
De ideeën over hoe je iemand het beste helpt veranderen door de jaren heen, dus ook binnen de ggz.

Ik vind het echt getuigen van weinig inzicht als je een aantal excessen laat zien om daarmee aan te tonen dat de hele ggz niet deugt.

Ik vind het vergelijkbaar met de lichamelijke gezondheidszirg. Als iemand een bepaalde vorm van kanker heeft hoort daar een bepaalde behandeling bij. Die behandeling werkt niet bij iedereen en dat vinden we volstrekt logisch.
Vervolgens heeft de arts nog een tweede behandeloptie, vaak nog een derde.
En bij sommige patiënten werkt niks.

Ggz is niet anders, maar daar verwachten we ineens wel wonderen?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
SallySpectra* schreef:
30-11-2019 18:38
In de verkeerde richting. Dus niet helpend.
Waarom? Misschien zijn er wel mensen met meer kennis en inzicht die hierop aanslaan en voor verdere informatie zullen gaan zorgen. Kan me ook voorstellen dat journalisten nieuwsgierig worden en zo wordt dat dan langzamerhand in gang gezet. Nu weet niemand er het fijne van en er zijn mensen die zichzelf niet kunnen vertegenwoordigen, dus ik vind het een goed beginnetje, ondanks de eenzijdigheid.
Alle reacties Link kopieren
Alle kritiek ten spijt (iedereen vindt overal altijd wel wat van)
Ik vind Tycho goed. En deze docu ook weer! Hij claimt nergens een top journalist of psycholoog te zijn. Het is een jongen van de straat. En maakt rauwe docu's en is in your face. Ik hou wel van zijn manier van doen. Al heeft hij hier en daar wel wat 'randjes'.
anoniem_392495 wijzigde dit bericht op 01-12-2019 09:05
0.31% gewijzigd
Ik vind het geen rauwe docu.
Kriskornelig schreef:
30-11-2019 21:18
Alle kritiek ten spijt (iedereen vindt overal altijd wel wat van)
Ik vind Tycho goed. En deze docu ook weer! Hij claimt nergens een top journalist of psycholoog te zijn. Het is een jongen van de straat. En maakt rouwe docu's en is in your face. Ik hou wel van zijn manier van doen. Al heeft hij hier en daar wel wat 'randjes'.
Ik vind dit ook geen rauwe docu. Dit is behoorlijk weinig intelligent oorzakelijke verbanden suggereren die niet correct zijn.

Een voorbeeld: Hij zei in de docu bv: “en het begon allemaal met de diagnose ADHD”. Alsof dat iets zegt over het de juistheid van de diagnose, over het toekomstige beloop, over al dan niet goed behandeld zijn, etc. Het suggereert dat er eerst alleen ADHD was en dat het dóór de psychiatrie en slechte behandeling immens veel verergerd is allemaal. Ik begrijp zulke dingen gewoon niet. Was ook steeds in verwarring tijdens de documentaire, vind het gewoon erg dom en tendentieus samengesteld. Hij reageert ook continu geschokt en stelt geen kritische vragen.
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 30-11-2019 23:50
0.69% gewijzigd
SallySpectra* schreef:
30-11-2019 18:38
In de verkeerde richting. Dus niet helpend.
Precies. Dit stoot als het goed is mensen tegen de borst. En het sluit aan bij mensen die hier gevoelig voor zijn. Het geeft geen brede blik op de waarheid.

Ps wat Jim van Os zegt klopt trouwens helemaal. In de psychiatrie wordt het woord diagnose niet correct gebruikt. Het enige wat de DSM is, is een classificatiesysteem, niet meer en niet minder. Het zegt niets over de oorzaak of behandelmogelijkheden. Wordt ten onrechte verward met diagnose.
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 30-11-2019 23:18
0.35% gewijzigd
Cateautje schreef:
30-11-2019 18:55
Waarom? Misschien zijn er wel mensen met meer kennis en inzicht die hierop aanslaan en voor verdere informatie zullen gaan zorgen. Kan me ook voorstellen dat journalisten nieuwsgierig worden en zo wordt dat dan langzamerhand in gang gezet. Nu weet niemand er het fijne van en er zijn mensen die zichzelf niet kunnen vertegenwoordigen, dus ik vind het een goed beginnetje, ondanks de eenzijdigheid.
We mogen inderdaad hopen dat er kritische journalisten opstaan die het onderwerp op een ethische en diepergaande wijze weergeven, dan kunnen we dit snel vergeten.
B1loemetje schreef:
30-11-2019 22:41
Hij reageert ook continu geschokt en stelt geen kritische vragen.
Deed hij bij die GHB verslaafden ook niet. Maar wel roepen dat het zo oneerlijk en erg is en een waardeloze hulpverlening dat er niet NU een plek in een afkickkliniek beschikbaars is.
Alle reacties Link kopieren
Bloemetje,
Bedoel je daarmee dat er nergens duidelijk wordt wat er mis is gegaan tussen stap 1 en stap nummerzoveel? Eerst is er niet zo veel en dan is het drama en dat is allemaal de schuld van de psychiatrie.

Die man dat verhaal was echt zo raar. Eerst was er ADHD op zijn elfde, maar dat was het niet, dus ging hij maar Ritalin snuiven :-? . En strak van de Ritalin naar de psychiater? Alsof dat de schuld van de voorschrijvende arts is dat hij dat gaat snuiven? Sowieso heb ik niet perse de indruk dat die medicatie niet geëvalueerd zou zijn/worden en dat het daar mis gaat. En op je elfde een diagnose van borderline: dat geloof ik niet. Dus óf daar zaten jaren tussen of diegene was wel heel incapabel, maar daar kom je zelfs bij een zorgverzekeraar niet bij weg. Ik volg er echt helemaal niks van. Er wordt een hele warrige opsomming gedaan, maar er wordt nul verhaal verteld.
Cateautje schreef:
30-11-2019 17:52
De psychiatrie kan al sinds Freud z'n goddelijke gang gaan, er is nooit enige kritiek geweest op wat er achter de deuren in inrichtingen gebeurde en nu, dan eindelijk in de 21ste eeuw is er een programma dat met een kritische noot daarnaar kijkt en het enige dat het krijgt is kritiek en niemand die er bij stilstaat dat je toch ergens moet beginnen, ook al verdiend het misschien geen schoonheidsprijs.
Die psychiater die vertelde dat het strooien met diagnoses niet de bedoeling kan zijn en dat er wat dat betreft genoeg fouten worden gemaakt, steekt wel een hart onder de riem van de mensen die een labeltje opgeplakt hebben gekregen of misschien wel tien waarvan in de praktijk geen jota klopt.
Het is een beginnetje, met wat mij betreft de hoop dat er dieper zal worden gekeken naar wat er in die wereld allemaal gaande is.

Laten we niet vergeten dat het begin van openheid in de reguliere medische wereld pas in de loop van de jaren 60 kwam, nadat er gruwelijke fouten werden ontdekt aangaande de enthousiaste uitgifte van het middel Softenon. Voor die tijd was een arts ontastbaar met alle kwalijke gevolgen van dien en die onaantastbaarheid in de psychiatrie, daar moeten we ook van af. Meer openheid, meer openbaar onderzoek, een enorm vergrootglas. Is gewoon heel hard nodig.

Alsof dit het eerste programma is dat kritisch is over de psychiatrische zorg... De beroepsgroep/ instellingen zijn zelf trouwens ook niet over één kam te scheren en hebben zelf ook interne en externe toetsingsmogelijkheden en -verplichtingen.
Er hebben zich echt wel anderen dan Tygo over deze materie gebogen. Die eer gun ik hem niet eerlijk gezegd. Hij bereikt met z’n inhoudsloze programma misschien wel meer mensen, maar of dat persé positief is vraag ik me af.
Lorah schreef:
30-11-2019 23:14
Bloemetje,
Bedoel je daarmee dat er nergens duidelijk wordt wat er mis is gegaan tussen stap 1 en stap nummerzoveel? Eerst is er niet zo veel en dan is het drama en dat is allemaal de schuld van de psychiatrie.

Die man dat verhaal was echt zo raar. Eerst was er ADHD op zijn elfde, maar dat was het niet, dus ging hij maar Ritalin snuiven :-? . En strak van de Ritalin naar de psychiater? Alsof dat de schuld van de voorschrijvende arts is dat hij dat gaat snuiven? Sowieso heb ik niet perse de indruk dat die medicatie niet geëvalueerd zou zijn/worden en dat het daar mis gaat. En op je elfde een diagnose van borderline: dat geloof ik niet. Dus óf daar zaten jaren tussen of diegene was wel heel incapabel, maar daar kom je zelfs bij een zorgverzekeraar niet bij weg. Ik volg er echt helemaal niks van. Er wordt een hele warrige opsomming gedaan, maar er wordt nul verhaal verteld.
Dat kan feitelijk gewoon helemaal niet. Gewoon niet. Die diagnose mag pas na de 18de verjaardag gesteld worden.
Alle reacties Link kopieren
Daarom geloofde ik dat ook niet ;).

Alleen als er dan jaren tussen zaten, dan heeft hij 7 jaar zonder al te grote problemen die medicatie geslikt. Niks aan de hand. En is hij dus op zijn 18e het maar gaan snuiven en vanaf daar ging het mis. Aha. :sherlock:
Sudrì schreef:
30-11-2019 23:28
Dat kan feitelijk gewoon helemaal niet. Gewoon niet. Die diagnose mag pas na de 18de verjaardag gesteld worden.

Jawel, dat is een verouderde gedachte. Toen werd gedacht dat de gedragingen nog bij een normale puberteit zouden kunnen horen. Uit later onderzoek is gebleken dat het juist “beter” is om al eerder de week symptomen te herkennen/ diagnose te stellen om zo ook al in vroeg stadium gerichte behandeling te kunnen geven (bv DGT-therapie). Als een kind te lang aanmoddert (lijdt), worden patronen steeds hardnekkiger en moeilijker te behandelen i.h.a.

Diagnosestelling is dan dus eigenlijk classificeren, waarbij je als het goed is het lijden kunt erkennen en een gerichte behandeling kan geven. Dat is dan ook het enige doel bij zo’n ‘diagnose’.
B1loemetje schreef:
30-11-2019 23:47
Jawel, dat is een verouderde gedachte. Toen werd gedacht dat de gedragingen nog bij een normale puberteit zouden kunnen horen. Uit later onderzoek is gebleken dat het juist “beter” is om al eerder de week symptomen te herkennen/ diagnose te stellen om zo ook al in vroeg stadium gerichte behandeling te kunnen geven (bv DGT-therapie). Als een kind te lang aanmoddert (lijdt), worden patronen steeds hardnekkiger en moeilijker te behandelen i.h.a.

Diagnosestelling is dan dus eigenlijk classificeren, waarbij je als het goed is het lijden kunt erkennen en een gerichte behandeling kan geven. Dat is dan ook het enige doel bij zo’n ‘diagnose’.
Ik kom het echt nooit tegen, wel diverse vormen van hechtingsstoornis/problematiek.
Solomio schreef:
30-11-2019 18:39
Dit dus.

Mijn ervaring in de ggz is dat daar allemaal mensen zitten die anderen daadwerkelijk willen helpen.
De ideeën over hoe je iemand het beste helpt veranderen door de jaren heen, dus ook binnen de ggz.

Ik vind het echt getuigen van weinig inzicht als je een aantal excessen laat zien om daarmee aan te tonen dat de hele ggz niet deugt.

Ik vind het vergelijkbaar met de lichamelijke gezondheidszirg. Als iemand een bepaalde vorm van kanker heeft hoort daar een bepaalde behandeling bij. Die behandeling werkt niet bij iedereen en dat vinden we volstrekt logisch.
Vervolgens heeft de arts nog een tweede behandeloptie, vaak nog een derde.
En bij sommige patiënten werkt niks.

Ggz is niet anders, maar daar verwachten we ineens wel wonderen?
Dank je, begon al aan mijn werk en mijn inzet te twijfelen
Sowieso nooit een gediagnostiseerde persoonlijkheidsstoornis, altijd in ontwikkeling zijnde blabla.
Sudrì schreef:
01-12-2019 00:19
Sowieso nooit een gediagnostiseerde persoonlijkheidsstoornis, altijd in ontwikkeling zijnde blabla.
😉, wil je niet tegenspreken, maar is dus echt wel zo. Ook heel breed opgezette behandeling voor de stoornis.
Alle reacties Link kopieren
Sudrì schreef:
30-11-2019 23:28
Dat kan feitelijk gewoon helemaal niet. Gewoon niet. Die diagnose mag pas na de 18de verjaardag gesteld worden.
Daar vindt momenteel wel een verschuiving in plaats.
Edit: wat Bloemetje zegt dus.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven