Entertainment
alle pijlers
Waarom werken vrouwen niet? (NPO3)
zondag 6 december 2020 om 11:52
Ik vond de babytijd ook wel leuk eigenlijk, behalve het slaapgebrek dan. Maar vanaf dat ze mobiel werden, overal aan gingen zitten maar nog niet luisteren (dus bij mijn jongste tussen zes maanden en vier jaar) vond ik het echt verschrikkelijk...Perlala_Gadeon schreef: ↑06-12-2020 10:48Ik vond de babytijd tegen alle verwachtingen in juist superleuk. Zo snel hoe die ontwikkeling dan gaat en zo schattig, die babymotoriek
zondag 6 december 2020 om 11:57
Ik heb geen kinderen, onder andere omdat in mijn relaties tot nu toe al zonder kinderen de verdeling van de Tweede Dienst te ongelijk was en het op het punt van ontspanning/loslaten niet goed genoeg zat. Ik zag ook om mij heen een aantal voorbeelden waarbij de komst van kinderen dat patroon niet verbeterde, dat zal ook zijn invloed hebben op mijn keuze.
zondag 6 december 2020 om 12:05
Ceder schreef: ↑06-12-2020 11:57Ik heb geen kinderen, onder andere omdat in mijn relaties tot nu toe al zonder kinderen de verdeling van de Tweede Dienst te ongelijk was en het op het punt van ontspanning/loslaten niet goed genoeg zat. Ik zag ook om mij heen een aantal voorbeelden waarbij de komst van kinderen dat patroon niet verbeterde, dat zal ook zijn invloed hebben op mijn keuze.
Oké, dat bevestigt mijn afname dat je niet weet wat je het over hebt als je zegt dat de derde shift vooral gaat over niet los kunnen laten.
Met kinderen kun je die derde shift, voor wat betreft de kinderen, niet zomaar loslaten als je partner het niet oppakt. Je kind kan niet naar school zonder de dat iemand de duinen regelt die geregeld moeten worden. Iemand moet hapjes maken voor het kerstdiner, iemand moet denken aan de laarzen voor het uitstapje voor de kinderboerderij. Iemand moet gaan regelen dat kind maar zwemles gaat. Niet het daadwerkelijke brengen maar het kiezen van de zwemschool en het inschrijven etc.
Bij een stel regelt ieder dat voor zich wordt er soms overlegd en moet je er zelf mee dealen als je iets vergeten bent. Voor een kind moet de ouder dat regelen.
zondag 6 december 2020 om 12:06
Ik vind ‘probleem met loslaten’ echt een beetje te kort door de bocht.
Meisjes worden van jongs af aan opgevoed met het voorbeeld van een moeder die een bosje bloemen voor de buurvrouw regelt, de kleren voor haar man klaar legt, contacten met school onderhoud tenzij er iets op ferme toon besproken moet worden. De generatie moeders van mijn moeders leeftijd (60-70 nu) werkten niet of nauwelijks en dan pas als de kinderen naar school gingen. Ik moest helpen afwassen, mijn broertje niet. Ik moest helpen met verjaardagen, mijn broertje niet, ik moest een boodschap halen, mijn broertje niet. En zo ging dat bij heel veel vrouwen en mannen van mijn leeftijd 30-45).
En dan krijg je kinderen, met een welwillende man, met duidelijke afspraken en die heus 50% wil doen, maar met een zelfde achtergrond. Die dus ook nooit heeft leren nadenken over dat stuk, want zijn voorbeeld was een vader die het gras maaide, de kozijnen verfde en het vuilnis buiten zette maar die zich nog nooit een seconde heeft bezig gehouden met opvoeden (behalve als moeder zei ‘wacht maar tot je vader thuis komt’ en zorgen. De jaren 80 ging het over ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, dus wij zijn al een jaar of 40 bezig met leren dat vrouwen economisch voor zichzelf moeten leren zorgen. De mannen bleven daar schromelijk in achter, want die meid moest met d’r toekomst bezig en daarnaast nog ff de koters en het huishouden doen. De consequenties voor de mannen van die campagne worden nergens meegenomen.
Dat opgeteld met een maatschappij die vrijwel volledig is ingericht op zorgende vrouwen en werkende mannen, tot aan de schooltijden aan toe maakt dat het niet een kwestie is van ‘gebrek aan loslaten’.
Want dat zou in veel gevallen betekenen dat Pietje dus nooit op voetbal komt omdat vaders er niet aan denkt dat uit te zoeken, dat er geen speelafspraakjes worden gemaakt omdat vaders opgevoed is met praktisch nadenken en enkel aan z’n eigen behoefte denken. En een stel extra kleuters over de vloer is veel werk en vanmiddag wilde hij al de tuin bijwerken dus nee doe maar niet, ander keertje. En dat is geen kwade wil en veel moeders kunnen daar iets van leren, absoluut. Dat het geen ramp is dat Pietje geen 2 sporten doet en dat je best eens nee mag zeggen tegen een speelafspraakje omdat je zelf met een boek op de bank wilde. Maar andersom moet je om los te kunnen laten wel iemand hebben die kan opvangen. En dat is vaak gewoon niet zo. Dan moet je het instrueren en hé, daar heb je de 3e shift weer.
Meisjes worden van jongs af aan opgevoed met het voorbeeld van een moeder die een bosje bloemen voor de buurvrouw regelt, de kleren voor haar man klaar legt, contacten met school onderhoud tenzij er iets op ferme toon besproken moet worden. De generatie moeders van mijn moeders leeftijd (60-70 nu) werkten niet of nauwelijks en dan pas als de kinderen naar school gingen. Ik moest helpen afwassen, mijn broertje niet. Ik moest helpen met verjaardagen, mijn broertje niet, ik moest een boodschap halen, mijn broertje niet. En zo ging dat bij heel veel vrouwen en mannen van mijn leeftijd 30-45).
En dan krijg je kinderen, met een welwillende man, met duidelijke afspraken en die heus 50% wil doen, maar met een zelfde achtergrond. Die dus ook nooit heeft leren nadenken over dat stuk, want zijn voorbeeld was een vader die het gras maaide, de kozijnen verfde en het vuilnis buiten zette maar die zich nog nooit een seconde heeft bezig gehouden met opvoeden (behalve als moeder zei ‘wacht maar tot je vader thuis komt’ en zorgen. De jaren 80 ging het over ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, dus wij zijn al een jaar of 40 bezig met leren dat vrouwen economisch voor zichzelf moeten leren zorgen. De mannen bleven daar schromelijk in achter, want die meid moest met d’r toekomst bezig en daarnaast nog ff de koters en het huishouden doen. De consequenties voor de mannen van die campagne worden nergens meegenomen.
Dat opgeteld met een maatschappij die vrijwel volledig is ingericht op zorgende vrouwen en werkende mannen, tot aan de schooltijden aan toe maakt dat het niet een kwestie is van ‘gebrek aan loslaten’.
Want dat zou in veel gevallen betekenen dat Pietje dus nooit op voetbal komt omdat vaders er niet aan denkt dat uit te zoeken, dat er geen speelafspraakjes worden gemaakt omdat vaders opgevoed is met praktisch nadenken en enkel aan z’n eigen behoefte denken. En een stel extra kleuters over de vloer is veel werk en vanmiddag wilde hij al de tuin bijwerken dus nee doe maar niet, ander keertje. En dat is geen kwade wil en veel moeders kunnen daar iets van leren, absoluut. Dat het geen ramp is dat Pietje geen 2 sporten doet en dat je best eens nee mag zeggen tegen een speelafspraakje omdat je zelf met een boek op de bank wilde. Maar andersom moet je om los te kunnen laten wel iemand hebben die kan opvangen. En dat is vaak gewoon niet zo. Dan moet je het instrueren en hé, daar heb je de 3e shift weer.
zondag 6 december 2020 om 12:12
Precies. En het is echt niet zo dat een school beide ouders evenredig instrueert over wat er moet gebeuren. Dat ook nog eens.Andersom schreef: ↑06-12-2020 12:05Oké, dat bevestigt mijn afname dat je niet weet wat je het over hebt als je zegt dat de derde shift vooral gaat over niet los kunnen laten.
Met kinderen kun je die derde shift, voor wat betreft de kinderen, niet zomaar loslaten als je partner het niet oppakt. Je kind kan niet naar school zonder de dat iemand de duinen regelt die geregeld moeten worden. Iemand moet hapjes maken voor het kerstdiner, iemand moet denken aan de laarzen voor het uitstapje voor de kinderboerderij. Iemand moet gaan regelen dat kind maar zwemles gaat. Niet het daadwerkelijke brengen maar het kiezen van de zwemschool en het inschrijven etc.
Bij een stel regelt ieder dat voor zich wordt er soms overlegd en moet je er zelf mee dealen als je iets vergeten bent. Voor een kind moet de ouder dat regelen.
zondag 6 december 2020 om 12:14
captain_hindsight schreef: ↑06-12-2020 11:52Ik vond de babytijd ook wel leuk eigenlijk, behalve het slaapgebrek dan. Maar vanaf dat ze mobiel werden, overal aan gingen zitten maar nog niet luisteren (dus bij mijn jongste tussen zes maanden en vier jaar) vond ik het echt verschrikkelijk...
Dat is de periode waarin voor mij echt gold: the days are long but the years are short.
Ik heb twee kinderen met een heel klein leeftijdsverschil. Als ik nu foto’s uit die periode zie dan lijkt ons huis net een kinderdagverblijf. Overal speelgoed, kinderstoelen, traphekjes, buggies, aankleedkussens, luiers, babyfoons, loopkarretjes, poppenwagens, Duplo etc etc etc. In die periode kwam ik echt bij op mijn werk. Daar kon ik gewoon een kop koffie drinken zonder dat die koud werd en kon ik naar de wc zonder dat twee personen mij op de voet volgden.
zondag 6 december 2020 om 12:16
In die tijd was ik wel jaloers op kantoorpersoneel, op mijn oude baan riepen ze dat ook altijd: hè, lekker, effe uitrusten.Perlala_Gadeon schreef: ↑06-12-2020 12:14Dat is de periode waarin voor mij echt gold: the days are long but the years are short.
Ik heb twee kinderen met een heel klein leeftijdsverschil. Als ik nu foto’s uit die periode zie dan lijkt ons huis net een kinderdagverblijf. Overal speelgoed, kinderstoelen, traphekjes, buggies, aankleedkussens, luiers, babyfoons, loopkarretjes, poppenwagens, Duplo etc etc etc. In die periode kwam ik echt bij op mijn werk. Daar kon ik gewoon een kop koffie drinken zonder dat die koud werd en kon ik naar de wc zonder dat twee personen mij op de voet volgden.
Daarentegen maakte ik uitgebreid gebruik van het kdv in de vakantie.
zondag 6 december 2020 om 12:17
Thordïs schreef: ↑06-12-2020 12:06
Want dat zou in veel gevallen betekenen dat Pietje dus nooit op voetbal komt omdat vaders er niet aan denkt dat uit te zoeken, dat er geen speelafspraakjes worden gemaakt omdat vaders opgevoed is met praktisch nadenken en enkel aan z’n eigen behoefte denken. En een stel extra kleuters over de vloer is veel werk en vanmiddag wilde hij al de tuin bijwerken dus nee doe maar niet, ander keertje. En dat is geen kwade wil en veel moeders kunnen daar iets van leren, absoluut. Dat het geen ramp is dat Pietje geen 2 sporten doet en dat je best eens nee mag zeggen tegen een speelafspraakje omdat je zelf met een boek op de bank wilde. Maar andersom moet je om los te kunnen laten wel iemand hebben die kan opvangen. En dat is vaak gewoon niet zo. Dan moet je het instrueren en hé, daar heb je de 3e shift weer.
Dat rollenpatroon kan je ook omdraaien.
Vrouwen die een schutting in de tuin willen maar niet snappen dat het 3 dagen werk is, vrouwen die er automatisch vanuit gaan dat auto's gekeurd worden (doet hun man altijd uit gewoonte)
Manlief balanceert eind van de herfst door de dakgoten om ze bladvrij te maken.
Je schrijft dat - praktisch ingestelde - mannen vaak niet aan emotionele dingen denken maar omgedraaid denken veel - meer emotioneel - ingestelde vrouwen vaak weer niet aan de uitvoering van praktische zaken en hoeveel tijd / moeite dat kost.
Dat is een nadeel van rollenpatronen, valt er een weg is er een probleem, mannen die denken "help ik moet een traktatie voor school regelen"en vrouwen die denken "Help hoe kom ik in de dakgoot"
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 6 december 2020 om 12:18
Overigens zie je dat terug na de schrijft, daar hebben vrouwen dan weer voordeel. Ik zie werktechnisch heel veel scheidingen en de jaren daarna. Kenmerken voor degelijke relaties is dat zo’n vrouw het eigenlijk wel ok heeft. De zorg voor de kinderen deed ze al, contacten met school liepen al, sociale kring blijft vrijwel volledig intact, haar werk en kinderen combineren deed ze ook al.
De man in kwestie gaat het iets minder geweldig mee. Opeens co ouderschap, en er achter komen dat elke keer patat eten niet haalbaar is, niet weten hoe het werkt met zwemles en sport en boos worden op school omdat hij informatie mist, in de clinch raken met moeders op het schoolplein vanwege gedoe over feestjes en afspraakjes, en het sociale leven bestaat uit 1 vriend waar hij af en toe mee afspreekt en z’n ouders. Voelt zich dus kneiter eenzaam en blijft z’n ex maar bestoken met vragen en opdrachten over school, het regelen van opvang en sportwedstrijden voor de kinderen.
Nu zie ik vooral de vechtscheidingen hoor, maar dit is een bijna standaard patroon. En ik veel gevallen denkt die man ook nog ‘ze zal er wel spijt van krijgen van die scheiding’ en dan blijkt dat zij het top naar d’r zin heeft en ook nog meer vrije tijd heeft dan voorheen en dan begint het gedonder.
De man in kwestie gaat het iets minder geweldig mee. Opeens co ouderschap, en er achter komen dat elke keer patat eten niet haalbaar is, niet weten hoe het werkt met zwemles en sport en boos worden op school omdat hij informatie mist, in de clinch raken met moeders op het schoolplein vanwege gedoe over feestjes en afspraakjes, en het sociale leven bestaat uit 1 vriend waar hij af en toe mee afspreekt en z’n ouders. Voelt zich dus kneiter eenzaam en blijft z’n ex maar bestoken met vragen en opdrachten over school, het regelen van opvang en sportwedstrijden voor de kinderen.
Nu zie ik vooral de vechtscheidingen hoor, maar dit is een bijna standaard patroon. En ik veel gevallen denkt die man ook nog ‘ze zal er wel spijt van krijgen van die scheiding’ en dan blijkt dat zij het top naar d’r zin heeft en ook nog meer vrije tijd heeft dan voorheen en dan begint het gedonder.
zondag 6 december 2020 om 12:20
zondag 6 december 2020 om 12:20
Die voorbeelden die jij geeft zijn allemaal zaken waar die vrouwen gewoon jarenlang aan hebben moeten denken omdat ze al jaren een zelfstandig huishouden runden.hollebollegijs schreef: ↑06-12-2020 12:17Dat rollenpatroon kan je ook omdraaien.
Vrouwen die een schutting in de tuin willen maar niet snappen dat het 3 dagen werk is, vrouwen die er automatisch vanuit gaan dat auto's gekeurd worden (doet hun man altijd uit gewoonte)
Manlief balanceert eind van de herfst door de dakgoten om ze bladvrij te maken.
Je schrijft dat - praktisch ingestelde - mannen vaak niet aan emotionele dingen denken maar omgedraaid denken veel - meer emotioneel - ingestelde vrouwen vaak weer niet aan de uitvoering van praktische zaken en hoeveel tijd / moeite dat kost.
Dat is een nadeel van rollenpatronen, valt er een weg is er een probleem, mannen die denken "help ik moet een traktatie voor school regelen"en vrouwen die denken "Help hoe kom ik in de dakgoot"
Nu zijn er heus vrouwen die dat soort zaken met liefde uitbesteden, maar ook zat vrouwen die hun eigen auto laten keuren en in de dakgoot staan om de bladeren te harken en wekelijks het gras staan te maaien.
zondag 6 december 2020 om 12:21
Ik had hem verwacht
. Ik weet wel waar ik het over heb; ik maak al vele jaren behoorlijk wat kinderen en ouders van nabij mee.
Dat doet niet af aan mijn argument dat de derde shift gewoon onderdeel is van de tweede, net zoals het forenzen en werkoverleggen onderdeel zijn van de Eerste.
Mijn conclusie vooralsnog is dat er niet zoiets bestaat als een Derde Dienst: het klinkt me meer als een poging om erkenning te krijgen van vrouwen die een man hebben gekozen die zijn Tweede Dienst niet volledig doet of dat hij het wel goed doet maar anders dan de vrouw het zou doen en zij dat niet kan accepteren.
zondag 6 december 2020 om 12:23
Dat is echt onzin. Alleen gaan die vrouwen mogelijk sneller iemand inhuren voor de dakgoot en zijn die typische mannenklussen dingen die je makkelijk kunt uitbesteden én die maar af en toe voorkomen. Je hebt niet elk jaar een lekke dakgoot. Je auto keuren krijg je een brief over en is jaarlijks.hollebollegijs schreef: ↑06-12-2020 12:17Dat rollenpatroon kan je ook omdraaien.
Vrouwen die een schutting in de tuin willen maar niet snappen dat het 3 dagen werk is, vrouwen die er automatisch vanuit gaan dat auto's gekeurd worden (doet hun man altijd uit gewoonte)
Manlief balanceert eind van de herfst door de dakgoten om ze bladvrij te maken.
Je schrijft dat - praktisch ingestelde - mannen vaak niet aan emotionele dingen denken maar omgedraaid denken veel - meer emotioneel - ingestelde vrouwen vaak weer niet aan de uitvoering van praktische zaken en hoeveel tijd / moeite dat kost.
Dat is een nadeel van rollenpatronen, valt er een weg is er een probleem, mannen die denken "help ik moet een traktatie voor school regelen"en vrouwen die denken "Help hoe kom ik in de dakgoot"
De zorg en regelzaken voor kinderen zijn dagelijks en voor een groot deel niet uit te besteden en niet uit te stellen. Als je de dakgoot volgende week pas repareert is er niks aan de hand. En als je de bladeren in de tuin laat liggen gebeurt er ook mis. Als je je kind zonder traktatie naar school stuurt heeft je kind daar last van en als je steeds weer weigert speelafspraakjes te maken verknal je het sociale leven van je kind.
Heeft allemaal niks met emoties of praktisch te maken, want een traktatie maken is niks emotioneels maar praktisch en een kind opgeven voor ballet ook.
zondag 6 december 2020 om 12:23
Mevrouw75 schreef: ↑06-12-2020 12:20Die voorbeelden die jij geeft zijn allemaal zaken waar die vrouwen gewoon jarenlang aan hebben moeten denken omdat ze al jaren een zelfstandig huishouden runden.
Nu zijn er heus vrouwen die dat soort zaken met liefde uitbesteden, maar ook zat vrouwen die hun eigen auto laten keuren en in de dakgoot staan om de bladeren te harken en wekelijks het gras staan te maaien.
Ik had het over rollenpatronen en bijbehorende relaties
Ik had het niet over de relaties waar dat afwezig is.
Je hebt ze nog, van die klassiek relaties.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 6 december 2020 om 12:24
Ceder schreef: ↑06-12-2020 12:21
Dat doet niet af aan mijn argument dat de derde shift gewoon onderdeel is van de tweede, net zoals het forenzen en werkoverleggen onderdeel zijn van de Eerste.
Mijn conclusie vooralsnog is dat er niet zoiets bestaat als een Derde Dienst: het klinkt me meer als een poging om erkenning te krijgen van vrouwen die een man hebben gekozen die zijn Tweede Dienst niet volledig doet of dat hij het wel goed doet maar anders dan de vrouw het zou doen en zij dat niet kan accepteren.
Nou, dat ben ik toch niet volledig met je eens en ik spreek vanuit een positie dat mijn partner wél volledig zijn deel doet.
zondag 6 december 2020 om 12:25
Die kwam ook langs in het tv-programma: scholen bellen meestal eerst de moeder. Omdat die het meest thuis is, naar eigen zeggen. En dat is ook zo.
Een patroon dus, kip-ei: even in gesprek gaan met de school en afspreken hoe er gecommuniceerd wordt.
zondag 6 december 2020 om 12:26
Thordïs schreef: ↑06-12-2020 12:23Dat is echt onzin. Alleen gaan die vrouwen mogelijk sneller iemand inhuren voor de dakgoot en zijn die typische mannenklussen dingen die je makkelijk kunt uitbesteden én die maar af en toe voorkomen. Je hebt niet elk jaar een lekke dakgoot. Je auto keuren krijg je een brief over en is jaarlijks.
De zorg en regelzaken voor kinderen zijn dagelijks en voor een groot deel niet uit te besteden en niet uit te stellen. Als je de dakgoot volgende week pas repareert is er niks aan de hand. En als je de bladeren in de tuin laat liggen gebeurt er ook mis. Als je je kind zonder traktatie naar school stuurt heeft je kind daar last van en als je steeds weer weigert speelafspraakjes te maken verknal je het sociale leven van je kind.
Heeft allemaal niks met emoties of praktisch te maken, want een traktatie maken is niks emotioneels maar praktisch en een kind opgeven voor ballet ook.
Hahaha leuk, ik schreef ook niet dat dit standaard is maar dit de praktijk is in relaties met strenge rollenpatronen.
In een relatie zonder standaard rollenpatronen zal je dit niet gauw zien.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 6 december 2020 om 12:27
Ja, dat hebben wij wel gedaan. Gesprek was niet eens nodig. Gewoon mijn man die zich als eerste contactpersoon opgaf, ook het meeste op school te zien was en in alle app-groepjes ging. Ik ben echt nooit als eerste opgebeld en mijn jongste is al elf.
zondag 6 december 2020 om 12:30
Mijn conclusie is dat je het dan nog steeds niet snapt. Mijn man snapte dat met kleine kinderen ook niet. Want met 0-4 jaar was het er nog niet echt en deden we 50/50 en van 4-12 kwam het bij mij terecht.Ceder schreef: ↑06-12-2020 12:21Ik had hem verwacht
Ik weet wel waar ik het over heb; ik maak al vele jaren behoorlijk wat kinderen en ouders van nabij mee.
Dat doet niet af aan mijn argument dat de derde shift gewoon onderdeel is van de tweede, net zoals het forenzen en werkoverleggen onderdeel zijn van de Eerste.
Mijn conclusie vooralsnog is dat er niet zoiets bestaat als een Derde Dienst: het klinkt me meer als een poging om erkenning te krijgen van vrouwen die een man hebben gekozen die zijn Tweede Dienst niet volledig doet of dat hij het wel goed doet maar anders dan de vrouw het zou doen en zij dat niet kan accepteren.
Nu met terugwerkende kracht snapt hij precies wat het is, ook omdat nu de kinderen zelf mondig genoeg zijn ik het bij hem laat terechtkomen voor een deel. En nu ziet hij dus ook wel wat ik bedoelde de jaren daarvoor. Op dat moment zou hij zoiets gezegd kunnen hebben als jij hier zegt.
En het is geen onwil, maar we zijn wel in een bepaald patroon beland door een combinatie van persoonlijke eigenschappen, omgeving en opvoeding. Nu zijn we een fase verder en merkt hij pas hoe het zat, omdat hij meer last ervaart als de kinderen naar hém komen dat ze over 30 minuten sport hebben en de kleding is niet schoon en we hebben de sporten onderverdeeld nu zodat hij voor de een alles regelt en ik voor de ander. Al is dat met zelf nadenkende kinderen een stuk makkelijker
zondag 6 december 2020 om 12:31
Ja want vrouwen hebben natuurlijk geen eigen auto en huishollebollegijs schreef: ↑06-12-2020 12:17Dat rollenpatroon kan je ook omdraaien.
Vrouwen die een schutting in de tuin willen maar niet snappen dat het 3 dagen werk is, vrouwen die er automatisch vanuit gaan dat auto's gekeurd worden (doet hun man altijd uit gewoonte)
Manlief balanceert eind van de herfst door de dakgoten om ze bladvrij te maken.
Je schrijft dat - praktisch ingestelde - mannen vaak niet aan emotionele dingen denken maar omgedraaid denken veel - meer emotioneel - ingestelde vrouwen vaak weer niet aan de uitvoering van praktische zaken en hoeveel tijd / moeite dat kost.
Dat is een nadeel van rollenpatronen, valt er een weg is er een probleem, mannen die denken "help ik moet een traktatie voor school regelen"en vrouwen die denken "Help hoe kom ik in de dakgoot"
zondag 6 december 2020 om 12:36
zondag 6 december 2020 om 12:36
Geloof mij, het is een zeer hardnekkig probleem. Onderwijs is een parttime Walhalla, veel 50+ dames die vanuit hun wereldbeeld denken dat moeder het meest thuis is van de ouders, moeder het het eerste regelt etc.
Ik werk zelf in het onderwijs en probeer de tegenpool te zijn.
Opvallend, maar wel alleen mijn ervaring dus mogelijk iets te generaliserend:
Ik bel een moeder over ziek kind en moeder zegt: 'Ik zit nu in vergadering maar ik regel en zorg dat kind wordt opgehaald.'
Ik bel een vader over ziek kind en vader zegt: 'Ik zit nu in vergadering, bel moeder maar even en als dat niet lukt oma Achternaam.'
Logisch dat scholen/leerkrachten voorkeur hebben voor de moeder. Dan wordt het geregeld, als je vader belt heb je kans dat je nog meer mensen moet bellen.
zondag 6 december 2020 om 12:36
Maar als ik naar mezelf kijk: wij hebben juist helemaal geen strak rollenpatroon. De afspraak was beiden 4 dagen werken en zorg verdelen en zo hebben we het altijd gedaan. En toch lag het meeste van die 3e shift bij mij. En toegeven ik had geen idee hoe de buitenkerstverlichting werkt want dat heb ik gister voor het eerst gedaan, en ik boor geen gaten (als ik mijn vader vroeg om me dat te leren zei hij ‘doe niet zo gek’ en dat was het dan) en dakgoten repareer ik niet. Maar ik doe wel het onderhoud van de auto’s en ik verf kozijnen en deuren. Dat doen we doorgaans samen. We verdienen ongeveer evenveel,hollebollegijs schreef: ↑06-12-2020 12:26Hahaha leuk, ik schreef ook niet dat dit standaard is maar dit de praktijk is in relaties met strenge rollenpatronen.
In een relatie zonder standaard rollenpatronen zal je dit niet gauw zien.
Als er iets stuk is repareert hij dat, want ik heb niet het geduld om 2 uur YouTube filmpjes te kijken om het te leren en bel dan al iemand terwijl hij er rustig een halve dag aan besteed. Niet omdat hij nou per se zoveel handiger is. Wat hij wel is denk ik, maar vooral ook geduldiger.
Er is werkelijk niks traditioneels aan mij, ik vind absoluut niet dat ik beter ben in huishouden en opvoeding want ik ben tamelijk beroerd qua huishouden. Ik reageer wel sneller op zaken, neem sneller beslissingen en dus komt er het meest bij mij terecht. Dat is een valkuil
zondag 6 december 2020 om 12:37
Adem in adem uit en lees goed.
Ik bedoelde die traditionele relaties waar de man geen ei kan bakken en de vrouw de oliepeilstok niet kan vinden.
Ja die zijn er nog, ik werk er regelmatig mee, en ja het lost zich zelf op.
En dat zijn dan vaak nog de stellen die van huis uit die traditionele rollen meegekregen hebben en snel zijn gaan samenwonen.
Maar je leest half en reageert dan.
hollebollegijs wijzigde dit bericht op 06-12-2020 12:37
0.38% gewijzigd
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 6 december 2020 om 12:37
Ik denk ook dat het een culturele verandering is die z'n tijd nodig heeft. Eentje die bij sommige groepen al verder is dan bij andere.Thordïs schreef: ↑06-12-2020 12:06Ik vind ‘probleem met loslaten’ echt een beetje te kort door de bocht.
[... cultuurhistorische beschrijving...]
Maar andersom moet je om los te kunnen laten wel iemand hebben die kan opvangen. En dat is vaak gewoon niet zo. Dan moet je het instrueren en hé, daar heb je de 3e shift weer.
Maar een bijkomende culturele verandering is natuurlijk wel dat je ook zelf verantwoordelijk bent voor de keuze van de vader/moeder van je kinderen. Het ouderschap is in persoonlijk opzicht niet helemaal te voorspellen, maar van de andere kant ben je allebei zo'n beetje dertig en dus is je karakter gevormd.
Zoals ik laatst in een interview met een psychotherapeut hoorde:
"Zo'n vrouw zegt dan 'hij is niet zorgzaam en attent, dat is hij nooit geweest'. Ja maar: het is hier geen Lourdes hè"
