Entertainment
alle pijlers
Waarom werken vrouwen niet? (NPO3)
zondag 6 december 2020 om 12:39
Wij net zo. En toch word ik als eerste gebeld. Ik heb een paar keer gezegd dat ze mijn man moeten bellen, maar dat doen ze liever niet 'want hij is op zijn werk en daar kan ik hem toch niet storen?'.Perlala_Gadeon schreef: ↑06-12-2020 12:27Ja, dat hebben wij wel gedaan. Gesprek was niet eens nodig. Gewoon mijn man die zich als eerste contactpersoon opgaf, ook het meeste op school te zien was en in alle app-groepjes ging. Ik ben echt nooit als eerste opgebeld en mijn jongste is al elf.
Ik heb daar hartelijk om moeten lachen en gevraagd waar ze dacht dat ik op dat moment was
En dan te bedenken dat mijn werk eigenlijk niet onderbroken kan worden en mijn man alle flexibiliteit heeft.
zondag 6 december 2020 om 12:40
Ik denk ook echt dat het vooral speelt in de basisschoolperiode. Daar zou wat mij betreft meer aandacht voor moeten komen. Ja, tussen 0-4 hebben ze heel erg veel zorg nodig. Maar je neemt ze ook zo onder je arm en zet ze neer waar dat jou het beste uitkomt. Maar op de basisschool zijn het niet de ouders die de dagindeling bepalen, maar school. En als ze eenmaal gesetteld zijn op school barst ook hun eigen leven los. Speelafspraakjes, feestjes, zwemles, muziekles, studiedagen, halve dagen, on-ein-di-ge vakanties die geen raakvlak hebben met het aantal vakantiedagen van volwassen en zo voort en zo verder.
zondag 6 december 2020 om 12:42
Echt nog nooit meegemaakt, maar ik zou dan niet normaal kunnen reageren denk ik.
zondag 6 december 2020 om 12:42
Dit. Zelfs bij mediators kom ik dit tegen. Gesteggel over omgang omdat vader geen vrij wil nemen in vakantie moeder dus wéér voor een voldongen feit gesteld wordt en mediator ‘kun je geen vrij nemen of wil je gewoon niet’ TEGEN MODER!Andersom schreef: ↑06-12-2020 12:36Geloof mij, het is een zeer hardnekkig probleem. Onderwijs is een parttime Walhalla, veel 50+ dames die vanuit hun wereldbeeld denken dat moeder het meest thuis is van de ouders, moeder het het eerste regelt etc.
Ik werk zelf in het onderwijs en probeer de tegenpool te zijn.
Opvallend, maar wel alleen mijn ervaring dus mogelijk iets te generaliserend:
Ik bel een moeder over ziek kind en moeder zegt: 'Ik zit nu in vergadering maar ik regel en zorg dat kind wordt opgehaald.'
Ik bel een vader over ziek kind en vader zegt: 'Ik zit nu in vergadering, bel moeder maar even en als dat niet lukt oma Achternaam.'
Logisch dat scholen/leerkrachten voorkeur hebben voor de moeder. Dan wordt het geregeld, als je vader belt heb je kans dat je nog meer mensen moet bellen.
De mentor van mijn zoon mailt mij wekelijks over zaken did nog moeten/af moeten/vergeten zijn. Algemene mailtjes krijgt man ook, ‘4 december Sinterklaasviering’ enzo, maar ‘je zoon had z’n huiswerk niet ingeleverd’ krijg ik alleen. De huiswerkbegeleiding zelfde verhaal, ik krijg de mailtjes met ‘ze was er en ze moet x nog ff afmaken thuis’. Man niet. Om volslagen onduidelijke redenen, want we hebben beiden 10 minuten gesprekken en zijn beiden aanwezig bij afspraken en beider namen en mailadressen staan in alle formulieren en als we moeten antwoorden doet hij dat standaard met mij ik cc. Gewoon om te kijken wat er gebeurt
Bij sport: beide namen en mailadresssn ingevuld. Ik krijg de praktische info en hij de rekening.
Dat is raar.
zondag 6 december 2020 om 12:46
Ceder schreef: ↑06-12-2020 12:37Ik denk ook dat het een culturele verandering is die z'n tijd nodig heeft. Eentje die bij sommige groepen al verder is dan bij andere.
Maar een bijkomende culturele verandering is natuurlijk wel dat je ook zelf verantwoordelijk bent voor de keuze van de vader/moeder van je kinderen. Het ouderschap is in persoonlijk opzicht niet helemaal te voorspellen, maar van de andere kant ben je allebei zo'n beetje dertig en dus is je karakter gevormd.
Zoals ik laatst in een interview met een psychotherapeut hoorde:
"Zo'n vrouw zegt dan 'hij is niet zorgzaam en attent, dat is hij nooit geweest'. Ja maar: het is hier geen Lourdes hè"
Wij waren 22 en 26 bij ons eerste kind. Denken werkelijk over vrijwel alle belangrijke zaken hetzelfde en ook vsn 0-4 was het verdelen van zorg en werk geen enkel probleem. En ik ben uitgesproken feministisch en toch kwamen we in dit patroon terecht.
Zulke diepgaande patronen in de maatschappij los je niet alleen op door kritische partnerkeuze.
Want ik heb een hele leuke, intelligente en zorgzame man. Die echt heus ontbijtjes op bed maakt als ik uitslaap, een kop chocolademelk maakt voor een huilende hormonale puberdochter en die nadenkt over opvoeding en bepaald niet type ‘mannen houden van bier en voetbal en vrouwen van winkelen’. Die kookt, wast, enz.
En tóch gebeurt dit.
anoniem_64062c7ab7b55 wijzigde dit bericht op 06-12-2020 12:47
0.83% gewijzigd
zondag 6 december 2020 om 12:46
Dat is toch mooi.
En ook logisch dat als je ergens handig in bent de eerst aangewezen persoon bent om dat op te pakken.
Jij vind misschien wassen en strijken leuk maar haat koken en de afwas doen ( verzin maar wat) dan is het toch een optie om je man te laten koken en jij de was.
Dat heeft niets met rollenpatronen te maken maar met voorkeuren.
En ja als je man dan wegvalt zal je weer even moeten wennen aan koken en afwassen.
Ik zie op het werk ook wel een verandering.
De 60+ vrouwen raken totaal in paniek als je belt over de auto "dat doet mijn man"
De jonge vrouwen doen dat niet, mijn auto, ik beslis.
Heel af en toe hoor je nog wel "ik geef mijn man even want die heeft verstand van auto's" nou dat valt in de praktijk erg tegen, moet zijn "ik geef mijn man even want die DENKT dat hij verstand van auto's heeft"
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 6 december 2020 om 12:48
hollebollegijs schreef: ↑06-12-2020 12:46Dat is toch mooi.
En ook logisch dat als je ergens handig in bent de eerst aangewezen persoon bent om dat op te pakken.
Jij vind misschien wassen en strijken leuk maar haat koken en de afwas doen ( verzin maar wat) dan is het toch een optie om je man te laten koken en jij de was.
Dat heeft niets met rollenpatronen te maken maar met voorkeuren.
En ja als je man dan wegvalt zal je weer even moeten wennen aan koken en afwassen.
Ik zie op het werk ook wel een verandering.
De 60+ vrouwen raken totaal in paniek als je belt over de auto "dat doet mijn man"
De jonge vrouwen doen dat niet, mijn auto, ik beslis.
Heel af en toe hoor je nog wel "ik geef mijn man even want die heeft verstand van auto's" nou dat valt in de praktijk erg tegen, moet zijn "ik geef mijn man even want die DENKT dat hij verstand van auto's heeft"
herkenbaar, man wilde iets zelf maken. Kan hij (natuurlijk niet), dus ik heb alvast een afspraak met de loodgieter staan. Was toch 8 weken wachten en lijkt het alsof ik hem eerst de kans heb gegeven.
zondag 6 december 2020 om 12:49
hollebollegijs schreef: ↑06-12-2020 12:46Dat is toch mooi.
En ook logisch dat als je ergens handig in bent de eerst aangewezen persoon bent om dat op te pakken.
Jij vind misschien wassen en strijken leuk maar haat koken en de afwas doen ( verzin maar wat) dan is het toch een optie om je man te laten koken en jij de was.
Dat heeft niets met rollenpatronen te maken maar met voorkeuren.
En ja als je man dan wegvalt zal je weer even moeten wennen aan koken en afwassen.
Ik zie op het werk ook wel een verandering.
De 60+ vrouwen raken totaal in paniek als je belt over de auto "dat doet mijn man"
De jonge vrouwen doen dat niet, mijn auto, ik beslis.
Heel af en toe hoor je nog wel "ik geef mijn man even want die heeft verstand van auto's" nou dat valt in de praktijk erg tegen, moet zijn "ik geef mijn man even want die DENKT dat hij verstand van auto's heeft"
Dat laatste is vaak ja.
Gaan we samen een auto uitzoeken, verkoper tegen man heel verhaal over motor en pk en andere shizzle en tegen mij ‘mooi kleurtje he?’
En man heeft heus een béétje verstand van auto’s maar het boeit hem niet en de kleur boeit me al helemaal niet.
zondag 6 december 2020 om 12:51
Ik snap het best. Jouw man blijkbaar (aanvankelijk) niet.Thordïs schreef: ↑06-12-2020 12:30Mijn conclusie is dat je het dan nog steeds niet snapt. Mijn man snapte dat met kleine kinderen ook niet. Want met 0-4 jaar was het er nog niet echt en deden we 50/50 en van 4-12 kwam het bij mij terecht.
En het is geen onwil, maar we zijn wel in een bepaald patroon beland door een combinatie van persoonlijke eigenschappen, omgeving en opvoeding.
En je ontwijkt het punt van definitie: je kunt ook prima wel een Derde Dienst definiëren (planning en organisatie weghalen uit Tweede Dienst en die beperken tot de praktische uitvoering), maar punt blijft dat je daar dan ook een verdeling in moet maken, net als in de andere twee diensten. En dus toch ook loslaten en accepteren, en je juiste partner erop uitzoeken.
zondag 6 december 2020 om 12:51
Ik heb een paar keer niet opgenomen bij het KDV. Man is 1e contactpersoon en dat hebben we er zo ingekregen. Het CB, tandarts en fsyion hebben mijn nummer niet. Dat is man’s pakke an. Daarnaast vertik ik het om volgende keer naar het CB te gaan. Dat moest van de dame daar, omdat mijn man al 4x is geweest en ik maar 1x. Ze wilden zien of het goed ging met de moederHawaZon schreef: ↑06-12-2020 12:39Wij net zo. En toch word ik als eerste gebeld. Ik heb een paar keer gezegd dat ze mijn man moeten bellen, maar dat doen ze liever niet 'want hij is op zijn werk en daar kan ik hem toch niet storen?'.
Ik heb daar hartelijk om moeten lachen en gevraagd waar ze dacht dat ik op dat moment was
En dan te bedenken dat mijn werk eigenlijk niet onderbroken kan worden en mijn man alle flexibiliteit heeft.
. Gaat prima, maar man doet CB ik niet. Dan maar Veilig Thuis over de vloer, inmiddels het een principekwestie.
zondag 6 december 2020 om 12:54
Ceder schreef: ↑06-12-2020 12:37Ik denk ook dat het een culturele verandering is die z'n tijd nodig heeft. Eentje die bij sommige groepen al verder is dan bij andere.
Maar een bijkomende culturele verandering is natuurlijk wel dat je ook zelf verantwoordelijk bent voor de keuze van de vader/moeder van je kinderen. Het ouderschap is in persoonlijk opzicht niet helemaal te voorspellen, maar van de andere kant ben je allebei zo'n beetje dertig en dus is je karakter gevormd.
Zoals ik laatst in een interview met een psychotherapeut hoorde:
"Zo'n vrouw zegt dan 'hij is niet zorgzaam en attent, dat is hij nooit geweest'. Ja maar: het is hier geen Lourdes hè"
Dat is zo, maar toch gaat het vaak anders. Wij deelden echt het huishouden en de regeldingen maar toen er kinderen kwamen wist man gewoon niet wát en dát er geregeld moest worden.
De eerste vier jaar ging dat prima want weinig te regelen. Ik weet nog heel goed hoe verbaasd hij was toen ik onze vierjarige wilde inschrijven voor zwemles of onze driejarige voor een school wilde inschrijven. Hij had geen idee over wachtlijsten en hoe de gemeente bij ons de leerlingen over de scholen verdeelde.
Ik hoorde dat van vriendinnen/collega's met oudere kinderen. Man was waarschijnlijk echt pas een maand voor de vierde verjaardag gaan nadenken over school. Of bij vijf/zes pas gaan nadenken over zwemmen.
Is mijn man achterlijk? Nee, maar hij werd niet door de omgeving gewezen op die feiten.
zondag 6 december 2020 om 12:56
Klopt, maar ik heb het met vriendinnen ook veel vaker over en zit in app groep van mijn zwangerschapsgroepje, komt daar allemaal voorbij. Met vriendinnen zou ik willen dat het over andere dingen ging overigens.Andersom schreef: ↑06-12-2020 12:54Dat is zo, maar toch gaat het vaak anders. Wij deelden echt het huishouden en de regeldingen maar toen er kinderen kwamen wist man gewoon niet wát en dát er geregeld moest worden.
De eerste vier jaar ging dat prima want weinig te regelen. Ik weet nog heel goed hoe verbaasd hij was toen ik onze vierjarige wilde inschrijven voor zwemles of onze driejarige voor een school wilde inschrijven. Hij had geen idee over wachtlijsten en hoe de gemeente bij ons de leerlingen over de scholen verdeelde.
Ik hoorde dat van vriendinnen/collega's met oudere kinderen. Man was waarschijnlijk echt pas een maand voor de vierde verjaardag gaan nadenken over school. Of bij vijf/zes pas gaan nadenken over zwemmen.
Is mijn man achterlijk? Nee, maar hij werd niet door de omgeving gewezen op die feiten.
zondag 6 december 2020 om 13:02
Thordïs schreef: ↑06-12-2020 12:49
Dat laatste is vaak ja.
Gaan we samen een auto uitzoeken, verkoper tegen man heel verhaal over motor en pk en andere shizzle en tegen mij ‘mooi kleurtje he?’
En man heeft heus een béétje verstand van auto’s maar het boeit hem niet en de kleur boeit me al helemaal niet.
Dat is wel een verkoper oude stijl, een klassieker zeg maar
Dat is het eerste voorbeeld op de trainingen hoe het NIET moet, en de moderne verkoper doet dat al lang niet meer.
Is bij een controle aankoop ook meteen een onvoldoende trouwens.
Je praat met allebei en stelt open vragen, de kleur komt pas bij de afsluiting.
Over PK's praat je alleen als de klant daar om vraagt, misschien vind hij de audio-installatie belangrijker en sta jij je tijd te verdoen met motorgegevens.
Kortom zoek een garage met moderne verkopers of binnen dat bedrijf een andere.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 6 december 2020 om 13:04
Met vriendinnen gaat het ook over andere dingen hoor. Maar gewoon ook over dit soort dingen. Soms ook heel kort. Goede vriendin met dochter half jaar ouder dan de mijne die gewoon zei: 'Zwemles jaar wachtlijst, dus misschien vast inschrijven.' Gewoon als mededeling.
zondag 6 december 2020 om 13:07
Klopt hoor, maar mannen staan er niet bij stil. Was al bij inschrijven KDV: dat heb ik in week 8 van mijn zwangerschap gedaan en daardoor plaats. Hij dacht dat het ongeveer met mijn verlof tijd genoeg was.Andersom schreef: ↑06-12-2020 13:04Met vriendinnen gaat het ook over andere dingen hoor. Maar gewoon ook over dit soort dingen. Soms ook heel kort. Goede vriendin met dochter half jaar ouder dan de mijne die gewoon zei: 'Zwemles jaar wachtlijst, dus misschien vast inschrijven.' Gewoon als mededeling.
zondag 6 december 2020 om 13:13
hollebollegijs schreef: ↑06-12-2020 13:02Dat is wel een verkoper oude stijl, een klassieker zeg maar
Dat is het eerste voorbeeld op de trainingen hoe het NIET moet, en de moderne verkoper doet dat al lang niet meer.
Is bij een controle aankoop ook meteen een onvoldoende trouwens.
Je praat met allebei en stelt open vragen, de kleur komt pas bij de afsluiting.
Over PK's praat je alleen als de klant daar om vraagt, misschien vind hij de audio-installatie belangrijker en sta jij je tijd te verdoen met motorgegevens.
Kortom zoek een garage met moderne verkopers of binnen dat bedrijf een andere.
In een ideale situatie inderdaad. Helaas zijn ook autoverkopers niet ongevoelig voor valkuilen.
Of financieel adviseurs. Ik wilde míjn geld beleggen, ik belde, adviseur bleef over jullie praten want in het systeem vond hij een echtgenoot-Andersom.
Super irritant.
zondag 6 december 2020 om 13:13
Ik heb bijna geen vriendinnen met kinderen, ik vind dat juist jammer.
zondag 6 december 2020 om 13:14
Culturele veranderingen kosten best energie. Deels van bovenaf (wetgeving), maar deels van onderaf: duizenden scholen doen het uit gewoonte niet goed. En jij gaat het anders doen: goed bezig!
Praktisch: ik zou afspraken maken met kdv/school over wie wanneer gebeld moet worden. En als ze dan de verkeerde bellen gewoon niet opnemen. Wel even naar de andere ouder een berichtje dat die in actie moet komen als school over een kwartier nog niet gebeld heeft: je blijft verantwoordelijk en je kind heeft zorg nodig.
zondag 6 december 2020 om 13:40
Dat vind ik ook fascinerend, op microschaal en op cultureel niveau. Patronen kunnen soms slecht zichtbaar zijn. Ik loop er zelf ook zo af en toe tegen aan dat ik iets doe vooral omdat mijn ouders het deden
Een pagina of 20 terug hadden we het hier ook over: de invloed van je opvoeding en je omgeving. Ook in andere topics lees je antwoorden als "90% van de mannen zorgt niet", "het is een maatschappelijk probleem" en dergelijke. En deels is dat ook waar (culturele patronen), maar onderliggend blijkt geregeld dat de mensen die die uitspraken doen hun eigen factor daarin onvoldoende erkennen, zoals partnerkeuze of hun beperkte organisatie-vaardigheid. En dan hun eigen negatieve ervaring projecteren op de hele samenleving; daar vererger je het probleem mee vind ik.
(algemeen, niet specifiek op jou gericht)
zondag 6 december 2020 om 14:03
Maar dat doe je als ouder dus echt niet. Want de opvang/school belt niet zomaar.Ceder schreef: ↑06-12-2020 13:14Culturele veranderingen kosten best energie. Deels van bovenaf (wetgeving), maar deels van onderaf: duizenden scholen doen het uit gewoonte niet goed. En jij gaat het anders doen: goed bezig!
Praktisch: ik zou afspraken maken met kdv/school over wie wanneer gebeld moet worden. En als ze dan de verkeerde bellen gewoon niet opnemen. Wel even naar de andere ouder een berichtje dat die in actie moet komen als school over een kwartier nog niet gebeld heeft: je blijft verantwoordelijk en je kind heeft zorg nodig.
zondag 6 december 2020 om 14:06
Man krijgt hier de mails van de zwemles geloof ik, want dat doet hij. Ik ga ook nooit tenzij hij niet kan.
Ik heb bij kind 2 nummer van man als eerste nummer opgeschreven en bij kind 1 geloof ik andersom, maar het maakt op zich niet uit wie ze bellen.
We zijn nog nooit gebeld dacht ik, dus ik heb het (gelukkig) nog niet kunnen testen.
Ik heb bij kind 2 nummer van man als eerste nummer opgeschreven en bij kind 1 geloof ik andersom, maar het maakt op zich niet uit wie ze bellen.
We zijn nog nooit gebeld dacht ik, dus ik heb het (gelukkig) nog niet kunnen testen.
zondag 6 december 2020 om 14:07
Ik behoor tot de generatie van jouw moeder en heb altijd gewerkt. De tendens toen al (jaren 80/90) dat er op een thuisblijfmoeder een beetje neergekeken werd door werkende moeders. Sommige thuisblijfmoeders gingen inderdaad pas weer werken als de kinderen de puberleeftijd kregen, maar dan alsnog een carriere opbouwen was er zelden bij. Ik had wel een enorm groot voordeel, kon mijn werk flexibel roosteren en hun vader ook. Dit betekende wel dat ik veel in de avonden en weekend werkte, vader er in, ik er uit. In de weinige overlapping, paar uurtjes per week, hielp oma mee. We waren niet afhankelijk van kinderopvang. De peuterspeelzaal vanaf 2,5 jaar was nog gratis, twee ochtenden per week.Thordïs schreef: ↑06-12-2020 12:06Ik vind ‘probleem met loslaten’ echt een beetje te kort door de bocht.
Meisjes worden van jongs af aan opgevoed met het voorbeeld van een moeder die een bosje bloemen voor de buurvrouw regelt, de kleren voor haar man klaar legt, contacten met school onderhoud tenzij er iets op ferme toon besproken moet worden. De generatie moeders van mijn moeders leeftijd (60-70 nu) werkten niet of nauwelijks en dan pas als de kinderen naar school gingen. Ik moest helpen afwassen, mijn broertje niet. Ik moest helpen met verjaardagen, mijn broertje niet, ik moest een boodschap halen, mijn broertje niet. En zo ging dat bij heel veel vrouwen en mannen van mijn leeftijd 30-45).
En dan krijg je kinderen, met een welwillende man, met duidelijke afspraken en die heus 50% wil doen, maar met een zelfde achtergrond. Die dus ook nooit heeft leren nadenken over dat stuk, want zijn voorbeeld was een vader die het gras maaide, de kozijnen verfde en het vuilnis buiten zette maar die zich nog nooit een seconde heeft bezig gehouden met opvoeden (behalve als moeder zei ‘wacht maar tot je vader thuis komt’ en zorgen. De jaren 80 ging het over ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, dus wij zijn al een jaar of 40 bezig met leren dat vrouwen economisch voor zichzelf moeten leren zorgen. De mannen bleven daar schromelijk in achter, want die meid moest met d’r toekomst bezig en daarnaast nog ff de koters en het huishouden doen. De consequenties voor de mannen van die campagne worden nergens meegenomen.
Dat opgeteld met een maatschappij die vrijwel volledig is ingericht op zorgende vrouwen en werkende mannen, tot aan de schooltijden aan toe maakt dat het niet een kwestie is van ‘gebrek aan loslaten’.
Want dat zou in veel gevallen betekenen dat Pietje dus nooit op voetbal komt omdat vaders er niet aan denkt dat uit te zoeken, dat er geen speelafspraakjes worden gemaakt omdat vaders opgevoed is met praktisch nadenken en enkel aan z’n eigen behoefte denken. En een stel extra kleuters over de vloer is veel werk en vanmiddag wilde hij al de tuin bijwerken dus nee doe maar niet, ander keertje. En dat is geen kwade wil en veel moeders kunnen daar iets van leren, absoluut. Dat het geen ramp is dat Pietje geen 2 sporten doet en dat je best eens nee mag zeggen tegen een speelafspraakje omdat je zelf met een boek op de bank wilde. Maar andersom moet je om los te kunnen laten wel iemand hebben die kan opvangen. En dat is vaak gewoon niet zo. Dan moet je het instrueren en hé, daar heb je de 3e shift weer.
Riante positie was dat, moet ik bekennen. En ik weet nog hoe blij ik was met die afwisseling. Werk was bijna een ontspanning tov alleen thuis met drie jonge kinderen.
Maar als je nu kijkt naar de situatie in Frankrijk, waar het al decennia normaal is dat kinderen vanaf hun derde jaar naar school gaan van 8 tot 5 met een warme maaltijd tussen de middag en als kleuters zelfs op school een middagdutje doen, van en naar school met de bus etc en geen enkele moeder zich daarover schuldig voelt kun je best zeggen dat de maatschappij er wel mee te maken heeft. Kinderopvang is hier belachelijk duur en slecht geregeld, ik heb nu medelijden met werkende moeders.
anoniem_394668 wijzigde dit bericht op 06-12-2020 14:09
0.14% gewijzigd
zondag 6 december 2020 om 14:08
We gingen van de week een vouwwagen ophalen en kregen instructie. Er werd alleen tegen man gepraat. 
Ik ben nog in twijfel of ik er een mail achteraan moet gooien want 1. Ik heb er toen niks over gezegd en man ook niet en 2. De uitleg op zich was niet slecht of zo, maar ik heb dus niets gedaan met in-uitklappen...
Ik ben nog in twijfel of ik er een mail achteraan moet gooien want 1. Ik heb er toen niks over gezegd en man ook niet en 2. De uitleg op zich was niet slecht of zo, maar ik heb dus niets gedaan met in-uitklappen...
zondag 6 december 2020 om 14:15
Andrieske1976 schreef: ↑06-12-2020 14:07Kinderopvang is hier belachelijk duur en slecht geregeld, ik heb nu medelijden met werkende moeders.
Van die kosten krijg je als individu tegenwoordig een hele hoop terug via de kinderopvangtoeslag. Maar zeer eens dat de opvang hier echt veel beter zou kunnen, vooral in praktische zin.
Maar je hoeft met mij als werkende moeder absoluut geen medelijden te hebben. Ik ben blij met hoe het gelopen is en nu nog steeds loopt.
zondag 6 december 2020 om 14:16
En met werkende vaders, heb je daar ook medelijden mee?Andrieske1976 schreef: ↑06-12-2020 14:07Ik behoor tot de generatie van jouw moeder en heb altijd gewerkt. De tendens toen al (jaren 80/90) dat er op een thuisblijfmoeder een beetje neergekeken werd door werkende moeders. Sommige thuisblijfmoeders gingen inderdaad pas weer werken als de kinderen de puberleeftijd kregen, maar dan alsnog een carriere opbouwen was er zelden bij. Ik had wel een enorm groot voordeel, kon mijn werk flexibel roosteren en hun vader ook. Dit betekende wel dat ik veel in de avonden en weekend werkte, vader er in, ik er uit. In de weinige overlapping, paar uurtjes per week, hielp oma mee. We waren niet afhankelijk van kinderopvang. De peuterspeelzaal vanaf 2,5 jaar was nog gratis, twee ochtenden per week.
Riante positie was dat, moet ik bekennen. En ik weet nog hoe blij ik was met die afwisseling. Werk was bijna een ontspanning tov alleen thuis met drie jonge kinderen.
Maar als je nu kijkt naar de situatie in Frankrijk, waar het al decennia normaal is dat kinderen vanaf hun derde jaar naar school gaan van 8 tot 5 met een warme maaltijd tussen de middag en als kleuters zelfs op school een middagdutje doen, van en naar school met de bus etc en geen enkele moeder zich daarover schuldig voelt kun je best zeggen dat de maatschappij er wel mee te maken heeft. Kinderopvang is hier belachelijk duur en slecht geregeld, ik heb nu medelijden met werkende moeders.
