Eten
alle pijlers
Gezond eten en sociale omgeving
zondag 27 maart 2016 om 12:26
De afgelopen jaren is vanwege gezondheidsredenen mijn eetpatroon compleet veranderd. Dat merk ik steeds vaker in mijn sociale omgeving, omdat wat ik eet en drink sterk afwijkt van wat anderen doen.
Daar heb ik soms last van, en volgens mij anderen ook. Ik wil graag eten wat mezelf goed bevalt, maar anderen niet opzadelen met een hoop gedoe of een slecht gevoel.
Als ik op een feestje ben en alleen water drink, vraagt een gastvrouw soms wel 10x of ik echt niks anders wil. Als iemand voor me kookt en vergat dat ik vegetarisch eet en ik daarom het vlees op iemand anders bord schuif, zijn ze bang dat ik ontevreden ben (ook al is het echt geen probleem). En ik sla het toetje af als het een suikerbom is, dat doet er nog een schepje bovenop.
Als ik een weekendje weg ga met vrienden en een ander zorgt voor boodschappen, dan is er een ontbijt en lunch waar ik eigenlijk niks van wil eten. Dan kan ik m'n eigen ontbijt meenemen, maar dan voel ik me ook weer zo bekeken, afwijkend en een raar mens.
Met uitstapjes sla ik snoep, koekjes en frisdrank dat wordt uitgedeeld altijd af. Als ik dan met mijn ongebrande ongezouten noten een rondje maak, valt dat anderen meestal ook niet in de smaak.
Ik heb geen frisdranken en vruchtensappen in huis, waardoor het soms voor bezoek moeilijk kiezen is was ze willen drinken. Ongemakkelijke situatie.
Wie loopt hier ook tegenaan? Zelf altijd gezond willen eten, waar anderen dat niet doen waardoor het ongemakkelijk of ingewikkeld wordt. Doe ik te moeilijk, moet ik vaker van mijn gewoontes afwijken, of kan ik gerust mijn eigen manier van eten volgen ook al hebben anderen daar andere ideeën over? Ik zoek oplossingen om zulke sociale situaties meer ontspannen te laten verlopen.
Daar heb ik soms last van, en volgens mij anderen ook. Ik wil graag eten wat mezelf goed bevalt, maar anderen niet opzadelen met een hoop gedoe of een slecht gevoel.
Als ik op een feestje ben en alleen water drink, vraagt een gastvrouw soms wel 10x of ik echt niks anders wil. Als iemand voor me kookt en vergat dat ik vegetarisch eet en ik daarom het vlees op iemand anders bord schuif, zijn ze bang dat ik ontevreden ben (ook al is het echt geen probleem). En ik sla het toetje af als het een suikerbom is, dat doet er nog een schepje bovenop.
Als ik een weekendje weg ga met vrienden en een ander zorgt voor boodschappen, dan is er een ontbijt en lunch waar ik eigenlijk niks van wil eten. Dan kan ik m'n eigen ontbijt meenemen, maar dan voel ik me ook weer zo bekeken, afwijkend en een raar mens.
Met uitstapjes sla ik snoep, koekjes en frisdrank dat wordt uitgedeeld altijd af. Als ik dan met mijn ongebrande ongezouten noten een rondje maak, valt dat anderen meestal ook niet in de smaak.
Ik heb geen frisdranken en vruchtensappen in huis, waardoor het soms voor bezoek moeilijk kiezen is was ze willen drinken. Ongemakkelijke situatie.
Wie loopt hier ook tegenaan? Zelf altijd gezond willen eten, waar anderen dat niet doen waardoor het ongemakkelijk of ingewikkeld wordt. Doe ik te moeilijk, moet ik vaker van mijn gewoontes afwijken, of kan ik gerust mijn eigen manier van eten volgen ook al hebben anderen daar andere ideeën over? Ik zoek oplossingen om zulke sociale situaties meer ontspannen te laten verlopen.
dinsdag 29 maart 2016 om 09:58
quote:hatsetats schreef op 29 maart 2016 @ 09:44:
De kennis over wie ik het had eet geen vlees, wel vis. Maar ook niet alle. Geen zuivel. Geen granen. Geen suikers. Zo min mogelijk vet als in olie en boter. En nog wat geloof ik, ze is een behoorlijk intolerant persoon Dus daar houd ik rekening mee, met liefde. Maar soms, en dan ook echt heel soms, is ze het gedoe zo vreselijk zat dat ze wel een hapje ijs eet. Of een stukje chocolade. Of een half stukje stokbrood met kruidenboter.
En als ze zo'n bui heeft en dat aangeeft, is iedereen druk om voor haar het allerlekkerste hapje uit te kiezen. Het meest malse stukje vlees of snel naar de goede banketbakker lopen voor die ene bonbon die ze zo lekker vindt. Gewoon omdat we haar zo lief vinden. Lief.
De kennis over wie ik het had eet geen vlees, wel vis. Maar ook niet alle. Geen zuivel. Geen granen. Geen suikers. Zo min mogelijk vet als in olie en boter. En nog wat geloof ik, ze is een behoorlijk intolerant persoon Dus daar houd ik rekening mee, met liefde. Maar soms, en dan ook echt heel soms, is ze het gedoe zo vreselijk zat dat ze wel een hapje ijs eet. Of een stukje chocolade. Of een half stukje stokbrood met kruidenboter.
En als ze zo'n bui heeft en dat aangeeft, is iedereen druk om voor haar het allerlekkerste hapje uit te kiezen. Het meest malse stukje vlees of snel naar de goede banketbakker lopen voor die ene bonbon die ze zo lekker vindt. Gewoon omdat we haar zo lief vinden. Lief.
dinsdag 29 maart 2016 om 10:14
quote:hatsetats schreef op 29 maart 2016 @ 09:56:
Nou daar zijn de meningen over verdeeld Save ????????
Maar waarom zou ik het niet doen? Ik vind het gewoon leuk als n ander het naar de zin heeft. Dus maak ik je lievelingseten als ik voor je kook, houd rekening met je eetpatroon en als je dan n fuck it moment heb dan doen we het ook goed. Want ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waarom dat onbeschoft is.Eens hoor. Maar jammer genoeg denkt bijna niemand zo. En helemaal niet als je daar niet open en duidelijk in bent. Wat ook weer logisch is want er zullen altijd mensen zijn die je veroordelen dus begin je er maar niet over.
Nou daar zijn de meningen over verdeeld Save ????????
Maar waarom zou ik het niet doen? Ik vind het gewoon leuk als n ander het naar de zin heeft. Dus maak ik je lievelingseten als ik voor je kook, houd rekening met je eetpatroon en als je dan n fuck it moment heb dan doen we het ook goed. Want ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waarom dat onbeschoft is.Eens hoor. Maar jammer genoeg denkt bijna niemand zo. En helemaal niet als je daar niet open en duidelijk in bent. Wat ook weer logisch is want er zullen altijd mensen zijn die je veroordelen dus begin je er maar niet over.
dinsdag 29 maart 2016 om 11:02
Mooi TO, dat je nu beseft dat je wel van anderen vraagt om rekening te houden met jou, maar dat je het andersom niet deed. Goed dat je dat gaat aanpassen. Wat mij betreft is er overigens niets mis met ongezouten ongebrande nootjes als snack.
Verder zou ik als ik jou was naar de buitenwereld 1 lijn trekken: geen taart is geen taart. Punt. Als je echt eens wel perse wilt dan doe je dat alleen of in het gezelschap van iemand die het wel begrijpt. Maar niet bij mensen die moeite hebben met jouw dieet. Voor die laatste mensen is duidelijkheid, ja of nee, echt het handigst voor meer begrip.
Ik drink zelf meestal water, thee of wijn. Ik hou niet van frisdrank meestal, bij hoge uitzondering drink ik wel jus d'orange of sprite, maar dat is zelden. Ik krijg echt geen opmerkingen over mijn waterdrinken. Terwijl mijn omgeving toch niet erg waterdrinkerig is. Of ik krijg die opmerkingen wel, maar ik trek ze me niet aan, en dus ben ik dat direct daarna vergeten.
Verder zou ik als ik jou was naar de buitenwereld 1 lijn trekken: geen taart is geen taart. Punt. Als je echt eens wel perse wilt dan doe je dat alleen of in het gezelschap van iemand die het wel begrijpt. Maar niet bij mensen die moeite hebben met jouw dieet. Voor die laatste mensen is duidelijkheid, ja of nee, echt het handigst voor meer begrip.
Ik drink zelf meestal water, thee of wijn. Ik hou niet van frisdrank meestal, bij hoge uitzondering drink ik wel jus d'orange of sprite, maar dat is zelden. Ik krijg echt geen opmerkingen over mijn waterdrinken. Terwijl mijn omgeving toch niet erg waterdrinkerig is. Of ik krijg die opmerkingen wel, maar ik trek ze me niet aan, en dus ben ik dat direct daarna vergeten.
dinsdag 29 maart 2016 om 11:26
Als ik geen taart wil, dan zeg ik gewoon: 'Nee, dank je' als het me wordt aangeboden. Vaak ontstaat er dan toch een hele discussie, omdat de ander zegt: 'Geen taart? Wil je echt niet, ook niet een klein stukje?' Ik zeg dan gewoon opnieuw hetzelfde, 'Nee, dank je'. Voor mij is het daarmee klaar, soms vragen mensen eindeloos verder, dat is wel vervelend. Ik zie niet in waarom ik een stuk taart zou moeten eten. Ik vind ook niet dat ik uitleg verschuldigd ben. Soms zeg ik iets als 'Nee, ik heb net gegeten' om er maar vanaf te zijn. Verder denk ik niet dat veel mensen geïnteresseerd zijn in mijn eetpatroon en ik denk ook dat, hoe ingewikkelder je het zelf maakt, des te ingewikkelder anderen het vinden.
Gewoon niet te moeilijk over doen. Eet je iets wel, dan wel, niet dan niet. Prima toch. Er zal niet snel iemand verhongeren omdat hij een avondje niks binnen heeft gekregen.
Gewoon niet te moeilijk over doen. Eet je iets wel, dan wel, niet dan niet. Prima toch. Er zal niet snel iemand verhongeren omdat hij een avondje niks binnen heeft gekregen.
dinsdag 29 maart 2016 om 11:28
quote:valerievaldera schreef op 29 maart 2016 @ 11:26:
Als ik geen taart wil, dan zeg ik gewoon: 'Nee, dank je' als het me wordt aangeboden. Vaak ontstaat er dan toch een hele discussie, omdat de ander zegt: 'Geen taart? Wil je echt niet, ook niet een klein stukje?' Ik zeg dan gewoon opnieuw hetzelfde, 'Nee, dank je'. Voor mij is het daarmee klaar, soms vragen mensen eindeloos verder, dat is wel vervelend. Ik zie niet in waarom ik een stuk taart zou moeten eten. Ik vind ook niet dat ik uitleg verschuldigd ben. Soms zeg ik iets als 'Nee, ik heb net gegeten' om er maar vanaf te zijn. Verder denk ik niet dat veel mensen geïnteresseerd zijn in mijn eetpatroon en ik denk ook dat, hoe ingewikkelder je het zelf maakt, des te ingewikkelder anderen het vinden.
Gewoon niet te moeilijk over doen. Eet je iets wel, dan wel, niet dan niet. Prima toch. Er zal niet snel iemand verhongeren omdat hij een avondje niks binnen heeft gekregen.Als mensen maar door blijven gaan is dat zo hinderlijk ja. Kan toch dat je geen zin hebt, het niet mag, vol zit, niet lust of gewoon niet wilt. Waarom moet je jezelf altijd maar blijven uitleggen? Terwijl het je eigen leven is. Ik merk dat ik mezelf ook meteen verantwoord hoor, maar eigenlijk is dat best stom.
Als ik geen taart wil, dan zeg ik gewoon: 'Nee, dank je' als het me wordt aangeboden. Vaak ontstaat er dan toch een hele discussie, omdat de ander zegt: 'Geen taart? Wil je echt niet, ook niet een klein stukje?' Ik zeg dan gewoon opnieuw hetzelfde, 'Nee, dank je'. Voor mij is het daarmee klaar, soms vragen mensen eindeloos verder, dat is wel vervelend. Ik zie niet in waarom ik een stuk taart zou moeten eten. Ik vind ook niet dat ik uitleg verschuldigd ben. Soms zeg ik iets als 'Nee, ik heb net gegeten' om er maar vanaf te zijn. Verder denk ik niet dat veel mensen geïnteresseerd zijn in mijn eetpatroon en ik denk ook dat, hoe ingewikkelder je het zelf maakt, des te ingewikkelder anderen het vinden.
Gewoon niet te moeilijk over doen. Eet je iets wel, dan wel, niet dan niet. Prima toch. Er zal niet snel iemand verhongeren omdat hij een avondje niks binnen heeft gekregen.Als mensen maar door blijven gaan is dat zo hinderlijk ja. Kan toch dat je geen zin hebt, het niet mag, vol zit, niet lust of gewoon niet wilt. Waarom moet je jezelf altijd maar blijven uitleggen? Terwijl het je eigen leven is. Ik merk dat ik mezelf ook meteen verantwoord hoor, maar eigenlijk is dat best stom.
dinsdag 29 maart 2016 om 11:40
Ja, ik ken het, maar juist door een uitleg te geven krijg je vaak weer discussies. Mensen voelen zich denk ik impliciet aangevallen op hun eigen eetpatroon. Als ik bijvoorbeeld zeg 'ik eet weinig suiker meer, want daar voel ik me niet goed bij', dan krijg ik opmerkingen als 'ach, maar voor een keertje kan het weinig kwaad.' Of: 'je moet wel een beetje blijven genieten.' Als ik daar dan weer op door ga, door bijvoorbeeld te zeggen 'ik geniet prima zonder taart' dan krijg je zo'n naar gesprek en wordt er ook zo de nadruk op gelegd, terwijl het voor mij niet zo belangrijk is verder.
Dus vandaar dat ik het de laatste tijd hou bij 'nee, dank je' en verder zo min mogelijk uitleg over het waarom. Misschien een tip voor anderen.
Dus vandaar dat ik het de laatste tijd hou bij 'nee, dank je' en verder zo min mogelijk uitleg over het waarom. Misschien een tip voor anderen.
dinsdag 29 maart 2016 om 11:45
Dat is echt vaak het probleem, ze voelen zich aangevallen. Zelfs bij mij, ik eet zo omdat het medisch het beste is voor mij en nog zijn ze beledigd als ik vriendelijk aangeef het echt niet te kunnen en te willen eten en waarom. Dat is omdat zelfs zonder medische problemen of allegieen ect het duidelijk is dat veel dingen niet zo gezond zijn.
Nee dank je kan dan inderdaad gewoon het juiste antwoord zijn.
Alleen het helpt niet bij mensen waar je vaker komt, uitleg helpt dan vaak beter.
En soms blijven mensen beledigd of willen ze het niet begrijpen, daar moet je dan maar 'schijt'aan hebben al is dat soms verdomt moeilijk.
Nee dank je kan dan inderdaad gewoon het juiste antwoord zijn.
Alleen het helpt niet bij mensen waar je vaker komt, uitleg helpt dan vaak beter.
En soms blijven mensen beledigd of willen ze het niet begrijpen, daar moet je dan maar 'schijt'aan hebben al is dat soms verdomt moeilijk.
dinsdag 29 maart 2016 om 12:13
dinsdag 29 maart 2016 om 12:52
Joh TO, ik ben ook niet altijd even consequent met een deel van mijn dieetwensen. Geen zin in ook. Ik hoef niet zo nodig in een hokje. Ik heb een tijdje geprobeerd om dat per situatie en bui aan te geven als ik ergens ging eten oid, maar dat is alleen maar verwarrend en irritant voor de meeste mensen incl mijzelf. Dus mijn oplossing is: Ik geef alleen aan waar ik écht niet tegen kan (melk), en de meeste mensen die mij kennen weten verder dat ik weinig vlees eet. De rest van mijn voorkeuren laat ik even voor wat ze zijn wanneer ik op bezoek ben bij iemand. Een stukje taart sla ik evt gewoon af, maar als er wat door het eten zit wat ik zelf meestal niet eet dan eet ik er gewoon omheen of eet het op.
Als ik weet dat ik bezoek krijg koop ik gewoon wat frisdrank en chips oid. Wat niet opgaat mag mee naar huis of wordt bewaard voor het volgende bezoek.
Als ik weet dat ik bezoek krijg koop ik gewoon wat frisdrank en chips oid. Wat niet opgaat mag mee naar huis of wordt bewaard voor het volgende bezoek.
dinsdag 29 maart 2016 om 16:30
quote:hatsetats schreef op 29 maart 2016 @ 09:56:
Nou daar zijn de meningen over verdeeld Save ????????
Maar waarom zou ik het niet doen? Ik vind het gewoon leuk als n ander het naar de zin heeft. Dus maak ik je lievelingseten als ik voor je kook, houd rekening met je eetpatroon en als je dan n fuck it moment heb dan doen we het ook goed. Want ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waarom dat onbeschoft is.
En dat is heel erg lief van jou, een goede gastvrouw. Ik ga uit van mijn eigen ervaringen, als ik een verjaardag te vieren heb kook ik voor tenminste 30 personen. Ik probeer iets lekker en gezonds te serveren.
Vega/vlees e.d. Ik kook zo dat als je iets niet lust of mag er genoeg alternatieven zijn.
Ik zie het alleen niet zitten om voor 30 personen een aparte dish klaar te maken, meestal is het een buffet.
Ik heb al vaker lijstjes met eetwensen gekregen voor een feest en daar ook echt rekening mee gehouden. Dus vega voor nicht, die zich dan tegoed doet aan de kippenpootjes Zoutloos voor oom, die zijn portie laat staan want het smaakt niet lekker zonder zout.. duh.. Gebak zonder suiker voor oma wat diabetici, duur gebak wat ik zo kon wegflikkeren want oma wilde echte taart want het is feest.
Wat jij schrijft herken ik ook wel want toen mijn doodzieke vriendin huilend boven haar macrobiotische wortels zat want ze had zo'n trek in een kroket, heb ik de wortels in de kliko gemikt en de frituur voor haar aangezet.
Ze is inmiddels al lang overleden maar kan nog met een grijns aan die broodjes kroket terugdenken.
Nou daar zijn de meningen over verdeeld Save ????????
Maar waarom zou ik het niet doen? Ik vind het gewoon leuk als n ander het naar de zin heeft. Dus maak ik je lievelingseten als ik voor je kook, houd rekening met je eetpatroon en als je dan n fuck it moment heb dan doen we het ook goed. Want ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waarom dat onbeschoft is.
En dat is heel erg lief van jou, een goede gastvrouw. Ik ga uit van mijn eigen ervaringen, als ik een verjaardag te vieren heb kook ik voor tenminste 30 personen. Ik probeer iets lekker en gezonds te serveren.
Vega/vlees e.d. Ik kook zo dat als je iets niet lust of mag er genoeg alternatieven zijn.
Ik zie het alleen niet zitten om voor 30 personen een aparte dish klaar te maken, meestal is het een buffet.
Ik heb al vaker lijstjes met eetwensen gekregen voor een feest en daar ook echt rekening mee gehouden. Dus vega voor nicht, die zich dan tegoed doet aan de kippenpootjes Zoutloos voor oom, die zijn portie laat staan want het smaakt niet lekker zonder zout.. duh.. Gebak zonder suiker voor oma wat diabetici, duur gebak wat ik zo kon wegflikkeren want oma wilde echte taart want het is feest.
Wat jij schrijft herken ik ook wel want toen mijn doodzieke vriendin huilend boven haar macrobiotische wortels zat want ze had zo'n trek in een kroket, heb ik de wortels in de kliko gemikt en de frituur voor haar aangezet.
Ze is inmiddels al lang overleden maar kan nog met een grijns aan die broodjes kroket terugdenken.
dinsdag 29 maart 2016 om 16:55
Ik herken het totaal niet TO. Hier is het andersom. De visite eet hier juist vaak de dingen die je niet zou verwachten. En helemaal als we ergens naartoe gaan en ik nam voor ons apart eten mee. Iedereen wil juist altijd mee-eten. Voor de frisdrinkers heb ik gewoon 2 blikjes per smaak in de ijskast, is dat op is dat jammer.. Weet ik dat je komt haal ik een of meer flessen in huis van wat je drinkt. Hoe moeilijk is dat nou helemaal.
Verder zijn er echt genoeg lekkere dingen te bedenken die heel gezond zijn. Daar horen ongebrande noten nou eenmaal niet bij. Rooster ze dan, is ook heel lekker. Verder ken ik niemand die alleen hagelslag en jam eet op brood en zeker niet als je met een groep bent. Kaas, tomaat, komkommer ed is eigenlijk bij iedereen wel aanwezig.
Krijg dus eigenlijk het idee dat jij bewust het niet lekker wil maken omdat lekker gelijk staat aan niet gezond?
Zet eens eisalade of komkommersalade neer met zelfgebakken amandel toastjes en wacht af. Is echt zó weg.
Verder zijn er echt genoeg lekkere dingen te bedenken die heel gezond zijn. Daar horen ongebrande noten nou eenmaal niet bij. Rooster ze dan, is ook heel lekker. Verder ken ik niemand die alleen hagelslag en jam eet op brood en zeker niet als je met een groep bent. Kaas, tomaat, komkommer ed is eigenlijk bij iedereen wel aanwezig.
Krijg dus eigenlijk het idee dat jij bewust het niet lekker wil maken omdat lekker gelijk staat aan niet gezond?
Zet eens eisalade of komkommersalade neer met zelfgebakken amandel toastjes en wacht af. Is echt zó weg.
dinsdag 29 maart 2016 om 17:03
quote:the-dowager schreef op 29 maart 2016 @ 09:20:
[...]
Maar soms is het voor jezelf heel duidelijk, maar dusdanig ingewikkeld voor anderen dat je dan maar zeg: kook maar helemaal [...]-vrij. Ik heb bijvoorbeeld koemelkallergie. Kleine hoeveelheden kan ik echter wel verdragen en dat maakt het dus lastig. Als ik zegt: kook maar gewoon met melk en ik krijg vervolgens drie gangen met melkproducten voorgeschoteld, dan heb ik daar wel last van. En als ik die dag al iets met melk opheb, dan kan dus ook dan ene stukje brownie al te veel zijn, ondanks het feit dat je me een week eerder wèl gewoon een brownie hebt zien eten.
Voor anderen lijkt het dan misschien heel inconsequent dat ik zeg allergisch te zijn, terwijl ze me af en toe best melkproducten zien eten, maar de logica erachter is wel degelijk aanwezig. Daar gaat het idd wel mis idd.
Mijn zoon verteerd granen slecht. Een beetje kan wel, dat gaat gewoon met de rest mee naar buiten. Bij te veel blijft het achter in zijn darmen met alle problemen van dien.
Het is een optelsom waarbij altijd iedereen denkt dat zij het enige hapje van die dag/week geven. En dat is lastig.
Nee niet nu want hij heeft al.... gehad. Pfffff.
Het komt er op neer dat je eigenlijk als moeder nooit wat kan doen omdat een ander vind dat hij/zij de uitzondering op de regel mag zijn.
[...]
Maar soms is het voor jezelf heel duidelijk, maar dusdanig ingewikkeld voor anderen dat je dan maar zeg: kook maar helemaal [...]-vrij. Ik heb bijvoorbeeld koemelkallergie. Kleine hoeveelheden kan ik echter wel verdragen en dat maakt het dus lastig. Als ik zegt: kook maar gewoon met melk en ik krijg vervolgens drie gangen met melkproducten voorgeschoteld, dan heb ik daar wel last van. En als ik die dag al iets met melk opheb, dan kan dus ook dan ene stukje brownie al te veel zijn, ondanks het feit dat je me een week eerder wèl gewoon een brownie hebt zien eten.
Voor anderen lijkt het dan misschien heel inconsequent dat ik zeg allergisch te zijn, terwijl ze me af en toe best melkproducten zien eten, maar de logica erachter is wel degelijk aanwezig. Daar gaat het idd wel mis idd.
Mijn zoon verteerd granen slecht. Een beetje kan wel, dat gaat gewoon met de rest mee naar buiten. Bij te veel blijft het achter in zijn darmen met alle problemen van dien.
Het is een optelsom waarbij altijd iedereen denkt dat zij het enige hapje van die dag/week geven. En dat is lastig.
Nee niet nu want hij heeft al.... gehad. Pfffff.
Het komt er op neer dat je eigenlijk als moeder nooit wat kan doen omdat een ander vind dat hij/zij de uitzondering op de regel mag zijn.
woensdag 30 maart 2016 om 07:35
quote:zeeuwsmeisje1981 schreef op 29 maart 2016 @ 18:41:
Ik begrijp nog steeds niet waarom je zo'n punt moet maken van het afslaan van dingen als chips en gebak. Ik ben nergens allergisch voor en ik doe dat ook continu, en heb nooit een discussie met mensen.Omdat ik er wel discussie over heb op het moment dat anderen er wat van vinden en daar blijkbaar last van hebben. Fijn dat je dat niet tegen komt, daar hoop ik ook op
Ik begrijp nog steeds niet waarom je zo'n punt moet maken van het afslaan van dingen als chips en gebak. Ik ben nergens allergisch voor en ik doe dat ook continu, en heb nooit een discussie met mensen.Omdat ik er wel discussie over heb op het moment dat anderen er wat van vinden en daar blijkbaar last van hebben. Fijn dat je dat niet tegen komt, daar hoop ik ook op
woensdag 30 maart 2016 om 19:30
quote:violett schreef op 30 maart 2016 @ 07:35:
[...]
Omdat ik er wel discussie over heb op het moment dat anderen er wat van vinden en daar blijkbaar last van hebben. Fijn dat je dat niet tegen komt, daar hoop ik ook op
Een discussie kun je niet in je eentje voeren he.
Mijn ervaring is dat je de meeste discussies hebt met mensen die het niet willen begrijpen en die laat ik lekker uitrazen zonder in de verdediging te gaan.
Zeg ook alleen dat ik er buikpijn van krijg, en het erg fijn vindt dat een ander dat niet begrijpt, want dat betekent dat zij er geen last van hebben Het laatste woord is dan aan hun en daar reageer ik niet meer op.
[...]
Omdat ik er wel discussie over heb op het moment dat anderen er wat van vinden en daar blijkbaar last van hebben. Fijn dat je dat niet tegen komt, daar hoop ik ook op
Een discussie kun je niet in je eentje voeren he.
Mijn ervaring is dat je de meeste discussies hebt met mensen die het niet willen begrijpen en die laat ik lekker uitrazen zonder in de verdediging te gaan.
Zeg ook alleen dat ik er buikpijn van krijg, en het erg fijn vindt dat een ander dat niet begrijpt, want dat betekent dat zij er geen last van hebben Het laatste woord is dan aan hun en daar reageer ik niet meer op.
