Eten
alle pijlers
Gezond eten en sociale omgeving
zondag 27 maart 2016 om 12:26
De afgelopen jaren is vanwege gezondheidsredenen mijn eetpatroon compleet veranderd. Dat merk ik steeds vaker in mijn sociale omgeving, omdat wat ik eet en drink sterk afwijkt van wat anderen doen.
Daar heb ik soms last van, en volgens mij anderen ook. Ik wil graag eten wat mezelf goed bevalt, maar anderen niet opzadelen met een hoop gedoe of een slecht gevoel.
Als ik op een feestje ben en alleen water drink, vraagt een gastvrouw soms wel 10x of ik echt niks anders wil. Als iemand voor me kookt en vergat dat ik vegetarisch eet en ik daarom het vlees op iemand anders bord schuif, zijn ze bang dat ik ontevreden ben (ook al is het echt geen probleem). En ik sla het toetje af als het een suikerbom is, dat doet er nog een schepje bovenop.
Als ik een weekendje weg ga met vrienden en een ander zorgt voor boodschappen, dan is er een ontbijt en lunch waar ik eigenlijk niks van wil eten. Dan kan ik m'n eigen ontbijt meenemen, maar dan voel ik me ook weer zo bekeken, afwijkend en een raar mens.
Met uitstapjes sla ik snoep, koekjes en frisdrank dat wordt uitgedeeld altijd af. Als ik dan met mijn ongebrande ongezouten noten een rondje maak, valt dat anderen meestal ook niet in de smaak.
Ik heb geen frisdranken en vruchtensappen in huis, waardoor het soms voor bezoek moeilijk kiezen is was ze willen drinken. Ongemakkelijke situatie.
Wie loopt hier ook tegenaan? Zelf altijd gezond willen eten, waar anderen dat niet doen waardoor het ongemakkelijk of ingewikkeld wordt. Doe ik te moeilijk, moet ik vaker van mijn gewoontes afwijken, of kan ik gerust mijn eigen manier van eten volgen ook al hebben anderen daar andere ideeën over? Ik zoek oplossingen om zulke sociale situaties meer ontspannen te laten verlopen.
Daar heb ik soms last van, en volgens mij anderen ook. Ik wil graag eten wat mezelf goed bevalt, maar anderen niet opzadelen met een hoop gedoe of een slecht gevoel.
Als ik op een feestje ben en alleen water drink, vraagt een gastvrouw soms wel 10x of ik echt niks anders wil. Als iemand voor me kookt en vergat dat ik vegetarisch eet en ik daarom het vlees op iemand anders bord schuif, zijn ze bang dat ik ontevreden ben (ook al is het echt geen probleem). En ik sla het toetje af als het een suikerbom is, dat doet er nog een schepje bovenop.
Als ik een weekendje weg ga met vrienden en een ander zorgt voor boodschappen, dan is er een ontbijt en lunch waar ik eigenlijk niks van wil eten. Dan kan ik m'n eigen ontbijt meenemen, maar dan voel ik me ook weer zo bekeken, afwijkend en een raar mens.
Met uitstapjes sla ik snoep, koekjes en frisdrank dat wordt uitgedeeld altijd af. Als ik dan met mijn ongebrande ongezouten noten een rondje maak, valt dat anderen meestal ook niet in de smaak.
Ik heb geen frisdranken en vruchtensappen in huis, waardoor het soms voor bezoek moeilijk kiezen is was ze willen drinken. Ongemakkelijke situatie.
Wie loopt hier ook tegenaan? Zelf altijd gezond willen eten, waar anderen dat niet doen waardoor het ongemakkelijk of ingewikkeld wordt. Doe ik te moeilijk, moet ik vaker van mijn gewoontes afwijken, of kan ik gerust mijn eigen manier van eten volgen ook al hebben anderen daar andere ideeën over? Ik zoek oplossingen om zulke sociale situaties meer ontspannen te laten verlopen.
zondag 27 maart 2016 om 14:51
Op kinderverjaardagen (gelukkig niet zoveel) zal ik nooit een stuk taart afslaan..hoort voor mij bij het ritueel van zingen en de jarige die dan meestal zelf trots (mits leeftijd dat toelaat) de taart mag rondbrengen na het aansnijden. Maar dan meestal wel een heeeel klein stukje.
Ik douw trouwens net wel een paaseitje in mijn mik....hahahaha
Ik douw trouwens net wel een paaseitje in mijn mik....hahahaha
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 27 maart 2016 om 15:28
quote:sprokkelientje schreef op 27 maart 2016 @ 14:51:
Op kinderverjaardagen (gelukkig niet zoveel) zal ik nooit een stuk taart afslaan..hoort voor mij bij het ritueel van zingen en de jarige die dan meestal zelf trots (mits leeftijd dat toelaat) de taart mag rondbrengen na het aansnijden. Maar dan meestal wel een heeeel klein stukje.
Ik douw trouwens net wel een paaseitje in mijn mik....hahahahaIn je mik? Volgens mij heb jij een andere definitie van mik dan ik.
Op kinderverjaardagen (gelukkig niet zoveel) zal ik nooit een stuk taart afslaan..hoort voor mij bij het ritueel van zingen en de jarige die dan meestal zelf trots (mits leeftijd dat toelaat) de taart mag rondbrengen na het aansnijden. Maar dan meestal wel een heeeel klein stukje.
Ik douw trouwens net wel een paaseitje in mijn mik....hahahahaIn je mik? Volgens mij heb jij een andere definitie van mik dan ik.
zondag 27 maart 2016 om 15:59
quote:nerdopviva schreef op 27 maart 2016 @ 14:28:
Ik begrijp niet zo goed dat je problemen hebt om van eten af te blijven (chips en fris) terwijl je dat om gezondheidsredenen niet eet. Ik heb wel ervaring met een dieet om gezondheidsredenen en geloof me: als je er echt ziek van wordt, blijf je er wel vanaf.Ik geloof je want zo werkt dat ja. Het 'probleem' is dat ik van bepaalde dingen niet meer meteen heel veel last heb, en de verleiding daardoor soms te groot is als het voor mijn neus staat. Zoet en zout blijft helaas soms aanlokkelijk voor de smaakpapillen...
Ik begrijp niet zo goed dat je problemen hebt om van eten af te blijven (chips en fris) terwijl je dat om gezondheidsredenen niet eet. Ik heb wel ervaring met een dieet om gezondheidsredenen en geloof me: als je er echt ziek van wordt, blijf je er wel vanaf.Ik geloof je want zo werkt dat ja. Het 'probleem' is dat ik van bepaalde dingen niet meer meteen heel veel last heb, en de verleiding daardoor soms te groot is als het voor mijn neus staat. Zoet en zout blijft helaas soms aanlokkelijk voor de smaakpapillen...
zondag 27 maart 2016 om 16:15
quote:nerdopviva schreef op 27 maart 2016 @ 14:28:
Ik begrijp niet zo goed dat je problemen hebt om van eten af te blijven (chips en fris) terwijl je dat om gezondheidsredenen niet eet. Ik heb wel ervaring met een dieet om gezondheidsredenen en geloof me: als je er echt ziek van wordt, blijf je er wel vanaf.Mss bedoelt ze wel gewoon dat ze aan de lijn is
Ik begrijp niet zo goed dat je problemen hebt om van eten af te blijven (chips en fris) terwijl je dat om gezondheidsredenen niet eet. Ik heb wel ervaring met een dieet om gezondheidsredenen en geloof me: als je er echt ziek van wordt, blijf je er wel vanaf.Mss bedoelt ze wel gewoon dat ze aan de lijn is
zondag 27 maart 2016 om 16:34
Je blijft altijd mensen hebben die het raar vinden of vinden dat je wel even een uitzondering kunt maken. Ik heb een darmaandoening en daardoor veel intoleranties, maar omdat ik geen echte allergie heb wordt dat ook vaak niet serieus genomen. Dan zeggen mensen: ja maar één keertje moet toch wel kunnen.. Uhm, nee, dan krijg ik echt heel veel pijn. En zelfs als één keer zou kunnen, dan worden het als nog best veel keren met al die uitzonderingen die ik moet maken. Tegen mensen die ik niet goed ken noem ik het nu als nog maar een allergie.
Toch voel ik me er altijd wel ongemakkelijk bij als mensen naar mijn lunch staren, omdat die niet bestaat uit een boterham met kaas. Mijn stagebegeleidster vroeg zelfs eens waarom ik altijd zo raar at. Raar was dan omelet met groente, restjes van gisteravond of een salade. Gelukkig gaan de mensen die me kennen er wel goed mee om, of ik iets nou eet om mijn darmen of omdat ik dat graag zo wil. Verder probeer ik het maar te laten gaan, lekker boeiend wat andere mensen vinden. Je moet echt je eigen ideeën volgen en je daar aan houden, zolang je het ook blijft respecteren dat andere mensen niet zoals jij eten, want andersom wil je natuurlijk ook. Vooral bij vrienden lijkt het me makkelijk om van te voren te zeggen dat ze geen rekening met je hoeven te houden, maar dat je dan wel je eigen eten meeneemt. Zoals iedereen hier al zegt, communicatie is gewoon echt heel belangrijk in dit soort situaties. Daarnaast moet je wat meer schijt gaan hebben aan wat anderen denken en lekker doen wat je zelf wilt.
Als ik echter visite uitnodig haal ik wel altijd frisdrank en hapjes in huis. Zak chips kost niet zo veel, of wat borrelnootjes. Liever dat ze borrelnootjes eten dan mijn dure rauwe noten. Ik heb ook met vriend zijn verjaardag een keer een taart gemaakt van bastognekoeken en met een chocolade-slagroom vulling. Ik mocht er zelf geen hap van, maar toch vond ik het leuk. Ik vind het ook leuk om wat gezondere dingen voor visite te bakken, maar daar heb ik niet altijd zin in.
Toch voel ik me er altijd wel ongemakkelijk bij als mensen naar mijn lunch staren, omdat die niet bestaat uit een boterham met kaas. Mijn stagebegeleidster vroeg zelfs eens waarom ik altijd zo raar at. Raar was dan omelet met groente, restjes van gisteravond of een salade. Gelukkig gaan de mensen die me kennen er wel goed mee om, of ik iets nou eet om mijn darmen of omdat ik dat graag zo wil. Verder probeer ik het maar te laten gaan, lekker boeiend wat andere mensen vinden. Je moet echt je eigen ideeën volgen en je daar aan houden, zolang je het ook blijft respecteren dat andere mensen niet zoals jij eten, want andersom wil je natuurlijk ook. Vooral bij vrienden lijkt het me makkelijk om van te voren te zeggen dat ze geen rekening met je hoeven te houden, maar dat je dan wel je eigen eten meeneemt. Zoals iedereen hier al zegt, communicatie is gewoon echt heel belangrijk in dit soort situaties. Daarnaast moet je wat meer schijt gaan hebben aan wat anderen denken en lekker doen wat je zelf wilt.
Als ik echter visite uitnodig haal ik wel altijd frisdrank en hapjes in huis. Zak chips kost niet zo veel, of wat borrelnootjes. Liever dat ze borrelnootjes eten dan mijn dure rauwe noten. Ik heb ook met vriend zijn verjaardag een keer een taart gemaakt van bastognekoeken en met een chocolade-slagroom vulling. Ik mocht er zelf geen hap van, maar toch vond ik het leuk. Ik vind het ook leuk om wat gezondere dingen voor visite te bakken, maar daar heb ik niet altijd zin in.
zondag 27 maart 2016 om 16:44
quote:violett schreef op 27 maart 2016 @ 15:59:
[...]
Ik geloof je want zo werkt dat ja. Het 'probleem' is dat ik van bepaalde dingen niet meer meteen heel veel last heb, en de verleiding daardoor soms te groot is als het voor mijn neus staat. Zoet en zout blijft helaas soms aanlokkelijk voor de smaakpapillen...
En omdat jij er niet mee om kan / het niet wil eten moeten je gasten maar mee op hun kin kloppen?
Zou ik behoorlijk irritant vinden.
Zeker als er een ganse middag alleen water te krijgen is (ik wil af en toe toch echt iets "met smaak" drinken).
Verwittig je gasten dan desnoods dat ze je zelf ervan af houden.
Dat je het niet mag vanwege een allergie, maar wel nog graag zou eten.
[...]
Ik geloof je want zo werkt dat ja. Het 'probleem' is dat ik van bepaalde dingen niet meer meteen heel veel last heb, en de verleiding daardoor soms te groot is als het voor mijn neus staat. Zoet en zout blijft helaas soms aanlokkelijk voor de smaakpapillen...
En omdat jij er niet mee om kan / het niet wil eten moeten je gasten maar mee op hun kin kloppen?
Zou ik behoorlijk irritant vinden.
Zeker als er een ganse middag alleen water te krijgen is (ik wil af en toe toch echt iets "met smaak" drinken).
Verwittig je gasten dan desnoods dat ze je zelf ervan af houden.
Dat je het niet mag vanwege een allergie, maar wel nog graag zou eten.
zondag 27 maart 2016 om 16:46
Ik heb een collega die geen granen eet. Zij neemt als lunch een norivel met tonijn, of twee gekookte eieren met een bak sla. Cake bakt ze van wortelpulp, serieus Zuivel neemt ze wel, maar alleen van koeien die ze persoonlijk kent bij zo'n bioboer.
Ik moet zeggen dat ze er niet heel gezond uitziet, vel over been (maar daar ben ik wel jaloers op). Ook vaak ziek, maar het kan natuurlijk best dat ze met normaal eten nog vaker ziek zou zijn.
Ik moet zeggen dat ze er niet heel gezond uitziet, vel over been (maar daar ben ik wel jaloers op). Ook vaak ziek, maar het kan natuurlijk best dat ze met normaal eten nog vaker ziek zou zijn.
zondag 27 maart 2016 om 16:47
Ik heb die ervaring helemaal niet. Ja, één keer, in een biologisch vegetarisch restaurant. Ik kan niet zo goed tegen zuivel (mijn arts en ik zijn er nog niet over uit of het lactose-intolerantie is of niet ). Van de 8 lunchgerechten zat er kaas in 5 gerechten. Ik kan ook niet zo goed tegen appel en ook dat zat in een salade. Er bleven maar liefst 2 gerechten over.
Ik kan me best voorstellen dat het tegenwoordig lastig is om voor een grote groep te koken. De een heeft een tolerantie, de ander eet geen vlees, de volgende eet geen suiker en nummer vier eet helemaal niets dat überhaupt warm is (geweest). Dat is een flinke uitdaging voor de gemiddelde thuiskok.
Ik kan me best voorstellen dat het tegenwoordig lastig is om voor een grote groep te koken. De een heeft een tolerantie, de ander eet geen vlees, de volgende eet geen suiker en nummer vier eet helemaal niets dat überhaupt warm is (geweest). Dat is een flinke uitdaging voor de gemiddelde thuiskok.
zondag 27 maart 2016 om 16:52
quote:nerdopviva schreef op 27 maart 2016 @ 16:47:
Ik heb die ervaring helemaal niet. Ja, één keer, in een biologisch vegetarisch restaurant. Ik kan niet zo goed tegen zuivel (mijn arts en ik zijn er nog niet over uit of het lactose-intolerantie is of niet ). Van de 8 lunchgerechten zat er kaas in 5 gerechten. Ik kan ook niet zo goed tegen appel en ook dat zat in een salade. Er bleven maar liefst 2 gerechten over.
Ik kan me best voorstellen dat het tegenwoordig lastig is om voor een grote groep te koken. De een heeft een tolerantie, de ander eet geen vlees, de volgende eet geen suiker en nummer vier eet helemaal niets dat überhaupt warm is (geweest). Dat is een flinke uitdaging voor de gemiddelde thuiskok.
2 gerechten is toch genoeg? Had je zelfs nog keuze .
Ik heb al menukaarten genoeg gezien waar je met allergieën of intoleranties gewoon niets kan eten.
En waar het dan maar van de goodwill van de kok afhangt of je niet gewoon mag verhongeren (en kijken hoe de rest van je gezelschap eet).
Om dan maar niet te spreken over héél zware allergieën waarbij bijvoorbeeld in de verste verte in de keuken niet product x of y mag geweest zijn. Of mensen thuis een aparte koelkast hebben voor hun eigen eten om maar geen kruisbestuiving te hebben.
Ik heb die ervaring helemaal niet. Ja, één keer, in een biologisch vegetarisch restaurant. Ik kan niet zo goed tegen zuivel (mijn arts en ik zijn er nog niet over uit of het lactose-intolerantie is of niet ). Van de 8 lunchgerechten zat er kaas in 5 gerechten. Ik kan ook niet zo goed tegen appel en ook dat zat in een salade. Er bleven maar liefst 2 gerechten over.
Ik kan me best voorstellen dat het tegenwoordig lastig is om voor een grote groep te koken. De een heeft een tolerantie, de ander eet geen vlees, de volgende eet geen suiker en nummer vier eet helemaal niets dat überhaupt warm is (geweest). Dat is een flinke uitdaging voor de gemiddelde thuiskok.
2 gerechten is toch genoeg? Had je zelfs nog keuze .
Ik heb al menukaarten genoeg gezien waar je met allergieën of intoleranties gewoon niets kan eten.
En waar het dan maar van de goodwill van de kok afhangt of je niet gewoon mag verhongeren (en kijken hoe de rest van je gezelschap eet).
Om dan maar niet te spreken over héél zware allergieën waarbij bijvoorbeeld in de verste verte in de keuken niet product x of y mag geweest zijn. Of mensen thuis een aparte koelkast hebben voor hun eigen eten om maar geen kruisbestuiving te hebben.
zondag 27 maart 2016 om 16:55
quote:Mietrot schreef op 27 maart 2016 @ 16:52:
[...]
2 gerechten is toch genoeg? Had je zelfs nog keuze .
Dat is waar al zat er in één van de gerechten venkel en daar hou ik niet zo van. De andere was de soep van de dag en gelukkig zat daar geen room in
Ik had nog niet eerder meegemaakt dat ik bijna niets van de kaart kon eten, dus ik was wel wat verbaasd. Het is wel zeker dat ik daar niet vaak zal komen.
Ik kan me voorstellen dat je met bijvoorbeeld een ernstige pinda-allergie niet uit eten gaat.
[...]
2 gerechten is toch genoeg? Had je zelfs nog keuze .
Dat is waar al zat er in één van de gerechten venkel en daar hou ik niet zo van. De andere was de soep van de dag en gelukkig zat daar geen room in
Ik had nog niet eerder meegemaakt dat ik bijna niets van de kaart kon eten, dus ik was wel wat verbaasd. Het is wel zeker dat ik daar niet vaak zal komen.
Ik kan me voorstellen dat je met bijvoorbeeld een ernstige pinda-allergie niet uit eten gaat.
zondag 27 maart 2016 om 17:07
Ik heb een kennis die iedere voedselhype op de voet volgt. Als ze hier komt brengt ze haar eigen brood mee, daar zit dan een onduidelijk smeerseltje op van de alternatieve supermarkt dat naar Marmite smaakt, niet mijn favoriete beleg. Vroeger at ze alles maar nu is ze plotseling allergisch voor van alles en nog wat, als ze niet allergisch is heeft ze wel een intolerantie.
verba volant, scripta manent.
zondag 27 maart 2016 om 17:10
quote:Mietrot schreef op 27 maart 2016 @ 16:52:
[...]
2 gerechten is toch genoeg? Had je zelfs nog keuze .
Ik heb al menukaarten genoeg gezien waar je met allergieën of intoleranties gewoon niets kan eten.
En waar het dan maar van de goodwill van de kok afhangt of je niet gewoon mag verhongeren (en kijken hoe de rest van je gezelschap eet).
Om dan maar niet te spreken over héél zware allergieën waarbij bijvoorbeeld in de verste verte in de keuken niet product x of y mag geweest zijn. Of mensen thuis een aparte koelkast hebben voor hun eigen eten om maar geen kruisbestuiving te hebben.
Het is best rot om op dat soort momenten afhankelijk te zijn van anderen. Je moet er maar op vertrouwen dat anderen goed met je eten omgaan en dat dat ene product er echt niet in zit. Ik heb dan geen allergieën die levensbedreigend zijn, maar ik krijg diezelfde avond of de dag erna wel heel veel last van mijn buik en regelmatig diarree. Vooral op vakantie is het lastig om ook nog in een andere taal te vertellen wat je echt niet mag.
Binnenkort is er een etentje met het werk van mijn vriend. Ze willen waarschijnlijk naar een italiaan, dus ik heb me nu al bedacht dat ik van te voren wel thuis wat eet en daar alleen een salade of iets neem. Ik kan namelijk niet goed tegen gluten dus dat wordt niks :')
[...]
2 gerechten is toch genoeg? Had je zelfs nog keuze .
Ik heb al menukaarten genoeg gezien waar je met allergieën of intoleranties gewoon niets kan eten.
En waar het dan maar van de goodwill van de kok afhangt of je niet gewoon mag verhongeren (en kijken hoe de rest van je gezelschap eet).
Om dan maar niet te spreken over héél zware allergieën waarbij bijvoorbeeld in de verste verte in de keuken niet product x of y mag geweest zijn. Of mensen thuis een aparte koelkast hebben voor hun eigen eten om maar geen kruisbestuiving te hebben.
Het is best rot om op dat soort momenten afhankelijk te zijn van anderen. Je moet er maar op vertrouwen dat anderen goed met je eten omgaan en dat dat ene product er echt niet in zit. Ik heb dan geen allergieën die levensbedreigend zijn, maar ik krijg diezelfde avond of de dag erna wel heel veel last van mijn buik en regelmatig diarree. Vooral op vakantie is het lastig om ook nog in een andere taal te vertellen wat je echt niet mag.
Binnenkort is er een etentje met het werk van mijn vriend. Ze willen waarschijnlijk naar een italiaan, dus ik heb me nu al bedacht dat ik van te voren wel thuis wat eet en daar alleen een salade of iets neem. Ik kan namelijk niet goed tegen gluten dus dat wordt niks :')
zondag 27 maart 2016 om 17:10
quote:nerdopviva schreef op 27 maart 2016 @ 16:55:
[...]
Dat is waar al zat er in één van de gerechten venkel en daar hou ik niet zo van. De andere was de soep van de dag en gelukkig zat daar geen room in
Ik had nog niet eerder meegemaakt dat ik bijna niets van de kaart kon eten, dus ik was wel wat verbaasd. Het is wel zeker dat ik daar niet vaak zal komen.
Ik kan me voorstellen dat je met bijvoorbeeld een ernstige pinda-allergie niet uit eten gaat.Zul je altijd zien, dat precies in het gerecht dat je wel mag er iets in zit dat je niet lust
[...]
Dat is waar al zat er in één van de gerechten venkel en daar hou ik niet zo van. De andere was de soep van de dag en gelukkig zat daar geen room in
Ik had nog niet eerder meegemaakt dat ik bijna niets van de kaart kon eten, dus ik was wel wat verbaasd. Het is wel zeker dat ik daar niet vaak zal komen.
Ik kan me voorstellen dat je met bijvoorbeeld een ernstige pinda-allergie niet uit eten gaat.Zul je altijd zien, dat precies in het gerecht dat je wel mag er iets in zit dat je niet lust
zondag 27 maart 2016 om 17:19
quote:Zharon09 schreef op 27 maart 2016 @ 17:10:
[...]
Het is best rot om op dat soort momenten afhankelijk te zijn van anderen. Je moet er maar op vertrouwen dat anderen goed met je eten omgaan en dat dat ene product er echt niet in zit. Ik heb dan geen allergieën die levensbedreigend zijn, maar ik krijg diezelfde avond of de dag erna wel heel veel last van mijn buik en regelmatig diarree. Vooral op vakantie is het lastig om ook nog in een andere taal te vertellen wat je echt niet mag.
Binnenkort is er een etentje met het werk van mijn vriend. Ze willen waarschijnlijk naar een italiaan, dus ik heb me nu al bedacht dat ik van te voren wel thuis wat eet en daar alleen een salade of iets neem. Ik kan namelijk niet goed tegen gluten dus dat wordt niks :')Kun je niet vragen waar jullie gaan eten en van tevoren op de kaart kijken? Als er helemaal niets op staat wat je kan eten, kun je ze ook nog van tevoren bellen. Dat is mijn enige eis als ik ergens ga eten. Ik wil weten waar we gaan eten en (bij een verrassingsmenu) wat we gaan eten. Geen verrassingen voor mij. Dat gaat eigenlijk altijd goed. Eén keer niet, maar dat eigenlijk niet eens zozeer met het eten zelf te maken. Ik kon prima alles eten wat we kregen voorgeschoteld, maar ik had vlak daarvoor een salmonella-infectie gehad, dus ik was al wat voorzichtiger met eten wat ik niet zelf had klaargemaakt. En tot overmaat van ramp vertelde een tafelgenote dat ze een paar maanden daarvoor een voedselinfectie had opgelopen bij het restaurant waar we op dat moment zaten. Mijn groentesoepje smaakte opeens een stuk minder goed en ik heb bijna niets gegeten. Ook daar deed niemand moeilijk over. Iedereen wist hoe ziek ik was geweest van die salmonella en vond het heel logisch dat ik erg voorzichtig was met eten.
[...]
Het is best rot om op dat soort momenten afhankelijk te zijn van anderen. Je moet er maar op vertrouwen dat anderen goed met je eten omgaan en dat dat ene product er echt niet in zit. Ik heb dan geen allergieën die levensbedreigend zijn, maar ik krijg diezelfde avond of de dag erna wel heel veel last van mijn buik en regelmatig diarree. Vooral op vakantie is het lastig om ook nog in een andere taal te vertellen wat je echt niet mag.
Binnenkort is er een etentje met het werk van mijn vriend. Ze willen waarschijnlijk naar een italiaan, dus ik heb me nu al bedacht dat ik van te voren wel thuis wat eet en daar alleen een salade of iets neem. Ik kan namelijk niet goed tegen gluten dus dat wordt niks :')Kun je niet vragen waar jullie gaan eten en van tevoren op de kaart kijken? Als er helemaal niets op staat wat je kan eten, kun je ze ook nog van tevoren bellen. Dat is mijn enige eis als ik ergens ga eten. Ik wil weten waar we gaan eten en (bij een verrassingsmenu) wat we gaan eten. Geen verrassingen voor mij. Dat gaat eigenlijk altijd goed. Eén keer niet, maar dat eigenlijk niet eens zozeer met het eten zelf te maken. Ik kon prima alles eten wat we kregen voorgeschoteld, maar ik had vlak daarvoor een salmonella-infectie gehad, dus ik was al wat voorzichtiger met eten wat ik niet zelf had klaargemaakt. En tot overmaat van ramp vertelde een tafelgenote dat ze een paar maanden daarvoor een voedselinfectie had opgelopen bij het restaurant waar we op dat moment zaten. Mijn groentesoepje smaakte opeens een stuk minder goed en ik heb bijna niets gegeten. Ook daar deed niemand moeilijk over. Iedereen wist hoe ziek ik was geweest van die salmonella en vond het heel logisch dat ik erg voorzichtig was met eten.
zondag 27 maart 2016 om 17:34
quote:nerdopviva schreef op 27 maart 2016 @ 17:19:
[...]
Kun je niet vragen waar jullie gaan eten en van tevoren op de kaart kijken? Als er helemaal niets op staat wat je kan eten, kun je ze ook nog van tevoren bellen. Dat is mijn enige eis als ik ergens ga eten. Ik wil weten waar we gaan eten en (bij een verrassingsmenu) wat we gaan eten. Geen verrassingen voor mij. Dat gaat eigenlijk altijd goed. Eén keer niet, maar dat eigenlijk niet eens zozeer met het eten zelf te maken. Ik kon prima alles eten wat we kregen voorgeschoteld, maar ik had vlak daarvoor een salmonella-infectie gehad, dus ik was al wat voorzichtiger met eten wat ik niet zelf had klaargemaakt. En tot overmaat van ramp vertelde een tafelgenote dat ze een paar maanden daarvoor een voedselinfectie had opgelopen bij het restaurant waar we op dat moment zaten. Mijn groentesoepje smaakte opeens een stuk minder goed en ik heb bijna niets gegeten. Ook daar deed niemand moeilijk over. Iedereen wist hoe ziek ik was geweest van die salmonella en vond het heel logisch dat ik erg voorzichtig was met eten.
Het staat nog niet helemaal vast waar, maar waar ze aan denken heb ik inderdaad de kaart al van bekeken. Ik zag tussen de pasta's wel één vlees gerecht staan, met alleen groenten of kruiden die ik niet mag maar dat kan altijd weggelaten worden. Probleem is alleen dat dat meteen zo'n T-bone steak is die ik echt nooit op krijg, dus dan schuif ik als nog de helft door naar anderen.
Inderdaad ook geen verassingen voor mij. Als ik ergens heen ga wil ik altijd weten waar en wat er te eten valt, ook als het bij iemand thuis is moet ik dat echt kort sluiten. Anders ga ik gewoon niet.
Wat naar van die salmonella infectie, ik snap maar al te goed dat het dan niet lekker smaakt nee. Zelf had ik eens voedselvergiftiging gekregen van sushi, dat kon ik daarna ook echt maanden niet meer eten. Mijn stiefvader vroeg ongeveer elke keer als ik daar kwam of hij sushi moest halen, maar ik werd al misselijk bij de gedachte.
[...]
Kun je niet vragen waar jullie gaan eten en van tevoren op de kaart kijken? Als er helemaal niets op staat wat je kan eten, kun je ze ook nog van tevoren bellen. Dat is mijn enige eis als ik ergens ga eten. Ik wil weten waar we gaan eten en (bij een verrassingsmenu) wat we gaan eten. Geen verrassingen voor mij. Dat gaat eigenlijk altijd goed. Eén keer niet, maar dat eigenlijk niet eens zozeer met het eten zelf te maken. Ik kon prima alles eten wat we kregen voorgeschoteld, maar ik had vlak daarvoor een salmonella-infectie gehad, dus ik was al wat voorzichtiger met eten wat ik niet zelf had klaargemaakt. En tot overmaat van ramp vertelde een tafelgenote dat ze een paar maanden daarvoor een voedselinfectie had opgelopen bij het restaurant waar we op dat moment zaten. Mijn groentesoepje smaakte opeens een stuk minder goed en ik heb bijna niets gegeten. Ook daar deed niemand moeilijk over. Iedereen wist hoe ziek ik was geweest van die salmonella en vond het heel logisch dat ik erg voorzichtig was met eten.
Het staat nog niet helemaal vast waar, maar waar ze aan denken heb ik inderdaad de kaart al van bekeken. Ik zag tussen de pasta's wel één vlees gerecht staan, met alleen groenten of kruiden die ik niet mag maar dat kan altijd weggelaten worden. Probleem is alleen dat dat meteen zo'n T-bone steak is die ik echt nooit op krijg, dus dan schuif ik als nog de helft door naar anderen.
Inderdaad ook geen verassingen voor mij. Als ik ergens heen ga wil ik altijd weten waar en wat er te eten valt, ook als het bij iemand thuis is moet ik dat echt kort sluiten. Anders ga ik gewoon niet.
Wat naar van die salmonella infectie, ik snap maar al te goed dat het dan niet lekker smaakt nee. Zelf had ik eens voedselvergiftiging gekregen van sushi, dat kon ik daarna ook echt maanden niet meer eten. Mijn stiefvader vroeg ongeveer elke keer als ik daar kwam of hij sushi moest halen, maar ik werd al misselijk bij de gedachte.
zondag 27 maart 2016 om 17:36
quote:Zharon09 schreef op 27 maart 2016 @ 17:10:
[...]
Het is best rot om op dat soort momenten afhankelijk te zijn van anderen. Je moet er maar op vertrouwen dat anderen goed met je eten omgaan en dat dat ene product er echt niet in zit. Ik heb dan geen allergieën die levensbedreigend zijn, maar ik krijg diezelfde avond of de dag erna wel heel veel last van mijn buik en regelmatig diarree. Vooral op vakantie is het lastig om ook nog in een andere taal te vertellen wat je echt niet mag.
Binnenkort is er een etentje met het werk van mijn vriend. Ze willen waarschijnlijk naar een italiaan, dus ik heb me nu al bedacht dat ik van te voren wel thuis wat eet en daar alleen een salade of iets neem. Ik kan namelijk niet goed tegen gluten dus dat wordt niks :')
Oprechte vraag: bij de meeste Italiaanse restaurants serveren ze vaak ook frietjes-met-vlees. Mag je dat dan ook niet? Of neem je dat niet omdat het risico te groot is?
TO: om nog een voorbeeld te geven: een vriendin van mij eet geen vlees. Wel vis, geen vlees. Geen idee wat haar logica erachter is, maar ik respecteer het. Dus als wij samen op gaan winkelen zoek ik (ik ben iets beter in zoeken dan zij) van te voren een gelegenheid uit waar ik zeker weet dat ze ook iets met vis en een vega-optie hebben, zodat we zeker weten dat zij daar kan eten. Zij happy, ik happy. Als het een (voor ons of voor haar) nieuwe tent is zoek ik van te voren de kaart op en stuur die aan haar op, per mail. Waarom? Omdat ze er open over is, mij niet voor het blok zet ('o, ja maar we kunnen geen spare ribs gaan eten want ik eet geen vlees' als we al in het restaurant zitten) en omdat ze niet ondertussen mij probeert te bekeren. Dan doe ik graag een stapje extra. (Vriendin heeft autisme, dus voorspelbaarheid is fijn voor haar. Vandaar dat we altijd van te voren afspreken waar we gaan eten.)
Familie van mij heeft een aandoening waardoor ze bepaalde voedingsmiddelen maar heel beperkt mogen. Voor hen wordt vaak apart gekookt, of er is een optie die zowel zij als de rest mogen. Wel krijgen zij dan voorrang bij die optie. Waarom?
[...]
Het is best rot om op dat soort momenten afhankelijk te zijn van anderen. Je moet er maar op vertrouwen dat anderen goed met je eten omgaan en dat dat ene product er echt niet in zit. Ik heb dan geen allergieën die levensbedreigend zijn, maar ik krijg diezelfde avond of de dag erna wel heel veel last van mijn buik en regelmatig diarree. Vooral op vakantie is het lastig om ook nog in een andere taal te vertellen wat je echt niet mag.
Binnenkort is er een etentje met het werk van mijn vriend. Ze willen waarschijnlijk naar een italiaan, dus ik heb me nu al bedacht dat ik van te voren wel thuis wat eet en daar alleen een salade of iets neem. Ik kan namelijk niet goed tegen gluten dus dat wordt niks :')
Oprechte vraag: bij de meeste Italiaanse restaurants serveren ze vaak ook frietjes-met-vlees. Mag je dat dan ook niet? Of neem je dat niet omdat het risico te groot is?
TO: om nog een voorbeeld te geven: een vriendin van mij eet geen vlees. Wel vis, geen vlees. Geen idee wat haar logica erachter is, maar ik respecteer het. Dus als wij samen op gaan winkelen zoek ik (ik ben iets beter in zoeken dan zij) van te voren een gelegenheid uit waar ik zeker weet dat ze ook iets met vis en een vega-optie hebben, zodat we zeker weten dat zij daar kan eten. Zij happy, ik happy. Als het een (voor ons of voor haar) nieuwe tent is zoek ik van te voren de kaart op en stuur die aan haar op, per mail. Waarom? Omdat ze er open over is, mij niet voor het blok zet ('o, ja maar we kunnen geen spare ribs gaan eten want ik eet geen vlees' als we al in het restaurant zitten) en omdat ze niet ondertussen mij probeert te bekeren. Dan doe ik graag een stapje extra. (Vriendin heeft autisme, dus voorspelbaarheid is fijn voor haar. Vandaar dat we altijd van te voren afspreken waar we gaan eten.)
Familie van mij heeft een aandoening waardoor ze bepaalde voedingsmiddelen maar heel beperkt mogen. Voor hen wordt vaak apart gekookt, of er is een optie die zowel zij als de rest mogen. Wel krijgen zij dan voorrang bij die optie. Waarom?
zondag 27 maart 2016 om 17:36
quote:Zharon09 schreef op 27 maart 2016 @ 16:34:
Als ik echter visite uitnodig haal ik wel altijd frisdrank en hapjes in huis. Zak chips kost niet zo veel, of wat borrelnootjes. Liever dat ze borrelnootjes eten dan mijn dure rauwe noten. Dat! En dat de grootste zeikerds (je slaat dooooooooor) dus wel je rauwe noten opeten, je rauwkost, je zakje moerbeien in de la vinden en dan 'even proeven' en hoppa zak leeg, zelfde als met je Medjool dadels, iedereen een slok van je smoothie wil en je beker dus leeg is voor je zelf maar eens lok kunt nemen.
Als ik echter visite uitnodig haal ik wel altijd frisdrank en hapjes in huis. Zak chips kost niet zo veel, of wat borrelnootjes. Liever dat ze borrelnootjes eten dan mijn dure rauwe noten. Dat! En dat de grootste zeikerds (je slaat dooooooooor) dus wel je rauwe noten opeten, je rauwkost, je zakje moerbeien in de la vinden en dan 'even proeven' en hoppa zak leeg, zelfde als met je Medjool dadels, iedereen een slok van je smoothie wil en je beker dus leeg is voor je zelf maar eens lok kunt nemen.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zondag 27 maart 2016 om 17:47
Dat herken ik wel. Ik maak vaak zelf wat want ze vinden het allemaal maar moeilijk hoor, zelfs al geef je aan wat je wel mag eten.... ' geen idee wat ik dan moet kopen of maken voor je'... en dan wel altijd mijn lekkere eten willen opeten. Laatst hele discussie waarom ik dat ene bakje noten met chilikruiden en zelfgemaakte 'taart' niet wilde delen.
zondag 27 maart 2016 om 17:50
quote:blueeyes*3 schreef op 27 maart 2016 @ 17:36:
[...]
Oprechte vraag: bij de meeste Italiaanse restaurants serveren ze vaak ook frietjes-met-vlees. Mag je dat dan ook niet? Of neem je dat niet omdat het risico te groot is?
Vlees eet ik wel, patatjes ergens anders eindigt meestal in diarree. Ik denk dat het te maken heeft met hoe oud het vet is en wat voor vet ofzo. Thuis eet ik ze ook alleen uit de oven. Maar vlees met rauwkost gaat prima Ik heb geen last van kruisbesmetting dus daar hoef ik gelukkig niet bang voor te zijn. Echter als een restaurant maar weinig vlees serveert, vraag ik me wel altijd af hoe vers dat dan is en hoe goed dat bereidt wordt, omdat het niet hun specialiteit is. Maar dat is mijn eigen panische gedrag.
[...]
Oprechte vraag: bij de meeste Italiaanse restaurants serveren ze vaak ook frietjes-met-vlees. Mag je dat dan ook niet? Of neem je dat niet omdat het risico te groot is?
Vlees eet ik wel, patatjes ergens anders eindigt meestal in diarree. Ik denk dat het te maken heeft met hoe oud het vet is en wat voor vet ofzo. Thuis eet ik ze ook alleen uit de oven. Maar vlees met rauwkost gaat prima Ik heb geen last van kruisbesmetting dus daar hoef ik gelukkig niet bang voor te zijn. Echter als een restaurant maar weinig vlees serveert, vraag ik me wel altijd af hoe vers dat dan is en hoe goed dat bereidt wordt, omdat het niet hun specialiteit is. Maar dat is mijn eigen panische gedrag.
zondag 27 maart 2016 om 17:52
Maar je kan toch het beste gewoon duidelijk zijn. Wat eet je wel/wat eet je niet. Als het teveel moeite is, niet erg, dan neem je gewoon zelf iets mee. No problemo.
Echt duidelijkheid en communicatie is the key.
Wij drinken hier zelf ook amper frisdrank. Wij hebben altijd blikjes cola + 7up in huis voor als er visite in huis is. Net als bier overigens, drinken we amper, wel altijd een kratje in huis
Echt duidelijkheid en communicatie is the key.
Wij drinken hier zelf ook amper frisdrank. Wij hebben altijd blikjes cola + 7up in huis voor als er visite in huis is. Net als bier overigens, drinken we amper, wel altijd een kratje in huis
zondag 27 maart 2016 om 17:54
