Eten
alle pijlers
Gezond eten en sociale omgeving
zondag 27 maart 2016 om 12:26
De afgelopen jaren is vanwege gezondheidsredenen mijn eetpatroon compleet veranderd. Dat merk ik steeds vaker in mijn sociale omgeving, omdat wat ik eet en drink sterk afwijkt van wat anderen doen.
Daar heb ik soms last van, en volgens mij anderen ook. Ik wil graag eten wat mezelf goed bevalt, maar anderen niet opzadelen met een hoop gedoe of een slecht gevoel.
Als ik op een feestje ben en alleen water drink, vraagt een gastvrouw soms wel 10x of ik echt niks anders wil. Als iemand voor me kookt en vergat dat ik vegetarisch eet en ik daarom het vlees op iemand anders bord schuif, zijn ze bang dat ik ontevreden ben (ook al is het echt geen probleem). En ik sla het toetje af als het een suikerbom is, dat doet er nog een schepje bovenop.
Als ik een weekendje weg ga met vrienden en een ander zorgt voor boodschappen, dan is er een ontbijt en lunch waar ik eigenlijk niks van wil eten. Dan kan ik m'n eigen ontbijt meenemen, maar dan voel ik me ook weer zo bekeken, afwijkend en een raar mens.
Met uitstapjes sla ik snoep, koekjes en frisdrank dat wordt uitgedeeld altijd af. Als ik dan met mijn ongebrande ongezouten noten een rondje maak, valt dat anderen meestal ook niet in de smaak.
Ik heb geen frisdranken en vruchtensappen in huis, waardoor het soms voor bezoek moeilijk kiezen is was ze willen drinken. Ongemakkelijke situatie.
Wie loopt hier ook tegenaan? Zelf altijd gezond willen eten, waar anderen dat niet doen waardoor het ongemakkelijk of ingewikkeld wordt. Doe ik te moeilijk, moet ik vaker van mijn gewoontes afwijken, of kan ik gerust mijn eigen manier van eten volgen ook al hebben anderen daar andere ideeën over? Ik zoek oplossingen om zulke sociale situaties meer ontspannen te laten verlopen.
Daar heb ik soms last van, en volgens mij anderen ook. Ik wil graag eten wat mezelf goed bevalt, maar anderen niet opzadelen met een hoop gedoe of een slecht gevoel.
Als ik op een feestje ben en alleen water drink, vraagt een gastvrouw soms wel 10x of ik echt niks anders wil. Als iemand voor me kookt en vergat dat ik vegetarisch eet en ik daarom het vlees op iemand anders bord schuif, zijn ze bang dat ik ontevreden ben (ook al is het echt geen probleem). En ik sla het toetje af als het een suikerbom is, dat doet er nog een schepje bovenop.
Als ik een weekendje weg ga met vrienden en een ander zorgt voor boodschappen, dan is er een ontbijt en lunch waar ik eigenlijk niks van wil eten. Dan kan ik m'n eigen ontbijt meenemen, maar dan voel ik me ook weer zo bekeken, afwijkend en een raar mens.
Met uitstapjes sla ik snoep, koekjes en frisdrank dat wordt uitgedeeld altijd af. Als ik dan met mijn ongebrande ongezouten noten een rondje maak, valt dat anderen meestal ook niet in de smaak.
Ik heb geen frisdranken en vruchtensappen in huis, waardoor het soms voor bezoek moeilijk kiezen is was ze willen drinken. Ongemakkelijke situatie.
Wie loopt hier ook tegenaan? Zelf altijd gezond willen eten, waar anderen dat niet doen waardoor het ongemakkelijk of ingewikkeld wordt. Doe ik te moeilijk, moet ik vaker van mijn gewoontes afwijken, of kan ik gerust mijn eigen manier van eten volgen ook al hebben anderen daar andere ideeën over? Ik zoek oplossingen om zulke sociale situaties meer ontspannen te laten verlopen.
zondag 27 maart 2016 om 18:24
Nog niet alle reacties gelezen, ben tot 2e pagina gekomen, lees zo verder.
Wat me nu alvast van het hart moet.........doe lekker wat, hoe en waar jij je prettig bij voelt.
Nu ervaar jij net nog als een situatie waarbij jij je regelmatig ongemakkijk voelt ivm tekst en uitleg die je vind dat je moeten geven. Echter er komt een moment dat je inziet en ervaart dat jij je die druk zelf oplegt en dat niet je omgeving dat doet.
Je hoeft je niet te verantwoorden. Zelfs al zou je besluiten om alleen nog eten te eten dat de blauwe kleur heeft......als jij dat besluit en daar achter staat en daar voor gaat is dat jouw goed recht. Een ander kan daarvan iets vinden, echter jij hoeft je daarvan niets aan te trekken.
Wat me nu alvast van het hart moet.........doe lekker wat, hoe en waar jij je prettig bij voelt.
Nu ervaar jij net nog als een situatie waarbij jij je regelmatig ongemakkijk voelt ivm tekst en uitleg die je vind dat je moeten geven. Echter er komt een moment dat je inziet en ervaart dat jij je die druk zelf oplegt en dat niet je omgeving dat doet.
Je hoeft je niet te verantwoorden. Zelfs al zou je besluiten om alleen nog eten te eten dat de blauwe kleur heeft......als jij dat besluit en daar achter staat en daar voor gaat is dat jouw goed recht. Een ander kan daarvan iets vinden, echter jij hoeft je daarvan niets aan te trekken.
zondag 27 maart 2016 om 18:29
Als je bang bent dat je door het kopen van zaken voor bezoek die je zelf niet wil eten ook zin krijgt in die dingen kun je besluiten die dingen vlak voor het bezoek in huis te halen en vervolgens bij vertrek van dat bezoek die zaken mee te geven.
Weg uit jouw huis betekend geen verleiding.
Kleine verpakking sap en blikje fris zijn gemakkelijk over te schudden in een glas. Een zakje chips of een rol koekjes openen in bijzijn van het bezoek en dit vervolgens, indien iets over is, inpakken en het bezoek bij vertrek in handen duwen. Daar kun je gerust bij vermelden dat jij het niet eet en het anders weggegooid wordt en je dat zonde vind.
Daar hoef je je echt niet voor te schamen!
Weg uit jouw huis betekend geen verleiding.
Kleine verpakking sap en blikje fris zijn gemakkelijk over te schudden in een glas. Een zakje chips of een rol koekjes openen in bijzijn van het bezoek en dit vervolgens, indien iets over is, inpakken en het bezoek bij vertrek in handen duwen. Daar kun je gerust bij vermelden dat jij het niet eet en het anders weggegooid wordt en je dat zonde vind.
Daar hoef je je echt niet voor te schamen!
zondag 27 maart 2016 om 18:36
Ik heb zelf nooit dieetwensen durven doorgeven, behalve dan toen ik geen vlees at en dat was voor een aantal mensen al een enorm probleem. Maar hoe doe je dat dan als je bijvoorbeeld geen suiker eet? Ik denk dat het voor veel mensen echt onmogelijk is iets te koken waar geen suiker in zit. Omdat het gewoon overal inzit.
zondag 27 maart 2016 om 18:52
By the way: wanneer ik ergens ben uitgenodigd voor een bakkie koffie geef ik op eigen initiatief meteen in dat gesprek aan dat men mij blij maakt met een kop thee en dat er voor mij niets in huis gehaald hoeft te worden om te eten bij de thee.
Wat iemand voor zichzelf of voor anderen haalt laat ik los, echter ik weet dan dat ik tijdig duidelijk ben geweest en zal dan ook zeer zeker niet de verplichting ervaren zoals enkele hier om dan toch iets te pakken.
Dicht bij jezelf blijven en staan voor hetgeen je besluit!
Wat iemand voor zichzelf of voor anderen haalt laat ik los, echter ik weet dan dat ik tijdig duidelijk ben geweest en zal dan ook zeer zeker niet de verplichting ervaren zoals enkele hier om dan toch iets te pakken.
Dicht bij jezelf blijven en staan voor hetgeen je besluit!
zondag 27 maart 2016 om 19:02
quote:hieperdepiepindegloria01 schreef op 27 maart 2016 @ 18:36:
Ik heb zelf nooit dieetwensen durven doorgeven, behalve dan toen ik geen vlees at en dat was voor een aantal mensen al een enorm probleem. Maar hoe doe je dat dan als je bijvoorbeeld geen suiker eet? Ik denk dat het voor veel mensen echt onmogelijk is iets te koken waar geen suiker in zit. Omdat het gewoon overal inzit.
Koken zonder suiker gaat me anders uitstekend af. Kwestie van minder pakjes en zakjes en meer "pure"producten. Klinkt zweverig, maar probeer het maar eens met verse groente, rijst of aardappelen en vlees dat je zelf moet kruiden met pure kruiden en specerijen. Is vaak nog goedkoper ook.
Ik doe een jaar met een kilo suiker, en dan bak ik toch nog 2-3 keer per jaar een taartje als er iemand jarig is.
Ik heb zelf nooit dieetwensen durven doorgeven, behalve dan toen ik geen vlees at en dat was voor een aantal mensen al een enorm probleem. Maar hoe doe je dat dan als je bijvoorbeeld geen suiker eet? Ik denk dat het voor veel mensen echt onmogelijk is iets te koken waar geen suiker in zit. Omdat het gewoon overal inzit.
Koken zonder suiker gaat me anders uitstekend af. Kwestie van minder pakjes en zakjes en meer "pure"producten. Klinkt zweverig, maar probeer het maar eens met verse groente, rijst of aardappelen en vlees dat je zelf moet kruiden met pure kruiden en specerijen. Is vaak nog goedkoper ook.
Ik doe een jaar met een kilo suiker, en dan bak ik toch nog 2-3 keer per jaar een taartje als er iemand jarig is.
zondag 27 maart 2016 om 19:06
quote:Zharon09 schreef op 27 maart 2016 @ 18:06:
Wat rot Fee, dat er geen rekening gehouden wordt met je.
Meestal wel hoor alleen daar vaak niet. Ook niet als je wel duidelijk aangeeft wat en waarom je iets niet eet.
Misschien maar eens gewoon weigeren, ik vind alleen jammer als je dan mot krijgt over zoiets kleins.
Het is een kleine moeite voor mij om mijn ongebrande noten mee te nemen maar ik vind ook wel fijn en gastvrij als ze het daar gewoon eens vragen en niet alleen maar eten en lekkers halen waarvan ze weten dat ik het niet kan eten.
Maar verder is dat vaak bij anderen geen een echt probleem meer, ik moet wel altijd even aangeven maar dat vind ik dan ook niet erg.
Wat rot Fee, dat er geen rekening gehouden wordt met je.
Meestal wel hoor alleen daar vaak niet. Ook niet als je wel duidelijk aangeeft wat en waarom je iets niet eet.
Misschien maar eens gewoon weigeren, ik vind alleen jammer als je dan mot krijgt over zoiets kleins.
Het is een kleine moeite voor mij om mijn ongebrande noten mee te nemen maar ik vind ook wel fijn en gastvrij als ze het daar gewoon eens vragen en niet alleen maar eten en lekkers halen waarvan ze weten dat ik het niet kan eten.
Maar verder is dat vaak bij anderen geen een echt probleem meer, ik moet wel altijd even aangeven maar dat vind ik dan ook niet erg.
zondag 27 maart 2016 om 19:09
quote:Goede-Fee schreef op 27 maart 2016 @ 19:06:
[...]
Meestal wel hoor alleen daar vaak niet. Ook niet als je wel duidelijk aangeeft wat en waarom je iets niet eet.
Misschien maar eens gewoon weigeren, ik vind alleen jammer als je dan mot krijgt over zoiets kleins.
Het is een kleine moeite voor mij om mijn ongebrande noten mee te nemen maar ik vind ook wel fijn en gastvrij als ze het daar gewoon eens vragen en niet alleen maar eten en lekkers halen waarvan ze weten dat ik het niet kan eten.Ja precies, het is ook wel een principe kwestie. Als je ergens uitgenodigd wordt is het wel zo gastvrij als er een beetje rekening met je gehouden wordt, vooral als ze allang afweten van je situatie.
[...]
Meestal wel hoor alleen daar vaak niet. Ook niet als je wel duidelijk aangeeft wat en waarom je iets niet eet.
Misschien maar eens gewoon weigeren, ik vind alleen jammer als je dan mot krijgt over zoiets kleins.
Het is een kleine moeite voor mij om mijn ongebrande noten mee te nemen maar ik vind ook wel fijn en gastvrij als ze het daar gewoon eens vragen en niet alleen maar eten en lekkers halen waarvan ze weten dat ik het niet kan eten.Ja precies, het is ook wel een principe kwestie. Als je ergens uitgenodigd wordt is het wel zo gastvrij als er een beetje rekening met je gehouden wordt, vooral als ze allang afweten van je situatie.
zondag 27 maart 2016 om 19:42
quote:cumulus schreef op 27 maart 2016 @ 19:02:
[...]
Koken zonder suiker gaat me anders uitstekend af. Kwestie van minder pakjes en zakjes en meer "pure"producten. Klinkt zweverig, maar probeer het maar eens met verse groente, rijst of aardappelen en vlees dat je zelf moet kruiden met pure kruiden en specerijen. Is vaak nog goedkoper ook.
.Ik weet zelf ook hoe je zonder suiker moet koken, maar je zult je er nog over verbazen hoeveel mensen dat niet kunnen. Omdat die niet beter weten dan dat eten uit pakjes en zakjes komt.
[...]
Koken zonder suiker gaat me anders uitstekend af. Kwestie van minder pakjes en zakjes en meer "pure"producten. Klinkt zweverig, maar probeer het maar eens met verse groente, rijst of aardappelen en vlees dat je zelf moet kruiden met pure kruiden en specerijen. Is vaak nog goedkoper ook.
.Ik weet zelf ook hoe je zonder suiker moet koken, maar je zult je er nog over verbazen hoeveel mensen dat niet kunnen. Omdat die niet beter weten dan dat eten uit pakjes en zakjes komt.
zondag 27 maart 2016 om 19:52
zondag 27 maart 2016 om 19:55
Sja, zo zit de wereld tegenwoordig in elkaar. Dat je als raar gezien wordt wanneer je niet uit pakjes en zakjes eet, of dat mensen het belachelijk vinden dat je liever ongebrande noten eet. Terwijl het eerder andersom is. Eten uit pakjes (een zakje met poeder wordt je maaltijd? WTF?) is juist niet normaal.
Ik kreeg zo vaak opmerkingen toen ik een paar jaar geleden in een gezondheidsfase zat. En zo raar was het niet eens wat ik toen at: zelfgemaakte pastasalades en brood dat ik belegde met mijn eigen meegenomen beleg (veel groentes). Kreeg ik ook iedere dag opmerkingen over toen.
Ik kreeg zo vaak opmerkingen toen ik een paar jaar geleden in een gezondheidsfase zat. En zo raar was het niet eens wat ik toen at: zelfgemaakte pastasalades en brood dat ik belegde met mijn eigen meegenomen beleg (veel groentes). Kreeg ik ook iedere dag opmerkingen over toen.
zondag 27 maart 2016 om 20:58
Ik herken het een beetje, TO. Heb zelf 2 voedselallergieën en dat vinden mensen vaak al doffe ellende, maar ik vind daar bovenop heel veel zoete en vette dingen gewoon niet echt lekker.
Als ik bezoek heb, dan krijgen ze vaak gewoon wat ik standaard in huis heb: speciale thee, verse sappen of smoothies, huisgemaakte chocolade met noten en fruit en bij de borrel bijvoorbeeld tapas als meloen met ham, gegrilde groenten, gambas en zelfgemaakte chips. Heb echt nog nooit klachten gehad, mensen zijn vaak zelfs een beetje onder de indruk, omdat een verse smoothie iets veel specialers heeft dan een gedachteloos ingeschonken glaasje cola. Als ik weet dat mensen echt prijs stellen op iets (of ze komen langs op een moment waarop ik weet dat mensen taart/alcohol verwachten), dan haal ik het rustig in huis, bijna alles komt wel in kleinverpakkingen: kleine flesjes wijn, blikken bier en fris zijn overal te koop, tompoucen, brownies en soesjes kan je in de vriezer erg lang bewaren (al opteren mensen erg vaak voor mijn 'gezondere' gebak), etc.
Andersom weten de meeste mensen inmiddels wel dat ze hun slagroomtaart en borrelnootjes niet aan mij kunnen slijten. Voor een diner of een weekend weg oid waarschuw ik de gastvrouw/heer altijd even, gewoon heel open: 'Hee, ik weet dat ik een moeilijke eter ben maar A, B en C eet ik echt niet. Als je wil dat ik je help met wat kookinspiratie dan doe ik dat graag. Als het allemaal niet lukt, neem ik met liefde mijn eigen bakje mee.' Het wordt hier al eerder gezegd, maar openheid en duidelijkheid helpt echt het beste. Zo weet iedereen waar hij/zij aan toe is en voelt de gastvrouw/heer zich ook niet opgelaten.
Als ik bezoek heb, dan krijgen ze vaak gewoon wat ik standaard in huis heb: speciale thee, verse sappen of smoothies, huisgemaakte chocolade met noten en fruit en bij de borrel bijvoorbeeld tapas als meloen met ham, gegrilde groenten, gambas en zelfgemaakte chips. Heb echt nog nooit klachten gehad, mensen zijn vaak zelfs een beetje onder de indruk, omdat een verse smoothie iets veel specialers heeft dan een gedachteloos ingeschonken glaasje cola. Als ik weet dat mensen echt prijs stellen op iets (of ze komen langs op een moment waarop ik weet dat mensen taart/alcohol verwachten), dan haal ik het rustig in huis, bijna alles komt wel in kleinverpakkingen: kleine flesjes wijn, blikken bier en fris zijn overal te koop, tompoucen, brownies en soesjes kan je in de vriezer erg lang bewaren (al opteren mensen erg vaak voor mijn 'gezondere' gebak), etc.
Andersom weten de meeste mensen inmiddels wel dat ze hun slagroomtaart en borrelnootjes niet aan mij kunnen slijten. Voor een diner of een weekend weg oid waarschuw ik de gastvrouw/heer altijd even, gewoon heel open: 'Hee, ik weet dat ik een moeilijke eter ben maar A, B en C eet ik echt niet. Als je wil dat ik je help met wat kookinspiratie dan doe ik dat graag. Als het allemaal niet lukt, neem ik met liefde mijn eigen bakje mee.' Het wordt hier al eerder gezegd, maar openheid en duidelijkheid helpt echt het beste. Zo weet iedereen waar hij/zij aan toe is en voelt de gastvrouw/heer zich ook niet opgelaten.
zondag 27 maart 2016 om 23:19
Ik drink ook geen alcohol en liever water dan cola omdat ik snel last van mijn darmen heb.
Door de meeste mensen wordt daar wel goed op gereageerd maar door sommigen niet. Ik trek mij er niets van aan en vind het onzin dat het "ongezellig" zou zijn om een glas water te nemen ipv cola of een kopje thee ipv koffie. (koffie lust ik namelijk niet)
Heb een keer een eigen maaltijdsalade meegenomen omdat ik na twee dagen achter elkaar bbq-en nog een dag echt niet ging trekken. Die twee keer heb ik ook gewoon mee gegeten uit sociaal oogpunt. En inderdaad toen hoop commentaar dat ik niet iedereen even een hapje wilde laten proeven. .
Als je geen allergie hebt, is het inderdaad lastig om uit te leggen dat je soms wel eens iets kan eten, maar niet teveel en dat je niet voor elke gelegenheid een uitzondering wil/kan maken. Ik doe dat dan ook niet meer en ga er ook niet voor liegen.
En ik zeg ook van tevoren dat mensen echt geen lekkers voor mij in huis hoeven te halen, omdat ik het negen van de tien keer toch af sla.
Een vakantie met vrienden hoeft volgens mij al helemaal geen probleem te zijn. Iedereen schrijft toch gewoon op wat die wil hebben?
In mijn koelkast staat gewoon frisdrank en heb ook chips in huis voor als er bezoek is. Dat is voor mij net zo gewoon als een pak koffie en een koffiezet apparaat in huis hebben terwijl ik dat zelf niet drink. (inclusief koffiemelk cupjes en suiker) Wat open is geef ik gewoon mee.
Door de meeste mensen wordt daar wel goed op gereageerd maar door sommigen niet. Ik trek mij er niets van aan en vind het onzin dat het "ongezellig" zou zijn om een glas water te nemen ipv cola of een kopje thee ipv koffie. (koffie lust ik namelijk niet)
Heb een keer een eigen maaltijdsalade meegenomen omdat ik na twee dagen achter elkaar bbq-en nog een dag echt niet ging trekken. Die twee keer heb ik ook gewoon mee gegeten uit sociaal oogpunt. En inderdaad toen hoop commentaar dat ik niet iedereen even een hapje wilde laten proeven. .
Als je geen allergie hebt, is het inderdaad lastig om uit te leggen dat je soms wel eens iets kan eten, maar niet teveel en dat je niet voor elke gelegenheid een uitzondering wil/kan maken. Ik doe dat dan ook niet meer en ga er ook niet voor liegen.
En ik zeg ook van tevoren dat mensen echt geen lekkers voor mij in huis hoeven te halen, omdat ik het negen van de tien keer toch af sla.
Een vakantie met vrienden hoeft volgens mij al helemaal geen probleem te zijn. Iedereen schrijft toch gewoon op wat die wil hebben?
In mijn koelkast staat gewoon frisdrank en heb ook chips in huis voor als er bezoek is. Dat is voor mij net zo gewoon als een pak koffie en een koffiezet apparaat in huis hebben terwijl ik dat zelf niet drink. (inclusief koffiemelk cupjes en suiker) Wat open is geef ik gewoon mee.
maandag 28 maart 2016 om 10:08
Ik kan me voorstellen dat het een lastig probleem is soms.
Mijn eigen standpunt is dat ieder recht heeft op zijn eigen principes en keuzes, maar dat eten ook, zoals iemand al eerder schreef, een sociaal smeermiddel is en dat dat soms (van beide kanten) wat kleine compromissen vraagt. Tot welke compromissen je wel en niet in staat of bereid bent, die grens moet ieder voor zichzelf bepalen (en de sociale consequenties daarvan dragen).
Iets niet eten uit principe (vegetarisch bv) of vanwege een allergie (coeliakie) vind ik volkomen logisch en daar horen anderen wat mij betreft rekening mee te houden.
Iets niet lusten is het andere uiterste, en daar vind ik vaak dat het sociale smeermiddel-argument prevalentie verdient - dus een hapje proeven uit beleefdheid, en dan eventueel met een excuus zeggen dat je het niet allemaal op krijgt.
Alles daar tussenin: kiezen voor suikervrij/paleo/tarwevrij etc. omdat je meent dat dat gezonder is, terwijl je er geen directe klachten van krijgt als je wel een keer een chocolaatje eet of een broodje, dat hangt wat mij betreft van de situatie af wat je kiest. Als je bij een oude dame komt die speciaal voor jou koekjes in huis heeft gehaald vind ik het nogal onbeschoft om er dan niet één te nemen (mits je er niet ziek van wordt natuurlijk). Als je daarentegen bij vrienden of je schoonmoeder langs gaat die weten van je dieet en ondanks je aankondiging je toch die stroopwafel of slagroomtaart willen opdringen, dan vind ik dat je weer rustig kunt weigeren.
In huis halen voor anderen: ik vind het persoonlijk beleefd om dat wel te doen, maar als het iets is dat ik zelf niet eet geef ik inderdaad het restant mee. Kleine pakjes sap of blikjes frisdrank laten zich goed bewaren, net als voorverpakte koekjes of chocolaatjes, en dan heb je toch altijd iets te presenteren. Als je er zelf niet af kunt blijven - tja, bij een dergelijke leefstijlkeuze hoort voor mij toch ook de discipline die erbij hoort aanleren (en jezelf vergeven als dat een keertje niet lukt).
Mijn eigen standpunt is dat ieder recht heeft op zijn eigen principes en keuzes, maar dat eten ook, zoals iemand al eerder schreef, een sociaal smeermiddel is en dat dat soms (van beide kanten) wat kleine compromissen vraagt. Tot welke compromissen je wel en niet in staat of bereid bent, die grens moet ieder voor zichzelf bepalen (en de sociale consequenties daarvan dragen).
Iets niet eten uit principe (vegetarisch bv) of vanwege een allergie (coeliakie) vind ik volkomen logisch en daar horen anderen wat mij betreft rekening mee te houden.
Iets niet lusten is het andere uiterste, en daar vind ik vaak dat het sociale smeermiddel-argument prevalentie verdient - dus een hapje proeven uit beleefdheid, en dan eventueel met een excuus zeggen dat je het niet allemaal op krijgt.
Alles daar tussenin: kiezen voor suikervrij/paleo/tarwevrij etc. omdat je meent dat dat gezonder is, terwijl je er geen directe klachten van krijgt als je wel een keer een chocolaatje eet of een broodje, dat hangt wat mij betreft van de situatie af wat je kiest. Als je bij een oude dame komt die speciaal voor jou koekjes in huis heeft gehaald vind ik het nogal onbeschoft om er dan niet één te nemen (mits je er niet ziek van wordt natuurlijk). Als je daarentegen bij vrienden of je schoonmoeder langs gaat die weten van je dieet en ondanks je aankondiging je toch die stroopwafel of slagroomtaart willen opdringen, dan vind ik dat je weer rustig kunt weigeren.
In huis halen voor anderen: ik vind het persoonlijk beleefd om dat wel te doen, maar als het iets is dat ik zelf niet eet geef ik inderdaad het restant mee. Kleine pakjes sap of blikjes frisdrank laten zich goed bewaren, net als voorverpakte koekjes of chocolaatjes, en dan heb je toch altijd iets te presenteren. Als je er zelf niet af kunt blijven - tja, bij een dergelijke leefstijlkeuze hoort voor mij toch ook de discipline die erbij hoort aanleren (en jezelf vergeven als dat een keertje niet lukt).
maandag 28 maart 2016 om 11:39
quote:gemberpannekoek schreef op 28 maart 2016 @ 10:08:
Ik kan me voorstellen dat het een lastig probleem is soms.
Als je bij een oude dame komt die speciaal voor jou koekjes in huis heeft gehaald vind ik het nogal onbeschoft om er dan niet één te nemen (mits je er niet ziek van wordt natuurlijk).
.
Ik ben het niet met je eens. Als je koek en snoep/chocola hebt afgezworen en je wordt dan min of meer gedwongen dat toch te eten? Ook al is het maar eentje, je laat je dan iets opdringen wat je helemaal niet wilt. Nee dank je is in mijn optiek niet onbeschoft.
Wat mensen sociaal gewenst vinden qua eten en drinken is de grootste oorzaak van het overgewicht probleem wat steeds grotere vormen aanneemt.
Ik kan me voorstellen dat het een lastig probleem is soms.
Als je bij een oude dame komt die speciaal voor jou koekjes in huis heeft gehaald vind ik het nogal onbeschoft om er dan niet één te nemen (mits je er niet ziek van wordt natuurlijk).
.
Ik ben het niet met je eens. Als je koek en snoep/chocola hebt afgezworen en je wordt dan min of meer gedwongen dat toch te eten? Ook al is het maar eentje, je laat je dan iets opdringen wat je helemaal niet wilt. Nee dank je is in mijn optiek niet onbeschoft.
Wat mensen sociaal gewenst vinden qua eten en drinken is de grootste oorzaak van het overgewicht probleem wat steeds grotere vormen aanneemt.
"Boring conversation anyway"
maandag 28 maart 2016 om 11:47
Ik ben het met BriannaF eens. Al zou ik het niet de grootste oorzaak van overgewicht willen noemen, maar wel één van de mogelijke oorzaken.
Geldt overigens ook voor alcoholisme. Ik weet dat het voor afkickende alcoholisten heel moeilijk is overeind te blijven in een wereld waarin "ach joh, eentje moet kunnen" de boventoon voert. Ik ben geen alcoholist, maar merk zelf ook dat het vooral bij alcohol snel gebeurt. Ik heb niet altijd zin in "een wijntje" of zo. Het is van mij bekend dat ik van sterke gedistilleerde dranken hou, maar echt niet altijd en dan staan mensen raar te kijken als ik een keer écht geen zin heb in die 12 jaar oude malt, al vind ik het nog zo'n eer dat ze me die dure whiskey aanbieden.
Die persoon die die maagverkleining had gehad vertelde me dat het bij mensen met obesitas nog veel gekker gaat. Ze kreeg steeds commentaar op haar gewicht, echt heel beledigend, zoals "je zal leuker zijn als je slanker bent" (nee hoor, ze is dezelfde persoon met of zonder 50 extra kilo). Maar als ze dan een gebakje afsloeg was het ook niet goed. Op het laatst ging ze ook niet meer mee met etentjes omdat iedereen wel een mening had over wat ze bestelde, of niet bestelde.
Toen ik dat een paar jaar geleden hoorde ben ik daar eens over na gaan denken. Waarom zo spastisch doen over drank en eten? Ja, het is een sociaal smeermiddel zeggen ze. Maar ik vind het sinds ik hierover ben gaan nadenken alleen maar lastig.
By the way: wie hier onverwacht op visite komt krijgt geen frisdrank of koek. Ik heb het niet in huis. Sorry. Maar verder ben ik een heel aardig mens
Geldt overigens ook voor alcoholisme. Ik weet dat het voor afkickende alcoholisten heel moeilijk is overeind te blijven in een wereld waarin "ach joh, eentje moet kunnen" de boventoon voert. Ik ben geen alcoholist, maar merk zelf ook dat het vooral bij alcohol snel gebeurt. Ik heb niet altijd zin in "een wijntje" of zo. Het is van mij bekend dat ik van sterke gedistilleerde dranken hou, maar echt niet altijd en dan staan mensen raar te kijken als ik een keer écht geen zin heb in die 12 jaar oude malt, al vind ik het nog zo'n eer dat ze me die dure whiskey aanbieden.
Die persoon die die maagverkleining had gehad vertelde me dat het bij mensen met obesitas nog veel gekker gaat. Ze kreeg steeds commentaar op haar gewicht, echt heel beledigend, zoals "je zal leuker zijn als je slanker bent" (nee hoor, ze is dezelfde persoon met of zonder 50 extra kilo). Maar als ze dan een gebakje afsloeg was het ook niet goed. Op het laatst ging ze ook niet meer mee met etentjes omdat iedereen wel een mening had over wat ze bestelde, of niet bestelde.
Toen ik dat een paar jaar geleden hoorde ben ik daar eens over na gaan denken. Waarom zo spastisch doen over drank en eten? Ja, het is een sociaal smeermiddel zeggen ze. Maar ik vind het sinds ik hierover ben gaan nadenken alleen maar lastig.
By the way: wie hier onverwacht op visite komt krijgt geen frisdrank of koek. Ik heb het niet in huis. Sorry. Maar verder ben ik een heel aardig mens
maandag 28 maart 2016 om 11:50
Ik heb de afgelopen jaren meer dan eens te horen gekregen dat mijn gezonde gedrag de ander met de neus op hun eigen ongezonde gedrag drukt. En dat vindt men vaak niet leuk. En dus krijg je opmerkingen als 'je slaat doot' en '1 Keertje kan geen kwaad', 'Wanneer ga je weer normaal eten?' Etc. Alsof het mijn schuld is dat jij je ongezond voelt als ik n bak sla eet of n wijntje afsla. Ik voel me echt niet gezonder als jij wel chips eet, biertje drinkt etc. Dus waarom ik dan andersom wel verantwoordelijk ben, snap ik niet zo goed.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
maandag 28 maart 2016 om 11:56
quote:BriannaF schreef op 28 maart 2016 @ 11:39:
[...]
Wat mensen sociaal gewenst vinden qua eten en drinken is de grootste oorzaak van het overgewicht probleem wat steeds grotere vormen aanneemt.
Dat denk ik ook wel, ja. Zelfs hier in Nederland, met zo'n gigantische overvloed aan eten, is het nog steeds sociaal gewenst om te eten wat er voor je neus gezet wordt en leren wij onze kinderen dat zij hun bord leeg moeten eten (ook al zitten ze vol).
We hebben onszelf ook maar allemaal gekke regeltjes op gelegd. Met iemand met obesitas op dieet kan wel rekening gehouden worden, maar iemand die geen suiker eet omdat dat ongezond is, moet uit beleefdheid wel dat stuk taart naar binnen schuiven? Uit principe geen vlees eten is prima, maar uit principe geen dingen eten die je niet lekker vindt is dan weer niet de bedoeling? Nogal hypocriet, eigenlijk.
[...]
Wat mensen sociaal gewenst vinden qua eten en drinken is de grootste oorzaak van het overgewicht probleem wat steeds grotere vormen aanneemt.
Dat denk ik ook wel, ja. Zelfs hier in Nederland, met zo'n gigantische overvloed aan eten, is het nog steeds sociaal gewenst om te eten wat er voor je neus gezet wordt en leren wij onze kinderen dat zij hun bord leeg moeten eten (ook al zitten ze vol).
We hebben onszelf ook maar allemaal gekke regeltjes op gelegd. Met iemand met obesitas op dieet kan wel rekening gehouden worden, maar iemand die geen suiker eet omdat dat ongezond is, moet uit beleefdheid wel dat stuk taart naar binnen schuiven? Uit principe geen vlees eten is prima, maar uit principe geen dingen eten die je niet lekker vindt is dan weer niet de bedoeling? Nogal hypocriet, eigenlijk.
maandag 28 maart 2016 om 12:04
quote:BriannaF schreef op 28 maart 2016 @ 11:39:
[...]
Ik ben het niet met je eens. Als je koek en snoep/chocola hebt afgezworen en je wordt dan min of meer gedwongen dat toch te eten? Ook al is het maar eentje, je laat je dan iets opdringen wat je helemaal niet wilt. Nee dank je is in mijn optiek niet onbeschoft.
Wat mensen sociaal gewenst vinden qua eten en drinken is de grootste oorzaak van het overgewicht probleem wat steeds grotere vormen aanneemt.
Je quote me buitengewoon selectief. De crux van mijn post is juist dat er altijd een afweging gemaakt wordt tussen principes/gezondheid/andere redenen om iets niet te willen eten en de functie van eten/drinken als sociaal smeermiddel, en dat het afhangt van je persoonlijke grenzen hoe die afweging uitvalt. Ik noemde ook een voorbeeld van een situatie waarin ik het volkomen legitiem vind om taart en koek af te slaan. Maar er zijn in mijn ogen ook situaties (zoals de geciteerde oude dame die speciaal voor jou koekjes heeft gekocht) waarin de sociale verhoudingen in mijn persoonlijke mening voorrang zouden moeten krijgen. En in een grotendeels suikervrij eetpatroon is het echt niet dat ene koekje in die ene situatie dat overgewicht veroorzaakt hoor.
Als je in die situatie het koekje afslaat is dat uiteraard je goed recht, maar dan maak je een andere afweging dan ik, en moet je de eventuele negatieve sociale consequenties (bv. ze is gekwetst omdat je geen koekje neemt) waar TO soms mee worstelt ook voor lief nemen vind ik.
[...]
Ik ben het niet met je eens. Als je koek en snoep/chocola hebt afgezworen en je wordt dan min of meer gedwongen dat toch te eten? Ook al is het maar eentje, je laat je dan iets opdringen wat je helemaal niet wilt. Nee dank je is in mijn optiek niet onbeschoft.
Wat mensen sociaal gewenst vinden qua eten en drinken is de grootste oorzaak van het overgewicht probleem wat steeds grotere vormen aanneemt.
Je quote me buitengewoon selectief. De crux van mijn post is juist dat er altijd een afweging gemaakt wordt tussen principes/gezondheid/andere redenen om iets niet te willen eten en de functie van eten/drinken als sociaal smeermiddel, en dat het afhangt van je persoonlijke grenzen hoe die afweging uitvalt. Ik noemde ook een voorbeeld van een situatie waarin ik het volkomen legitiem vind om taart en koek af te slaan. Maar er zijn in mijn ogen ook situaties (zoals de geciteerde oude dame die speciaal voor jou koekjes heeft gekocht) waarin de sociale verhoudingen in mijn persoonlijke mening voorrang zouden moeten krijgen. En in een grotendeels suikervrij eetpatroon is het echt niet dat ene koekje in die ene situatie dat overgewicht veroorzaakt hoor.
Als je in die situatie het koekje afslaat is dat uiteraard je goed recht, maar dan maak je een andere afweging dan ik, en moet je de eventuele negatieve sociale consequenties (bv. ze is gekwetst omdat je geen koekje neemt) waar TO soms mee worstelt ook voor lief nemen vind ik.
maandag 28 maart 2016 om 12:12
quote:gemberpannekoek schreef op 28 maart 2016 @ 12:04:
[...]
Je quote me buitengewoon selectief. De crux van mijn post is juist dat er altijd een afweging gemaakt wordt tussen principes/gezondheid/andere redenen om iets niet te willen eten en de functie van eten/drinken als sociaal smeermiddel, en dat het afhangt van je persoonlijke grenzen hoe die afweging uitvalt. Ik noemde ook een voorbeeld van een situatie waarin ik het volkomen legitiem vind om taart en koek af te slaan. Maar er zijn in mijn ogen ook situaties (zoals de geciteerde oude dame die speciaal voor jou koekjes heeft gekocht) waarin de sociale verhoudingen in mijn persoonlijke mening voorrang zouden moeten krijgen. En in een grotendeels suikervrij eetpatroon is het echt niet dat ene koekje in die ene situatie dat overgewicht veroorzaakt hoor.
Als je in die situatie het koekje afslaat is dat uiteraard je goed recht, maar dan maak je een andere afweging dan ik, en moet je de eventuele negatieve sociale consequenties (bv. ze is gekwetst omdat je geen koekje neemt) waar TO soms mee worstelt ook voor lief nemen vind ik.
Ben het met je eens, hoor, dat er vandaag de dag altijd een afweging gemaakt moet worden tussen je eetprincipes en sociale relaties. Het stomme daarin is echter dat we heel subjectief het ene boven het andere gaan stellen. Een vegetariër draagt ook heus niet bij aan het instandhouden van de bio-industrie door 3 gehaktballetjes in oma's soep te eten, iemand op dieet zal niet meteen 3 kilo aankomen van een koekje. Waarom worden zij dan vaker verexcuseerd dan iemand die suikervrij/tarwevrij/etc. eet? Waarom is het mentale ongemak van dieren eten beter begrijpbaar dan het fysieke ongemak van iets eten dat je niet lust?
Daar zouden we eigenlijk als maatschappij eens vanaf moeten.
[...]
Je quote me buitengewoon selectief. De crux van mijn post is juist dat er altijd een afweging gemaakt wordt tussen principes/gezondheid/andere redenen om iets niet te willen eten en de functie van eten/drinken als sociaal smeermiddel, en dat het afhangt van je persoonlijke grenzen hoe die afweging uitvalt. Ik noemde ook een voorbeeld van een situatie waarin ik het volkomen legitiem vind om taart en koek af te slaan. Maar er zijn in mijn ogen ook situaties (zoals de geciteerde oude dame die speciaal voor jou koekjes heeft gekocht) waarin de sociale verhoudingen in mijn persoonlijke mening voorrang zouden moeten krijgen. En in een grotendeels suikervrij eetpatroon is het echt niet dat ene koekje in die ene situatie dat overgewicht veroorzaakt hoor.
Als je in die situatie het koekje afslaat is dat uiteraard je goed recht, maar dan maak je een andere afweging dan ik, en moet je de eventuele negatieve sociale consequenties (bv. ze is gekwetst omdat je geen koekje neemt) waar TO soms mee worstelt ook voor lief nemen vind ik.
Ben het met je eens, hoor, dat er vandaag de dag altijd een afweging gemaakt moet worden tussen je eetprincipes en sociale relaties. Het stomme daarin is echter dat we heel subjectief het ene boven het andere gaan stellen. Een vegetariër draagt ook heus niet bij aan het instandhouden van de bio-industrie door 3 gehaktballetjes in oma's soep te eten, iemand op dieet zal niet meteen 3 kilo aankomen van een koekje. Waarom worden zij dan vaker verexcuseerd dan iemand die suikervrij/tarwevrij/etc. eet? Waarom is het mentale ongemak van dieren eten beter begrijpbaar dan het fysieke ongemak van iets eten dat je niet lust?
Daar zouden we eigenlijk als maatschappij eens vanaf moeten.
maandag 28 maart 2016 om 12:13
quote:the-dowager schreef op 28 maart 2016 @ 11:56:
[...]
Dat denk ik ook wel, ja. Zelfs hier in Nederland, met zo'n gigantische overvloed aan eten, is het nog steeds sociaal gewenst om te eten wat er voor je neus gezet wordt en leren wij onze kinderen dat zij hun bord leeg moeten eten (ook al zitten ze vol).
We hebben onszelf ook maar allemaal gekke regeltjes op gelegd. Met iemand met obesitas op dieet kan wel rekening gehouden worden, maar iemand die geen suiker eet omdat dat ongezond is, moet uit beleefdheid wel dat stuk taart naar binnen schuiven? Uit principe geen vlees eten is prima, maar uit principe geen dingen eten die je niet lekker vindt is dan weer niet de bedoeling? Nogal hypocriet, eigenlijk. dit is wat mij betreft nogal een uitholling van wat een 'principe' inhoudt en nogal een makkelijk excuus om je achter te verschuilen als je een 'lussiknie' mentaliteit hebt die (mijns inziens terecht) in onze cultuur met gefronste wenkbrauwen wordt beschouwd. Net als dat topic laatst waar de TO zich op haar 'autonomie' beriep om niet te hoeven proeven van wat schoonmoeder haar voorzette.
[...]
Dat denk ik ook wel, ja. Zelfs hier in Nederland, met zo'n gigantische overvloed aan eten, is het nog steeds sociaal gewenst om te eten wat er voor je neus gezet wordt en leren wij onze kinderen dat zij hun bord leeg moeten eten (ook al zitten ze vol).
We hebben onszelf ook maar allemaal gekke regeltjes op gelegd. Met iemand met obesitas op dieet kan wel rekening gehouden worden, maar iemand die geen suiker eet omdat dat ongezond is, moet uit beleefdheid wel dat stuk taart naar binnen schuiven? Uit principe geen vlees eten is prima, maar uit principe geen dingen eten die je niet lekker vindt is dan weer niet de bedoeling? Nogal hypocriet, eigenlijk. dit is wat mij betreft nogal een uitholling van wat een 'principe' inhoudt en nogal een makkelijk excuus om je achter te verschuilen als je een 'lussiknie' mentaliteit hebt die (mijns inziens terecht) in onze cultuur met gefronste wenkbrauwen wordt beschouwd. Net als dat topic laatst waar de TO zich op haar 'autonomie' beriep om niet te hoeven proeven van wat schoonmoeder haar voorzette.
maandag 28 maart 2016 om 12:21
quote:gemberpannekoek schreef op 28 maart 2016 @ 12:04:
[...]
Als je in die situatie het koekje afslaat is dat uiteraard je goed recht, maar dan maak je een andere afweging dan ik, en moet je de eventuele negatieve sociale consequenties (bv. ze is gekwetst omdat je geen koekje neemt) waar TO soms mee worstelt ook voor lief nemen vind ik.
Er zijn landen waar afslaan van eten inderdaad heel erg onbeleefd is. Maar hier in Nederland? Dat gekwetst zijn van mensen snap ik eerlijk gezegd niet goed. Hoezo wil je per se dat ik een koekje neem? Als ik niets neem heb je toch lekker alles voor jezelf?
Maar goed, ik ben erg allergisch geworden voor mensen die gekwetst zijn als ik bepaalde keuzes maak waar zij zelf niets mee kunnen. Ik heb het over mensen die maar door bleven zeuren over het feit dat ik geen wijn drink, en dat dus inderdaad ongastvrij vonden. Ben daar sindsdien echt helemaal klaar mee.
[...]
Als je in die situatie het koekje afslaat is dat uiteraard je goed recht, maar dan maak je een andere afweging dan ik, en moet je de eventuele negatieve sociale consequenties (bv. ze is gekwetst omdat je geen koekje neemt) waar TO soms mee worstelt ook voor lief nemen vind ik.
Er zijn landen waar afslaan van eten inderdaad heel erg onbeleefd is. Maar hier in Nederland? Dat gekwetst zijn van mensen snap ik eerlijk gezegd niet goed. Hoezo wil je per se dat ik een koekje neem? Als ik niets neem heb je toch lekker alles voor jezelf?
Maar goed, ik ben erg allergisch geworden voor mensen die gekwetst zijn als ik bepaalde keuzes maak waar zij zelf niets mee kunnen. Ik heb het over mensen die maar door bleven zeuren over het feit dat ik geen wijn drink, en dat dus inderdaad ongastvrij vonden. Ben daar sindsdien echt helemaal klaar mee.
maandag 28 maart 2016 om 12:28
quote:the-dowager schreef op 28 maart 2016 @ 12:12:
[...]
Ben het met je eens, hoor, dat er vandaag de dag altijd een afweging gemaakt moet worden tussen je eetprincipes en sociale relaties. Het stomme daarin is echter dat we heel subjectief het ene boven het andere gaan stellen. Een vegetariër draagt ook heus niet bij aan het instandhouden van de bio-industrie door 3 gehaktballetjes in oma's soep te eten, iemand op dieet zal niet meteen 3 kilo aankomen van een koekje. Waarom worden zij dan vaker verexcuseerd dan iemand die suikervrij/tarwevrij/etc. eet? Waarom is het mentale ongemak van dieren eten beter begrijpbaar dan het fysieke ongemak van iets eten dat je niet lust?
Daar zouden we eigenlijk als maatschappij eens vanaf moeten.
Daar heb je gelijk in. Maar in dit geval blijft de sociale smeerolie-functie ook gehandhaafd wanneer je om de balletjes heen eet en de soep wel proeft. Dat zou ik (als vegetariër) in zo'n geval doen. Dat vind ik vergelijkbaar met een hapje uit beleefdheid proeven van iets wat je eigenlijk niet lust (tenzij de gastvrouw van tevoren wist dat je geen vlees at of je van tevoren duidelijk had aangegeven geen orgaanvlees/blauwe kaas/champignons te lusten, dan vind ik het raar/onbeleefd dat je het toch voorgezet krijgt en kun je het rustig weigeren).
Net zo zou je in een sociale situatie waar je inschat dat het weigeren van een koekje als kwetsend/beledigend wordt opgevat kunnen zeggen: lief dat u moeite voor me heeft gedaan, maar ik ben eigenlijk op dieet, dus ik neem alleen een half koekje om te proeven? Persoonlijk vind ik dat dan beter dan resoluut alles afslaan. Maar ja, dat ben ik, en ieder zijn mening.
[...]
Ben het met je eens, hoor, dat er vandaag de dag altijd een afweging gemaakt moet worden tussen je eetprincipes en sociale relaties. Het stomme daarin is echter dat we heel subjectief het ene boven het andere gaan stellen. Een vegetariër draagt ook heus niet bij aan het instandhouden van de bio-industrie door 3 gehaktballetjes in oma's soep te eten, iemand op dieet zal niet meteen 3 kilo aankomen van een koekje. Waarom worden zij dan vaker verexcuseerd dan iemand die suikervrij/tarwevrij/etc. eet? Waarom is het mentale ongemak van dieren eten beter begrijpbaar dan het fysieke ongemak van iets eten dat je niet lust?
Daar zouden we eigenlijk als maatschappij eens vanaf moeten.
Daar heb je gelijk in. Maar in dit geval blijft de sociale smeerolie-functie ook gehandhaafd wanneer je om de balletjes heen eet en de soep wel proeft. Dat zou ik (als vegetariër) in zo'n geval doen. Dat vind ik vergelijkbaar met een hapje uit beleefdheid proeven van iets wat je eigenlijk niet lust (tenzij de gastvrouw van tevoren wist dat je geen vlees at of je van tevoren duidelijk had aangegeven geen orgaanvlees/blauwe kaas/champignons te lusten, dan vind ik het raar/onbeleefd dat je het toch voorgezet krijgt en kun je het rustig weigeren).
Net zo zou je in een sociale situatie waar je inschat dat het weigeren van een koekje als kwetsend/beledigend wordt opgevat kunnen zeggen: lief dat u moeite voor me heeft gedaan, maar ik ben eigenlijk op dieet, dus ik neem alleen een half koekje om te proeven? Persoonlijk vind ik dat dan beter dan resoluut alles afslaan. Maar ja, dat ben ik, en ieder zijn mening.
