Eten
alle pijlers
pom
zondag 16 februari 2014 om 12:04
Ik kan me er klem aan eten. Ik heb een Surinaamse vriendin die met zo nu en dan voor me maakt, het is een hoop werk, je moet een heleboel pom tajer raspen, dat is het ergste. Geraspte pomtajer is hier ook te koop bij een Surinaamse kraam op de markt, die heeft ook het zoutvlees dat erin moet.
verba volant, scripta manent.
zondag 16 februari 2014 om 12:57
Ik vind de smaak lastig te omschrijven, ik vind een pomlekker als hij toch een beetje fris smaakt, dit krijg je door de sinaasappelsap die er doorheen moet, net zoals piccalilly.
Het mondgevoel is best zacht en smeuiig, niet echt solide.
Het zoutvlees en de kip geven een heerlijke tegenhanger aan het zoetige van de tayer.
Waarmee het te vergeljken is zo ik even niet zo snel weten.
Succes!
Het mondgevoel is best zacht en smeuiig, niet echt solide.
Het zoutvlees en de kip geven een heerlijke tegenhanger aan het zoetige van de tayer.
Waarmee het te vergeljken is zo ik even niet zo snel weten.
Succes!
zondag 16 februari 2014 om 13:23
zondag 16 februari 2014 om 13:26
Ik ben zelf echt voor experimenteren en nieuwe dingen proberen, maar met Surinaams eten vind ik eigenlijk wel dat je het eerst een keer gegeten moet hebben bij een Surinamer voordat je zelf aan het kokkerellen slaat. Ik bedoel, ik heb ook wat Nederlandse vriendinnen die dan zeggen heerlijk Surinaams gekookt te hebben (soms zelfs aan de hand van een recept dat ik ze gegeven heb), maar dan is het niet te hachelen. En dat geven zij dan ook weer door aan anderen, terwijl het niet te vreten is. Oker is bijvoorbeeld echt zo'n groente die echt heerlijk is, als je maar weet wat je ermee aan moet. Net als antroewa en sopropo, je moet wel weten wat je ermee moet doen natuurlijk.
Wat had je gemaakt met de oker?
Wat had je gemaakt met de oker?
Am Yisrael Chai!
zondag 16 februari 2014 om 13:27
zondag 16 februari 2014 om 13:34
Maar om antwoord te geven op je vraag: ik zit een beetje mijn hoofd te breken waar je het mee kunt vergelijken. Ik denk dat het qua structuur een beetje vergelijkbaar is met een goeie cheesecake: aan de buitenkant krokant, aan de binnenkant smeuïg. En verder smaakt het naar kip, en naar pom. Er zit qua smaken zowel zoet als zuur als zout als peper in.
Koop gewoon een broodje pom bij de toko en beslis dan of je het lekker vindt, lijkt me de kortste klap voordat je zelf aan het kokkerellen slaat.
Koop gewoon een broodje pom bij de toko en beslis dan of je het lekker vindt, lijkt me de kortste klap voordat je zelf aan het kokkerellen slaat.
Am Yisrael Chai!
zondag 16 februari 2014 om 13:38
Pom is de topper van de Surinaamse keuken. Basis is de subtropische knol pomtajer, die veel weg heeft van de aardappel. Conservatrice Karin Vaneker is ervan overtuigd dat pom een van oorsprong Joods gerecht is. In Trouw zegt ze hierover: „al in het midden van de 16de eeuw vestigen zich Joden in Suriname. Die Joodse Surinamers vormen een van de oudste nog bestaande gemeenschappen in de Amerika’s. In Europa waren het al aardappeleters, terwijl de rest van de Europeanen de aardappel nog als minderwaardige voeding beschouwde. De Joden stopten de aardappel overal in. Dat had ook te maken met hun spijswetten, planten zijn nergens verboden en de aardappel kent vele toepassingen. Onder meer als ovenschotel.
Joden gebruikten de oven veel voor hun gerechten. Ook dat had te maken met hun spijswetten. Op sjabat mochten ze niets aanraken. Moeder zette op vrijdagmiddag sjalet ofwel cholent – kip met aardappel – in de oven. Na een nacht garen werd het op zaterdagmiddag opgediend door een niet-Joods hulpje. Ovens waren bij Afrikanen en Amerikanen niet in gebruik. Die bereidden hun maaltijden bijna altijd op open vuur. Daarnaast is het gebruik van citrussap – zoals bij pom is voorgeschreven – typisch Joods. Zij smeren de kip in met citrussap, om het vlees zachter te maken. In de pom gebeurt dat ook.
De pomtajer kwam in het recept doordat aardappels van nature niet groeien in warme subtropische gebieden. Pomtajer wel en die knol heeft wel iets weg van de aardappel. Dus op grond van de basisingrediënten en bereidingstechnieken is mijn overtuiging dat pom een van oorsprong Joods gerecht is’’
Joden gebruikten de oven veel voor hun gerechten. Ook dat had te maken met hun spijswetten. Op sjabat mochten ze niets aanraken. Moeder zette op vrijdagmiddag sjalet ofwel cholent – kip met aardappel – in de oven. Na een nacht garen werd het op zaterdagmiddag opgediend door een niet-Joods hulpje. Ovens waren bij Afrikanen en Amerikanen niet in gebruik. Die bereidden hun maaltijden bijna altijd op open vuur. Daarnaast is het gebruik van citrussap – zoals bij pom is voorgeschreven – typisch Joods. Zij smeren de kip in met citrussap, om het vlees zachter te maken. In de pom gebeurt dat ook.
De pomtajer kwam in het recept doordat aardappels van nature niet groeien in warme subtropische gebieden. Pomtajer wel en die knol heeft wel iets weg van de aardappel. Dus op grond van de basisingrediënten en bereidingstechnieken is mijn overtuiging dat pom een van oorsprong Joods gerecht is’’
zondag 16 februari 2014 om 14:23
quote:momodoe schreef op 16 februari 2014 @ 09:28:
Wie van jullie maakt wel eens pom. Het is een Surinaams gerecht uit de oven.
Waar is de smaak mee te vergelijken? Of neemt het de smaak aan van de kip die erdoor gaat.
Ik vraag het omdat ik vaker iets had klaargemaakt maar niet lekker vond.De smaak van pom is eigenlijk nergens mee te vergelijken. De kip proef je wel door de door de pom heen. Maar veder kan je ook niet echt uitleggen hoe pom nou precies smaakt.
Wie van jullie maakt wel eens pom. Het is een Surinaams gerecht uit de oven.
Waar is de smaak mee te vergelijken? Of neemt het de smaak aan van de kip die erdoor gaat.
Ik vraag het omdat ik vaker iets had klaargemaakt maar niet lekker vond.De smaak van pom is eigenlijk nergens mee te vergelijken. De kip proef je wel door de door de pom heen. Maar veder kan je ook niet echt uitleggen hoe pom nou precies smaakt.
zondag 16 februari 2014 om 17:25
maandag 17 februari 2014 om 12:57
Ik heb in mijn leven al zoveel soorten Pom gezien en geproefd (Ben zelf half Suri).
Zo zijn er mensen die mosterd (piccalilly) in hun pom doen en anderen weer chinese vruchten. Al deze zaken horen echt niet in pom thuis.
Gewoon (in azijn gewassen) kip klaarmaken in nootmuskaat, uien, tomaat (of tomatenpuree) en zwarte peper. Als de kip gaar is, deze uit de pan halen en de pomtayer voorkoken in de jus van de kip, tezamen met sinaasappelsap (dit voorkomt een rauwe smaak), alvorens de braadslee/ovenschaal te vullen en de pom af te bakken in de oven.
Pom is het lekkerst als het zoet is en lekkere zachte stukjes kip (afgewisseld met goed zacht gekookt zoutvlees voor de liefhebber).
Tip: De pom is het lekkerst als de “verse” tayer niet echt vers is, maar al wat ouder.
Doe hier je voordeel mee, al moet ik zeggen dat de geraspte tayer bij de toko prima te doen is!
Zo zijn er mensen die mosterd (piccalilly) in hun pom doen en anderen weer chinese vruchten. Al deze zaken horen echt niet in pom thuis.
Gewoon (in azijn gewassen) kip klaarmaken in nootmuskaat, uien, tomaat (of tomatenpuree) en zwarte peper. Als de kip gaar is, deze uit de pan halen en de pomtayer voorkoken in de jus van de kip, tezamen met sinaasappelsap (dit voorkomt een rauwe smaak), alvorens de braadslee/ovenschaal te vullen en de pom af te bakken in de oven.
Pom is het lekkerst als het zoet is en lekkere zachte stukjes kip (afgewisseld met goed zacht gekookt zoutvlees voor de liefhebber).
Tip: De pom is het lekkerst als de “verse” tayer niet echt vers is, maar al wat ouder.
Doe hier je voordeel mee, al moet ik zeggen dat de geraspte tayer bij de toko prima te doen is!
zaterdag 22 februari 2014 om 19:02
Ik zou nog even laten weten hoe ik de pom vond.
Zeker voor herhaling vatbaar, alleen verander ik wat in het recept wat ik gekregen had van een vriendin van mijn dochter, zij is Surinaams en zo maakte haar familie het klaar.
Voor mij persoonlijk te zout, er ging behoorlijk wat maggi in, en samen met het zoutvlees was het echt te zout.
Verder was het erg lekker.
Zeker voor herhaling vatbaar, alleen verander ik wat in het recept wat ik gekregen had van een vriendin van mijn dochter, zij is Surinaams en zo maakte haar familie het klaar.
Voor mij persoonlijk te zout, er ging behoorlijk wat maggi in, en samen met het zoutvlees was het echt te zout.
Verder was het erg lekker.
