Eten
alle pijlers
Vegetariers, veganisten en flexitariers topic
zondag 31 maart 2013 om 11:26
Goodmorning Dames (en heren)
Zelf ben ik sinds een maand vegetarier en ik merk in mijn omgeving dat veel mensen het maar raar en gedoe vinden.
Wat ik mij eigenlijk afvraag is waarom jullie vegetarier/veganist of flexitarier zijn, hoe lang en hoe jullie omgeving erop reageerde
Alle tips en suggesties zijn welkom
Zelf ben ik sinds een maand vegetarier en ik merk in mijn omgeving dat veel mensen het maar raar en gedoe vinden.
Wat ik mij eigenlijk afvraag is waarom jullie vegetarier/veganist of flexitarier zijn, hoe lang en hoe jullie omgeving erop reageerde
Alle tips en suggesties zijn welkom
maandag 22 december 2014 om 05:41
Een kat die vegan voer krijgt? Dat lijkt me al helemaal niet in 't belang van een vleesetend dier!
Vind het overigens nog extremer dan ik dacht. Dacht dat vegans tegen het leed van slachtdieren waren, niet tegen zelf gehouden en vertroetelde beesten. En 'n ei dat niet bevrucht wordt door 'n haan is geen levend wezen he. Net zoals de eicellen die wij maandelijks door de plee spoelen ook geen levende wezens zijn.
Vind het overigens nog extremer dan ik dacht. Dacht dat vegans tegen het leed van slachtdieren waren, niet tegen zelf gehouden en vertroetelde beesten. En 'n ei dat niet bevrucht wordt door 'n haan is geen levend wezen he. Net zoals de eicellen die wij maandelijks door de plee spoelen ook geen levende wezens zijn.
maandag 22 december 2014 om 05:42
Ik ben vegetariër sinds ik me kan heugen. Mijn moeder draaide al soyaballen voor me toen ik zes was geloof ik. Ik praat nooit over mij voorkeur, ik heb nog nooit iemand proberen overtuigen en vertel nooit eland ongevraagd waarom ik vegetariër ben. TO als jij pas een maan vegetariër ben dan mag je je borsten nat maken; er staat je nog heel wat onbegrip te wachten. Ik ben al 15 jaar samen met mijn man en nog steeds krijg ik op familie etentjes vlees of vis voor. Ik kan de kerstdiners nog zo voor me halen dat ik naar huis ging met alleen twee bollen vanille ijs in mijn maag of een paar stukjes wit stokbrood, gewoon omdat er niets anders was. Ook de keren dat mij gevraagd werd waarom in dan vegetariër was en uitgedaagd werd tot discussie ( maar je draagt wel leren schoenen) zijn niet op handen en voeten te tellen. Maar....you go girl! Hou vol! Elke vegetariër draagt bij aan een beter leven voor de dieren en een schonere planeet!
maandag 22 december 2014 om 05:46
quote:elninjoo schreef op 22 december 2014 @ 05:41:
Een kat die vegan voer krijgt? Dat lijkt me al helemaal niet in 't belang van een vleesetend dier!
Vind het overigens nog extremer dan ik dacht. Dacht dat vegans tegen het leed van slachtdieren waren, niet tegen zelf gehouden en vertroetelde beesten. En 'n ei dat niet bevrucht wordt door 'n haan is geen levend wezen he. Net zoals de eicellen die wij maandelijks door de plee spoelen ook geen levende wezens zijn.
Ja, en nee
Ik kan er ook niet helemaal bij maar goed, haar overtuiging, haar katten. Ze zegt er in één adem bij dat er katten wel 25 geworden zijn op vegan voer, dus meteen ook de verdediging in, ik denk dat ze er zelf ook nog een beetje aan moet wennen. Verder is daar niets dierlijks in huis. Geen wol, geen zijde, geen leer natuurlijk....alles maar dan ook alles is plantaardig.
Vegans zijn tegen het gebruik van dieren voor het eigen gemak. Alles van het dier dus. Ook de mest, melk, alles. Dus ook het ei.....zéker het ei!
Een kat die vegan voer krijgt? Dat lijkt me al helemaal niet in 't belang van een vleesetend dier!
Vind het overigens nog extremer dan ik dacht. Dacht dat vegans tegen het leed van slachtdieren waren, niet tegen zelf gehouden en vertroetelde beesten. En 'n ei dat niet bevrucht wordt door 'n haan is geen levend wezen he. Net zoals de eicellen die wij maandelijks door de plee spoelen ook geen levende wezens zijn.
Ja, en nee
Ik kan er ook niet helemaal bij maar goed, haar overtuiging, haar katten. Ze zegt er in één adem bij dat er katten wel 25 geworden zijn op vegan voer, dus meteen ook de verdediging in, ik denk dat ze er zelf ook nog een beetje aan moet wennen. Verder is daar niets dierlijks in huis. Geen wol, geen zijde, geen leer natuurlijk....alles maar dan ook alles is plantaardig.
Vegans zijn tegen het gebruik van dieren voor het eigen gemak. Alles van het dier dus. Ook de mest, melk, alles. Dus ook het ei.....zéker het ei!
maandag 22 december 2014 om 06:25
Ik eet al mijn hele leven vegetarisch. Ik ben een lacto-ovo vegetarier wat betekent dat ik wel zuivel en eieren eet. Maarrr ik ben geen principieel vegetarier. Ik zal proberen uit te leggen waarom ik toch geen vlees en vis eet.
Eigenlijk heb ik meer een voedselfobie, maar dan anders. Mijn moeder was al vegetarier voordat ik werd geboren. Zij en mijn vader waren hippies en in de pubertijd vegetarisch geworden. Dus aten wij vegetarisch. Ik had een jonger zusje en wist al heel jong dat wij geen vlees aten. Dat kwam omdat een buurvrouw haar ooit een knakworstje had gegeven. Zij had dat opgegeten en dat leidde tot grote paniek van mijn ouders. Ik was toen 5, mijn zusje 2 en ik wist vanaf toen dat ik haar moest beschermen zodat niemand haar vlees zou geven. Ik was een pienter kind en wist precies wat ik moest vragen of zeggen om mijn eetgewoontes uit te leggen, op visite, op school en was niet te verlegen om dat te doen. Ik had vlees verbonden aan gevaar. Ik denk dat vlees daardoor in het verkeerde laatje in mijn hoofd is gekomen, namelijk in die van dingen die je niet KUNT eten, omdat dat gevaarlijk of ongezond kan zijn. Samen met dingen die je van straat oppakt, bedorven voedsel, poep, kots, giftige dingen etc.
Toen ik 8 jaar oud was, woonde mijn stiefvader bij ons, ook een vegetarier. Op een dag riep hij me bij zich, omdat hij me iets moest laten zien. Hij zei dat hij wilde dat ik altijd vegetarier zou blijven. Vervolgens moest ik kijken naar een video met opgenomen stukjes van hoe verschillende dieren werden geslacht. Dat was heel traumatisch voor me. Sindsdien wilde ik zelf ook geen vlees eten, uit schuldgevoel omdat ik anders medeverantwoordelijk zou zijn voor die vreselijke beelden.
Maar toen ik ouder werd, ging ik inzien wat voor enge mensen mijn ouders waren. Moreel deden zij zoveel dingen verkeerd bv naar mensen toe, dat ik vegetarisch zijn in een ander licht ging zien. Het is een eetgewoonte, geen automatische heiligverklaring. Het maakt je geen beter mens. Het betekent eigenlijk heel weinig in het grotere plaatje van de mensheid. Vegetariers veranderen de wereld nauwelijks door hun eetgewoontes maar ze zijn overtuigd van wel. Nou ja goed, in de supermarkt vindt je tegenwoordig een stuk meer soorten vleesvervangers dan 30 jaar geleden toen we bibberend ons eerste vegaburger van de AH aten. Want stel dat het toch vlees is. De eeuwige schande! Eigenlijk vind ik sommige eetgewoontes vergelijkbaar in irritatiegraad als fanatiek gelovige mensen. Hoog dus.
Maar goed, ik ben nu 40 en nog steeds maagd wbt vlees eten. Ik maak het wel klaar voor mijn vriend. Maar het lukt me niet om er zelf wat van te eten. Voor mij voelt dat als een hap nemen van een drol. Ik weet niet of je dat een voedselfobie kunt noemen of een gebrek aan ruggengraat. Maar ik heb het vermoeden dat genieten van een lekker stukje vlees iets is wat ik nooit mee ga maken. Ik wil er niet voor in therapie, misschien toch angst dus. Maar ja, wie zou er niet gruwen van een hap van een drol? Het lukt me niet om het rationeel te benaderen zoals wanneer je voor het eerst schimmelkaas eet. Dat eet ik wel. Maar vlees, lukt niet. Weet iemand misschien wat ik dan ben? Ik moet mezelf soms verdedigen terwijl ik geen principieel vegetarier ben, maar om nou dat hele knakworstverhaal te vertellen...een vegeteur, noemt mijn vriend me, een combinatie van desserteur en vegetarier, haha. Misschien gewoon een niet-principieel vegetarier. Die er niet over wil praten.
Eigenlijk heb ik meer een voedselfobie, maar dan anders. Mijn moeder was al vegetarier voordat ik werd geboren. Zij en mijn vader waren hippies en in de pubertijd vegetarisch geworden. Dus aten wij vegetarisch. Ik had een jonger zusje en wist al heel jong dat wij geen vlees aten. Dat kwam omdat een buurvrouw haar ooit een knakworstje had gegeven. Zij had dat opgegeten en dat leidde tot grote paniek van mijn ouders. Ik was toen 5, mijn zusje 2 en ik wist vanaf toen dat ik haar moest beschermen zodat niemand haar vlees zou geven. Ik was een pienter kind en wist precies wat ik moest vragen of zeggen om mijn eetgewoontes uit te leggen, op visite, op school en was niet te verlegen om dat te doen. Ik had vlees verbonden aan gevaar. Ik denk dat vlees daardoor in het verkeerde laatje in mijn hoofd is gekomen, namelijk in die van dingen die je niet KUNT eten, omdat dat gevaarlijk of ongezond kan zijn. Samen met dingen die je van straat oppakt, bedorven voedsel, poep, kots, giftige dingen etc.
Toen ik 8 jaar oud was, woonde mijn stiefvader bij ons, ook een vegetarier. Op een dag riep hij me bij zich, omdat hij me iets moest laten zien. Hij zei dat hij wilde dat ik altijd vegetarier zou blijven. Vervolgens moest ik kijken naar een video met opgenomen stukjes van hoe verschillende dieren werden geslacht. Dat was heel traumatisch voor me. Sindsdien wilde ik zelf ook geen vlees eten, uit schuldgevoel omdat ik anders medeverantwoordelijk zou zijn voor die vreselijke beelden.
Maar toen ik ouder werd, ging ik inzien wat voor enge mensen mijn ouders waren. Moreel deden zij zoveel dingen verkeerd bv naar mensen toe, dat ik vegetarisch zijn in een ander licht ging zien. Het is een eetgewoonte, geen automatische heiligverklaring. Het maakt je geen beter mens. Het betekent eigenlijk heel weinig in het grotere plaatje van de mensheid. Vegetariers veranderen de wereld nauwelijks door hun eetgewoontes maar ze zijn overtuigd van wel. Nou ja goed, in de supermarkt vindt je tegenwoordig een stuk meer soorten vleesvervangers dan 30 jaar geleden toen we bibberend ons eerste vegaburger van de AH aten. Want stel dat het toch vlees is. De eeuwige schande! Eigenlijk vind ik sommige eetgewoontes vergelijkbaar in irritatiegraad als fanatiek gelovige mensen. Hoog dus.
Maar goed, ik ben nu 40 en nog steeds maagd wbt vlees eten. Ik maak het wel klaar voor mijn vriend. Maar het lukt me niet om er zelf wat van te eten. Voor mij voelt dat als een hap nemen van een drol. Ik weet niet of je dat een voedselfobie kunt noemen of een gebrek aan ruggengraat. Maar ik heb het vermoeden dat genieten van een lekker stukje vlees iets is wat ik nooit mee ga maken. Ik wil er niet voor in therapie, misschien toch angst dus. Maar ja, wie zou er niet gruwen van een hap van een drol? Het lukt me niet om het rationeel te benaderen zoals wanneer je voor het eerst schimmelkaas eet. Dat eet ik wel. Maar vlees, lukt niet. Weet iemand misschien wat ik dan ben? Ik moet mezelf soms verdedigen terwijl ik geen principieel vegetarier ben, maar om nou dat hele knakworstverhaal te vertellen...een vegeteur, noemt mijn vriend me, een combinatie van desserteur en vegetarier, haha. Misschien gewoon een niet-principieel vegetarier. Die er niet over wil praten.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
maandag 22 december 2014 om 06:31
Je hoeft er niet over te praten, je hoeft je niet te verdedigen. Ieder zijn ding. Ik ga ook voor geen goud aan een parachute hangen, maar mis ik dan echt iets? Gewoon omdat ik te bang ben? Ik denk het niet. Ook als is die angst voor anderen belachelijk, ik ga toch echt niet tegen heug en meug in aan zo'n dinge hangen, als het zó tegen mijn gevoel in druist.
Geen idee of de vergelijking op gaat maar goed
Geen idee of de vergelijking op gaat maar goed
maandag 22 december 2014 om 06:46
Nou, mijn vriend zei net iets, van die strekking, dat je niks mist aan iets waar je helemaal geen zin in hebt. Jullie hebben gelijk ook hoor. Ik kan prima leven zonder vlees en heb er geen last van dat ik het niet eet. Als iemand ernaar vraagt, zeg ik voortaan gewoon dat ik vegetarisch eet maar daar niet over wil praten. De meeste vleeseters willen ook niet bespreken waarom zij wel vlees eten. Ik heb de vraag ook vaker teruggeketst als iemand vroeg waarom ik geen vlees eet, waarom eet jij wel vlees. En dan is het altijd omdat ze het lekker vinden. Nou, dan vind ik vegetarisch eten gewoon lekker.
Trouwens, de lekkerste vleesvervanger vind je niet in de supermarkt maar in de natuurvoedingswinkel: seitan. Vocht afgieten, marineren in knoflook, peper, olie en zout. Dan bruin bakken in de pan. Dat is echt heel lekker.
Trouwens, de lekkerste vleesvervanger vind je niet in de supermarkt maar in de natuurvoedingswinkel: seitan. Vocht afgieten, marineren in knoflook, peper, olie en zout. Dan bruin bakken in de pan. Dat is echt heel lekker.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
maandag 22 december 2014 om 07:59
Ik eet van de supermarkt alleen de worstjes, de Marokkaanse burger en quorn filets. De rest vind ik niet lekker tenzij je het verdrinkt in een saus. En die probeer ik niet teveel te eten, sauzen. Seitan eet ik ook weinig omdat ik jeuk krijg van natuurvoedingswinkel. Ik vind ze ergens betweterig. Ik maak vaak meerdere dingen op 1 bord. Ik hou niet zo van hollands eten. Als de focus niet op vlees ligt, kook je heel anders, vind ik. Ik ben gek op maaltijdsalades en soepen. Maar ik hou niet van ingewikkeld.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
maandag 22 december 2014 om 16:20
quote:gladoortje74 schreef op 22 december 2014 @ 06:46:
Nou, mijn vriend zei net iets, van die strekking, dat je niks mist aan iets waar je helemaal geen zin in hebt. Jullie hebben gelijk ook hoor. Ik kan prima leven zonder vlees en heb er geen last van dat ik het niet eet. Als iemand ernaar vraagt, zeg ik voortaan gewoon dat ik vegetarisch eet maar daar niet over wil praten. De meeste vleeseters willen ook niet bespreken waarom zij wel vlees eten. Ik heb de vraag ook vaker teruggeketst als iemand vroeg waarom ik geen vlees eet, waarom eet jij wel vlees. En dan is het altijd omdat ze het lekker vinden. Nou, dan vind ik vegetarisch eten gewoon lekker.
Trouwens, de lekkerste vleesvervanger vind je niet in de supermarkt maar in de natuurvoedingswinkel: seitan. Vocht afgieten, marineren in knoflook, peper, olie en zout. Dan bruin bakken in de pan. Dat is echt heel lekker.
Vind 't best bizar hoe jij je hebt laten indoctrineren. Lijkt bijna 'n religie op deze manier, met angst zaaien enzo.
De meeste kinderen komen op 'n bepaalde leeftijd in opstand tegen wat de ouders ze hebben geleerd en keren 'n religie de rug toe, of gaan buitenshuis eten en drinken wat thuis niet mag. Je zag je leeftijdsgenootjes toch genieten van frikandellen en kroketten e.d.?
Nou, mijn vriend zei net iets, van die strekking, dat je niks mist aan iets waar je helemaal geen zin in hebt. Jullie hebben gelijk ook hoor. Ik kan prima leven zonder vlees en heb er geen last van dat ik het niet eet. Als iemand ernaar vraagt, zeg ik voortaan gewoon dat ik vegetarisch eet maar daar niet over wil praten. De meeste vleeseters willen ook niet bespreken waarom zij wel vlees eten. Ik heb de vraag ook vaker teruggeketst als iemand vroeg waarom ik geen vlees eet, waarom eet jij wel vlees. En dan is het altijd omdat ze het lekker vinden. Nou, dan vind ik vegetarisch eten gewoon lekker.
Trouwens, de lekkerste vleesvervanger vind je niet in de supermarkt maar in de natuurvoedingswinkel: seitan. Vocht afgieten, marineren in knoflook, peper, olie en zout. Dan bruin bakken in de pan. Dat is echt heel lekker.
Vind 't best bizar hoe jij je hebt laten indoctrineren. Lijkt bijna 'n religie op deze manier, met angst zaaien enzo.
De meeste kinderen komen op 'n bepaalde leeftijd in opstand tegen wat de ouders ze hebben geleerd en keren 'n religie de rug toe, of gaan buitenshuis eten en drinken wat thuis niet mag. Je zag je leeftijdsgenootjes toch genieten van frikandellen en kroketten e.d.?
maandag 22 december 2014 om 16:54
Ik ben flextariër, vind iedere dag vlees niet nodig en ook niet altijd lekker. Ben 7 jaar vegetariër geweest maar voelde mijzelf een beetje lastpak om telkens als ik ergens ging eten te zeggen: "Uh denk je er aan dat ik vegetariër ben/zou er ook iets vegetarisch zijn?" Zeker omdat ik wist dat ik het wel lustte. Toen ben ik gestopt met uitsluitend vegetarisch eten en ik eet nu denk ik ongeveer 3 dagen in de week vegetarisch en op andere dagen vlees.
Mijn vrouw heeft pinda-, noten-, soja-, steenvruchten en peulvruchtenallergie en dat waren nu juist de dingen die ik vaak gebruikte voor mijn vegetarische gerechten. Ik maak het nog wel vaak voor mijzelf klaar maar samen hetzelfde eten vind ik meestal leuker.
Mijn vrouw heeft pinda-, noten-, soja-, steenvruchten en peulvruchtenallergie en dat waren nu juist de dingen die ik vaak gebruikte voor mijn vegetarische gerechten. Ik maak het nog wel vaak voor mijzelf klaar maar samen hetzelfde eten vind ik meestal leuker.
maandag 22 december 2014 om 17:38
Ik ben al jaren vegetariër. Het feit dat vlees zo'n hoge milieubelasting (ecologische voetafdruk) heeft, maar ook de bio-industrie en dierenwelzijn spelen voor mij de belangrijkste rol in mijn keuze.
Hoe meer ik me erin verdiep, hoe meer ik me realiseer dat ik, als ik mijn eigen principes heel consequent zou volgen, eigenlijk veganistisch zou moeten eten. Immers: ik gebruik wel melkproducten en eieren, maar werk daarbij evengoed nog mee aan de dierenindustrie. Om melk te krijgen moeten koeien elk jaar een kalf krijgen - wat gebeurt er met die kalveren, zeker de stiertjes?? Juist. Idem met eieren en haantjes...
Ik heb die stap tot op heden nog niet gezet, omdat ik het nog erg radicaal vind, en ook uit pragmatische overwegingen qua voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen etc. Ik probeer wel een beetje op te letten niet overmatig veel melkproducten en eieren te consumeren, en zoveel mogelijk biologisch.
Dus ik ben pragmatisch principieel, met af en toe een beetje een kwaad geweten, dat ik sus met de gedachte dat mijn ecologische voetafdruk altijd nog kleiner is dan die van een fervente vleeseter.
De acceptatie in mijn omgeving is eigenlijk altijd hoog geweest, al ken ik natuurlijk ook de mensen die je uit gaan dagen met argumenten over leren schoenen en soja waarvoor regenwouden worden gekapt etc. Als ik ergens kom waar er geen rekening mee is gehouden dat ik vegetariër ben doe ik er nooit moeilijk over maar eet ik gewoon sla en wat brood. Ik heb geen zendingsdrang.
Hoe meer ik me erin verdiep, hoe meer ik me realiseer dat ik, als ik mijn eigen principes heel consequent zou volgen, eigenlijk veganistisch zou moeten eten. Immers: ik gebruik wel melkproducten en eieren, maar werk daarbij evengoed nog mee aan de dierenindustrie. Om melk te krijgen moeten koeien elk jaar een kalf krijgen - wat gebeurt er met die kalveren, zeker de stiertjes?? Juist. Idem met eieren en haantjes...
Ik heb die stap tot op heden nog niet gezet, omdat ik het nog erg radicaal vind, en ook uit pragmatische overwegingen qua voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen etc. Ik probeer wel een beetje op te letten niet overmatig veel melkproducten en eieren te consumeren, en zoveel mogelijk biologisch.
Dus ik ben pragmatisch principieel, met af en toe een beetje een kwaad geweten, dat ik sus met de gedachte dat mijn ecologische voetafdruk altijd nog kleiner is dan die van een fervente vleeseter.
De acceptatie in mijn omgeving is eigenlijk altijd hoog geweest, al ken ik natuurlijk ook de mensen die je uit gaan dagen met argumenten over leren schoenen en soja waarvoor regenwouden worden gekapt etc. Als ik ergens kom waar er geen rekening mee is gehouden dat ik vegetariër ben doe ik er nooit moeilijk over maar eet ik gewoon sla en wat brood. Ik heb geen zendingsdrang.
maandag 22 december 2014 om 17:44
quote:NYC schreef op 22 december 2014 @ 16:54:
Ik ben flextariër, vind iedere dag vlees niet nodig en ook niet altijd lekker. Ben 7 jaar vegetariër geweest maar voelde mijzelf een beetje lastpak om telkens als ik ergens ging eten te zeggen: "Uh denk je er aan dat ik vegetariër ben/zou er ook iets vegetarisch zijn?" Zeker omdat ik wist dat ik het wel lustte. Toen ben ik gestopt met uitsluitend vegetarisch eten en ik eet nu denk ik ongeveer 3 dagen in de week vegetarisch en op andere dagen vlees.
Mijn vrouw heeft pinda-, noten-, soja-, steenvruchten en peulvruchtenallergie en dat waren nu juist de dingen die ik vaak gebruikte voor mijn vegetarische gerechten. Ik maak het nog wel vaak voor mijzelf klaar maar samen hetzelfde eten vind ik meestal leuker.Dan ben je dus gewoon een vleeseter. Geen flexitarier of wat dan ook. Gewoon net als alle andere vleeseters dus. Doe jezelf niet anders voor dan je bent.
Ik ben flextariër, vind iedere dag vlees niet nodig en ook niet altijd lekker. Ben 7 jaar vegetariër geweest maar voelde mijzelf een beetje lastpak om telkens als ik ergens ging eten te zeggen: "Uh denk je er aan dat ik vegetariër ben/zou er ook iets vegetarisch zijn?" Zeker omdat ik wist dat ik het wel lustte. Toen ben ik gestopt met uitsluitend vegetarisch eten en ik eet nu denk ik ongeveer 3 dagen in de week vegetarisch en op andere dagen vlees.
Mijn vrouw heeft pinda-, noten-, soja-, steenvruchten en peulvruchtenallergie en dat waren nu juist de dingen die ik vaak gebruikte voor mijn vegetarische gerechten. Ik maak het nog wel vaak voor mijzelf klaar maar samen hetzelfde eten vind ik meestal leuker.Dan ben je dus gewoon een vleeseter. Geen flexitarier of wat dan ook. Gewoon net als alle andere vleeseters dus. Doe jezelf niet anders voor dan je bent.
maandag 22 december 2014 om 17:46
quote:elninjoo schreef op 22 december 2014 @ 16:20:
[...]
Vind 't best bizar hoe jij je hebt laten indoctrineren. Lijkt bijna 'n religie op deze manier, met angst zaaien enzo.
De meeste kinderen komen op 'n bepaalde leeftijd in opstand tegen wat de ouders ze hebben geleerd en keren 'n religie de rug toe, of gaan buitenshuis eten en drinken wat thuis niet mag. Je zag je leeftijdsgenootjes toch genieten van frikandellen en kroketten e.d.?Ze was een kind. Nou weet ik dat jij daar niet zoveel mee hebt maar kom op....ik was ook bang voor mijn vader. Sommige ouders kunnen heel ver gaan hoor.
[...]
Vind 't best bizar hoe jij je hebt laten indoctrineren. Lijkt bijna 'n religie op deze manier, met angst zaaien enzo.
De meeste kinderen komen op 'n bepaalde leeftijd in opstand tegen wat de ouders ze hebben geleerd en keren 'n religie de rug toe, of gaan buitenshuis eten en drinken wat thuis niet mag. Je zag je leeftijdsgenootjes toch genieten van frikandellen en kroketten e.d.?Ze was een kind. Nou weet ik dat jij daar niet zoveel mee hebt maar kom op....ik was ook bang voor mijn vader. Sommige ouders kunnen heel ver gaan hoor.
maandag 22 december 2014 om 18:36
Nou ik kwam eigenlijk nooit in opstand omdat ik mishandeld werd. Maar ik denk dat ik ook geen vlees at als mijn ouders er niet bij waren omdat ik zo jong beinvloed ben dat ik ergens geloofde dat ik er ziek van zou worden. Dat werd ook gezegd, dat je lichaam vlees niet gewend is en dat je dan moet spugen. Dat klopt trouwens wel, je kunt er wat misselijk van worden. Maar dat gaat snel over. Dat weet ik van een vriend van mijn broer, die was thuis in het buitenland vegetarier, hij was dacht ik boeddist, maar als hij naar Nederland kwam, at hij wel vlees maar werd daar altijd de eerste dag ziek van, daarna niet meer. Maar die fabeltjes geloof je toch als kind. Pas toen ik het huis uit was, ging ik er anders over denken. Maar blijkbaar hebben mijn veranderde ideeen over voedsel niet genoeg invloed op mijn eetgedrag. Ik snap het zelf ook niet zo goed hoor. Ik vind dat het niet verkeerd of immoreel is om vlees te eten. Toch lukt het me niet. Ik denk dat het toch nog steeds met angst te maken heeft want die zijn vaker niet op realiteit gebaseerd. Maar ik heb geen zin in een desensibilisatie therapie. Ik zie me al zitten met een stukje vlees, doe maar in je mond...goed zo, nu kauwen....NEE niet weer uitspugen! Lijkt me zo suf, alsof ik een peuter ben in eettherapie.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
maandag 22 december 2014 om 18:44
quote:whopper schreef op 22 december 2014 @ 17:46:
[...]
Ze was een kind. Nou weet ik dat jij daar niet zoveel mee hebt maar kom op....ik was ook bang voor mijn vader. Sommige ouders kunnen heel ver gaan hoor.Als brugklasser die zelfstandig naar school gaat, sta je niet 24/7 onder controle van je ouders. Dat is de tijd dat je een sigaretje uitprobeert bijv. dus voor 'n vega-geindoctrineerde de tijd om 'n kroket en frikandel te eten. Of gewoon 'n boterham salami van je klasgenootje.
[...]
Ze was een kind. Nou weet ik dat jij daar niet zoveel mee hebt maar kom op....ik was ook bang voor mijn vader. Sommige ouders kunnen heel ver gaan hoor.Als brugklasser die zelfstandig naar school gaat, sta je niet 24/7 onder controle van je ouders. Dat is de tijd dat je een sigaretje uitprobeert bijv. dus voor 'n vega-geindoctrineerde de tijd om 'n kroket en frikandel te eten. Of gewoon 'n boterham salami van je klasgenootje.
maandag 22 december 2014 om 18:45
quote:elninjoo schreef op 22 december 2014 @ 18:44:
[...]
Als brugklasser die zelfstandig naar school gaat, sta je niet 24/7 onder controle van je ouders. Dat is de tijd dat je een sigaretje uitprobeert bijv. dus voor 'n vega-geindoctrineerde de tijd om 'n kroket en frikandel te eten. Of gewoon 'n boterham salami van je klasgenootje.Tenzij je echt heel bang bent voor je ouders. Van heel jong af aan al bang gemaakt. Mishandeld bent. Denk je eens in......
[...]
Als brugklasser die zelfstandig naar school gaat, sta je niet 24/7 onder controle van je ouders. Dat is de tijd dat je een sigaretje uitprobeert bijv. dus voor 'n vega-geindoctrineerde de tijd om 'n kroket en frikandel te eten. Of gewoon 'n boterham salami van je klasgenootje.Tenzij je echt heel bang bent voor je ouders. Van heel jong af aan al bang gemaakt. Mishandeld bent. Denk je eens in......
maandag 22 december 2014 om 18:46
quote:gladoortje74 schreef op 22 december 2014 @ 18:36:
Nou ik kwam eigenlijk nooit in opstand omdat ik mishandeld werd. Maar ik denk dat ik ook geen vlees at als mijn ouders er niet bij waren omdat ik zo jong beinvloed ben dat ik ergens geloofde dat ik er ziek van zou worden. Dat werd ook gezegd, dat je lichaam vlees niet gewend is en dat je dan moet spugen. Dat klopt trouwens wel, je kunt er wat misselijk van worden. Maar dat gaat snel over. Dat weet ik van een vriend van mijn broer, die was thuis in het buitenland vegetarier, hij was dacht ik boeddist, maar als hij naar Nederland kwam, at hij wel vlees maar werd daar altijd de eerste dag ziek van, daarna niet meer. Maar die fabeltjes geloof je toch als kind. Pas toen ik het huis uit was, ging ik er anders over denken. Maar blijkbaar hebben mijn veranderde ideeen over voedsel niet genoeg invloed op mijn eetgedrag. Ik snap het zelf ook niet zo goed hoor. Ik vind dat het niet verkeerd of immoreel is om vlees te eten. Toch lukt het me niet. Ik denk dat het toch nog steeds met angst te maken heeft want die zijn vaker niet op realiteit gebaseerd. Maar ik heb geen zin in een desensibilisatie therapie. Ik zie me al zitten met een stukje vlees, doe maar in je mond...goed zo, nu kauwen....NEE niet weer uitspugen! Lijkt me zo suf, alsof ik een peuter ben in eettherapie.Maar eet je dan ook nog soep getrokken van vlees/kip (bij 'n ander)? Het lijkt me zo'n sociale handicap niets met vlees/vis te eten.
Nou ik kwam eigenlijk nooit in opstand omdat ik mishandeld werd. Maar ik denk dat ik ook geen vlees at als mijn ouders er niet bij waren omdat ik zo jong beinvloed ben dat ik ergens geloofde dat ik er ziek van zou worden. Dat werd ook gezegd, dat je lichaam vlees niet gewend is en dat je dan moet spugen. Dat klopt trouwens wel, je kunt er wat misselijk van worden. Maar dat gaat snel over. Dat weet ik van een vriend van mijn broer, die was thuis in het buitenland vegetarier, hij was dacht ik boeddist, maar als hij naar Nederland kwam, at hij wel vlees maar werd daar altijd de eerste dag ziek van, daarna niet meer. Maar die fabeltjes geloof je toch als kind. Pas toen ik het huis uit was, ging ik er anders over denken. Maar blijkbaar hebben mijn veranderde ideeen over voedsel niet genoeg invloed op mijn eetgedrag. Ik snap het zelf ook niet zo goed hoor. Ik vind dat het niet verkeerd of immoreel is om vlees te eten. Toch lukt het me niet. Ik denk dat het toch nog steeds met angst te maken heeft want die zijn vaker niet op realiteit gebaseerd. Maar ik heb geen zin in een desensibilisatie therapie. Ik zie me al zitten met een stukje vlees, doe maar in je mond...goed zo, nu kauwen....NEE niet weer uitspugen! Lijkt me zo suf, alsof ik een peuter ben in eettherapie.Maar eet je dan ook nog soep getrokken van vlees/kip (bij 'n ander)? Het lijkt me zo'n sociale handicap niets met vlees/vis te eten.
maandag 22 december 2014 om 18:48
quote:gemberpannekoek schreef op 22 december 2014 @ 17:38:
Ik ben al jaren vegetariër. Het feit dat vlees zo'n hoge milieubelasting (ecologische voetafdruk) heeft, maar ook de bio-industrie en dierenwelzijn spelen voor mij de belangrijkste rol in mijn keuze.
Hoe meer ik me erin verdiep, hoe meer ik me realiseer dat ik, als ik mijn eigen principes heel consequent zou volgen, eigenlijk veganistisch zou moeten eten. Immers: ik gebruik wel melkproducten en eieren, maar werk daarbij evengoed nog mee aan de dierenindustrie. Om melk te krijgen moeten koeien elk jaar een kalf krijgen - wat gebeurt er met die kalveren, zeker de stiertjes?? Juist. Idem met eieren en haantjes...
Ik heb die stap tot op heden nog niet gezet, omdat ik het nog erg radicaal vind, en ook uit pragmatische overwegingen qua voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen etc. Ik probeer wel een beetje op te letten niet overmatig veel melkproducten en eieren te consumeren, en zoveel mogelijk biologisch.
Dus ik ben pragmatisch principieel, met af en toe een beetje een kwaad geweten, dat ik sus met de gedachte dat mijn ecologische voetafdruk altijd nog kleiner is dan die van een fervente vleeseter.
De acceptatie in mijn omgeving is eigenlijk altijd hoog geweest, al ken ik natuurlijk ook de mensen die je uit gaan dagen met argumenten over leren schoenen en soja waarvoor regenwouden worden gekapt etc. Als ik ergens kom waar er geen rekening mee is gehouden dat ik vegetariër ben doe ik er nooit moeilijk over maar eet ik gewoon sla en wat brood. Ik heb geen zendingsdrang.Als je 'n kleine ecologische voetstap wil, volstaat 't ook jezelf niet voort te planten. Dan kun je verder gewoon alles eten en toch veel minder het milieu belasten dan iemand die 'n kind heeft.
Ik ben al jaren vegetariër. Het feit dat vlees zo'n hoge milieubelasting (ecologische voetafdruk) heeft, maar ook de bio-industrie en dierenwelzijn spelen voor mij de belangrijkste rol in mijn keuze.
Hoe meer ik me erin verdiep, hoe meer ik me realiseer dat ik, als ik mijn eigen principes heel consequent zou volgen, eigenlijk veganistisch zou moeten eten. Immers: ik gebruik wel melkproducten en eieren, maar werk daarbij evengoed nog mee aan de dierenindustrie. Om melk te krijgen moeten koeien elk jaar een kalf krijgen - wat gebeurt er met die kalveren, zeker de stiertjes?? Juist. Idem met eieren en haantjes...
Ik heb die stap tot op heden nog niet gezet, omdat ik het nog erg radicaal vind, en ook uit pragmatische overwegingen qua voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen etc. Ik probeer wel een beetje op te letten niet overmatig veel melkproducten en eieren te consumeren, en zoveel mogelijk biologisch.
Dus ik ben pragmatisch principieel, met af en toe een beetje een kwaad geweten, dat ik sus met de gedachte dat mijn ecologische voetafdruk altijd nog kleiner is dan die van een fervente vleeseter.
De acceptatie in mijn omgeving is eigenlijk altijd hoog geweest, al ken ik natuurlijk ook de mensen die je uit gaan dagen met argumenten over leren schoenen en soja waarvoor regenwouden worden gekapt etc. Als ik ergens kom waar er geen rekening mee is gehouden dat ik vegetariër ben doe ik er nooit moeilijk over maar eet ik gewoon sla en wat brood. Ik heb geen zendingsdrang.Als je 'n kleine ecologische voetstap wil, volstaat 't ook jezelf niet voort te planten. Dan kun je verder gewoon alles eten en toch veel minder het milieu belasten dan iemand die 'n kind heeft.
maandag 22 december 2014 om 18:49
quote:elninjoo schreef op 22 december 2014 @ 18:48:
[...]
Als je 'n kleine ecologische voetstap wil, volstaat 't ook jezelf niet voort te planten. Dan kun je verder gewoon alles eten en toch veel minder het milieu belasten dan iemand die 'n kind heeft.Heel waar. In theorie. In de praktijk zijn er wensen die groter zijn dan idealen.
[...]
Als je 'n kleine ecologische voetstap wil, volstaat 't ook jezelf niet voort te planten. Dan kun je verder gewoon alles eten en toch veel minder het milieu belasten dan iemand die 'n kind heeft.Heel waar. In theorie. In de praktijk zijn er wensen die groter zijn dan idealen.
maandag 22 december 2014 om 20:41
quote:whopper schreef op 22 december 2014 @ 17:44:
[...]
Dan ben je dus gewoon een vleeseter. Geen flexitarier of wat dan ook. Gewoon net als alle andere vleeseters dus. Doe jezelf niet anders voor dan je bent.Oh, dat vind ik ook goed hoor. Maar wanneer ben je dan wel een flextariër? Of is het een onzinterm?
[...]
Dan ben je dus gewoon een vleeseter. Geen flexitarier of wat dan ook. Gewoon net als alle andere vleeseters dus. Doe jezelf niet anders voor dan je bent.Oh, dat vind ik ook goed hoor. Maar wanneer ben je dan wel een flextariër? Of is het een onzinterm?
maandag 22 december 2014 om 20:52
quote:elninjoo schreef op 22 december 2014 @ 18:48:
[...]
Als je 'n kleine ecologische voetstap wil, volstaat 't ook jezelf niet voort te planten. Dan kun je verder gewoon alles eten en toch veel minder het milieu belasten dan iemand die 'n kind heeft.
Wow, ben ik dan effe goed bezig zeg! Vegetariër, en geen kinderen! En ook nog geen auto! O ja, en ik vlieg ook nog eens niet!
Waar blijft mijn lintje?
[...]
Als je 'n kleine ecologische voetstap wil, volstaat 't ook jezelf niet voort te planten. Dan kun je verder gewoon alles eten en toch veel minder het milieu belasten dan iemand die 'n kind heeft.
Wow, ben ik dan effe goed bezig zeg! Vegetariër, en geen kinderen! En ook nog geen auto! O ja, en ik vlieg ook nog eens niet!
Waar blijft mijn lintje?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
maandag 22 december 2014 om 20:56
quote:NYC schreef op 22 december 2014 @ 20:41:
[...]
Oh, dat vind ik ook goed hoor. Maar wanneer ben je dan wel een flextariër? Of is het een onzinterm?Ik vind het een onzinterm. Die uitgaat van elke dag vlees eten, wat ik een heel vreemd uitgangspunt vind. Maar goed, ik eet geen vlees. Maar het idee dat vlees erbij hoort, of erger nog, vlees als uitgangspunt nemen voor de avondmaaltijd en daar dan de rest bij bedenken, vind ik nogal raar.
[...]
Oh, dat vind ik ook goed hoor. Maar wanneer ben je dan wel een flextariër? Of is het een onzinterm?Ik vind het een onzinterm. Die uitgaat van elke dag vlees eten, wat ik een heel vreemd uitgangspunt vind. Maar goed, ik eet geen vlees. Maar het idee dat vlees erbij hoort, of erger nog, vlees als uitgangspunt nemen voor de avondmaaltijd en daar dan de rest bij bedenken, vind ik nogal raar.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
maandag 22 december 2014 om 21:19
quote:whopper schreef op 22 december 2014 @ 18:50:
Ik eet ook niets met vlees of vis. Ook niet met bouillon. Ook niet met kleine stukjes. Ook niet als het uit mijn eten gevist is. En ik voel alles behalve een sociale handicap.
Nou dat scheelt typen, zo denk ik er ook precies over. Ik eet niet vaak bij anderen maar ik zou het juist als een sociale handicap zien als ik niet durfde te zeggen dat ik vegetarisch eet. Zoiets regel je vaak ruim van tevoren, je belt en vertelt dat je vegetarisch eet en overlegt of je dan zelf iets mee moet nemen of dat ze iets voor je maken. Er zijn veel soorten eetgewoontes zoals vegetarier, veganist, macrobioot, etc en niet iedereen weet precies het verschil dus vertel ik precies wat ik wel en niet eet. Dat duurt 1 minuut dus dat maakt me niks uit. Er wordt nooit negatief op gereageerd, soms wel wat paniekerig maar ik kan altijd zelf wat meenemen.
Een keer had ik pech, mijn schoonfamilie dacht dat vegetariers ook vis eten en hadden een visbuffet. Kon ik alleen stokbroodjes eten. Ik had het uitgelegd maar dat was verkeerd begrepen. Toen heb ik gewoon veel alcohol gedronken, zitten ook veel calorien in, hahaha. Maakt me ook echt niks uit hoor, ik ben toch geen grote eter.
Het is wel zo dat mensen er soms van alles over willen weten en soms wil men ook in discussie. Ik vind dat zelf niet zo prettig. Komt omdat ik het al zo vaak heb uitgelegd en omdat ik mijn eigen vegetarisme ook niet begrijp.
Ik vind niet dat ik er iets aan mis, naast dierenleed heeft vlees geen goed imago. Met alle ziektes die er zijn, de antibiotica en hormonen die erin zitten en je cholesterol die er hoog van wordt. En ik hou erg van dieren. Ik zou er zelf nooit een kunnen doden.
Ik ging wel stiekem roken in mijn pubertijd en ging stiekem uit als ik bij vriendinnen logeerde. En keek dan ook tv programma's die ik thuis niet mocht kijken. Toch wilde ik geen vlees proberen. Mijn vriend waar ik 22 jaar mee samen ben, heeft het ookallang opgegeven. Ik kook wel vlees en kan het nu ook aanraken, vroeger deed ik dat ook niet. Ik maak stoofpotten, biefstukken, entrecotes, ribeye's voor hem klaar en ik heb ze zelf nog nooit geproefd! Gek he. Ik ga van mijn vriend's oordeel dat ik het goed kan maar dat kan ik dus niet zelf vaststellen. Voor mij is vlees hetzelfde als poep. Daar wil je toch niet van proeven? Ik denk dat het komt omdat ik nog in de zogenaamde orale fase heb geleerd dat je vlees niet kunt eten. Ik was een peuter en wist niet dat vegetarisch eten een keuze was. In de orale fase leer je wat je wel en niet in je mond kunt stoppen. Als je iets van straat oppakt, roept je moeder meteen, niet in je mond stoppen! Dat is zo basaal dat ik het er niet meer uitkrijg. Snap je? Ik ook niet, hahaha.
Ik eet ook niets met vlees of vis. Ook niet met bouillon. Ook niet met kleine stukjes. Ook niet als het uit mijn eten gevist is. En ik voel alles behalve een sociale handicap.
Nou dat scheelt typen, zo denk ik er ook precies over. Ik eet niet vaak bij anderen maar ik zou het juist als een sociale handicap zien als ik niet durfde te zeggen dat ik vegetarisch eet. Zoiets regel je vaak ruim van tevoren, je belt en vertelt dat je vegetarisch eet en overlegt of je dan zelf iets mee moet nemen of dat ze iets voor je maken. Er zijn veel soorten eetgewoontes zoals vegetarier, veganist, macrobioot, etc en niet iedereen weet precies het verschil dus vertel ik precies wat ik wel en niet eet. Dat duurt 1 minuut dus dat maakt me niks uit. Er wordt nooit negatief op gereageerd, soms wel wat paniekerig maar ik kan altijd zelf wat meenemen.
Een keer had ik pech, mijn schoonfamilie dacht dat vegetariers ook vis eten en hadden een visbuffet. Kon ik alleen stokbroodjes eten. Ik had het uitgelegd maar dat was verkeerd begrepen. Toen heb ik gewoon veel alcohol gedronken, zitten ook veel calorien in, hahaha. Maakt me ook echt niks uit hoor, ik ben toch geen grote eter.
Het is wel zo dat mensen er soms van alles over willen weten en soms wil men ook in discussie. Ik vind dat zelf niet zo prettig. Komt omdat ik het al zo vaak heb uitgelegd en omdat ik mijn eigen vegetarisme ook niet begrijp.
Ik vind niet dat ik er iets aan mis, naast dierenleed heeft vlees geen goed imago. Met alle ziektes die er zijn, de antibiotica en hormonen die erin zitten en je cholesterol die er hoog van wordt. En ik hou erg van dieren. Ik zou er zelf nooit een kunnen doden.
Ik ging wel stiekem roken in mijn pubertijd en ging stiekem uit als ik bij vriendinnen logeerde. En keek dan ook tv programma's die ik thuis niet mocht kijken. Toch wilde ik geen vlees proberen. Mijn vriend waar ik 22 jaar mee samen ben, heeft het ookallang opgegeven. Ik kook wel vlees en kan het nu ook aanraken, vroeger deed ik dat ook niet. Ik maak stoofpotten, biefstukken, entrecotes, ribeye's voor hem klaar en ik heb ze zelf nog nooit geproefd! Gek he. Ik ga van mijn vriend's oordeel dat ik het goed kan maar dat kan ik dus niet zelf vaststellen. Voor mij is vlees hetzelfde als poep. Daar wil je toch niet van proeven? Ik denk dat het komt omdat ik nog in de zogenaamde orale fase heb geleerd dat je vlees niet kunt eten. Ik was een peuter en wist niet dat vegetarisch eten een keuze was. In de orale fase leer je wat je wel en niet in je mond kunt stoppen. Als je iets van straat oppakt, roept je moeder meteen, niet in je mond stoppen! Dat is zo basaal dat ik het er niet meer uitkrijg. Snap je? Ik ook niet, hahaha.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
