Geld & Recht
alle pijlers
21 en geen recht op mijn spaargeld?
maandag 23 maart 2009 om 18:04
Hoi,
ik ben 21 en mijn ouders hebben gedurende mijn leven een bedrag gespaard op een spaarrekening.
Vorig jaar heb ik daar mijn rijbewijs van betaald en heb ik de rekening weer aangevuld met geld waarvoor ik gewerkt heb.
Dit jaar heb ik ivm mijn studie niet gewerkt, maar ik wil deze zomer graag wél op vakantie. Ik wil graag nu boeken, ivm vroegboekkorting.
Ik woon nog thuis en vertelde mijn moeder van mijn plan, maar zij is het er absoluut niet mee eens dat ik mijn gespaarde geld aan een vakantie uitgeef.
Wie vinden jullie dat gelijk heeft over die rekening? Mijn ouders zijn erg dominant en ouderwets, maar ik ben toch zeker 18? En als ik een maand vakantiewerk ga doen, heb ik dat toch zo weer terug verdiend (maar dan zeggen zij weer dat ik pas mag reserveren wanneer ik met zekerheid een vakantiebaantje heb!)
Liefs,
SweetLittleButterfly
ik ben 21 en mijn ouders hebben gedurende mijn leven een bedrag gespaard op een spaarrekening.
Vorig jaar heb ik daar mijn rijbewijs van betaald en heb ik de rekening weer aangevuld met geld waarvoor ik gewerkt heb.
Dit jaar heb ik ivm mijn studie niet gewerkt, maar ik wil deze zomer graag wél op vakantie. Ik wil graag nu boeken, ivm vroegboekkorting.
Ik woon nog thuis en vertelde mijn moeder van mijn plan, maar zij is het er absoluut niet mee eens dat ik mijn gespaarde geld aan een vakantie uitgeef.
Wie vinden jullie dat gelijk heeft over die rekening? Mijn ouders zijn erg dominant en ouderwets, maar ik ben toch zeker 18? En als ik een maand vakantiewerk ga doen, heb ik dat toch zo weer terug verdiend (maar dan zeggen zij weer dat ik pas mag reserveren wanneer ik met zekerheid een vakantiebaantje heb!)
Liefs,
SweetLittleButterfly
maandag 23 maart 2009 om 19:56
quote:SweetLittleButterfly schreef op 23 maart 2009 @ 19:51:
Busvakantie, geen vlieg.. maar okee.
Ja en daar moet je ook nog t een en ander kopen, dus nog zo'n 100 a 150 euro pp er bij.
Dus in totaal zo'n 550 tot 600 pp.
En wat houdt mij tegen om op mezelf te gaan wonen.. Dat ik dus niet ga wonen in de richting van mijn opleiding, want dat is nog verder bij mijn vriend vandaan. En dat ik eerlijk gezegd niet goed durf?
Tel er nog maar wat extra bij op. 50 euro per dag is in Spanje niet al teveel.
Jij bent echt apart. Aan de ene kant alleen maar piepen en zeiken op je ouders, aan de andere kant gewoon een mietje zijn...
Tja... Met jou win je de oorlog niet.
Busvakantie, geen vlieg.. maar okee.
Ja en daar moet je ook nog t een en ander kopen, dus nog zo'n 100 a 150 euro pp er bij.
Dus in totaal zo'n 550 tot 600 pp.
En wat houdt mij tegen om op mezelf te gaan wonen.. Dat ik dus niet ga wonen in de richting van mijn opleiding, want dat is nog verder bij mijn vriend vandaan. En dat ik eerlijk gezegd niet goed durf?
Tel er nog maar wat extra bij op. 50 euro per dag is in Spanje niet al teveel.
Jij bent echt apart. Aan de ene kant alleen maar piepen en zeiken op je ouders, aan de andere kant gewoon een mietje zijn...
Tja... Met jou win je de oorlog niet.
maandag 23 maart 2009 om 19:58
quote:SweetLittleButterfly schreef op 23 maart 2009 @ 19:29:
Daar komt bij dat ik ook niet alleen WIL fietsen omdat ik aangerand ben en dus als de dood ben alleen te fietsen.
Hahahhaaaa, en voor alles heb je een kutsmoesje.
Wil je vriend seks, jij geen zin, zeg je dan ook dat je last van je kutsmoesje hebt?
Daar komt bij dat ik ook niet alleen WIL fietsen omdat ik aangerand ben en dus als de dood ben alleen te fietsen.
Hahahhaaaa, en voor alles heb je een kutsmoesje.
Wil je vriend seks, jij geen zin, zeg je dan ook dat je last van je kutsmoesje hebt?
maandag 23 maart 2009 om 20:03
maandag 23 maart 2009 om 20:04
Ik heb nu al 20 keer wat getypt maar kom er voor mezelf toch niet uit. Als eerste maar een paar vragen aan TO:
TO, ik begrijp dat het niet goed gaat tussen jou en je ouders. Mensen adviseren je op jezelf te gaan wonen. Mijn vraag is: Wat wil jij? En wat heb je daarover afgesproken met je ouders? Hoe staan zij tegenover het op jezelf wonen? Hoe zie je dat voor je? Als je afgestudeerd bent? Of je eerste baan hebt? Hoe denk je dat zij gaan reageren en denk je dat het je gaat lukken, ondanks een misschien negatieve reactie van je ouders, om tóch zelfstandig te wonen en die keuze te nemen. Wat voor een gevolgen zal dit denk je hebben voor de relatie met je ouders? Hoe zie je die relatie zelf? Als streng maar rechtvaardig of als verstikkend overbezorgd etc?
Mijn tweede clustervraag betreft het geld. Wat houdt jou tegen om bij de IB-groep te lenen? Ook dat kan je terugbetalen met datzelfde baantje als dat je nu wil nemen om je spaarrekening mee terug te betalen.
Als derde: Je relatie is, zo begrijp ik, niet door je ouders gewenst. Ik vind het knap dat je toch voor je vriend hebt gekozen, dat moet vast moeilijk zijn geweest want je voelt je natuurlijk op zo'n moment alsof je moet kiezen tussen je ouders en je vriend. Waar zijn zij bang voor omtrent deze relatie en zijn deze angsten reeel?
Ik denk dat je geen verwend kreng bent, alleen een beetje misleid omtrent de echte wereld. Daarmee bedoel ik dat wat normaal is voor anderen, niet normaal is voor jou omdat je anders opgevoed bent. En omdat je ziet dat andere mensen dingen wel mogen kom je daar, vroeg of laat, natuurlijk tegen in opstand. Maar heb je wel het idee dat je ouders uit liefde voor je handelen? Want ik denk dat ze het wel goed bedoelen.
Er komt een punt in de relatie met je ouders waarin je, naast kind, ook een andere volwassene bent. Dat punt heb jij nog niet bereikt. Die relatie ligt nog niet zo tussen jullie en ik denk dat het daar wringt. Jij wil naast kind als volwassene gezien worden die zijn eigen fouten mag maken terwijl je ouders je nog altijd proberen hiervoor te behoeden.
Ik denk dat die hele vakantie een onzinvraag is. Het gaat om 65 euro, je krijgt natuurlijk meer korting met last minutes. Die hele discussie over het spaargeld is eigenlijk slechts een symptoom van het daadwerkelijke probleem. En dat is dat de verhouding met je ouders niet zo is, als jij het graag wil zien. Dit gaat voor jou ook een proces worden om dit te veranderen want naast de relatie gaat er voor jou persoonlijk in jezelf ook een en ander veranderen op zo'n moment. Vraag jezelf af of jij hier klaar voor bent, los van wat er op dit topic gezegd wordt. Ben jij er klaar voor echt een volwassene te zijn en zo ja, hoe wil je dit gaan verwezenlijken.
Heel veel succes. Sorry voor de lange post.
Oh en schelden is natuurlijk niet netjes en erg onvolwassen
TO, ik begrijp dat het niet goed gaat tussen jou en je ouders. Mensen adviseren je op jezelf te gaan wonen. Mijn vraag is: Wat wil jij? En wat heb je daarover afgesproken met je ouders? Hoe staan zij tegenover het op jezelf wonen? Hoe zie je dat voor je? Als je afgestudeerd bent? Of je eerste baan hebt? Hoe denk je dat zij gaan reageren en denk je dat het je gaat lukken, ondanks een misschien negatieve reactie van je ouders, om tóch zelfstandig te wonen en die keuze te nemen. Wat voor een gevolgen zal dit denk je hebben voor de relatie met je ouders? Hoe zie je die relatie zelf? Als streng maar rechtvaardig of als verstikkend overbezorgd etc?
Mijn tweede clustervraag betreft het geld. Wat houdt jou tegen om bij de IB-groep te lenen? Ook dat kan je terugbetalen met datzelfde baantje als dat je nu wil nemen om je spaarrekening mee terug te betalen.
Als derde: Je relatie is, zo begrijp ik, niet door je ouders gewenst. Ik vind het knap dat je toch voor je vriend hebt gekozen, dat moet vast moeilijk zijn geweest want je voelt je natuurlijk op zo'n moment alsof je moet kiezen tussen je ouders en je vriend. Waar zijn zij bang voor omtrent deze relatie en zijn deze angsten reeel?
Ik denk dat je geen verwend kreng bent, alleen een beetje misleid omtrent de echte wereld. Daarmee bedoel ik dat wat normaal is voor anderen, niet normaal is voor jou omdat je anders opgevoed bent. En omdat je ziet dat andere mensen dingen wel mogen kom je daar, vroeg of laat, natuurlijk tegen in opstand. Maar heb je wel het idee dat je ouders uit liefde voor je handelen? Want ik denk dat ze het wel goed bedoelen.
Er komt een punt in de relatie met je ouders waarin je, naast kind, ook een andere volwassene bent. Dat punt heb jij nog niet bereikt. Die relatie ligt nog niet zo tussen jullie en ik denk dat het daar wringt. Jij wil naast kind als volwassene gezien worden die zijn eigen fouten mag maken terwijl je ouders je nog altijd proberen hiervoor te behoeden.
Ik denk dat die hele vakantie een onzinvraag is. Het gaat om 65 euro, je krijgt natuurlijk meer korting met last minutes. Die hele discussie over het spaargeld is eigenlijk slechts een symptoom van het daadwerkelijke probleem. En dat is dat de verhouding met je ouders niet zo is, als jij het graag wil zien. Dit gaat voor jou ook een proces worden om dit te veranderen want naast de relatie gaat er voor jou persoonlijk in jezelf ook een en ander veranderen op zo'n moment. Vraag jezelf af of jij hier klaar voor bent, los van wat er op dit topic gezegd wordt. Ben jij er klaar voor echt een volwassene te zijn en zo ja, hoe wil je dit gaan verwezenlijken.
Heel veel succes. Sorry voor de lange post.
Oh en schelden is natuurlijk niet netjes en erg onvolwassen
maandag 23 maart 2009 om 20:04
Ook al heb je mijn vorige post totaal genegeerd, ik doe gewoon nog maar een poging.
Ik denk persoonlijk dat het heel belangrijk is voor je eigen ontwikkeling om een tijd op jezelf gewoond te hebben. Daarmee bedoel ik dus niet: direct samenwonen, maar juist: zélf op kamers. Het is natuurlijk niet ideaal dat je studentenstad ver van je vriend af is, maar hey, door wél naar je studentenstad te verhuizen kun je zelfstandig worden, je eigen geld sparen, zelfstandig worden, een netwerk opbouwen én zelfstandig worden! Tuurlijk is het niet prettig om zover te moeten reizen, maar als je een leuk bijbaantje in de avonduren vindt, kun je zaterdag naar hem toe en zondag weer weg. En... híj kan ook reizen! Híj kan ook naar jou toe komen!
Het valt mij op hoeveel vrouwen nog steeds geneigd zijn zich maar aan te passen aan hun vriend, want 'hij woont daar nu eenmaal en je kunt natuurlijk niet verder weg gaan wonen, hooguit naar hem toe verhuizen.' Hij kan op termijn óok besluiten dat het te ver is, dat hij niet zolang zonder je wil en dat hij ergens anders gaat wonen.
Ik denk sowieso dat je allereerst voor jezelf moet kiezen (dat is: zelfstandig worden!!!) en niet allereerst voor een vriendje. Je bent nog jong, 1/3e van de huwelijken strandt al, laat staan hoeveel relaties er stranden. Het is dus realistischer om voor jezelf te kiezen dan al mokkend en mopperend bij je ouders blijven, waar je... inderdaad, niet leert zelfstandig te worden.
Ik denk persoonlijk dat het heel belangrijk is voor je eigen ontwikkeling om een tijd op jezelf gewoond te hebben. Daarmee bedoel ik dus niet: direct samenwonen, maar juist: zélf op kamers. Het is natuurlijk niet ideaal dat je studentenstad ver van je vriend af is, maar hey, door wél naar je studentenstad te verhuizen kun je zelfstandig worden, je eigen geld sparen, zelfstandig worden, een netwerk opbouwen én zelfstandig worden! Tuurlijk is het niet prettig om zover te moeten reizen, maar als je een leuk bijbaantje in de avonduren vindt, kun je zaterdag naar hem toe en zondag weer weg. En... híj kan ook reizen! Híj kan ook naar jou toe komen!
Het valt mij op hoeveel vrouwen nog steeds geneigd zijn zich maar aan te passen aan hun vriend, want 'hij woont daar nu eenmaal en je kunt natuurlijk niet verder weg gaan wonen, hooguit naar hem toe verhuizen.' Hij kan op termijn óok besluiten dat het te ver is, dat hij niet zolang zonder je wil en dat hij ergens anders gaat wonen.
Ik denk sowieso dat je allereerst voor jezelf moet kiezen (dat is: zelfstandig worden!!!) en niet allereerst voor een vriendje. Je bent nog jong, 1/3e van de huwelijken strandt al, laat staan hoeveel relaties er stranden. Het is dus realistischer om voor jezelf te kiezen dan al mokkend en mopperend bij je ouders blijven, waar je... inderdaad, niet leert zelfstandig te worden.
maandag 23 maart 2009 om 20:06
quote:__justme__ schreef op 23 maart 2009 @ 19:56:
[...]
Tel er nog maar wat extra bij op. 50 euro per dag is in Spanje niet al teveel.
[...]
Je kunt príma rondkomen van 50 e per dag in Spanje, van een heleboel minder ook.
Broodjes van de bakker, drinken uit de supermarkt en als je in een stad zit zijn er genoeg restaurantjes waar je onder de 10 euro kunt eten. (ja echt)
[...]
Tel er nog maar wat extra bij op. 50 euro per dag is in Spanje niet al teveel.
[...]
Je kunt príma rondkomen van 50 e per dag in Spanje, van een heleboel minder ook.
Broodjes van de bakker, drinken uit de supermarkt en als je in een stad zit zijn er genoeg restaurantjes waar je onder de 10 euro kunt eten. (ja echt)
maandag 23 maart 2009 om 20:08
quote:tangerine schreef op 23 maart 2009 @ 20:06:
[...]
Je kunt príma rondkomen van 50 e per dag in Spanje, van een heleboel minder ook.
Broodjes van de bakker, drinken uit de supermarkt en als je in een stad zit zijn er genoeg restaurantjes waar je onder de 10 euro kunt eten. (ja echt)Joh, maar als je 21 bent moet er toch flink gezopen worden 's avonds?
[...]
Je kunt príma rondkomen van 50 e per dag in Spanje, van een heleboel minder ook.
Broodjes van de bakker, drinken uit de supermarkt en als je in een stad zit zijn er genoeg restaurantjes waar je onder de 10 euro kunt eten. (ja echt)Joh, maar als je 21 bent moet er toch flink gezopen worden 's avonds?
maandag 23 maart 2009 om 20:11
maandag 23 maart 2009 om 20:11
quote:tangerine schreef op 23 maart 2009 @ 20:06:
[...]
Je kunt príma rondkomen van 50 e per dag in Spanje, van een heleboel minder ook.
Broodjes van de bakker, drinken uit de supermarkt en als je in een stad zit zijn er genoeg restaurantjes waar je onder de 10 euro kunt eten. (ja echt)Denk dat wij gemiddeld 75 euro p/p per dag uitgaven in Barcelona. Eten, drinken, entrees, metro, terrasjes. En dan zijn wij geen stappers.
[...]
Je kunt príma rondkomen van 50 e per dag in Spanje, van een heleboel minder ook.
Broodjes van de bakker, drinken uit de supermarkt en als je in een stad zit zijn er genoeg restaurantjes waar je onder de 10 euro kunt eten. (ja echt)Denk dat wij gemiddeld 75 euro p/p per dag uitgaven in Barcelona. Eten, drinken, entrees, metro, terrasjes. En dan zijn wij geen stappers.
maandag 23 maart 2009 om 20:12
