Geld & Recht
alle pijlers
Aleenstaande moeder zoekt alimentatie.
donderdag 14 januari 2010 om 19:21
Ik ben een alleenstaande moeder en zit met me handen effe in het haar. Ik werk fulltime en zorg alleen voor mijn zoon. Zijn vader bezoekt hem wanneer hij zin heeft en steunt ons totaal niet. Hij maakt al 4 jaar loze beloftes over wat hij wel en niet zal doen....maar er komt niets van. Nou heb ik mijn rechtsbijstand benaderd om mij te helpen met alimentatie. Zij helpen mij niet, omdat dit niet onder hun werkzaamheden valt. Omdat ik te veel verdien (nou teveel..zo een vetpot is het ook niet), kom ik niet in aanmerking voor een toevoeging en zou ik dus rond de ¤250,00 + per uur moeten betalen om achter mijn ex aan te gaan voor steun voor zijn zoon. Dat kan ik dus gewoon niet betalen. Hij kan dus zijn leven blijven leven, en ik kan dubbeltjes draaien om het zo goed mogelijk te doen voor mijn jongen.
Is er iemand die mij de weg kan wijzen zodat ik toch voor mijn zoon kan krijgen wat hem toekomt. Het kan niet zo zijn dat omdat ik zogenaamd genoeg verdien, hij maar lekker buiten schot blijft.
Raadeloos
Is er iemand die mij de weg kan wijzen zodat ik toch voor mijn zoon kan krijgen wat hem toekomt. Het kan niet zo zijn dat omdat ik zogenaamd genoeg verdien, hij maar lekker buiten schot blijft.
Raadeloos
zondag 17 januari 2010 om 00:01
quote:dubiootje schreef op 16 januari 2010 @ 20:28:
Shybaby, een advocaat hoeft geen 250 euro/uur te kosten. Die van mijn ex kostte 140 euro/uur (ex btw). Je kunt soms ook een vast bedrag voor de hele procedure afspreken, evt. achteraf te betalen. Je kunt dan elke maand een bedrag wegzetten voor de advocatenkosten. Het scheelt ook als je de advocaat werk uit handen neemt door de informatie zo kant-en-klaar mogelijk aan te leveren, berekeningen te maken enz. Een andere mogelijkheid is geld lenen van bv. familie. Uiteraard moet je de afweging maken of de alimentatie opweegt tegen de proceskosten. Je kunt de advocaat vragen een schatting te maken van de kosten (hoewel die altijd hoger kunnen uitvallen). Dat hangt er mede vanaf hoe ingewikkeld de situatie is (bv. heeft je ex een eigen bedrijf of geen vaste inkomsten dan kosten de berekeningen meer tijd).
Wat je eerst kan proberen, is het gesprek met je ex aangaan en duidelijk zijn dat de tijd van loze beloftes voorbij is en dat je boter bij de vis wilt zien. Heeft hij recht op een toevoeging op basis van zijn salaris? Zo niet, dan kun je dat gebruiken om hem te "motiveren" dit in onderling overleg met je te regelen. Hij moet dan immers ook kosten maken als jij naar de rechter gaat en zal dan ook moeten afwegen hoe hij beter af is (en het klinkt alsof hij daar heel goed in is). Nadeel hiervan is dat je niets in handen hebt als hij niet of weinig betaalt en dan misschien alsnog naar de rechter moet stappen.
Zijn jullie getrouwd geweest? Zo ja, is er bij de scheiding geen kinderalimentatie vastgesteld? En zo nee, heeft je ex zijn zoon erkend?
Dubiootje,
Bedankt voor je input. Hier kan ik wat mee, want ik had eerlijk gezegd niet eerder gedacht aan misschien een vaste bedrag afspreken voor alles. Ik ga daar zeker mee aan de slag.
Wij waren niet getrouwd, maar er was wel een samenlevingscontract en mijn zoon is erkend.
Ik heb al de reacties mogen doorlezen en je kan er duidelijk uit halen wie mijn probleem begrijpen en wie totaal niet willen begrijpen waar het om gaat.
Het is totaal niet de bedoeling dat ik de "rich bitch" moet gaan uithangen, maar dat het niet zo kan zijn dat er een kind rondloopt dat door dik en dun door een moeder opgevoed en verzorgt wordt, maar een vader heeft die pertinent weigert aan wat dan ook mee te werken, en vrijuit gaat omdat hij een ex heeft die de kost verdiend. Om alimentatie te krijgen, moet ik naar een rechter want hij werkt met niks mee. Om naar de rechter te stappen moet een een advocaat. En ja...250 is wat aan de hoge kant...maar 140 is ook niet echt laag.
Ik weet 1 ding...mocht ik dit echt voor mekaar krijgen, gaat alle alimentatie die ik voor mijn zoon ontvang...meteen in een spaar rekening voor zijn toekomst.
In ieder geval...alvast bedankt.
Shybaby, een advocaat hoeft geen 250 euro/uur te kosten. Die van mijn ex kostte 140 euro/uur (ex btw). Je kunt soms ook een vast bedrag voor de hele procedure afspreken, evt. achteraf te betalen. Je kunt dan elke maand een bedrag wegzetten voor de advocatenkosten. Het scheelt ook als je de advocaat werk uit handen neemt door de informatie zo kant-en-klaar mogelijk aan te leveren, berekeningen te maken enz. Een andere mogelijkheid is geld lenen van bv. familie. Uiteraard moet je de afweging maken of de alimentatie opweegt tegen de proceskosten. Je kunt de advocaat vragen een schatting te maken van de kosten (hoewel die altijd hoger kunnen uitvallen). Dat hangt er mede vanaf hoe ingewikkeld de situatie is (bv. heeft je ex een eigen bedrijf of geen vaste inkomsten dan kosten de berekeningen meer tijd).
Wat je eerst kan proberen, is het gesprek met je ex aangaan en duidelijk zijn dat de tijd van loze beloftes voorbij is en dat je boter bij de vis wilt zien. Heeft hij recht op een toevoeging op basis van zijn salaris? Zo niet, dan kun je dat gebruiken om hem te "motiveren" dit in onderling overleg met je te regelen. Hij moet dan immers ook kosten maken als jij naar de rechter gaat en zal dan ook moeten afwegen hoe hij beter af is (en het klinkt alsof hij daar heel goed in is). Nadeel hiervan is dat je niets in handen hebt als hij niet of weinig betaalt en dan misschien alsnog naar de rechter moet stappen.
Zijn jullie getrouwd geweest? Zo ja, is er bij de scheiding geen kinderalimentatie vastgesteld? En zo nee, heeft je ex zijn zoon erkend?
Dubiootje,
Bedankt voor je input. Hier kan ik wat mee, want ik had eerlijk gezegd niet eerder gedacht aan misschien een vaste bedrag afspreken voor alles. Ik ga daar zeker mee aan de slag.
Wij waren niet getrouwd, maar er was wel een samenlevingscontract en mijn zoon is erkend.
Ik heb al de reacties mogen doorlezen en je kan er duidelijk uit halen wie mijn probleem begrijpen en wie totaal niet willen begrijpen waar het om gaat.
Het is totaal niet de bedoeling dat ik de "rich bitch" moet gaan uithangen, maar dat het niet zo kan zijn dat er een kind rondloopt dat door dik en dun door een moeder opgevoed en verzorgt wordt, maar een vader heeft die pertinent weigert aan wat dan ook mee te werken, en vrijuit gaat omdat hij een ex heeft die de kost verdiend. Om alimentatie te krijgen, moet ik naar een rechter want hij werkt met niks mee. Om naar de rechter te stappen moet een een advocaat. En ja...250 is wat aan de hoge kant...maar 140 is ook niet echt laag.
Ik weet 1 ding...mocht ik dit echt voor mekaar krijgen, gaat alle alimentatie die ik voor mijn zoon ontvang...meteen in een spaar rekening voor zijn toekomst.
In ieder geval...alvast bedankt.
zondag 17 januari 2010 om 00:11
Ik denk dat je veel reacties aan je topictitel te danken hebt. Die komt nu eenmaal niet zo sympathiek over en een beetje als geldwolf.
Maar goed, als ik je berichten lees, valt dat wel mee. Vervelend dat je rechtsbijstand deze zaken niet doet, juist wanneer je dacht deze eens te kunnen gebruiken
Ben je al bij het juridisch loket geweest om te kijken of je echt geen subsidie krijgt? want volgens hun site http://www.rvr.org/nl/sub ... ener,Inkomensgrenzen.html zou je als eenoudergezin met een jaarinkomen tot 34.400 minder dan 750 euro zelf hoeven betalen.
Maar goed, als ik je berichten lees, valt dat wel mee. Vervelend dat je rechtsbijstand deze zaken niet doet, juist wanneer je dacht deze eens te kunnen gebruiken
Ben je al bij het juridisch loket geweest om te kijken of je echt geen subsidie krijgt? want volgens hun site http://www.rvr.org/nl/sub ... ener,Inkomensgrenzen.html zou je als eenoudergezin met een jaarinkomen tot 34.400 minder dan 750 euro zelf hoeven betalen.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zondag 17 januari 2010 om 00:18
Dat inkomen doet er niet toe. Toch wel fijn dat TO zeer goed haar eigen broek op kan houden.
Maar goed, inkomensgrens is nu eenmaal inkomensgrens en dat betekent eigen kosten.
Persoonlijk zou ik het vreselijk vinden financieel gebonden te zijn door een kind en vind het heerlijk daar niet afhankelijk van te zijn. Je kunt je er natuurlijk kwaad om maken, maar mits je het nodig hebt kan hij dat toch niet afkopen met een paar centen. Een lul van een vader ben je of dat ben je niet.
Maar goed, inkomensgrens is nu eenmaal inkomensgrens en dat betekent eigen kosten.
Persoonlijk zou ik het vreselijk vinden financieel gebonden te zijn door een kind en vind het heerlijk daar niet afhankelijk van te zijn. Je kunt je er natuurlijk kwaad om maken, maar mits je het nodig hebt kan hij dat toch niet afkopen met een paar centen. Een lul van een vader ben je of dat ben je niet.
zondag 17 januari 2010 om 09:56
DNM, je bent als moeder niet financieel gebonden aan je ex door kinderalimentatie. Een vader moet, of hij nu een lul is of niet, opbrengen voor zijn kinderen. Die zijn tenslotte wel van hun beide ouders afhankelijk tot ze volwassen zijn. Het is inderdaad heel belangrijk dat je je eigen broek(rok ) kan ophouden, maar het is niet nodig dat je ook die van je kinderen kan ophouden.
Ik kan mijn kinderen prima onderhouden in mijn eentje maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat de kinderen ook een vader hebben en dat die ook gewoon moet bijdragen aan hun opvoeding.
Ik kan mijn kinderen prima onderhouden in mijn eentje maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat de kinderen ook een vader hebben en dat die ook gewoon moet bijdragen aan hun opvoeding.
Ga in therapie!
woensdag 20 januari 2010 om 15:58
quote:Schilderspalet schreef op 20 januari 2010 @ 15:51:
Het kan heel simpel zijn:
Geen alimentatie betalen = kind niet zien
Blijkbaar vindt je ex jullie kind zo waar
devol dat hij niet de lasten maar wel de lusten wil........
Dat is wel erg kort door de bocht, opvoedkundig werkt het zo niet,
Hoe boos je bent of hoe slecht je met je ex kunt,
(snap je reactie wel ,...maar dat is niet de weg)
Het kan heel simpel zijn:
Geen alimentatie betalen = kind niet zien
Blijkbaar vindt je ex jullie kind zo waar
devol dat hij niet de lasten maar wel de lusten wil........
Dat is wel erg kort door de bocht, opvoedkundig werkt het zo niet,
Hoe boos je bent of hoe slecht je met je ex kunt,
(snap je reactie wel ,...maar dat is niet de weg)
woensdag 20 januari 2010 om 17:23
quote:daffyduck schreef op 14 januari 2010 @ 19:48:
Tja je kan het LBIO inschakelen,maar mijn ex kreeg via de rechter kwijtschelding van allimentatie,omdat hij te weinig verdiend!
Ja op papier ja, hij heeft een creatieve boekhouden,die lekker knoeit in de boeken.
Maar goed, ben dus nu 10 jaar gescheiden en heb van die 10 jaar 8 jaar gevochten voor allimentatie.Heb het nu losgelaten,hij wil niet,en hij doet het niet.En ik wil onderhand wel eens af van vechten tegen de bierkaai na 10jaar!
Ging na 5 jaar naar de soos voor een aanvullende uitkering,kreeg ik niet(werkte toen 30uur per week) omdat het kenteken van mijn auto te jong was(tellen ze bij je bezit!) dus kon toen mooi 45 uur per week gaan werken om rond te komen.De soos heeft schijt aan wat jij met je kinderen doet na schooltijd en in de vakanties,als ze boven de 5 zijn,kan je werken!
Sterkte!
dat hij te weinig verdient vind ik onzin... je hebt een kind, dan heb je daar je verantwoordlijkheden voor te nemen... als je nog wel samen bent kan je toch ook niet zeggen: ja ik verdien te weinig, dus dat nieuwe bedje, of kinderwagen kan ik niet kopen.... sorry maar dat vind ik gewoon raar... daarbij: ik ben al 3 jaar bezig met het lbio, en krijg ondertussen gewoon 10.000 terug van de alimetatie. het heeft 3 jaar geduurd, maar ik krijg het wel (uiteindelijk is er een deurwaarder bij hem aan de deur geweest)
vind het echt raar dat ze jou niet hebben geholpen, want hij MOET het betalen (werd mij namelijk ook vertelt bij het LBIO)
Tja je kan het LBIO inschakelen,maar mijn ex kreeg via de rechter kwijtschelding van allimentatie,omdat hij te weinig verdiend!
Ja op papier ja, hij heeft een creatieve boekhouden,die lekker knoeit in de boeken.
Maar goed, ben dus nu 10 jaar gescheiden en heb van die 10 jaar 8 jaar gevochten voor allimentatie.Heb het nu losgelaten,hij wil niet,en hij doet het niet.En ik wil onderhand wel eens af van vechten tegen de bierkaai na 10jaar!
Ging na 5 jaar naar de soos voor een aanvullende uitkering,kreeg ik niet(werkte toen 30uur per week) omdat het kenteken van mijn auto te jong was(tellen ze bij je bezit!) dus kon toen mooi 45 uur per week gaan werken om rond te komen.De soos heeft schijt aan wat jij met je kinderen doet na schooltijd en in de vakanties,als ze boven de 5 zijn,kan je werken!
Sterkte!
dat hij te weinig verdient vind ik onzin... je hebt een kind, dan heb je daar je verantwoordlijkheden voor te nemen... als je nog wel samen bent kan je toch ook niet zeggen: ja ik verdien te weinig, dus dat nieuwe bedje, of kinderwagen kan ik niet kopen.... sorry maar dat vind ik gewoon raar... daarbij: ik ben al 3 jaar bezig met het lbio, en krijg ondertussen gewoon 10.000 terug van de alimetatie. het heeft 3 jaar geduurd, maar ik krijg het wel (uiteindelijk is er een deurwaarder bij hem aan de deur geweest)
vind het echt raar dat ze jou niet hebben geholpen, want hij MOET het betalen (werd mij namelijk ook vertelt bij het LBIO)
donderdag 21 januari 2010 om 09:48
Schilderspalet, ik vind het gemeen om je kind te straffen als zijn vader niet betaalt.
Eens met Miraclegirl dat het onzinnig is als de kinderalimentatie op nul wordt gesteld omdat de vader niet genoeg verdient. Als de moeder ook niet "genoeg verdient" worden de kinderen dan dus niet onderhouden. O nee, want de moeder spaart zich nog liever het brood uit de mond om haar kinderen te voeden.
Ik wil maar zeggen, de rechter gaat er bij zo'n besluit vanuit dat de moeder de kinderen dan wel zal onderhouden. Wat ook zo is natuurlijk, want zij laat die kinderen niet verrekken. Maar het kan wel zo zijn dat zij er krom voor moet liggen terwijl de vader niets (!) bijdraagt.
Ik vind dus dat de rechter minstens een symbolisch bedrag aan alimentatie moet vaststellen, al is het maar om de vader duidelijk te maken dat hij medeverantwoordelijk is voor het onderhoud van zijn kinderen.
Eens met Miraclegirl dat het onzinnig is als de kinderalimentatie op nul wordt gesteld omdat de vader niet genoeg verdient. Als de moeder ook niet "genoeg verdient" worden de kinderen dan dus niet onderhouden. O nee, want de moeder spaart zich nog liever het brood uit de mond om haar kinderen te voeden.
Ik wil maar zeggen, de rechter gaat er bij zo'n besluit vanuit dat de moeder de kinderen dan wel zal onderhouden. Wat ook zo is natuurlijk, want zij laat die kinderen niet verrekken. Maar het kan wel zo zijn dat zij er krom voor moet liggen terwijl de vader niets (!) bijdraagt.
Ik vind dus dat de rechter minstens een symbolisch bedrag aan alimentatie moet vaststellen, al is het maar om de vader duidelijk te maken dat hij medeverantwoordelijk is voor het onderhoud van zijn kinderen.
Ga in therapie!
donderdag 21 januari 2010 om 13:03
Als vader in de bijstand zit en moeders heeft een baan, zou als ze nog bijelkaar waren moeder geacht worden vader en de kinderen te onderhouden. Als er ooit een huwelijk is geweest tussen de expartner, kan zelfs partneralimentatie geeist worden door de vader.
Alle thuisblijfmoeders heben officieel ook geen eigen inkomen, dus zou je kunnen stellen dat die moeders hun kinderen ook niet verzorgen omdat ze niet financieel bijdragen?
Terecht dat de rechter er van uitgaat dat de ouder bij wie de kinderen hun vaste verblijf hebben, de kinderen mer onderhoudt dan de partner bij wie de kinderen niet wonen. Deze ouder heeft namelijk recht op de kinderbijslag en alle belastingvoordelen, terwijl de andere ouder dat extra geldt niet heeft. In het geval dat beide ouders te weinig inkomen hebben ( bijstandsniveau) zal het onderhouden van de kinderen in dat geval moeten gebeuren van dat extra geld.
Als de andere ouder wel voldoende draagkracht heeft, is het uiteraard volkomen logisch dat hij bijdraagt aan de kosten van zijn kind.
Voor de situatie van TO is het misschien handig om te proberen informatie over de draagkracht van haar ex te krijgen voordat ze allerlei advocaten gaat inschakelen. Het zou nogal zuur zijn om eerst honderden euro's uit te geven aan rechtsbijstand, om vervolgens te horen dat je ex geen of nauwelijks draagkracht heeft, waardoor er weer een nihilstelling volgt, of waardoor ex er achter komt recht te hebben op partneralimentatie.
Alle thuisblijfmoeders heben officieel ook geen eigen inkomen, dus zou je kunnen stellen dat die moeders hun kinderen ook niet verzorgen omdat ze niet financieel bijdragen?
Terecht dat de rechter er van uitgaat dat de ouder bij wie de kinderen hun vaste verblijf hebben, de kinderen mer onderhoudt dan de partner bij wie de kinderen niet wonen. Deze ouder heeft namelijk recht op de kinderbijslag en alle belastingvoordelen, terwijl de andere ouder dat extra geldt niet heeft. In het geval dat beide ouders te weinig inkomen hebben ( bijstandsniveau) zal het onderhouden van de kinderen in dat geval moeten gebeuren van dat extra geld.
Als de andere ouder wel voldoende draagkracht heeft, is het uiteraard volkomen logisch dat hij bijdraagt aan de kosten van zijn kind.
Voor de situatie van TO is het misschien handig om te proberen informatie over de draagkracht van haar ex te krijgen voordat ze allerlei advocaten gaat inschakelen. Het zou nogal zuur zijn om eerst honderden euro's uit te geven aan rechtsbijstand, om vervolgens te horen dat je ex geen of nauwelijks draagkracht heeft, waardoor er weer een nihilstelling volgt, of waardoor ex er achter komt recht te hebben op partneralimentatie.
donderdag 21 januari 2010 om 13:35
Kreng, ik vind dat in alle situaties (overmacht uitgezonderd) beide ouders moeten bijdragen aan het onderhoud van de kinderen. Ik vind dus ook dat moeders die geen hoofdverzorger zijn na een scheiding kinderalimentatie moeten betalen. En uiteraard moeten ze tijdens het huwelijk ook gewoon bijdragen aan het onderhoud van hun kinderen.
Hoe zou TO achter de draagkracht van haar ex moeten komen? Ze zal dan moeten afgaan op wat hij of anderen zeggen, maar of dat klopt? De enige die het met zekerheid kan nagaan, is een advocaat (met een machtiging van de rechter).
Hoe zou TO achter de draagkracht van haar ex moeten komen? Ze zal dan moeten afgaan op wat hij of anderen zeggen, maar of dat klopt? De enige die het met zekerheid kan nagaan, is een advocaat (met een machtiging van de rechter).
Ga in therapie!
donderdag 21 januari 2010 om 17:46
Maar stel:
Een gezin in de bijstand. Vader, moeder, kindje.
Ouders gaan uitelkaar. de uitkering van de niet-verzorgende ouder wordt dan gebaseerd op de norm voor een alleenstaande, terwijl de partner bij wie het kind ingeschreven staat, een hogere uitkering krijgt, de kinderbijslag en recht heeft op allerlei alleenstaande-ouderkortingen, waar de niet-verzorgende ouder achter vist. Dan zou ik het oneerlijk vinden als die persoon dan ook nog eens een deel van zijn inkomen moet afstaan omdat dat inkomen het minimum is voor een alleenstaande zonder kinderen. ( In feite staat die persoon al zijn/haar helft van de kinderbijslag en belastingvoordeel af, dus zou je dat kunnen beschouwen als zijn/haar bijdrage).
Voopr TO; als er een omgangsregeling is, dan komt TO en/of kind toch regelmatig bij vader over de vloer. Dan lijkt me dat TO vast wel een inschatting kan maken of vader op bijstandsniveau leeft of daarboven? Als hij op bijstandsniveau zit, is het niet warschijnlijk dat ie draagkracht heeft. Als hij daarboven zit, is de enige manier idd toch die advocaat.
Een gezin in de bijstand. Vader, moeder, kindje.
Ouders gaan uitelkaar. de uitkering van de niet-verzorgende ouder wordt dan gebaseerd op de norm voor een alleenstaande, terwijl de partner bij wie het kind ingeschreven staat, een hogere uitkering krijgt, de kinderbijslag en recht heeft op allerlei alleenstaande-ouderkortingen, waar de niet-verzorgende ouder achter vist. Dan zou ik het oneerlijk vinden als die persoon dan ook nog eens een deel van zijn inkomen moet afstaan omdat dat inkomen het minimum is voor een alleenstaande zonder kinderen. ( In feite staat die persoon al zijn/haar helft van de kinderbijslag en belastingvoordeel af, dus zou je dat kunnen beschouwen als zijn/haar bijdrage).
Voopr TO; als er een omgangsregeling is, dan komt TO en/of kind toch regelmatig bij vader over de vloer. Dan lijkt me dat TO vast wel een inschatting kan maken of vader op bijstandsniveau leeft of daarboven? Als hij op bijstandsniveau zit, is het niet warschijnlijk dat ie draagkracht heeft. Als hij daarboven zit, is de enige manier idd toch die advocaat.
donderdag 21 januari 2010 om 23:40
Dat is een geval van overmacht, Kreng, waarin beide ouders niet kunnen werken. In dat geval onderhoudt de Staat het hele gezin. Ook dan kan de rechter vaststellen wat de behoefte van het kind is en, rekening houdend met de toeslagen enz. waarop de verzorgende ouder recht heeft, alimentatie vaststellen, al gaat het maar om 50 euro per kind per maand.
De behoefte van het kind moet centraal staan en in de Nederlandse wetgeving is dat momenteel niet het geval. Als de niet-verzorgende ouder "geen draagkracht" heeft om het kind te helpen onderhouden, dan wordt hij van die verantwoordelijkheid ontslagen. Draagkracht gaat dus boven behoefte (hoewel dit niet letterlijk in de wet staat, maar de wet stelt draagkracht wel als voorwaarde voor de vaststelling van alimentatie).
De volle verantwoordelijkheid voor het onderhoud van het kind komt dan bij de verzorgende ouder te liggen. De niet-verzorgende ouder werkt in die situatie net zo min als de verzorgende ouder, maar heeft niet de zorg voor de kinderen en hoeft alleen maar financieel voor zichzelf te zorgen. De verzorgende ouder is ook in dit geval de enige die elk dubbeltje moet omdraaien en moeilijke keuzes moet maken om de kinderen te bieden waar ze recht op hebben. Dát vind ik niet eerlijk.
De behoefte van het kind moet centraal staan en in de Nederlandse wetgeving is dat momenteel niet het geval. Als de niet-verzorgende ouder "geen draagkracht" heeft om het kind te helpen onderhouden, dan wordt hij van die verantwoordelijkheid ontslagen. Draagkracht gaat dus boven behoefte (hoewel dit niet letterlijk in de wet staat, maar de wet stelt draagkracht wel als voorwaarde voor de vaststelling van alimentatie).
De volle verantwoordelijkheid voor het onderhoud van het kind komt dan bij de verzorgende ouder te liggen. De niet-verzorgende ouder werkt in die situatie net zo min als de verzorgende ouder, maar heeft niet de zorg voor de kinderen en hoeft alleen maar financieel voor zichzelf te zorgen. De verzorgende ouder is ook in dit geval de enige die elk dubbeltje moet omdraaien en moeilijke keuzes moet maken om de kinderen te bieden waar ze recht op hebben. Dát vind ik niet eerlijk.
Ga in therapie!
maandag 25 januari 2010 om 15:38
Ouders moeten voor hun kinderen de kosten van verzorging en opvoeding betalen totdat zij 18 jaar zijn. Maar als een kind meerderjarig wordt (18 jaar) houdt de financiële verplichting niet op. Ouders hebben voor hun kinderen van 18, 19 en 20 jaar een 'voortgezette onderhoudsplicht'. Dit betekent dat zij de kosten van levensonderhoud en studie moeten betalen.
Beste Shybaby,
Om de kinderalimentatie al dan niet in onderling overleg (mediation) of door de rechter te laten vaststellen moet er rekening gehouden worden met de draagkracht en de behoefte.
Men kan het bedrag aan kinderalimentatie onderling overeenkomen (mediation) of via een advocaat door de rechter laten vaststellen.
De hoogte van het bedrag wordt bepaald door enerzijds de behoefte van de kinderen en anderzijds de draagkracht van de onderhoudsplichtige.
Partijen kunnen afspreken, of de rechter bepaald dat de kinderalimentatie per maand wordt betaald, of per kwartaal. Indien het kind 18 jaar wordt, meerderjarig, krijgt hij het bedrag rechtstreeks van de betalende ouderbijdrage.
Betaling kinderalimentatie tijdens de vakantie.
Tijdens de vakantie, of indien het kind een paar weken bij de alimentatieplichtige ouder verblijft, vervalt de alimentatieplicht niet. Allerlei vaste kosten, zoals lidmaatschapscontributies, en verzekeringen vervallen niet. Wel kunnen partijen afspraken maken om in ieder geval de kost en inwoning te verrekenen.
Mocht een afspraak onderling niet mogelijk zijn en mediation ook niet kan, dan kan alleen de rechter de alimentatie vast stellen. Een advocaat is verplicht in deze procedure. Afhankelijk van inkomen en vermogen kunnen rechtzoekenden in aanmerking komen voor de door de overheid gesubsidieerde rechtsbijstand.
Voor informatie over mediation en de gesubsidieerde rechtsbijstand kun je contact opnemen met het Juridisch Loket.
Beste Shybaby,
Om de kinderalimentatie al dan niet in onderling overleg (mediation) of door de rechter te laten vaststellen moet er rekening gehouden worden met de draagkracht en de behoefte.
Men kan het bedrag aan kinderalimentatie onderling overeenkomen (mediation) of via een advocaat door de rechter laten vaststellen.
De hoogte van het bedrag wordt bepaald door enerzijds de behoefte van de kinderen en anderzijds de draagkracht van de onderhoudsplichtige.
Partijen kunnen afspreken, of de rechter bepaald dat de kinderalimentatie per maand wordt betaald, of per kwartaal. Indien het kind 18 jaar wordt, meerderjarig, krijgt hij het bedrag rechtstreeks van de betalende ouderbijdrage.
Betaling kinderalimentatie tijdens de vakantie.
Tijdens de vakantie, of indien het kind een paar weken bij de alimentatieplichtige ouder verblijft, vervalt de alimentatieplicht niet. Allerlei vaste kosten, zoals lidmaatschapscontributies, en verzekeringen vervallen niet. Wel kunnen partijen afspraken maken om in ieder geval de kost en inwoning te verrekenen.
Mocht een afspraak onderling niet mogelijk zijn en mediation ook niet kan, dan kan alleen de rechter de alimentatie vast stellen. Een advocaat is verplicht in deze procedure. Afhankelijk van inkomen en vermogen kunnen rechtzoekenden in aanmerking komen voor de door de overheid gesubsidieerde rechtsbijstand.
Voor informatie over mediation en de gesubsidieerde rechtsbijstand kun je contact opnemen met het Juridisch Loket.
woensdag 27 januari 2010 om 15:00
Shybaby. Even in kort wat ik heb gedaan. Onderlinge afspraken hield ex zich niet aan. Advocaat ingeschakeld (ik dacht die kosten er wel weer uit te halen uiteindelijk) voor draagkracht berekening. Ex werkte aan niks mee dus werd er een bedrag geschat, ze moeten wel als er geen gegevens zijn. Uitspraak rechter volgde, ex reageerde niet en toen is uitspraak naar het LBIO gegaan. Die doen alles voor je maar kunnen in mijn geval niks. Ex heeft geen geld, werk, woont bij mams, heeft schulden, geen banksaldo etc. Inmiddels heeft hij 5 jaar nooit een cent betaald voor zijn zoon en een vette dikke schuld bij LBIO. Zodra hij ooit eens een 'witte' baan heeft weten ze hem wel te vinden. Waarschijnlijk is mijn zoon dan 18 
. Ik heb van mijn minimale loon altijd alles betaald. Daar heb ik ook heel erg van gebaald en vond het zeer onrechtvaardig. Die negatieve energie wilde ik er niet meer bij hebben en heb geaccepteerd dat hij waarschijnlijk nooit bijdraagt in kosten. En dat geeft rust. Ik ben trots op mezelf. Wees ook trots op jezelf, je doet het hartstikke goed!!!
. Ik heb van mijn minimale loon altijd alles betaald. Daar heb ik ook heel erg van gebaald en vond het zeer onrechtvaardig. Die negatieve energie wilde ik er niet meer bij hebben en heb geaccepteerd dat hij waarschijnlijk nooit bijdraagt in kosten. En dat geeft rust. Ik ben trots op mezelf. Wees ook trots op jezelf, je doet het hartstikke goed!!!
donderdag 28 januari 2010 om 08:20
Emkee, ik ben onder de indruk van je. Niet alleen onderhoud je je zoon in je eentje van een minimaal inkomen, maar het is je gelukt de verbittering daarover los te laten. Daar moet je heel sterk voor zijn. Het is inderdaad een heel gezonde keuze. Je hebt ook gekozen voor je ex als vader van je kinderen, dat is een keuze waar je mee verder moet. Als hij iemand blijkt te zijn die niet eens voor zichzelf, laat staan voor zijn kind kan zorgen, dan kun jij daar niets aan veranderen. Berusting is voor jezelf en je zoon dan inderdaad de beste keuze.
Ga in therapie!
