Geld & Recht
alle pijlers
Alleenstaande bijstandsmoeder zoveel geld?
donderdag 31 oktober 2019 om 10:54
Hoi allemaal
Vraag over mijn schoonzus, ze is alleenstaand en zit in de bijstand heeft een kind van 5. Ze zat in de schuldsanering 3 jaar lang en nu niet meer. Ze heeft nog steeds een bewindvoerder omdat dat makkelijk is en de kosten toch vergoed worden. En ze krijgt 500 leefgeld per maand! Wel incl kinderbijslag maar toch. Ik vind dat erg veel geld voor de bijstand. Daarnaast spaart haar bewindvoerder voor haar. Mag haar kind op een sport wat vergoed word en krijgen ze ooknnog ieder een pasje met 100 euro waar ze leuke dingen mee kunnen doen. Ik schrik er echt van. Waarom word de bijstand zo luxe gemaakt?
Vraag over mijn schoonzus, ze is alleenstaand en zit in de bijstand heeft een kind van 5. Ze zat in de schuldsanering 3 jaar lang en nu niet meer. Ze heeft nog steeds een bewindvoerder omdat dat makkelijk is en de kosten toch vergoed worden. En ze krijgt 500 leefgeld per maand! Wel incl kinderbijslag maar toch. Ik vind dat erg veel geld voor de bijstand. Daarnaast spaart haar bewindvoerder voor haar. Mag haar kind op een sport wat vergoed word en krijgen ze ooknnog ieder een pasje met 100 euro waar ze leuke dingen mee kunnen doen. Ik schrik er echt van. Waarom word de bijstand zo luxe gemaakt?
donderdag 31 oktober 2019 om 14:00
Mijn overgrootmoeders en oudtantes hadden ook (ver) voor de tweede wereldoorlog geen betaalde baan. Na je trouwen bleef je thuis. En al helemaal als je kinderen kreeg.Malinois schreef: ↑31-10-2019 13:28En ook dat hoeft niet eens waar te zijn. Voor hetzelfde geld is het een psychiatrisch patiënt in een zeer disfunctionele relatie die vanaf de gesloten afdeling doet alsof ze huisvrouw is. Je weet het niet. Mensen die zó stellig zijn in welke zaken dan ook verdenk ik altijd van het tegenovergestelde. Dus dat ze wel heel graag huisvrouw met 5 koters had willen zijn, maar het nooit gaat worden.
En ' de huisvrouw' is relatief nieuw in de geschiedenis, alleen na de oorlog, en ook voorbehouden aan bepaalde milieus.
Dat er maar 1 iemand hoeft te werken in een huishouden is ook relatief nieuw en kortstondig geweest. En toch wordt daar elke keer ipv teruggegrepen, de huisvrouw die het huishouden doet en dat is dan een full time baan. Door de hele geschiedenis heen was iedereen gewoon aan het werk, man of vrouw, kind of volwassen. De kinderen hoefden niet meer. En toen tijdens een korte periode van welvaart de vrouwen ook niet meer. Behalve dan de boerinnen, de kruideniers, slagersvrouwen, bakkersvrouwen, en ongetrouwden. De periode dat het huishouden niet meer zo intensief was en de gezinnen kleiner is hoogstens jaren 70/80 geweest en daar berust de hele tegenwoordige mythe van de huisvrouw op. Alsof we daar naar terug moeten willen. Productieve slimme mensen die hun leven vergooien aan de was en plinten stoffen ipv iets bij te dragen. Kinderen zijn generatie na generatie groot geworden zonder 24/7 aandacht van hun ouders, heel gezond, en tegenwoordig is het hoogste goed als je 'zelf' je kinderen op mag voeden. Alsof voordoen hoe je een normaal functioneren lid van de maatschappij bent niet voldoende opvoeding is.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:04
Klopt. Mijn oma ook niet. Maar wel 12 kinderen en geen apparaten die meehielpen. En geen supermarkten.
Dus dan was het huishouden wel een hele klus. Ergens zo eind jaren 60 werden die gezinnen steeds kleiner dus in de jaren 70/80 had je 2/3 koters en een wasmachine en een supermarkt en dus bergen tijd over.
Maar op het platteland werkten de vrouwen ook gewoon mee. En bij de ondernemers ook. Het verschilt ook nog per sociale klasse.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:05
Klopt hoor!
Op 14 juni 1956 werd de ‘Wet handelingsonbekwaamheid’ afgeschaft. Getrouwde vrouwen mochten voortaan werken, een bankrekening openen en zonder toestemming van manlief op reis.
Tot 1956 moesten getrouwde vrouwen hun man om geld en toestemming vragen als ze bijvoorbeeld kleding of apparaten wilden kopen. Ook konden ze geen verzekeringen afsluiten of geld van de bank halen. Vrouwen waren ‘handelingsonbekwaam’, zoals dat indertijd werd genoemd. Feministen uit die tijd waren fel tegen: mannen en vrouwen hoorden gelijke rechten te hebben.
Alleen voor de dagelijkse boodschappen kreeg de vrouw huishoudgeld en de goedkeuring van de echtgenoot. Want, zo omschreef het tijdschrift Vrij Nederland in 1949: …de man kan moeilijk de hele dag thuis blijven om bakker en melkboer te betalen. Hij heeft wel wat beters te doen.
Een nog altijd verbolgen Rie Stroek (79) vertelt hoe ze indertijd geen giro mocht inwisselen: “Was ik eindelijk aan de beurt na een uur wachten, zegt die man ‘waar is uw machtiging?’ Woedend was ik.” Bij de slager om de hoek heeft ze vervolgens een briefje gevraagd en zelf een machtiging geschreven. “Ik ben bij een ander loket gaan staan en heb mijn geld toch gekregen”, lacht ze, nog altijd trots op haar ongehoorzaamheid.
Gehoorzaamheid!
De feministen hadden ook moeite met een andere wet uit 1924. Kerkelijke partijen hadden toen bepaald dat vrouwen op de dag van hun huwelijk werden ontslagen uit overheidsfuncties. Zodoende konden ze een toegewijd echtgenote, moeder en huisvrouw zijn.
Uiteindelijk zorgde het alleenstaande PvdA-kamerlid Conny Tendeloo, vanwege haar ongehuwde status een ‘onvolkomen mens’ genoemd, op 14 juni 1956 voor de afschaffing van beide wetten. Wel bleef nog tot 1971 in het wetboek staan dat de man het ‘hoofd van de echtvereniging’ was en de vrouw aan hem ‘gehoorzaamheid was verschuldigd’.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:07
Nou niet in mijn omgeving hoor.herfstappeltaart schreef: ↑31-10-2019 13:50Nee dat ben ik met je eens maar we hebben het niet perse over 1 minimuminkomen he. Het zou ook 1 boven modaal inkomen kunnen zijn.
En dan heb je de keus: eenvoudige woning/grote woning, 1x per jaar kamperen/meerdere keren per jaar dure vakanties, thuis koken/ 4x per maand uit eten.
Dat bedoel ik meer.
Er zijn vaak best keuzes.
Die hebben met 2 verdieners 1 keer per jaar vakantie. En een flatje.
De enige keuze zou zijn de randstad uit gaan.
Alleen al aan huur heb je hier 1 inkomen nodig.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:10
Niet alle banen zijn betaalde banen. Boerinnen, die werden niet ontslagen als ze gingen trouwen, de vrouw van de dokter, de vrouw van de slager, de bakker en de kruidenier, die hadden echt niet 'een baan' maar réken maar dat die werkten.Peponi schreef: ↑31-10-2019 14:05Klopt hoor!
Op 14 juni 1956 werd de ‘Wet handelingsonbekwaamheid’ afgeschaft. Getrouwde vrouwen mochten voortaan werken, een bankrekening openen en zonder toestemming van manlief op reis.
Tot 1956 moesten getrouwde vrouwen hun man om geld en toestemming vragen als ze bijvoorbeeld kleding of apparaten wilden kopen. Ook konden ze geen verzekeringen afsluiten of geld van de bank halen. Vrouwen waren ‘handelingsonbekwaam’, zoals dat indertijd werd genoemd. Feministen uit die tijd waren fel tegen: mannen en vrouwen hoorden gelijke rechten te hebben.
Alleen voor de dagelijkse boodschappen kreeg de vrouw huishoudgeld en de goedkeuring van de echtgenoot. Want, zo omschreef het tijdschrift Vrij Nederland in 1949: …de man kan moeilijk de hele dag thuis blijven om bakker en melkboer te betalen. Hij heeft wel wat beters te doen.
Een nog altijd verbolgen Rie Stroek (79) vertelt hoe ze indertijd geen giro mocht inwisselen: “Was ik eindelijk aan de beurt na een uur wachten, zegt die man ‘waar is uw machtiging?’ Woedend was ik.” Bij de slager om de hoek heeft ze vervolgens een briefje gevraagd en zelf een machtiging geschreven. “Ik ben bij een ander loket gaan staan en heb mijn geld toch gekregen”, lacht ze, nog altijd trots op haar ongehoorzaamheid.
Gehoorzaamheid!
De feministen hadden ook moeite met een andere wet uit 1924. Kerkelijke partijen hadden toen bepaald dat vrouwen op de dag van hun huwelijk werden ontslagen uit overheidsfuncties. Zodoende konden ze een toegewijd echtgenote, moeder en huisvrouw zijn.
Uiteindelijk zorgde het alleenstaande PvdA-kamerlid Conny Tendeloo, vanwege haar ongehuwde status een ‘onvolkomen mens’ genoemd, op 14 juni 1956 voor de afschaffing van beide wetten. Wel bleef nog tot 1971 in het wetboek staan dat de man het ‘hoofd van de echtvereniging’ was en de vrouw aan hem ‘gehoorzaamheid was verschuldigd’.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:10
staafmixer schreef: ↑31-10-2019 14:07Nou niet in mijn omgeving hoor.
Die hebben met 2 verdieners 1 keer per jaar vakantie. En een flatje.
De enige keuze zou zijn de randstad uit gaan.
Alleen al aan huur heb je hier 1 inkomen nodig.
Ja dat zeg ik. In de Randstad is het moeilijk. Ik weet er alles van. Mijn dochter woont er. Maar niet iedereen heeft die omstandigheden.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:13
Dat is religieherfstappeltaart schreef: ↑31-10-2019 14:09@Peponi: ik heb zo'n 30 jaar geleden mijn schoonzus nog gehoorzaamheid horen beloven aan haar man. In de kerk. Ik wist niet waar ik kijken moest van ontzetting.
Ik zou het mijn strot niet uit kunnen krijgen denk ik. Het zou bij mij mijn museum effect aansteken. Als er een bordje staat 'niet aanraken', en ik kan er echt echt niets aan doen, dan moet ik het toch heel voorzichtig altijd even aanraken. Ik denk dus dat ik chronisch ongehoorzaam zou worden. Oh fuck dat ben ik trouwens al.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:15
Nee, maar dit wat jij zegt hoor ik alleen van ooms en tantes die zelf tussen de 55 en 65 zijn. Die zeggen precies dezelfde dingen als jij. Dus ik gok dat jij ongeveer zo oud bent. Zelf alles meegehad, alle economische voordelen, goedkope huizen, gratis studeren en goede pensioenregelingen, alles was op één loon te doen. En dan naar jongere generaties doen alsof daar niets in veranderd is en alles een keuze en luxe is.herfstappeltaart schreef: ↑31-10-2019 14:10Ja dat zeg ik. In de Randstad is het moeilijk. Ik weet er alles van. Mijn dochter woont er. Maar niet iedereen heeft die omstandigheden.
Mensen die nu hun huis met twee ton overwaarde verkopen, op hun63e stoppen met werken en het woord studieschuld niet eens kennen hebben commentaar op anderen omdat die 'kiezen voor luxe' en '4 dure vakanties per jaar' terwijl zijzelf kampeerden in een tentje in Drenthe.
Tja, toen was de wereld anders, kostte een ijsje nog 25 cent en kreeg je nog geen kanker van roken.
anoniem_391194 wijzigde dit bericht op 31-10-2019 14:16
0.05% gewijzigd
donderdag 31 oktober 2019 om 14:15
Was nadien ook nog gewoon hoor. Mijn moeder trouwde in 1965 en kreeg meteen haar ontslag bij de PTT
donderdag 31 oktober 2019 om 14:15
staafmixer schreef: ↑31-10-2019 14:07Nou niet in mijn omgeving hoor.
Die hebben met 2 verdieners 1 keer per jaar vakantie. En een flatje.
De enige keuze zou zijn de randstad uit gaan.
Alleen al aan huur heb je hier 1 inkomen nodig.
I know. Maar dat IS dan toch ook een keuze? De randstad uitgaan?
donderdag 31 oktober 2019 om 14:18
Klopt ook. Ze MOCHTEN dan wel werken, maar bedrijven mochten nog steeds zelf besluiten of ze vrouwen in dienst hielden nadat deze trouwden. Kun je je toch niet meer voorstellen? Zo heel lang geleden is dat niet eens.blauwe_emmer schreef: ↑31-10-2019 14:15Was nadien ook nog gewoon hoor. Mijn moeder trouwde in 1965 en kreeg meteen haar ontslag bij de PTT
Mijn schoonmoeder was codeur bij de landmacht. Toen ze mijn schoonvader trouwde kon ze ook meteen haar spullen pakken. Baren en zorgen was haar taak. De vrouw was wiskundige!!!! Daar is me toch een talent verloren gegaan.... Dat was 1969
De overheid had die wet dan wel geaccordeerd maar waren zelf de laatste die vrouwen niet meer hun ontslag gaven als ze trouwden. Volgens mij was PTT nog een overheidsbedrijf toen ook toch?
Mijn moeder werkte bij een notaris als secretaresse. Mijn ouders zijn ook getrouwd in 1969 maar mijn moeder kon gewoon blijven werken. Ook omdat mijn ouders niet meteen kinderen wilden. Die hebben bewust 5 jaar gewacht. Toen kwam wel na 3 jaar de pastoor eens langs met een boekje... hoe het moest ...
. Pa heeft hem en ma daarna meteen uitgeschreven bij de kerk en ze zijn atheist geworden.
anoniem_387659 wijzigde dit bericht op 31-10-2019 14:23
27.65% gewijzigd
donderdag 31 oktober 2019 om 14:24
Een theoretische. Want als je werk wel in de randstad is, ga je wel enorm veel tijd kwijt zijn aan van en aar je werk reizen, en vaak zijn reiskostenvergoedingen beperkt omdat je werkgever vindt dat het jouw keuze is om zo ver weg te wonen. Dan heb je dus een groter huis, maar geen tijd om ervan te genieten omdat je nooit thuis bent, en kun je nog steeds niet duur op vakantie vanwege torenhoge reiskosten.herfstappeltaart schreef: ↑31-10-2019 14:15I know. Maar dat IS dan toch ook een keuze? De randstad uitgaan?
Of je zoekt een baan buiten de randstad en komt er achter dat de salarissen daar ook een stuk lager liggen..,.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:25
Overigens hadden de buurvrouwen enorm medelijden met mijn moeder. Omdat ze werkte. Maar mijn moeder werkte omdat ze gewoon financieel onafhankelijk wilde blijven. En door haar inkomen konden ze ook op wintersport wat bijna niemand deed toen nog. Moeder is dus goed doorgegroeid in die jaren. En werkt nu (al pensioengerechtigd) nog steeds omdat ze het leuk vind. De buurvrouwen gingen begin jaren 80 toen de kinderen naar school gingen ook maar werken. Maar meestal in schoonmaak- of andere slecht betaalde bijbaantjes.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:27
Mijn moeder mocht niet leren van haar ouders, had zelfs een studiebeurs, maar dat ging niet door vanwege haar vader. Niet iedereen had kansen op een goede baan en goede ondersteuning toen.Peponi schreef: ↑31-10-2019 14:25Overigens hadden de buurvrouwen enorm medelijden met mijn moeder. Omdat ze werkte. Maar mijn moeder werkte omdat ze gewoon financieel onafhankelijk wilde blijven. En door haar inkomen konden ze ook op wintersport wat bijna niemand deed toen nog. Moeder is dus goed doorgegroeid in die jaren. En werkt nu (al pensioengerechtigd) nog steeds omdat ze het leuk vind. De buurvrouwen gingen begin jaren 80 toen de kinderen naar school gingen ook maar werken. Maar meestal in schoonmaak- of andere slecht betaalde bijbaantjes.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:28
Plus dat verhuizen veel geld kost. Waar je niet voor kunt sparen als je vaste lasten hoog zijn. Even los van de sociale aspecten.forumfossiel schreef: ↑31-10-2019 14:24Een theoretische. Want als je werk wel in de randstad is, ga je wel enorm veel tijd kwijt zijn aan van en aar je werk reizen, en vaak zijn reiskostenvergoedingen beperkt omdat je werkgever vindt dat het jouw keuze is om zo ver weg te wonen. Dan heb je dus een groter huis, maar geen tijd om ervan te genieten omdat je nooit thuis bent, en kun je nog steeds niet duur op vakantie vanwege torenhoge reiskosten.
Of je zoekt een baan buiten de randstad en komt er achter dat de salarissen daar ook een stuk lager liggen..,.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:30
staafmixer schreef: ↑31-10-2019 14:28Wat doen thuisblijfmoeders eigenlijk als de kinderen groot zijn? Oprechte vraag vraag ik me ineens af.
Gaan werken, mantelzorgen voor ouders, oppassen op kleinkinderen.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:32
Nordic walken meestal of een bonsai cursusstaafmixer schreef: ↑31-10-2019 14:28Wat doen thuisblijfmoeders eigenlijk als de kinderen groot zijn? Oprechte vraag vraag ik me ineens af.
donderdag 31 oktober 2019 om 14:34
De gemiddelde vaste lasten zijn met één inkomen voor velen niet meer op te brengen. In de jaren '50 en '60 blijkbaar nog wel.Malinois schreef: ↑31-10-2019 13:56Zoveel keus heb je niet qua wonen in dit land. Je huurt of reteduur of je koopt, of je hebt een minimuminkomen.
En die idioterie dat mensen twee banen hebben voor de luxe daar moeten we ook maar eens vanaf. Ken jij veel gezinnen met werkende ouders die 4x per maand uit eten gaan, en meerdere keren per jaar duur op vakantie gaan? Ik niet. Ik heb hbo tweeverdieners in mijn omgeving en die hebben het best goed hoor, maar de meesten werken gewoon voor de vaste lasten (die 1200,- vrije sector huur omdat ze geen hypotheek kunnen krijgen wegens geen vaste contracten, niet kunnen sparen met zon hoge huur dus niet kunnen kopen) en 1x per jaar een week of twee camping en een weekendje weg, met een gezinsauto uit 2010 en een klein autootje voor haar.
Ik ken wel wat mensen die elke vakantie vliegen en een villa van een huis hebben, maar dan hebben we het niet over mensen met 2 modale of bovenmodale inkomens. Daar red je dat namelijk niet van met een gezin.
De maatschappij is simpelweg veranderd. We werken niet meer dichtbij huis en hebben daar vaak een auto voor nodig.
De gemiddelde levensstandaard is hoger geworden, ook t.a.v. dagelijkse dingen als voedsel. In de jaren '50 had niemand telefoon. En bijna niemand een wasmachine. Je deed langer met je spullen. Met vakantie ging men niet. Hoogstens een dagje naar het strand.
Zaken die voor ons nu heel gewoon zijn, maar die mensen in de jaren '50 als luxe zouden bestempelen.
