Geld & Recht alle pijlers

Hoeveel huishoudgeld krijg jij van je man?

09-10-2009 20:45 181 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik weet het, we leven niet meer in de vijftiger jaren. Maar ik vroeg me dit af.



Hoe dat nou is als je je eigen geld niet verdient, en je "je hand moet ophouden". Komt het uberhaupt nog voor? Man/vriend is kostwinner, jij ook (zorg voor kinderen is ook werk), maar niet betaald. En als je wat voor jezelf koopt, koop je dat dan van spaargeld, of moet je je verantwoorden naar je man/vriend toe? (Ik put veel zelfvertrouwen uit het feit dat ik mezelf red en mijn eigen geld verdien, en nooit verantwoording af hoef te leggen wat ik koop of hoeveel geld ik uitgeef.)



Ik vraag me gewoon af hoe dit is, als dit niet het geval is. Ik kan me er niks bij voorstellen namelijk. Ik hoop dat ik niemand tegen de borst stoot, maar ik ben hier gewoon heel benieuwd naar.
Alle reacties Link kopieren
ik wil geen huishoudgeld, met de creditcard ben ik al tevreden
Alle reacties Link kopieren
quote:Lika schreef op 10 oktober 2009 @ 16:54:

Af en toe Geen Stijl lezen min Wrom?
Alle reacties Link kopieren
Aha ik zou mijn man dus huishoudgeld moeten geven! *pling*

Ik ben kostwinner en mijn man is huisman. Oftewel wat ik verdien daar blijft een deel van op mijn rekening staan voor mijn kosten aan verzekeringen, een deel gaat naar zijn rekening voor zijn verzekeringen en de rest op de gezamenlijke rekening. Ach het werkt voor ons op deze manier. Ik werk voor ons buitenshuis, hij werkt binnenshuis
Alle reacties Link kopieren
omdat je dan snap je waar dat wegjorissen vandaan komt minny
Alle reacties Link kopieren
Toen ik thuis was met kind, maakte mijn vriend elke maand tussen de 500 en 1000 euro over op mijn rekening. Ik ben ook een tijdje kostwinster geweest en hij huisman, precies hetzelfde.



Werkte voor ons en verder houden we niet bij wie wat doet/verdient/uitgeeft.
Alle reacties Link kopieren
Ik kom uit een gezin waarbij mijn moeder langere tijd niet heeft gewerkt. Zij "kreeg" dus huishoudgeld van mijn vader. Een royaal bedrag waar ze alleen de boodschappen van kocht. Als zij iets nodig had voor zichzelf, dan pakte ze geld (uit een ander potje). Dit was het salaris van mijn vader maar zo heeft zij het nooit ervaren, hij heeft dit ook nooit zo uitgedragen.



Zij vonden dit prima zo. Toen mijn moeder weer ging werken "kreeg" zij nog steeds huishoudgeld van mijn moeder en spaarde zij uit eigen keuze haar eigen salaris op een gezamenlijk spaarrekening voor vakanties, extraatjes etc..



Ik zelf werk en zal dit ook altijd blijven doen. Heb sommige postings hier gelezen waarin geopperd werd dat niet werken niet automatisch betekent dat "je je handje ophoudt"maar dat het een keuze kan zijn die je samen maakt. Ik ben het hier mee eens alleen zou ik deze keuze nooit maken. Ik zou mij namelijk wel "onderhouden" voelen en het idee krijgen dat ik "mijn handje ophou" als ik niet zou werken...kinderen of niet.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder kreeg ook huishoudgeld van mijn vader. Alleen dat was geen vast bedrag. Ze kreeg gewoon zijn pasje mee om de wekelijkse boodschappen te doen of dingen voor de kinderen te kopen. En heel vaak betaalde hij ook nog dingen voor haar (zij had zelf ook nog een arbeidsongeschiktheidsuitkering dus ook nog wel eigen geld).

Hij zorgde wel dat het saldo niet te hoog was. Dat mijn vader een stukje beheer hierover hield was meer noodzaak omdat mijn moeder nogal een gat in haar hand kan hebben als ze veel geld op haar rekening heeft (en met een eigen bedrijf komt dat nogal eens voor maar dat is ook een buffer voor mindere tijden).

Als er niet meer te besteden was kon ze daar ook prima mee uitkomen (want het was echt wel voldoende).



Manlief en ik hebben alles gewoon op 1 hoop. 1 betaal- en 1 spaarrekening. Ik verdien wel meer en mochten we kinderen krijgen dan wordt het verschil nog groter, want zal hij minder gaan werken. Maar daar kies je samen voor. Mijn geld is zijn geld.

Scheelt het wel dat we allebei aardig hetzelfde erover denken en geen extreme uitgaven doen zonder overleg met de ander. Als het onderling voor veel discussie zorgt is zoiets niet de beste oplossing denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder krijgt huishoudgeld van mijn vader. Vader maakt maandelijks een bedrag over naar haar eigen rekening. Ze heeft geen pasje van mijn vaders rekening.... dan gooit ze al het geld er met een noodgang doorheen. Het is dus echt geld voor de boodschappen etc.



De term 'huishoudgeld' komt mij dus heel bekend voor.



Ik vind de topictitel ook niet negatief, het gaat erom dat een ieder weet waar het over gaat, denk niet dat noorderling dat heel naar bedoelt.
DTEEZ!
Alle reacties Link kopieren
Wat saai allemaal. Had al een kop koffie gemaakt en een koekje gepakt maar die ga ik elder nuttigen.....
Alle reacties Link kopieren
quote:Lika schreef op 11 oktober 2009 @ 08:31:

omdat je dan snap je waar dat wegjorissen vandaan komt minnyNeen, om die bagger te lezen heb ik een betere reden nodig.
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg ¤ 100,- per maand voor de boodschappen. Maar soms als naar de zonnestudio wil of mijn nageltjes wil laten doen, krijg ik wel eens een extraatje voor mezelf...
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop zo dat dit een grapje is...
Alle reacties Link kopieren
Ik als kostwinner hou het huisvrouwtje graag blij, aangezien ik naast mijn baan die huisvrouw ben. Daarom trakteer ik het vrouwtje op daadwerkelijk álles wat zij in dr hoofdje haalt. Avond stappen? Geen probleem! Shoppen? Moet kunnen! Lekker uit eten? Neem de pas maar mee! Alles wat het vrouwtje begeert, krijgt het vrouwtje, zolang het saldo strekt.



En daar hoeft ze niet eens de afwas voor te doen
Alle reacties Link kopieren
quote:minny wrote on 15 October 2009 @ 20:20:

Ik hoop zo dat dit een grapje is...Waarom een grapje? Mijn hubbie gunt me gewoon mijn mooimaakdingetjes, jammer dat er weer zo jaloers op gereageerd moet worden...
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Ik krijg geen huishoudgeld. Mijn man en ik hebben al 12,5 jaar(zolang zijn we ook al zo'n beetje samen) een gezamelijke bankrekening.De eerste 5-6 jaar had ik nog mijn eigen rekening erbij die ik al had voor zijn tijd. Die hebben we later opgezegd.



Mijn man zit doordeweeks als int. chauffeur op de vrachtwagen en brengt een redelijk salaris mee waardoor ik me kan veroorloven om voor de kinderen thuis te blijven. De kinderen zijn 5 en 2.



We hebben dus allebei een pinpas en als ik iets nodig heb voor de kinderen dan koop ik het gewoon zowel kleren en dingen voor in het huis. Eigenlijk heb ik niks nodig voor me zelf zoals make up, beautyarrangementen. Alles gaat gewoon van de grote hoop. Grote aankopen gaat in overleg maar verder ben ik redelijk zelfstandig en kan ik zonder problemen kleren kopen voor mezelf of voor de kinderen of man.

We zijn daarin heel flexibel.Dat was vroeger ook al bij ons thuis; dat liep ook altijd soepel en had ik een goed leven. We zijn nooit iets tekort gekomen qua kleren, eten enz.



Groetjes Heidi
Alle reacties Link kopieren
quote:Ligeia schreef op 15 oktober 2009 @ 20:23:

[...]



Waarom een grapje? Mijn hubbie gunt me gewoon mijn mooimaakdingetjes, jammer dat er weer zo jaloers op gereageerd moet worden...
Alle reacties Link kopieren
quote:Ligeia schreef op 15 oktober 2009 @ 20:23:

[...]



Waarom een grapje? Mijn hubbie gunt me gewoon mijn mooimaakdingetjes, jammer dat er weer zo jaloers op gereageerd moet worden...Misschien vind hij het wel noodzakelijk dat ze dat doet.
Zie QR
Bij ons gaat alles op de grote hoop, op één rekening. Daar betalen we alles van: van vaste lasten tot kleding tot cadeautjes. Wel hebben we sinds jaar en dag de gewoonte/afspraak dat we allebei 10 Euro zakgeld (ja, zo noemen we dat) krijgen per week. Dat is dus bedoeld om die hebbedingetjes te kopen die je graag wil, zonder dat je hoeft te overleggen met de ander. Dan gaat het vaak om dingen die duur zijn of eigenlijk als je strikt kijkt niet zo nodig. Zo ben ik nu met die 10 Euro aan het sparen voor een Gaggia Titanium. Te duur om zomaar van onze gezamenlijke rekening te betalen (dat zou ik ook niet willen!) maar als ik het geld bij elkaar gespaard hebt kan ik hem toch zomaar kopen. Nog belangrijker: ook zonder schuldgevoelens.



Groetjes,



Zwarte Raaf
Alle reacties Link kopieren
Mijn man werkt, ik ben thuis. En ik heb zijn hele salaris tot mijn beschikking. Prima geregeld, al zeg ik het zelf
...
Alle reacties Link kopieren
quote:Ligeia schreef op 15 oktober 2009 @ 20:19:

Ik krijg ¤ 100,- per maand voor de boodschappen. Maar soms als naar de zonnestudio wil of mijn nageltjes wil laten doen, krijg ik wel eens een extraatje voor mezelf...



¤ 100 per maand voor boodschappen???

Dan eten jullie niet veel....
Alle reacties Link kopieren
quote:minny schreef op 15 oktober 2009 @ 20:22:

Ik als kostwinner hou het huisvrouwtje graag blij, aangezien ik naast mijn baan die huisvrouw ben. Daarom trakteer ik het vrouwtje op daadwerkelijk álles wat zij in dr hoofdje haalt. Avond stappen? Geen probleem! Shoppen? Moet kunnen! Lekker uit eten? Neem de pas maar mee! Alles wat het vrouwtje begeert, krijgt het vrouwtje, zolang het saldo strekt.



En daar hoeft ze niet eens de afwas voor te doen



Same here!



(Alleen moet het vrouwtje hier wél de afwas doen.)
Alle reacties Link kopieren
quote:DTJ schreef op 16 oktober 2009 @ 14:24:

[...]





¤ 100 per maand voor boodschappen???

Dan eten jullie niet veel.... Zal per week zijn hoop ik?
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders werken nog wel met 'huishoudgeld' en mijn moeder is soms echt aan het 'bedelen'.



Ik zou dat nooit willen, zou een gezamenlijke rekening willen en dan beiden daarvan de noodzakelijke kosten betalen.



En daar zou ik dan ook geen schoenen van kopen e.d., zo eerlijk ben ik
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Ik blijf voorlopig ook thuis, omdat ik graag bij mijn zoontje wil blijven tot hij een jaar is, maar manlief en ik hebben gewoon een gezamelijke rekening en als we iets nodig hebben, dan kopen we dat en voelt geen van ons zich schuldig hoor.

Ik heb ook een vriendin die kostwinner is en als ze een paar schoenen ziet met shoppen, belt ze haar man om te vragen wat hij daar van vindt en hij vraagt dan hoeveel ze kosten....dat vind ik vreselijk en dan brengt zij nog wel het meeste in!

Bij ons betaal en beheers ik de rekeningen en koop dus gewoon wat ik nodig heb zonder enig schuldgevoel!
Mijn ouders hebben nooit met "huishoudgeld" gewerkt. Mijn vader kreeg als kostwinner van mijn moeder zakgeld zodat hij op zijn werk kon lunchen en sigaretten kon kopen als dat nodig was. Mijn moeder beheerde het geld, wat overigens niet altijd vlekkeloos verliep. Ik vind het trouwens ook helemaal geen goed idee dat 1 iemand binnen de relatie alle geldzaken regelt. Dit was volgens mij binnen DOZK ook oorzaak van problemen omdat de ander dan op het allerlaatste moment pas wist hoe groot de ellende eigenlijk was.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven