Geld & Recht
alle pijlers
Hoeveel huishoudgeld krijg jij van je man?
vrijdag 9 oktober 2009 om 20:45
Ik weet het, we leven niet meer in de vijftiger jaren. Maar ik vroeg me dit af.
Hoe dat nou is als je je eigen geld niet verdient, en je "je hand moet ophouden". Komt het uberhaupt nog voor? Man/vriend is kostwinner, jij ook (zorg voor kinderen is ook werk), maar niet betaald. En als je wat voor jezelf koopt, koop je dat dan van spaargeld, of moet je je verantwoorden naar je man/vriend toe? (Ik put veel zelfvertrouwen uit het feit dat ik mezelf red en mijn eigen geld verdien, en nooit verantwoording af hoef te leggen wat ik koop of hoeveel geld ik uitgeef.)
Ik vraag me gewoon af hoe dit is, als dit niet het geval is. Ik kan me er niks bij voorstellen namelijk. Ik hoop dat ik niemand tegen de borst stoot, maar ik ben hier gewoon heel benieuwd naar.
Hoe dat nou is als je je eigen geld niet verdient, en je "je hand moet ophouden". Komt het uberhaupt nog voor? Man/vriend is kostwinner, jij ook (zorg voor kinderen is ook werk), maar niet betaald. En als je wat voor jezelf koopt, koop je dat dan van spaargeld, of moet je je verantwoorden naar je man/vriend toe? (Ik put veel zelfvertrouwen uit het feit dat ik mezelf red en mijn eigen geld verdien, en nooit verantwoording af hoef te leggen wat ik koop of hoeveel geld ik uitgeef.)
Ik vraag me gewoon af hoe dit is, als dit niet het geval is. Ik kan me er niks bij voorstellen namelijk. Ik hoop dat ik niemand tegen de borst stoot, maar ik ben hier gewoon heel benieuwd naar.
zondag 25 oktober 2009 om 23:34
quote:dubiootje schreef op 23 oktober 2009 @ 13:16:
[...]
Haha, het klinkt een beetje alsof je de loterij hebt gewonnen
Heb ik ook, in alle opzichten!
Ik begrijp dat, als je partner zo veel geld heeft, de gedachte bij je opkomt: wat als ik nooit meer zou hoeven te werken? Veel geld heeft dat effect op mensen, dat is de menselijke aard, denk ik.
Ik denk dat geld altijd een issue is. Ook (of misschien wel juist )als je er bergen van hebt. Als je partner jou gaat onderhouden, krijg jij dan ook zeggenschap over zijn kapitaal en over belangrijke financiële beslissingen? Waar hij in belegt bijvoorbeeld? Als het geld dan van jullie beiden is, lijkt me dat wel logisch.
Goeie vraag! Nog niet echt over nagedacht. Maar hij heeft het al die jaren prima gedaan zonder mij, ik heb niet al te veel verstand van de markt waarin hij zijn geld verdient. Ik voel dus niet de behoefte me daarmee te bemoeien. Het geld dat voor ons prive is behandelt hij nu al als 'ons' geld. Overlegt over bepaalde aankopen omdat het nou eenmaal leuk, maar ook praktisch is als we het eens zijn over bijv. de aanschaf van iets groots als een auto.
En wat doe je als hij op een dag zijn kapitaal en/of inkomen kwijtraakt? Het gebeurt, zoals we nu overal in het nieuws kunnen zien. Het is misschien niet waarschijnlijk, maar ook niet onmogelijk. Daar hebben we het 'toevallig' gister over gehad. Maar daar valt natuurlijk alleen hypotetisch op te antwoorden... Tja, als alles wegvalt zullen we samen opnieuw moeten beginnen. Lijkt me logisch.
Hoe zie je de toekomst voor je? Zoals bij MrsPositive?
Daar kan ik me eerlijk gezegd vanalles bij voorstellen. En dat verbaast mij zelf nog het meest, vrees ik. Nooit gedacht dat ik zou kunnen overwegen om te stoppen met werken.
Ze schrijft dat luxe went, en dat is een waarheid als een koe. Als je eenmaal een bepaalde levensstijl gewend bent, is het heel moeilijk om die uit vrije keuze weer op te geven. Bijvoorbeeld als je de relatie zou willen beëindigen.
Ook gister over gehad; Partner en ik gaan dat goed regelen. Wij zien elkaar als man en vrouw. Zo benaderen we dit stukje van de relatie ook. Werk of geen werk.
Hoe zie je het voor je, als je over een jaar of 10/15 anders tegen je relatie aankijkt maar inmiddels aan het grote geld gewend bent? Zou het je beslissingen beïnvloeden? Als het betekent dat je dan weer teruggaat naar je oude levensstijl - of waarschijnlijk een stuk minder omdat je op de arbeidsmarkt inmiddels veel minder waard bent?
Zie bovenstaande.
"Geld speelt geen rol" is onzin. Geld speelt altijd een rol.
De vraag is alleen; welke rol?
Sorry dat ik een tegengeluid laat horen, maar ik vind wel dat je gek bent als je je financiële onafhankelijkheid die je hebt opgebouwd met 25 jaar hard werken opgeeft voor een vent.Oh Dubiootje! Mijn man is geen vent! (Maar nogmaals, zie bovenstaand.)
En een tegengeluid is altijd goed!
[...]
Haha, het klinkt een beetje alsof je de loterij hebt gewonnen
Heb ik ook, in alle opzichten!
Ik begrijp dat, als je partner zo veel geld heeft, de gedachte bij je opkomt: wat als ik nooit meer zou hoeven te werken? Veel geld heeft dat effect op mensen, dat is de menselijke aard, denk ik.
Ik denk dat geld altijd een issue is. Ook (of misschien wel juist )als je er bergen van hebt. Als je partner jou gaat onderhouden, krijg jij dan ook zeggenschap over zijn kapitaal en over belangrijke financiële beslissingen? Waar hij in belegt bijvoorbeeld? Als het geld dan van jullie beiden is, lijkt me dat wel logisch.
Goeie vraag! Nog niet echt over nagedacht. Maar hij heeft het al die jaren prima gedaan zonder mij, ik heb niet al te veel verstand van de markt waarin hij zijn geld verdient. Ik voel dus niet de behoefte me daarmee te bemoeien. Het geld dat voor ons prive is behandelt hij nu al als 'ons' geld. Overlegt over bepaalde aankopen omdat het nou eenmaal leuk, maar ook praktisch is als we het eens zijn over bijv. de aanschaf van iets groots als een auto.
En wat doe je als hij op een dag zijn kapitaal en/of inkomen kwijtraakt? Het gebeurt, zoals we nu overal in het nieuws kunnen zien. Het is misschien niet waarschijnlijk, maar ook niet onmogelijk. Daar hebben we het 'toevallig' gister over gehad. Maar daar valt natuurlijk alleen hypotetisch op te antwoorden... Tja, als alles wegvalt zullen we samen opnieuw moeten beginnen. Lijkt me logisch.
Hoe zie je de toekomst voor je? Zoals bij MrsPositive?
Daar kan ik me eerlijk gezegd vanalles bij voorstellen. En dat verbaast mij zelf nog het meest, vrees ik. Nooit gedacht dat ik zou kunnen overwegen om te stoppen met werken.
Ze schrijft dat luxe went, en dat is een waarheid als een koe. Als je eenmaal een bepaalde levensstijl gewend bent, is het heel moeilijk om die uit vrije keuze weer op te geven. Bijvoorbeeld als je de relatie zou willen beëindigen.
Ook gister over gehad; Partner en ik gaan dat goed regelen. Wij zien elkaar als man en vrouw. Zo benaderen we dit stukje van de relatie ook. Werk of geen werk.
Hoe zie je het voor je, als je over een jaar of 10/15 anders tegen je relatie aankijkt maar inmiddels aan het grote geld gewend bent? Zou het je beslissingen beïnvloeden? Als het betekent dat je dan weer teruggaat naar je oude levensstijl - of waarschijnlijk een stuk minder omdat je op de arbeidsmarkt inmiddels veel minder waard bent?
Zie bovenstaande.
"Geld speelt geen rol" is onzin. Geld speelt altijd een rol.
De vraag is alleen; welke rol?
Sorry dat ik een tegengeluid laat horen, maar ik vind wel dat je gek bent als je je financiële onafhankelijkheid die je hebt opgebouwd met 25 jaar hard werken opgeeft voor een vent.Oh Dubiootje! Mijn man is geen vent! (Maar nogmaals, zie bovenstaand.)
En een tegengeluid is altijd goed!
maandag 26 oktober 2009 om 22:34
Ik heb een lat-relatie dus moet zelf werken voor het huishoudgeld.
Mijn ouders hadden samen een bedrijf. Van de inkomsten uit dat bedrijf kwam geld voor het huishouden, zakgeld e.d. op 1 privé rekening. Mijn ouders kochten beiden wat er nodig was. Van huishoudgeld of zakgeld was geen sprake. Over grote uitgaven werd overlegd.
1 van mijn broers en zijn vriendin hebben 1 pot voor vaste lasten (hij 2/3 en zij 1/3 van het bedrag want zij werkt parttime), 1 portemonnee voor huishoudgeld (100 euro per week) en de rest van het geld houden ze gescheiden en geven ze uit naar eigen inzicht.
Andere broer heeft een bedrijf, is getrouwd, ze werken beide (hij 60 uur per week, zij 32 uur per week). Daar gaat alles voor privé uitgaven op 1 grote hoop, deel van zijn omzet en haar salaris. En ze hebben geen afspraken over huishoudgeld of zakgeld.
In de tijd van mijn oma. Opa was kostwinnaar. Oma kreeg huishoudgeld. Van zakgeld hadden ze toen nog nooit gehoord... Als oma iets wou dan moest ze geld aan opa vragen en kreeg dat alleen als hij akkoord ging.
Mijn ouders hadden samen een bedrijf. Van de inkomsten uit dat bedrijf kwam geld voor het huishouden, zakgeld e.d. op 1 privé rekening. Mijn ouders kochten beiden wat er nodig was. Van huishoudgeld of zakgeld was geen sprake. Over grote uitgaven werd overlegd.
1 van mijn broers en zijn vriendin hebben 1 pot voor vaste lasten (hij 2/3 en zij 1/3 van het bedrag want zij werkt parttime), 1 portemonnee voor huishoudgeld (100 euro per week) en de rest van het geld houden ze gescheiden en geven ze uit naar eigen inzicht.
Andere broer heeft een bedrijf, is getrouwd, ze werken beide (hij 60 uur per week, zij 32 uur per week). Daar gaat alles voor privé uitgaven op 1 grote hoop, deel van zijn omzet en haar salaris. En ze hebben geen afspraken over huishoudgeld of zakgeld.
In de tijd van mijn oma. Opa was kostwinnaar. Oma kreeg huishoudgeld. Van zakgeld hadden ze toen nog nooit gehoord... Als oma iets wou dan moest ze geld aan opa vragen en kreeg dat alleen als hij akkoord ging.
dinsdag 27 oktober 2009 om 11:26
quote:nologoes schreef op 25 oktober 2009 @ 23:34:
dubiootje schreef op 23 oktober 2009 @ 13:16:
Ook gister over gehad; Partner en ik gaan dat goed regelen. Wij zien elkaar als man en vrouw. Zo benaderen we dit stukje van de relatie ook. Werk of geen werk.
Hoe bedoel je dat precies? Hoe ga je dat regelen?
Hoe zie je het voor je, als je over een jaar of 10/15 anders tegen je relatie aankijkt maar inmiddels aan het grote geld gewend bent? Zou het je beslissingen beïnvloeden? Als het betekent dat je dan weer teruggaat naar je oude levensstijl - of waarschijnlijk een stuk minder omdat je op de arbeidsmarkt inmiddels veel minder waard bent?
Zie bovenstaande.
Sorry, maar ik zie hierboven geen antwoord op mijn vraag
Hoe kijk je hier tegenaan?
Oh Dubiootje! Mijn man is geen vent! (Maar nogmaals, zie bovenstaand.)
Haha, dat was vrij naar Neelie Kroes: "vrouwen, word nooit afhankelijk van een vent!" Daar sluit ik me volledig bij aan!
Nologoes, als het geld en de bezittingen van je partner van jullie samen zijn en jij hebt er net zo veel over te zeggen als hij, dan zou je dat notarieel kunnen laten vastleggen. (Trouwen in gemeenschap van goederen is ook een optie, als je dat wilt.) Het is altijd een goed idee om de zaken op papier net zo te regelen als ze zijn afgesproken, vooral voor onvoorziene omstandigheden (overlijden, beëindiging van de relatie). Geldt jullie afspraak ook voor de bezittingen die hij had voor jullie relatie (dus is de helft daarvan nu van jou, kun jij daar vrij over beschikken?) of alleen voor geld dat nu binnenkomt? Wil je dat hij je na het evt. einde van jullie relatie blijft onderhouden of wil je dan jezelf onderhouden van de helft van zijn kapitaal?
Als je de zaken op papier net zo goed geregeld hebt als mondeling, dan kun jij ook met een gerust hart je baan opzeggen, want dan heb je in principe genoeg om de rest van je leven van rond te komen.
Overleg over uitgaven is één ding, over inkomsten een ander. Je partner belegt in een markt die jij niet kent en waar jij zelf dus (waarschijnlijk) niet in zou beleggen. Op welke manier zou jij het geld willen beleggen (sparen, obligaties, beleggingsfondsen)? Hoe denk je over risicovol beleggen, waarbij het risico in het ergste geval is dat je alles kwijtraakt à la Dirk Scheringa, die zijn markt ook goed kende?
dubiootje schreef op 23 oktober 2009 @ 13:16:
Ook gister over gehad; Partner en ik gaan dat goed regelen. Wij zien elkaar als man en vrouw. Zo benaderen we dit stukje van de relatie ook. Werk of geen werk.
Hoe bedoel je dat precies? Hoe ga je dat regelen?
Hoe zie je het voor je, als je over een jaar of 10/15 anders tegen je relatie aankijkt maar inmiddels aan het grote geld gewend bent? Zou het je beslissingen beïnvloeden? Als het betekent dat je dan weer teruggaat naar je oude levensstijl - of waarschijnlijk een stuk minder omdat je op de arbeidsmarkt inmiddels veel minder waard bent?
Zie bovenstaande.
Sorry, maar ik zie hierboven geen antwoord op mijn vraag
Hoe kijk je hier tegenaan?Oh Dubiootje! Mijn man is geen vent! (Maar nogmaals, zie bovenstaand.)
Haha, dat was vrij naar Neelie Kroes: "vrouwen, word nooit afhankelijk van een vent!" Daar sluit ik me volledig bij aan!
Nologoes, als het geld en de bezittingen van je partner van jullie samen zijn en jij hebt er net zo veel over te zeggen als hij, dan zou je dat notarieel kunnen laten vastleggen. (Trouwen in gemeenschap van goederen is ook een optie, als je dat wilt.) Het is altijd een goed idee om de zaken op papier net zo te regelen als ze zijn afgesproken, vooral voor onvoorziene omstandigheden (overlijden, beëindiging van de relatie). Geldt jullie afspraak ook voor de bezittingen die hij had voor jullie relatie (dus is de helft daarvan nu van jou, kun jij daar vrij over beschikken?) of alleen voor geld dat nu binnenkomt? Wil je dat hij je na het evt. einde van jullie relatie blijft onderhouden of wil je dan jezelf onderhouden van de helft van zijn kapitaal?
Als je de zaken op papier net zo goed geregeld hebt als mondeling, dan kun jij ook met een gerust hart je baan opzeggen, want dan heb je in principe genoeg om de rest van je leven van rond te komen.
Overleg over uitgaven is één ding, over inkomsten een ander. Je partner belegt in een markt die jij niet kent en waar jij zelf dus (waarschijnlijk) niet in zou beleggen. Op welke manier zou jij het geld willen beleggen (sparen, obligaties, beleggingsfondsen)? Hoe denk je over risicovol beleggen, waarbij het risico in het ergste geval is dat je alles kwijtraakt à la Dirk Scheringa, die zijn markt ook goed kende?
Ga in therapie!
dinsdag 27 oktober 2009 om 19:14
Hi Dubiootje, ik bedoel idd dat we eea notarieel gaan vastleggen. Bij het eindigen van onze relatie zal eea dan ook meteen goed geregeld zijn.
Partner verdient zijn geld niet (uitsluitend noch voornamelijk) met beleggen. Dat heb je verkeerd begrepen. Dat is dus niet perse aan de orde.
Jij schrijft:
"Als je de zaken op papier net zo goed geregeld hebt als mondeling, dan kun jij ook met een gerust hart je baan opzeggen, want dan heb je in principe genoeg om de rest van je leven van rond te komen."
En zo is 't.
Bedankt voor je vragen, trouwens Dubiootje! Je stelt goeie!
En Mrs Positive, ook bedankt.
Partner verdient zijn geld niet (uitsluitend noch voornamelijk) met beleggen. Dat heb je verkeerd begrepen. Dat is dus niet perse aan de orde.
Jij schrijft:
"Als je de zaken op papier net zo goed geregeld hebt als mondeling, dan kun jij ook met een gerust hart je baan opzeggen, want dan heb je in principe genoeg om de rest van je leven van rond te komen."
En zo is 't.
Bedankt voor je vragen, trouwens Dubiootje! Je stelt goeie!
En Mrs Positive, ook bedankt.
woensdag 28 oktober 2009 om 00:51
Ik nam ook niet aan dat je man in beleggingen zit hoor, maar ik had het over wat jullie doen met jullie vermogen. Beleggen bedoel ik in brede zin (wat doe je met dat geld, kan dus ook sparen zijn), niet per se in aandelen. Dat vermogen levert inkomsten op en je moet er naar mijn mening over nadenken hoeveel risico's je bereid bent daarmee te nemen.
Hoe ga je vastleggen dat jij na evt. beëindiging van de relatie genoeg overhoudt om van te leven? Bedenk dat alimentatieafspraken niet bindend zijn, ook als ze notarieel zijn vastgelegd. Het lijkt me verstandiger vast te leggen dat je een deel van het vermogen krijgt.
Hoe ga je vastleggen dat jij na evt. beëindiging van de relatie genoeg overhoudt om van te leven? Bedenk dat alimentatieafspraken niet bindend zijn, ook als ze notarieel zijn vastgelegd. Het lijkt me verstandiger vast te leggen dat je een deel van het vermogen krijgt.
Ga in therapie!
