Geld & Recht
alle pijlers
Hoeveel (schoon) moeder betalen voor oppassen
maandag 20 mei 2019 om 14:17
Volgens mij is de oppasoma in zwang geraakt toen de kinderopvangtoeslag geboren werd. Ik kan me namelijk herinneren dat ineens allerlei collega's die het voordien anders geregeld hadden ineens hun moeders en schoonmoeders lieten oppassen, die streken dan de KOT op en sluisden dat vervolgens weer terug naar hun kinderen die er zo ineens een heel inkomen bij kregen.NYC schreef: ↑20-05-2019 13:50Nee, ook diep in de provincies waren er al gewoon kinderdagverblijven.Mijn vrouw (40) ging van jongs af aan al. Ik zelf niet maar herinner me wel dat ze er waren in het dorp. En in de peiode 1988-2008 rezen ze echt de pan uit. Wat ik wel pas van veel later ken is de BSO. En die waren in het begin heel saai als ik sommige pubers van nu mag geloven (lees: wil je de hele middag dansjes instuderen of een kleurplaat maken)
Ik heb het idee dat het fenomeen "oppasoma" pas van daarna is. Niet dat een oma of opa nooit eens oppaste maar ik heb van mijn leeftijdsgenoten echt nog nooit gehoord dat ze structureel werden opgevangen door een opa of oma.
Ook van familie/vrienden/kennissen die nu kinderen hebben in puberleeftijd ken ik het eigenlijk niet. Het lijkt dus idd iets wat ik pas sinds een paar jaar lees/zie.
De KOT is ook vrij snel daarna aangepast en versoberd. Maar volgens mij is toen "oma ipv de kinderopvang" begonnen en dat is toen een soort zelfgecreëerd monster geworden zoals we dat nu kennen.
maandag 20 mei 2019 om 14:25
Wat Maya zegt over vrouwen/een buurt of dorp die elkaar helpen/hielpen herken ik wel hoor. En dan heb ik het ook over de jaren '70.
Zo regelden mijn moeder én andere moeders uit de buurt dat; wisselende werktijden of dagen, dus zorgde soms de buurvrouw voor ons, andere keer de vriendin van mijn moeder, en andersom kwamen haar kinderen bij ons als zij werkte (in ploegen) etc. We aten ook gerust overal mee, en zij bij ons.
Maar dan heb ik het misschien wel over een niet 'standaard' wijk; onze moeders/vaders (of één van die 2) waren nl gastarbeiders en we woonden allemaal in dezelfde wijk. Was dus ook een hechte gemeenschap waarin bijna iedereen elkaar hielp.
Zo regelden mijn moeder én andere moeders uit de buurt dat; wisselende werktijden of dagen, dus zorgde soms de buurvrouw voor ons, andere keer de vriendin van mijn moeder, en andersom kwamen haar kinderen bij ons als zij werkte (in ploegen) etc. We aten ook gerust overal mee, en zij bij ons.
Maar dan heb ik het misschien wel over een niet 'standaard' wijk; onze moeders/vaders (of één van die 2) waren nl gastarbeiders en we woonden allemaal in dezelfde wijk. Was dus ook een hechte gemeenschap waarin bijna iedereen elkaar hielp.
maandag 20 mei 2019 om 14:46
Zou idd goed kunnen dat het daarmee samenhangt!SuperflySister schreef: ↑20-05-2019 14:17Volgens mij is de oppasoma in zwang geraakt toen de kinderopvangtoeslag geboren werd. Ik kan me namelijk herinneren dat ineens allerlei collega's die het voordien anders geregeld hadden ineens hun moeders en schoonmoeders lieten oppassen, die streken dan de KOT op en sluisden dat vervolgens weer terug naar hun kinderen die er zo ineens een heel inkomen bij kregen.
De KOT is ook vrij snel daarna aangepast en versoberd. Maar volgens mij is toen "oma ipv de kinderopvang" begonnen en dat is toen een soort zelfgecreëerd monster geworden zoals we dat nu kennen.
En och, al met al maakt het mij geen bal uit of iemand liever gebruik wil maken van kdv, opa/oma of een combinatie daarvan of nog andere opties, dat mag iedereen voor zich uitmaken. Waar ik over viel in deze discussie was de opmerking van Maya, die stelde dat het geen werk is voor grootouders om kleinkinderen op te vangen/verzorgen. Omdat dat alleen geldt als er geen familierelatie is en er minstens vier kinderen moeten zijn om voor te zorgen. Vandaar dat ik mij hierin mengde, wie ben jij om te stellen dat het voor grootouders geen werk is... Ik zeg daarmee toch niet dat het voor de grootouders "vervelend werk" is? En ik geloof ik best dat er grootouders zijn (zoals de schoonouders van Maya en zo ook enkele andere grootouders in dit topic) die het inderdaad niet als werk en/of belastend ervaren, maar net zomin als ik stellig kan beweren dat het voor iedereen in zekere zin belastend is, zo vind ik dat anderen niet kunnen beweren dat het gewoon geen werk ís.
maandag 20 mei 2019 om 14:52
NYC schreef: ↑20-05-2019 14:46Zou idd goed kunnen dat het daarmee samenhangt!
En och, al met al maakt het mij geen bal uit of iemand liever gebruik wil maken van kdv, opa/oma of een combinatie daarvan of nog andere opties, dat mag iedereen voor zich uitmaken. Waar ik over viel in deze discussie was de opmerking van Maya, die stelde dat het geen werk is voor grootouders om kleinkinderen op te vangen/verzorgen. Omdat dat alleen geldt als er geen familierelatie is en er minstens vier kinderen moeten zijn om voor te zorgen. Vandaar dat ik mij hierin mengde, wie ben jij om te stellen dat het voor grootouders geen werk is... Ik zeg daarmee toch niet dat het voor de grootouders "vervelend werk" is? En ik geloof ik best dat er grootouders zijn (zoals de schoonouders van Maya en zo ook enkele andere grootouders in dit topic) die het inderdaad niet als werk en/of belastend ervaren, maar net zomin als ik stellig kan beweren dat het voor iedereen in zekere zin belastend is, zo vind ik dat anderen niet kunnen beweren dat het gewoon geen werk ís.
Hèhè...nou precies mijn punt. Ik ga zelf ook 1 dag oppassen in de week, met liefde,onbetaald,met plezier. Maar feit blijft dat erg genoeg opa's en oma's zijn (vooral oma's ) die druk voelen en niet durven weigeren uit angst voor verstoorde relaties met hun kinderen. Daar ging het over.
En dat het inderdaad op die manier als werk kan worden ervaren. Werk wat soms ook nog erg belastend kan worden met het groeien van het aantal kleinkinderen.
Zo. Punt. Ik kap met de discussie
maandag 20 mei 2019 om 14:57
Mijn oma was huisvrouw. Mijn opa was een ingenieur en had een prima baan. Ze waren in het begin zeker niet rijk, maar kennelijk hadden ze genoeg aan zijn inkomen. Ze woonden toen mijn moeder (1964) en ooms (1968 - 1970) klein waren in Den Haag. Ze hadden vriendschappelijk contact met meerdere buren. En ze vertellen dat zij voor elkaar insprongen waar nodig. Zo hadden ze altijd oppas als ze een avondje uit gingen. En toen een van de buurvrouwen ernstig ziek werd, hebben hun kinderen tijdelijk bij mijn opa en oma gewoond. Ook oma’s en tantes sprongen weleens bij. Niet structureel terwijl mijn oma in een fabriek werkte ofzo, dat niet nee. Maar Maya85 vertelt m.i. geen sprookjes.NYC schreef: ↑20-05-2019 14:10Ik moet altijd lachen als ik zoiets lees. Dan stel ik me altijd dit soort tafereeltjes voor:
Kom op, over welke tijd heb je het met die netwerken, buren en families die wel een beetje op elkaar konden letten en voor elkaar zorgen. Volgens mij zijn de gezinnen al sinds de jaren vijftig bijzonder naar binnen gericht en op zichzelf.
Wat niet wegneemt dat er idd een tijd is geweest dat veel vrouwen thuis bleven hoor, dat is zeker waar. Maar zo'n tafereel waarbij iedereen met de was door de straat liep en aardappels schilde in de deuropening terwijl het grut van de hele buurt aan het tollen was daar moet je wel zo ongeveer 100 jaar voor terug in de tijd (of nog langer...)
anoniem_653d64b2a443c wijzigde dit bericht op 20-05-2019 15:06
0.12% gewijzigd
maandag 20 mei 2019 om 15:02
Welnee, het is iets van alle tijden dat families elkaar helpen met de zorg van de kinderen.NYC schreef: ↑20-05-2019 13:50Ik heb het idee dat het fenomeen "oppasoma" pas van daarna is. Niet dat een oma of opa nooit eens oppaste maar ik heb van mijn leeftijdsgenoten echt nog nooit gehoord dat ze structureel werden opgevangen door een opa of oma.
Ook van familie/vrienden/kennissen die nu kinderen hebben in puberleeftijd ken ik het eigenlijk niet. Het lijkt dus idd iets wat ik pas sinds een paar jaar lees/zie.
maandag 20 mei 2019 om 15:04
En dat niet "durven aankaarten" dat het belastender is dan je gedacht had of het stiekem best vervelend vindt dat je gebonden zit aan een dag > helemaal met de mensen eens die zeggen: Nou dan moet je gewoon je mond opentrekken hoor!
Is helemaal waar.
Maar ik denk dat er dan meestal al best een tijd overheen gegaan is.
Is helemaal waar.
Maar ik denk dat er dan meestal al best een tijd overheen gegaan is.
maandag 20 mei 2019 om 15:07
Precies, zo ging dat ook in mijn familie (en nog steeds wel een beetje, al is het nu anders omdat we verder van elkaar af wonen, maar iets voor een ander doen, zonder daar geld voor te vragen, zit wel diep verankerd in mijn genen denk ik).Lotus90 schreef: ↑20-05-2019 14:57Mijn oma was huisvrouw. Mijn opa was een ingenieur en had een prima baan. Ze waren in het begin zeker niet rijk, maar kennelijk hadden ze genoeg aan zijn inkomen. Ze woonden toen mijn moeder (1964) en ooms (1968 - 1970) klein waren in Den Haag. Ze hadden vriendschappelijk contact met meerdere buren. En ze vertellen dat zij voor elkaar insprongen waar nodig. Zo hadden ze altijd oppas als ze een avondje uit gingen. En toen een van de buurvrouwen ernstig ziek werd, hebben hun kinderen tijdelijk bij mijn opa en oma gewoond. Ook oma’s en tantes sprongen weleens bij. Niet structureel terwijl mijn oma in een fabriek werkte ofzo, dat niet nee. Maar Maya vertelt m.i. geen sprookjes.
maandag 20 mei 2019 om 15:08
NYC schreef: ↑20-05-2019 15:04En dat niet "durven aankaarten" dat het belastender is dan je gedacht had of het stiekem best vervelend vindt dat je gebonden zit aan een dag > helemaal met de mensen eens die zeggen: Nou dan moet je gewoon je mond opentrekken hoor!
Is helemaal waar.
Maar ik denk dat er dan meestal al best een tijd overheen gegaan is.
Zeker weten en ik zie ook om me heen gebeuren dat er gewoon angst is om niet meer aardig/behulpzaam gevonden te worden.
En dan kunnen ze nog zo hard roepen dat oma haar mond open moet doen (wat ook terecht is) maar het ligt gevoelig.
maandag 20 mei 2019 om 15:13
Maya je gaat gewoon aan de kern van de discussie voorbij. Je blijft maar herhalen hoe goed jullie het allemaal doen maar dat is helemaal niks bijzonders. Bij ons gaat het ook zo. Mijn man klust regelmatig bij schoonzoon en dochter, gratis. Ik ga oppassen, gratis en met veel liefde.
De discussie ging over de problemen die het soms kan opleveren.
Dat jij daar geen enkel begrip voor hebt vind ik ronduit dom. Je haalt er van alles en nog wat bij maar je empathisch vermogen is nul .
Kijkeens buiten je eigen belevingswereld joh!
maandag 20 mei 2019 om 15:31
ik moet echt heel erg om jullie lachen. Jullie praten over een heel nabij verleden alsof jullie het over 3 eeuwen geleden in Lala-land hebben ofzo.Lotus90 schreef: ↑20-05-2019 14:57Mijn oma was huisvrouw. Mijn opa was een ingenieur en had een prima baan. Ze waren in het begin zeker niet rijk, maar kennelijk hadden ze genoeg aan zijn inkomen. Ze woonden toen mijn moeder (1964) en ooms (1968 - 1970) klein waren in Den Haag. Ze hadden vriendschappelijk contact met meerdere buren. En ze vertellen dat zij voor elkaar insprongen waar nodig. Zo hadden ze altijd oppas als ze een avondje uit gingen. En toen een van de buurvrouwen ernstig ziek werd, hebben hun kinderen tijdelijk bij mijn opa en oma gewoond. Ook oma’s en tantes sprongen weleens bij. Niet structureel terwijl mijn oma in een fabriek werkte ofzo, dat niet nee. Maar Maya85 vertelt m.i. geen sprookjes.
maandag 20 mei 2019 om 15:39
Eh, ja, zo deed ik dat zelf nog in 2006 op een studiedag. Dan regelde je met een stel ouders dat jij deze studiedag vrij had en het hele zwikkie wel opving en zij deden het dan op de volgende. Of als je een week vakantie moest overbruggen dan maakte je een rooster van "Truus heeft altijd maandag d'r mamadag, Karin's man kan op dinsdag thuiswerken, ik ben zelf altijd de woensdag vrij en Debbie de vrijdag, moeten we alleen de donderdag nog tackelen, wie kan?"glitglam schreef: ↑20-05-2019 14:25Wat Maya zegt over vrouwen/een buurt of dorp die elkaar helpen/hielpen herken ik wel hoor. En dan heb ik het ook over de jaren '70.
Zo regelden mijn moeder én andere moeders uit de buurt dat; wisselende werktijden of dagen, dus zorgde soms de buurvrouw voor ons, andere keer de vriendin van mijn moeder, en andersom kwamen haar kinderen bij ons als zij werkte (in ploegen) etc. We aten ook gerust overal mee, en zij bij ons.
Maar dan heb ik het misschien wel over een niet 'standaard' wijk; onze moeders/vaders (of één van die 2) waren nl gastarbeiders en we woonden allemaal in dezelfde wijk. Was dus ook een hechte gemeenschap waarin bijna iedereen elkaar hielp.
Maar dat romantische idee wat de kuikentjes erbij hebben dat in de jaren 70 al onze moeders al zingend achter de wastobbe stonden terwijl wij als peuters aan hun rokken hingen en Bromsnor ons een oorvijg gaf als we stout waren, daar klopt natuurlijk niks van. Ze hebben teveel naar Swiebertje en de Kameleon gekeken, hahahaha.
maandag 20 mei 2019 om 16:06
Ik ben het hier wel mee eens. Maar wat is de oplossing daarvoor dan?NYC schreef: ↑20-05-2019 15:04En dat niet "durven aankaarten" dat het belastender is dan je gedacht had of het stiekem best vervelend vindt dat je gebonden zit aan een dag > helemaal met de mensen eens die zeggen: Nou dan moet je gewoon je mond opentrekken hoor!
Is helemaal waar.
Maar ik denk dat er dan meestal al best een tijd overheen gegaan is.
In ons geval in ieder geval niet om opa bij voorbaat al helemaal niet meer op te laten passen. Hij zou dat echt niet kunnen waarderen.
Ik probeer het te ondervangen door een open sfeer te creëren waaraan mijn vader zich comfortabel voelt om aan te geven dat hij het wat zwaarder/ minder leuk/..vul maar in... begint te vinden.
En dan zoeken we naar een oplossing.
maandag 20 mei 2019 om 16:21
Zoals ik al schreef, ik vind het helemaal prima dat dit voor sommigen een oplossing (of zelfs eerste keuze) is! Ging mij eigenlijk in eerste instantie puur erom dat een dag de kinderen (of 1 kind) opvangen niet weggewuifd hoeft te worden als "ach, zolang een grootouder het doet is het geen werk, dat is wat een gastouder of kdv-leidster doet."maledive schreef: ↑20-05-2019 16:06Ik ben het hier wel mee eens. Maar wat is de oplossing daarvoor dan?
In ons geval in ieder geval niet om opa bij voorbaat al helemaal niet meer op te laten passen. Hij zou dat echt niet kunnen waarderen.
Ik probeer het te ondervangen door een open sfeer te creëren waaraan mijn vader zich comfortabel voelt om aan te geven dat hij het wat zwaarder/ minder leuk/..vul maar in... begint te vinden.
En dan zoeken we naar een oplossing.
Ik denk dat het voor veel grootouder inderdaad gewoon meestal echt leuk is en het niet als "werk" gezien wordt in die zin van, vergelijkbaar met je baan. Maar vond het een beetje arrogant overkomen als je als je als ouder (dus die van het kind dat opgevangen wordt) op zo'n luchtige manier over structurele opvang door je (schoon)ouders spreekt.
Dat was eigenlijk mijn bezwaar.
maandag 20 mei 2019 om 16:24
Ik denk dat de oplossing zou zijn dat je sowieso je ouders niet inschakelt als vervanging voor het kinderdagverblijf. Want dat houdt automatisch in dat het om hele lange dagen gaat en daarvan kun je er vergif op innemen dat er een moment gaat komen dat het te belastend is. En dat kan zijn omdat je 3 kinderen krijgt en er dus een moment gaat komen dat opa en/of oma van 8 tot 6 drie koters tussen de 0 en 5 moeten entertainen, of omdat je zelf nog een zus hebt die ook 2 dagen voor haar 2 kinderen opvang nodig heeft, of omdat je ouders zelf wat sneller aftakelen dan je vantevoren bedenkt of om een andere reden.maledive schreef: ↑20-05-2019 16:06Ik ben het hier wel mee eens. Maar wat is de oplossing daarvoor dan?
In ons geval in ieder geval niet om opa bij voorbaat al helemaal niet meer op te laten passen. Hij zou dat echt niet kunnen waarderen.
Ik probeer het te ondervangen door een open sfeer te creëren waaraan mijn vader zich comfortabel voelt om aan te geven dat hij het wat zwaarder/ minder leuk/..vul maar in... begint te vinden.
En dan zoeken we naar een oplossing.
Mensen zeggen vaak dat de opa's en oma's het zelf graag willen omdat ze op die manier een goede band met hun kleinkinderen op kunnen bouwen, maar dat hoeft toch niet per se op crechedagen? Je kunt ook een vaste dag van 10 tot 15 uur als opa en omadag instellen, of later een vaste tussen-de-middag bij opa en oma eten terwijl je zelf thuis bent. Dan hebben je kinderen en opa en oma precies die bijzondere band met elkaar waar het om gaat maar blijft het oppassen te allen tijde vrijblijvend en kun je het makkelijker korter of langer maken als het allemaal niet meer zo vanzelf gaat. Of dan kun je in het geval van 3 kinderen ze om de beurt laten gaan bijvoorbeeld, weet ik veel.
maandag 20 mei 2019 om 16:39
Ik vind het heel bijzonder dat er gezegd wordt dat wij als ouders niet mogen bepalen voor grootouders hoe belastend het is.SuperflySister schreef: ↑20-05-2019 16:24Ik denk dat de oplossing zou zijn dat je sowieso je ouders niet inschakelt als vervanging voor het kinderdagverblijf. Want dat houdt automatisch in dat het om hele lange dagen gaat en daarvan kun je er vergif op innemen dat er een moment gaat komen dat het te belastend is. En dat kan zijn omdat je 3 kinderen krijgt en er dus een moment gaat komen dat opa en/of oma van 8 tot 6 drie koters tussen de 0 en 5 moeten entertainen, of omdat je zelf nog een zus hebt die ook 2 dagen voor haar 2 kinderen opvang nodig heeft, of omdat je ouders zelf wat sneller aftakelen dan je vantevoren bedenkt of om een andere reden.
Mensen zeggen vaak dat de opa's en oma's het zelf graag willen omdat ze op die manier een goede band met hun kleinkinderen op kunnen bouwen, maar dat hoeft toch niet per se op crechedagen? Je kunt ook een vaste dag van 10 tot 15 uur als opa en omadag instellen, of later een vaste tussen-de-middag bij opa en oma eten terwijl je zelf thuis bent. Dan hebben je kinderen en opa en oma precies die bijzondere band met elkaar waar het om gaat maar blijft het oppassen te allen tijde vrijblijvend en kun je het makkelijker korter of langer maken als het allemaal niet meer zo vanzelf gaat. Of dan kun je in het geval van 3 kinderen ze om de beurt laten gaan bijvoorbeeld, weet ik veel.
Maar blijkbaar mogen/moeten we het wel bepalen dat het té belastend is (of ooit wordt).
Mijn ouders zitten er helemaal niet op te wachten dat ik dat voor hun beslis.
Zij kunnen en mogen dat helemaal zelf beslissen.
Wel zorg ik ervoor dat 'de band met de kleinkinderen' geen factor hoeft te zijn in hun beslissing. Daar zijn we het namelijk eens: de band is niet afhankelijk van oppassen.
maandag 20 mei 2019 om 16:40
We zijn het eens denk ikNYC schreef: ↑20-05-2019 16:21Zoals ik al schreef, ik vind het helemaal prima dat dit voor sommigen een oplossing (of zelfs eerste keuze) is! Ging mij eigenlijk in eerste instantie puur erom dat een dag de kinderen (of 1 kind) opvangen niet weggewuifd hoeft te worden als "ach, zolang een grootouder het doet is het geen werk, dat is wat een gastouder of kdv-leidster doet."
Ik denk dat het voor veel grootouder inderdaad gewoon meestal echt leuk is en het niet als "werk" gezien wordt in die zin van, vergelijkbaar met je baan. Maar vond het een beetje arrogant overkomen als je als je als ouder (dus die van het kind dat opgevangen wordt) op zo'n luchtige manier over structurele opvang door je (schoon)ouders spreekt.
Dat was eigenlijk mijn bezwaar.
maandag 20 mei 2019 om 16:52
Nee, dat zeg ik toch helemaal nergens?maledive schreef: ↑20-05-2019 16:39Ik vind het heel bijzonder dat er gezegd wordt dat wij als ouders niet mogen bepalen voor grootouders hoe belastend het is.
Maar blijkbaar mogen/moeten we het wel bepalen dat het té belastend is (of ooit wordt).
Mijn ouders zitten er helemaal niet op te wachten dat ik dat voor hun beslis.
Zij kunnen en mogen dat helemaal zelf beslissen.
Wel zorg ik ervoor dat 'de band met de kleinkinderen' geen factor hoeft te zijn in hun beslissing. Daar zijn we het namelijk eens: de band is niet afhankelijk van oppassen.
Ik snap gewoon zelf niet dat je zo schaamteloos kunt zijn dat je mensen, je ouders nota bene, jarenlang volledige werkdagen voor je in touw laat zijn zonder ze daarvoor een normale beloning te geven. Je zou het aan een buurvrouw of vriendin of kennis of collega niet eens dúrven vragen of ze even van 07:00 tot 19:00 wil komen opdraven elke week en dat 10 jaar lang, dus waarom van ouders wel?
maandag 20 mei 2019 om 16:57
Uhm... volgens mij wel.
En dat zeg ik dus weer nergens.SuperflySister schreef: ↑20-05-2019 16:52Ik snap gewoon zelf niet dat je zo schaamteloos kunt zijn dat je mensen, je ouders nota bene, jarenlang volledige werkdagen voor je in touw laat zijn zonder ze daarvoor een normale beloning te geven. Je zou het aan een buurvrouw of vriendin of kennis of collega niet eens dúrven vragen of ze even van 07:00 tot 19:00 wil komen opdraven elke week en dat 10 jaar lang, dus waarom van ouders wel?
maandag 20 mei 2019 om 17:03
Nee, ik zeg nergens dat je voor je ouders moet bepalen dat het te belastend voor ze wordt. Ik zeg dat je zelf het gezonde verstand zou moeten hebben dat je iets vraagt wat je aan niemand anders onder diezelfde voorwaarden zou dúrven vragen. Dat feit zou je moeten vertellen dat het dan misschien ook wel iets is wat je je ouders ook niet zou moeten vragen omdat er voor hen allerlei andere belangen meewegen die het een onzuivere situatie maken.
maandag 20 mei 2019 om 17:11
En voor mij vooral, de achteloosheid, het schouderophalen dat uit sommige posts klinkt. Dat stuit mij tegen de borst.
Want inderdaad. Wij kunnen niet voor een ander en diens ouders bepalen hoe belastend het opvangen van kinderen is. Maar daar kun je dan toch op zijn minst op een andere manier over spreken.
Want inderdaad. Wij kunnen niet voor een ander en diens ouders bepalen hoe belastend het opvangen van kinderen is. Maar daar kun je dan toch op zijn minst op een andere manier over spreken.
maandag 20 mei 2019 om 17:15
Je stelt allerlei gekke dingen vast, alsof dat 'automatisch' aan de orde is als opa/oma structureel oppassen. Terwijl die helemaal niet in iedere situatie zo zijn.SuperflySister schreef: ↑20-05-2019 16:24Ik denk dat de oplossing zou zijn dat je sowieso je ouders niet inschakelt als vervanging voor het kinderdagverblijf. Want dat houdt automatisch in dat het om hele lange dagen gaat en daarvan kun je er vergif op innemen dat er een moment gaat komen dat het te belastend is. En dat kan zijn omdat je 3 kinderen krijgt en er dus een moment gaat komen dat opa en/of oma van 8 tot 6 drie koters tussen de 0 en 5 moeten entertainen, of omdat je zelf nog een zus hebt die ook 2 dagen voor haar 2 kinderen opvang nodig heeft, of omdat je ouders zelf wat sneller aftakelen dan je vantevoren bedenkt of om een andere reden.
Mensen zeggen vaak dat de opa's en oma's het zelf graag willen omdat ze op die manier een goede band met hun kleinkinderen op kunnen bouwen, maar dat hoeft toch niet per se op crechedagen? Je kunt ook een vaste dag van 10 tot 15 uur als opa en omadag instellen, of later een vaste tussen-de-middag bij opa en oma eten terwijl je zelf thuis bent. Dan hebben je kinderen en opa en oma precies die bijzondere band met elkaar waar het om gaat maar blijft het oppassen te allen tijde vrijblijvend en kun je het makkelijker korter of langer maken als het allemaal niet meer zo vanzelf gaat. Of dan kun je in het geval van 3 kinderen ze om de beurt laten gaan bijvoorbeeld, weet ik veel.
Hier passen opa/oma dus echt maar op 1 kind tegelijk tijdens de oppasdag en die duurt 8 uur en dus geen 10 of 12 uur. Er is geen sprake van dat er nog meer kinderen bijkomen, dat is hier niet aan de orde, dus ook dat gaat niet gebeuren.
Waarom dan zo stug volhouden dat het nooit, in geen enkel geval goed zou kunnen gaan? Hier gaat het al 4 jaar prima en ik verwacht dat de komende 2 jaar net zo prima zullen gaan. Daarna zitten beide kinderen op school, dus is het niet meer nodig.
maandag 20 mei 2019 om 17:20
NYC schreef: ↑20-05-2019 13:50Ik heb het idee dat het fenomeen "oppasoma" pas van daarna is. Niet dat een oma of opa nooit eens oppaste maar ik heb van mijn leeftijdsgenoten echt nog nooit gehoord dat ze structureel werden opgevangen door een opa of oma.
Ook van familie/vrienden/kennissen die nu kinderen hebben in puberleeftijd ken ik het eigenlijk niet. Het lijkt dus idd iets wat ik pas sinds een paar jaar lees/zie.
Ik ook niet. Bij mij in de klas zat niemand die door opa en oma werd opgevangen. Jaren 70 en 80. Erg weinig moeders werkten toen.
Maya, het is wel duidelijk dat je je geschiedenis erg slecht kent. Dat geeft niet, maar stop dan met blijven volhouden dat je gelijk hebt. Meerderen mensen hebben nu aangegeven dat je verhaal niet klopt.
maandag 20 mei 2019 om 17:25
Ja, dat stuit mij ook tegen de borst. Vandaar ook mijn opmerking dat ze het aan niemand anders onder die voorwaarden zouden dúrven vragen. Dat zegt al voldoende over hoe schaamteloos het is.NYC schreef: ↑20-05-2019 17:11En voor mij vooral, de achteloosheid, het schouderophalen dat uit sommige posts klinkt. Dat stuit mij tegen de borst.
Want inderdaad. Wij kunnen niet voor een ander en diens ouders bepalen hoe belastend het opvangen van kinderen is. Maar daar kun je dan toch op zijn minst op een andere manier over spreken.
