
Huisvrouw worden
zaterdag 1 december 2018 om 19:07
Wij hebben de beslissing genomen dat ik thuis blijf voor de kinderen en huisvrouw zal worden. Deze beslissing hebben wij echter al een jaar eerder genomen. Ik ben dus al een jaar thuis, had ook geen vaste job toen. Ik ben 27, mijn vriend is 38 en heeft een goede job. Financieel is dit geen enkel probleem. Alleen zit ik echter met enkele twijfels/vragen die sinds kort de kop op steken.
- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.
- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?
En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.
- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.
- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?
En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.


dinsdag 11 december 2018 om 19:20


“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)

dinsdag 11 december 2018 om 19:21
Ik heb ook verschillende onderzoeken gelezen waaruit dit inderdaad blijkt. Een hoofdstuk van "Lean In" geschreven door Sheryl Sandberg gaat hier ook over. Uit mijn hoofd heeft nog geen 20% van de Nederlandse stellen de huishoudelijke taken gelijk verdeeld, de vrouw doet in alle andere gevallen (veel) meer in het huishouden dan de partner.Ikigai schreef: ↑11-12-2018 16:48Veel vrouwen lijken te denken dat de verdeling ongeveer wel eerlijk is. Pas wanneer beide partners een dagboek bijhouden van wat ze iedere dag doen, blijkt de vrouw 80% van de taken op zich te nemen.
Verschil is dat iets als het vuilnis buitenzetten, of met de auto naar de garage, of de goot leeghalen, klusjes zijn die maar af en toe gebeuren moeten en snel klaar zijn.
Iets als 'de was' is zoveel meer werk en komt iedere dag terug. Ik vind het triest dat vrouwen dit zich in 2018 nog altijd niet realiseren en dan vol trots vertellen dat hun man wel degelijk 'helpt'.

dinsdag 11 december 2018 om 19:21
Precies! Bedankt voor de aanvulling.Rockstarter schreef: ↑11-12-2018 19:21Ik heb ook verschillende onderzoeken gelezen waaruit dit inderdaad blijkt. Een hoofdstuk van "Lean In" geschreven door Sheryl Sandberg gaat hier ook over. Uit mijn hoofd heeft nog geen 20% van de Nederlandse stellen de huishoudelijke taken gelijk verdeeld, de vrouw doet in alle andere gevallen (veel) meer in het huishouden dan de partner.

dinsdag 11 december 2018 om 19:23
Ze hebben allebei al eens een pogingkje gewaagdPindakaasjes schreef: ↑11-12-2018 19:13Toe maar, jij weet nu ook al welke mannen er vast willen vreemd gaan?! en dan ook met jou.
Jij denkt wel erg veel te weten he'?!
Wel eens van hoogmoedswaanzin gehoord?
Of zit je probeer je hier de hele tijd een enorm mindewaardigheids comlex te compenseren?



dinsdag 11 december 2018 om 19:26
Dit klopt helemaal. Juist werkende ouders zijn zeer betrokken bij hun kinderen en brengen meer quality time door met hun kinderen.Rockstarter schreef: ↑11-12-2018 19:14Nee hoor, veruit de meeste werkende ouders zijn ook zeer betrokken bij de kinderen.
Het mooie is dat de vader ook de mogelijkheid krijgt voor zijn kinderen te zorgen ipv dat alleen de (huis) moeder dit doet.
dinsdag 11 december 2018 om 19:30
Ik doe verreweg het meeste huishoudelijke werk, neemt niet weg dat mijn man het ook kan en ook best vaak doet. Hij doet vooral de grote klussen, schilderen e.d. het klussen an sich. En nee, dat is niet dagelijks, maar voor ons werkt het al lang. Ik weet niet of ik het al geschreven had, ik ben van mijn eerste een half jaar thuis geweest, maar wat was ik blij weer aan het werk te gaan, ook al was het maar een simpel schoonmaak klusje.
die ik wilde bestaat al...
dinsdag 11 december 2018 om 19:38
Sorry, maar alleen al van de term "quality time" krijg ik rillingen. IEDER moment dat je met je kinderen doorbrengt, is in feite "quality time", niet alleen dat uurtje dat je naast je carrière of andere oh zo interessante bezigheden heel misschien nog over hebt om zomaar even met je kinderen te verkeren, en dat heet dan "quality time". De horror.
Weet je wát quality is voor kinderen? Lekker ná school direct naar huis kunnen, weten dat daar een ouder op hen wacht, en dat ze dan zélf kunnen bepalen of ze met buurtgenootjes buiten willen spelen, of juist zich even lekker terugtrekken op de eigen kamer, een boek gaan lezen, languit op de bank, of aan de eettafel een geweldige tekening maken. Alle opties open. Maar altijd een ouder in de buurt om even op terug te vallen.
Dát is quality. Niet het tussen zeven uur en half acht zomaar in je eigen agenda heel misschien even tijd hebt voor aandacht voor je kinderen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 11 december 2018 om 19:40
Bron?Rockstarter schreef: ↑11-12-2018 19:14Nee hoor, veruit de meeste werkende ouders zijn ook zeer betrokken bij de kinderen.

dinsdag 11 december 2018 om 19:44
pejeka schreef: ↑11-12-2018 19:38Sorry, maar alleen al van de term "quality time" krijg ik rillingen. IEDER moment dat je met je kinderen doorbrengt, is in feite "quality time", niet alleen dat uurtje dat je naast je carrière of andere oh zo interessante bezigheden heel misschien nog over hebt om zomaar even met je kinderen te verkeren, en dat heet dan "quality time". De horror.
Weet je wát quality is voor kinderen? Lekker ná school direct naar huis kunnen, weten dat daar een ouder op hen wacht, en dat ze dan zélf kunnen bepalen of ze met buurtgenootjes buiten willen spelen, of juist zich even lekker terugtrekken op de eigen kamer, een boek gaan lezen, languit op de bank, of aan de eettafel een geweldige tekening maken. Alle opties open. Maar altijd een ouder in de buurt om even op terug te vallen.
Dát is quality. Niet het tussen zeven uur en half acht zomaar in je eigen agenda heel misschien even tijd hebt voor aandacht voor je kinderen.
Echt een dikke 10 met een griffel voor deze post!
dinsdag 11 december 2018 om 19:49
Klopt, en zegt ook wat over hoe ze degene die ze bed in willen praten inschatten..simbalabimba schreef: ↑11-12-2018 18:59Das nr 1 op de vreemdgaanlijst: “mijn vrouw begrijpt me niet.”
![]()

dinsdag 11 december 2018 om 19:49
Ach. Dat arme kind. De heeeeeeele dag op een koud naar kdv, zeker ook met een buitenslaaphuisje , en dan ALS HET JOU UITKOMT lekker warm bij mammaCOtweepuntnul schreef: ↑11-12-2018 19:24Damn. Ik ben van de draagdoeken, borstvoeding en cosleepers. En ik werk vier dagen.
Wat ben ik nu dan?


dinsdag 11 december 2018 om 19:51
Kinderen hebben nog nooit in de geschiedenis zoveel tijd doorgebracht met hun ouders. Ik ken zelf geen enkel kind dat zijn ouders zo weinig ziet als dat jij aangeeft.pejeka schreef: ↑11-12-2018 19:38Sorry, maar alleen al van de term "quality time" krijg ik rillingen. IEDER moment dat je met je kinderen doorbrengt, is in feite "quality time", niet alleen dat uurtje dat je naast je carrière of andere oh zo interessante bezigheden heel misschien nog over hebt om zomaar even met je kinderen te verkeren, en dat heet dan "quality time". De horror.
Weet je wát quality is voor kinderen? Lekker ná school direct naar huis kunnen, weten dat daar een ouder op hen wacht, en dat ze dan zélf kunnen bepalen of ze met buurtgenootjes buiten willen spelen, of juist zich even lekker terugtrekken op de eigen kamer, een boek gaan lezen, languit op de bank, of aan de eettafel een geweldige tekening maken. Alle opties open. Maar altijd een ouder in de buurt om even op terug te vallen.
Dát is quality. Niet het tussen zeven uur en half acht zomaar in je eigen agenda heel misschien even tijd hebt voor aandacht voor je kinderen.
Zelf zijn wij vier volle dagen thuis met onze kinderen. De overige drie dagen zijn we van 6- kwart voor 9 samen en van 5 tot 8. Ik vind dat wij erg veel tijd samen hebben

dinsdag 11 december 2018 om 19:53
pejeka schreef: ↑11-12-2018 19:38Sorry, maar alleen al van de term "quality time" krijg ik rillingen. IEDER moment dat je met je kinderen doorbrengt, is in feite "quality time", niet alleen dat uurtje dat je naast je carrière of andere oh zo interessante bezigheden heel misschien nog over hebt om zomaar even met je kinderen te verkeren, en dat heet dan "quality time". De horror.
Weet je wát quality is voor kinderen? Lekker ná school direct naar huis kunnen, weten dat daar een ouder op hen wacht, en dat ze dan zélf kunnen bepalen of ze met buurtgenootjes buiten willen spelen, of juist zich even lekker terugtrekken op de eigen kamer, een boek gaan lezen, languit op de bank, of aan de eettafel een geweldige tekening maken. Alle opties open. Maar altijd een ouder in de buurt om even op terug te vallen.
Dát is quality. Niet het tussen zeven uur en half acht zomaar in je eigen agenda heel misschien even tijd hebt voor aandacht voor je kinderen.

„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)

dinsdag 11 december 2018 om 19:56
Vanaf 1965 is de tijd die ouders (maar vooral moeders) doorbrengen met hun kinderen toegenomen.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/ful ... jomf.12305
Uit onderzoek van The Economist blijkt dat moeders in de jaren zestig gemiddeld zo’n vijftig minuten per dag bezig waren met zorgen voor hun kinderen. In 2012 was dat aantal al toegenomen tot 100-125 minuten. De tijd is dus verdubbeld.
Vaders brachten eerst 25 minuten door met hun kinderen en in 2012 was dit gestegen tot 75 minuten. Kinderen krijgen dus veeeel meer aandacht van beide ouders dan in de jaren 60.
Ik begrijp dan ook niet waar dit soort verhalen over gaan? Juist Nederland is parttime-land bij uitstek.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/ful ... jomf.12305
Uit onderzoek van The Economist blijkt dat moeders in de jaren zestig gemiddeld zo’n vijftig minuten per dag bezig waren met zorgen voor hun kinderen. In 2012 was dat aantal al toegenomen tot 100-125 minuten. De tijd is dus verdubbeld.
Vaders brachten eerst 25 minuten door met hun kinderen en in 2012 was dit gestegen tot 75 minuten. Kinderen krijgen dus veeeel meer aandacht van beide ouders dan in de jaren 60.
Ik begrijp dan ook niet waar dit soort verhalen over gaan? Juist Nederland is parttime-land bij uitstek.
dinsdag 11 december 2018 om 20:15
Ik denk dat misschien de tijd die ouders/moeders met hun kinderen doorbrengen ( spelletjes doen, voorlezen enz.) Is toegenomen. 'Vroeger' waren vnml moeders meer thuis, maar het huishouden vergde meer tijd. Er werd wel gezorgd voor de kinderen, juist daar zat meer tijd in, maar 1 op 1 was waarschijnlijk minder.
Nu vind ik een kind de geschilde aardappels in de pan met water laten gooien, ook 1 op 1 tijd, maar of dat zo berekend wordt?
Nu vind ik een kind de geschilde aardappels in de pan met water laten gooien, ook 1 op 1 tijd, maar of dat zo berekend wordt?
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
dinsdag 11 december 2018 om 20:16
Pindakaasjes schreef: ↑11-12-2018 18:52Gebruiken jullie daar wel een stopwatch en stappenteller bij?
Misschien ook een calorieteller?
Het moet toch wel evenwichtig en gelijkwaardig blijven he'?!
Wees waakzaam!
Je zou anders zo maar eens op een dag wakker kunnen worden, en ontdekken dat je plots in een seniel moeke figuur bent veranderd.
En met een beetje pech gaat je man dan ook nog om begrip en medeleven zemelen bij een mega intelligente, super goed ontwikkelde vrouwelijke collega!![]()
Dus pas op!![]()

Ik houd op een excelsheet precies bij wie van ons welke klus doet en hoeveel tijd er aan besteed wordt.
Vervolgens vertalen we dat in uren minimumloon. Het verschil tussen ons maken we over naar een gezamenlijke rekening.


dinsdag 11 december 2018 om 20:25
Vroeger waren kinderen veel meer met elkaar buiten aan het spelen. Iedereen lette een beetje op. Er was een grote sociale controle. Het hele idee dat moeders met een kopje thee, urenlang met hun kinderen aan het spelen zijn geweest in vroegere tijden is een waanidee, dat niet klopt met de feiten.simbalabimba schreef: ↑11-12-2018 20:15Ik denk dat misschien de tijd die ouders/moeders met hun kinderen doorbrengen ( spelletjes doen, voorlezen enz.) Is toegenomen. 'Vroeger' waren vnml moeders meer thuis, maar het huishouden vergde meer tijd. Er werd wel gezorgd voor de kinderen, juist daar zat meer tijd in, maar 1 op 1 was waarschijnlijk minder.
Nu vind ik een kind de geschilde aardappels in de pan met water laten gooien, ook 1 op 1 tijd, maar of dat zo berekend wordt?
Mijn oma is 95 en had zeven kinderen en die mompelt ook wel eens dat ze vindt dat er zoveel aandacht uitgaat naar de kinderen. Vroeger was dat er echt niet bij hoor. Kinderen mocht je wel zien, maar niet horen. Mijn oma was druk met andere dingen, zoals het huishouden, eten koken, kleding verstellen, administratie, werken op de boerderij, etc. etc. De grote kinderen moesten maar een beetje op de kleintjes letten.
Ik vroeg haar ook laatst: wat deed u dan als er drie kinderen tegelijkertijd huilden? Haar antwoord was zeer ontnuchterend: laten huilen, ik kon toch moeilijk alles tegelijk doen.

dinsdag 11 december 2018 om 20:34
Absoluut!
En het kaakje bij de thee 's middags, die is vergeten in dit verhaal!!

dinsdag 11 december 2018 om 20:42
Het grappige is dat dit ook exact is wat Pejeka neerzet de hele tijd en zo ongeveer iedereen daar allergisch op reageert.Ikigai schreef: ↑11-12-2018 20:25Vroeger waren kinderen veel meer met elkaar buiten aan het spelen. Iedereen lette een beetje op. Er was een grote sociale controle. Het hele idee dat moeders met een kopje thee, urenlang met hun kinderen aan het spelen zijn geweest in vroegere tijden is een waanidee, dat niet klopt met de feiten.
Mijn oma is 95 en had zeven kinderen en die mompelt ook wel eens dat ze vindt dat er zoveel aandacht uitgaat naar de kinderen. Vroeger was dat er echt niet bij hoor. Kinderen mocht je wel zien, maar niet horen. Mijn oma was druk met andere dingen, zoals het huishouden, eten koken, kleding verstellen, administratie, werken op de boerderij, etc. etc. De grote kinderen moesten maar een beetje op de kleintjes letten.
Ik vroeg haar ook laatst: wat deed u dan als er drie kinderen tegelijkertijd huilden? Haar antwoord was zeer ontnuchterend: laten huilen, ik kon toch moeilijk alles tegelijk doen.
dinsdag 11 december 2018 om 20:48
Zo deden wij het ook. Maar sinds dit topic proberen we ook de soort taken eerlijk te verdelen. Mijn man is goed met auto's, onderhoudt ze grotendeels zelf. Ik ben goed in alle regel zaken in het gezin, hou de agenda bij en plan de afspraken. Maar dat kan natuurlijk niet, hoe rol bevestigend.. Dus afgelopen weekend heb ik de uitlaat er verkeerd onder gemonteerd en hij is deze week de tandartsafspraak voor onze dochter vergeten en heeft haar zonder cadeautje naar een verjaardag gestuurd.. Zo gelijkwaardig ik ben trots op ons..

dinsdag 11 december 2018 om 20:53
Ikigai schreef: ↑11-12-2018 19:56Vanaf 1965 is de tijd die ouders (maar vooral moeders) doorbrengen met hun kinderen toegenomen.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/ful ... jomf.12305
Uit onderzoek van The Economist blijkt dat moeders in de jaren zestig gemiddeld zo’n vijftig minuten per dag bezig waren met zorgen voor hun kinderen. In 2012 was dat aantal al toegenomen tot 100-125 minuten. De tijd is dus verdubbeld.
Vaders brachten eerst 25 minuten door met hun kinderen en in 2012 was dit gestegen tot 75 minuten. Kinderen krijgen dus veeeel meer aandacht van beide ouders dan in de jaren 60.
Ik begrijp dan ook niet waar dit soort verhalen over gaan? Juist Nederland is parttime-land bij uitstek.
De vraag is dan: hoe wordt "zorgen voor kinderen" gedefinieerd? Wij ontbeten altijd samen thuis, dus dan had je al een half uur aandacht van je ouders te pakken voordat je schooldag maar begon. Daarnaast lette je vader of moeder er dan nog op of je goed gekleed was (dus trui aan bij koud weer e.d.), dat je al je schoolspullen bij je had, je kreeg nog een knuffel voor je de deur uit liep en een appel in je hand gedrukt voor onderweg.
Dan tussen de middag, kon je gewoon naar huis. Moeder (maar kan ook vader zijn) luisterde naar je verhalen van wat je de ochtend op school had meegemaakt, wat je had geleerd, bakte een omeletje voor op brood en er werd samen gegeten alvorens je de weg naar school weer ondernam voor de middaghelft. Al met al had je dan weer minstens 3 kwartier aandacht van je ouders te pakken.
Om 4 uur naar huis, even wat drinken, ouder was er weer om even naar je te luisteren, vaak dronk je samen met je ouder wat alvorens verder te gaan om buiten te spelen, iets voor jezelf te doen, of wat dan ook.
Dan samen avondeten, en na het avondeten vaak samen afwassen, ook een moment waarop je even samen praatte, verhalen vertelde van school, of wat je ging doen, enz. Als alles aan kant was, nog een uurtje met zijn allen in de huiskamer alvorens naar bed te gaan. Was je misschien niet intensief met elkaar bezig, maar als je even aandacht nodig had van een ouder, was die er wel.
Als ik dat alles bij elkaar optel, kom ik aan veel meer dan de 50 minuten die jij noemt. Dus ik weet niet hoe ze dat gemeten hebben.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!