Geld & Recht
alle pijlers
Huwelijk met gescheiden man met kids: waarop letten?
vrijdag 6 november 2009 om 19:34
De titel zegt het al: ik heb een LAT-relatie met een gescheiden man die vader is van een aantal kinderen. Het gaat heel erg goed tussen ons en heel voorzichtig beginnen we te denken aan een huwelijk of geregistreerd partnerschap. Hardstikke leuk natuurlijk, maar ik maak me een beetje zorgen over onze financieen.
Even uitleggen: zijn ex-vrouw zorgt voor hun kinderen en krijgt naast alimentatie voor de kinderen ook partneralimentatie. Wat de reden ook mag zijn; zij werkt niet en de verwachting is ook niet dat dit gaat veranderen. Verder heeft ze in het verleden iedere gelegenheid aangegrepen om hem een rekening te sturen dus eerlijk gezegd verwacht ik dat ze een nieuwe draagkrachtmeting aanvraagt als ze hoort dat wij samenwonen en/of trouwen.
Voor de volledigheid: ik werk fulltime.
Nu vind ik het niet meer dan normaal dat ik ook wat bijdraag aan de extra's die mijn lief aan zijn kinderen wil geven als ze bij ons zijn in het weekend want ze horen bij hem. Dit gebeurt overigens niet zó vaak, ze hebben regelmatig leuke/door ex-schoonfamilie bedachte dingen te doen bij hun moeder als ze eigenlijk naar hun vader zouden komen, tot verdriet van mijn vriend.
Maar hij zou nooit willen bezuinigen op de alimentatie aan zijn kinderen, hij wil zijn kinderen niet de dupe laten zijn van een ordinaire vete tussen hun ouders.
Maar goed, straks hebben we een hoger, gezamenlijk inkomen dus. Dit zou consequenties kunnen hebben voor de hoogte van de alimentaties. Voor wat betreft de kinderen moet ik even slikken, maar goed, dat is de consequentie van het hebben van een relatie met een man met kinderen. Dan heb ik daar dus ook aan bij te dragen, soit. Maar voor wat betreft de partneralimentatie, dáár wil ik dus echt niet aan bijdragen. Ik werk voor mijn geld en heb eigenlijk geen zin om een vrouw financieel te steunen die wel kan, maar (om welke reden dan ook) niet gaat werken. Overigens zijn de kinderen 12+, dus het gaat niet om kleine kinderen.
Kort en goed: wat kan ik doen om te voorkomen dat mijn inkomen in de portemonnee van de ex van mijn vriend verdwijnt?
Even uitleggen: zijn ex-vrouw zorgt voor hun kinderen en krijgt naast alimentatie voor de kinderen ook partneralimentatie. Wat de reden ook mag zijn; zij werkt niet en de verwachting is ook niet dat dit gaat veranderen. Verder heeft ze in het verleden iedere gelegenheid aangegrepen om hem een rekening te sturen dus eerlijk gezegd verwacht ik dat ze een nieuwe draagkrachtmeting aanvraagt als ze hoort dat wij samenwonen en/of trouwen.
Voor de volledigheid: ik werk fulltime.
Nu vind ik het niet meer dan normaal dat ik ook wat bijdraag aan de extra's die mijn lief aan zijn kinderen wil geven als ze bij ons zijn in het weekend want ze horen bij hem. Dit gebeurt overigens niet zó vaak, ze hebben regelmatig leuke/door ex-schoonfamilie bedachte dingen te doen bij hun moeder als ze eigenlijk naar hun vader zouden komen, tot verdriet van mijn vriend.
Maar hij zou nooit willen bezuinigen op de alimentatie aan zijn kinderen, hij wil zijn kinderen niet de dupe laten zijn van een ordinaire vete tussen hun ouders.
Maar goed, straks hebben we een hoger, gezamenlijk inkomen dus. Dit zou consequenties kunnen hebben voor de hoogte van de alimentaties. Voor wat betreft de kinderen moet ik even slikken, maar goed, dat is de consequentie van het hebben van een relatie met een man met kinderen. Dan heb ik daar dus ook aan bij te dragen, soit. Maar voor wat betreft de partneralimentatie, dáár wil ik dus echt niet aan bijdragen. Ik werk voor mijn geld en heb eigenlijk geen zin om een vrouw financieel te steunen die wel kan, maar (om welke reden dan ook) niet gaat werken. Overigens zijn de kinderen 12+, dus het gaat niet om kleine kinderen.
Kort en goed: wat kan ik doen om te voorkomen dat mijn inkomen in de portemonnee van de ex van mijn vriend verdwijnt?
vrijdag 6 november 2009 om 20:53
vrijdag 6 november 2009 om 20:56
quote:Jarek03 schreef op 06 november 2009 @ 20:50:
[...]
Bedankt! Het is nu nog een beetje vaag allemaal, maar ik hoop je tegen de tijd dat ik echt concrete vragen heb, je hier nog eens tref. Bedankt voor het meedenken in ieder geval!
Ik zal je topic in de gaten houden!
Geniet van je lief in ieder geval! Dat is het belangrijkste.
[...]
Bedankt! Het is nu nog een beetje vaag allemaal, maar ik hoop je tegen de tijd dat ik echt concrete vragen heb, je hier nog eens tref. Bedankt voor het meedenken in ieder geval!
Ik zal je topic in de gaten houden!
Geniet van je lief in ieder geval! Dat is het belangrijkste.
zaterdag 7 november 2009 om 09:16
Eén aspect is nog onderbelicht gebleven: als jullie van elkaar erven, zorg dan dat er in jullie testamenten wordt benoemd wie het beheer gaat voeren over de erfenis als de kinderen bij het overlijden van hun vader nog minderjarig zijn. Wij hebben opgenomen dat de accountant dit op zich zal nemen. Ik pieker er niet over om straks jaarlijks aan de moeder van de kinderen verantwoording af te leggen over de wijze waarop ik met de toekomstige erfenis van de kinderen ben omgegaan.
zaterdag 7 november 2009 om 09:23
Waarom zou je iets wat goed is riskeren? Je kunt toch gewoon blijven latten totdat de alimentatieleeftijd verstreken is.
Met latten houd je je relatie fris, terwijl samenwonen ook 'n hoop problemen met zich mee brengt, zeker als er sprake is van 'n konkelende ex die 'n extra graantje mee wil pikken over jouw rug.
Met latten houd je je relatie fris, terwijl samenwonen ook 'n hoop problemen met zich mee brengt, zeker als er sprake is van 'n konkelende ex die 'n extra graantje mee wil pikken over jouw rug.
zaterdag 7 november 2009 om 09:39
woensdag 11 november 2009 om 13:05
[quote]Jarek03 schreef op 06 november 2009 @ 19:34:
Even uitleggen: zijn ex-vrouw zorgt voor hun kinderen en krijgt naast alimentatie voor de kinderen ook partneralimentatie. Wat de reden ook mag zijn; zij werkt niet en de verwachting is ook niet dat dit gaat veranderen.
Waarom werkt ze niet?
Zijn jouw vriend en zijn ex-vrouw nog maar net gescheiden of al heel veel jaar?
Zijn zij gescheiden doordat er een ander in het spel was?
Kan het zo zijn dat de ex-vrouw thuis zit omdat ze overspannen is van de scheiding en werken nu gewoon niet trekt????
2 vriendinnen van mijn zitten nu een paar jaar thuis, in de ogen van hun ex-mannen en diens nieuwe partners, 'te rentenieren'.
De realiteit is dat de ene vriendin gewoon geen energie heeft om EN de kinderen op de rails te houden EN zichzelf emotioneel bijelkaar te rapen EN te werken. Dit heeft echt veel tijd nodig gehad en misschien dat het bij een ander helemaal niet meer lukt.
Vergis je niet wat een scheiding teweeg kan brengen, helemaal als er ook nog kinderen in het spel zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar goed, ik ken de situatie niet en misschien zit te thuis inderdaad wel 'te rentenieren', wie zal het zeggen.
Even uitleggen: zijn ex-vrouw zorgt voor hun kinderen en krijgt naast alimentatie voor de kinderen ook partneralimentatie. Wat de reden ook mag zijn; zij werkt niet en de verwachting is ook niet dat dit gaat veranderen.
Waarom werkt ze niet?
Zijn jouw vriend en zijn ex-vrouw nog maar net gescheiden of al heel veel jaar?
Zijn zij gescheiden doordat er een ander in het spel was?
Kan het zo zijn dat de ex-vrouw thuis zit omdat ze overspannen is van de scheiding en werken nu gewoon niet trekt????
2 vriendinnen van mijn zitten nu een paar jaar thuis, in de ogen van hun ex-mannen en diens nieuwe partners, 'te rentenieren'.
De realiteit is dat de ene vriendin gewoon geen energie heeft om EN de kinderen op de rails te houden EN zichzelf emotioneel bijelkaar te rapen EN te werken. Dit heeft echt veel tijd nodig gehad en misschien dat het bij een ander helemaal niet meer lukt.
Vergis je niet wat een scheiding teweeg kan brengen, helemaal als er ook nog kinderen in het spel zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar goed, ik ken de situatie niet en misschien zit te thuis inderdaad wel 'te rentenieren', wie zal het zeggen.
zondag 20 december 2009 om 19:36
quote:Schilderspalet schreef op 11 november 2009 @ 13:05:
[quote]Jarek03 schreef op 06 november 2009 @ 19:34:
Even uitleggen: zijn ex-vrouw zorgt voor hun kinderen en krijgt naast alimentatie voor de kinderen ook partneralimentatie. Wat de reden ook mag zijn; zij werkt niet en de verwachting is ook niet dat dit gaat veranderen.
Waarom werkt ze niet?
In eerste instantie is ze na de geboorte van de jongste (nu 12) tijdelijk gestopt met werken, met de bedoeling hier weer mee te beginnen als hij naar de basisschool zou gaan. Maar daar had ze geen zin meer toen die tijd was aangebroken. Overigens ook één van de redenen voor de scheiding.
Zijn jouw vriend en zijn ex-vrouw nog maar net gescheiden of al heel veel jaar?
Ze zijn nu twee jaar gescheiden.
Zijn zij gescheiden doordat er een ander in het spel was?
Dat was voor mijn partner het laatste zetje om haar te verlaten. Overigens ben ik niet degene voor wie hij is weggegaan, die relatie was al snel over.
Kan het zo zijn dat de ex-vrouw thuis zit omdat ze overspannen is van de scheiding en werken nu gewoon niet trekt????
2 vriendinnen van mijn zitten nu een paar jaar thuis, in de ogen van hun ex-mannen en diens nieuwe partners, 'te rentenieren'.
Nee, ik zou haast willen dat het zo was, dan zou ze vast hulp zoeken. Nu weigert ze iedere uitgestoken hand en vindt dat haar ex vooral moet bloeden. Wat ze helaas - in mijn ogen - onvoldoende ziet, is dat ze zo haar eigen leven on hold zet en dat van haar kinderen negatief beinvloedt. Ze wordt door haar ouders sterk gestimuleerd in deze gedachte, helaas is er niemand die haar een spiegel voorhoudt en weer op de rit helpt. Triest, vooral voor haarzelf overigens.
De realiteit is dat de ene vriendin gewoon geen energie heeft om EN de kinderen op de rails te houden EN zichzelf emotioneel bijelkaar te rapen EN te werken. Dit heeft echt veel tijd nodig gehad en misschien dat het bij een ander helemaal niet meer lukt.
Vergis je niet wat een scheiding teweeg kan brengen, helemaal als er ook nog kinderen in het spel zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar goed, ik ken de situatie niet en misschien zit te thuis inderdaad wel 'te rentenieren', wie zal het zeggen.Ik weet uit eigen ervaring wat een scheiding kan kosten en zou er alle begrip voor hebben dat ze tijd (en dus ook geld) nodig heeft om haar leven weer op de rit te krijgen. Naar mijn mening is haar ex-partner ook verplicht haar hierbij te helpen. Maar helaas ziet zij dat zo anders: alles is er bij haar op gericht om wraak te nemen. Ik geloof ook niet dat ze geniet van het geld, ze is vooral boos en bezig om er meer van te krijgen. Ik zou haar gunnen dat ze de nieuwe situatie leert accepteren en (met de PA) een eigen bestaan opbouwt en (weer) gelukkig wordt. Maar ja, ik ben de muts die één keer per twee weken een weekeinde mooi weer speelt bij haar kinderen... Ik zou willen dat ze gewoon eens wilde praten, gewoon als volwassenen onder elkaar!
[quote]Jarek03 schreef op 06 november 2009 @ 19:34:
Even uitleggen: zijn ex-vrouw zorgt voor hun kinderen en krijgt naast alimentatie voor de kinderen ook partneralimentatie. Wat de reden ook mag zijn; zij werkt niet en de verwachting is ook niet dat dit gaat veranderen.
Waarom werkt ze niet?
In eerste instantie is ze na de geboorte van de jongste (nu 12) tijdelijk gestopt met werken, met de bedoeling hier weer mee te beginnen als hij naar de basisschool zou gaan. Maar daar had ze geen zin meer toen die tijd was aangebroken. Overigens ook één van de redenen voor de scheiding.
Zijn jouw vriend en zijn ex-vrouw nog maar net gescheiden of al heel veel jaar?
Ze zijn nu twee jaar gescheiden.
Zijn zij gescheiden doordat er een ander in het spel was?
Dat was voor mijn partner het laatste zetje om haar te verlaten. Overigens ben ik niet degene voor wie hij is weggegaan, die relatie was al snel over.
Kan het zo zijn dat de ex-vrouw thuis zit omdat ze overspannen is van de scheiding en werken nu gewoon niet trekt????
2 vriendinnen van mijn zitten nu een paar jaar thuis, in de ogen van hun ex-mannen en diens nieuwe partners, 'te rentenieren'.
Nee, ik zou haast willen dat het zo was, dan zou ze vast hulp zoeken. Nu weigert ze iedere uitgestoken hand en vindt dat haar ex vooral moet bloeden. Wat ze helaas - in mijn ogen - onvoldoende ziet, is dat ze zo haar eigen leven on hold zet en dat van haar kinderen negatief beinvloedt. Ze wordt door haar ouders sterk gestimuleerd in deze gedachte, helaas is er niemand die haar een spiegel voorhoudt en weer op de rit helpt. Triest, vooral voor haarzelf overigens.
De realiteit is dat de ene vriendin gewoon geen energie heeft om EN de kinderen op de rails te houden EN zichzelf emotioneel bijelkaar te rapen EN te werken. Dit heeft echt veel tijd nodig gehad en misschien dat het bij een ander helemaal niet meer lukt.
Vergis je niet wat een scheiding teweeg kan brengen, helemaal als er ook nog kinderen in het spel zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar goed, ik ken de situatie niet en misschien zit te thuis inderdaad wel 'te rentenieren', wie zal het zeggen.Ik weet uit eigen ervaring wat een scheiding kan kosten en zou er alle begrip voor hebben dat ze tijd (en dus ook geld) nodig heeft om haar leven weer op de rit te krijgen. Naar mijn mening is haar ex-partner ook verplicht haar hierbij te helpen. Maar helaas ziet zij dat zo anders: alles is er bij haar op gericht om wraak te nemen. Ik geloof ook niet dat ze geniet van het geld, ze is vooral boos en bezig om er meer van te krijgen. Ik zou haar gunnen dat ze de nieuwe situatie leert accepteren en (met de PA) een eigen bestaan opbouwt en (weer) gelukkig wordt. Maar ja, ik ben de muts die één keer per twee weken een weekeinde mooi weer speelt bij haar kinderen... Ik zou willen dat ze gewoon eens wilde praten, gewoon als volwassenen onder elkaar!
maandag 21 december 2009 om 10:56
quote:Faye_C schreef op 06 november 2009 @ 20:43:
(zei een thuisblijfmoeder die zich dondersgoed realiseert dat ik ook in zo'n situatie kan komen te zitten. Ik heb echter al een afspraak dat we bij scheiding allebei 4 dagen gaan werken maar ja wat doe je als je met ruzie uit mekaar gaat?)
Waarom ga je nu niet alvast aan het werk dan? Heb je in ieder geval werkervaring, een minder groot pensioengat en het is makkelijker om twee dagen uit te breiden naar 4 dagen dan om vanuit jarenlang thuiszitten een baan en kinderopvangplek te vinden.
Wat ik nooit zo goed snap is dat zolang mensen samen zijn ze besluiten dat het beter vioor de kinderen is dat hun moeder thuis is, omdat het KDV zo zielig voor ze is, en dat wanner de partners uitelkaar gaan, ineens dat KDV prima is, en de moeder die haar carriere opofferde voor de kids ineens een "lui wijf"is, dat van de bank af moet komen. Op de "thuisblijfmoedertopics"wordt geroepen dast voor kinderen en huishouden zorgen echt wel een fulltime baan is, en dat de thuisblijfmoeder haar vent en hoop kosten aan kinderopvang en schoonmaakster bespaart. Totdat degene die de thuisblijfmoeder is de ex is van je nieuwe geliefde, dan ineens kan ze best wel aan het werk.
Ik vraag me af of een dame die al 12 jaar it het arbeidsproces is, zo snel een baan kan vinden en kinderopvang geregeld krijgt, zodat ze niet meer afhankelijk is van de bijstand. En ook waarom de nieuwe vriendin kan bepalen wat goed is voor de kinderen en dat ex ze inpalmt ( Zou best kunnen dat dat waar is, hoor, maar ik vind dat de nieuwe partner weinig tot niet te zeggen heeft over afspraken die in de eerste relatie gemaakt zijn m.b.t de opvoeding, en dat de ex daaroor haar carriere opgaf).
En als het je helpt, bedenk dat dat de PA ook in het voordeel van de kinderen is, omdat ex met een kopje thee op de bank kan zitten, en als ex meer geld heeft ze ook meer geld aan de kids kan besteden. het is toch fijn als de moeder van zijn kids niet op een houtje hoeft te bijten. En de PA zal echt niet verdubbelen, men gaat er alleen van uit dat zijn woonlasten halveren omdat hij die deelt.
(zei een thuisblijfmoeder die zich dondersgoed realiseert dat ik ook in zo'n situatie kan komen te zitten. Ik heb echter al een afspraak dat we bij scheiding allebei 4 dagen gaan werken maar ja wat doe je als je met ruzie uit mekaar gaat?)
Waarom ga je nu niet alvast aan het werk dan? Heb je in ieder geval werkervaring, een minder groot pensioengat en het is makkelijker om twee dagen uit te breiden naar 4 dagen dan om vanuit jarenlang thuiszitten een baan en kinderopvangplek te vinden.
Wat ik nooit zo goed snap is dat zolang mensen samen zijn ze besluiten dat het beter vioor de kinderen is dat hun moeder thuis is, omdat het KDV zo zielig voor ze is, en dat wanner de partners uitelkaar gaan, ineens dat KDV prima is, en de moeder die haar carriere opofferde voor de kids ineens een "lui wijf"is, dat van de bank af moet komen. Op de "thuisblijfmoedertopics"wordt geroepen dast voor kinderen en huishouden zorgen echt wel een fulltime baan is, en dat de thuisblijfmoeder haar vent en hoop kosten aan kinderopvang en schoonmaakster bespaart. Totdat degene die de thuisblijfmoeder is de ex is van je nieuwe geliefde, dan ineens kan ze best wel aan het werk.
Ik vraag me af of een dame die al 12 jaar it het arbeidsproces is, zo snel een baan kan vinden en kinderopvang geregeld krijgt, zodat ze niet meer afhankelijk is van de bijstand. En ook waarom de nieuwe vriendin kan bepalen wat goed is voor de kinderen en dat ex ze inpalmt ( Zou best kunnen dat dat waar is, hoor, maar ik vind dat de nieuwe partner weinig tot niet te zeggen heeft over afspraken die in de eerste relatie gemaakt zijn m.b.t de opvoeding, en dat de ex daaroor haar carriere opgaf).
En als het je helpt, bedenk dat dat de PA ook in het voordeel van de kinderen is, omdat ex met een kopje thee op de bank kan zitten, en als ex meer geld heeft ze ook meer geld aan de kids kan besteden. het is toch fijn als de moeder van zijn kids niet op een houtje hoeft te bijten. En de PA zal echt niet verdubbelen, men gaat er alleen van uit dat zijn woonlasten halveren omdat hij die deelt.
maandag 21 december 2009 om 11:14
quote:return_of_kreng schreef op 21 december 2009 @ 10:56:
[...]
Ik vraag me af of een dame die al 12 jaar it het arbeidsproces is, zo snel een baan kan vinden en kinderopvang geregeld krijgt, zodat ze niet meer afhankelijk is van de bijstand. En ook waarom de nieuwe vriendin kan bepalen wat goed is voor de kinderen en dat ex ze inpalmt ( Zou best kunnen dat dat waar is, hoor, maar ik vind dat de nieuwe partner weinig tot niet te zeggen heeft over afspraken die in de eerste relatie gemaakt zijn m.b.t de opvoeding, en dat de ex daaroor haar carriere opgaf).
En als het je helpt, bedenk dat dat de PA ook in het voordeel van de kinderen is, omdat ex met een kopje thee op de bank kan zitten, en als ex meer geld heeft ze ook meer geld aan de kids kan besteden. het is toch fijn als de moeder van zijn kids niet op een houtje hoeft te bijten. En de PA zal echt niet verdubbelen, men gaat er alleen van uit dat zijn woonlasten halveren omdat hij die deelt.
Ex wilde na de afgesproken zes jaar niet aan het werk, dus dat gat van 12 jaar heeft ze wel een beetje aan zichzelf te danken, vind ik. Maar dat ze geen baan heeft, moet ze vooral zelf weten hoor - als zij denkt dat dit de beste manier is om met de scheiding om te gaan, prima. Overigens hoeft ze dankzij KA en PA zeker niet op een houtje te bijten, maar helaas wil ze niets doen aan haar koopverslaving, dus daar komen de financiele problemen van. Ook al tijdens hun huwelijk overigens. Helaas heeft de zorg voor de kinderen en haar huishouden hierdoor veel minder aandacht.
Natuurlijk kan ik niets over haar leven of dat van haar kinderen zeggen. Maar ik wil wel van tevoren goed weten waar ik instap - dat was ook de insteek van dit topic.
[...]
Ik vraag me af of een dame die al 12 jaar it het arbeidsproces is, zo snel een baan kan vinden en kinderopvang geregeld krijgt, zodat ze niet meer afhankelijk is van de bijstand. En ook waarom de nieuwe vriendin kan bepalen wat goed is voor de kinderen en dat ex ze inpalmt ( Zou best kunnen dat dat waar is, hoor, maar ik vind dat de nieuwe partner weinig tot niet te zeggen heeft over afspraken die in de eerste relatie gemaakt zijn m.b.t de opvoeding, en dat de ex daaroor haar carriere opgaf).
En als het je helpt, bedenk dat dat de PA ook in het voordeel van de kinderen is, omdat ex met een kopje thee op de bank kan zitten, en als ex meer geld heeft ze ook meer geld aan de kids kan besteden. het is toch fijn als de moeder van zijn kids niet op een houtje hoeft te bijten. En de PA zal echt niet verdubbelen, men gaat er alleen van uit dat zijn woonlasten halveren omdat hij die deelt.
Ex wilde na de afgesproken zes jaar niet aan het werk, dus dat gat van 12 jaar heeft ze wel een beetje aan zichzelf te danken, vind ik. Maar dat ze geen baan heeft, moet ze vooral zelf weten hoor - als zij denkt dat dit de beste manier is om met de scheiding om te gaan, prima. Overigens hoeft ze dankzij KA en PA zeker niet op een houtje te bijten, maar helaas wil ze niets doen aan haar koopverslaving, dus daar komen de financiele problemen van. Ook al tijdens hun huwelijk overigens. Helaas heeft de zorg voor de kinderen en haar huishouden hierdoor veel minder aandacht.
Natuurlijk kan ik niets over haar leven of dat van haar kinderen zeggen. Maar ik wil wel van tevoren goed weten waar ik instap - dat was ook de insteek van dit topic.
maandag 21 december 2009 om 11:15
quote:return_of_kreng schreef op 21 december 2009 @ 10:56:
Wat ik nooit zo goed snap is dat zolang mensen samen zijn ze besluiten dat het beter vioor de kinderen is dat hun moeder thuis is, omdat het KDV zo zielig voor ze is, en dat wanner de partners uitelkaar gaan, ineens dat KDV prima is, en de moeder die haar carriere opofferde voor de kids ineens een "lui wijf"is, dat van de bank af moet komen. Op de "thuisblijfmoedertopics"wordt geroepen dast voor kinderen en huishouden zorgen echt wel een fulltime baan is, en dat de thuisblijfmoeder haar vent en hoop kosten aan kinderopvang en schoonmaakster bespaart. Totdat degene die de thuisblijfmoeder is de ex is van je nieuwe geliefde, dan ineens kan ze best wel aan het werk.Scherp!
Wat ik nooit zo goed snap is dat zolang mensen samen zijn ze besluiten dat het beter vioor de kinderen is dat hun moeder thuis is, omdat het KDV zo zielig voor ze is, en dat wanner de partners uitelkaar gaan, ineens dat KDV prima is, en de moeder die haar carriere opofferde voor de kids ineens een "lui wijf"is, dat van de bank af moet komen. Op de "thuisblijfmoedertopics"wordt geroepen dast voor kinderen en huishouden zorgen echt wel een fulltime baan is, en dat de thuisblijfmoeder haar vent en hoop kosten aan kinderopvang en schoonmaakster bespaart. Totdat degene die de thuisblijfmoeder is de ex is van je nieuwe geliefde, dan ineens kan ze best wel aan het werk.Scherp!
maandag 21 december 2009 om 11:18
quote:Jarek03 schreef op 21 december 2009 @ 11:14:
[...]
Ex wilde na de afgesproken zes jaar niet aan het werk, dus dat gat van 12 jaar heeft ze wel een beetje aan zichzelf te danken, vind ik. Maar dat ze geen baan heeft, moet ze vooral zelf weten hoor - als zij denkt dat dit de beste manier is om met de scheiding om te gaan, prima. Overigens hoeft ze dankzij KA en PA zeker niet op een houtje te bijten, maar helaas wil ze niets doen aan haar koopverslaving, dus daar komen de financiele problemen van. Ook al tijdens hun huwelijk overigens. Helaas heeft de zorg voor de kinderen en haar huishouden hierdoor veel minder aandacht.
Natuurlijk kan ik niets over haar leven of dat van haar kinderen zeggen. Maar ik wil wel van tevoren goed weten waar ik instap - dat was ook de insteek van dit topic.Doe dat dan ook niet.
[...]
Ex wilde na de afgesproken zes jaar niet aan het werk, dus dat gat van 12 jaar heeft ze wel een beetje aan zichzelf te danken, vind ik. Maar dat ze geen baan heeft, moet ze vooral zelf weten hoor - als zij denkt dat dit de beste manier is om met de scheiding om te gaan, prima. Overigens hoeft ze dankzij KA en PA zeker niet op een houtje te bijten, maar helaas wil ze niets doen aan haar koopverslaving, dus daar komen de financiele problemen van. Ook al tijdens hun huwelijk overigens. Helaas heeft de zorg voor de kinderen en haar huishouden hierdoor veel minder aandacht.
Natuurlijk kan ik niets over haar leven of dat van haar kinderen zeggen. Maar ik wil wel van tevoren goed weten waar ik instap - dat was ook de insteek van dit topic.Doe dat dan ook niet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 21 december 2009 om 11:32
quote:Poezewoes schreef op 21 december 2009 @ 11:18:
[...]
Doe dat dan ook niet.
Poezewoes, jouw opmerking vind ik niet zo leuk. Volgens mij geef ik duidelijk aan me niet te willen bemoeien met het leven van moeder, maar de kinderen krijg ik er nu eenmaal wel bij. Is het zo vreemd dat ik aan de voorkant van dit soort dingen nadenk over de consequenties van bepaalde keuzes?
Zoals je - als het goed is meermaals - hebt kunnen lezen, realiseer ik me heel goed dat ik een relatie heb met een man plus kinderen. En die kinderen verdienen het beste, qua aandacht, qua liefde en ook qua geld. Ook dat besef ik terdege. Dat ik een balans in moet vinden tussen enerzijds mijn ergernis dat iemand bewust zo weinig zelfredzaam is en dat zélfs ten koste laat gaan van haar eigen kinderen en anderzijds mijn wens om een harmonieus gezinsleven op te bouwen met mijn partner en hopelijk onze kind(eren).
[...]
Doe dat dan ook niet.
Poezewoes, jouw opmerking vind ik niet zo leuk. Volgens mij geef ik duidelijk aan me niet te willen bemoeien met het leven van moeder, maar de kinderen krijg ik er nu eenmaal wel bij. Is het zo vreemd dat ik aan de voorkant van dit soort dingen nadenk over de consequenties van bepaalde keuzes?
Zoals je - als het goed is meermaals - hebt kunnen lezen, realiseer ik me heel goed dat ik een relatie heb met een man plus kinderen. En die kinderen verdienen het beste, qua aandacht, qua liefde en ook qua geld. Ook dat besef ik terdege. Dat ik een balans in moet vinden tussen enerzijds mijn ergernis dat iemand bewust zo weinig zelfredzaam is en dat zélfs ten koste laat gaan van haar eigen kinderen en anderzijds mijn wens om een harmonieus gezinsleven op te bouwen met mijn partner en hopelijk onze kind(eren).
maandag 21 december 2009 om 11:37
Jarek je zal het vast niet naar bedoelen, maar je postings staan vol met hoe jij denkt over haar leven. Dat is bijna onvermijdelijk, maar als je het doet ga dan niet roepen dat jij daar natuurlijk niets over kan zeggen. Want dat doe je wel. En je kan daar pas iets mee als je je daar bewust van bent.
Ik hoor zo vaak van nieuwe vriendinnen van papa dat ze zich nergens mee bemoeien en geen oordeel willen vellen over de ex, om vervolgens het ene oordeel na het andere te geven. Daar kan je niks mee, alleen maar je er aan ergeren. Want ja, je krijgt de kinderen er gratis bij. Maar de ex ook. En de ex heeft ook niet om jou gevraagd dus ze krijgt jou er ook gratis bij. Met al jouw dingen en hoe je met de kinderen om gaat. Heeft ze niets over te zeggen.
De beste manier om daar mee om te gaan is het accepteren en kijken naar hoe het is, niet naar hoe je het zou willen hebben.
Ik hoor zo vaak van nieuwe vriendinnen van papa dat ze zich nergens mee bemoeien en geen oordeel willen vellen over de ex, om vervolgens het ene oordeel na het andere te geven. Daar kan je niks mee, alleen maar je er aan ergeren. Want ja, je krijgt de kinderen er gratis bij. Maar de ex ook. En de ex heeft ook niet om jou gevraagd dus ze krijgt jou er ook gratis bij. Met al jouw dingen en hoe je met de kinderen om gaat. Heeft ze niets over te zeggen.
De beste manier om daar mee om te gaan is het accepteren en kijken naar hoe het is, niet naar hoe je het zou willen hebben.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
