Geld & Recht
alle pijlers
Ik wil meer (financiële)zekerheid in relatie
zaterdag 7 december 2024 om 14:54
Situatie is als volgt; wonen inmiddels c.a. 6 jaar samen. Hij 2 kinderen (tussen 12 en 16 jr) die om het weekend komen en ik 1 uitwonend kind.
Toen wij gingen samenwonen kwam ik uit een huurhuis. En nam niks aan spaargeld mee (door omstandigheden alle spaargeld kwijt)
Vriend heeft ander huis gekocht en ik betaal een soort huur aan hem.
Ook nu gaat sparen niet hard. Mijn kind studeert nog, en die probeer ik wat te ondersteunen financieel (vader leeft niet meer) dus ook nu bouw ik weinig op voor mijzelf.
Ik heb altijd gezegd; ik kom met niks, dus als de relatie stuk loopt, ga ik ook met niks.
Maar dat begint een beetje te wringen.
Inkopen in zijn woning gaat niet, of zo'n minimaal bedrag dat het de moeite niet waard is van notariskosten e.d.
Partner is welwillend om mee te denken, maar we zien allebei de meest logische simpele oplossing niet. Trouwen op huwelijkse voorwaarden? Dekt dat de lading?
Ik hoef bij leven niks, maar wil als we straks 25 jaar verder zijn, en hij overlijdt, niet met lege handen staan.
Zijn er vergelijkbare situaties bij jullie bekend en hoe is dat dan geregeld?
Toen wij gingen samenwonen kwam ik uit een huurhuis. En nam niks aan spaargeld mee (door omstandigheden alle spaargeld kwijt)
Vriend heeft ander huis gekocht en ik betaal een soort huur aan hem.
Ook nu gaat sparen niet hard. Mijn kind studeert nog, en die probeer ik wat te ondersteunen financieel (vader leeft niet meer) dus ook nu bouw ik weinig op voor mijzelf.
Ik heb altijd gezegd; ik kom met niks, dus als de relatie stuk loopt, ga ik ook met niks.
Maar dat begint een beetje te wringen.
Inkopen in zijn woning gaat niet, of zo'n minimaal bedrag dat het de moeite niet waard is van notariskosten e.d.
Partner is welwillend om mee te denken, maar we zien allebei de meest logische simpele oplossing niet. Trouwen op huwelijkse voorwaarden? Dekt dat de lading?
Ik hoef bij leven niks, maar wil als we straks 25 jaar verder zijn, en hij overlijdt, niet met lege handen staan.
Zijn er vergelijkbare situaties bij jullie bekend en hoe is dat dan geregeld?
dinsdag 10 december 2024 om 15:38
Veel mensen willen hun laatste partner met wie ze 20+ jaar samen waren tot hun dood toch 'verzorgd' achterlaten. Zeker als je al 20+ jaar weet dat je dan misschien al bejaarde geliefde uit de woning zal moeten vertrekken en is dat geen fijne wetenschap.
dinsdag 10 december 2024 om 15:53
De huidige woningmarkt zou weleens dé reden kunnen worden om minder snel uit elkaar gaan. Je zal maar op je 40ste of zo geen huis meer hebben. De absolute horror..nausicaa schreef: ↑10-12-2024 15:21Met uitzondering van heel bijzondere omstandigheden kom je dan gewoon weer onderaan. Of nou ja, op de plek waar je op basis van je inschrijving op dat moment hoort. Als iedereen die uit elkaar gaat voor mag, komen mensen die überhaupt nog nergens wonen helemaal nooit meer aan de beurt. Of mensen gaan een tijdje samenwonen om daarna sneller een eigen woning te krijgen.
Ik ben heel blij dat ik na mijn scheiding nipt de woning heb kunnen overnemen. Of de huizenprijzen gaan stijgen of dalen maakt mij niet meer uit, ik heb een woning en blijf hier tot de kids uit huis gaan. Een nieuwe vriend mag in de toekomst eventueel komen inwonen, maar ik zal mijn zelfstandigheid (eigendom van het huis) nooit meer uit handen geven.
dinsdag 10 december 2024 om 16:00
Maar jij hebt de kosten niet meer, omdat je een ander voor je laat betalen? Jij geniet toch ook van dat vruchtgebruik van een goed onderhouden woning? Jij gaat toch ook klagen bij je partner als je tussen de emmertje en pannetjes zit dat je dat geen stijl van wonen vindt? Jij hebt toch ook het genot van ramen en deuren die soepel open glijden, lades in de keuken die werken, een CV ketel die veilig is en je niet met koolmonoxide vergiftiging dood in je bed wordt gevonden, etc?
dinsdag 10 december 2024 om 16:44
Ik zou dan zelf een woning gaan zoeken.NomenNesci0 schreef: ↑10-12-2024 16:00Maar jij hebt de kosten niet meer, omdat je een ander voor je laat betalen? Jij geniet toch ook van dat vruchtgebruik van een goed onderhouden woning? Jij gaat toch ook klagen bij je partner als je tussen de emmertje en pannetjes zit dat je dat geen stijl van wonen vindt? Jij hebt toch ook het genot van ramen en deuren die soepel open glijden, lades in de keuken die werken, een CV ketel die veilig is en je niet met koolmonoxide vergiftiging dood in je bed wordt gevonden, etc?
dinsdag 10 december 2024 om 17:00
Nou ja, huurbescherming in geval van een stel in een huurwoning is eigenlijk ook maar half. Want op het moment dat je beiden 1 woning hebt en je gaat uit elkaar (dus niet in geval van overlijden, maar in geval van relatiebreuk), dan moet je met elkaar uitvechten wie in de woning mag blijven. Maar 1 zal dan toch moeten opbokken en zelf maar uit zien te zoeken hoe die aan een nieuwe woonruimte komt.Gebruna schreef: ↑10-12-2024 12:35Dus nu huur je alleen - en betaal je via de huur mee aan de onderhoudskosten van het complex waarin je woont.
Komt er iemand bij jou inwonen die 50 % van de huur betaalt aan de huur, dan betaalt die inwoner dus óók mee aan de onderhoudskosten van het complex waarin jullie wonen.
Het verschil is dan dan hij ook op het huurcontract staat en hij dus ook huurbescherming geniet in het geval de relatie zou eindigen.
Ziet hij áf van die huurbescherming dan mag hij gratis inwonen, zonder een bijdrage in de maandelijkse huur?
dinsdag 10 december 2024 om 17:02
Ten eerste had ik het niet over al het onderhoud, maar onderhoud waar ik ook bijdraag aan slijtage. Het dak is er daar bijvoorbeeld niet 1 van, evenals buiten schilderwerk. Maar als partner lekker de kozijnen buiten wil laten verrotten, is dat aan partner. Het huis is dan namelijk van partner. En latten zou dan zeker een optie zijn als ik het niet eens ben met de keuzes die partner daarin maakt. In mijn eigen huis bepaal ik.NomenNesci0 schreef: ↑10-12-2024 16:00Maar jij hebt de kosten niet meer, omdat je een ander voor je laat betalen? Jij geniet toch ook van dat vruchtgebruik van een goed onderhouden woning? Jij gaat toch ook klagen bij je partner als je tussen de emmertje en pannetjes zit dat je dat geen stijl van wonen vindt? Jij hebt toch ook het genot van ramen en deuren die soepel open glijden, lades in de keuken die werken, een CV ketel die veilig is en je niet met koolmonoxide vergiftiging dood in je bed wordt gevonden, etc?
Maar ik zou liever willen opteren voor inkopen en alle kosten naar rato van eigendom verdelen. Partner die me niet wil laten inkopen zou het of latten zijn, of ik betaal voor onderhoud waar ik ook slijtage veroorzaak + deel rente (+andere gedeeld lasten natuurlijk). Zeker niet 50-50 op al het onderhoud.
dinsdag 10 december 2024 om 17:22
NomenNesci0 schreef: ↑10-12-2024 17:00Nou ja, huurbescherming in geval van een stel in een huurwoning is eigenlijk ook maar half. Want op het moment dat je beiden 1 woning hebt en je gaat uit elkaar (dus niet in geval van overlijden, maar in geval van relatiebreuk), dan moet je met elkaar uitvechten wie in de woning mag blijven. Maar 1 zal dan toch moeten opbokken en zelf maar uit zien te zoeken hoe die aan een nieuwe woonruimte komt.
Eens. Maar het ging mij er omdat in het begin van dit topic menigeen TO bijviel "want die had alles opgegeven, had nu helemaal geen rechten meer en 'mocht' vooral niet meebetalen aan hypotheek of onderhoud, want dat was van/voor vriend en TO bouwt dan zelf niets op".
Terwijl TO ook het betalen van haar voormalige huur had "opgegeven" (ofwel nu een forse besparing heeft) en feitelijk alleen maar de huurbescherming heeft opgegeven omdat zij bij een relatiebreuk met huidige vriend niet direct bovenaan de lijst voor een sociale huurwoning staat.
Mijn punt in die post was dat elke huurder altijd onderhoud betaalt voor zijn huurwoning; dat is een onderdeel van de huurprijs. En als je samen in een huurhuis woont en de huur deelt, dan betaal je dus ook allebei de helft van die onderhoudskosten (dus ook buitenschilderwerk, dak, buitenruimte, etc.).
Dat huurhuis is óók eigendom van iemand/instantie. In dat opzicht is het vreemd dat huurders de eigenaar van huurhuis wél willen betalen voor het onderhoud, maar als het huis waarin zij wonen eigendom is van hun partner dan is meebetalen ineens 'fout' want: zijn eigendom en ik woon er (al dan niet gratis) bij in en dus bouw ik niks op.
Maar een huurder bouwt óók niets op (in de zin van kapitaalvorming) en betaalt desondanks tóch altijd mee aan het onderhoud van de woning/complex omdat dat is verwerkt in de huurprijs van de woning.
dinsdag 10 december 2024 om 17:32
Ik betaal huur voor het onderhoud van MIJN woning. Ik betaal geen "huur" voor het onderhoud van ANDERMANS woning. Daarom is het logisch om geen "huur" te betalen aan vriend.Gebruna schreef: ↑10-12-2024 17:22Eens. Maar het ging mij er omdat in het begin van dit topic menigeen TO bijviel "want die had alles opgegeven, had nu helemaal geen rechten meer en 'mocht' vooral niet meebetalen aan hypotheek of onderhoud, want dat was van/voor vriend en TO bouwt dan zelf niets op".
Terwijl TO ook het betalen van haar voormalige huur had "opgegeven" (ofwel nu een forse besparing heeft) en feitelijk alleen maar de huurbescherming heeft opgegeven omdat zij bij een relatiebreuk met huidige vriend niet direct bovenaan de lijst voor een sociale huurwoning staat.
Mijn punt in die post was dat elke huurder altijd onderhoud betaalt voor zijn huurwoning; dat is een onderdeel van de huurprijs. En als je samen in een huurhuis woont en de huur deelt, dan betaal je dus ook allebei de helft van die onderhoudskosten (dus ook buitenschilderwerk, dak, buitenruimte, etc.).
Dat huurhuis is óók eigendom van iemand/instantie. In dat opzicht is het vreemd dat huurders de eigenaar van huurhuis wél willen betalen voor het onderhoud, maar als het huis waarin zij wonen eigendom is van hun partner dan is meebetalen ineens 'fout' want: zijn eigendom en ik woon er (al dan niet gratis) bij in en dus bouw ik niks op.
Maar een huurder bouwt óók niets op (in de zin van kapitaalvorming) en betaalt desondanks tóch altijd mee aan het onderhoud van de woning/complex omdat dat is verwerkt in de huurprijs van de woning.
dinsdag 10 december 2024 om 17:43
Mijn post ging over onderhoud.
Onderhoudskosten als onderdeel van de huurprijs die je als huurder van een reguliere huurwoning betaalt aan de wbv of investeerder die het pand verhuurt.
Het ging niet over huur (meebetalen aan de hypotheekaflossing) betalen als inwoner aan het huis van de vriend waar je bent ingetrokken.
Maar weer wél over al/niet (willen) meebetalen aan het onderhoud van de woning van die vriend (net zoals je mee moet betalen via de huur aan het onderhoud van het huurhuis dat eigendom is van de wbv).
gebruna wijzigde dit bericht op 10-12-2024 17:48
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
6.44% gewijzigd
dinsdag 10 december 2024 om 17:52
Een huurwoning is ook andermans woning, namelijk van de verhuurder. Of die verhuurder 'toevallig' degene is met wie je een relatie hebt, maakt technisch gezien niet uit.
dinsdag 10 december 2024 om 17:57
Die huurbescherming maakt voor mij dus wel alle verschil. Bij partner kun je er meteen uit worden gezet als de relatie over is.
dinsdag 10 december 2024 om 17:58
Ja oké, ik noemde het "huur" maar bedoelde het onderhoud. Komt op hetzelfde neer verder.Gebruna schreef: ↑10-12-2024 17:43Mijn post ging over onderhoud.
Onderhoudskosten als onderdeel van de huurprijs die je als huurder van een reguliere huurwoning betaalt aan de wbv of investeerder die het pand verhuurt.
Het ging niet over huur (meebetalen aan de hypotheekaflossing) betalen als inwoner aan het huis van de vriend waar je bent ingetrokken.
Maar weer wél over al/niet (willen) meebetalen aan het onderhoud van de woning van die vriend (net zoals je mee moet betalen via de huur aan het onderhoud van het huurhuis dat eigendom is van de wbv).
dinsdag 10 december 2024 om 17:59
Jawel. Want de verhuurder kan mij er niet uit schoppen zolang ik netjes betaal, mijn ex-vriend-partner-paard-sinterklaas wel. Dus in het 1e verhaal betaal je voor onderdak, in het tweede geval betaal je voor gebakken lucht.
dinsdag 10 december 2024 om 18:02
Ik lees heel veel reacties dat vrouwen zoals TO verwachten onderhouden te worden door hun partner, dat die man er juist goed aan doet niet zomaar zijn huis met haar te delen en haar terecht wel mee laat betalen, enzovoort. Maar aan de andere kant hè, die man wist wat TO’s situatie was. Hoe haar financiën waren, wat ze bij kon dragen, wat ze dan overhield. Dat ze niet meer kon gaan werken vanwege haar gezondheid en dus niet binnenkort meer inkomsten zou gaan generen. Hoe ziet hij de toekomst met haar dan precies? Ervan uitgaande dat hij ook denkt dat dit voor altijd is? En dat neem ik voor het gemak maar even aan, aangezien dat meestal het uitgangspunt is als je een relatie begint en zelfs gaat samenwonen. Hij wil samen oud worden, wellicht zelfs zo oud dat er mantelzorg bij komt kijken, ik zeg maar wat, want dat hoort ook bij een relatie tussen ouder wordende partners. En als hij overlijd voor haar, dan staat ze als senior met lege handen? Wel jarenlang gewerkt zoveel ze kon en haar gezondheid toeliet, misschien zelfs het huishouden gedaan, voor hem op andere manieren gezorgd. Maar daarna kan ze op zoek naar een sociale huurflat voor ouderen per direct? Dit geld overigens ook in een scenario waarin hij over een jaar ziek word/overlijd en zij daarna met lege handen staat. Dus ik blijf erbij dat hij op z’n minst wel wat kan laten vastleggen voor na zijn dood, zodat TO niet per direct op straat staat.
dinsdag 10 december 2024 om 18:47
Zo iemand als TO kan zelf ook actie en initiatieven nemen.
Stel dat je, (zonder mee te betalen aan hypotheek en/of onderhoud), intrekt bij een ander in diens koopwoning. Dan heb je alleen de kosten voor de 'overige gezamenlijke woonlasten' en de boodschappen.
Dus dan kan je zelf een buffer opbouwen/sparen.
Je weet dat je als inwoner géén huurbescherming hebt, dus is het zaak ingeschreven te blijven als woningzoekende.
Bij overlijden van die partner zullen de erfgenamen van die woning niet nog vóór de begrafenis al jouw spullen uit dat huis gooien. En dat huis is niet van de ene op de andere dag verkocht. Dus je kan vragen aan je partner of jullie daar afspraken over kunnen maken (een termijn afspreken bijvoorbeeld) en ev. vast leggen.
Heb je binnen die afgesproken termijn nog geen andere huurwoning, dan gebruik je je opgebouwde buffer om tijdelijk elders iets te huren (vakantiepark, pension, of je moet bij familie/kinderen terecht kunnen).
Zeker wanneer die erfgenamen zien/weten dat je zelf ook actie hebt genomen, zullen zij meer geneigd zijn met jou mee te denken.
Bij een plotselinge relatiebreuk is het nóg belangrijker om zelf spaargeld achter de hand te hebben.
Wat de toekomst dan is? Precies hetzelfde als wanneer TO was blijven wonen waar zij voorheen woonde en zij niet bij vriend was ingetrokken. Dus met haar eigen inkomen dan wel pensioen in een sociale huurwoning. TO zegt dat zij geen spaargeld had/heeft. Dan sta je inderdaad, junior of senior, verder met lege handen. Maar dat is primair de zorg en verantwoordelijkheid van TO.
Het is aan partner om, nu al of na langduriger samenwonen, iets extra's te regelen in het geval hij eerder zou overlijden (bijv. in de vorm van een legaat of zo).
Inkopen kan misschien ook maar voor een heel klein aandeel, dus dat zou bij overlijden dan ook maar een klein aandeel opleveren.
Mantelzorg kan inderdaad ooit (vroeg of hopelijk laat) aan de orde zijn: zij voor hem zorgen/verplegen of hij voor haar zorgen/verplegen. Maar zo lang de relatie voortduurt, staat dit toch los van de manier waarop je de/alle kosten van het huis en wonen hebt verdeeld?
Stel dat je, (zonder mee te betalen aan hypotheek en/of onderhoud), intrekt bij een ander in diens koopwoning. Dan heb je alleen de kosten voor de 'overige gezamenlijke woonlasten' en de boodschappen.
Dus dan kan je zelf een buffer opbouwen/sparen.
Je weet dat je als inwoner géén huurbescherming hebt, dus is het zaak ingeschreven te blijven als woningzoekende.
Bij overlijden van die partner zullen de erfgenamen van die woning niet nog vóór de begrafenis al jouw spullen uit dat huis gooien. En dat huis is niet van de ene op de andere dag verkocht. Dus je kan vragen aan je partner of jullie daar afspraken over kunnen maken (een termijn afspreken bijvoorbeeld) en ev. vast leggen.
Heb je binnen die afgesproken termijn nog geen andere huurwoning, dan gebruik je je opgebouwde buffer om tijdelijk elders iets te huren (vakantiepark, pension, of je moet bij familie/kinderen terecht kunnen).
Zeker wanneer die erfgenamen zien/weten dat je zelf ook actie hebt genomen, zullen zij meer geneigd zijn met jou mee te denken.
Bij een plotselinge relatiebreuk is het nóg belangrijker om zelf spaargeld achter de hand te hebben.
Wat de toekomst dan is? Precies hetzelfde als wanneer TO was blijven wonen waar zij voorheen woonde en zij niet bij vriend was ingetrokken. Dus met haar eigen inkomen dan wel pensioen in een sociale huurwoning. TO zegt dat zij geen spaargeld had/heeft. Dan sta je inderdaad, junior of senior, verder met lege handen. Maar dat is primair de zorg en verantwoordelijkheid van TO.
Het is aan partner om, nu al of na langduriger samenwonen, iets extra's te regelen in het geval hij eerder zou overlijden (bijv. in de vorm van een legaat of zo).
Inkopen kan misschien ook maar voor een heel klein aandeel, dus dat zou bij overlijden dan ook maar een klein aandeel opleveren.
Mantelzorg kan inderdaad ooit (vroeg of hopelijk laat) aan de orde zijn: zij voor hem zorgen/verplegen of hij voor haar zorgen/verplegen. Maar zo lang de relatie voortduurt, staat dit toch los van de manier waarop je de/alle kosten van het huis en wonen hebt verdeeld?
dinsdag 10 december 2024 om 19:07
dinsdag 10 december 2024 om 19:23
Maar bijna iedereen zegt hier toch ook dat het van de omstandigheden afhangt? Of die minder verdienende partner dat doet omdat hij/zij niet meer kán verdienen. Omdat de bedrijfstak nou eenmaal veel minder verdient, omdat iemand niet fulltime kan werken, enz enz. Of doet de minder verdienende dat omdat ze er gewoon geen zin hebben? En dat er wellicht een andere uitkomst zou moeten zijn bij uit elkaar gaan dan bij overlijden. En dat ze voor die verschillende scenario’s iets moeten bedenken. Echt niemand vindt dat als partner over een jaar overlijdt TO met een koffer binnen een week op de stoep moet staan. Alleen vinden ook veel mensen dat alleen omdat je tijdens een relatie een betere financiële positie had, de ander niet per se verplicht is om dat daarna voorgoed in stand te houden.Lidl-Annie-Aardbei schreef: ↑10-12-2024 18:02Ik lees heel veel reacties dat vrouwen zoals TO verwachten onderhouden te worden door hun partner, dat die man er juist goed aan doet niet zomaar zijn huis met haar te delen en haar terecht wel mee laat betalen, enzovoort. Maar aan de andere kant hè, die man wist wat TO’s situatie was. Hoe haar financiën waren, wat ze bij kon dragen, wat ze dan overhield. Dat ze niet meer kon gaan werken vanwege haar gezondheid en dus niet binnenkort meer inkomsten zou gaan generen. Hoe ziet hij de toekomst met haar dan precies? Ervan uitgaande dat hij ook denkt dat dit voor altijd is? En dat neem ik voor het gemak maar even aan, aangezien dat meestal het uitgangspunt is als je een relatie begint en zelfs gaat samenwonen. Hij wil samen oud worden, wellicht zelfs zo oud dat er mantelzorg bij komt kijken, ik zeg maar wat, want dat hoort ook bij een relatie tussen ouder wordende partners. En als hij overlijd voor haar, dan staat ze als senior met lege handen? Wel jarenlang gewerkt zoveel ze kon en haar gezondheid toeliet, misschien zelfs het huishouden gedaan, voor hem op andere manieren gezorgd. Maar daarna kan ze op zoek naar een sociale huurflat voor ouderen per direct? Dit geld overigens ook in een scenario waarin hij over een jaar ziek word/overlijd en zij daarna met lege handen staat. Dus ik blijf erbij dat hij op z’n minst wel wat kan laten vastleggen voor na zijn dood, zodat TO niet per direct op straat staat.
dinsdag 10 december 2024 om 19:31
Dan moeten die mensen dat vooraf goed regelen. Mensen met een koophuis samen regelen dit ook door bijvoorbeeld een een levensverzekering.
De vraag is: wat wil to?
Want financieel meer zekerheid is een breed begrip.
En wat wil de partner van to?
En kunnen ze samen tot een goede oplossing komen?
Ik had, in de situatie waar to in zit, nooit mijn huurhuis opgegeven hebben omdat ik graag voor mezelf en mijn eigen toekomst zorg in plaats van me in zo'n afhankelijke positie te plaatsen.
Want naast overlijden en uit elkaar gaan zijn er nog andere mogelijkheden waardoor to nu het dak boven haar hoofd kam verliezen.
dinsdag 10 december 2024 om 19:34
Het verschil is wel als ze nu haar eigen huurhuis nog had gehad ze had geweten waar ze aan toe was, desnoods de komende 30 jaar. Dat weet ze nu niet. En al helemaal niet als haar partner plots overlijd (of uit elkaar wil). Dan is ze dus dakloos en moet ze helemaal opnieuw beginnen.
Ik ben het er wel mee eens dat TO nooit haar woning had moeten opgeven onder deze voorwaarden met de veronderstelling dat dit wel zou veranderen en nu na 6 jaar ontevreden te zijn. Dit moet je dus vooraf bespreken en vastleggen.
Ik ben het er wel mee eens dat TO nooit haar woning had moeten opgeven onder deze voorwaarden met de veronderstelling dat dit wel zou veranderen en nu na 6 jaar ontevreden te zijn. Dit moet je dus vooraf bespreken en vastleggen.
dinsdag 10 december 2024 om 19:38
En vooral goed en officieel vast te leggen. Daar gaat het meestal mis.
(Toekomstmuziek, dat doen we tegen die tijd, komt wel goed, zo oud zijn we nu ook nog niet, enz.)
En om dat te kunnen doen zul je als partners met elkaar in gesprek moeten en het eens worden over meerdere mogelijke scenario's.
dinsdag 10 december 2024 om 19:42
Hier ben ik het dus mee eens. Ook als je bijvoorbeeld 40ers bent, is dit echt wel goed om alvast vast te leggen. Je weet nooit wat de toekomst brengt en iedereen kan ziek worden of ineens overlijden. Mijn partner en ik hebben dat dus gedaan (nu al deels zelfs terwijl we nog latten en gaan dat direct uitbreiden bij de aankoop van een huis samen) en hebben daarbij inderdaad rekening gehouden met veel en ook vervelende scenario’sdebuurvrouw schreef: ↑10-12-2024 19:38En vooral goed en officieel vast te leggen. Daar gaat het meestal mis.
(Toekomstmuziek, dat doen we tegen die tijd, komt wel goed, zo oud zijn we nu ook nog niet, enz.)
En om dat te kunnen doen zul je als partners met elkaar in gesprek moeten en het eens worden over meerdere mogelijke scenario's.
dinsdag 10 december 2024 om 19:57
dinsdag 10 december 2024 om 20:07
Helemaal met je eens.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 10 december 2024 om 20:18
Gelukkig dat er ook dit soort reacties zijn. Ik vind het wel een boeiend topic en begon mij al af te vragen of ik nou zo extreem zelfstandig, onafhankelijk, geëmancipeerd etc. ben dat ik er altijd van uitga dat je altijd zelf verantwoordelijk bent voor je inkomen, huisvesting e.d.
Kan je (tijdelijk) meeliften in een betere situatie: welkom, van genieten.
Maar altijd in het achterhoofd houden dat je op jezelf en je eigen middelen terug moet kunnen vallen.
In de situatie zoals TO zou ik dan ook denken: al 6 jaar mijn oude huur niet hoeven te betalen = minimaal 400 euro per maand sparen, dus 5.000 per jaar. En dan had ik nu al een buffer van minimaal 30.000 euro achter de hand gehad.
Heb je het niet nodig, dan komt dat geld echt wel een keer op. Maar 'beter méé verlegen dan óm verlegen'.
Er zou mij veel aangelegen zijn om altijd het gevoel te kunnen hebben dat ik keuzes kan maken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
