Geld & Recht
alle pijlers
Is lijkverzorging verplicht?
zondag 1 december 2024 om 09:50
Vraag is precies de topictitel.
Ik vind het eigenlijk best een heel vreemd idee dat, zeker anno 2024 met al die focus op grensoverschrijdend gedrag enzo, we het wel heel normaal vinden dat zodra je dood bent, er wildvreemde mensen aan je naakte lichaam gaan lopen frunnikken. Ik zat daar eens op te googelen en kan daar niets over vinden of dat iets is wat door de overheid opgelegd wordt, maar ik zie ook nergens dat het een optie is die je/je familie kan weigeren.
Weet iemand hoe dat wettelijk zit?
En als het niet verplicht is, waarom is het zo belangrijk om superfris die kist in te gaan? Zo belangrijk blijkbaar om je lijk voor 'aan te laten randen'? De helft van alle uitvaarten die ik heb bijgewoond was de kist dicht, dus het is niet het 'toonbaar' maken voor aanwezigen an sich.
Excuses voor het onsmakelijke topic op een zondagochtend..
Ik vind het eigenlijk best een heel vreemd idee dat, zeker anno 2024 met al die focus op grensoverschrijdend gedrag enzo, we het wel heel normaal vinden dat zodra je dood bent, er wildvreemde mensen aan je naakte lichaam gaan lopen frunnikken. Ik zat daar eens op te googelen en kan daar niets over vinden of dat iets is wat door de overheid opgelegd wordt, maar ik zie ook nergens dat het een optie is die je/je familie kan weigeren.
Weet iemand hoe dat wettelijk zit?
En als het niet verplicht is, waarom is het zo belangrijk om superfris die kist in te gaan? Zo belangrijk blijkbaar om je lijk voor 'aan te laten randen'? De helft van alle uitvaarten die ik heb bijgewoond was de kist dicht, dus het is niet het 'toonbaar' maken voor aanwezigen an sich.
Excuses voor het onsmakelijke topic op een zondagochtend..
vrijdag 6 december 2024 om 22:02
Toch vind ik het deze kant op wel liefdevol klinken, betrokken, verzorgend.canis-felis schreef: ↑06-12-2024 21:10Ik snap op zich de emotie, maar dan nog is het handig om te beseffen dat het in het algemeen om niet meer of minder dan een persoonlijke zienswijze gaat. En dat de zienswijze dat het niet zo boeit wat er na het overlijden met een lichaam gebeurt niet betekent dat andere wensen simpelweg gepasseerd worden. Als duidelijk wensen van een overledene bewust niet nagestreefd worden, zegt dat meer over de persoon die dat doet dan over diens zienswijze. Er zullen ook voorbeelden zijn van mensen die vanuit een eigen overtuiging of emotie iemand net gekleed en opgemaakt opbaren en begraven terwijl de overledene geen andere kleding of makeup, een dichte kist en een crematie had gewild. Of zo.
zaterdag 7 december 2024 om 07:27
Je vindt het liefdeloos, betrokken en verzorgend om vanwege je eigen zorgdrift 100% over de grenzen van je naaste heen te walsen?
Hoe het voor jou voelt is dus belangrijker dan hoe het door de ander gewenst is.
Ik vind dat best een te hanteren standpunt als het gaat over de dood, als je er vanuit gaat dat de dode toch nergens meer iets van mee krijgt en al het handelen na het overlijden gericht mag zijn op het comfort van de nabestaanden (dat vind ik als het over mijn eigen dood gaat).
Maar dat doe je dan puur voor jezelf, niet voor de ander.
zaterdag 7 december 2024 om 08:09
Ik denk hier ook wel over na, vooral omdat vriend en ik best verschillend staan tegenover oud worden en de rituelen rond een overlijden. Hij wil graag oud worden en in zijn familie is thuis opbaren en persoonlijk afscheid nemen gebruikelijk. De mijne is extreem pragmatisch en ikzelf heb niet de ambitie om oneindig af te takelen (ben ook erg voor eigen regie / euthanasie) en wat mij betreft ga ik zonder poespas de oven in. Heb liever dat mijn naasten samen van het uitgespaarde geld gaan eten en herinneringen ophalen met een goed glas wijn.
Ooit zal ik voor hem mijn eigen ongemak opzij zetten (als het zo uitkomt dat hij eerder overlijdt) en ik hoop dat hij ook mijn opvattingen zal meewegen als ik eerst sterf.
Ooit zal ik voor hem mijn eigen ongemak opzij zetten (als het zo uitkomt dat hij eerder overlijdt) en ik hoop dat hij ook mijn opvattingen zal meewegen als ik eerst sterf.
zaterdag 7 december 2024 om 08:16
Nou, 100% over de wensen heenwalsen vind ik niet respectvol nee. Iemand die aangegeven heeft niet speciaal opgemaakt, verzorgd en aangekleed te willen worden moet even goed in zijn wensen te worden gerespecteerd. Bedoelde meer dat als iemand echt nog lichaamsvuilen op of aan het lichaam heeft zitten en zegt van: gooi me maar met vuil en al mijn kist in, ik ben toch dood... en dat de nabestaande dan toch zegt: Hij deed die uitspraak dan wel, maar neem maar even een washandje over het gezicht, het is goed zo.ldp schreef: ↑07-12-2024 07:27Je vindt het liefdeloos, betrokken en verzorgend om vanwege je eigen zorgdrift 100% over de grenzen van je naaste heen te walsen?
Hoe het voor jou voelt is dus belangrijker dan hoe het door de ander gewenst is.
Ik vind dat best een te hanteren standpunt als het gaat over de dood, als je er vanuit gaat dat de dode toch nergens meer iets van mee krijgt en al het handelen na het overlijden gericht mag zijn op het comfort van de nabestaanden (dat vind ik als het over mijn eigen dood gaat).
Maar dat doe je dan puur voor jezelf, niet voor de ander.
Dat vind ik mooi en liefdevol.
En wat ik bedoelde met wat ik níet liefdevol vind is als je aangeeft: haal even een washandje over het gezicht zodat tenminste bloed en spuug van het gezicht af is. En dat zelfs dat, zo'n basisverzorging niet wordt nageleefd.
Het is geenszins mijn bedoeling om naar te oordelen. Maar misschien komen we hier gewoon niet tot eenzelfde mening.
zaterdag 7 december 2024 om 08:19
Maar dat vind ik allebei heel erg mooie manieren van afscheid nemen. Eerste kan ik mij voor mijzelf niet voorstellen, op het tweede kan ik alleen maar hopen maar verwacht ik ook niet.Ravintola schreef: ↑07-12-2024 08:09Ik denk hier ook wel over na, vooral omdat vriend en ik best verschillend staan tegenover oud worden en de rituelen rond een overlijden. Hij wil graag oud worden en in zijn familie is thuis opbaren en persoonlijk afscheid nemen gebruikelijk. De mijne is extreem pragmatisch en ikzelf heb niet de ambitie om oneindig af te takelen (ben ook erg voor eigen regie / euthanasie) en wat mij betreft ga ik zonder poespas de oven in. Heb liever dat mijn naasten samen van het uitgespaarde geld gaan eten en herinneringen ophalen met een goed glas wijn.
Ooit zal ik voor hem mijn eigen ongemak opzij zetten (als het zo uitkomt dat hij eerder overlijdt) en ik hoop dat hij ook mijn opvattingen zal meewegen als ik eerst sterf.
zaterdag 7 december 2024 om 09:22
Ook dat nog. Ik begin geloof ik wat murw te worden in deze discussie
Overigens, het ging over het bewust niet naleven van wensen, dat vind ik geen enkele kant op liefdevol.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 09:25
Maar dan ook niet oordelen over handelen vanuit een andere zienswijze.ldp schreef: ↑07-12-2024 07:27Je vindt het liefdeloos, betrokken en verzorgend om vanwege je eigen zorgdrift 100% over de grenzen van je naaste heen te walsen?
Hoe het voor jou voelt is dus belangrijker dan hoe het door de ander gewenst is.
Ik vind dat best een te hanteren standpunt als het gaat over de dood, als je er vanuit gaat dat de dode toch nergens meer iets van mee krijgt en al het handelen na het overlijden gericht mag zijn op het comfort van de nabestaanden (dat vind ik als het over mijn eigen dood gaat).
Maar dat doe je dan puur voor jezelf, niet voor de ander.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 09:28
Dat was níet wat ik bedoelde, dus waarom je dat dan van mijn post maakt is me een raadsel.Olea schreef: ↑07-12-2024 08:16Nou, 100% over de wensen heenwalsen vind ik niet respectvol nee. Iemand die aangegeven heeft niet speciaal opgemaakt, verzorgd en aangekleed te willen worden moet even goed in zijn wensen te worden gerespecteerd. Bedoelde meer dat als iemand echt nog lichaamsvuilen op of aan het lichaam heeft zitten en zegt van: gooi me maar met vuil en al mijn kist in, ik ben toch dood... en dat de nabestaande dan toch zegt: Hij deed die uitspraak dan wel, maar neem maar even een washandje over het gezicht, het is goed zo.
Dat vind ik mooi en liefdevol.
En wat ik bedoelde met wat ik níet liefdevol vind is als je aangeeft: haal even een washandje over het gezicht zodat tenminste bloed en spuug van het gezicht af is. En dat zelfs dat, zo'n basisverzorging niet wordt nageleefd.
Het is geenszins mijn bedoeling om naar te oordelen. Maar misschien komen we hier gewoon niet tot eenzelfde mening.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 09:39
Dat is ook niet wat ik jouw post opmaakte. Ik heb het alleen maar over een angst van mijzelf.canis-felis schreef: ↑07-12-2024 09:28Dat was níet wat ik bedoelde, dus waarom je dat dan van mijn post maakt is me een raadsel.
De situatie die ik beangstigend vind heb ik noch uit jouw post noch uit die van een ander gehaald.
zaterdag 7 december 2024 om 09:54
Nee inderdaad.canis-felis schreef: ↑07-12-2024 09:25Maar dan ook niet oordelen over handelen vanuit een andere zienswijze.
En je daar bewust van zijn.
zaterdag 7 december 2024 om 09:58
Je schreef anders in reactie op het voorbeeld in mijn post dat je daar toch wel liefdevolle, verzorgende etc kanten in vond zitten.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 10:50
Vind ik nog steeds, maar ik ben het wel met je eens dat de mate waarin de wens van de overledene verschilt met wat er in de praktijk gebeurt beide kanten op heel vervelend kan zijn.canis-felis schreef: ↑07-12-2024 09:58Je schreef anders in reactie op het voorbeeld in mijn post dat je daar toch wel liefdevolle, verzorgende etc kanten in vond zitten.
Maar ik deel nog steeds de mening dat het geven van nóg minder verzorging en alles nóg soberder houden dan wat de overledene had gewild ik persoonlijk pijnlijker vind dan piepklein beetje basisverzorging geven zelfs als zelf dát niet eens had gehoeven voor de overledene. Zeker niet als dat verzekeringtechnisch of qua geld in een uitvaartdeposito allemaal gewoon kan.
Het is al helemaal niet persoonlijk bedoeld. Ik heb denk ik gewoon een complexe verstandhouding met het idee en moeite met de manier waarop over dood en overledenen gesproken wordt in mijn omgeving.
zaterdag 7 december 2024 om 10:56
Het maakt verschil of het niet had gehoeven (klinkt als niet zo'n uitgesproken standpunt) of zoals in het geval van TO, dat er een expliciete wens is om het lichaam met rust te laten.Olea schreef: ↑07-12-2024 10:50Vind ik nog steeds, maar ik ben het wel met je eens dat de mate waarin de wens van de overledene verschilt met wat er in de praktijk gebeurt beide kanten op heel vervelend kan zijn.
Maar ik deel nog steeds de mening dat het geven van nóg minder verzorging en alles nóg soberder houden dan wat de overledene had gewild ik persoonlijk pijnlijker vind dan piepklein beetje basisverzorging geven zelfs als zelf dát niet eens had gehoeven voor de overledene. Zeker niet als dat verzekeringtechnisch of qua geld in een uitvaartdeposito allemaal gewoon kan.
Het is al helemaal niet persoonlijk bedoeld. Ik heb denk ik gewoon een complexe verstandhouding met het idee en moeite met de manier waarop over dood en overledenen gesproken wordt in mijn omgeving.
zaterdag 7 december 2024 om 11:04
Ik snap dat het niet persoonlijk bedoeld is. Waar ik en een paar anderen je op proberen te wijzen is dat je vanuit die complexe verhouding en de daarmee gepaarde emoties af en toe dingen schrijft die opgevat kunnen worden als nare oordelen over mensen die een andere beleving hebben dan jij. Dat je het niet persoonlijk bedoelt maakt het m.i. niet minder onaangenaam. Misschien zinnig om te weten van jezelf aangezien er schijnbaar mensen in je omgeving zijn die er ook anders over denken dan jij.
Want ik heb je dit al eerder meegegeven en toch trek je een voorbeeld dat ik noem als - in mijn beleving - fors afwijken van iemands wensen uit z'n verband. Ongewenst make-up op smeren, opdirken en met open kist opbaren voor een kijkavond vind ik niet "een piepklein beetje basisverzorging" maar willens en wetens voorbijgaan aan iemands wensen. Vanuit de gedachte dat het naar is wat mensen tegen je wil in doen of juist laten met je dode lichaam zou je dit evengoed als grensoverschrijdend kunnen opvatten. Voor de helderheid: ik denk er zelf niet echt zo over, maar ik vind het gewoon heel raar om onderscheid te maken in de kant waarin wensen niet nageleefd worden.
Want ik heb je dit al eerder meegegeven en toch trek je een voorbeeld dat ik noem als - in mijn beleving - fors afwijken van iemands wensen uit z'n verband. Ongewenst make-up op smeren, opdirken en met open kist opbaren voor een kijkavond vind ik niet "een piepklein beetje basisverzorging" maar willens en wetens voorbijgaan aan iemands wensen. Vanuit de gedachte dat het naar is wat mensen tegen je wil in doen of juist laten met je dode lichaam zou je dit evengoed als grensoverschrijdend kunnen opvatten. Voor de helderheid: ik denk er zelf niet echt zo over, maar ik vind het gewoon heel raar om onderscheid te maken in de kant waarin wensen niet nageleefd worden.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 11:07
zaterdag 7 december 2024 om 11:11
Dat eerste maakt waarschijnlijk waarom ik het zo ontzettend gevoelig vind liggen.canis-felis schreef: ↑07-12-2024 11:04Ik snap dat het niet persoonlijk bedoeld is. Waar ik en een paar anderen je op proberen te wijzen is dat je vanuit die complexe verhouding en de daarmee gepaarde emoties af en toe dingen schrijft die opgevat kunnen worden als nare oordelen over mensen die een andere beleving hebben dan jij. Dat je het niet persoonlijk bedoelt maakt het m.i. niet minder onaangenaam. Misschien zinnig om te weten van jezelf aangezien er schijnbaar mensen in je omgeving zijn die er ook anders over denken dan jij.
Want ik heb je dit al eerder meegegeven en toch trek je een voorbeeld dat ik noem als - in mijn beleving - fors afwijken van iemands wensen uit z'n verband. Ongewenst make-up op smeren, opdirken en met open kist opbaren voor een kijkavond vind ik niet "een piepklein beetje basisverzorging" maar willens en wetens voorbijgaan aan iemands wensen. Vanuit de gedachte dat het naar is wat mensen tegen je wil in doen of juist laten met je dode lichaam zou je dit evengoed als grensoverschrijdend kunnen opvatten. Voor de helderheid: ik denk er zelf niet echt zo over, maar ik vind het gewoon heel raar om onderscheid te maken in de kant waarin wensen niet nageleefd worden.
Met dat tweede ben ik het in theorie eens, misschien ligt het ook gevoelig omdat het zo mijlenver buiten mijn belevingswereld ligt dat het dus inderdaad in sommige gevallen andersom gebeurt.
zaterdag 7 december 2024 om 11:19
zaterdag 7 december 2024 om 11:21
maar hier was geen sprake van in de posting waar deze discussie over gaat, Jij stelde dat het liefdevol enz was om tegen de wens van de overledene toch iets van verzorging te doen. Dus jij bent degene die dan tegen de wens van de overledene in gaat.Olea schreef: ↑07-12-2024 10:50Vind ik nog steeds, maar ik ben het wel met je eens dat de mate waarin de wens van de overledene verschilt met wat er in de praktijk gebeurt beide kanten op heel vervelend kan zijn.
Maar ik deel nog steeds de mening dat het geven van nóg minder verzorging en alles nóg soberder houden dan wat de overledene had gewild ik persoonlijk pijnlijker vind dan piepklein beetje basisverzorging geven zelfs als zelf dát niet eens had gehoeven voor de overledene. Zeker niet als dat verzekeringtechnisch of qua geld in een uitvaartdeposito allemaal gewoon kan.
Het is al helemaal niet persoonlijk bedoeld. Ik heb denk ik gewoon een complexe verstandhouding met het idee en moeite met de manier waarop over dood en overledenen gesproken wordt in mijn omgeving.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 7 december 2024 om 11:24
(reactie op post van Olea 11:11)
Tja. Mensen denken en ervaren nu eenmaal verschillend, ook over gevoelige dingen. Nogmaals: zaak om het dan voor jezelf goed te regelen. Zijn die mensen in jouw omgeving dusdanig dichtbij dat ze "in charge" zouden zijn mocht jij overlijden? Dan lijkt het me zaak om een goed gesprek aan te gaan. In je posts lees ik ook zorgen over dat mensen die een andere beleving hebben jouw wensen niet na zouden leven. Zoals ik eerder al schreef zou dat meer over die mensen zeggen dan over hun zienswijze en dan zou ik proberen te zorgen dat ze dus geen bemoeienis hebben met het regelen van het afscheid. Ik krijg echter ook het gevoel dat je het bij dit onderwerp op een of andere manier zo bedreigend vindt dat mensen heel anders kunnen denken dat je die angst daarop projecteert. Daar heb jij dan iets in te veranderen als je van die angst af wilt. Ik heb nu al in meerdere post gelezen hoe jij naar het regelen van een afscheid kijkt, wat prima is (en ik weet dat veel mensen zo denken), maar het gaat mijn zienswijze niet veranderen.
Tja. Mensen denken en ervaren nu eenmaal verschillend, ook over gevoelige dingen. Nogmaals: zaak om het dan voor jezelf goed te regelen. Zijn die mensen in jouw omgeving dusdanig dichtbij dat ze "in charge" zouden zijn mocht jij overlijden? Dan lijkt het me zaak om een goed gesprek aan te gaan. In je posts lees ik ook zorgen over dat mensen die een andere beleving hebben jouw wensen niet na zouden leven. Zoals ik eerder al schreef zou dat meer over die mensen zeggen dan over hun zienswijze en dan zou ik proberen te zorgen dat ze dus geen bemoeienis hebben met het regelen van het afscheid. Ik krijg echter ook het gevoel dat je het bij dit onderwerp op een of andere manier zo bedreigend vindt dat mensen heel anders kunnen denken dat je die angst daarop projecteert. Daar heb jij dan iets in te veranderen als je van die angst af wilt. Ik heb nu al in meerdere post gelezen hoe jij naar het regelen van een afscheid kijkt, wat prima is (en ik weet dat veel mensen zo denken), maar het gaat mijn zienswijze niet veranderen.
canis-felis wijzigde dit bericht op 07-12-2024 11:37
2.55% gewijzigd
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 11:33
Wanneer. Ik kan het prima bespreken met mijn naasten.Olea schreef: ↑07-12-2024 11:19Maar ik denk dus dat juist het noteren van wensen (en misschien wel bij voorkeur via zo'n fonds?) dan ooit heel behulpzaam kan zijn als de situatie zich voordoet, juist omdat het zo onbespreekbaar is. Nadenken erover móet hoe dan ook, al is het misschien last minute...
Wat maakt dat het in jouw situatie onbespreekbaar is of door jou zo ervaren wordt?
Nog een aanvulling die ik vergat in mijn laatste post: ik weet natuurlijk ook dat het heel ingewikkeld kan worden als nabestaanden andere zienswijzen hebben tov een vaak toch emotionele aangelegenheid. Mijn siblings en ik hebben wat dat betreft wel wat zorgen over de nieuwe partner van onze moeder. Hij is iemand die nogal sterk vanuit zijn eigen overtuigingen kan handelen zonder zich bewust te zijn van het feit dat er ook andere zienswijzen kunnen zijn. We hebben er dan ook op aangestuurd dat onze moeder zoveel mogelijk noteert. We hebben onze zorgen daarbij niet zo expliciet gedeeld hoor, meer van dat er al veel moet in korte tijd in een emotionele situatie en dat helderheid dan prettig is. En dan nog zien we niet heel erg uit naar een situatie waarin we dit samen met hem vorm moeten geven inclusief de hele afwikkeling nadien. Daar zijn meerdere redenen voor. Maar goed, dat hij in het leven van onze moeder is, is nu eenmaal een feit (en hii bedoelt het allemaal niet verkeerd). Ik denk dat het me wel helpt dat ik zelf geen heel sterke overtuigingen heb rondom een afscheid behalve het naleven van de wensen van de overledene en als nabestaanden goed naar elkaar blijven luisteren en kijken (juist omdat zienswijzen verschillen).
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 15:44
Waarom ervaar jij het als zo onbespreekbaar? Ik kan dat soort zaken prima bespreken met mijn naasten. Het is geen taboe. Ik weet dat het voor sommige mensen wel taboe is. Mijn schoonvader was ontzettend bang om dood te gaan, dus alles rondom aftakeling en dood werd omheen gedraaid. Zijn vrouw heeft zijn dood ook niet zijn aankomen, terwijl het voor mij overduidelijk was dat hij dood zou gaan (hij bleef maar afvallen en werd steeds zwakker). Ben jij heel bang om dood te gaan?Olea schreef: ↑07-12-2024 11:19Maar ik denk dus dat juist het noteren van wensen (en misschien wel bij voorkeur via zo'n fonds?) dan ooit heel behulpzaam kan zijn als de situatie zich voordoet, juist omdat het zo onbespreekbaar is. Nadenken erover móet hoe dan ook, al is het misschien last minute...
dinsdag 10 december 2024 om 10:00
Ja, uiteraard heeft dat met angst te maken. Maar ook met vertrouwen, verbinding en uiteindelijk allemaal met angst.aikidoka schreef: ↑07-12-2024 15:44Waarom ervaar jij het als zo onbespreekbaar? Ik kan dat soort zaken prima bespreken met mijn naasten. Het is geen taboe. Ik weet dat het voor sommige mensen wel taboe is. Mijn schoonvader was ontzettend bang om dood te gaan, dus alles rondom aftakeling en dood werd omheen gedraaid. Zijn vrouw heeft zijn dood ook niet zijn aankomen, terwijl het voor mij overduidelijk was dat hij dood zou gaan (hij bleef maar afvallen en werd steeds zwakker). Ben jij heel bang om dood te gaan?
De reden waarom ik het als onbespreekbaar ervaar is doordat, met wie van mijn naasten ik dit ook probeer, siblings, ouders of partner (daarbuiten eigenlijk nooit ter sprake gebracht) dat het nooit tot een serieus gesprek komt. Het gaat van heel cynisch (zoals die kliko opmerking van mijn broer) tot de handen er helemaal vanaf trekken (mijn ouders), tot "zien we dan wel weer" (andere broer en beide zussen) tot wederom cynisch (hoop ik tenminste) van partner: Nou, zo snel en effectief mogelijk, al dat geld kun je toch beter aan een droomvakantie besteden.
Ik scheel vijf jaar met partner. Dat zegt natuurlijk helemaal niets maar toch. Zo tegen de vijftig is het misschien echt niet zo ontzettend vreemd er toch eens een keer over gepraat te hebben. Het is overigens niet dat het onderwerp zo onbespreekbaar is omdat het idee van de dood zelf zo beladen is. Dan denk ik toch eerder aan kosten/regelwerk. Misschien dat het juist daarom echt niet zo gek van mij gedacht is dat ik dat geld apart zet bij de uitvaartverzekeraar.
Het is van mij uit gezien denk ik meer dit: voor het bepalen van het bedrag dat je moet reserveren, moet je een aantal dingen aanvinken. Dat voelt voor mij als cherry picking over iets waar ik zelf niets meer van meemaak. Dus stel dat ik zeg: begraven - bloemen - luxe kist dan kom je op een hoger bedrag uit dan op crematie - geen bloemen - eenvoudige kist.
En ik zou het niet eens uit durven te spreken door te zeggen: ik heb 10.000 euro opzij gezet, dat is voor het gebruik van de uitvaart en dat mijn nabestaanden denken: Jézus, wat veel. Een afscheidsdienst, een catering en ook nog kaarten... had dat achterwege gelaten en 't had voor de helft gekund.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
