Geld & Recht
alle pijlers
Is lijkverzorging verplicht?
zondag 1 december 2024 om 09:50
Vraag is precies de topictitel.
Ik vind het eigenlijk best een heel vreemd idee dat, zeker anno 2024 met al die focus op grensoverschrijdend gedrag enzo, we het wel heel normaal vinden dat zodra je dood bent, er wildvreemde mensen aan je naakte lichaam gaan lopen frunnikken. Ik zat daar eens op te googelen en kan daar niets over vinden of dat iets is wat door de overheid opgelegd wordt, maar ik zie ook nergens dat het een optie is die je/je familie kan weigeren.
Weet iemand hoe dat wettelijk zit?
En als het niet verplicht is, waarom is het zo belangrijk om superfris die kist in te gaan? Zo belangrijk blijkbaar om je lijk voor 'aan te laten randen'? De helft van alle uitvaarten die ik heb bijgewoond was de kist dicht, dus het is niet het 'toonbaar' maken voor aanwezigen an sich.
Excuses voor het onsmakelijke topic op een zondagochtend..
Ik vind het eigenlijk best een heel vreemd idee dat, zeker anno 2024 met al die focus op grensoverschrijdend gedrag enzo, we het wel heel normaal vinden dat zodra je dood bent, er wildvreemde mensen aan je naakte lichaam gaan lopen frunnikken. Ik zat daar eens op te googelen en kan daar niets over vinden of dat iets is wat door de overheid opgelegd wordt, maar ik zie ook nergens dat het een optie is die je/je familie kan weigeren.
Weet iemand hoe dat wettelijk zit?
En als het niet verplicht is, waarom is het zo belangrijk om superfris die kist in te gaan? Zo belangrijk blijkbaar om je lijk voor 'aan te laten randen'? De helft van alle uitvaarten die ik heb bijgewoond was de kist dicht, dus het is niet het 'toonbaar' maken voor aanwezigen an sich.
Excuses voor het onsmakelijke topic op een zondagochtend..
donderdag 5 december 2024 om 10:45
Ik bedoelde niet dat je moet gaan kijken hoor.canis-felis schreef: ↑04-12-2024 10:18Los van de verzorging, waar de discussie in eerste instantie over ging, is wat je hier beweert geen gegeven. Het is persoonlijk - en waarschijnlijk ook afhankelijk van de situatie - en dat mag. Zoals ik al schreef werd ik er recent bij mijn vader juist in bevestigd dat het mij níet hielp. Ik stond er omdat ik toch ergens het gevoel had dat het van me verwacht werd, maar wilde het liefst meteen weer weg bij die kist.
Maar als je gaat kijken (of als overledene te kijk wordt gezet) kijk je liever naar een verzorgd iemand, of niet?
En als overledene zou ik zo niet te kakken willen worden gezet.
Het voelt voor mij (mijn mening) respectloos om "zo, die is dood, hup in de kist, deksel erop", afgedankt te worden. Niet eens vetzorgd.
de wereld wacht om ontdekt te worden
donderdag 5 december 2024 om 11:04
Helemaal mee eens. Ik ga er ook vanuit dat niemand de behoefte heeft om te kijken, maar ik wil echt wel énige basisverzorging hebben gehad. Het idee dat een nabestaande zou zeggen: het interesseert me niks, het is is dood, wat boeit het hoe het de oven in gaat, het graf in, desnoods wordt het lichaam door de schredder gehaald/de kliko in geflikkerd, dat bezorgt mij echt nachtmerries.thanx schreef: ↑05-12-2024 10:45Ik bedoelde niet dat je moet gaan kijken hoor.
Maar als je gaat kijken (of als overledene te kijk wordt gezet) kijk je liever naar een verzorgd iemand, of niet?
En als overledene zou ik zo niet te kakken willen worden gezet.
Het voelt voor mij (mijn mening) respectloos om "zo, die is dood, hup in de kist, deksel erop", afgedankt te worden. Niet eens vetzorgd.
donderdag 5 december 2024 om 11:10
donderdag 5 december 2024 om 11:32
Dat lijkt me evident. Misschien is het meer dat bij TO wat zaken door elkaar lijken te lopen dan mijn gevoel dat gaan kijken toch wel een beetje de mores is.thanx schreef: ↑05-12-2024 10:45Ik bedoelde niet dat je moet gaan kijken hoor.
Maar als je gaat kijken (of als overledene te kijk wordt gezet) kijk je liever naar een verzorgd iemand, of niet?
En als overledene zou ik zo niet te kakken willen worden gezet.
Het voelt voor mij (mijn mening) respectloos om "zo, die is dood, hup in de kist, deksel erop", afgedankt te worden. Niet eens vetzorgd.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 5 december 2024 om 11:35
Maar je had het eerder juist over iemand die dat over zichzelf zegt. Waarom raakt dat jou zo? Het is uiteindelijk gewoon hoe iemand naar een dood lichaam kijkt. Dat betekent nog niet dat die persoon dat als nabestaande zo zou doen.Olea schreef: ↑05-12-2024 11:04Helemaal mee eens. Ik ga er ook vanuit dat niemand de behoefte heeft om te kijken, maar ik wil echt wel énige basisverzorging hebben gehad. Het idee dat een nabestaande zou zeggen: het interesseert me niks, het is is dood, wat boeit het hoe het de oven in gaat, het graf in, desnoods wordt het lichaam door de schredder gehaald/de kliko in geflikkerd, dat bezorgt mij echt nachtmerries.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 5 december 2024 om 11:39
Ik heb het idee dat deze uitspraken soms enigszins "humoristisch" bedoeld zijn. Morbide humor, niet mijn smaak. Misschien ook wel enigszins met een kern van waarheid of volledig waar hoor. Maar mensen zeggen het altijd wel over zichzelf. En ik ben elke keer opnieuw geschokt als ik het hoor of lees. Want het is vaak zo dat iemand zegt: de uitvaart is vooral voor de nabestaanden. Of het nu een begrafenis is of een crematie, een uitgebreide koffietafel of niet, bloemen, bezoek et cetera. Ik begrijp prima dat de wensen voor nabestaanden uiteen kunnen lopen maar ik stel dat die kliko/schredder opmerking niet over jezelf gaat maar over degene die je achterlaat? Dat zeg je toch ook niet?
donderdag 5 december 2024 om 11:41
donderdag 5 december 2024 om 11:44
Het ging over de belasting op het milieu. Het was wat lomp geformuleerd - doet die forummer nu eenmaal vaker - en wellicht niet waar (heb ik me niet in verdiept). Je maakt het nogal emotioneel. Misschien niet helemaal jouw topic, dit?Olea schreef: ↑05-12-2024 11:39Ik heb het idee dat deze uitspraken soms enigszins "humoristisch" bedoeld zijn. Morbide humor, niet mijn smaak. Misschien ook wel enigszins met een kern van waarheid of volledig waar hoor. Maar mensen zeggen het altijd wel over zichzelf. En ik ben elke keer opnieuw geschokt als ik het hoor of lees. Want het is vaak zo dat iemand zegt: de uitvaart is vooral voor de nabestaanden. Of het nu een begrafenis is of een crematie, een uitgebreide koffietafel of niet, bloemen, bezoek et cetera. Ik begrijp prima dat de wensen voor nabestaanden uiteen kunnen lopen maar ik stel dat die kliko/schredder opmerking niet over jezelf gaat maar over degene die je achterlaat? Dat zeg je toch ook niet?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 5 december 2024 om 11:44
Je hoeft niet in een kist. Als je zulke uitgesproken wensen hebt zou ik me er eens in gaan verdiepen.
donderdag 5 december 2024 om 11:45
Waarom niet? Is het dan ineens not done? Als jij vindt dat je nabestaanden jou in de schredder mogen doen, dan heb je dus geen moeite met die manier van uitvaart, mocht die bestaan... Dan vind je dat een hele waardige, respectabele manier en zou je dat dus ook kunnen kiezen voor een nabestaande. Ik vind het dan bijna voelen alsof je echt een hekel had aan die persoon en nou eenmaal van de dode materie af moet... Zo komt het op mij over.canis-felis schreef: ↑05-12-2024 11:35Maar je had het eerder juist over iemand die dat over zichzelf zegt. Waarom raakt dat jou zo? Het is uiteindelijk gewoon hoe iemand naar een dood lichaam kijkt. Dat betekent nog niet dat die persoon dat als nabestaande zo zou doen.
donderdag 5 december 2024 om 11:48
Of juist wel. Het is wel goed om er over na te denken toch. Maar vooral ook om alles, alles uit het leven te halen en te genieten zolang je er nog zelf over kunt beslissen.canis-felis schreef: ↑05-12-2024 11:44Het ging over de belasting op het milieu. Het was wat lomp geformuleerd - doet die forummer nu eenmaal vaker - en wellicht niet waar (heb ik me niet in verdiept). Je maakt het nogal emotioneel. Misschien niet helemaal jouw topic, dit?
Na je dood kun je dat niet meer.
donderdag 5 december 2024 om 11:54
Ik maak onderscheid tussen wat ik vind en wat ik denk dat mijn nabestaanden zullen vinden. Ik denk namelijk niet dat ik merk wat er met mijn lichaam gebeurt en zie niet veel verschil tussen verbranden, oplossen of "door de shredder". Begraven ervaar ik anders, maar dat is persoonlijk. En kijken naar een dood lichaam hoeft van mij ook niet.Olea schreef: ↑05-12-2024 11:45Waarom niet? Is het dan ineens not done? Als jij vindt dat je nabestaanden jou in de schredder mogen doen, dan heb je dus geen moeite met die manier van uitvaart, mocht die bestaan... Dan vind je dat een hele waardige, respectabele manier en zou je dat dus ook kunnen kiezen voor een nabestaande. Ik vind het dan bijna voelen alsof je echt een hekel had aan die persoon en nou eenmaal van de dode materie af moet... Zo komt het op mij over.
Maar nabestaanden willen misschien wat anders / hebben wat anders nodig. Ik laat het dus grotendeels aan hen. Dus ja, ik beschouw het afscheid als "voor de nabestaanden".
Wat is er ingewikkeld en/of fout voor jou aan wat ik schrijf? Ik vind het dan weer onaangenaam om te lezen wat je bijv mij toeschrijft op basis van hoe ik naar een dood lichaam kijk. Ik beschik gewoon over empathie, hoor.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 5 december 2024 om 11:56
Dat is aan jou. Ik vind gewoon dat je nogal emotioneel reageert. Verder prima, al mag je wat mij betreft oordelen over mijn empathisch vermogen voor je houden.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 5 december 2024 om 12:12
Laat ik het anders formuleren: ik zou echt heel erg veel moeite hebben met het idee dat mijn nabestaanden over mij (of mijn dode lichaam) zouden zeggen: ja, ze kan zoveel hebben gewild tijdens haar leven, maar het lichaam is dood. Zij merkt het niet meer (oké daar ben ik het mee eens). Het gaat toch om wat WIJ nodig hebben? Nou dat is in elk geval niet een dure uitvaart. Zo snel en goedkoop mogelijk er vanaf zijn, dat is wat we nodig hebben. Dus als die schredder zou bestaan kan mevrouw nog zo haar wensen hebben opgeschreven van: bij voorkeur een begrafenis, een uitgebreide koffietafel, kleurrijke bloemen en lievelingsjurk maar het gaat om de wens van de nabestaanden.canis-felis schreef: ↑05-12-2024 11:54Ik maak onderscheid tussen wat ik vind en wat ik denk dat mijn nabestaanden zullen vinden. Ik denk namelijk niet dat ik merk wat er met mijn lichaam gebeurt en zie niet veel verschil tussen verbranden, oplossen of "door de shredder". Begraven ervaar ik anders, maar dat is persoonlijk. En kijken naar een dood lichaam hoeft van mij ook niet.
Maar nabestaanden willen misschien wat anders / hebben wat anders nodig. Ik laat het dus grotendeels aan hen. Dus ja, ik beschouw het afscheid als "voor de nabestaanden".
Wat is er ingewikkeld en/of fout voor jou aan wat ik schrijf? Ik vind het dan weer onaangenaam om te lezen wat je bijv mij toeschrijft op basis van hoe ik naar een dood lichaam kijk. Ik beschik gewoon over empathie, hoor.
Ik kan er niks aan doen, maar ik zou dat idee dus verschrikkelijk naar vinden...
Want wie zegt dat het niet de andere kant op kan werken?
donderdag 5 december 2024 om 12:15
Misschien klopt dat ook wel. Het is niet bedoeld om persoonlijk naar jou toe een oordeel vellen.canis-felis schreef: ↑05-12-2024 11:56Dat is aan jou. Ik vind gewoon dat je nogal emotioneel reageert. Verder prima, al mag je wat mij betreft oordelen over mijn empathisch vermogen voor je houden.
donderdag 5 december 2024 om 12:25
Nou ja, als je zelf geen geld hebt gereserveerd voor je uitvaart mogen nabestaanden natuurlijk kiezen voor zo goedkoop mogelijk op basis van hun beelden daarbij. Ik zou er wel moeite mee hebben om andermans uitvaart uit eigen zak te betalen, terwijl ik zelf al sinds mijn 25ste een verzekering heb. Andere discussie, maar aangezien je het hier zo aanhaalt... Je mag er verder toch vanuit gaan dat nabestaanden je wensen opvolgen? Anders moet je het zo vastleggen dat die verantwoordelijkheid bij de juiste mensen komt te liggen, lijkt me. Dus nee, ik kan je punt niet goed volgen. Zoals iemand al schreef in reactie op een ander: als je uitgesproken wensen - al dan niet ingegeven door emotie - hebt, bespreek je die en leg je die zo goed mogelijk vast. Aanvulling: én zorg je dat het (financieel) geregeld is.Olea schreef: ↑05-12-2024 12:12Laat ik het anders formuleren: ik zou echt heel erg veel moeite hebben met het idee dat mijn nabestaanden over mij (of mijn dode lichaam) zouden zeggen: ja, ze kan zoveel hebben gewild tijdens haar leven, maar het lichaam is dood. Zij merkt het niet meer (oké daar ben ik het mee eens). Het gaat toch om wat WIJ nodig hebben? Nou dat is in elk geval niet een dure uitvaart. Zo snel en goedkoop mogelijk er vanaf zijn, dat is wat we nodig hebben. Dus als die schredder zou bestaan kan mevrouw nog zo haar wensen hebben opgeschreven van: bij voorkeur een begrafenis, een uitgebreide koffietafel, kleurrijke bloemen en lievelingsjurk maar het gaat om de wens van de nabestaanden.
Ik kan er niks aan doen, maar ik zou dat idee dus verschrikkelijk naar vinden...
Want wie zegt dat het niet de andere kant op kan werken?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 5 december 2024 om 14:03
Sarcasme is niet iedereen gegeven.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
donderdag 5 december 2024 om 14:27
Olea schreef: ↑05-12-2024 12:12Dus als die schredder zou bestaan kan mevrouw nog zo haar wensen hebben opgeschreven van: bij voorkeur een begrafenis, een uitgebreide koffietafel, kleurrijke bloemen en lievelingsjurk maar het gaat om de wens van de nabestaanden.
Ik kan er niks aan doen, maar ik zou dat idee dus verschrikkelijk naar vinden...
Want wie zegt dat het niet de andere kant op kan werken?
Ik snap je wel. Je verwacht een minimum aan waardigheid bij een uitvaart. Lichaam gewassen, schone kleren of schone lijkwade. Zelfs een onbekende zwerver in het park die door de gemeente begraven wordt, krijgt nog een basic kist, een stukje muziek en een gedicht of zoiets (dat verschilt per gemeente maar er wordt altijd wel íets gedaan, je wordt niet met een shovel in een kuil gegooid of zo).
Dat er een minimum aan waardigheid wordt vastgehouden, is een teken van beschaving. In een beschaafd land wordt niemand in de shredder gegooid of met een shovel in een kuil geschoven. Je wordt ook niet bovenop de afvalverbranding gegooid of zoiets dergelijks. En dat we dat ook met de eenzame zwerver niet doen, geeft het vertrouwen dat je zelf ook met een minimum aan waardigheid en respect behandeld wordt als het jouw tijd is.
Opmerkingen over die shredder zou ik dan maar een beetje net zo zien als opmerkingen van het type "nou als ik in een rolstoel terecht kom mogen ze me meteen een spuitje geven". Dat is onwetendheid, in werkelijkheid willen mensen dat niet als ze eenmaal echt in die situatie terechtkomen en het gebeurt ook niet.
donderdag 5 december 2024 om 19:31
Ik zou niet zeggen dat ik door de shredder mag, maar ik zou wel zeggen dat ik leeggehaald mag worden (orgaandonatie). Ik denk dat als ik dood ben, mijn lijf voor mij geen waarde meer heeft. De waarde die ik dan nog heb zit in de herinneringen die er aan me zijn. En omdat ik niet denk dat ik na mijn overlijden last heb van of ik begraven, gecremeeerd, geresomeerd of in paddestoelen omgezet wordt, is het voor mij veel belangrijker dat mijn nabestaanden zich prettig voelen met de keuze.
Verder ga ik ervanuit dat mijn nabestaanden mijn wensen zullen honoreren als dat voor hen ook goed en mogelijk is. En voor mij zijn uiterlijkheden niet erg belangrijk, dus lelijke kleding in de kist of lijkwade, uiteindelijk is het allemaal sterrenstof en is uit elkaar vallen niet anders in mooie kleding dan in lelijke kleding, voor mij. Mijn verwachting is dat het niet gebeurt, die lelijke kleding, maar indien toch, dan is dat ook prima.
Verder ga ik ervanuit dat mijn nabestaanden mijn wensen zullen honoreren als dat voor hen ook goed en mogelijk is. En voor mij zijn uiterlijkheden niet erg belangrijk, dus lelijke kleding in de kist of lijkwade, uiteindelijk is het allemaal sterrenstof en is uit elkaar vallen niet anders in mooie kleding dan in lelijke kleding, voor mij. Mijn verwachting is dat het niet gebeurt, die lelijke kleding, maar indien toch, dan is dat ook prima.
vrijdag 6 december 2024 om 13:28
Hoe dan ook... ik moet dingen ergens vast laten leggen. Ik heb gevonden dat er iets als uitvaartdeposito/fondsen bestaan. Ik kan daar dan alvast 7.500 of 10.000 opzetten en mijn "wensen" er in aangeven. Dat ik een dienst zou willen voor wie afscheid komt nemen met een iets luxere koffietafel dan alleen een plakje cake.canis-felis schreef: ↑05-12-2024 12:25Nou ja, als je zelf geen geld hebt gereserveerd voor je uitvaart mogen nabestaanden natuurlijk kiezen voor zo goedkoop mogelijk op basis van hun beelden daarbij. Ik zou er wel moeite mee hebben om andermans uitvaart uit eigen zak te betalen, terwijl ik zelf al sinds mijn 25ste een verzekering heb. Andere discussie, maar aangezien je het hier zo aanhaalt... Je mag er verder toch vanuit gaan dat nabestaanden je wensen opvolgen? Anders moet je het zo vastleggen dat die verantwoordelijkheid bij de juiste mensen komt te liggen, lijkt me. Dus nee, ik kan je punt niet goed volgen. Zoals iemand al schreef in reactie op een ander: als je uitgesproken wensen - al dan niet ingegeven door emotie - hebt, bespreek je die en leg je die zo goed mogelijk vast. Aanvulling: én zorg je dat het (financieel) geregeld is.
Dat maakt het voor de nabestaanden misschien makkelijker dan wanneer ze het geld van "mijn rekening" moeten afhalen of moeten voorschieten tot hun erfenis komt, en dan misschien kiezen voor het zo goedkoop mogelijk houden.
Het gekke is, die koffietafel, datgene wat nog het minst met mijn lichaam te maken heeft, die zit mij het meest dwars geloof ik. Degene die de moeite neemt om te komen mag niet met honger naar huis gaan. En hoop dat er een toast uitgebracht wordt nog... Maar ja, kost wel geld.
Zou het de situatie jou makkelijker maken als je partner of ouder dat geld (bijv 10.000 euro?) echt in een potje bij een uitvaartfonds heeft gestopt dan wanneer hij of zij gewoon zegt: haal maar van onze gezamenlijke rekening en/of betaal maar van de erfenis?
vrijdag 6 december 2024 om 13:46
Eigenlijk gingen hier twee dingen door elkaar. Ik heb het nagezocht, er zijn idd alternatieven voor een traditionele kist. Maar eigenlijk reageerde ik op iemand over de verwerking van het lichaam. En dat mag in Nederland maar op drie manieren, begraven, cremeren of afstaan aan de wetenschap.
Wel een dank je dat ook jij me weer meer aan het denken zet.
vrijdag 6 december 2024 om 15:29
Ik denk dat er vrij veel mogelijk is qua vastleggen en geld opzij zetten. Ik heb een verzekering waar een aantal basisdingen in "begroot" zitten en daarnaast een apart bedrag dat je kunt schatten door je wensen in te vullen. Ik vind het prettig dat de verzekeraar ook de uitvaartverzorger is. Dan heb je meteen een contactpersoon als nabestaande. Maar er zullen ook mensen zijn die het juist liever in eigen hand houden. Als het maar duidelijk is. Ik heb ook een uitgebreidere catering gekozen en aangegeven, dus daar staat geld voor apart. Hangt ook een beetje van het tijdstip af, maar ik vind net als jij een verzorgde catering wel belangrijk. Ik denk dat het ook een beetje met sfeer te maken heeft voor mij. Afscheid hoort bij het leven, zij het hopelijk na een mooi en voltooid leven. Maar vaak laat je in de dienst ook juist de mooie dingen van iemand zien, dat positieve aspect mag ook wel terugkomen in de aankleding van het geheel. Dat ervaar ik persoonlijk als troostend en wil ik ook "faciliteren". Ik heb van de week ook de optie van zo'n band voor losse bloemen om de kist toegevoegd. Dat vind ik mooi en ontroerend. Mochten nabestaanden daar niet voor kiezen tzt dan zij het zo, zal dan wel een reden voor zijn. Ik kan me daar niet heel druk om maken. Ik heb dingen ook genoteerd juist met mijn zussen en mijn partner in het achterhoofd, dus ik maak me er niet zo'n zorgen om. Misschien wil ik over twintig of dertig jaar iets totaal anders, de tijd staat niet stil. Ik denk er gewoon periodiek over na, bijvoorbeeld n.a.v. een topic als dit of als ik bij een afscheid geweest ben. Maar dat is hoe ik erin sta. Het is gewoon heel persoonlijk.Olea schreef: ↑06-12-2024 13:28Hoe dan ook... ik moet dingen ergens vast laten leggen. Ik heb gevonden dat er iets als uitvaartdeposito/fondsen bestaan. Ik kan daar dan alvast 7.500 of 10.000 opzetten en mijn "wensen" er in aangeven. Dat ik een dienst zou willen voor wie afscheid komt nemen met een iets luxere koffietafel dan alleen een plakje cake.
Dat maakt het voor de nabestaanden misschien makkelijker dan wanneer ze het geld van "mijn rekening" moeten afhalen of moeten voorschieten tot hun erfenis komt, en dan misschien kiezen voor het zo goedkoop mogelijk houden.
Het gekke is, die koffietafel, datgene wat nog het minst met mijn lichaam te maken heeft, die zit mij het meest dwars geloof ik. Degene die de moeite neemt om te komen mag niet met honger naar huis gaan. En hoop dat er een toast uitgebracht wordt nog... Maar ja, kost wel geld.
Zou het de situatie jou makkelijker maken als je partner of ouder dat geld (bijv 10.000 euro?) echt in een potje bij een uitvaartfonds heeft gestopt dan wanneer hij of zij gewoon zegt: haal maar van onze gezamenlijke rekening en/of betaal maar van de erfenis?
In je laatste vraag lijk je ervan uit te gaan dat er geld is. Bij mijn vader was dat jarenlang niet zo, mogelijk zelfs schulden. Dan had ik als zijn kind zijn afscheid volledig moeten financieren. Dat voelde wel wat scheef. Dus ik was wel opgelucht dat hij op een gegeven moment toch een verzekering afsloot tegen een voor hem betaalbare premie. Dat niet alles op mijn bord zou komen, terwijl ik voor mezelf al jaren en jaren een verzekering heb. Het is gelukkig voor mijn vader uiteindelijk goed gekomen financieel, hij heeft zijn sobere leven zonder problemen kunnen leiden voor zolang het hem nog gegeven was. We hebben de aanvullende kosten van de uitvaart - met name catering en in die gemeente forse kosten voor begraven en rechten - kunnen betalen uit de erfenis.
Het lastigste was dat er geen boekje oid was waarin wensen stonden - we hadden niet alles besproken, dus er waren wat dingen die we niet wisten. Ik was in de klaarblijkelijk naïeve veronderstelling dat dat bij/via de verzekeraar bekend was. Ik heb toen dus meteen alles vastgelegd voor mezelf.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 6 december 2024 om 15:36
Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Wij hebben mijn ouder zoals die was meegegeven aan de uitvaartondernemer - geen verzorging laten doen, geen opbaring of bezoek. De uitvaart was na een volle week, gewoon omdat die datum ons goed uitkwam en er plek was in het crematorium.
vrijdag 6 december 2024 om 17:15
En dat mag gewoon. Ook als er hier mensen heel emotioneel van worden. Het gaat namelijk om de betrokkenen zelf, dat lijkt in dit topic wel eens vergeten te worden.Ravintola schreef: ↑06-12-2024 15:36Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Wij hebben mijn ouder zoals die was meegegeven aan de uitvaartondernemer - geen verzorging laten doen, geen opbaring of bezoek. De uitvaart was na een volle week, gewoon omdat die datum ons goed uitkwam en er plek was in het crematorium.
vrijdag 6 december 2024 om 21:10
Ik snap op zich de emotie, maar dan nog is het handig om te beseffen dat het in het algemeen om niet meer of minder dan een persoonlijke zienswijze gaat. En dat de zienswijze dat het niet zo boeit wat er na het overlijden met een lichaam gebeurt niet betekent dat andere wensen simpelweg gepasseerd worden. Als duidelijk wensen van een overledene bewust niet nagestreefd worden, zegt dat meer over de persoon die dat doet dan over diens zienswijze. Er zullen ook voorbeelden zijn van mensen die vanuit een eigen overtuiging of emotie iemand net gekleed en opgemaakt opbaren en begraven terwijl de overledene geen andere kleding of makeup, een dichte kist en een crematie had gewild. Of zo.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
