Geld & Recht
alle pijlers
Kinderopvang na scheiding
donderdag 22 april 2010 om 19:56
Tijdens onze samenwoonperiode hadden mijn ex-partner en ik een contract met de nso. Hierin zaten ook 6 vakantieweken. Na de scheiding is dit contract op haar naam gezet. Zij claimt nu alle 6 vakantieweken. De 6 andere weken (in die 6 weken zijn de kinderen bij mij) moet ik zelf maar wat regelen vindt zij... Ze wil ook niet 6 weken erbij nemen en dat ik dan de extra kosten (na aftrek van kinderopvangtoeslag die zij krijgt) betaal...
Ik kan een vakantiecontract afsluiten bij de nso, dit brengt echter enorme kosten met zich mee, 2500 euro per jaar. Mijn vragen zijn:
- heeft iemand dit weleens aan de hand gehad, hoe ben je daarmee omgegaan?
- heb ik recht op kinderopvangtoeslag (kinderen staan niet bij mij ingeschreven, dus volgens mij niet)
- kan ik de kosten (2500 euro) opvoeren als kosten voor de kinderen en a) dwingen haar die (gedeeltelijk) te laten betalen of b) mijn draagkracht verminderen met deze kosten en een verzoek indienen om minder kinderalimentatie te betalen?
Ik kan een vakantiecontract afsluiten bij de nso, dit brengt echter enorme kosten met zich mee, 2500 euro per jaar. Mijn vragen zijn:
- heeft iemand dit weleens aan de hand gehad, hoe ben je daarmee omgegaan?
- heb ik recht op kinderopvangtoeslag (kinderen staan niet bij mij ingeschreven, dus volgens mij niet)
- kan ik de kosten (2500 euro) opvoeren als kosten voor de kinderen en a) dwingen haar die (gedeeltelijk) te laten betalen of b) mijn draagkracht verminderen met deze kosten en een verzoek indienen om minder kinderalimentatie te betalen?
vrijdag 23 april 2010 om 19:47
Ik bedoelde met uitgaven voor water, elektriciteit enz. dat deze ook worden meeberekend bij het vaststellen van de alimentatie, omdat de moeder daarvoor nu eenmaal hogere kosten moet maken als de kinderen aan haar zijn toegewezen.
Ik begrijp dat het onredelijk van de moeder is om hierin niet te willen meewerken met TO en hem niet wil laten delen in de goedkope opvang. Maar zij wil blijkbaar niet meer met hem om de tafel gaan zitten en dus gaan we van het redelijke naar het juridische. En juridisch gezien heeft TO denk ik niet veel te eisen. De opvang is inderdaad meegenomen in de alimentatie, maar (zoals ik het begrijp) is hierin alleen rekening gehouden met de opvang die de moeder heeft opgegeven. TO heeft niet aangegeven opvang nodig te hebben en deze is dus niet meegerekend in de alimentatie. Blijkbaar is het contract met de nso na de scheiding alleen op naam van moeder gezet en dat was het moment waarop TO had moeten eisen dat het op naam van beiden zou blijven staan, of dat er een andere regeling zou worden getroffen.
Je zou bv. kunnen denken aan een verhoging van de alimentatie met het bedrag dat TO (maandelijks omgerekend) aan de nso kwijt is, waarbij zijn ex dit onder haar contract aan de nso betaalt. Zij zou in dat geval de garantie hebben dat hij dit betaalt, omdat ze betaling van de kinderalimentatie zo nodig kan afdwingen als deze is vastgelegd in een rechterlijke beschikking.
Dit kan natuurlijk wel worden rechtgezet, maar als de ex van TO niet wil onderhandelen zal dat via de rechter moeten. De vraag is of dit TO zo veel oplevert. Dat is een afweging die hij moet maken, niet alleen financieel maar ook wat de gevolgen voor de verstandhouding met zijn ex betreft.
Het onderliggende probleem is volgens mij dat de opvang in Nederland niet goed geregeld is (minimumafname, hoge kosten) en dat de regelingen voor alleenstaande ouders niet flexibel genoeg zijn (kind moet ingeschreven zijn op adres van de ouder die een toeslag/korting aanvraagt). De regelingen zijn helemaal niet afgestemd op de realiteit.
Ik begrijp dat het onredelijk van de moeder is om hierin niet te willen meewerken met TO en hem niet wil laten delen in de goedkope opvang. Maar zij wil blijkbaar niet meer met hem om de tafel gaan zitten en dus gaan we van het redelijke naar het juridische. En juridisch gezien heeft TO denk ik niet veel te eisen. De opvang is inderdaad meegenomen in de alimentatie, maar (zoals ik het begrijp) is hierin alleen rekening gehouden met de opvang die de moeder heeft opgegeven. TO heeft niet aangegeven opvang nodig te hebben en deze is dus niet meegerekend in de alimentatie. Blijkbaar is het contract met de nso na de scheiding alleen op naam van moeder gezet en dat was het moment waarop TO had moeten eisen dat het op naam van beiden zou blijven staan, of dat er een andere regeling zou worden getroffen.
Je zou bv. kunnen denken aan een verhoging van de alimentatie met het bedrag dat TO (maandelijks omgerekend) aan de nso kwijt is, waarbij zijn ex dit onder haar contract aan de nso betaalt. Zij zou in dat geval de garantie hebben dat hij dit betaalt, omdat ze betaling van de kinderalimentatie zo nodig kan afdwingen als deze is vastgelegd in een rechterlijke beschikking.
Dit kan natuurlijk wel worden rechtgezet, maar als de ex van TO niet wil onderhandelen zal dat via de rechter moeten. De vraag is of dit TO zo veel oplevert. Dat is een afweging die hij moet maken, niet alleen financieel maar ook wat de gevolgen voor de verstandhouding met zijn ex betreft.
Het onderliggende probleem is volgens mij dat de opvang in Nederland niet goed geregeld is (minimumafname, hoge kosten) en dat de regelingen voor alleenstaande ouders niet flexibel genoeg zijn (kind moet ingeschreven zijn op adres van de ouder die een toeslag/korting aanvraagt). De regelingen zijn helemaal niet afgestemd op de realiteit.
Ga in therapie!
vrijdag 23 april 2010 om 20:25
zaterdag 24 april 2010 om 00:38
quote:Poezewoes schreef op 23 april 2010 @ 20:25:
Tsja ik ben het niet met je eens Dubiootje. Het gaat niet om de behoefte van moeder of de behoefte van vader, het gaat om de behoefte van de kinderen. Die behoeven opvang.
Dat ben ik toch echt niet met je eens hoor Poez. Een kind heeft behoefte aan zorg, niet aan opvang. Op de dagen dat de kinderen zijn toegewezen aan de moeder moet de moeder zorgen voor kwalitatief goede zorg, op de dagen dat de kinderen zijn toegewezen aan vader moet de vader zorgen voor kwalitatief goede zorg.
Of je die zorg zèlf biedt of inkoopt is aan jou. Daar heeft je expartner geen zeggenschap in, en ook geen verantwoordelijkheid.
De moeder kan in deze situatie bijvoorbeeld ook niet eisen van de vader dat hij de dagen waarop de kinderen aan hem zijn toegewezen daadwerkelijk doorbrengt met de kinderen.
Tsja ik ben het niet met je eens Dubiootje. Het gaat niet om de behoefte van moeder of de behoefte van vader, het gaat om de behoefte van de kinderen. Die behoeven opvang.
Dat ben ik toch echt niet met je eens hoor Poez. Een kind heeft behoefte aan zorg, niet aan opvang. Op de dagen dat de kinderen zijn toegewezen aan de moeder moet de moeder zorgen voor kwalitatief goede zorg, op de dagen dat de kinderen zijn toegewezen aan vader moet de vader zorgen voor kwalitatief goede zorg.
Of je die zorg zèlf biedt of inkoopt is aan jou. Daar heeft je expartner geen zeggenschap in, en ook geen verantwoordelijkheid.
De moeder kan in deze situatie bijvoorbeeld ook niet eisen van de vader dat hij de dagen waarop de kinderen aan hem zijn toegewezen daadwerkelijk doorbrengt met de kinderen.
