Geld & Recht
alle pijlers
niet nakomen convenant?
zondag 11 januari 2009 om 14:41
Vriendin G is 20 jaar getrouwd met R en gaat nu scheiden. G is kostwinner, R heeft na de HAVO heel eventjes gewerkt in een fabriek en zat vervolgens 20 jaar op de bank thuis. Nu ze gaan scheiden moet G alimenatie betalen (niet veel) en mag zij in het
huis blijven. In het convenant is opgenomen dat R het huis gaat verlaten en een baan gaat zoeken.
Het convenant is nu naar de rechter en de verwachting is dat de scheiding elk moment uitgesproken kan worden.
R heeft echter geen haast. Hij kijkt eens op internet naar een baantje, maar vindt het merendeel niet leuk. Sec gesteld: de alimenatie is nooit voldoende voor levensonderhoud, hij moet echt een baan of een uitkering krijgen.
Echter, hij moet ook het huis uit.
Dilemma: zonder baan of uitkering of andere bron van inkomsten krijg je geen huis. En meneer spant zich werkelijk niet in voor het vinden van een baan. Voor alles voelt hij zich te goed of heeft hij geen zin in of vind hij niet leuk.
In het convenant verplicht hij zich echter wel tot het vinden van een baan en maximaal na 6 maanden als de scheiding is ingeschreven in het echtscheidingenregeister om een andere woning te hebben.
Mijn vraag: wat moet G nu doen? R wil dus overduidelijk niet werken, en lijkt alsof hij het erop laat aankomen en over meer dan 6 maanden dus nog steeds thuis op de bank zit. Hoe 'bindend' is het convenant? Moet G naar de rechter over 6 maanden als R nog niet van de bank is gekomen? Kan G ook R zondermeer uit de woning zetten?
huis blijven. In het convenant is opgenomen dat R het huis gaat verlaten en een baan gaat zoeken.
Het convenant is nu naar de rechter en de verwachting is dat de scheiding elk moment uitgesproken kan worden.
R heeft echter geen haast. Hij kijkt eens op internet naar een baantje, maar vindt het merendeel niet leuk. Sec gesteld: de alimenatie is nooit voldoende voor levensonderhoud, hij moet echt een baan of een uitkering krijgen.
Echter, hij moet ook het huis uit.
Dilemma: zonder baan of uitkering of andere bron van inkomsten krijg je geen huis. En meneer spant zich werkelijk niet in voor het vinden van een baan. Voor alles voelt hij zich te goed of heeft hij geen zin in of vind hij niet leuk.
In het convenant verplicht hij zich echter wel tot het vinden van een baan en maximaal na 6 maanden als de scheiding is ingeschreven in het echtscheidingenregeister om een andere woning te hebben.
Mijn vraag: wat moet G nu doen? R wil dus overduidelijk niet werken, en lijkt alsof hij het erop laat aankomen en over meer dan 6 maanden dus nog steeds thuis op de bank zit. Hoe 'bindend' is het convenant? Moet G naar de rechter over 6 maanden als R nog niet van de bank is gekomen? Kan G ook R zondermeer uit de woning zetten?
zondag 11 januari 2009 om 17:54
@ Sweety, dank je wel weer.
Nog een paar vragen:
Over die zorgtoeslag, dat is toch iets dat door de Belastingdienst wordt betaald? Want voor de belastingdienst zijn ze dan wel per datum inschrijving gescheiden. Maakt het dan geen verschil?
Over zijn spullen, als je de sloten verandert, kun je die ook opslaan? Dat je dat bij zoiets als Shurgard doet ofzo? En hem dan de sleutel geeft? En hij kan dus gedwongen worden om n aar zijn moeder of broer te verkassen?
Okee, dus je kunt niet de alimentatie zomaar verminderen met kostgeld. Kun je - heel lullig - een slot op de koelkast zetten? Of het zo organiseren dat je nauwelijks thuis eet? Zij kan op haar werk eten. Met andere woorden, als hij voedsel wil, mag hij het zelf kopen...
Hij heeft dus geen werk en de kans dat hij werk vind is niet supergroot, denk ik. De term van 6 maanden was trouwens eerst een jaar, maar later 6 maanden. Was het beter geweest om het via een VoVo te regelen dat hij er subiet uit was gegaan?
Over het kind, het kind kiest trouwens overwegend partij voor haar vader (...) en ze hebben al lopen bekokstoven dat hij samen met het kind (studeert, krijgt stufi) gaat wonen.
Nog een paar vragen:
Over die zorgtoeslag, dat is toch iets dat door de Belastingdienst wordt betaald? Want voor de belastingdienst zijn ze dan wel per datum inschrijving gescheiden. Maakt het dan geen verschil?
Over zijn spullen, als je de sloten verandert, kun je die ook opslaan? Dat je dat bij zoiets als Shurgard doet ofzo? En hem dan de sleutel geeft? En hij kan dus gedwongen worden om n aar zijn moeder of broer te verkassen?
Okee, dus je kunt niet de alimentatie zomaar verminderen met kostgeld. Kun je - heel lullig - een slot op de koelkast zetten? Of het zo organiseren dat je nauwelijks thuis eet? Zij kan op haar werk eten. Met andere woorden, als hij voedsel wil, mag hij het zelf kopen...
Hij heeft dus geen werk en de kans dat hij werk vind is niet supergroot, denk ik. De term van 6 maanden was trouwens eerst een jaar, maar later 6 maanden. Was het beter geweest om het via een VoVo te regelen dat hij er subiet uit was gegaan?
Over het kind, het kind kiest trouwens overwegend partij voor haar vader (...) en ze hebben al lopen bekokstoven dat hij samen met het kind (studeert, krijgt stufi) gaat wonen.
zondag 11 januari 2009 om 18:12
quote:Muis66 schreef op 11 januari 2009 @ 17:54:
@ Sweety, dank je wel weer.
Nog een paar vragen:
Over die zorgtoeslag, dat is toch iets dat door de Belastingdienst wordt betaald? Want voor de belastingdienst zijn ze dan wel per datum inschrijving gescheiden. Maakt het dan geen verschil?
Niet zo lang ze nog in 1 huis wonen vrees ik. Zie vorige post.
Over zijn spullen, als je de sloten verandert, kun je die ook opslaan? Dat je dat bij zoiets als Shurgard doet ofzo? En hem dan de sleutel geeft?
Wie gaat die kosten daarvan dan weer betalen?En dan ga je zelf al die spullen daarheen brengen? Een advocaat aan hem een briefje laten schrijven na de 6 maanden, waarin de gevolgen worden geschetst als hij niet weggaat is denk ik wel voldoende. Hij zal dan wel advies inwinnen en horen dat hij aan het kortste eind trekt
En hij kan dus gedwongen worden om n aar zijn moeder of broer te verkassen?
Hij kan uit het huis gezet worden als eea duidelijk in het convenant is opgenomen en wat hij daarna doet is niet meer jouw zorg. Daar hoef je ook niet op in te gaan. Hij moet er gewoon uit, klaar.
Okee, dus je kunt niet de alimentatie zomaar verminderen met kostgeld. Kun je - heel lullig - een slot op de koelkast zetten? Of het zo organiseren dat je nauwelijks thuis eet? Zij kan op haar werk eten. Met andere woorden, als hij voedsel wil, mag hij het zelf kopen...
Ja natuurlijk kan dat (maar t slotje op de koelkast zorgt voor rare situaties denk ik ). Hij krijgt ali, daarmee moet hij in zijn levensonderhoud voorzien, dus ook eten. Zij heeft na de scheiding geen zorgplicht in die zin meer jegens hem.
Hij heeft dus geen werk en de kans dat hij werk vind is niet supergroot, denk ik. De term van 6 maanden was trouwens eerst een jaar, maar later 6 maanden. Was het beter geweest om het via een VoVo te regelen dat hij er subiet uit was gegaan?
Iedereen met een normale gezondheid kan werken, al is het een krantenwijk. Via een vv was wel zo rustig voor beiden. Het is toch vreselijk om nog n tijd op elkaars lip te zitten. Kun je nog niet beginnen met een nieuwe start. En voor kind lijkt t me drama.
Over het kind, het kind kiest trouwens overwegend partij voor haar vader (...) en ze hebben al lopen bekokstoven dat hij samen met het kind (studeert, krijgt stufi) gaat wonen.Het kind zit overal tussen en wie weet wat pa allemaal met haar bespreekt..Komt op den duur vaak wel goed, krijgt uiteindelijk een genuanceerder beeld als er afstand komt.
@ Sweety, dank je wel weer.
Nog een paar vragen:
Over die zorgtoeslag, dat is toch iets dat door de Belastingdienst wordt betaald? Want voor de belastingdienst zijn ze dan wel per datum inschrijving gescheiden. Maakt het dan geen verschil?
Niet zo lang ze nog in 1 huis wonen vrees ik. Zie vorige post.
Over zijn spullen, als je de sloten verandert, kun je die ook opslaan? Dat je dat bij zoiets als Shurgard doet ofzo? En hem dan de sleutel geeft?
Wie gaat die kosten daarvan dan weer betalen?En dan ga je zelf al die spullen daarheen brengen? Een advocaat aan hem een briefje laten schrijven na de 6 maanden, waarin de gevolgen worden geschetst als hij niet weggaat is denk ik wel voldoende. Hij zal dan wel advies inwinnen en horen dat hij aan het kortste eind trekt
En hij kan dus gedwongen worden om n aar zijn moeder of broer te verkassen?
Hij kan uit het huis gezet worden als eea duidelijk in het convenant is opgenomen en wat hij daarna doet is niet meer jouw zorg. Daar hoef je ook niet op in te gaan. Hij moet er gewoon uit, klaar.
Okee, dus je kunt niet de alimentatie zomaar verminderen met kostgeld. Kun je - heel lullig - een slot op de koelkast zetten? Of het zo organiseren dat je nauwelijks thuis eet? Zij kan op haar werk eten. Met andere woorden, als hij voedsel wil, mag hij het zelf kopen...
Ja natuurlijk kan dat (maar t slotje op de koelkast zorgt voor rare situaties denk ik ). Hij krijgt ali, daarmee moet hij in zijn levensonderhoud voorzien, dus ook eten. Zij heeft na de scheiding geen zorgplicht in die zin meer jegens hem.
Hij heeft dus geen werk en de kans dat hij werk vind is niet supergroot, denk ik. De term van 6 maanden was trouwens eerst een jaar, maar later 6 maanden. Was het beter geweest om het via een VoVo te regelen dat hij er subiet uit was gegaan?
Iedereen met een normale gezondheid kan werken, al is het een krantenwijk. Via een vv was wel zo rustig voor beiden. Het is toch vreselijk om nog n tijd op elkaars lip te zitten. Kun je nog niet beginnen met een nieuwe start. En voor kind lijkt t me drama.
Over het kind, het kind kiest trouwens overwegend partij voor haar vader (...) en ze hebben al lopen bekokstoven dat hij samen met het kind (studeert, krijgt stufi) gaat wonen.Het kind zit overal tussen en wie weet wat pa allemaal met haar bespreekt..Komt op den duur vaak wel goed, krijgt uiteindelijk een genuanceerder beeld als er afstand komt.
zondag 11 januari 2009 om 19:14
@ Sweety, wederom dank.
*Muis die ook Rechten wil gaan doen*
Op zich is het wel zo dat het feit dat hij geen zorgtoeslag krijgt, een extra prikkel is. Hij krijgt iets van 200 euro alimentatie en moet daarvn zijn eigen ziektekostenverzekering betalen, zegge 80 euro. Hij had natuurlijk gehoopt die 58 euro te krijgen, maar nu houdt hij nog 120 euro over. Hij zal snel merken dat je daar niet veel mee kan doen.
Ik heb G aangeraden om echt helemaal niets meer te kopen. Bijv. ook geen shampoo, zeep, scheerschuim etc. En haar spullen achter slot en grendel. Is niet leuk, maar de enige manier om hem van de bank te krijgen. Hij moet alles van die 120 euro doen....
*Muis die ook Rechten wil gaan doen*
Op zich is het wel zo dat het feit dat hij geen zorgtoeslag krijgt, een extra prikkel is. Hij krijgt iets van 200 euro alimentatie en moet daarvn zijn eigen ziektekostenverzekering betalen, zegge 80 euro. Hij had natuurlijk gehoopt die 58 euro te krijgen, maar nu houdt hij nog 120 euro over. Hij zal snel merken dat je daar niet veel mee kan doen.
Ik heb G aangeraden om echt helemaal niets meer te kopen. Bijv. ook geen shampoo, zeep, scheerschuim etc. En haar spullen achter slot en grendel. Is niet leuk, maar de enige manier om hem van de bank te krijgen. Hij moet alles van die 120 euro doen....
zondag 11 januari 2009 om 19:16
quote:Muis66 schreef op 11 januari 2009 @ 19:14:
Ik heb G aangeraden om echt helemaal niets meer te kopen. Bijv. ook geen shampoo, zeep, scheerschuim etc. En haar spullen achter slot en grendel. Is niet leuk, maar de enige manier om hem van de bank te krijgen. Hij moet alles van die 120 euro doen....Dit vind ik wel slim. Zo zal hij wel aan de slag moeten om uberhaupt nog zichzelf te kunnen verzorgen. En ik zou dan ook nog eens heel weinig eten in huis halen... Maar dat gaat vast te ver
Ik heb G aangeraden om echt helemaal niets meer te kopen. Bijv. ook geen shampoo, zeep, scheerschuim etc. En haar spullen achter slot en grendel. Is niet leuk, maar de enige manier om hem van de bank te krijgen. Hij moet alles van die 120 euro doen....Dit vind ik wel slim. Zo zal hij wel aan de slag moeten om uberhaupt nog zichzelf te kunnen verzorgen. En ik zou dan ook nog eens heel weinig eten in huis halen... Maar dat gaat vast te ver
zondag 11 januari 2009 om 19:25
quote:vivastudent schreef op 11 januari 2009 @ 19:16:
[...]
Dit vind ik wel slim. Zo zal hij wel aan de slag moeten om uberhaupt nog zichzelf te kunnen verzorgen. En ik zou dan ook nog eens heel weinig eten in huis halen... Maar dat gaat vast te ver
Nee hoor, ik heb G aangeraden om op werk te eten. Desnoods fietst ze eerst even langs de AH of C1000 voordat ze naar werk gaat. Slaat een hoop in. Wellicht hebben ze een koelkastje.
En heeft ze 's avonds zin in een wijntje en een knabbeltje,dan voor 1 persoon halen.
Hij moet geprikkeld worden. Ze moet letterlijk leven alsof hij er niet meer is. Ik zei ook: als een vriendin komt, dus 1 persoon, kook je voor 2, niet voor 3. Afgemeten halen. Kliekjes desnoods mee aan de visitie.....
[...]
Dit vind ik wel slim. Zo zal hij wel aan de slag moeten om uberhaupt nog zichzelf te kunnen verzorgen. En ik zou dan ook nog eens heel weinig eten in huis halen... Maar dat gaat vast te ver
Nee hoor, ik heb G aangeraden om op werk te eten. Desnoods fietst ze eerst even langs de AH of C1000 voordat ze naar werk gaat. Slaat een hoop in. Wellicht hebben ze een koelkastje.
En heeft ze 's avonds zin in een wijntje en een knabbeltje,dan voor 1 persoon halen.
Hij moet geprikkeld worden. Ze moet letterlijk leven alsof hij er niet meer is. Ik zei ook: als een vriendin komt, dus 1 persoon, kook je voor 2, niet voor 3. Afgemeten halen. Kliekjes desnoods mee aan de visitie.....
zondag 11 januari 2009 om 21:05
quote:lindy schreef op 11 januari 2009 @ 20:54:
Toch te erg zeg, dat ze dat soort dingen moet gaan doen, op d'r werk eten enzovoort, omdat meneer anders gewoon blijft door parasiteren. Waar is je trots. Zo'n vent tieft waarschijnlijk pas op als-ie een nieuwe zorg- en betaalmama heeft gevonden.
Dat was ook zoiets. R wilde eerst dat hij bij een relatie een jaar kon samenwonen alvorens de alimentatie stopte. Want het kon wel eens misgaan....
Dat is uit het convenant gesloopt.
Toch te erg zeg, dat ze dat soort dingen moet gaan doen, op d'r werk eten enzovoort, omdat meneer anders gewoon blijft door parasiteren. Waar is je trots. Zo'n vent tieft waarschijnlijk pas op als-ie een nieuwe zorg- en betaalmama heeft gevonden.
Dat was ook zoiets. R wilde eerst dat hij bij een relatie een jaar kon samenwonen alvorens de alimentatie stopte. Want het kon wel eens misgaan....
Dat is uit het convenant gesloopt.
vrijdag 16 januari 2009 om 17:11
quote:sweety1980 schreef op 11 januari 2009 @ 19:16:
Ja dan denk ik dat ie t snel zat is
Ik hoop het ook. Maar reken er niet te zeer op. Mijn ex zit al een paar jaar op de bank (gelukkig wel bij andere mensen!) en leeft ook van kost en inwoning en zakgeld. Dat is hem blijkbaar toch liever dan te gaan werken.
Deze man klinkt net zo parasitair: hij is blijkbaar nu al aan het plannen dat hij t.z.t. op de zak van zijn dochter (!!!!) kan gaan leven.
Ja dan denk ik dat ie t snel zat is
Ik hoop het ook. Maar reken er niet te zeer op. Mijn ex zit al een paar jaar op de bank (gelukkig wel bij andere mensen!) en leeft ook van kost en inwoning en zakgeld. Dat is hem blijkbaar toch liever dan te gaan werken.
Deze man klinkt net zo parasitair: hij is blijkbaar nu al aan het plannen dat hij t.z.t. op de zak van zijn dochter (!!!!) kan gaan leven.
Ga in therapie!
vrijdag 16 januari 2009 om 17:37
Oei, ik heb het hele topic nu doorgelezen en vind iets te veel herkenning naar mijn zin. Ik zou me, als ik je vriendin was, harder opstellen. Zij kan beter uitgaan van wat ze weet (dat hij nooit heeft gewerkt en geen aanstalten maakt om werk te zoeken) dan van wat hij zegt. Het is heel onwaarschijnlijk dat hij na 20 jaar opeens gemotiveerd zal worden om wel te gaan werken. Hij vindt het wel best zo en zijn doel zal zijn zijn bankhangpositie zo lang mogelijk in stand te houden.
Denk je zelf dat het haalbare kaart is, koelkast op slot, kliekjes wegwerken? Telefoon op slot. Portemonnee en andere waardevolle dingen niet laten slingeren. Handtas achter slot en grendel zodra je thuiskomt. Mobiel altijd in je zak. Een timer op de douche misschien?
Het klinkt belachelijk, omdat het niet klopt. Die man moet gewoon het huis uit en verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen leven. Als hij dat niet doet, is dat zijn probleem. Of hij bij familie of vrienden terecht kan, is ook zijn probleem. Het is toch ook haar probleem hoe zij zich redt nu - ik verwacht niet dat hij bezig is uit te zoeken hoe hij haar problemen kan oplossen. Dat is nu net een scheiding.
Voelt je vriendin zich schuldig dat ze gaat scheiden en durft ze hem daarom niet het huis uit te laten zetten? Vertoont hij verslaafd gedrag (computer, drank, drugs, sekslijnen)?
Ik zou in haar situatie (en de mijne is tamelijk vergelijkbaar) naar de rechter gaan. Die zes maanden zijn alleen maar uitstel van executie. Over zes maanden ligt hij nog steeds (bij haar) op de bank. God, als ik eraan denk dat ik dat had moeten doorstaan! Ik denk dat het concept 'geven en nemen' zoals dat werkt bij een convenant, voor deze man betekent: 'jij geeft, ik neem'.
En na die zes maanden gaat dat niet veranderen. Dan gaat hij met toegevoegde rechtsbijstand alsnog naar de rechter (ja, daarvoor kan hij dan wél van de bank af komen) en vraagt partneralimentatie aan. Of vraagt een uitkering aan bij de gemeente en dan komt het via een omweg weer bij G. terecht.
Wat jij omschrijft, is geen vicieuze cirkel. Als hij gaat werken, is er niks aan de hand. Het enige probleem is dat hij daar geen zin in heeft.
(aargh, sommige mannen!)
Denk je zelf dat het haalbare kaart is, koelkast op slot, kliekjes wegwerken? Telefoon op slot. Portemonnee en andere waardevolle dingen niet laten slingeren. Handtas achter slot en grendel zodra je thuiskomt. Mobiel altijd in je zak. Een timer op de douche misschien?
Het klinkt belachelijk, omdat het niet klopt. Die man moet gewoon het huis uit en verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen leven. Als hij dat niet doet, is dat zijn probleem. Of hij bij familie of vrienden terecht kan, is ook zijn probleem. Het is toch ook haar probleem hoe zij zich redt nu - ik verwacht niet dat hij bezig is uit te zoeken hoe hij haar problemen kan oplossen. Dat is nu net een scheiding.
Voelt je vriendin zich schuldig dat ze gaat scheiden en durft ze hem daarom niet het huis uit te laten zetten? Vertoont hij verslaafd gedrag (computer, drank, drugs, sekslijnen)?
Ik zou in haar situatie (en de mijne is tamelijk vergelijkbaar) naar de rechter gaan. Die zes maanden zijn alleen maar uitstel van executie. Over zes maanden ligt hij nog steeds (bij haar) op de bank. God, als ik eraan denk dat ik dat had moeten doorstaan! Ik denk dat het concept 'geven en nemen' zoals dat werkt bij een convenant, voor deze man betekent: 'jij geeft, ik neem'.
En na die zes maanden gaat dat niet veranderen. Dan gaat hij met toegevoegde rechtsbijstand alsnog naar de rechter (ja, daarvoor kan hij dan wél van de bank af komen) en vraagt partneralimentatie aan. Of vraagt een uitkering aan bij de gemeente en dan komt het via een omweg weer bij G. terecht.
Wat jij omschrijft, is geen vicieuze cirkel. Als hij gaat werken, is er niks aan de hand. Het enige probleem is dat hij daar geen zin in heeft.
(aargh, sommige mannen!)
Ga in therapie!
