
op staande voet ontslagen (verslaving)

donderdag 7 november 2019 om 19:14
Beste Forumleden,
Ik ben een aantal weken geleden na een dienstverband van 10 jaar op staande voet ontslagen door mijn werkgever omdat ik heb gestolen. Ik heb meerdere keren geld meegenomen naar huis om mijn verslaving te bekostigen. Na het ontslag op staande voet heb ik dit verteld aan mijn familie en ben daarna direct opgenomen voor een klinische behandeling in een verslavingskliniek. Deze behandeling heeft een volle maand geduurd. Nu ik er weer uit ben en nog binnen de wettelijk gestelde termijn zit wil ik onderzoeken of er een mogelijkheid is om alsnog in beroep te gaan tegen dit ontslag. De advocaat die ik in de arm heb genomen ziet de kansen niet heel hoog dat een rechter meegaat. Mijn psychiater geeft aan dat verslaving een ziekte is en dat diefstal een van de symptomen is die bijkomstig zijn bij het hebben van een verslaving. Hij zegt dat een rechter hier wel in mee gaat. Er is vanuit de advocaat al gevraagd om het ontslag om te zetten naar een ontslag met wederzijds goedkeuren en het laten vallen van de aangifte maar hier wil de werkgever niet in mee gaan. Op internet zijn natuurlijk voor beide situaties meerdere zaken te vinden dus vandaar dat ik hier vraag of iemand het uit eerste hand kan vertellen.
Nu is mijn vraag dan ook: Zijn er meer mensen die in een zelfde situatie hebben gezeten?
En natuurlijk de vraag:
Wat moet ik doen? Aanvechten of niet?
Ik ben een aantal weken geleden na een dienstverband van 10 jaar op staande voet ontslagen door mijn werkgever omdat ik heb gestolen. Ik heb meerdere keren geld meegenomen naar huis om mijn verslaving te bekostigen. Na het ontslag op staande voet heb ik dit verteld aan mijn familie en ben daarna direct opgenomen voor een klinische behandeling in een verslavingskliniek. Deze behandeling heeft een volle maand geduurd. Nu ik er weer uit ben en nog binnen de wettelijk gestelde termijn zit wil ik onderzoeken of er een mogelijkheid is om alsnog in beroep te gaan tegen dit ontslag. De advocaat die ik in de arm heb genomen ziet de kansen niet heel hoog dat een rechter meegaat. Mijn psychiater geeft aan dat verslaving een ziekte is en dat diefstal een van de symptomen is die bijkomstig zijn bij het hebben van een verslaving. Hij zegt dat een rechter hier wel in mee gaat. Er is vanuit de advocaat al gevraagd om het ontslag om te zetten naar een ontslag met wederzijds goedkeuren en het laten vallen van de aangifte maar hier wil de werkgever niet in mee gaan. Op internet zijn natuurlijk voor beide situaties meerdere zaken te vinden dus vandaar dat ik hier vraag of iemand het uit eerste hand kan vertellen.
Nu is mijn vraag dan ook: Zijn er meer mensen die in een zelfde situatie hebben gezeten?
En natuurlijk de vraag:
Wat moet ik doen? Aanvechten of niet?
donderdag 7 november 2019 om 21:43
Daarnaast kan in een vaststellingsovereenkomst ook een geheimhoudingsbeding opgenomen worden, waarbij dus overeen gekomen wordt dat de reden voor ontslag geheim blijft. Ook best waard om voor te knokken als je eenmaal je verslaving hebt overwonnen.
Am Yisrael Chai!

donderdag 7 november 2019 om 21:46
blijfgewoonbianca schreef: ↑07-11-2019 20:14“ LET OP: Verslaving is volgens vaste rechtspraak te beschouwen als ziekte. Dit zal doorgaans niet beschouwd kunnen worden als een van de geldige ontslag op staande voet redenen. Het is in zo’n situatie wel van belang dat de werknemer zich laat behandelen en de werkgever niet voorliegt.“
https://vaststellingsovereenkomst.info/ ... ande-voet/
Hij is niet ontslagen met als reden de verslaving.

donderdag 7 november 2019 om 21:47
Ik denk bij kleptomanen altijd aan winkeldieven, dus nee.Gatekeeper* schreef: ↑07-11-2019 21:44Die heeft hij toch betaald doordat hij geen loon meer heeft gekregen.


donderdag 7 november 2019 om 21:53


donderdag 7 november 2019 om 22:17
Wat wordt hier mild gereageerd, ongelofelijk. Op basis van de OP :
Ik vind het te schofterig voor woorden dat je ook maar overweegt om je zeer terechte ontslag aan te vechten en degene die je benadeeld hebt nog eens extra kopzorgen te bezorgen. Echt, hoe haal je het in je hoofd. Stelen is een misdrijf. Ga je schamen.
Oh, en verslaving is wel degelijk een keuze. Je kiest er de eerste keer bewust voor om naar het verslavende middel te grijpen en je kiest er daarna nog een keer voor en nog een keer enz. Totdat je verslaafd bent. Verslaafden zijn geen zielige mensen die de handen boven het hoofd gehouden moet worden. Geen medelijden mee, ze doen het zichzelf én hun omgeving aan.
Wel goed dat je afgekickt ben TO. Nu moet je accepteren dat je door je eigen stommiteiten je baan verloren hebt en door met je toekomst. Een excuus aan je voormalige werkgever is meer op zijn plaats dan een rechtszaak.
Ik vind het te schofterig voor woorden dat je ook maar overweegt om je zeer terechte ontslag aan te vechten en degene die je benadeeld hebt nog eens extra kopzorgen te bezorgen. Echt, hoe haal je het in je hoofd. Stelen is een misdrijf. Ga je schamen.
Oh, en verslaving is wel degelijk een keuze. Je kiest er de eerste keer bewust voor om naar het verslavende middel te grijpen en je kiest er daarna nog een keer voor en nog een keer enz. Totdat je verslaafd bent. Verslaafden zijn geen zielige mensen die de handen boven het hoofd gehouden moet worden. Geen medelijden mee, ze doen het zichzelf én hun omgeving aan.
Wel goed dat je afgekickt ben TO. Nu moet je accepteren dat je door je eigen stommiteiten je baan verloren hebt en door met je toekomst. Een excuus aan je voormalige werkgever is meer op zijn plaats dan een rechtszaak.

donderdag 7 november 2019 om 22:34

donderdag 7 november 2019 om 22:47
TO, heeft jouw advocaat nog iets gezegd over eventuele fouten van de werkgever? Ontslag op staande voet moet voldoen aan vrij strikte voorwaarden. Soms heeft de werkgever zich daar niet aangehouden en moet het ontslag worden teruggedraaid, wat meestal dan wordt omgezet in een vaststellingsovereenkomst. Onverwijld bijvoorbeeld. Dat mag dan geen dag later zijn.
donderdag 7 november 2019 om 23:22
Natuurlijk zet de werkgever het ontslag niet om in 'wederzijds goedvinden' of zo. Dan moet de werkgever dadelijk ook nog eens een transitievergoeding betalen...?
Bovendien: wederzijds goedvinden hoeft niet te leiden tot een garantie op w.w. (wederzijds goedvinden staat niet automatisch gelijk aan 'niet verwijtbaar werkloos').
Denk dat de werkgever er vol in gaat als er een zaak zou komen.
TO was immers blijkbaar in staat zijn/haar werk te doen. Het is niet zo dat het TO overkwam, dat stelen: dat misdrijf is een handeling waarvan TO op het moment van die diefstal, echt wel besefte dat dit niet in de haak was.
Dus een zielig verhaal over verslaafd... en 'dus' 'ziek' zijn en daarom eigenlijk niet zelf iets gestolen hebben maar 'het is mij overkomen door iets dat sterker was'...of zo...dat gaat het -terecht- waarschijnlijk niet halen.
TO kan zelfs veroordeeld worden tot betalen van de proceskosten.
Lijkt mij ook heel terecht: de werkgever schenkt een werknemer vertrouwen en biedt diegene werk/inkomen. Dat vertrouwen wordt zeer ernstig beschaamd doordat die werknemer de werkgever besteelt.
Maar omdat de fraudeur wil proberen maximaal voordeel uit het sociale systeem (bedoelt ter bescherming van goedwillende en eerlijke werknemers) te kunnen peuren, wil TO ook nog eens de werkgever nadien (extra) benadelen?
Bovendien: wederzijds goedvinden hoeft niet te leiden tot een garantie op w.w. (wederzijds goedvinden staat niet automatisch gelijk aan 'niet verwijtbaar werkloos').
Denk dat de werkgever er vol in gaat als er een zaak zou komen.
TO was immers blijkbaar in staat zijn/haar werk te doen. Het is niet zo dat het TO overkwam, dat stelen: dat misdrijf is een handeling waarvan TO op het moment van die diefstal, echt wel besefte dat dit niet in de haak was.
Dus een zielig verhaal over verslaafd... en 'dus' 'ziek' zijn en daarom eigenlijk niet zelf iets gestolen hebben maar 'het is mij overkomen door iets dat sterker was'...of zo...dat gaat het -terecht- waarschijnlijk niet halen.
TO kan zelfs veroordeeld worden tot betalen van de proceskosten.
Lijkt mij ook heel terecht: de werkgever schenkt een werknemer vertrouwen en biedt diegene werk/inkomen. Dat vertrouwen wordt zeer ernstig beschaamd doordat die werknemer de werkgever besteelt.
Maar omdat de fraudeur wil proberen maximaal voordeel uit het sociale systeem (bedoelt ter bescherming van goedwillende en eerlijke werknemers) te kunnen peuren, wil TO ook nog eens de werkgever nadien (extra) benadelen?
vrijdag 8 november 2019 om 00:48
fashionvictim schreef: ↑07-11-2019 21:43Daarnaast kan in een vaststellingsovereenkomst ook een geheimhoudingsbeding opgenomen worden, waarbij dus overeen gekomen wordt dat de reden voor ontslag geheim blijft. Ook best waard om voor te knokken als je eenmaal je verslaving hebt overwonnen.
Zeker, maar dan moet je idealiter in de vso nog een toekomstige einddatum en de fictieve opzegtermijn erbij zien te hengelen (niet alleen om vragen over de daadwerkelijke reden van het osv te voorkomen) en de werkgever lijkt vooralsnog niet van plan een vinger te geven. Die is duidelijk pissed off.
Het recht op transitievergoeding staat in beginsel wel los van een osv, in die zin dat het criterium ‘dringende reden’ voor osv niet per definitie hetzelfde is als de uitsluitingsgrond voor transitievergoeding ‘verwijtbaar handelen en nalaten.’ Hoewel het in de praktijk vaak wel op hetzelfde neerkomt, moet het recht op transitievergoeding apart beoordeeld worden en is het dus mogelijk dat werknemer na osv toch een transitievergoeding krijgt(!)
De WW legt de dringende reden wel rechtstreeks op die in het arbeidsrecht. Dus geen WW als het osv standhoudt. Echter kan de WW ook bij een vso geweigerd worden, omdat UWV kijkt naar de werkelijke reden van ontslag en deze zelfstandig mag onderzoeken.
De redenatie achter een vso na WW is dat er bij nader inzien toch geen dringende reden was, maar het kost goodwill om dat voor elkaar te krijgen.
De duur van het dienstverband is wel wat in het voordeel van TO, maar ook weer niet zo lang.
Ik denk dat meespeelt dat TO zijn verslaving, die hij nu wil aanvoeren, niet eerder aan werkgever gemeld heeft én het meerdere incidenten betreft. Daarbij moet de vertaalslag van verslaving naar het delict nog gemaakt worden. Niet zo gek dus dat werkgever een procedure met vertrouwen tegemoet ziet en TO allicht blij moet zijn als werkgever alleen afziet van schadevergoeding.
Er is nog wel iets als processtrategie. De werkgever weet ook hoe zijn kaarten liggen. Misschien zit daar wel een zwak punt in qua vormfouten als onverwijldheid, enz. Dat wetende krijg je soms wel iets voor elkaar, de werkgever ‘koopt’ dan knarsetandend zekerheid om verdere onzekerheid, gezeik en kosten te voorkomen.
Casus is online op een forum te onvolledig om geheel te kunnen beoordelen, maar als je nog een vso voor elkaar krijgt met een goede einddatum en neutrale reden, mag je héél hard in je handjes knijpen TO.
Stelen (van de baas) mag niet dus alles waar je nog mee wegkomt, mag je uiterst dankbaar voor zijn.
Dit antwoord staat los van de maatschappelijke) verbijstering die ik hier lees en volkomen begrijp.
argentovivo wijzigde dit bericht op 08-11-2019 01:14
1.09% gewijzigd
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
vrijdag 8 november 2019 om 00:58
[quote=Gebruna post_id=30595679 time=1573165331 user_id=
Denk dat de werkgever er vol in gaat als er een zaak zou komen.
Ik ook. Daarom lijkt de beste kans voor TO alsnog proberen buiten rechte iets te regelen.
TO kan zelfs veroordeeld worden tot betalen van de proceskosten.
En de daadwerkelijke door werkgever gelden schade of ‘gefixeerde schadevergoeding’ en/of schadevergoeding aan de benadeelde partij in het strafproces.
[/quote]
Denk dat de werkgever er vol in gaat als er een zaak zou komen.
Ik ook. Daarom lijkt de beste kans voor TO alsnog proberen buiten rechte iets te regelen.
TO kan zelfs veroordeeld worden tot betalen van de proceskosten.
En de daadwerkelijke door werkgever gelden schade of ‘gefixeerde schadevergoeding’ en/of schadevergoeding aan de benadeelde partij in het strafproces.
[/quote]
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
vrijdag 8 november 2019 om 01:06
[quote=blijfgewoonbianca post_id=30595240 time=1573158263 user_id=14325
Rechtspraak voelt niet altijd even rechtvaardig, maar ook degene die fout zat heeft het recht om zich te ( laten ) verdedigen.
En hoe lastig soms te begrijpen ; verslavingen komen zelden zo uit de lucht vallen.
[/quote]
Waarheid als een koe. Ik vind het mooi dat je de andere kant belicht en zichtbaar moeite doet TO te helpen door dingen op te zoeken enz. BGB.
Rechtspraak voelt niet altijd even rechtvaardig, maar ook degene die fout zat heeft het recht om zich te ( laten ) verdedigen.
En hoe lastig soms te begrijpen ; verslavingen komen zelden zo uit de lucht vallen.
[/quote]
Waarheid als een koe. Ik vind het mooi dat je de andere kant belicht en zichtbaar moeite doet TO te helpen door dingen op te zoeken enz. BGB.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
vrijdag 8 november 2019 om 01:08
Lakrisal1982 schreef: ↑07-11-2019 21:53Neem je verlies(ontslag) als een man. Leer van je fouten en start een nieuw leven met handelingen die niet horen bij je oude leven.
Persoonlijk vind ik niet dat je dit moet aanvechten. Dit kost je veel meer moeite dan dat ik de kans groot acht je hier iets uit weet je halen.
Succes!
En hier zit natuurlijk ook wel wat in..
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)

vrijdag 8 november 2019 om 07:03
Bedankt voor alle reacties.
Ja zeker schaam ik mij en natuurlijk ga ik al het geld terug betalen. Het is grotendeels al via mijn salaris verrekend. Ik zou willen kijken naar de mogelijkheden omtrent verwijtbaar of niet verwijtbaar. Mijn ziekte verslaving is iets waardoor ik mijn eigen principes en morele achtergronden totaal heb verloochend. Terug naar de werkgever is niet mijn insteek want daarvoor is er inderdaad veel te veel gebeurd. Maar net wat hierboven ook is benoemd. Mijn eigen herstel op 1 zetten en mijn behandelingen en aftercare gaan doen. Dat wil ik graag en dat kost inderdaad geld.
Nogmaals ik weet wat ik heb gedaan dat is niet goed te praten.
Ja zeker schaam ik mij en natuurlijk ga ik al het geld terug betalen. Het is grotendeels al via mijn salaris verrekend. Ik zou willen kijken naar de mogelijkheden omtrent verwijtbaar of niet verwijtbaar. Mijn ziekte verslaving is iets waardoor ik mijn eigen principes en morele achtergronden totaal heb verloochend. Terug naar de werkgever is niet mijn insteek want daarvoor is er inderdaad veel te veel gebeurd. Maar net wat hierboven ook is benoemd. Mijn eigen herstel op 1 zetten en mijn behandelingen en aftercare gaan doen. Dat wil ik graag en dat kost inderdaad geld.
Nogmaals ik weet wat ik heb gedaan dat is niet goed te praten.
vrijdag 8 november 2019 om 07:38
mrdontknow schreef: ↑08-11-2019 07:03Ik zou willen kijken naar de mogelijkheden omtrent verwijtbaar of niet verwijtbaar. Mijn ziekte verslaving is iets waardoor ik mijn eigen principes en morele achtergronden totaal heb verloochend. Terug naar de werkgever is niet mijn insteek want daarvoor is er inderdaad veel te veel gebeurd. Maar net wat hierboven ook is benoemd. Mijn eigen herstel op 1 zetten en mijn behandelingen en aftercare gaan doen. Dat wil ik graag en dat kost inderdaad geld.
En het is niet tegen je principes en morele achtergronden om jouw ex-werkgever, die jij eerst meermaals hebt bestolen, nu ook nog eens voor die kosten op te willen laten draaien?

vrijdag 8 november 2019 om 07:42
Verzekeringen zijn geen spaarpotten

vrijdag 8 november 2019 om 07:45
Voor een ziekte hoef je je niet te schamen. De mensen die je dat aanpraten moeten zich schamenmrdontknow schreef: ↑08-11-2019 07:03Bedankt voor alle reacties.
Ja zeker schaam ik mij en natuurlijk ga ik al het geld terug betalen. Het is grotendeels al via mijn salaris verrekend. Ik zou willen kijken naar de mogelijkheden omtrent verwijtbaar of niet verwijtbaar. Mijn ziekte verslaving is iets waardoor ik mijn eigen principes en morele achtergronden totaal heb verloochend. Terug naar de werkgever is niet mijn insteek want daarvoor is er inderdaad veel te veel gebeurd. Maar net wat hierboven ook is benoemd. Mijn eigen herstel op 1 zetten en mijn behandelingen en aftercare gaan doen. Dat wil ik graag en dat kost inderdaad geld.
Nogmaals ik weet wat ik heb gedaan dat is niet goed te praten.

vrijdag 8 november 2019 om 07:58
Voor een ziekte hoef je je niet te schamen; voor de keuzes en gevolgen die je zelf maakt, daar mag je best eigen verantwoordelijkheid voor nemen.
Gevolgen erkennen en consequenties nemen hoort ook bij herstel.

vrijdag 8 november 2019 om 08:01
Nou dit. Ik weet niet wat ik lees hier. Neem je verantwoordelijkheid en laat het gaan. Hou je ex-werkgever hier buiten. Ga werken aan je herstel.Nummer*Zoveel schreef: ↑08-11-2019 07:38En het is niet tegen je principes en morele achtergronden om jouw ex-werkgever, die jij eerst meermaals hebt bestolen, nu ook nog eens voor die kosten op te willen laten draaien?
vrijdag 8 november 2019 om 08:09
Ga je lekker?Francien2019 schreef: ↑07-11-2019 22:17
Oh, en verslaving is wel degelijk een keuze. Je kiest er de eerste keer bewust voor om naar het verslavende middel te grijpen en je kiest er daarna nog een keer voor en nog een keer enz. Totdat je verslaafd bent. Verslaafden zijn geen zielige mensen die de handen boven het hoofd gehouden moet worden. Geen medelijden mee, ze doen het zichzelf én hun omgeving aan.
Verslaving is geen keuze. Het staat in de DSM onder stoornissen in het gebruik van middelen. Ik vind dit een erg gemene, weinig toevoegende reactie. Dont kick a man when he is down.
TO, heel vervelend wat er is gebeurd. Het zal nu weer even zwaar worden, maar blijf dan vooral contact houden met je hulpverleners uit de verslavingszorg om terugval te voorkomen.
Wie wat wil die moet wat.

vrijdag 8 november 2019 om 08:16
Want jij weet het beter dan een gespecialiseerd arts. Knap hoor