Geld & Recht
alle pijlers
Ruzie over geld
zaterdag 14 september 2019 om 13:56
Alvast mijn excuses voor dit ellende lange bericht, maar zo kan ik het beste beschrijven.
Ik zal als eerste de financiële situatie uitleggen: zoals ik al eens heb besproken in eerdere topics, heb ik een oude Wajong uitkering en geen werk (wel opzoek). Mijn vriend werkt hard, 40 u in de week. Om onze financiën gelijk te trekken, hebben we het zo berekend dat we qua geld voor 'vrije tijdsbesteding) even veel overhouden. Daarnaast betaald vriend natuurlijk nog maandelijks alimentatie naar zijn ex voor bonuszoon.
Naast mijn Wajong ga ik om de 2 weken ergens poetsen, om wat extra te verdienen, wat ik handje contantje krijg, met dit geld wil ik eerst een hele dure noodzakelijke uitgave tterugbetalen en zodra dat klaar is, wordt dat geld ook weer door 2en gedeelt.
Ik zelf denk altijd goed na waar ik geld aan uit wil geven, ik ben geen shopaholic en koop bijv. Alleen kleren als het echt nodig is. En zo nu en dan koop ik eens leuk plantje of wat leuks voor mijn creatieve hobby. Voor de rest zijn het dingen die echt gekocht moeten worden . 1x per week rijd ik op en neer naar mijn geboorteplaats (zo'n 45 min. Van mijn woonplaats ) waar ik mijn hobby beoefen (daar wil ik graag blijven omdat ik het daar heel gezellig vind en ik er al heel lang bij zit ) Dit kost natuurlijk benzine, wat voor mij geen probleem is. Ook pak ik daar altijd wel 1 of 2 en soms 3 drankjes, als ik € 10,- heb uitgegeven is het veel.
Mijn vriend koopt iedere weekend een fles sterke drank tussen de €10,- en € 15,- en dagelijks 1 tot 2 joints. Dit is het probleem niet, omdat ik er zelf ook wel van houd (al wil ik wel gaan minderen). Probleem is dat hij altijd discussies begint te starten dat ik bepaal waar hij zijn geld aan uitgeeft. We hebben tijd geleden een flink (over de 2000) bedrag moeten uitgeven vanwege omstandigheden en hij (moet van mij) zijn rijbewijs halen, wat natuurlijk ook genoeg kost. Dus ene kant heeft hij zeker gelijk, alleen als ik niet zou doordrammen dan zou er ook nooit iets van terecht komen, er is immers geen stok achter de deur. Ik ben zelf vaak van meteen actie ondernemen, al kan ik ook erg besluiteloos zijn, moeite om beslissingen te nemen.
Als ik een keer aan hem voorstel om met zijn 2en een weekend weg te gaan, dan komt het 'je beslist waar mijn geld heen gaat' of ik heb er voorlopig geen geld voor. Maar nu stelde pas geleden een vriend voor, om een weekend weg te gaan met zijn allen en dan kan het opeens wel... Erg verwarrend voor mij dus. Ik wil hier in huis het e.e.a veranderen o.a de lampen en de kast. Hier hadden we (dacht ik) een goed gesprek over gehad en hop vandaag naar een woonboulevard om daar o.a nieuwe lampen te kopen en niet eens zo duur. Vrolijk ging ik er heen, maar al snel begon het gedonder weer dat hij ooit dat geld al had uitgegeven (hij woont al een paar jaar langer in het huis) en het onzin vond om lampen te vervangen als ze nog goed waren. Op dat moment ontstaat er bij mij kortsluiting, huh hij vond het toch allemaal goed? Als ik het allemaal zelf zou betalen dan was het geen probleem en had hem ook gezegd dat ik dat niet erg vond, hij snapt dan niet waarom hij dan mee moet. Nou omdat ik dat gezellig vind.... Hij concludeert dat ik het niet alleen durf/kan. Hij gaat deze discussie ook gewoon aan zodat iedereen het kan horen, zag ook al een aantal mensen onze kant op kijken. Ik blijf dan redelijk rustig, maar zak dan het liefst ter plekke door de grond. Zo blij dat ik geen bekenden zag. Als ik al lang klaar ben met de discussie , gaat hij toch nog even door en dan mij verwijten dat ik doorga ermee en dat ik het allemaal nog niet snap. Hij is nu zo'n 2 jaar uit de schulden en ik snap dat hij graag weer over zijn eigen geld beschikt, maar als je samenwoont 'moet' je weleens samen dingen uitgeven.
Als ik ergens niet mee kan omgaan, dan is het als iemand het ene zegt en vervolgens iets anders bedoelt. Mooi voorbeeld is dus bijv.: ik wil graag dat hij zijn rijbewijs haalt, hij is er mee eens en later krijg ik het verwijt dat ik heb zitten doordrammen en daarom nu weer in de financiële shit zit. En zo zijn er nog wel een paar dingen die ik als voorbeeld kan nemen. Vaak ga ik al niet echt meer ontspannen met hem naar zoiets als een woonboulevard, bang voor weer een discussie. Die in mijn ogen niet nodig is, al wil ik wel altijd uit leggen, waarom ik doe zoals ik doe.
Wat ik dan niet snap: ieder weekend wel een fles sterke drank enzo, maar wel gaan lopen zeuren dat hij te weinig geld heeft. Als ik voor iets moet sparen, dan zal ik persoonlijk daar mee gaan minderen, prioriteiten stellen. Hij ziet zo'n fles drank als een cadeau naar een week hard werken, waar ik in kan komen, maar er zijn ook goedkopere opties om je zelf wat te gunnen lijkt mij. Andersom geeft hij aan dat die ene hobby van mij ver weg het zelfde is als die fles drank enzo voor hem. Iets wat je je zelf gunt. Snap ik ook, maar ik vind het moeilijk om steeds te horen dat ik hem onder financiële druk zet. Wat vinden jullie? Ben ik echt een kenau hierin? Echt aan het drammen? Zijn gelduitgave aan het bepalen? Of niet? En hoe kan ik beste met dit alles omgaan?
Sorry als ik wat vaag ben met sommige uitleg, maar wil liever niet dat mijn ware indentiteit naar buiten komt (en dat kan gebeuren met teveel details), dat zou voor problemen kunnen zorgen.
Alvast bedankt voor jullie antwoorden en het lezen van deze lange tekst
Ik zal als eerste de financiële situatie uitleggen: zoals ik al eens heb besproken in eerdere topics, heb ik een oude Wajong uitkering en geen werk (wel opzoek). Mijn vriend werkt hard, 40 u in de week. Om onze financiën gelijk te trekken, hebben we het zo berekend dat we qua geld voor 'vrije tijdsbesteding) even veel overhouden. Daarnaast betaald vriend natuurlijk nog maandelijks alimentatie naar zijn ex voor bonuszoon.
Naast mijn Wajong ga ik om de 2 weken ergens poetsen, om wat extra te verdienen, wat ik handje contantje krijg, met dit geld wil ik eerst een hele dure noodzakelijke uitgave tterugbetalen en zodra dat klaar is, wordt dat geld ook weer door 2en gedeelt.
Ik zelf denk altijd goed na waar ik geld aan uit wil geven, ik ben geen shopaholic en koop bijv. Alleen kleren als het echt nodig is. En zo nu en dan koop ik eens leuk plantje of wat leuks voor mijn creatieve hobby. Voor de rest zijn het dingen die echt gekocht moeten worden . 1x per week rijd ik op en neer naar mijn geboorteplaats (zo'n 45 min. Van mijn woonplaats ) waar ik mijn hobby beoefen (daar wil ik graag blijven omdat ik het daar heel gezellig vind en ik er al heel lang bij zit ) Dit kost natuurlijk benzine, wat voor mij geen probleem is. Ook pak ik daar altijd wel 1 of 2 en soms 3 drankjes, als ik € 10,- heb uitgegeven is het veel.
Mijn vriend koopt iedere weekend een fles sterke drank tussen de €10,- en € 15,- en dagelijks 1 tot 2 joints. Dit is het probleem niet, omdat ik er zelf ook wel van houd (al wil ik wel gaan minderen). Probleem is dat hij altijd discussies begint te starten dat ik bepaal waar hij zijn geld aan uitgeeft. We hebben tijd geleden een flink (over de 2000) bedrag moeten uitgeven vanwege omstandigheden en hij (moet van mij) zijn rijbewijs halen, wat natuurlijk ook genoeg kost. Dus ene kant heeft hij zeker gelijk, alleen als ik niet zou doordrammen dan zou er ook nooit iets van terecht komen, er is immers geen stok achter de deur. Ik ben zelf vaak van meteen actie ondernemen, al kan ik ook erg besluiteloos zijn, moeite om beslissingen te nemen.
Als ik een keer aan hem voorstel om met zijn 2en een weekend weg te gaan, dan komt het 'je beslist waar mijn geld heen gaat' of ik heb er voorlopig geen geld voor. Maar nu stelde pas geleden een vriend voor, om een weekend weg te gaan met zijn allen en dan kan het opeens wel... Erg verwarrend voor mij dus. Ik wil hier in huis het e.e.a veranderen o.a de lampen en de kast. Hier hadden we (dacht ik) een goed gesprek over gehad en hop vandaag naar een woonboulevard om daar o.a nieuwe lampen te kopen en niet eens zo duur. Vrolijk ging ik er heen, maar al snel begon het gedonder weer dat hij ooit dat geld al had uitgegeven (hij woont al een paar jaar langer in het huis) en het onzin vond om lampen te vervangen als ze nog goed waren. Op dat moment ontstaat er bij mij kortsluiting, huh hij vond het toch allemaal goed? Als ik het allemaal zelf zou betalen dan was het geen probleem en had hem ook gezegd dat ik dat niet erg vond, hij snapt dan niet waarom hij dan mee moet. Nou omdat ik dat gezellig vind.... Hij concludeert dat ik het niet alleen durf/kan. Hij gaat deze discussie ook gewoon aan zodat iedereen het kan horen, zag ook al een aantal mensen onze kant op kijken. Ik blijf dan redelijk rustig, maar zak dan het liefst ter plekke door de grond. Zo blij dat ik geen bekenden zag. Als ik al lang klaar ben met de discussie , gaat hij toch nog even door en dan mij verwijten dat ik doorga ermee en dat ik het allemaal nog niet snap. Hij is nu zo'n 2 jaar uit de schulden en ik snap dat hij graag weer over zijn eigen geld beschikt, maar als je samenwoont 'moet' je weleens samen dingen uitgeven.
Als ik ergens niet mee kan omgaan, dan is het als iemand het ene zegt en vervolgens iets anders bedoelt. Mooi voorbeeld is dus bijv.: ik wil graag dat hij zijn rijbewijs haalt, hij is er mee eens en later krijg ik het verwijt dat ik heb zitten doordrammen en daarom nu weer in de financiële shit zit. En zo zijn er nog wel een paar dingen die ik als voorbeeld kan nemen. Vaak ga ik al niet echt meer ontspannen met hem naar zoiets als een woonboulevard, bang voor weer een discussie. Die in mijn ogen niet nodig is, al wil ik wel altijd uit leggen, waarom ik doe zoals ik doe.
Wat ik dan niet snap: ieder weekend wel een fles sterke drank enzo, maar wel gaan lopen zeuren dat hij te weinig geld heeft. Als ik voor iets moet sparen, dan zal ik persoonlijk daar mee gaan minderen, prioriteiten stellen. Hij ziet zo'n fles drank als een cadeau naar een week hard werken, waar ik in kan komen, maar er zijn ook goedkopere opties om je zelf wat te gunnen lijkt mij. Andersom geeft hij aan dat die ene hobby van mij ver weg het zelfde is als die fles drank enzo voor hem. Iets wat je je zelf gunt. Snap ik ook, maar ik vind het moeilijk om steeds te horen dat ik hem onder financiële druk zet. Wat vinden jullie? Ben ik echt een kenau hierin? Echt aan het drammen? Zijn gelduitgave aan het bepalen? Of niet? En hoe kan ik beste met dit alles omgaan?
Sorry als ik wat vaag ben met sommige uitleg, maar wil liever niet dat mijn ware indentiteit naar buiten komt (en dat kan gebeuren met teveel details), dat zou voor problemen kunnen zorgen.
Alvast bedankt voor jullie antwoorden en het lezen van deze lange tekst
zondag 15 september 2019 om 20:48
Ik niet hoor. Ga alleen als ik iets nodig heb en een hele dag daar zou ik niet kunnen volhouden.Ach misschien heb ik het ook erg rooskleurig gezien voor met zijn 2en naar de woonboulevard te gaan.SjaanRoeispaan schreef: ↑14-09-2019 23:32Wie wil er nou in vredesnaam voor zijn lol naar een meubelboulevard?!?!?!?
zondag 15 september 2019 om 22:21
Mee eens. Als jullie wel elke keer samen naar de coffeeshop gaan, pratend over minderen maar ondertussen kibbelen over andere uitgaves en wensen mbt geld gaat er iets goed mis. Verslaafd of niet, dan heb je je prioriteiten sowieso niet op orde. Waarom stop je niet zelf met de blow TO? Dat scheelt al een stuk en motiveert je vriend meer dan enkel praten over minderen lijkt mij. Ik denk dat je de andere prioriteiten ook niet zomaar in orde gaat krijgen aangezien je vriend heel andere prioriteiten lijkt te hebben dan jij. Jij wil leuke (misschien ook wel nodige) spulletjes voor in huis, hij wil lekker chillen met z'n blowtje en drankje na een lange dag werken en lijkt niet het nut te zien van een nieuwe lamp en lichtere muur. Tijd voor beter overleg, en geef zelf het goede voorbeeld door zelf te minderen of stoppen met blowen van geld dat je liever anders besteedt.viva-amber schreef: ↑15-09-2019 12:58Je bent niet verslaafd maar je kunt ook moet sparen met dit gedrag.
maandag 16 september 2019 om 06:17
Stop eerst eens met blowen, beiden. Ten eerste kost het een berg geld en ten tweede wordt je er ongemerkt een stuk dommer van. Je hebt het wellicht niet door, maar het tast je hersenen aan. Ben je ooit weleens iemand tegengekomen die lekker aan de weg timmert en iedere dag blowt? Je ziet het zelf wellicht niet, maar dagelijks gebruik van drugs (en drank) vertroebeld je geest.
maandag 16 september 2019 om 06:53
Maar jij roept toch ook dat je gaat minderen maar doet vervolgens niets.
Hoe dan ook je hoeft dus minder in te brengen in de dagelijkse behoefte gezien jullie even veel voor hobby e.d. overhouden zoals je aangeeft in de OP...misschien starten met dat eens goed naast elkaar leggen.
Daarnaast stoppen met drammen, jullie leven redelijk langs elkaar heen, je geeft aan dat je vriend net 2 jaar schuldenvrij is ik gok dat hij daar vanuit nog steeds rekent in alles wat hij uitgeeft.
Oh en wat al vaker voorbij komt..ipv al die vrijwilligersbaantjes kies een betaalde baan..loont meer over het algemeen.
Hoe dan ook je hoeft dus minder in te brengen in de dagelijkse behoefte gezien jullie even veel voor hobby e.d. overhouden zoals je aangeeft in de OP...misschien starten met dat eens goed naast elkaar leggen.
Daarnaast stoppen met drammen, jullie leven redelijk langs elkaar heen, je geeft aan dat je vriend net 2 jaar schuldenvrij is ik gok dat hij daar vanuit nog steeds rekent in alles wat hij uitgeeft.
Oh en wat al vaker voorbij komt..ipv al die vrijwilligersbaantjes kies een betaalde baan..loont meer over het algemeen.
maandag 16 september 2019 om 13:40
Nogmaals: zo makkelijk is het voor mij niet om een betaalde baan te vinden. Dat poetsen doe ik bij een goede bekende van me. Ik heb besloten om vanaf vandaag te gaan minderen, geen idee wat dit voor bijwerkingen gaat hebben, maar eens een keer moet je beginnen. Wat vriend doet, dat moet hij zelf weten, denk dat het voor hem een stuk lastiger is, aangezien hij het behoorlijk wat jaartjes langer doet. Hopelijk stimuleert het hem, als ik de discipline vol blijf houden. Denk uiteindelijk dat ik er uiteindelijk een stuk fitter van word, als ik minder en daarna stop.
maandag 23 september 2019 om 19:47
Zat te twijfelen of ik hier een apart topic voor moest openen, maar aangezien ik al afgelopen tijd veel topics heb geopend, doe ik het maar even hier.
Mijn vriend kan tijdens het eten niet van zijn telefoon afblijven. Dan is het wat lezen op Facebook, dan is het een filmpje opzoeken van iets interessants (worden wij in betrokken, dat wel) etc. Ik heb hem al een aantal keer de hint gegeven dat ik geen telefoon aan tafel wil (zelf telefoon op totaal andere plaats neerleggen, zeggen van ik heb hem niet nodig bij het eten, bijvoorbeeld). Heb ook een keer letterlijk gezegd dat ik liever geen telefoon aan tafel wil, omdat ik dan de tijd aan elkaar wil besteden. Daar stemde die mee in, maar dat heeft 1 dag geduurd. Het is vooral het ergste als hij vanuit werk meteen moet eten(gebeurt vaak als bonuszoon hier is en hij is laat thuis). Net was hij weer op een artikel gestuit, wat hij perse meteen moest lezen. Ik probeer gesprekken aan te gaan, maar er wordt half geluisterd. Dit gebeurt ook vaak als hij bijv. achter de computer zit, zo is het nog weleens dat we samen tot een compromis komen, maar de volgende dag beweert hij dan dat het helemaal niet zo is, maar ik kan dan niet bewijzen dat het wel zo is. Soms zit ik er aan te denken om alle gesprekken op te nemen, maar dat is ook zo kinderachtig. Als ik google op 'telefoon aan tafel' o.i.d. dan krijg ik vooral resultaten als verbod telefoon tijdens eten,gezinnen en stellen die dan echt de tijd voor elkaar nemen. Hij houdt niet van zulke regels, dan voelt hij zich beperkt. Ik weet ook niet of het abnormaal is om dit van hem te verwachten of dat ik te veel vasthoud aan het ideaal beeld. Het laatste wat ik wil, is om hier ook nog moeilijkheden mee te krijgen.
Mijn vriend kan tijdens het eten niet van zijn telefoon afblijven. Dan is het wat lezen op Facebook, dan is het een filmpje opzoeken van iets interessants (worden wij in betrokken, dat wel) etc. Ik heb hem al een aantal keer de hint gegeven dat ik geen telefoon aan tafel wil (zelf telefoon op totaal andere plaats neerleggen, zeggen van ik heb hem niet nodig bij het eten, bijvoorbeeld). Heb ook een keer letterlijk gezegd dat ik liever geen telefoon aan tafel wil, omdat ik dan de tijd aan elkaar wil besteden. Daar stemde die mee in, maar dat heeft 1 dag geduurd. Het is vooral het ergste als hij vanuit werk meteen moet eten(gebeurt vaak als bonuszoon hier is en hij is laat thuis). Net was hij weer op een artikel gestuit, wat hij perse meteen moest lezen. Ik probeer gesprekken aan te gaan, maar er wordt half geluisterd. Dit gebeurt ook vaak als hij bijv. achter de computer zit, zo is het nog weleens dat we samen tot een compromis komen, maar de volgende dag beweert hij dan dat het helemaal niet zo is, maar ik kan dan niet bewijzen dat het wel zo is. Soms zit ik er aan te denken om alle gesprekken op te nemen, maar dat is ook zo kinderachtig. Als ik google op 'telefoon aan tafel' o.i.d. dan krijg ik vooral resultaten als verbod telefoon tijdens eten,gezinnen en stellen die dan echt de tijd voor elkaar nemen. Hij houdt niet van zulke regels, dan voelt hij zich beperkt. Ik weet ook niet of het abnormaal is om dit van hem te verwachten of dat ik te veel vasthoud aan het ideaal beeld. Het laatste wat ik wil, is om hier ook nog moeilijkheden mee te krijgen.
maandag 23 september 2019 om 19:52
Zo te lezen ben je bezig een puber aan het heropvoeden.Fluffy85 schreef: ↑23-09-2019 19:47Zat te twijfelen of ik hier een apart topic voor moest openen, maar aangezien ik al afgelopen tijd veel topics heb geopend, doe ik het maar even hier.
Mijn vriend kan tijdens het eten niet van zijn telefoon afblijven. Dan is het wat lezen op Facebook, dan is het een filmpje opzoeken van iets interessants (worden wij in betrokken, dat wel) etc. Ik heb hem al een aantal keer de hint gegeven dat ik geen telefoon aan tafel wil (zelf telefoon op totaal andere plaats neerleggen, zeggen van ik heb hem niet nodig bij het eten, bijvoorbeeld). Heb ook een keer letterlijk gezegd dat ik liever geen telefoon aan tafel wil, omdat ik dan de tijd aan elkaar wil besteden. Daar stemde die mee in, maar dat heeft 1 dag geduurd. Het is vooral het ergste als hij vanuit werk meteen moet eten(gebeurt vaak als bonuszoon hier is en hij is laat thuis). Net was hij weer op een artikel gestuit, wat hij perse meteen moest lezen. Ik probeer gesprekken aan te gaan, maar er wordt half geluisterd. Dit gebeurt ook vaak als hij bijv. achter de computer zit, zo is het nog weleens dat we samen tot een compromis komen, maar de volgende dag beweert hij dan dat het helemaal niet zo is, maar ik kan dan niet bewijzen dat het wel zo is. Soms zit ik er aan te denken om alle gesprekken op te nemen, maar dat is ook zo kinderachtig. Als ik google op 'telefoon aan tafel' o.i.d. dan krijg ik vooral resultaten als verbod telefoon tijdens eten,gezinnen en stellen die dan echt de tijd voor elkaar nemen. Hij houdt niet van zulke regels, dan voelt hij zich beperkt. Ik weet ook niet of het abnormaal is om dit van hem te verwachten of dat ik te veel vasthoud aan het ideaal beeld. Het laatste wat ik wil, is om hier ook nog moeilijkheden mee te krijgen.
maandag 23 september 2019 om 19:54
Waarom zou je het moeten bewijzen. Je mag toch iets vervelend vinden. Echt heel raar om e.a. te gaan opnemen. Die 30 min bij het eten niet even zonder telefoon kunnen is weer een aanwijzing dat je vriend altijd prikkels nodig heeft. Je spreekt iets af dan doe je het of niet. Jouw vriend doet zelden tot nooit wat hij belooft en daar lijkt geen tot weinig verandering in te komen. Hoeveel voorbeelden ga je nog verzamelen? Waarom denk je dat nog meer bewijs iets anders oplevert dan wat je nu hebt?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 23 september 2019 om 20:15
Dus even resumerend:
Jouw vriend staat een deel van zijn salaris af aan jou zodat jullie allebei even veel te besteden hebben.
Jij vindt dat hij moet minderen met blowen en sterkte drank maar doet vervolgens vrolijk mee (van zijn kosten)
Jij vind dat hij zijn rijbewijs moet halen zodat hij jou ook eens kan chauffeuren.
Jij wil een nieuwe kast want jij vindt de woonkamer te vol worden
Jij wil dat hij aandacht aan jou besteed tijdens het eten.
En wat wil hij? Heb je dat al eens gevraagd?
Ik vind je behoorlijk dwingend en je gedraagt je of je zijn moeder ben. Stop daarmee...
Zorg dat je gelijkwaardig aan elkaar ben, dat doe je door werk te vinden. Ookal heb je een Wajong uitkering, dat wil niet zeggen dat je niet kan werken. Het zegt dat je niet 100% inzetbaar bent. Er zijn genoeg functies waarin je wel 100 loon waarde kan behalen.
Jouw vriend staat een deel van zijn salaris af aan jou zodat jullie allebei even veel te besteden hebben.
Jij vindt dat hij moet minderen met blowen en sterkte drank maar doet vervolgens vrolijk mee (van zijn kosten)
Jij vind dat hij zijn rijbewijs moet halen zodat hij jou ook eens kan chauffeuren.
Jij wil een nieuwe kast want jij vindt de woonkamer te vol worden
Jij wil dat hij aandacht aan jou besteed tijdens het eten.
En wat wil hij? Heb je dat al eens gevraagd?
Ik vind je behoorlijk dwingend en je gedraagt je of je zijn moeder ben. Stop daarmee...
Zorg dat je gelijkwaardig aan elkaar ben, dat doe je door werk te vinden. Ookal heb je een Wajong uitkering, dat wil niet zeggen dat je niet kan werken. Het zegt dat je niet 100% inzetbaar bent. Er zijn genoeg functies waarin je wel 100 loon waarde kan behalen.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 23 september 2019 om 22:59
biol schreef: ↑23-09-2019 20:15Dus even resumerend:
Jouw vriend staat een deel van zijn salaris af aan jou zodat jullie allebei even veel te besteden hebben.
Jij vindt dat hij moet minderen met blowen en sterkte drank maar doet vervolgens vrolijk mee (van zijn kosten)
Jij vind dat hij zijn rijbewijs moet halen zodat hij jou ook eens kan chauffeuren.
Jij wil een nieuwe kast want jij vindt de woonkamer te vol worden
Jij wil dat hij aandacht aan jou besteed tijdens het eten.
En wat wil hij? Heb je dat al eens gevraagd?
Ik vind je behoorlijk dwingend en je gedraagt je of je zijn moeder ben. Stop daarmee...
dinsdag 24 september 2019 om 08:08
Eens. Hoewel ik telefoons aan tafel ook niet duld, lijkt het mij er eerder op dat jullie wensen en behoeftes zo ver uit elkaar liggen dat ik me afvraag of jullie wel bij elkaar passen. De gesprekken doet jullie hebben over de dingen die je wel een niet wil verkopen nou niet bepaald constructief en getuigen van weinig liefde en respect richting elkaar...biol schreef: ↑23-09-2019 20:15Dus even resumerend:
Jouw vriend staat een deel van zijn salaris af aan jou zodat jullie allebei even veel te besteden hebben.
Jij vindt dat hij moet minderen met blowen en sterkte drank maar doet vervolgens vrolijk mee (van zijn kosten)
Jij vind dat hij zijn rijbewijs moet halen zodat hij jou ook eens kan chauffeuren.
Jij wil een nieuwe kast want jij vindt de woonkamer te vol worden
Jij wil dat hij aandacht aan jou besteed tijdens het eten.
En wat wil hij? Heb je dat al eens gevraagd?
Ik vind je behoorlijk dwingend en je gedraagt je of je zijn moeder ben. Stop daarmee...
Zorg dat je gelijkwaardig aan elkaar ben, dat doe je door werk te vinden. Ookal heb je een Wajong uitkering, dat wil niet zeggen dat je niet kan werken. Het zegt dat je niet 100% inzetbaar bent. Er zijn genoeg functies waarin je wel 100 loon waarde kan behalen.
Ben wel benieuwd hoe je vriend regeert als je de volgende dag aan tafel zegt "goh zooi je je telefoon willen wegleggen zodat we kunnen praten zoals ik gister aangaf graag vaker te willen doen?". Als hij telkens op z'n telefoon zit is er toch 'bewijs' genoeg of mis ik iets?
dinsdag 24 september 2019 om 09:21
Volgens mij had ik al duidelijk geschreven dat ik alles opnemen ook wat overdreven vond. Het valt mij op dat er snel door forumleden wordt gezegd dat men niet bij elkaar past, als iemand een of meerdere klachten heeft over zijn/haar partner. Wij hebben ook genoeg leuke en fijne dingen, maar daar hoef ik geen raad voor te krijgen natuurlijk. Ik snap van vele de conclusie dat het lijkt alsof onze relatie niets is, maar wat ik nu bijvoorbeeld wil weten is of er meer gezinnen/stellen zijn die met telefoon aan tafel zitten of dat ik teveel van de ouderwetse stempel ben.
Vanwege mijn autistische stoornis, vind ik het vaak moeilijk om op een goede manier te communiceren. Nu weet ik bijvoorbeeld bij het telefoongebruik niet goed een balans te vinden tussen 'op een moederlijke manier' te zeggen dat ik geen telefoon aan tafel wil (al vind ik het minder erg bij het ontbijt, want dan pakt men ook de krant) of op een wat meer (ja hoe zullen we het noemen) respectvollere (?) manier. Het is ook maar net hoe zijn pet staat, als hij een goede bui heeft, accepteert hij zo'n vraag eerder.
Vanwege mijn autistische stoornis, vind ik het vaak moeilijk om op een goede manier te communiceren. Nu weet ik bijvoorbeeld bij het telefoongebruik niet goed een balans te vinden tussen 'op een moederlijke manier' te zeggen dat ik geen telefoon aan tafel wil (al vind ik het minder erg bij het ontbijt, want dan pakt men ook de krant) of op een wat meer (ja hoe zullen we het noemen) respectvollere (?) manier. Het is ook maar net hoe zijn pet staat, als hij een goede bui heeft, accepteert hij zo'n vraag eerder.
dinsdag 24 september 2019 om 09:31
Violet-Nebula schreef: ↑24-09-2019 08:08Eens. Hoewel ik telefoons aan tafel ook niet duld, lijkt het mij er eerder op dat jullie wensen en behoeftes zo ver uit elkaar liggen dat ik me afvraag of jullie wel bij elkaar passen. De gesprekken doet jullie hebben over de dingen die je wel een niet wil verkopen nou niet bepaald constructief en getuigen van weinig liefde en respect richting elkaar...
Ben wel benieuwd hoe je vriend regeert als je de volgende dag aan tafel zegt "goh zooi je je telefoon willen wegleggen zodat we kunnen praten zoals ik gister aangaf graag vaker te willen doen?". Als hij telkens op z'n telefoon zit is er toch 'bewijs' genoeg of mis ik iets?
Pardon? Ik denk wel dat je iets mist ja. Dat je vent een volwassen man is bijvoorbeeld?
dinsdag 24 september 2019 om 09:38
Fluffy85 schreef: ↑24-09-2019 09:21Volgens mij had ik al duidelijk geschreven dat ik alles opnemen ook wat overdreven vond. Het valt mij op dat er snel door forumleden wordt gezegd dat men niet bij elkaar past, als iemand een of meerdere klachten heeft over zijn/haar partner. Wij hebben ook genoeg leuke en fijne dingen, maar daar hoef ik geen raad voor te krijgen natuurlijk. Ik snap van vele de conclusie dat het lijkt alsof onze relatie niets is, maar wat ik nu bijvoorbeeld wil weten is of er meer gezinnen/stellen zijn die met telefoon aan tafel zitten of dat ik teveel van de ouderwetse stempel ben.
Vanwege mijn autistische stoornis, vind ik het vaak moeilijk om op een goede manier te communiceren. Nu weet ik bijvoorbeeld bij het telefoongebruik niet goed een balans te vinden tussen 'op een moederlijke manier' te zeggen dat ik geen telefoon aan tafel wil (al vind ik het minder erg bij het ontbijt, want dan pakt men ook de krant) of op een wat meer (ja hoe zullen we het noemen) respectvollere (?) manier. Het is ook maar net hoe zijn pet staat, als hij een goede bui heeft, accepteert hij zo'n vraag eerder.
Ik denk dat je er goed aan doet om een apart topic te openen. Dit is een hele andere vraagstelling. Je bent nu als het ware off-topic in je eigen topic.
Maar los daarvan lijkt je communicatie vooral gericht op praktische resultaten. Je geeft aan welk praktisch resultaat je wil zien en brengt dat als iets wat jij wil waar hij zich op moet aanpassen.
Je wil niet een telefoon van tafel; je wil graag (tijdens het eten) tijd voor elkaar. Leg die behoefte bij hem neer en maak hem mede verantwoordelijk voor een oplossing die voor jullie beide werkt.
dinsdag 24 september 2019 om 13:50
Violet-Nebula schreef: ↑24-09-2019 08:08Eens. Hoewel ik telefoons aan tafel ook niet duld, lijkt het mij er eerder op dat jullie wensen en behoeftes zo ver uit elkaar liggen dat ik me afvraag of jullie wel bij elkaar passen. De gesprekken doet jullie hebben over de dingen die je wel een niet wil verkopen nou niet bepaald constructief en getuigen van weinig liefde en respect richting elkaar...
Ben wel benieuwd hoe je vriend regeert als je de volgende dag aan tafel zegt "goh zooi je je telefoon willen wegleggen zodat we kunnen praten zoals ik gister aangaf graag vaker te willen doen?". Als hij telkens op z'n telefoon zit is er toch 'bewijs' genoeg of mis ik iets?
Lolbroek.
Damned if I don’t
dinsdag 24 september 2019 om 14:50
Ik denk dat je meer bereikt als je tegen hem zegt 'ik heb behoefte aan even wat aandacht voor elkaar tijdens het eten' dan als je zegt 'ik wil dat je je telefoon weg legt tijdens het eten'.
Als je aangeeft waar jij behoefte aan hebt kan hij ook meedenken in een oplossing. Dan wordt hij niet geconfronteerd met een huisregel die opgelegd wordt maar bedenken jullie samen hoe je het leuk kan maken voor elkaar.
(volgens mij kan je het beste zelf een nieuw topic openen).
dinsdag 24 september 2019 om 18:12
dinsdag 24 september 2019 om 18:23
Die joints en sterke drank noemde je op in de hoop reacties te krijgen als: "Wel wiet en drank maar geen kast en lampen?".
Hij mag zelf weten wat hij van zijn geld koopt, zolang hij zijn vaste lasten en boodschappen betaalt gaat dat jou niet aan. Hij zeikt toch okk niet over jouw hobby die geld kost.
Hij mag zelf weten wat hij van zijn geld koopt, zolang hij zijn vaste lasten en boodschappen betaalt gaat dat jou niet aan. Hij zeikt toch okk niet over jouw hobby die geld kost.
dinsdag 24 september 2019 om 18:30
Ik vind je vriend gewoon niet zo aardig klinken. Ongemanierd ook.
Blèren op een Woonboulevard, telefoon tijdens het eten...
Ik zou het genant vinden om al die punten met een volwassene te moeten bespreken.
Het klinkt gewoon niet alsof hij het goed met je voorheeft. Je moet zoveel moeite doen voor redelijk normale omgangsvormen en wordt gedwongen tot dankbaar gedrag vanwege zijn inkomsten, zo voelt het.
Blèren op een Woonboulevard, telefoon tijdens het eten...
Ik zou het genant vinden om al die punten met een volwassene te moeten bespreken.
Het klinkt gewoon niet alsof hij het goed met je voorheeft. Je moet zoveel moeite doen voor redelijk normale omgangsvormen en wordt gedwongen tot dankbaar gedrag vanwege zijn inkomsten, zo voelt het.
