Samenwonen en geld

quote:marijn_81 schreef op 07 september 2009 @ 17:15:





Misschien dat als je allebei heel veel verdient dat het dan minder uitmaakt, maar in ons geval is dat zeker niet aan de orde.



De stellen die alles op één hoop gooien: hoe doe je dat dan als er iemand los van de ander een week op vakantie gaat? Zo'n vakantie kost al snel 1000 euro. Betaal jij daar dan gewoon aan mee? Gaat dat echt zonder verantwoordelijk af te leggen of dat de ander vraagt of het oké is?

Kan me echt niet voorstellen en ik zou daar geen zin in hebben.



Wij zijn zo'n stel die alles op 1 hoop gegooid hebben (inmiddels trouwens ook getrouwd). In het hele begin maakten we beiden maandelijks hetzelfde bedrag over naar gezamenlijk, maar al vrij gauw hebben we alles samengevoegd.

In het begin verdienden we ongeveer evenveel, maar inmiddels verdien ik netto een honderd of 5 meer per maand dan manlief.



Wij gaan over het algemeen gewoon samen op vakantie, maar als 1 van ons een week met vrienden ofzo zou willen (ik ben ook ooit met mijn zus op vakantie geweest) dan gaat dat dus van die ene hoop. Ik heb er geen moeite mee. Manlief heeft standaard in september vriendenweekend en dat kost ook een paar honderd euro. Prima, moet ie lekker doen. Ik heb niet het gevoel dat ik nu voor zijn vakantie gewerkt heb. Andersom zeikt hij echter ook nooit over mijn uitgaven. En over het algemeen geef ik meer uit dan hij, dus ons inkomensverschil wordt wat dat betreft al enigsinds gecorrigeerd.

Grote uitgaven bespreken we uiteraard wel, maar we zijn het eigenlijk nooit oneens. Komt ook wel omdat we zelf redelijk hetzelfde over financien denken (we willen allebei niet lenen en wel een flinke buffer achter de hand houden en kunnen allebei prima met geld omgaan). En natuurlijk denk ik best wel eens: is dat nu nodig. Maar ik zeg daar niets van. Het gaat dan om kleine bedragen en hij zal dat andersom ook vast wel eens denken.



Nu hebben we bv net mijn auto vervangen en aangezien we 1 gezamenlijke spaarrekening hebben gaat dat daar vanaf. Tja, als straks zijn auto vervangen moet worden gaat het ook daar vanaf. En we gebruiken de auto's trouwens toch door elkaar, alleen staat er 1 op zijn naam en 1 op die van mij en die laatste is nu vervangen dus staat de nieuwe op mijn naam....



Eigenlijk hebben we het nooit over zijn of mijn dingen. Alles is van samen (met uitzondering van de katjes, want die zijn wel van mij En dat zo manlief absoluut niet anders willen).

Steeninwater: als jullie uitgavenpatroon zo verschilt en wellicht jullie gehele gedachte van omgaan met geld moet je het absoluut niet samenvoegen. Daar wordt jij niet gelukkiger van. Bij sommigen (zoals bij ons) werkt dat prima, maar bij sommigen niet en dan moet je het ook niet doen.



Als jij zoveel minder verdient zou het wel eerlijk zijn om het inderdaad ongeveer naar rato te doen vind ik persoonlijk.

quote:Frutje schreef op 08 september 2009 @ 12:12:

[...]





Ik snap de 'dus' in dit verband niet zo. Als je een gezin bent met twee kinderen, kun je toch best wel eens apart van elkaar op vakantie gaan of een weekendje weg met weet-ik-veel 'de meiden' oid. Dat vind ik een kwestie van gunnen.



Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie ouders dit vroeger deden.

Bij ons is er altijd goed ingestampt dat je als vrouw een zekere mate van onafhankelijkheid moet hebben en ook wat eigen geld moet houden. Ik vind dat zelf prettig, maar misschien komt dat juist wel door deze opvoeding.



zoals je kunt lezen zijn zowel man als ik alleen weggeweest.

geen probleem hier, gaat gewoon van die grote hoop...



ik ben echt wel onafhankelijk...hoef ik geen eigen geld voor te hebben.

zijn geld = mijn geld en andersom ook,.

Toen ik student was betaalde ik een bepaald huurbedrag aan mijn werkende vriend en hij betaalde de rest. Nu ik sinds kort ook werk doen we het 50/50, ook al verdien ik iets minder dan hij doet. Over de boodschappen hebben we nooit afspraken gemaakt, soms betaalt hij en soms betaal ik. Niemand doet daar ooit moeilijk over.



Verzekeringen e.d. zijn altijd voor eigen rekening geweest.

quote:Frutje schreef op 08 september 2009 @ 12:12:

[...]





Ik snap de 'dus' in dit verband niet zo. Als je een gezin bent met twee kinderen, kun je toch best wel eens apart van elkaar op vakantie gaan of een weekendje weg met weet-ik-veel 'de meiden' oid. Dat vind ik een kwestie van gunnen.



Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie ouders dit vroeger deden.

Bij ons is er altijd goed ingestampt dat je als vrouw een zekere mate van onafhankelijkheid moet hebben en ook wat eigen geld moet houden. Ik vind dat zelf prettig, maar misschien komt dat juist wel door deze opvoeding.



Mijn ouders waren gehuwd in GvG wat op zich een grote fout was aangezien mijn vader een eigen bedrijf had wat hij deels overgenomen en deels georven had van zijn ouders en ze inmiddels ook gescheiden zijn wat hem heeeel erg veel gekost heeft. Maar toen was GvG gewoon standaard (mijn vader had bij de notaris nog huwelijkse voorwaarden aangekaard en die vond dat not done (tja, zo ging dat vroeger...).



Ik vind alles samenvoegen dus los staan van wel of niet afhankelijk. Waarom zou ik nu afhankelijk zijn van mijn partner? Als we uit elkaar gaan is de helft van de spaarrekening van mij dus heb ik eigen geld. Nu vind ik eigen geld geen toegevoegde waarde hebben, nu is het ons geld.

Ik vind afhankelijk meer wanneer je zelf geen inkomen hebt en als je dan uit elkaar gaat je wellicht financieel niet voor jezelf kunt zorgen. Nou aangezien ik een eigen inkomen heb en zelfs meer verdien dan mijn partner vind ik mij zeker niet afhankelijk...

"Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie ouders dit vroeger deden."



Haha. Mijn vader werkte en moeder was thuis voor ons. Mijn moeder beheerde het geld en mijn vader kreeg elke maand "zakgeld" voor benzine, sigaretten (toen rookte hij nog), een kroketje op zijn werk en dat soort dingen.

quote:ossiepossie schreef op 08 september 2009 @ 20:10:

"Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe jullie ouders dit vroeger deden."



Haha. Mijn vader werkte en moeder was thuis voor ons. Mijn moeder beheerde het geld en mijn vader kreeg elke maand "zakgeld" voor benzine, sigaretten (toen rookte hij nog), een kroketje op zijn werk en dat soort dingen.hier idem!

Mijn moeder nam ook elke maand huishoudgeld op van de rekening en daar deed ze de boodschappen mee. Stiekem spaarde ze daar elke maand een beetje van in een kluisje en als we dan 's zomers op vakantie gingen kwam moeders met een paar honderd gulden aanzetten. Haha, ieder jaar deed mijn vader weer alsof hij verbaasd was.

Mijn ouders hadden en hebben nog steeds 1 rekening waar geld op binnenkomt. Ze werken alletwee voornamelijk thuis (boerderij) en mijn moeder koopt alles, als mijn vader twee keer per jaar in een supermarkt danwel kledingzaak komt is het veel.



Natuurlijk kijkt mijn vader bedenkelijk als mijn moeder weer met een nieuwe jas aankomt maar ik geloof niet dat hij er nog veel van zegt.

Lekker ouderwets, en dat terwijl mijn ouders 57 en 58 zijn.

Hier ook bij schoonouders en ouders dezelfde situatie: 1 rekening en daar gaat alles vanaf. Dat vind ik echter ook een hele andere situatie omdat in beide gevallen vader de kostwinner is (moeders verdienen wel, maar weinig) en moeder altijd voor de kinderen thuis zijn geweest.



Als 1 van ons thuis zou blijven voor onze kinderen zouden we ook andere afspraken maken, dan is de situatie gewoon anders. Maar voor nu vind ik alles gescheiden véél prettiger.

quote:return_of_kreng schreef op 07 september 2009 @ 17:32:

Die stellen die alles op een hoop gooien gaan vast ook niet zonder elkaar op vakantie. Want als je getrouwd bent/ een stel bent dan doe je vakanties toch ook het liefst samen?

.



Oh bah bah dit vind ik zo vreselijk Wat een ouderwetse gedachte. "Als je bij elkaar bent, ga je samen op vakantie". Ik vind het zo heerlijk om mijn vriend weer te zien als we apart van elkaar zijn gegaan. Honderduit kletsen, niet van elkaar af kunnen blijven... Vreselijk, dat sommige mensen dan het idee hebben dat je samen 'moet' gaan. Wij proberen juist ook los van elkaar te gaan.



Voor de rest moet iedereen het gewoon lekker zelf weten natuurlijk, knap als het werkt met 1 rekening, maar ik houd mijn eigen geldpot



Misschien ook wel ingepeperd door schoonouders en ouders. Ouders zijn gescheiden, heb wel gezien hoe fijn het is om zelf geld te hebben. Schoonouders zijn bij elkaar, maar nu heeft mijn schoonmoeder ook zelf een rekening waar haar pensioen op binnenkomt.

Wij hebben 6 rekeningen, hihi.

Ieder een aparte betaal- en spaarrekening ( hadden we al voor het samenwonen ) en 1 gezamenlijke betaal- en spaarrekening. Wij storten naar ratio een bedrag op de gezamenlijke betaalrekening.

Straks als de kleine er is gaat hij 1 dag minder werken dus zullen de bedragen weer naar ratio worden aangepast.

We betalen alles van de gezamenlijke rekening wat we ook gezamenlijk doen ( inclusief boodschappen / uit eten / andere uitgaves ). We sparen ook gezamenlijk een vast bedrag per maand. Soms spaart ieder nog apart voor iets wat hij / zij heel graag wilt. Ik ben nu bv aan het sparen voor een nieuwe gaderobe, het lijkt me heerlijk om straks als ik ontzwangert ben weer een hele dag te winkelen.....

Wil vriendlief alleen met vrienden op wintersport prima, maar dat betaald hij zelf dan.....

Eigenlijk is zijn geld ook mijn geld en vise versa maar ik ben een big spender en hij niet. Zo voel ik me minder 'schuldig' ......ook al geeft hij me dat gevoel niet trouwens. Dit voelt voor ons het beste.

Wij gooien min of meer alles op 1 hoop. Momenteel verdient mijn vriend meer dan ik, maar in de toekomst gaat dat veranderen. In eerste instantie wilde we 50/50 doen; maar als snel kwamen we erachter dat dat voor mij moeilijker zou worden. Zou inhouden dat ik per maand zo'n 20 euro zou overhouden.....Dus daar zijn we van af gestapt.

Omdat we 'samen doen' met het geld hebben we wel afgesproken dat bij aankopen boven een bepaald bedrag we met elkaar overleggen. Maar vooralsnog heeft dit geen probleem opgeleverd. Gaat lekker zo.

Oja, mijn ouders kunnen niet zo heel goed met geld omgaan. Mijn vader werkte en mijn moeder was thuis voor ons. Het enige wat ik me nog van vroeger herinner was dat er altijd gezegd werd dat er geen geld was voor bepaalde zaken. Dat gaat nu trouwens nog zo bij mijn ouders. Al twijfel ik daar nog steeds sterk aan want ze hebben genoeg luxe dingen in huis....Ik irriteer me er altijd mateloos aan ( nog steeds ) als dat gezegt wordt. Ten eerste zadel je je kinderen er niet mee op maar ten tweede is het ook een bepaalde manier van geld uitgeven, en die manier is niet goed in mijn ogen bij mijn ouders.....Dat patroon zie ik nu trouwens ook terug bij mijn broer. Dan zegt m'n moeder wel eens dat m'n broer krap zit en dan denk ik echt heel geirriteerd; tja het is net hoe je je geld uitgeeft. Genoeg frustratie hierover, dit is immers oftopic....



Volgens mij 'beheert' mijn vader het geld. Mijn moeder kon vroeger bv ook nooit alleen boodschappen doen ivm haar reuma dus automatisch ging m'n vader weer mee met het geld.