Vastzitten aan uitvaartkosten vader?

Hai,

Ik ben gisteravond op bezoek geweest bij mijn vader die sinds een jaar in een half zelfstandige aanleunwoning woont bij een verzorgingstehuis.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 7 was. Geen contact met vader vanaf 14 jaar tot mijn 32ste. Ben nu 42. Vader was geen goede vader in de jaren dat er wel contact was. Uit een eerder huwelijk voor dat met mijn moeder heeft hij 1 zoon. Uit de ouderlijke macht gezet en opgegroeid in pleeggezin. Nooit geen contact met vader gewild. Nog steeds niet. Ik heb sinds 10 jaar wel weer contact met hem. Moeizaam. Grof gezegt, het is een lul. Dat is uiteraard subjectief en mijn mening.

Vader heeft vorig jaar enkele tia's/kleine hersenbloedingen gehad, en heeft wat hulp nodig, vandaar de verhuizing naar deze woonsituatie.

Was er gister en hij gaat zichtbaar achteruit. Je kan er niet meer een 'normaal' gesprek mee voeren.

Hij begon weer te 'zeuren' over zijn uitvaart. Ik moet die toch maar regelen. Uiteraard precies zoals hij dat graag wil. Dat is mij allemaal duidelijk. Als ik dan vraag hoe hij dat voor zich ziet, financieel. Dan krijg ik standaard de reactie, het hoeft allemaal niet duur, geen cake, goedkope kist, paar mensen blablabla. Daar is zijn verzekering destijds genoeg voor. De man blijft volhouden dat hij voor ongeveer 5000 verzekerd is. Euro of guldens weet hij niet. Dat staat op de polis. Bijverzekeren is onzin!

Nou heb ik hem dus vorig jaar verhuisd. Er is geen polis. En volgens mij ook geen verzekering dus.

Ondanks dat er een geschiedenis van mishandeling is en ik werkelijk waar nog nooit iets aan de man heb gehad, en hij zijn maandelijkse aow, pensioen en zijn spaargeld uitgeeft aan zijn nepkleindochter van het kind van zijn laatste exvrouw, en er dus geen erfenis zal zijn waarvan ik de kosten van de uitvaart kan betalen, vind ik ergens toch/voel ik mij verplicht dit toch te regelen mocht het zich terzijnertijd voordoen.

Ik maak mij daar soms zorgen over, vooral na een bezoek zoals gister waar maar weer eens bleek dat het nooit meer beter gaat worden met hem, alleen slechter.

En om eerlijk te zijn voel ik mij er rot onder dat anderen dat beetje 'lusten' die er zijn krijgen, en ik alleen maar goed ben om de 'rotzooi' op te ruimen blijkbaar. Gaat ook geregeld door mijn hoofd om contact weer te stoppen, want het brengt mij niks, behalve commentaar op mijn persoon en leventje. Doe dat steeds niet, omdat ik verder ook geen familie heb en 'het is toch mijn vader', en zoiets is gewoon niet makkelijk. Al helemaal niet wetende dat het einde dichterbij is dan ooit.

Al gun ik de man nog vele (verwarde) jaren en mag hij met zijn geld doen wat hij wil, ik sta er steeds nuchterder in en probeer voorbij mijn eigen emoties hierom trendt te kijken.

Contact of niet, afwijzing van 'erfenis' of niet. Een rondje internet verteld mij, voor zover ik uit dit grijze gebied begrijp, dat er niets mij ontslaat van de verplichting te dokken voor zijn uitvaart. Tenzij mijn gemeente heel coulant is en niet verhaald.

Dat doen ze dus wel hier!

Heb dus een paar vragen waar ik met google niet echt goed uitkom.

Waar blijft aansprakelijkheid zoon in dit verhaal?

Zoals ik het begrijp: als ik geen opdracht geef voor uitvaart, zal de gemeente verhalen op mij. Als ik opdracht geef voor uitvaart moet ik ook betalen, maar dan kan ik nog redelijk zelf de kosten bepalen, met in het achterhoofd zijn wensen.
Mocht ik dan maanden later na zijn overlijden ergens uitsluitsel hebben van verzekeringsmaatschappijen of er een polis was, zo ja, gaat dan de helft daarvan linea recta naar zoon, of krijg ik eerst mijn kosten terug?

Als ik het zo nalees klinkt dit allemaal best berekenend en kil, maar de man geeft geen snars om me, nooit gedaan ook, en ik wil het zo netjes mogelijk regelen, maar ik maak me oprecht zorgen wat de gevolgen zijn voor mij. Ben zelf ook alleen, heb hard gewerkt de laatste jaren, heb wat spaargeld, maar da's bedoelt om een huisje te kopen, en 5000 uitvaartkosten is een bittere pil voor mij. Er zal mocht het moment daar zijn toch emoties spelen, en vrienden waarschuwen me nu al voor handtekeningen zetten..

Bij voorbaat dank voor input!

himalaya schreef: ↑

19-09-2020 16:30

En waarom wil je daar in meegaan als het zo’n lul is en je voor de kosten op zou moeten draaien?

Je kunt ook voor een crematie kiezen zonder (Lijkwade?) of met de goedkoopste kist. Geen bezoek, geen bloemen, niks.

Hier zat ik ook al eens aan te denken. Er bestaat zoiets als een crematie in stilte. Dan wordt hij wel gecremeerd zozls hij graag wil, maar dan mag er niemand bij zijn, heeft hij een beschadigde kist enz. Kost tussen de 1000 en 1500. Dat zou ik er uit eigen portemonnee wel voor over hebben om het toch netjes te hebben geregeld.

Alleen, hoe netjes is dat?
Ik weet het hoor, da's mijn gevoel. Ik vind het sneu, als de man geen normale uitvaart krijgt, maar ben me ook bewust dat ik mijzelf hier geen 'goed' gevoel in kan kopen, want dat slaat een te groot gat in mijn financien.

Polsjef schreef: ↑

19-09-2020 16:34

Als pa niet mee wil werken dan doneer je het lichaam. Zo simpel kun je het uitleggen aan je vader. Of het een of het ander.

Als hij standvastig blijft dan kiest hij dus voor wetenschap. Zijn uitvaartkosten interesseren hem niet want hij is dood. Dan moet doneren hem ook niets interesseren. Niet zo moeilijk doen. Blijkbaar heeft hij je nog in de greep. Loslaten. Bij leven geen vader, dan bij dood ook niet.

Tja, ben dus bang dat het wettelijk toch niet zo simpel in elkaar zit....

lemoos2 schreef: ↑

19-09-2020 16:35

Persoonlijk zou ik met mijn halfbroer contact opnemen en vertellen hoe de vlag erbij hangt. Dan uitzoeken wat de gemeente rekent voor een ‘armenuitvaart’. Vervolgens achterhalen of het nog goedkoper kan via een uitvaartondernemer.

Dan weten jullie ook wat het verstandigste is om te doen als het zover is en er toch geen polis blijkt te bestaan. En dat ook gewoon zo zakelijk mededelen aan pa.

Ik weet niet waar halfbroer is. Heb hem 1x telefonisch gesproken toen ik 16 was en hij nog in het pleeggezin zat. Voor hem was het allemaal te pijnlijk en wilde geen verder contact. Heb dat gerespecteerd.
Vind het fijn om te lezen dat de helft van de eventuele kosten bij hem verhaald kunnen worden. Was beetje bang voor een situatie ala een bank bij een hypotheek bij gescheiden mensen. Als de 1 niets heeft is de ander hoofdelijk aansprakelijk.

himalaya schreef: ↑

19-09-2020 16:41

Hij heeft jou/ jullie ook niet echt netjes behandeld, als ik het zo lees. Het contact is minimaal. Hij weigert nu mee te werken om de polis boven water te krijgen.

Vind je dat je ondanks alles dat je voor hem een ‘mooie’ uitvaart moet regelen? Terwijl hij zo te lezen bij vrijwel niemand geliefd is?

Als ik financieel makkelijk zou kunnen dragen, zou ik dat doen ja. Alleen al omdat ik door mijn moeder fatsoenlijk ben opgevoed, en ik niet zo wil zijn als hij.

Maar ik kan me dat eigenlijk gewoon niet veroorloven.

Lariba schreef: ↑

19-09-2020 16:49

Als hij iedereen die die 'normale uitvaart' zou kunnen regelen, van zich afduwt, kan hij wel zoveel willen maar dan heeft hij het er toch echt zelf naar gemaakt.
Zijn er eigenlijk nog mensen die überhaupt naar die uitvaart willen komen?

Jazeker, in de kroeg 'vrienden' genoeg. Staat bekend als die aardige toffe peer....

Als men eens wist...