Geld & Recht
alle pijlers
Woning verkopen en tijdelijk huren?
vrijdag 29 april 2022 om 21:40
Ik heb nu een koopwoning en wil hier om verschillende redenen al jarenlang weg. Dit lukt me echter tot nu toe niet, de woningmarkt zit helemaal vast.
Nu zit ik eraan te denken om mijn woning te verkopen en te gaan huren. Dit wordt dan particuliere huur.
En dan van daaruit rustig uit te gaan zien naar een andere koopwoning.
Wie heeft dit ook gedaan, of is dit ook van plan?
Ik hoor graag hoe dit bevallen is, de voors en tegens, enz.
Nu zit ik eraan te denken om mijn woning te verkopen en te gaan huren. Dit wordt dan particuliere huur.
En dan van daaruit rustig uit te gaan zien naar een andere koopwoning.
Wie heeft dit ook gedaan, of is dit ook van plan?
Ik hoor graag hoe dit bevallen is, de voors en tegens, enz.
zaterdag 30 april 2022 om 13:29
Ik vermoed dat dit een best emotionele (wanhoop) beslissing is.
Ik weet hoe het is om ergens te wonen waar je je niet prettig voelt. Ik zit eigenlijk best in een vergelijkbare situatie, ook al is het geen slechte buurt, de buurt is wel dusdanig veranderd dat ik me er niet meer thuis voel. Mijn zoon is 19 en ik wil niet dat hij erop achteruit gaat. Sterker, als hij wil doorleren dan is het misschien zelfs een optie om iets te kopen in/bij de stad waar hij gaat studeren, aangezien de plaats voor mij niet zo uitmaakt. Ik heb nog een zoon die wat ouder is, maar ik vind het ook wel belangrijk dat hij niet allerlei toeren hoeft uit te halen om thuis te komen (ze hebben beiden geen rijbewijs en ook geen behoefte daaraan, dat scheelt misschien) en dat ze dan ook (voorlopig) nog een plekje hebben om te blijven, resp. te overbruggen want ja, ook al vindt je zoon een kamer, de kans is aanwezig dat het tijdelijk is en dan is het wel fijn dat je hem kunt opvangen als de nood aan de man is.
Wanneer jouw huis minder waard wordt, dan wordt het huis waar je op biedt ook minder waard. Ik vind ook het risico wel groot dat je langzaam inteert op je geld, als het andersom zou zijn, maar je hebt het je huidige woning al verkocht... dan zou je toch enorm balen en een koophuis misschien wel onbereikbaar worden, ook al is het in het dorp goedkoper, dan schiet je er voor je gevoel alsnog bij in.
Is het echt zo erg, of kun je er nog wel wat positiefs in zien? Ik bedoel... ik merk aan mezelf dat ik mezelf ook wel gek kan maken. Het is ook hoe erg ik mezelf gek laat maken, dus een kwestie van mindset. Dan zet ik maar weer de noise cancelling op... oké, misschien is dat te makkelijk gedacht, ik weet niet wat voor ellende er bij jouw buurt speelt.
Ik zou toch de tijd uitzitten als het even kan. En dan, als je zoon eenmaal gesettled is ergens, gaan rondkijken. Ook belangrijk: je kunt dan iets kiezen helemaal voor jezelf. Om die reden zou ik er bij je zoon ook geen druk op zetten. Probeer te genieten van de tijd die jullie nog samen wonen... en maak van je huis je veilige haven.
Ik weet hoe het is om ergens te wonen waar je je niet prettig voelt. Ik zit eigenlijk best in een vergelijkbare situatie, ook al is het geen slechte buurt, de buurt is wel dusdanig veranderd dat ik me er niet meer thuis voel. Mijn zoon is 19 en ik wil niet dat hij erop achteruit gaat. Sterker, als hij wil doorleren dan is het misschien zelfs een optie om iets te kopen in/bij de stad waar hij gaat studeren, aangezien de plaats voor mij niet zo uitmaakt. Ik heb nog een zoon die wat ouder is, maar ik vind het ook wel belangrijk dat hij niet allerlei toeren hoeft uit te halen om thuis te komen (ze hebben beiden geen rijbewijs en ook geen behoefte daaraan, dat scheelt misschien) en dat ze dan ook (voorlopig) nog een plekje hebben om te blijven, resp. te overbruggen want ja, ook al vindt je zoon een kamer, de kans is aanwezig dat het tijdelijk is en dan is het wel fijn dat je hem kunt opvangen als de nood aan de man is.
Wanneer jouw huis minder waard wordt, dan wordt het huis waar je op biedt ook minder waard. Ik vind ook het risico wel groot dat je langzaam inteert op je geld, als het andersom zou zijn, maar je hebt het je huidige woning al verkocht... dan zou je toch enorm balen en een koophuis misschien wel onbereikbaar worden, ook al is het in het dorp goedkoper, dan schiet je er voor je gevoel alsnog bij in.
Is het echt zo erg, of kun je er nog wel wat positiefs in zien? Ik bedoel... ik merk aan mezelf dat ik mezelf ook wel gek kan maken. Het is ook hoe erg ik mezelf gek laat maken, dus een kwestie van mindset. Dan zet ik maar weer de noise cancelling op... oké, misschien is dat te makkelijk gedacht, ik weet niet wat voor ellende er bij jouw buurt speelt.
Ik zou toch de tijd uitzitten als het even kan. En dan, als je zoon eenmaal gesettled is ergens, gaan rondkijken. Ook belangrijk: je kunt dan iets kiezen helemaal voor jezelf. Om die reden zou ik er bij je zoon ook geen druk op zetten. Probeer te genieten van de tijd die jullie nog samen wonen... en maak van je huis je veilige haven.
zaterdag 30 april 2022 om 17:57
Wat een mooie post Vivinnetje, en wat kan ik hier veel uithalen.vivinnetje schreef: ↑30-04-2022 13:29Ik vermoed dat dit een best emotionele (wanhoop) beslissing is.
Ik weet hoe het is om ergens te wonen waar je je niet prettig voelt. Ik zit eigenlijk best in een vergelijkbare situatie, ook al is het geen slechte buurt, de buurt is wel dusdanig veranderd dat ik me er niet meer thuis voel. Mijn zoon is 19 en ik wil niet dat hij erop achteruit gaat. Sterker, als hij wil doorleren dan is het misschien zelfs een optie om iets te kopen in/bij de stad waar hij gaat studeren, aangezien de plaats voor mij niet zo uitmaakt. Ik heb nog een zoon die wat ouder is, maar ik vind het ook wel belangrijk dat hij niet allerlei toeren hoeft uit te halen om thuis te komen (ze hebben beiden geen rijbewijs en ook geen behoefte daaraan, dat scheelt misschien) en dat ze dan ook (voorlopig) nog een plekje hebben om te blijven, resp. te overbruggen want ja, ook al vindt je zoon een kamer, de kans is aanwezig dat het tijdelijk is en dan is het wel fijn dat je hem kunt opvangen als de nood aan de man is.
Wanneer jouw huis minder waard wordt, dan wordt het huis waar je op biedt ook minder waard. Ik vind ook het risico wel groot dat je langzaam inteert op je geld, als het andersom zou zijn, maar je hebt het je huidige woning al verkocht... dan zou je toch enorm balen en een koophuis misschien wel onbereikbaar worden, ook al is het in het dorp goedkoper, dan schiet je er voor je gevoel alsnog bij in.
Is het echt zo erg, of kun je er nog wel wat positiefs in zien? Ik bedoel... ik merk aan mezelf dat ik mezelf ook wel gek kan maken. Het is ook hoe erg ik mezelf gek laat maken, dus een kwestie van mindset. Dan zet ik maar weer de noise cancelling op... oké, misschien is dat te makkelijk gedacht, ik weet niet wat voor ellende er bij jouw buurt speelt.
Ik zou toch de tijd uitzitten als het even kan. En dan, als je zoon eenmaal gesettled is ergens, gaan rondkijken. Ook belangrijk: je kunt dan iets kiezen helemaal voor jezelf. Om die reden zou ik er bij je zoon ook geen druk op zetten. Probeer te genieten van de tijd die jullie nog samen wonen... en maak van je huis je veilige haven.
Ik ga deze nog eens een paar keer goed en rustig doorlezen de komende dagen.
Heel erg bedankt voor jouw reactie
(En nogmaals alle anderen ook bedankt hoor!)
zaterdag 30 april 2022 om 19:36
Waarom is het relevant op welke leeftijd jij op kamers ging? Het is niet zo dat er niets is veranderd in de tussentijd qua kameraanbod.2020Suzuki schreef: ↑29-04-2022 22:41Is dit in de Randstand Rik? Ik ken deze ook wel, maar dan ligt het vooral aan de persoon zelf (en aan de ouder). Mijn zoon wil wel, en het moet in onze stad wel eerder mogelijk zijn.
En bedoel jij qua leeftijd Lucifee?
18,5 a 19 Jaar moet lukken toch?
Ik was zelf 18.
zaterdag 30 april 2022 om 21:52
Je schrijft dat je een flinke overwaarde hebt en in het dorp 30 kilometer verderop je wel wat leuks kunt vinden.
Natuurlijk wil je zoon blijven. Maar wat als je hem een klein autootje geeft, of dat hij jouw auto mag gebruiken? Is verhuizen voor hem dan ook geen optie?
Je weet gewoonweg niet hoe lang hij nog bij je blijft wonen. Wat als dat nog 5 jaar is? Ben je dan wel blij waar je woont?
Zou je 100 km verderop gaan wonen, dan snap ik het. Maar 30? Dat is zo’n 20 minuten rijden. Terwijl hij nu waarschijnlijk op de fiets ook snel een kwartier moet fietsen voor hij op de plaats van bestemming is.
Ik zou het gesprek toch echt nog eens met hem aan gaan.
Natuurlijk wil je zoon blijven. Maar wat als je hem een klein autootje geeft, of dat hij jouw auto mag gebruiken? Is verhuizen voor hem dan ook geen optie?
Je weet gewoonweg niet hoe lang hij nog bij je blijft wonen. Wat als dat nog 5 jaar is? Ben je dan wel blij waar je woont?
Zou je 100 km verderop gaan wonen, dan snap ik het. Maar 30? Dat is zo’n 20 minuten rijden. Terwijl hij nu waarschijnlijk op de fiets ook snel een kwartier moet fietsen voor hij op de plaats van bestemming is.
Ik zou het gesprek toch echt nog eens met hem aan gaan.
zaterdag 30 april 2022 om 21:58
Verder schreef je recent, een paar maanden geleden (een stukje tekst uit de quote gehaald);
Dus ik vind het wel bijzonder dat je twee maanden geleden dacht dat je zoon nog heel wat jaren thuis zou wonen en nu denkt dat hij snel het huis uit zal gaan.2020Suzuki schreef: ↑19-01-2022 10:23Mijn zoon wordt eind van dit jaar 18.
Mijn zoon zal naar verwachting nog wel een aantal jaartjes thuis blijven wonen, hij is juist begonnen aan een 3-jarige MBO-studie in mijn stad.
zaterdag 30 april 2022 om 22:11
zondag 1 mei 2022 om 08:14
Ik denk dat je eerst een paar dingen echt helder moet hebben voor je überhaupt weet of er realistisch nu iets te kiezen valt,
1. Als je nu gaat huren kún je dan wel huren?
Heb je gekeken wat het echte actuele aanbod is? De woningen die geadverteerd worden zijn die daadwerkelijk nog beschikbaar? En heb je bijvoorbeeld eens nagevraagd of daar dan niet ook meerdere gegadigden voor zijn en je maar net geluk moet hebben dat juist jij de woning mag gaan huren. Hou er rekening mee dat je 3 of 4x de maandhuur aan inkomen moet hebben. Soms mag het met flinke overwaarde ook van de verhuurder maar dat is geen garantie. Ik las laatst ook al dat huurders tegenwoordig ook overbieden in te betalen huurprijs om een woning te bemachtigen.
Daarnaast als je particulier huurt is er vaak ook geen echte bescherming met de jaarlijkse huurverhoging. Veel particuliere verhuurders vragen wat ze willen. Toevallig heeft de overheid daar dit jaar voor het eerst een max voor ingesteld (maximaal inflatie +1%). Maar met particuliere huurprijzen tikt 3,2% toch snel aan. Zeker als je ook een nieuw energiecontact moet afsluiten etc.
2. Is er wel reëel aanbod in je dorp?
Met andere woorden; kom je er daar wel tussen? Of moet je ook hopen dat jij het wordt, zelfs als je 50k kan overbieden.
3. Kameraanbod?
Ik heb laatst eens gekeken voor kamers uit nieuwsgierigheid en met oog op de toekomst voor onze kinderen maar het aanbod is inderdaad niet veel en lijkt me vrij lastig om iets te bemachtigen. Wat er is is echt schrikbarend duur. Ik was zelf 17 toen ik op kamers ging, 130 km verderop van het ouderlijk huis. Qua leeftijd ging dat toen prima. Maar ook toen (15 jaar geleden) was dat al niet makkelijk. Ik heb eerst veel kijkavonden gehad in studentenhuizen met heel veel kandidaten en werd dan afgewezen omdat ze altijd wel via via een kandidaat-huurder kenden. Uiteindelijk via de woningbouw (speciale tak voor studentenhuisvesting) een prachtig en goedkoop plekje bemachtigd, mede omdat ik extra inschrijfduur kreeg omdat ik zo ver weg woonde van waar mijn studie was.
Ik vind de tip van zoon zijn rijbewijs laten halen en iets faciliteren van een klein autootje een goede. Dan hoeft hij toch niet zoveel in te leveren op sociaal vlak als jij naar je dorp terug gaat en het op kamers gaan niet zo snel lukt. Ik weet niet of je nu kindgebondenbudget ontvangt maar houd er ook rekening mee dat dat stopt samen met de kinderbijslag als zoon 18 wordt. Dat is voor veel ouders ook een financiële aderlating. Als dit aan de orde is neem dat dan mee in je besteedbare inkomen als je een financieel plaatje maakt voor je eventuele nieuwe situatie.
Ik zou zelf nu al gaan kijken of zoon, als hij dat wil tenminste, op kamers kan. Als je in augustus/september gaat zoeken komt er weer een hele nieuwe aanwas eerstejaars studenten die op zoek gaan. Als hij dan iets gevonden heeft kun jij met een gerust hart verhuizen. Als het nog 3 jaar duurt kun je het autootje in overweging nemen of je plannen bijstellen omdat het simpelweg te lastig blijkt om nu voor jullie beide de ideale woonsituatie te realiseren.
En overlast van buren moet je inderdaad als verkoper melden bij verkoop van je woning.
1. Als je nu gaat huren kún je dan wel huren?
Heb je gekeken wat het echte actuele aanbod is? De woningen die geadverteerd worden zijn die daadwerkelijk nog beschikbaar? En heb je bijvoorbeeld eens nagevraagd of daar dan niet ook meerdere gegadigden voor zijn en je maar net geluk moet hebben dat juist jij de woning mag gaan huren. Hou er rekening mee dat je 3 of 4x de maandhuur aan inkomen moet hebben. Soms mag het met flinke overwaarde ook van de verhuurder maar dat is geen garantie. Ik las laatst ook al dat huurders tegenwoordig ook overbieden in te betalen huurprijs om een woning te bemachtigen.
Daarnaast als je particulier huurt is er vaak ook geen echte bescherming met de jaarlijkse huurverhoging. Veel particuliere verhuurders vragen wat ze willen. Toevallig heeft de overheid daar dit jaar voor het eerst een max voor ingesteld (maximaal inflatie +1%). Maar met particuliere huurprijzen tikt 3,2% toch snel aan. Zeker als je ook een nieuw energiecontact moet afsluiten etc.
2. Is er wel reëel aanbod in je dorp?
Met andere woorden; kom je er daar wel tussen? Of moet je ook hopen dat jij het wordt, zelfs als je 50k kan overbieden.
3. Kameraanbod?
Ik heb laatst eens gekeken voor kamers uit nieuwsgierigheid en met oog op de toekomst voor onze kinderen maar het aanbod is inderdaad niet veel en lijkt me vrij lastig om iets te bemachtigen. Wat er is is echt schrikbarend duur. Ik was zelf 17 toen ik op kamers ging, 130 km verderop van het ouderlijk huis. Qua leeftijd ging dat toen prima. Maar ook toen (15 jaar geleden) was dat al niet makkelijk. Ik heb eerst veel kijkavonden gehad in studentenhuizen met heel veel kandidaten en werd dan afgewezen omdat ze altijd wel via via een kandidaat-huurder kenden. Uiteindelijk via de woningbouw (speciale tak voor studentenhuisvesting) een prachtig en goedkoop plekje bemachtigd, mede omdat ik extra inschrijfduur kreeg omdat ik zo ver weg woonde van waar mijn studie was.
Ik vind de tip van zoon zijn rijbewijs laten halen en iets faciliteren van een klein autootje een goede. Dan hoeft hij toch niet zoveel in te leveren op sociaal vlak als jij naar je dorp terug gaat en het op kamers gaan niet zo snel lukt. Ik weet niet of je nu kindgebondenbudget ontvangt maar houd er ook rekening mee dat dat stopt samen met de kinderbijslag als zoon 18 wordt. Dat is voor veel ouders ook een financiële aderlating. Als dit aan de orde is neem dat dan mee in je besteedbare inkomen als je een financieel plaatje maakt voor je eventuele nieuwe situatie.
Ik zou zelf nu al gaan kijken of zoon, als hij dat wil tenminste, op kamers kan. Als je in augustus/september gaat zoeken komt er weer een hele nieuwe aanwas eerstejaars studenten die op zoek gaan. Als hij dan iets gevonden heeft kun jij met een gerust hart verhuizen. Als het nog 3 jaar duurt kun je het autootje in overweging nemen of je plannen bijstellen omdat het simpelweg te lastig blijkt om nu voor jullie beide de ideale woonsituatie te realiseren.
En overlast van buren moet je inderdaad als verkoper melden bij verkoop van je woning.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
zondag 1 mei 2022 om 08:41
Dankjewel voor de laatste reacties.
Carrie je geeft me ook veel ter overweging mee, en een aantal punten die je noemt zijn inderdaad nog erg onduidelijk of onzeker. Dankjewel daarvoor!
Iemand hier dacht dat ik er voor mezelf al uit was. Dat was niet zo, maar ik neigde wel naar verkopen en huren. Daarom had ik dit topic ook gestart.
Nu neig ik er toch steeds meer naar om dit voorlopig nog niet te doen.
Carrie je geeft me ook veel ter overweging mee, en een aantal punten die je noemt zijn inderdaad nog erg onduidelijk of onzeker. Dankjewel daarvoor!
Iemand hier dacht dat ik er voor mezelf al uit was. Dat was niet zo, maar ik neigde wel naar verkopen en huren. Daarom had ik dit topic ook gestart.
Nu neig ik er toch steeds meer naar om dit voorlopig nog niet te doen.
zondag 1 mei 2022 om 09:51
Ik zou mijn huis te koop zetten en in dezelfde stad huren als je die mogelijkheid hebt.
Het kan wel 3 jaar duren voordat zoon een kamer heeft gevonden en dan zit jij in een huis waar je je niet lekker voelt.
Als zoon daadwerkelijk op kamers gaat, dan kijken naar een huis in het dorp naar keuze.
Ik vind wooncomfort belangrijk en ook belangrijk dat zoon in de buurt van zijn vrienden woont.
Het kan wel 3 jaar duren voordat zoon een kamer heeft gevonden en dan zit jij in een huis waar je je niet lekker voelt.
Als zoon daadwerkelijk op kamers gaat, dan kijken naar een huis in het dorp naar keuze.
Ik vind wooncomfort belangrijk en ook belangrijk dat zoon in de buurt van zijn vrienden woont.
zondag 1 mei 2022 om 11:43
Mijn situatie is niet helemaal vergelijkbaar met de jouwe, maar ik ben na mijn scheiding vanwege mijn thuiswonende zoon (toen 16) in het dorp blijven wonen waar we al woonden. Zelf wilde ik daar dolgraag weg, maar ik wilde hem niet ook nog de narigheid van een verhuizing aandoen. Toen kwam er 3 jaar later een prachtkans voorbij voor een huis in de regio waar ik graag naartoe wilde. En ging zoon eerder dan gedacht op kamers in de stad waar hij studeerde. Dat heeft ontzettend goed uitgepakt, voor hem én voor mij.
Ik denk zelf niet dat de huizenprijzen verschrikkelijk veel zullen dalen. Mijn advies aan jou zou dan ook zijn om nog even door te bijten, en te wachten tot je zoon gesetteld is.
Ik denk zelf niet dat de huizenprijzen verschrikkelijk veel zullen dalen. Mijn advies aan jou zou dan ook zijn om nog even door te bijten, en te wachten tot je zoon gesetteld is.
zondag 1 mei 2022 om 12:29
Dus wat ga je doen als zoon geen huis kan vinden binnen 3 jaar?2020Suzuki schreef: ↑01-05-2022 09:583 jaar huren is te lang. Dan gaat mijn overwaarde eraan en is kopen daarna ws. niet meer mogelijk.