Gezondheid
alle pijlers
abortus
donderdag 23 november 2006 om 23:18
Hoi
Weet niet of ik hier goed zit maar denk het wel.
Heb afgelopen februari een abortus laten plegen heb er geen spijt van soms wel en soms niet. Ik weet voor sommige is het een taboe lees hier ook nooit iets over. Weet dat er veel tegenstanders zijn van een abortus maar weet ook dat er genoeg mensen zijn die het ondergaan.
Daarom zoek ik ook mensen om er mee over te praten en hoe zij zich er nu onder voelen.
Soms voel ik me rot en soms denk ik van je hebt er goed aan gedaan was er emotioneel gewoon nog niet aan toe was te veel gebeurd en kon het kindje gewoon nog geen toekomst geven.
Daarom wil ik ook graag met meer mensen erover praten omdat eigenlijk niemand in mijn omgeving ervan af weet alleen mijn vriend natuurlijk, het was onzer beide beslissing voordat iemand daar over begint.
Hoop dat er nog meer mensen zijn die hierover hun ervaring met mij kunnen delen en erover kunnen praten weet dat er genoeg mensen zijn die er nog wel over nadenken of ze een goede beslissing hebben genomen of niet.
Hoor het wel hoop ik.
Groetjes
vrijdag 24 november 2006 om 10:38
Hoi hoi,
abortus blijft natuurlijk ook een moeilijk onderwerp en de meningen lopen erg uit één. Ik denk dat ieder voor zichzelf hier over moet beslissen maar wil wel even mijn mening hierover geven.
Zelf vind ik het geen optie, ongeacht of de zwangerschap uitkomt of niet. Tenzij iemand verkracht is oid dan wordt het een heel ander verhaal.
Als je geen kind wilt moet je gewoon niet zwanger worden! (klinkt simpel maar zo is het wel!) En als je toch zwanger wordt vind ik dat je de gevolgen ervoor moet dragen. Abortus laten plegen vind ik wel een erg makkelijke oplossing. Laat het kind eventueel adopteren als je het echt niet wilt opvoeden! Ik ken in mijn omgeving ook mensen die erg graag een kind willen maar deze helaas niet kunnen krijgen! Zij zouden het kind graag van je willen "overnemen".
Daarnaast lijkt het me ook heel moeilijk om hier mee te moeten leven. Met de wetenschap dat je een leven beeindigd hebt en een kind had kunnen hebben. Ik denk dat zoiets altijd terug blijft komen in je leven. Onder andere om die rede zou ik zelf nooit een abortus laten plegen, helemaal niet omdat "het niet uitkomt". Ik vind dat je voor al je acties altijd de gevolgen moet dragen en ook hiermee. Bovendien zijn kinderen zo leuk, helemaal als ze van jou zijn. Het zijn kleine wondertjes!
Succes verder!
abortus blijft natuurlijk ook een moeilijk onderwerp en de meningen lopen erg uit één. Ik denk dat ieder voor zichzelf hier over moet beslissen maar wil wel even mijn mening hierover geven.
Zelf vind ik het geen optie, ongeacht of de zwangerschap uitkomt of niet. Tenzij iemand verkracht is oid dan wordt het een heel ander verhaal.
Als je geen kind wilt moet je gewoon niet zwanger worden! (klinkt simpel maar zo is het wel!) En als je toch zwanger wordt vind ik dat je de gevolgen ervoor moet dragen. Abortus laten plegen vind ik wel een erg makkelijke oplossing. Laat het kind eventueel adopteren als je het echt niet wilt opvoeden! Ik ken in mijn omgeving ook mensen die erg graag een kind willen maar deze helaas niet kunnen krijgen! Zij zouden het kind graag van je willen "overnemen".
Daarnaast lijkt het me ook heel moeilijk om hier mee te moeten leven. Met de wetenschap dat je een leven beeindigd hebt en een kind had kunnen hebben. Ik denk dat zoiets altijd terug blijft komen in je leven. Onder andere om die rede zou ik zelf nooit een abortus laten plegen, helemaal niet omdat "het niet uitkomt". Ik vind dat je voor al je acties altijd de gevolgen moet dragen en ook hiermee. Bovendien zijn kinderen zo leuk, helemaal als ze van jou zijn. Het zijn kleine wondertjes!
Succes verder!
vrijdag 24 november 2006 om 11:16
Ik word hier altijd zo verdrietig van, 'het komt nu echt niet uit, ik laat het weghalen.' Je zal je redenen vast wel hebben gehad, maar het blijft je eigen kind vermoorden. Omdat het nog heel pril is telt het niet ofzo? Dan wordt er ineens niet gesproken over een kind, een leven, maar wordt er gesproken over een hoopje cellen. Een hoopje cellen met een kloppend hartje en jullie genen.
Je zal je verdriet en wel van hebben, anders zou je hier niet om steun komen vragen. Ik hoop voor je dat je met jezelf kunt leven, nu lijkt het misschien nog een opluchting, maar ik denk dat het altijd aan je blijft knagen, zeker als je straks wel gewenst kinderen krijgt, dan blijft daar altijd dat kindje wat er wel was, maar jij hebt laten aborteren.
Ik denk dat abortus en de gevolgen ervan enorm onderschat worden, het is echt een korte termijn oplossing.
De opmerking van Happy S: 'dan moet je maar zorgen dat je niet zwanger raakt', zit natuurlijk wel wat in, maar toch valt het niet altijd te voorkomen, niks is 100% veilig, en ik weet van een heleboel mensen dat ze ongepland zwanger raakten, maar als je getrouwd ben, of je woont al even samen valt het niet zo op en mensen zeggen dan niet dat het een ongelukje was. Ongeplande zwangerschap kan gewoon gebeuren (hoewel de kans bij juist gebruik van anti-conceptie natuurlijk wel heel klein is)
En weet je, zelf ben ik zwanger geraakt op mijn 17e, maar geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft het weg te laten halen. Ik was 18 toen ik beviel en de vader en ik zijn getrouwd en hebben inmiddels 2 dochters. We hebben allebei onze opleiding afgemaakt en hebben nu beide een goede baan en een mooi huis. Daar wil ik mee zeggen; het lijkt soms erg wanhopig maar met een goede wil en doorzettingsvermogen is het echt mogelijk.
Je zal je verdriet en wel van hebben, anders zou je hier niet om steun komen vragen. Ik hoop voor je dat je met jezelf kunt leven, nu lijkt het misschien nog een opluchting, maar ik denk dat het altijd aan je blijft knagen, zeker als je straks wel gewenst kinderen krijgt, dan blijft daar altijd dat kindje wat er wel was, maar jij hebt laten aborteren.
Ik denk dat abortus en de gevolgen ervan enorm onderschat worden, het is echt een korte termijn oplossing.
De opmerking van Happy S: 'dan moet je maar zorgen dat je niet zwanger raakt', zit natuurlijk wel wat in, maar toch valt het niet altijd te voorkomen, niks is 100% veilig, en ik weet van een heleboel mensen dat ze ongepland zwanger raakten, maar als je getrouwd ben, of je woont al even samen valt het niet zo op en mensen zeggen dan niet dat het een ongelukje was. Ongeplande zwangerschap kan gewoon gebeuren (hoewel de kans bij juist gebruik van anti-conceptie natuurlijk wel heel klein is)
En weet je, zelf ben ik zwanger geraakt op mijn 17e, maar geen haar op mijn hoofd die er aan gedacht heeft het weg te laten halen. Ik was 18 toen ik beviel en de vader en ik zijn getrouwd en hebben inmiddels 2 dochters. We hebben allebei onze opleiding afgemaakt en hebben nu beide een goede baan en een mooi huis. Daar wil ik mee zeggen; het lijkt soms erg wanhopig maar met een goede wil en doorzettingsvermogen is het echt mogelijk.
vrijdag 24 november 2006 om 11:22
vrijdag 24 november 2006 om 11:46
Van die reacties word ik nou boos. TO heeft een heel ingrijpende ervaring meegemaakt en wil ervaringen delen. Maar hup, meteen duiken er een paar moraalridders bovenop om even in te wrijven dat ze iets vreselijk verwerpelijks heeft gedaan. Wat heeft TO daar nu aan? Het is al gebeurd, dus deze reacties zijn mosterd na de maaltijd.
Natuurlijk mag je tegen abortus zijn, maar ik vind dit topic niet de plek om even je mening te dumpen. Begin een topic op maatschappij of zoiets, als je een discussie wilt voeren over de voors en tegens van een abortus.
Natuurlijk mag je tegen abortus zijn, maar ik vind dit topic niet de plek om even je mening te dumpen. Begin een topic op maatschappij of zoiets, als je een discussie wilt voeren over de voors en tegens van een abortus.
vrijdag 24 november 2006 om 12:09
Ieder zijn mening natuurlijk over abortus,maar die wordt hier niet gevraagd.
Happy S en Jacky, het is heel makkelijk om een dergelijk standpunt zo op schrift te handteren. Ook supermakkelijk om te stellen dat je dan maar gewoon niet zwanger moet worden.
Was het maar zo simpel! Alleen al door zo'n standpunt in te nemen, geeft aan hoe simplistich jullie zelf zijn en hoe weinig empatisch vermogen je bezit.
Helaas is de keerzijde van jullie standpunten wél, dat er heel veel kinderen geboren zouden worden, waar de ouders op geen enkele wijze enige verantwoordelijkheid kunnen of willen nemen voor een goede opvoeding van hun kinderen, dit kan zijn door persoonlijke, geestelijke of lichamelijke omstandigheden.
TO je omschrijft je omstandigheden om een goede manier, op deze manier geeft je tevens aan dat je, alhoewel het een bewustgenomen beslissing was, je hier op geen enkele wijze opgelucht door bent en zelfs verdriet over kunt hebben. Lijkt me iets wat erg logisch is en ook iets waar te weinig over gesproken wordt.
Dit houdt niet in, dat je nu bijv. hier rekening en verantwoording voor je beslissing zou af moeten leggen, dit is voor jou een methode om je gevoelens te praten na een abortus. Iets wat te weinig gebeurt.
Happy S en Jacky, het is heel makkelijk om een dergelijk standpunt zo op schrift te handteren. Ook supermakkelijk om te stellen dat je dan maar gewoon niet zwanger moet worden.
Was het maar zo simpel! Alleen al door zo'n standpunt in te nemen, geeft aan hoe simplistich jullie zelf zijn en hoe weinig empatisch vermogen je bezit.
Helaas is de keerzijde van jullie standpunten wél, dat er heel veel kinderen geboren zouden worden, waar de ouders op geen enkele wijze enige verantwoordelijkheid kunnen of willen nemen voor een goede opvoeding van hun kinderen, dit kan zijn door persoonlijke, geestelijke of lichamelijke omstandigheden.
TO je omschrijft je omstandigheden om een goede manier, op deze manier geeft je tevens aan dat je, alhoewel het een bewustgenomen beslissing was, je hier op geen enkele wijze opgelucht door bent en zelfs verdriet over kunt hebben. Lijkt me iets wat erg logisch is en ook iets waar te weinig over gesproken wordt.
Dit houdt niet in, dat je nu bijv. hier rekening en verantwoording voor je beslissing zou af moeten leggen, dit is voor jou een methode om je gevoelens te praten na een abortus. Iets wat te weinig gebeurt.
vrijdag 24 november 2006 om 12:33
Had wel een paar van zulke harde reacties verwacht maar heb daar eigenlijk niet om gevraagd. Ben blij dat er nog wel een paar reacties van mensen zijn geweest die mijn topic een beetje begrijpen. Het gaat om de verwerking die ik graag met een paar anderen zou willen delen en ik weet dat er genoeg mensen zijn die ook een abortus hebben laten plegen maar die het niet durfen te uiten hier vanwege de reacties en die zijn hier ook soms vrij hard maar ja dat was te verwachten.
Happy s had het erover om mijn kind dan maar te laten adopteren vind dat ook geen optie want dat doet net zon pijn omdat je het dan 9 maanden hebt gedragen denk dat dat nog zeerder doet maar daar kan ik niet over mee praten. En dat overnemen vind ik ook iets het is geen verkoopmiddel een kind.
En een abortus plegen is geen makkelijke beslissing maar een weloverwogen beslissing je zegt niet zomaar van nou ik ben zwanger en weg ermee je denkt er echt wel goed over na.
En dan Jacky79 het heeft niks te maken met het komt niet uit of zo heb een hele emotionel periode achter de rug waardoor we wisten dat we het kind geen goede en stabiele toekomst konden geven. En het heeft niks met pril te maken ofzo en jou woorden kwetsen me wel weet ook heus wel dat ik een klein wezentje heb laten weghalen.
Maar heb het idee dat ik mezelf hier een beetje zit te verdedigen terwijl dat eigenlijk niet de bedoeling was ik zoek gewoon mensen waarmee ik mijn ervaringen en emoties kan delen en niet met mensen die hier een vooroordeel over hebben want we weten heus wel wat we gedaan hebben en het was heus een weloverwogen beslissing.
Hoop echt dat ik hier een beetje begrip kan krijgen en steun van mensen voor de verwerking hiervan en niet dat mensen nou van zulke reacties zich laten afschrikken.
Hoor het wel hoop ik.
Groetjes
Happy s had het erover om mijn kind dan maar te laten adopteren vind dat ook geen optie want dat doet net zon pijn omdat je het dan 9 maanden hebt gedragen denk dat dat nog zeerder doet maar daar kan ik niet over mee praten. En dat overnemen vind ik ook iets het is geen verkoopmiddel een kind.
En een abortus plegen is geen makkelijke beslissing maar een weloverwogen beslissing je zegt niet zomaar van nou ik ben zwanger en weg ermee je denkt er echt wel goed over na.
En dan Jacky79 het heeft niks te maken met het komt niet uit of zo heb een hele emotionel periode achter de rug waardoor we wisten dat we het kind geen goede en stabiele toekomst konden geven. En het heeft niks met pril te maken ofzo en jou woorden kwetsen me wel weet ook heus wel dat ik een klein wezentje heb laten weghalen.
Maar heb het idee dat ik mezelf hier een beetje zit te verdedigen terwijl dat eigenlijk niet de bedoeling was ik zoek gewoon mensen waarmee ik mijn ervaringen en emoties kan delen en niet met mensen die hier een vooroordeel over hebben want we weten heus wel wat we gedaan hebben en het was heus een weloverwogen beslissing.
Hoop echt dat ik hier een beetje begrip kan krijgen en steun van mensen voor de verwerking hiervan en niet dat mensen nou van zulke reacties zich laten afschrikken.
Hoor het wel hoop ik.
Groetjes
vrijdag 24 november 2006 om 13:08
quote:
Ieder zijn mening natuurlijk over abortus,maar die wordt hier niet gevraagd.
Happy S en Jacky, het is heel makkelijk om een dergelijk standpunt zo op schrift te handteren. Ook supermakkelijk om te stellen dat je dan maar gewoon niet zwanger moet worden.
Was het maar zo simpel! Alleen al door zo'n standpunt in te nemen, geeft aan hoe simplistich jullie zelf zijn en hoe weinig empatisch vermogen je bezit.
Helaas is de keerzijde van jullie standpunten wél, dat er heel veel kinderen geboren zouden worden, waar de ouders op geen enkele wijze enige verantwoordelijkheid kunnen of willen nemen voor een goede opvoeding van hun kinderen, dit kan zijn door persoonlijke, geestelijke of lichamelijke omstandigheden.
TO je omschrijft je omstandigheden om een goede manier, op deze manier geeft je tevens aan dat je, alhoewel het een bewustgenomen beslissing was, je hier op geen enkele wijze opgelucht door bent en zelfs verdriet over kunt hebben. Lijkt me iets wat erg logisch is en ook iets waar te weinig over gesproken wordt.
Dit houdt niet in, dat je nu bijv. hier rekening en verantwoording voor je beslissing zou af moeten leggen, dit is voor jou een methode om je gevoelens te praten na een abortus. Iets wat te weinig gebeurt. Helemaal mee eens!
Zelf heb ik geen abortus meegemaakt, maar ik ken wel mensen die het hebben ondergaan. Ik vind niet dat ik in de positie ben om iemand anders' verhaal hier te vertellen, maar neem van mij aan: ze deden dat niet omdat het zomaar 'even niet uitkwam'. En het was ook geen kwestie van willens en wetens geen voorbehoedsmiddelen gebruiken. Makkelijk hoor, om zomaar even anoniem te oordelen over iemands beweegredenen!
Romani, ik vind het moedig dat je je verhaal hier wilt vertellen. Ik hoop dat je reacties krijgt van mensen die je kunnen helpen met hun ervaringen.
Veel sterkte *;
Ieder zijn mening natuurlijk over abortus,maar die wordt hier niet gevraagd.
Happy S en Jacky, het is heel makkelijk om een dergelijk standpunt zo op schrift te handteren. Ook supermakkelijk om te stellen dat je dan maar gewoon niet zwanger moet worden.
Was het maar zo simpel! Alleen al door zo'n standpunt in te nemen, geeft aan hoe simplistich jullie zelf zijn en hoe weinig empatisch vermogen je bezit.
Helaas is de keerzijde van jullie standpunten wél, dat er heel veel kinderen geboren zouden worden, waar de ouders op geen enkele wijze enige verantwoordelijkheid kunnen of willen nemen voor een goede opvoeding van hun kinderen, dit kan zijn door persoonlijke, geestelijke of lichamelijke omstandigheden.
TO je omschrijft je omstandigheden om een goede manier, op deze manier geeft je tevens aan dat je, alhoewel het een bewustgenomen beslissing was, je hier op geen enkele wijze opgelucht door bent en zelfs verdriet over kunt hebben. Lijkt me iets wat erg logisch is en ook iets waar te weinig over gesproken wordt.
Dit houdt niet in, dat je nu bijv. hier rekening en verantwoording voor je beslissing zou af moeten leggen, dit is voor jou een methode om je gevoelens te praten na een abortus. Iets wat te weinig gebeurt. Helemaal mee eens!
Zelf heb ik geen abortus meegemaakt, maar ik ken wel mensen die het hebben ondergaan. Ik vind niet dat ik in de positie ben om iemand anders' verhaal hier te vertellen, maar neem van mij aan: ze deden dat niet omdat het zomaar 'even niet uitkwam'. En het was ook geen kwestie van willens en wetens geen voorbehoedsmiddelen gebruiken. Makkelijk hoor, om zomaar even anoniem te oordelen over iemands beweegredenen!
Romani, ik vind het moedig dat je je verhaal hier wilt vertellen. Ik hoop dat je reacties krijgt van mensen die je kunnen helpen met hun ervaringen.
Veel sterkte *;
vrijdag 24 november 2006 om 13:34
Dag,
Tuurlijk zijn er mensen die je gaan beoordelen,veroordelen.
Trek het je niet aan.
Tis jouw beslissing geweest samen met die van je partner.
Een plekje geven heb je al gedaan.
En spijt hebben hoeft niet.
Jouw tijd komt nog wel.
En ja, er zijn een aantal mensen hier die mij al een beetje kennen en deze zullen dan ook wel opkijken dat ik hetzelfde ondergaan heb.
Nu inmiddels 4 jaar geleden.
Nog nooit een dag spijt van gehad.
Het mocht niet en het kon niet.
Ik en mijn man hebben meer dan genoeg opties bekeken maar mijn gezondheid gaat voor alles.
Veel sterkte mop, je komt er wel.
Tuurlijk zijn er mensen die je gaan beoordelen,veroordelen.
Trek het je niet aan.
Tis jouw beslissing geweest samen met die van je partner.
Een plekje geven heb je al gedaan.
En spijt hebben hoeft niet.
Jouw tijd komt nog wel.
En ja, er zijn een aantal mensen hier die mij al een beetje kennen en deze zullen dan ook wel opkijken dat ik hetzelfde ondergaan heb.
Nu inmiddels 4 jaar geleden.
Nog nooit een dag spijt van gehad.
Het mocht niet en het kon niet.
Ik en mijn man hebben meer dan genoeg opties bekeken maar mijn gezondheid gaat voor alles.
Veel sterkte mop, je komt er wel.
vrijdag 24 november 2006 om 13:44
Zelf heb ik wel een abortus gehad en de gedachtes hierover regelmatig komen regelmatig terug.
Al lijkt alles een plek te hebben, al is de beslissing met de nodige overwegingen genomen, dan nog kun je er soms moeite mee hebben. Gewoon omdat het geen leuke beslissing is.
Ik voel geen enkele drang om me bijv. te gaan verdedigen tegen personen als Happy en consorte, welke te pas en onpas opduiken in topics om vooral hun standpunt duidelijk te maken zonder de achtergronden te kennen of de gevolgen te overzien.
Wat er destijds gebeurd is, is prive en deel ik alleen met mensen waarmee ik dat stukje verdriet kan delen.
Al lijkt alles een plek te hebben, al is de beslissing met de nodige overwegingen genomen, dan nog kun je er soms moeite mee hebben. Gewoon omdat het geen leuke beslissing is.
Ik voel geen enkele drang om me bijv. te gaan verdedigen tegen personen als Happy en consorte, welke te pas en onpas opduiken in topics om vooral hun standpunt duidelijk te maken zonder de achtergronden te kennen of de gevolgen te overzien.
Wat er destijds gebeurd is, is prive en deel ik alleen met mensen waarmee ik dat stukje verdriet kan delen.
vrijdag 24 november 2006 om 19:21
Hoi weet dat dit een erg gevoelig onderwerp is. Heb het er zelf gewoon nog moeilijk mee maar jullie hebben gelijk pom508 en kattja het is en blijft prive.
Maar voor sommige mensen is en blijft dit een taboe en iets wat niet kan en die snappen niet dat je het niet zomaar doet het is een weloverwogenbeslissing geweest. Kan er gelukkig over praten met mijn vriend maar durf te wedden dat er genoeg mensen zijn die er met niemand over kunnen praten.
En himmi ook jij bedankt voor je lieve woorden net als kattja en pom 85 en korenwolf.
Groetjes
Maar voor sommige mensen is en blijft dit een taboe en iets wat niet kan en die snappen niet dat je het niet zomaar doet het is een weloverwogenbeslissing geweest. Kan er gelukkig over praten met mijn vriend maar durf te wedden dat er genoeg mensen zijn die er met niemand over kunnen praten.
En himmi ook jij bedankt voor je lieve woorden net als kattja en pom 85 en korenwolf.
Groetjes
vrijdag 24 november 2006 om 19:58
Ik was zelf ook altijd fel tegen abortus, tot ik zelf voor de keuze kwam te staan.
misschien moet je dat wel zelf meegemaakt hebben, om te weten wat een moeilijke beslissing het kan zijn.
ik ga mijn redenen hier ook niet neerzetten, te prive. maar soms he, kun je ook een abortus overwegen juist in het belang van dat ongeboren kindje.
Romani, misschien vind je hier wat meer lotgenoten
veel sterkte en ik hoop dat je het allemaal een beetje kunt verwerken*;
misschien moet je dat wel zelf meegemaakt hebben, om te weten wat een moeilijke beslissing het kan zijn.
ik ga mijn redenen hier ook niet neerzetten, te prive. maar soms he, kun je ook een abortus overwegen juist in het belang van dat ongeboren kindje.
Romani, misschien vind je hier wat meer lotgenoten
veel sterkte en ik hoop dat je het allemaal een beetje kunt verwerken*;
zaterdag 25 november 2006 om 01:04
Hoi Romani,
allereerst heel goed van je dat je het onderwerp aansnijd,er zullen altijd mensen blijven die fel tegen zijn ,maar respecteer een ieder zijn keuze!
een abortus doe je niet even zomaar daar gaat altijdt veel verdriet aan vooraf.
en die felle tegenstanders die ook hier weer tussen zitten ,je kan er pas echt (helaas) over meepraten als je het zelf hebt ondergaan,maar dat geld voor meerdere aangrijpende dingen in het leven.
en als ik dan (weet niet meer wie het schreef) ik hoop dat je metjezelf kunt leven,sorry daar zakt m,n broek echt vanaf (degene die het schreef hoopt het vast niet ).
Romani ik heb zelf al heel lang geleden een abortus ondergaan ,en vooral het eerste jaar heb ik het er heel moeilijk mee gehad ,je staat er vaak zo alleen in en zeker in de tijd toen ik het heb ondergaan(1985) was het toch nog wat meer taboe dan dat het nu is.
maar ik vindt het alleen maar goed dat dit onderwerp zo weer eens de aandacht krijgt , en het verdient respect dat er gewoon eens normaal over gesproken kan worden zonder meteen weer mensen aan te vallen ,wat ze wel niet hebben gedaan ,enz,enz,
want achter ieder abortus zit vaak een groot verhaal.
ikzelf ben inprincipe niet voor abortus maar in bepaalde gevallen ben ik dankbaar dat wij in nederland wel de keuze kunnen hebben.
romani ik wens je veel sterkte met het verwerken van dit verdriet!
groet matt
allereerst heel goed van je dat je het onderwerp aansnijd,er zullen altijd mensen blijven die fel tegen zijn ,maar respecteer een ieder zijn keuze!
een abortus doe je niet even zomaar daar gaat altijdt veel verdriet aan vooraf.
en die felle tegenstanders die ook hier weer tussen zitten ,je kan er pas echt (helaas) over meepraten als je het zelf hebt ondergaan,maar dat geld voor meerdere aangrijpende dingen in het leven.
en als ik dan (weet niet meer wie het schreef) ik hoop dat je metjezelf kunt leven,sorry daar zakt m,n broek echt vanaf (degene die het schreef hoopt het vast niet ).
Romani ik heb zelf al heel lang geleden een abortus ondergaan ,en vooral het eerste jaar heb ik het er heel moeilijk mee gehad ,je staat er vaak zo alleen in en zeker in de tijd toen ik het heb ondergaan(1985) was het toch nog wat meer taboe dan dat het nu is.
maar ik vindt het alleen maar goed dat dit onderwerp zo weer eens de aandacht krijgt , en het verdient respect dat er gewoon eens normaal over gesproken kan worden zonder meteen weer mensen aan te vallen ,wat ze wel niet hebben gedaan ,enz,enz,
want achter ieder abortus zit vaak een groot verhaal.
ikzelf ben inprincipe niet voor abortus maar in bepaalde gevallen ben ik dankbaar dat wij in nederland wel de keuze kunnen hebben.
romani ik wens je veel sterkte met het verwerken van dit verdriet!
groet matt
zaterdag 25 november 2006 om 01:15
We weten niet waarom TO gekozen heeft voor abortus, uit haar verhaal maak ik op dat het geen gemakkelijke keuze was. En daar wordt inderdaad wel eens aan voorbijgegaan, de reden en de emotionele impact die zo'n keuze met zich meebrengt. Dat er pro's en tegen's zijn in een onderwerp als deze lijkt me duidelijk. Maar je kan ook niet, ook al roept TO op tot herkenning, mensen verbieden te reageren die tegen zijn. Want ondanks het verdriet waar TO nu in zit/mee kampt, mag het verdriet van vrouwen die aan het ongeboren kind denken net zo goed worden gelezen.
zaterdag 25 november 2006 om 17:09
hoihoi,
ikzelf heb nooit een abortus meegemaakt, maar mijn tenen gaan wel krommen van de mensen die fel waren. anderen hadden al commentaar, maar ik kan het toch niet laten.
natuurlijk mag iemand tegen abortus zijn, en is het hebben van een eigen mening niet verkeerd. maar ik vind persoonlijk dat je nooit maar dan ook nooit iemand mag oordelen als die voor abortus heeft gekozen. Het is niet een ander z'n zaak. Jij zal echt wel je persoonlijke redenen hebben gehad voor de abortus, en ik persoonlijk vind dat een ander daar geen bal mee te maken heeft. Ook zei iemand 'had dan voor adoptie gekozen', hetzelfde verhaal. Sorry hoor, maar dat zijn van die adviezen waar je geen bal aan hebt.
Ik wil jou heel erg veel sterkte wensen. En alsjeblieft, ga niet aan jezelf twijfelen, zeker niet om wat anderen zeggen.
groetjes Geertje
ikzelf heb nooit een abortus meegemaakt, maar mijn tenen gaan wel krommen van de mensen die fel waren. anderen hadden al commentaar, maar ik kan het toch niet laten.
natuurlijk mag iemand tegen abortus zijn, en is het hebben van een eigen mening niet verkeerd. maar ik vind persoonlijk dat je nooit maar dan ook nooit iemand mag oordelen als die voor abortus heeft gekozen. Het is niet een ander z'n zaak. Jij zal echt wel je persoonlijke redenen hebben gehad voor de abortus, en ik persoonlijk vind dat een ander daar geen bal mee te maken heeft. Ook zei iemand 'had dan voor adoptie gekozen', hetzelfde verhaal. Sorry hoor, maar dat zijn van die adviezen waar je geen bal aan hebt.
Ik wil jou heel erg veel sterkte wensen. En alsjeblieft, ga niet aan jezelf twijfelen, zeker niet om wat anderen zeggen.
groetjes Geertje
zaterdag 25 november 2006 om 17:13
je kan inderdaad niet verbieden om mensen die tegen zijn dit te lezen. maar nogmaals, dat was niet haar vraag.
en ik vind dat abortus is moord gedoe echt zwaar gelul. Als je tegen je zin in zwanger bent, maar je laat het kindje toch komen terwijl je er niet klaar voor bent of wat dan ook, denk is aan of dat kindje dan wel gelukkig wordt? Of als je niet 24uur er kanzijn voor het kind om wat voor rede dan ook? denken jullie daar wel aan? Daar merkt een geboren kind meer van, dan een ongeboren kind van abortus.
en ik vind dat abortus is moord gedoe echt zwaar gelul. Als je tegen je zin in zwanger bent, maar je laat het kindje toch komen terwijl je er niet klaar voor bent of wat dan ook, denk is aan of dat kindje dan wel gelukkig wordt? Of als je niet 24uur er kanzijn voor het kind om wat voor rede dan ook? denken jullie daar wel aan? Daar merkt een geboren kind meer van, dan een ongeboren kind van abortus.
zaterdag 25 november 2006 om 19:35
Bedankt voor jullie lieve reacties. Weet ook wel dat sommige mensen die geen kinderen kunnen krijgen het hier moeilijk mee hebben en die mijn keuze niet snappen . Maar ik kan een klein kindje toch geen leven geven als ik zelf nog met mezelf emotioneel in de knoop zit? En ga het toch niet eerst 9 maanden dragen om het dan weer aftestaan dat is nog zwaarder dan nu.
Hoop dat mensen die hier op tegen zijn het een keer kunnen proberen te begrijpen en niet altijd mensen beoordelen voordat ze het hele verhaal kennen . En daarom blijft en is het nog altijd een taboe maar als ik dan lees hoeveel mensen een abortus ondergaan dan weet ik dat ik niet de enige ben.
Groetjes
Hoop dat mensen die hier op tegen zijn het een keer kunnen proberen te begrijpen en niet altijd mensen beoordelen voordat ze het hele verhaal kennen . En daarom blijft en is het nog altijd een taboe maar als ik dan lees hoeveel mensen een abortus ondergaan dan weet ik dat ik niet de enige ben.
Groetjes
zondag 26 november 2006 om 18:24
Lijkt me ontzettend moeilijke beslissing: wat te doen als je zwanger bent terwijl dat absoluut niet de bedoeling is?Ik wil zelf heel erg geen kinderen, maar mocht ik onverhoopt zwanger raken, dan zou ik abortus nog een moeilijke beslissing vinden. Ik zou het wel doen denk ik en dan alle argumenten goed op een rijtje zetten:- ik wil geen kinderen- ik ben single- ik zou stapelgek worden met 24/7 een kind om me heen- hoe moet dat met mijn werk en andere verplichtingen?En elke keer als ik het er later moeilijk mee heb zou ik aan die argumenten denken en hopen dat dat helpt. En dan denk ik dat mijn geweten nog steeds heel hard tegen me zal roepen: "Je hebt een mogelijk leven om zeep geholpen!!!" En dan zou ik het liefst erg ver wegkruipen in een donker hoekje ofzo.Ik ben blij dat ik nooit een abortus heb ondergaan en wens alle vrouwen die dat wel hebben heel veel sterkte.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 26 november 2006 om 22:47
Tonkje wat heerlijk om te horen dat ik niet de enige wil die echt absoluut never nooit kinderen wil. Daar ging deze topic niet over, maar wil ik toch even kwijt.
Ik word stapelgek van de 'nou je bent heus nog te jong, dat weet je heus nog niet, dat veranderd echt nog wel 'reacties. Nou ben ik dan niet single, maar de rest van tonkjes argumenten heb ik ook, en daar komt ook nog es bij dat door persoonlijke dingen het voor mij erg moeilijk zou zijn, maar ik ben het zat om me altijd te verantwoorden. Mag je toch lekker zelf weten, net als abortus?? iedere vrouw is baas in eigen buik...
groetjes!!
Ik word stapelgek van de 'nou je bent heus nog te jong, dat weet je heus nog niet, dat veranderd echt nog wel 'reacties. Nou ben ik dan niet single, maar de rest van tonkjes argumenten heb ik ook, en daar komt ook nog es bij dat door persoonlijke dingen het voor mij erg moeilijk zou zijn, maar ik ben het zat om me altijd te verantwoorden. Mag je toch lekker zelf weten, net als abortus?? iedere vrouw is baas in eigen buik...
groetjes!!
maandag 27 november 2006 om 09:54
Hoi Romani,
Ik zelf heb ook een abortus ondergaan eind augustus.
Het was een moeilijke beslissing omdat ik een alleenstaande moeder ben en er echt alleen voor had gestaan.
Toch knaagt het zo af en toe aan me.
Bij ging er ook van alles mis, de abortus was niet goed uitgevoerd en moest het nog eigenlijk 2 keer ondergaan met pillen. Nu is uiteindelijk mijn lichaam weer helemaal goed maar het heeft mij geestelijk wel een dreun gegeven.
Dat mensen er tegen zijn begrijp ik wel, was zelf ook zo. Alleen als je er echt voor komt te staan is het allemaal anders.
Heel veel sterkte en vindt het moedig dat je er over begonnen bent. Wil er graag met je over praten.
LIeve groet Eef
Ik zelf heb ook een abortus ondergaan eind augustus.
Het was een moeilijke beslissing omdat ik een alleenstaande moeder ben en er echt alleen voor had gestaan.
Toch knaagt het zo af en toe aan me.
Bij ging er ook van alles mis, de abortus was niet goed uitgevoerd en moest het nog eigenlijk 2 keer ondergaan met pillen. Nu is uiteindelijk mijn lichaam weer helemaal goed maar het heeft mij geestelijk wel een dreun gegeven.
Dat mensen er tegen zijn begrijp ik wel, was zelf ook zo. Alleen als je er echt voor komt te staan is het allemaal anders.
Heel veel sterkte en vindt het moedig dat je er over begonnen bent. Wil er graag met je over praten.
LIeve groet Eef
maandag 27 november 2006 om 11:25
Hallo romani en eef,
Ook ik heb, inmiddels ruim 16 jaar geleden, een abortus gehad. Helaas niet zo weloverwogen als sommige hier. De zwangerschap overviel me destijds en mijn toenmalige vriend en ouders vonden dit de beste oplossing. Binnen een week was het huisarts, gynaecoloog en einde zwangerschap. Heb me eigenlijk dom genoeg laten leven in deze periode. Je zult begrijpen dat ik veel te verwerken heb gehad in de nakomende jaren. Wat bij mij overheerste in de nakomende jaren was de wens om weer zwanger te worden. Het verlangen naar een kind was ongewoon groot ineens. Tijdens mijn zwangerschap (jaren later) kwam al het verdriet van toen boven. Een abortus heeft zeker een grote impact op je. Fijn dat er nu dit topic is. En tja de vooroordelen. Dat is voor mij de reden dat maar weinig mensen in mijn omgeving ervan weten!
Ook ik heb, inmiddels ruim 16 jaar geleden, een abortus gehad. Helaas niet zo weloverwogen als sommige hier. De zwangerschap overviel me destijds en mijn toenmalige vriend en ouders vonden dit de beste oplossing. Binnen een week was het huisarts, gynaecoloog en einde zwangerschap. Heb me eigenlijk dom genoeg laten leven in deze periode. Je zult begrijpen dat ik veel te verwerken heb gehad in de nakomende jaren. Wat bij mij overheerste in de nakomende jaren was de wens om weer zwanger te worden. Het verlangen naar een kind was ongewoon groot ineens. Tijdens mijn zwangerschap (jaren later) kwam al het verdriet van toen boven. Een abortus heeft zeker een grote impact op je. Fijn dat er nu dit topic is. En tja de vooroordelen. Dat is voor mij de reden dat maar weinig mensen in mijn omgeving ervan weten!
