Als het prikkelbare darmsyndroom je leven beheerst...

Ik herken het wel, al is het op een iets andere manier



Zelf heb ik Coeliakie. Voordat ik op een glutenvrij dieet zat (-en nu nog steeds regelmatig) was ik bijna dagelijks heel erg misselijk, duizelig, tintelingen in mijn handen en benen, en maag&buikpijn. Nu deze diagnose gesteld is, ben ik echter nog steeds heel erg veel misselijk, en heb dagenlang last van obstipatie. Af en toe wordt ik daar zo beroerd van, dat het er gewoon uitmoet, danwel overgeven, danwel aan de andere kant, en snel ook. Dit kan echt (letterlijk-) op komen zetten als poepen. Ik heb het dus wel gehad dat ik in de trein zat, of voor mijn werk een klant aan het helpen was, in de auto, noem maar op, dat ik zo'n vlaag kreeg. Heel erg onhandig. Omdat het dieet dus niet afdoende werkt, en ik me nog steeds bijna dagelijks niet goed voel, geeft dat een behoorlijk stukje onzekerheid om de deur uit te gaan. Niet zozeer naar mijn werk, of de boodschappen, maar wel met het openbaar vervoer, film, schouwburg, etc. Ik kan me dan al druk maken over het feit dat ik wellicht weer misselijk/nog misselijker kan worden, en die gedachte alleen al, triggert dat vaak ook nog. Zo kom je dus in een circeltje wat lastig te doorbreken is.

Ik werk hier op 2 manieren aan, aan de ene kant met een MDL specialist, aan de andere kant een psycholoog. (..nog niet geweest vanwege wachtlijst, heb nu een fijne huisarts die het tot die tijd "waarneemt")



Tips die ik je nog kan geven, probeer voor jezelf zekerheden in te bouwen. Voor mij helpt het bijvoorbeeld als ik weet waar de wc is, als ik niet middenin een zaal (-klas) zit, als ik plastick zakjes meeneem voor als ik misselijk wordt en moet overgeven, water en pilletjes tegen de misselijkheid als het echt niet te harden is, dat soort dingen. Ook probeer ik situaties waar ik me onprettig voel niet te (-veel te)  ontwijken, maar mezelf bijvoorbeeld te belonen met iets kleins als het goedging. Werkt niet altijd hoor, bioscoop op zaterdagavond bijvoorbeeld weiger ik echt. Maar dinsdagmiddag wil ik bijvoorbeeld best



Het is iets wat je een plekje moet geven, je chronische aandoening. En ik kan je aanraden zeker over je angsten te gaan praten, voordat het je leven gaat beheersen.



In elk geval heel veel succes ermee!

Liefs Art

Ohja, wat ik nog wilde zeggen,

lees eens iets over (chronische-) hyperventilatie. Het is denk ik wel goed om in te zien dat je klachten niet altijd veroorzaakt worden door PDS, maar juist omdat je er zo mee bezig bent/angstig voor bent, door de stress.

Op dit soort sites staan goede ademhalingsoefeningen en andere tips om te ontspannen in zulk soort situaties. Het is al vervelend genoeg dat je PDS hebt, je moet er zeker nog niet eens extra klachten bij hebben door stress waardoor je nog vaker ziek bent

Jannick, ik begrijp dat je nog niet bij een diëtist geweest bent? Bizar. Doe dat zo snel mogelijk, dat kan je heel veel opleveren.

Je hebt vanuit je basiszorgverzekering recht op 4 uur diëtistische begeleiding per jaar.

xx lisa.

Je kunt in ieder geval in je eetpatroon aanpassingen doorvoeren zodat je PDS iets minder zou moeten gaan opspelen. Ik weet niet in hoeverre je daar reeds mee aan de slag bent?



Wat je moet uitsluiten is deels persoons-gebonden, dus daarmee zou je moeten experimenteren. In principe zou een huisarts of een dietist je daarmee moeten kunnen helpen.

Een lastige opmerking van artsen vind ik dat je er mee moet leren leven aangezien er weinig aan te doen is. Ik herken wel dat wanneer ik spanning heb of ergens heen moet eerder last heb van de klachten rondom PDS. Liefst blijf ik dan thuis maar dat is ook geen oplossing. Het werkt elkaar ook in de hand. Je krijgt spanning omdat je weg moet en en hoopt dat alles goed gaat en daardoor krijg je juist klachten. Heel vervelend! Ik heb altijd Okugest en een flesje water bij me tegen de misselijkheid. Dit is een homeopatisch middel en helpt redelijk. Ik wil ook niet voor elke kramp of 'aanval' medicijnen innemen. Niet te vet eten, wel vezelrijk en af en toe pas op de plaats maken en rust nemen. Een stabiel leven leidt bij tot vermindering van de klachten.Succes ermee!

Misschien toch ook eens gaan babbelen bij een andere dietist. Het moeilijke van je kennis toepassen op jezelf is, vind ik, dat het te makkelijk is om bepaalde zaken door de vingers te zien en te negeren dat je iets fout doet. Dat zie je ook heel vaak terug bij mensen die dieten om af te vallen. Ik heb van anderen gehoord dat low fat, low carb eten vaak ook goed helpt hierbij. Wellicht nog een idee?



Soms kan die kennis dus ook in de weg zitten, dus je zou het gewoon eens kunnen proberen.



Verder misschien ook maar eens met je therapeut bespreken of er nog meer opties zijn zodat je verder kunt komen om met de spanningen om te gaan zodat je pds ook verbetert. Af en toe opnieuw kijken met deskundigen of je iets kunt veranderen in hoe je nu bezig bent is geen gek idee.



Sterkte ermee. *;

Hallo allemaal,



Ook ik heb veel last (gehad) van prikkelbare darmen.



Ik ben via internet en de Maag Darm Lever Stichting terecht gekomen bij een hypnotherapeut. Dit is een alternatieve geneeswijze. Eerlijk gezegd geloofde ik hier allemaal niet zo in. Maar de medicijnen van de huisarts werkte ook niet en de adviezen van de dietiste ook niet. Het leek wel hoe meer vezels ik nam hoe erger het werd.



Er bestaan hypnotherapeuten in Nederland die een speciale behandeling geven voor PDS. Zij zijn aangesloten bij een vereniging. WWW.PDS-THERAPEUTEN.NL. Door middel van een soort hypnose (niet die je in shows ziet overigens) probeert men de prikkels die je hersenen aan je darmen geven te veranderen. Ook dmv ontspanningsoefeningen en ademhaling leren je ze om in situaties van pijn, jezelf te ontspannen zodat de pijn eerder wegtrekt.



Ik moet je eerlijk zeggen dat het bij mij ontzettend goed geholpen heeft. Het kost tijd want de totale behandeling is ongeveer 14 sessies. Je moet ook niet verwachten dat het na 1 sessie al minder is.  Meestal als je aanvullend verzekerd bent, wordt het grootste deel ook vergoed door de zorgverzekering. 



 Nu ongeveer 1,5 jaar later na behandeling, heb ik nog maar af en toe last van pijn e.d. Eerst was dat iedere dag ! 



Volgens de Maag Darm Lever Stichting is een behandeling die wetenschappelijk bewezen is dat het ook echt werkt.



Natuurlijk is iedereen anders en zal iedereen anders reageren op de behandeling maar het is echt de moeite waard, Iedere dag pijn, niet naar het toilet kunnen of juist diaree hebben, is ook ellende..



Succes !



Myra

hallo allemaal, ik heb even een vraagje.

In dec. 2006 ben ik erg ziek gewest, ik heb een hele heftige colitis doorgemaakt, tot nu toe zonder duidelijke oorzaak. Mijn internist weet het zo langzamerhand niet meer. Hij vermoedt dat het restant klachten wat ik heb mogelijk door een soort prikkeldarm veroorzaakt wordt. Ik vraag me echter af of dat klopt. Daarom ben ik naarstig op zoek naar meer info!

Hoe voelt het als je het PDS hebt? Heb je dan de hele dag buikpijn , iedere dag, of aanvalsgewijs, zijn het krampen of is het zeurend? Is het gekoppeld aan eten of niet eten of ontlasting of niet? Is je buik de ene dag dikker dan de andere of niet? Heb je altijd op dezelfde plek in je buik pijn of niet? Heb je bepaalde plaatsten die pijn doen als je erp drukt? Allemaal van dat soort dingen, wie kan me helpen??

Wist je dat SSRI's ook als bijwerking diarree hebben?



Waarschijnlijk is het is jou geval dus spanning, maar misschien zorgt ook de seroxat voor diarree.



Ik heb zelfs ook PDS en bij mij speelt het op in tijden van stress, ik denk dus dat het daar zeker aan gerelateerd is. Zoals sommige anderen ook al zeiden is het misschien goed om een andere manier te zoeken om met spanning om te gaan.



En een bezoek aan een dietist kan denk ik ook geen kwaad ondanks dat je zelf de kennis wel hebt. Een arts gaat af en toe ook naar een andere arts!



Sterkte

Ik heb ook vaak last van mijn darmen. Bij mij is het gedeeltelijk gekoppeld aan wat ik eet ( te gekruid, te veel melkprodukten, enz) maar ook als ik echt geen idee heb waar het vandaan komt. Ik heb vaak last van winderigheid , en een pijnlijke plek, ergens links van mijn navel. Als ik er op druk voelt dat stukje darm heel hard en pijnlijk. Soms is het ook weer afhankelijk van mijn menstruatiecyclus.



Wat hebben jullie al allemaal geprobeerd? Ik:

- veel vezels eten

- probiotica nemen

- voeding aanpassen

- psychotherapie (ja dat zelfs omdat men dacht dat het alleen van spanning kwam)



Helaas helpt tot nu toe niets afdoende. Ik vraag me soms af of het wel PDS is, maargoed.

Ik heb al jaren elke dag last van diarree. Als ik wat eet moet ik 5 min. later naar de wc. Ik heb wel wat onderzoeken in het ziekenhuis gehad maar is niets uitgekomen. Dus ik heb ermee leren leven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niets heb geprobeerd qua voeding. Gewoon geaccepteerd. Soms lastig als je in een supermarkt bent maar voor de rest kan ik er denk ik wel mee leven. Zolang er maar een wc in de buurt is. 



Ik gebruik ook geen tabletten tegen diarree. Misschien zou ik dat moeten doen. Maar weet ook niet wat wijsheid is. En ik zie tot nu toe nog geen kwaad in deze situatie. Ik ga ervan uit dat mijn huisarts anders wel had gezegd dat deze situatie niet gezond is. 



Mijn huisarts zegt dat het stress is. Ja dat weet ik ook wel. Maar stress kan je helaas niet met een knopje omzetten.

Yannick, ik herken je verhaal volkomen. Ik heb vanaf mijn 14e (ben nu 35) last van PDS en hyperventilatie. Hyperventilatie heb ik nu eigenlijk nooit meer en met mijn PDS kan ik inmiddels redelijk goed leven. Ik let erg op wat ik eet (en dat is voor iedereen anders, dus je kunt nog zoveel over dietiek weten, je moet het zelf uittesten en bepalen wat het beste voor je werkt). Ik heb dat gedaan door een eet-actie-gevoel dagboek bij te houden (moet je een tijdje doen om een echt goed beeld te krijgen). Daarin schreef ik hoe ik me voelde (wel of geen stress, buikpijn, wel of geen diaree, wat ik die dag gedaan had, wanneer het erger werd en wanneer minder en wat ik at). Dat heeft bij mij onder andere duidelijk gemaakt dat ik zo min mogelijk suiker moet eten, veel kruidenthee (geen zoethout = laxerend) en veel groenten moet eten en rijst en kipfilet. Weinig vlees, weinig aardappelen, geen witte kool. Rode uien en sjalotten kan ik wel hebben, maar "gewone" uien niet. Ik kan ook niet tegen witbrood, melk (drink alleen soyamelk), koffie, frisdrank! en drop. Als ik die dingen allemaal niet eet, en regelmatig eet, voel ik me prima en heb ik weinig last. Daarnaast probeer ik stress te vermijden, doe ik aan yoga (perfect als je ook last hebt van hyperventilatie en het is goed voor je figuur ook trouwens!). Ik had het tijdens mijn studie ook zo erg dat ik al nerveus werd als ik de collegazaal in kwam en eigenlijk direct weer weg wilde vluchten. Wat ik deed om mezelf een beetje te kalmeren is bij de deur gaan zitten, zodat je snel en redelijk ongemerkt weg kunt. Zorgen dat je iets bij je hebt tegen buikpijn, bijvoorbeeld rennie deflatine (en iets tegen diaree). Ik slikte dat meestal niet, maar het idee dat ik het bij me had en dat het helpt, werkte al goed. Daarnaast kun je bijvoorbeeld iets meenemen waar je afleiding door hebt. Mooie foto waar je naar kunt kijken als je aan iets anders als je pijn moet denken.



Ik zou als ik jou was in ieder geval yoga proberen en naar een dietist gaan of zelf dmv een dagboek uit gaan zoeken wat je kunt veranderen. Daarnaast zou ik het ook tegen mensen in je omgeving vertellen, dan kunnen ze er rekening mee houden. Het is gewoon een vervelende ziekte en het is niks om je voor te schamen. Zolang jij denkt dat je alleen staat is het ook veel moeilijker om ermee om te gaan. Ik heb daar veel te lang mee gewacht. Toen ik uiteindelijk vertelde dat ik bang was in collegezalen en in de bioscoop dat ik misselijk zou worden, reageerden mijn vrienden en familie eigenlijk heel relaxt en gingen we bijv. in de bios aan de zijkant zitten voor het geval ik een "angstige" bui zou krijgen. Als je gewoon anytime weg kunt lopen zonder dingen aan mensen te hoeven uitleggen, is er al een groot deel van de spanning weg.



Ik wens je veel sterkte ermee! En rustig aan....



P.S. Dat die spanning in de collegezaal teveel werd is voor mij ook een van de redenen geweest om te stoppen met mijn studie. Daar heb ik erge spijt van. Laat je niet leven door de PDS hoor! Als je het een interessante studie vindt, ga er dan alsjeblieft mee door.....Succes!

Heb ook mijn school en studietijd met kramp gelopen. Tot ik een leukere opleiding deed, toen was het over. Soms voelde ik het aankomen en dan zei ik tegen mezelf, je gaat toch niks engs doen vandaag?En dan ging het over.... Jaren lang geen last gehad, nu alleen als ik me zorgen maak, het is echt de plek waar ik reageer op stress. Eerst last van mijn maag, dan mijn dikke darm. En als het eenmaal geprikkeld is, gaat 1 handje chips al fout, heb ik savonds een enorme buik, alsof ik hartstikke zwanger ben... Veel vezels en lekker ontspannen en dat klinkt natuurlijk gemakkelijk! Yoga heeft mij wel geholpen te leren ontspannen en verder moet je denk iemand zoeken die je kan begeleiden. Sterkte!!

Ik weet niet of ik PDS heb, maar ik heb wel veel problemen met eten. Waar ik absoluut last van krijg: vet eten, zuivel, veel suiker, uien. Rauwe eieren zijn het absolute toppunt, dan kan ik direct naar de wc rennen om over te geven. 's Ochtends na het ontbijt eigenlijk steevast krampen en rennen naar de wc/diarree. 's Avonds na het avondeten bijna altijd buikpijn. Soms zo erg dat ik krom loop, maar da's gelukkig niet zo vaak. Maar goed, als ik bepaalde dingen ontwijk, dan is er wel mee te leven.



In ieder geval wilde ik ook zeggen dat ik herken hoe iets je leven kan gaan bepalen. Mijn vriend heeft iets soortgelijks. Niks aan z'n darmen, maar wel iets aan z'n luchtwegen (niemand weet wat, helaas...), waardoor hij het snel benauwd krijgt. Tot overgeven aan toe. Vroeger voelde hij het overgeven nooit aankomen en was het er gewoon ineens. Daardoor had hij vroeger al moeite met in de rij staan bij de kassa, simpelweg omdat je dan nergens heen kan. Nu is het inmiddels zo ver dat hij het wel voelt aankomen en dat scheelt natuurlijk al heel veel. Maar hierdoor gaat hij, net als Artemis, eigenlijk (liever) niet met OV of bijvoorbeeld naar een theater of iets dergelijks. Maar gedeeltelijk zit het inderdaad tussen z'n oren. Want ja, als hij geen "vluchtweg" heeft, dan krijgt hij het benauwd etc.etc. Maar langzaam maar zeker gaat het beter, tijdje terug zijn we naar een concert geweest waarbij hij niet aan de buitenkant zat en het is voor, tijdens en na het concert goed gegaan! Klinkt stom, maar da's toch een kleine overwinning. Tips die ik kan geven: zoals Artemis ook al zei: voor zekerheden zorgen. Dus weten waar het toilet is, een zakje meenemen, voor afleiding zorgen etc. En jezelf leren dat het helemaal niet zo erg is als je écht daar, ter plekke zou moeten overgeven. Ja, natuurlijk is het vervelend, maar het kan echt iedereen overkomen, iedereen kan ineens ziek worden en het zal veel mensen wel eens overkomen zijn dat ze ergens, bij anderen, hebben moeten overgeven of iets dergelijks. Klinkt misschien gek, maar het helpt echt als je denkt dat het niet zo'n ramp is als jij denkt. Succes!!