Gezondheid
alle pijlers
Bijna een jaar na mijn burn-out...
vrijdag 21 juni 2019 om 19:11
Ik moet even mijn hart luchten. Ik kan gewoon niet zeggen dat het beter gaat na een jaar in een Burn-out te hebben gezeten. Ik ben inmiddels na een half jaar ziektewet ook aan het opbouwen. Over twee weken ben ik weer volledig aan het werk. In het begin kreeg ik hulp van mijn vriend, vriendinnen en ouders. Maar alles is gewoon weer in het oude patroon gevallen. Ik kom om van de drukte van het gezin, afspraken, werk en noem maar op. Ik ga vermoeid slapen en sta vermoeid op. En ik word weer opgeslokt door de dagelijkse stress en regels van het leven. Voor mijn gevoel is dat half jaar thuiszitten ook niet gebeurd. Ik heb ook een bedrijfsarts die niet echt naar mij wil luisteren. Ik moest gewoon weer terug aan het werk. Langzaam ben ik van verdriet overgegaan na boosheid. Want waarom overkomt mij dit en vooral waarom duurt dit zo lang? Ik ben de hele dag door moe en ik kan heel de dag slapen als ik wil. Ik heb nergens zin in. Niet om lekker uit eten gaan met mijn vriend, boodschappen te doen, naar een verjaardag gaan, te gaan werken, kinderen naar school brengen en noem maar op. Gewoon helemaal niets. Alles kost zoveel energie. En ik heb vooral bij het werk dan ik al slecht slaap de nacht ervoor en met een knoop in mijn maag wakker word. Waarom? Ik wil zo graag de oude ik zijn en leuke dingen ondernemen met vriendinnen en mijn gezin. Maar ik kan het gewoon niet opbrengen. Ik was onder behanding bij een psycholoog maar die is uitgevallen. Door een lange wachtrij ben ik aangemeld bij een instantie die ook een psychiater in dienst heeft. Maar daar kan ik ook pas in September terecht. Ondertussen stapelen de afspraken zich op, moet ik weer volledig werken, werk mijn vriend vrolijk 50 uur door (en die kan helaas niet anders door net gekregen nieuwe functie en personeelstekort) en is het ook bagger met mijn gezondheid. Ik heb gewoon naast geen energie ook geen weerstand. Ik heb dit jaar al twee keelontstekingen gehad, twee keer buikgriep, twee flinke verkoudheid incl 40 graden koorts en heb ik heel veel hoofdpijn. Echt ik baal zo verschrikkelijk. Vooral van die vermoeidheid die maar niet minder wordt en dat ik gewoon nergens zin in heb. Ik wist niet dat een Burn out zo erg kon zijn en zo lang kon duren. 
vrijdag 21 juni 2019 om 20:51
Je schrijft dat het je overkomt. Dat is niet zo. Je maakt zelf keuzes.
Duur huis? Sportclubs waar de kinderen niet zelfstandig heen kunnen? “Ja” zeggen tegen een uitnodiging terwijl je geen zin hebt?
Weet je wel waar jij van oplaadt? Doe je dat ook?
Hoe kan het dat je eerst wel hulp kreeg (vriend, vriendinnen, ouders) en nu niet meer?
Waarom ‘moet’ je volledig werken, heb je al gemeld dat het niet gaat? Waar zit het probleem, op je werk of thuis?
Duur huis? Sportclubs waar de kinderen niet zelfstandig heen kunnen? “Ja” zeggen tegen een uitnodiging terwijl je geen zin hebt?
Weet je wel waar jij van oplaadt? Doe je dat ook?
Hoe kan het dat je eerst wel hulp kreeg (vriend, vriendinnen, ouders) en nu niet meer?
Waarom ‘moet’ je volledig werken, heb je al gemeld dat het niet gaat? Waar zit het probleem, op je werk of thuis?
vrijdag 21 juni 2019 om 20:59
Ze heeft wel een punt.
Terug naar het oude leven met al die ballen in de lucht werkt niet. Er moeten keuzes gemaakt worden. Kind naar minder clubjes, vader meer inschakelen, hulp van buitenaf inroepen in de vorm van oppas en huishoudelijke hulp, minder werken... Ja, ook minder werken is helaas een optie. Er moet in ieder geval ergens geschrapt worden en je hebt duidelijk niet genoeg geschrapt.
Ik heb zelf te lang doorgelopen (als alleenstaande moeder) met een burnout. Want ja, werk, de kinderen, verplichtingen, huishouden, moeten moeten moeten. Plus de vader van de kinderen op wie ik uiteindelijk ook geen beroep meer kon doen. Dus ging ik door, want ja, minder werken was geen optie, dacht ik, en ik moest flink zijn want andere alleenstaande moeders konden het toch ook? Op den duur kreeg ik ook diverse stress-gerelateerde fysieke uitvalverschijnselen die niet meer hersteld zijn en uiteindelijk ben ik afgekeurd. Ook de andere alleenstaande moeders waar ik me destijds zo aan heb opgetrokken omdat die wél alle ballen in de lucht hielden leken te houden zijn op één of andere manier vastgelopen.
Schrappen, schrappen, schrappen, ook al kost het misschien vrienden (dat waren dan geen echte) of werk (zelfs leven op bijstandsniveau bleek uiteindelijk minder stressvol dan een chronische burnout).
vrijdag 21 juni 2019 om 21:32
Stel je breekt een been. De dokter adviseert 8 weken bedrust voor genezing. Maar jij gaat met dat been elke dag joggen en de avondvierdaagse lopen. Ben je dan ook verbaasd als dat been na 8 weken niet beter is?
Je burnout is een signaal van je lichaam dat het teveel is. Als je geen rust neemt, wordt het alleen maar erger.
Je burnout is een signaal van je lichaam dat het teveel is. Als je geen rust neemt, wordt het alleen maar erger.
vrijdag 21 juni 2019 om 21:37
En als de oorzaak van dat gebroken been niet weggenomen wordt, breek je dat been na de rustperiode opnieuw. Dat is het gemene van burnout. Alleen rust helpt niet. Er moet ook worden gekeken naar de oorzaak, anders komt de burnout harder terug. Je ervaart nu al allerlei kwaaltjes. Als je niet daadwerkelijk veranderingen maakt, worden die alleen maar erger.Hetismogelijk schreef: ↑21-06-2019 21:32Stel je breekt een been. De dokter adviseert 8 weken bedrust voor genezing. Maar jij gaat met dat been elke dag joggen en de avondvierdaagse lopen. Ben je dan ook verbaasd als dat been na 8 weken niet beter is?
Je burnout is een signaal van je lichaam dat het teveel is. Als je geen rust neemt, wordt het alleen maar erger.
Sorry, leuker kan ik het niet maken.
vrijdag 21 juni 2019 om 22:18
De vraag zou moeten zijn waarom man meer is gaan werken, terwijl zijn vrouw het al niet redde met haar werk + alle zorgtaken, waardoor er nog meer op het bordje van TO is gekomenen en of dit zsm teruggedraaid kan worden.gizzmo-returns schreef: ↑21-06-2019 20:50Als je man meer is gaan werken, waarom kan jij dan niet minder?
Hij verzuimd thuis en zijn vrouw verzuipt, dan ga je toch niet nóg meer uren aannemen? Snel terug naar 32 uur, zodat er een nieuw evenwicht kan ontstaan, voord a t TO helemaal omvalt.
vrijdag 21 juni 2019 om 22:19
Eens!!Maya85 schreef: ↑21-06-2019 22:18De vraag zou moeten zijn waarom man meer is gaan werken, terwijl zijn vrouw het al niet redde met haar werk + alle zorgtaken, waardoor er nog meer op het bordje van TO is gekomenen en of dit zsm teruggedraaid kan worden.
Hij verzuimd thuis en zijn vrouw verzuipt, dan ga je toch niet nóg meer uren aannemen? Snel terug naar 32 uur, zodat er een nieuw evenwicht kan ontstaan, voord a t TO helemaal omvalt.
vrijdag 21 juni 2019 om 22:24
De vraag is terecht. Het oordeel wat je er vervolgens aan hangt voordat je een antwoord hebt gelezen, had je wat mij betreft achterwege mogen laten. Er kunnen namelijk tal van redenen zijn waarom de man van TO deze baan heeft aangenomen die zwaarder wegen dan de tijdelijke situatie waarin zijn vrouw verkeert.Maya85 schreef: ↑21-06-2019 22:18De vraag zou moeten zijn waarom man meer is gaan werken, terwijl zijn vrouw het al niet redde met haar werk + alle zorgtaken, waardoor er nog meer op het bordje van TO is gekomenen en of dit zsm teruggedraaid kan worden.
Hij verzuimd thuis en zijn vrouw verzuipt, dan ga je toch niet nóg meer uren aannemen? Snel terug naar 32 uur, zodat er een nieuw evenwicht kan ontstaan, voord a t TO helemaal omvalt.
zaterdag 22 juni 2019 om 10:07
Nummer o veel, en daarom moet de maatschappij nu opdraaien voor de burn out en financiële problemen van to? Dat is namelijk 9 van de 10 keer het geval. We willen allemaal meer en beter terwijl we het niet volhouden en als we daar dan achterkomen worden we massaal ziek en burn out om vervolgens een giga kostenpost te worden voor de zorgverzekeraar en overheid.
niks moet en alles mag
zaterdag 22 juni 2019 om 10:52
Herstellen van een burn-out is zoveel meer dan alleen bijkomen en uitrusten. Natuurlijk, dat moet ook, maar het gaat er ook om dat je leert op je eigen grenzen te letten om te voorkomen dat het nog een keer gebeurd.
Obv je verhaal is niet in te schatten hoe je herstelt bent. Wel is te lezen dat je het leren voorkomen duidelijk nog niet onder de knie hebt. Nou is het makkelijk om te mopperen op bedrijfsarts en werk, maar als ik je activiteitenlijst lees ben je ook behoorlijk druk met alles thuis. En dan is het misschien best raar om je op je werk ziek te melden terwijl de oorzaak van het te veel doen ook thuis ligt.
Dus moet je nu kiezen. Kun je ook niet doen, dan gaat je lichaam alleen maar meer protesteren. Zoals dat nu al gebeurt. Wat je beter kunt doen; Lees de praktische tips in dit topic door over brengen door andere ouders, boodschappen via de app en makkelijk kant en klaar eten. En op je werk kun je weliswaar werken, maar nog even niet op vol vermogen.
Als laatste; jammer dat je psycholoog is uitgevallen, vraag aan de huisarts of je tot die tijd de poh kunt spreken. Die kan je bv helpen bij het maken van keuzes.
Obv je verhaal is niet in te schatten hoe je herstelt bent. Wel is te lezen dat je het leren voorkomen duidelijk nog niet onder de knie hebt. Nou is het makkelijk om te mopperen op bedrijfsarts en werk, maar als ik je activiteitenlijst lees ben je ook behoorlijk druk met alles thuis. En dan is het misschien best raar om je op je werk ziek te melden terwijl de oorzaak van het te veel doen ook thuis ligt.
Dus moet je nu kiezen. Kun je ook niet doen, dan gaat je lichaam alleen maar meer protesteren. Zoals dat nu al gebeurt. Wat je beter kunt doen; Lees de praktische tips in dit topic door over brengen door andere ouders, boodschappen via de app en makkelijk kant en klaar eten. En op je werk kun je weliswaar werken, maar nog even niet op vol vermogen.
Als laatste; jammer dat je psycholoog is uitgevallen, vraag aan de huisarts of je tot die tijd de poh kunt spreken. Die kan je bv helpen bij het maken van keuzes.
zaterdag 22 juni 2019 om 12:42
Wat een nare veroordeling. Bah zeg! Alsof we het allemaal maar voor het kiezen hebben met onze inkomsten en uitgaven. Besef jij wel dat er behoorlijk wat gezinnen in dit land zijn die net rond de armoedegrens leven, terwijl beide partners daar gewoon keihard voor moeten werken?Allesmag schreef: ↑22-06-2019 10:07Nummer o veel, en daarom moet de maatschappij nu opdraaien voor de burn out en financiële problemen van to? Dat is namelijk 9 van de 10 keer het geval. We willen allemaal meer en beter terwijl we het niet volhouden en als we daar dan achterkomen worden we massaal ziek en burn out om vervolgens een giga kostenpost te worden voor de zorgverzekeraar en overheid.
En een burn-out is een ziekte. Ik moet echt de eerste nog tegenkomen die zegt “ik werk er hard aan en kijk er naar uit wanneer ik eindelijk eens omval”.
En al zou er al sprake zijn van enige mate van “eigen schuld”, moeten we dan ook iedereen maar zelf op laten draaien voor de ziektekosten ten gevolge van verkeerde gewoontes, verslavingen, sporten, onoplettendheid en roekeloosheid?
En dan vergeet je voor het gemak nog even dat TO zelf door altijd te werken via haar salaris premies heeft betaald voor oa zorg, belastingen en sociale verzekeringen. Ze mag dus wel net als de rest van alle werkenden bijdragen aan ons aller financiële vangnet, maar ze zou er zelf geen beroep op mogen doen nu ze ziek is geworden?
zaterdag 22 juni 2019 om 13:01
Zo lekker kort door de bocht!Allesmag schreef: ↑22-06-2019 10:07Nummer o veel, en daarom moet de maatschappij nu opdraaien voor de burn out en financiële problemen van to? Dat is namelijk 9 van de 10 keer het geval. We willen allemaal meer en beter terwijl we het niet volhouden en als we daar dan achterkomen worden we massaal ziek en burn out om vervolgens een giga kostenpost te worden voor de zorgverzekeraar en overheid.
Nee we moeten steeds meer werken om normaal rond te kunnen komen, omdat alles zo debiel duur is!
zaterdag 22 juni 2019 om 13:18
Daar kunnen veel redenen voor zijn, maar hij heeft in de eerste plaats een gezin om rekening mee te houden. De zorg voor kinderen is niet optioneel.Nummer*Zoveel schreef: ↑21-06-2019 22:24De vraag is terecht. Het oordeel wat je er vervolgens aan hangt voordat je een antwoord hebt gelezen, had je wat mij betreft achterwege mogen laten. Er kunnen namelijk tal van redenen zijn waarom de man van TO deze baan heeft aangenomen die zwaarder wegen dan de tijdelijke situatie waarin zijn vrouw verkeert.
zaterdag 22 juni 2019 om 13:22
Feit is dat je met een uur of 50-60 prima rond kunt komen als stel met kinderen. Als je dan 50 uur gaat werken, dan blijft er heel weinig ruimte voor de ander over om te werken, want de zorglast komt dan op het bordje van de ander. Zeggen dat het door personeelstekort niet anders kan, is het probleem van de werkgever, zeker geen structureel probleem van de man van TO, daarin zal hij zijn grenzen moeten aangeven.
40 uur is echt wel de max als je een gezin hebt en je vrouw een burn out heeft. Alles wat je meer werkt is een regelrechte rotstreek. Het ontlopen van je verantwoordelijkheden.
40 uur is echt wel de max als je een gezin hebt en je vrouw een burn out heeft. Alles wat je meer werkt is een regelrechte rotstreek. Het ontlopen van je verantwoordelijkheden.
zaterdag 22 juni 2019 om 13:25
Niet iedereen verdient een hbo- of wo-salaris.Maya85 schreef: ↑22-06-2019 13:22Feit is dat je met een uur of 50-60 prima rond kunt komen als stel met kinderen. Als je dan 50 uur gaat werken, dan blijft er heel weinig ruimte voor de ander over om te werken, want de zorglast komt dan op het bordje van de ander. Zeggen dat het door personeelstekort niet anders kan, is het probleem van de werkgever, zeker geen structureel probleem van de man van TO, daarin zal hij zijn grenzen moeten aangeven.
40 uur is echt wel de max als je een gezin hebt en je vrouw een burn out heeft. Alles wat je meer werkt is een regelrechte rotstreek. Het ontlopen van je verantwoordelijkheden.
zaterdag 22 juni 2019 om 13:29
Dan maar wat grenzen stellen.
Kind kan ook wel een boekje lezen. Hoeft niet het bed uit te komen. Kun je een poosje tegelijk met de kids naar bed of is de avond weer van jou.
Als jullie zoveel werken een hulp in huis en de boodschappen bezorgen.
Zoveel mogelijk gemak inbouwen. Jong gezin en werken. Het zijn tropenjaren.
Kind kan ook wel een boekje lezen. Hoeft niet het bed uit te komen. Kun je een poosje tegelijk met de kids naar bed of is de avond weer van jou.
Als jullie zoveel werken een hulp in huis en de boodschappen bezorgen.
Zoveel mogelijk gemak inbouwen. Jong gezin en werken. Het zijn tropenjaren.
zaterdag 22 juni 2019 om 13:37
zaterdag 22 juni 2019 om 13:59
Dat is ook een kwestie van keuzes maken. Ik ken veel mensen met een duur huis, dure vakanties, dure kleding, dure boodschappen en dan ga je inderdaad goed nat als er eentje wegvalt.Someonenew schreef: ↑22-06-2019 13:01Zo lekker kort door de bocht!
Nee we moeten steeds meer werken om normaal rond te kunnen komen, omdat alles zo debiel duur is!
Als er een fulltime moet werken en eentje meer dan fulltime zijn er ergens verkeerde keuzes gemaakt.
zaterdag 22 juni 2019 om 14:12
De gemiddelde landelijke huurprijs voor 100m2 woonruimte in de vrije sector ligt momenteel vrijwel gelijk aan het bruto minimumloon voor een volwassene.Orișa schreef: ↑22-06-2019 13:59Dat is ook een kwestie van keuzes maken. Ik ken veel mensen met een duur huis, dure vakanties, dure kleding, dure boodschappen en dan ga je inderdaad goed nat als er eentje wegvalt.
Als er een fulltime moet werken en eentje meer dan fulltime zijn er ergens verkeerde keuzes gemaakt.
Niet iedereen heeft een keus. Sociale woonruimte is maar zeer beperkt beschikbaar met wachtlijsten van jaren. En zelf iets goedkoops kopen is met een minimuminkomen ook uitgesloten door de strenge hypotheekeisen en hoge woningprijzen.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die verkeerde keuzes maken. Maar de meeste mensen met een minimuminkomen zitten krap in hun geld omdat ze simpelweg een dak boven hun hoofd, kleding aan hun lijf en een maaltijd op tafel willen.
zaterdag 22 juni 2019 om 15:25
Precies!Nummer*Zoveel schreef: ↑22-06-2019 14:12De gemiddelde landelijke huurprijs voor 100m2 woonruimte in de vrije sector ligt momenteel vrijwel gelijk aan het bruto minimumloon voor een volwassene.
Niet iedereen heeft een keus. Sociale woonruimte is maar zeer beperkt beschikbaar met wachtlijsten van jaren. En zelf iets goedkoops kopen is met een minimuminkomen ook uitgesloten door de strenge hypotheekeisen en hoge woningprijzen.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die verkeerde keuzes maken. Maar de meeste mensen met een minimuminkomen zitten krap in hun geld omdat ze simpelweg een dak boven hun hoofd, kleding aan hun lijf en een maaltijd op tafel willen.
zaterdag 22 juni 2019 om 15:37
Juist laagopgeleide mensen hebben nog heel vaak een traditionele rolverdeling. De man werkt 40 uur, de vrouw niet. Hoe denk je dat al deze mensen rondkomen?
En als de vrouw ook werkt (zoals TO) dan valt daar helemaal mee rond te komen, dan maak je samen al snel 60 uur net zoals het gros van de gezinnen doet en ook die komen allemaal rond. Daarvoor hoeft haar man echt geen 50 uur te werken.
zaterdag 22 juni 2019 om 15:39
Daarvoor hoeft hij geen 50 uur te werken. Zie mijn vorige post. 32-40 uur is net te doen als je allebei werkt, alles daarboven is een vlucht weg van je verantwoordelijkheden thuis. Ik vind het echt een heel slecht excuus, TO gaat eraan onderdoorNummer*Zoveel schreef: ↑22-06-2019 13:37Een dak boven het hoofd, eten op tafel en kleren aan het lijf is ook zorgen voor je gezin.
zaterdag 22 juni 2019 om 15:47
Ik vind 100m2 echt heel veel. Hier wonen de gezinnen op zo’n 65. Precies wat ik bedoel: keuzes.Nummer*Zoveel schreef: ↑22-06-2019 14:12De gemiddelde landelijke huurprijs voor 100m2 woonruimte in de vrije sector ligt momenteel vrijwel gelijk aan het bruto minimumloon voor een volwassene.
Niet iedereen heeft een keus. Sociale woonruimte is maar zeer beperkt beschikbaar met wachtlijsten van jaren. En zelf iets goedkoops kopen is met een minimuminkomen ook uitgesloten door de strenge hypotheekeisen en hoge woningprijzen.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die verkeerde keuzes maken. Maar de meeste mensen met een minimuminkomen zitten krap in hun geld omdat ze simpelweg een dak boven hun hoofd, kleding aan hun lijf en een maaltijd op tafel willen.
Daarbij lijkt het me sterk dat TO ineens duur zou moeten zijn gaan wonen toen de kinderen er kwamen.
Clubjes ed kunnen ook betaald worden zo te lezen.
Verder zal het me roesten, maar je gewoon maar ziek melden, omdat je door je eigen verkeerde keuzes over blijft lopen vind ik niet zo koosjer.
zaterdag 22 juni 2019 om 15:53
Dat financiële vangnet wordt uitsluitend door de werkgever gedragen gedurende de eerste 2 jaren en soms ook nog gedurende de jaren erna, dus dat is niet bepaald een valide punt.Nummer*Zoveel schreef: ↑22-06-2019 12:42
En dan vergeet je voor het gemak nog even dat TO zelf door altijd te werken via haar salaris premies heeft betaald voor oa zorg, belastingen en sociale verzekeringen. Ze mag dus wel net als de rest van alle werkenden bijdragen aan ons aller financiële vangnet, maar ze zou er zelf geen beroep op mogen doen nu ze ziek is geworden?
